Relaties
alle pijlers
Kind van gescheiden ouders?
dinsdag 23 september 2025 om 17:26
Ik heb een vraag voor mensen van wie de ouders gescheiden zijn en minimaal contact hadden.
Mijn ex en ik kunnen nog steeds niet lekker door één deur: ik wil hem eigenlijk zo min mogelijk zien (ben boos over hoe de relatie is geëindigd, hij met mij communiceert en geen rekening met me houdt) en hij wil één grote happy moderne familie (en is boos omdat ik daar niet aan meewerk).
Ik zou het liefst zo min mogelijk samen doen en elkaar alleen zien op oudergesprekken, diploma's, verjaardag kind en bij de traditionele wekelijkse kindwissel. En misschien Sinterklaas.
Nu wordt er vanuit kamp vader (zowel hij als zijn vriendin) flink druk op me uitgeoefend dat dat zo slecht voor het kind is. Ik zelf voel dat helemaal niet maar ik kom zelf uit een happy nest (mijn ex en zijn vriendin trouwens ook). Dus nu zoek ik ervaringsexperts. Is het zo erg als ik niet af en toe op bezoek wil bij mijn ex om gezellig thee te drinken om aan mijn kind te laten zien dat dat ook kan?
Mijn ex en ik kunnen nog steeds niet lekker door één deur: ik wil hem eigenlijk zo min mogelijk zien (ben boos over hoe de relatie is geëindigd, hij met mij communiceert en geen rekening met me houdt) en hij wil één grote happy moderne familie (en is boos omdat ik daar niet aan meewerk).
Ik zou het liefst zo min mogelijk samen doen en elkaar alleen zien op oudergesprekken, diploma's, verjaardag kind en bij de traditionele wekelijkse kindwissel. En misschien Sinterklaas.
Nu wordt er vanuit kamp vader (zowel hij als zijn vriendin) flink druk op me uitgeoefend dat dat zo slecht voor het kind is. Ik zelf voel dat helemaal niet maar ik kom zelf uit een happy nest (mijn ex en zijn vriendin trouwens ook). Dus nu zoek ik ervaringsexperts. Is het zo erg als ik niet af en toe op bezoek wil bij mijn ex om gezellig thee te drinken om aan mijn kind te laten zien dat dat ook kan?
woensdag 24 september 2025 om 06:53
Je kan ook als gescheiden ouder mooie herinneringen maken mat je kind. Nooit in mijn leven heb ik gedacht dat ik zo nodig mooie herinneringen met beide ouders wou maken na hun scheiding en ik geloof nooit dat mijn kind dat wel nodig vond. Mocht ik vragen of er een gemis is van ‘mooie herinneringen met beide ouders samen’ dan krijg ik vast en zeker een verbaasde blik van ‘waar heeft zij het over?’ Waarschijnlijk krijg ik zelfs de vraag of het wel goed met mij gaatSweetFirefly schreef: ↑23-09-2025 20:08Ja, want je bent van je ex gescheiden en niet van je kind. Jij maakt dus de keuze dat kind nooit of amper met beide ouders dingen doet, herinneringen maakt, momenten viert. Je zet je boosheid op 1. Is er sprake van mishandeling geweest dan snap ik dat. Als dat niet het geval is dan zet je je maar er overheen en zorgt dat kind zonder spanning momenten samen met jullie als vader en moeder kan hebben. Belast je kind niet met jouw gevoel, dat doe je nu wel namelijk.
Kind heeft mooie herinneringen. Met beide ouders, samen en apart.
woensdag 24 september 2025 om 08:37
Wat mooi dat dit zo kan.Jubelien schreef: ↑23-09-2025 22:02Ik noem dit voor mezelf altijd: 'over mijn eigen schaduw heenstappen'.
Na de scheiding, die niet op mijn initiatief was, heb ik dit vaak moeten doen. Ja, ik ben gekwetst. Maar dat is iets tussen ex en mij. Ik wil dat mijn kinderen een positief vader-beeld hebben, en ik doe daaraan wat binnen mijn invloed ligt.
Dus ik praat positief over hem. Betrek dingen uit zijn leven, in het leven van de kinderen en mij, zodat dat parallel loopt en niet 2 aparte werelden zijn, zoals ik soms ook wel zie. Ik spreek hem ook aan op zijn vaderrol, als dat volgens mij nodig is (wanneer hij afspraken niet nakomt). We eten soms samen. Ik redigeer zijn sollicitatiebrief voor zijn nieuwe functie. Hij mag prima shinen met een mega cadeau op een verjaardag die ik op mn tandvlees heb georganiseerd voor beide families van onze kinderen. Ik hoef daar geen credits voor. Beide families zien ook wel, hoe het echt zit namelijk.
Moet zeggen, dat ondanks zijn nalatigheid soms en mijn ergernis daarover, er wel nog steeds een soort vriendschap als fundament is, die weer voelbaarder is nu een tijd na de scheiding.
En eerlijk is eerlijk; hij sjouwt met mij een kast of fikst een fiets in mijn huis, als ik hem daar om vraag. De kinderen zien dit, en ik denk dat dat prettig voor ze is. En nog steeds heel duidelijk.
You can only succeed when there is room to fail.
woensdag 24 september 2025 om 08:43
Ik ben het hier wel mee eens. Ik snap niet zo goed dat als je ooit zo gek op elkaar bent geweest dat je samen een gezin hebt gesticht dat je elkaar daarna niet meer kan luchten of zien.SweetFirefly schreef: ↑23-09-2025 20:08Ja, want je bent van je ex gescheiden en niet van je kind. Jij maakt dus de keuze dat kind nooit of amper met beide ouders dingen doet, herinneringen maakt, momenten viert. Je zet je boosheid op 1. Is er sprake van mishandeling geweest dan snap ik dat. Als dat niet het geval is dan zet je je maar er overheen en zorgt dat kind zonder spanning momenten samen met jullie als vader en moeder kan hebben. Belast je kind niet met jouw gevoel, dat doe je nu wel namelijk.
Kinderen hebben altijd last van een scheiding. Eerst deden ze alles samen met papa en mama en dat is dan opeens over. Ik ken geen kind dat daar geen last van heeft. Idem om opeens in 2 huizen te wonen en te slepen met je spullen. Goed met elkaar omgaan zorgt er denk ik voor dat ze er zo min mogelijk last van hebben.
Als het goed is is er naast jezelf maar 1 ander persoon op de wereld die net zo verliefd is op je kinderen als jij en dat is je ex. Het is toch ook fijn om elkaar daarin te blijven vinden? De leuke dingen bespreek je alleen maar samen als je ook wat tijd met elkaar doorbrengt.
woensdag 24 september 2025 om 08:48
Ocherrum schreef: ↑23-09-2025 18:18Voor de duidelijkheid: ik snap dat er wel gezamenlijke momenten moeten zijn, zoals ik ook al schreef: oudergesprekken, diploma's, verjaardag kind en bij de traditionele wekelijkse kindwissel. En misschien Sinterklaas. En als er iets speelt wat besproken moet worden, wil ik best thee zetten. Koekje erbij.
En natuurlijk is het niet de bedoeling dat mijn kind later twee verjaardagen moet vieren. Nee joh! Maar dat is het wat mij betreft ook wel. Is dat dan zo weinig?
Als ik iets vreselijk vind zijn het wel van die geforceerde momenten/scènes.
Bijvoorbeeld kinder partijtjes, een diploma uitreiking etc. Waarbij beide ouders dan zogenaamd heel cool met elkaar zijn. Terwijl ondertussen de hele ruimte gevuld is met een spanning alsof je je vingers in een stopcontact steekt.
Maar we doen dit voor de Kids.
Ik zie dit geforceerde 'leuk doen' regelmatig om me heen en voor de kinderen is het 9 van de 10 keer ronduit ruk.
Duidelijkheid (hoe pijnlijk ook) is beter dan een show opvoeren.
woensdag 24 september 2025 om 09:02
Mijn ouders zijn pas gescheiden toen ik niet meer thuis woonde. Na een tijdje gingen ze echt heel goed met elkaar om, beter dat de jaren ervoor eigenlijk. Dat was heel prettig. Toen mijn vader een nieuwe relatie kreeg, kwam er bij mijn moeder een hoop boosheid boven dus was het minder ontspannen. Ze zagen elkaar wel op verjaardagen enzo. Toen ik iets ingrijpends meegemaakt heb, hebben ze wel samen een middag met me doorgebracht. Dat is voor mij heel waardevol geweest omdat ze er echt voor mij waren. Nu gaat het momenteel weer redelijk en dat is fijn.
Bij mijn vriend probeer ik wel te promoten dat hij af en toe ook tijd doorbrengt met ex en kind samen. Het is niet vaak, maar dan is het vaak wel leuk. Daar ben ik heel blij om, omdat ik hoop dat dat dus op belangrijke momenten dus ook zo kan zijn. Als ik ergens bij ben, voelt het wel snel ongemakkelijker dus dat is dan gewoon minder aan de orde. Misschien komt dat nog. Maar alleen als het voor kind fijn is.
TO, ik zou wel iets met je boosheid doen, want ik merkte bij mijn moeder dat dat gewoon niet helpt. Maar als het nog zo vers is, hoef je echt niet gezellig te gaan thee drinken ofzo. Misschien komt dat ooit en dat zou heel mooi zijn voor je kinderen.
Bij mijn vriend probeer ik wel te promoten dat hij af en toe ook tijd doorbrengt met ex en kind samen. Het is niet vaak, maar dan is het vaak wel leuk. Daar ben ik heel blij om, omdat ik hoop dat dat dus op belangrijke momenten dus ook zo kan zijn. Als ik ergens bij ben, voelt het wel snel ongemakkelijker dus dat is dan gewoon minder aan de orde. Misschien komt dat nog. Maar alleen als het voor kind fijn is.
TO, ik zou wel iets met je boosheid doen, want ik merkte bij mijn moeder dat dat gewoon niet helpt. Maar als het nog zo vers is, hoef je echt niet gezellig te gaan thee drinken ofzo. Misschien komt dat ooit en dat zou heel mooi zijn voor je kinderen.
woensdag 24 september 2025 om 09:27
Zo gaat het bij ons ook. Heel mooi!Jubelien schreef: ↑23-09-2025 22:02Ik noem dit voor mezelf altijd: 'over mijn eigen schaduw heenstappen'.
Na de scheiding, die niet op mijn initiatief was, heb ik dit vaak moeten doen. Ja, ik ben gekwetst. Maar dat is iets tussen ex en mij. Ik wil dat mijn kinderen een positief vader-beeld hebben, en ik doe daaraan wat binnen mijn invloed ligt.
Dus ik praat positief over hem. Betrek dingen uit zijn leven, in het leven van de kinderen en mij, zodat dat parallel loopt en niet 2 aparte werelden zijn, zoals ik soms ook wel zie. Ik spreek hem ook aan op zijn vaderrol, als dat volgens mij nodig is (wanneer hij afspraken niet nakomt). We eten soms samen. Ik redigeer zijn sollicitatiebrief voor zijn nieuwe functie. Hij mag prima shinen met een mega cadeau op een verjaardag die ik op mn tandvlees heb georganiseerd voor beide families van onze kinderen. Ik hoef daar geen credits voor. Beide families zien ook wel, hoe het echt zit namelijk.
Moet zeggen, dat ondanks zijn nalatigheid soms en mijn ergernis daarover, er wel nog steeds een soort vriendschap als fundament is, die weer voelbaarder is nu een tijd na de scheiding.
En eerlijk is eerlijk; hij sjouwt met mij een kast of fikst een fiets in mijn huis, als ik hem daar om vraag. De kinderen zien dit, en ik denk dat dat prettig voor ze is. En nog steeds heel duidelijk.
Gewoon _melon met login problemen
woensdag 24 september 2025 om 10:10
Wat veel herkenbaarheid in dit topic. Volgens mij is de algemene consensus dat het beter voor kinderen is wanneer hun ouders na een scheiding zonder spanning met elkaar om kunnen gaan. Dat lees je hier in het topic terug maar daar is ook wel allerlei wetenschappelijk onderzoek over.
Toen mijn ex en ik uit elkaar gingen vonden we dus beide dat we een verplichting naar onze kinderen hadden on daar energie in te steken. Dat ging niet bepaald vanzelf en dat mijn ex vrij snel in een nieuwe relatie stapte maakte het echt veel slechter. Toch is het ons wel gelukt om naar de kinderen te blijven luisteren en hun belang voorop te stellen. Wat mij erg geholpen heeft is mezelf ervan overtuigen dat mijn ex en zijn vriendin ook het beste voor onze kinderen wilden. Dan konden we het oneens zijn over de precieze invulling maar die basis hielp mij heel erg om het bij het belang van de kinderen te houden. Ik herken ook die term “over je schaduw heenstappen” die gebruik ik zelf ook.
Ik ben het wel met posters eens die zeggen dat als het allemaal geforceerd blijft, dat je dan beter eerlijk en duidelijk naar de kinderen kunt zijn en dingen uit elkaar kunt trekken. Maar naar mijn mening is een jaar te kort om die conclusie te trekken, je moet het dan wel serieus geprobeerd hebben.
Persoonlijk vind ik het een beetje tegenstrijdig in je verhaal dat als er zoveel frustratie en spanning tussen jullie zit, dat dan zowel je ex als de nieuwe partner juist méér contact zouden willen om redenen van status. De meeste mensen zijn niet zo masochistisch. Misschien zie je dat door je boosheid en verdriet wel een beetje gekleurd.
Toen mijn ex en ik uit elkaar gingen vonden we dus beide dat we een verplichting naar onze kinderen hadden on daar energie in te steken. Dat ging niet bepaald vanzelf en dat mijn ex vrij snel in een nieuwe relatie stapte maakte het echt veel slechter. Toch is het ons wel gelukt om naar de kinderen te blijven luisteren en hun belang voorop te stellen. Wat mij erg geholpen heeft is mezelf ervan overtuigen dat mijn ex en zijn vriendin ook het beste voor onze kinderen wilden. Dan konden we het oneens zijn over de precieze invulling maar die basis hielp mij heel erg om het bij het belang van de kinderen te houden. Ik herken ook die term “over je schaduw heenstappen” die gebruik ik zelf ook.
Ik ben het wel met posters eens die zeggen dat als het allemaal geforceerd blijft, dat je dan beter eerlijk en duidelijk naar de kinderen kunt zijn en dingen uit elkaar kunt trekken. Maar naar mijn mening is een jaar te kort om die conclusie te trekken, je moet het dan wel serieus geprobeerd hebben.
Persoonlijk vind ik het een beetje tegenstrijdig in je verhaal dat als er zoveel frustratie en spanning tussen jullie zit, dat dan zowel je ex als de nieuwe partner juist méér contact zouden willen om redenen van status. De meeste mensen zijn niet zo masochistisch. Misschien zie je dat door je boosheid en verdriet wel een beetje gekleurd.
woensdag 24 september 2025 om 10:46
Ik vraag mij dan af: komt het initiatief dan echt bij vader vandaan of bij zijn nieuwe vriendin vandaan... Als de nieuwe vriendin dit pusht, zou ik extra bedenkingen hebben. In hoeverre wil hij dat contact zelf?pileapeperomioides schreef: ↑24-09-2025 10:10[...]
Persoonlijk vind ik het een beetje tegenstrijdig in je verhaal dat als er zoveel frustratie en spanning tussen jullie zit, dat dan zowel je ex als de nieuwe partner juist méér contact zouden willen om redenen van status. De meeste mensen zijn niet zo masochistisch. Misschien zie je dat door je boosheid en verdriet wel een beetje gekleurd.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 24 september 2025 om 12:50
Maar wat heeft die nieuwe vriendin daar dan bij te winnen?
Mijn ex woonde heel snel samen met zijn nieuwe partner (inmiddels zijn ze getrouwd) en dat trok ik destijds helemaal niet. Maar onze kinderen vonden het fijn met haar, ze heeft ook echt een goede band met ze. Zij heeft wel een keer naar me uitgesproken dat ze wilde dat de omgang zou verbeteren. Nu kan ik dat in perspectief plaatsen maar destijds werkte dat als een lap op een stier.
De meeste mensen doen gewoon hun best. Dat geldt ook voor je ex en ook voor anderen. Én voor jezelf (!) Als je met die mildheid kunt kijken wordt het wel veel lichter en makkelijker.
woensdag 24 september 2025 om 13:14
Mijn ouders gingen scheiden toen ik studeerde, maar nog wel thuis woonde. Ik vroeg me toen al jaren af waarom ze nog bij elkaar waren.
Sindsdien gaan ze normaal met elkaar om als ze op hetzelfde moment op dezelfde plek zijn. Ik heb er nooit behoefte aan gehad dat ze 1 op 1 gezellig thee zouden drinken. Hun twee kinderen zijn de enige gemene deler die ze nog hebben en op een verjaardag oid spreken ze elkaar daarover weleens en dat is al genoeg. Dat zijn ook altijd situaties met genoeg andere mensen waardoor ze als ze willen elkaar ook helemaal niet kunnen spreken.
Bij jonge kinderen kan ik me voorstellen dat het een ander verhaal is. Het moet niet zo zijn dat een kind een bepaalde last voelt van altijd alles dubbel moeten communiceren oid. Of het gevoel heeft te moeten faciliteren dat diens ouders elkaar niet meer zien dan nodig terwijl er op dat moment juist zaken spelen waar ze het liefst beide ouders bij zouden willen.
Maar ik betwijfel in hoeverre voor de vorm thee drinken daarin verschil gaat maken. Het uitoefenen van druk op een tikkeltje manipulatieve manier vind ik iig juist het tegenovergestelde bereiken dan hetgeen vader zegt te willen bereiken.
Sindsdien gaan ze normaal met elkaar om als ze op hetzelfde moment op dezelfde plek zijn. Ik heb er nooit behoefte aan gehad dat ze 1 op 1 gezellig thee zouden drinken. Hun twee kinderen zijn de enige gemene deler die ze nog hebben en op een verjaardag oid spreken ze elkaar daarover weleens en dat is al genoeg. Dat zijn ook altijd situaties met genoeg andere mensen waardoor ze als ze willen elkaar ook helemaal niet kunnen spreken.
Bij jonge kinderen kan ik me voorstellen dat het een ander verhaal is. Het moet niet zo zijn dat een kind een bepaalde last voelt van altijd alles dubbel moeten communiceren oid. Of het gevoel heeft te moeten faciliteren dat diens ouders elkaar niet meer zien dan nodig terwijl er op dat moment juist zaken spelen waar ze het liefst beide ouders bij zouden willen.
Maar ik betwijfel in hoeverre voor de vorm thee drinken daarin verschil gaat maken. Het uitoefenen van druk op een tikkeltje manipulatieve manier vind ik iig juist het tegenovergestelde bereiken dan hetgeen vader zegt te willen bereiken.
woensdag 24 september 2025 om 13:52
Daar gaat het me met dit bericht ook om: ik heb al hulp van een psycholoog voor het grenzen bewaken en met mildheid naar mezelf kijken. En dat mijn ex dan boos wordt en er van alles bij haalt, kan ik steeds beter van me af laten glijden. Hoewel dat wel de trigger is die de oude boosheid telkens weer naar boven haalt.
Maar bij deze grens (nee, ik heb geen behoefte aan meer contact dan noodzakelijk), wordt het welzijn van mijn kind erbij gesleept. En voordat ik dan die grens bewaak omdat die me juist heel veel energie kost (en ik denk dat het wel losloopt met ons kind), wilde ik dat checken.
Dus alle zorg over mijn boosheid en de relatie met mijn ex is heel lief en wordt enorm gewaardeerd (!) maar mijn zorg gaat nu echt even over mijn kind.
Maar bij deze grens (nee, ik heb geen behoefte aan meer contact dan noodzakelijk), wordt het welzijn van mijn kind erbij gesleept. En voordat ik dan die grens bewaak omdat die me juist heel veel energie kost (en ik denk dat het wel losloopt met ons kind), wilde ik dat checken.
Dus alle zorg over mijn boosheid en de relatie met mijn ex is heel lief en wordt enorm gewaardeerd (!) maar mijn zorg gaat nu echt even over mijn kind.
woensdag 24 september 2025 om 14:10
Ik persoonlijk vind dat je best de grens mag trekken bij ‘ niet meer contact dan noodzakelijk’. Als je bij dat contact dan doorgaans ook nog gewoon vriendelijk en beleefd kunt zijn.. dan doe je het goed toch.
Er kunnen natuurlijk ook gewoon redenen zijn waardoor een bepaalde boosheid jegens ex gewoon terecht is. Je kunt dan inderdaad zonodig soms ‘over je schaduw heenstappen’/ je normaal gedragen en je kinderen er niet mee lastig vallen.. maar om opgedrongen mee te doe aan een soort opgedrongen happy-new- family.. terwijl je dat gevoel er zelf absoluut niet bij hebt lijkt me wel wat veel gevraagd.
Er kunnen natuurlijk ook gewoon redenen zijn waardoor een bepaalde boosheid jegens ex gewoon terecht is. Je kunt dan inderdaad zonodig soms ‘over je schaduw heenstappen’/ je normaal gedragen en je kinderen er niet mee lastig vallen.. maar om opgedrongen mee te doe aan een soort opgedrongen happy-new- family.. terwijl je dat gevoel er zelf absoluut niet bij hebt lijkt me wel wat veel gevraagd.
woensdag 24 september 2025 om 16:47
Meer als, misschien vind die vriendin het heel belangrijk dat deze activiteiten samen zijn en voor hem hoeft het niet zo. Dus dat zij het belangrijk vindt dat het als één grote gezellige familie wordt gepresenteerd. Dat zij een lot uit de loterij heeft, die zelf na de scheiding nog goed met zijn ex omgaat. En zo'n goede vader is. Ik lees genoeg verhalen waarbij de nieuwe partner dit soort dingen pusht omdat ze het zelf heel belangrijk vindt.pileapeperomioides schreef: ↑24-09-2025 12:50Maar wat heeft die nieuwe vriendin daar dan bij te winnen?
Mijn ex woonde heel snel samen met zijn nieuwe partner (inmiddels zijn ze getrouwd) en dat trok ik destijds helemaal niet. Maar onze kinderen vonden het fijn met haar, ze heeft ook echt een goede band met ze. Zij heeft wel een keer naar me uitgesproken dat ze wilde dat de omgang zou verbeteren. Nu kan ik dat in perspectief plaatsen maar destijds werkte dat als een lap op een stier.
De meeste mensen doen gewoon hun best. Dat geldt ook voor je ex en ook voor anderen. Én voor jezelf (!) Als je met die mildheid kunt kijken wordt het wel veel lichter en makkelijker.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 24 september 2025 om 17:27
Ik vind dat ook vreemd.
De momenten waarop TO beschrijft dat ze elkaar zien lijkt mij prima.
TO: heb je concreet wat je ex zou willen? Misschien valt het mee als hij het expliciet maakt?
Het is zoals het is
woensdag 24 september 2025 om 17:28
Dat zou kunnen!
Dan kun je daar misschien gewoon om glimlachen voor jezelf
Het is zoals het is
woensdag 24 september 2025 om 17:35
Dus dat er geschermd wordt met het welzijn van het kind, is manipulatie/ het doordrijven van je ex’ en vriendin zin. Jij mag best deze grens aangeven.
Wie weet kun je hem verzachten door te zeggen dat het vast over een paar jaar leuk zou zijn, om met zijn allen wat te gaan doen, maar nu nog niet. Laten we eerst ieder apart weer settelen en investeren in de band met kind. Ofzoiets.
Ondertussen ben ik 8 jaar geleden uit elkaar gegaan met ex en die vindt nog steeds dat ruzie en mensen tegen elkaar opzetten het hoogste doel is. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om iets samen met hem en kind te gaan doen.
Wie weet kun je hem verzachten door te zeggen dat het vast over een paar jaar leuk zou zijn, om met zijn allen wat te gaan doen, maar nu nog niet. Laten we eerst ieder apart weer settelen en investeren in de band met kind. Ofzoiets.
Ondertussen ben ik 8 jaar geleden uit elkaar gegaan met ex en die vindt nog steeds dat ruzie en mensen tegen elkaar opzetten het hoogste doel is. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om iets samen met hem en kind te gaan doen.
woensdag 24 september 2025 om 17:35
Als jij gewoon beleefd doet tegen ex en hem ziet op normale momenten dan is dat echt genoeg hoor. Je kind heeft daar echt geen last van, anders dat een scheiding sowieso lastig isOcherrum schreef: ↑24-09-2025 13:52Daar gaat het me met dit bericht ook om: ik heb al hulp van een psycholoog voor het grenzen bewaken en met mildheid naar mezelf kijken. En dat mijn ex dan boos wordt en er van alles bij haalt, kan ik steeds beter van me af laten glijden. Hoewel dat wel de trigger is die de oude boosheid telkens weer naar boven haalt.
Maar bij deze grens (nee, ik heb geen behoefte aan meer contact dan noodzakelijk), wordt het welzijn van mijn kind erbij gesleept. En voordat ik dan die grens bewaak omdat die me juist heel veel energie kost (en ik denk dat het wel losloopt met ons kind), wilde ik dat checken.
Dus alle zorg over mijn boosheid en de relatie met mijn ex is heel lief en wordt enorm gewaardeerd (!) maar mijn zorg gaat nu echt even over mijn kind.
Het is zoals het is
woensdag 24 september 2025 om 18:55
Voor kinderen is een goede omgang belangrijk. Dus samen overleggen en samen aanwezig zijn bij belangrijke momenten in hun leven. Dus gesprek op school, diploma, sportwedstrijden of hun bruiloft.
Je hoeft echt niet meer samen op vakantie of bij elkaar op de verjaardagen komen of feestdagen te vieren. Met nieuwe partners erbij is dat soms best ingewikkeld of zelfs vervelend.
Als jij je niet prettig voelt bij het continu contact hebben is dat heel begrijpelijk en prima. Geef je grens aan en laat het daarbij. Geen discussies meer over voeren.
Je hoeft echt niet meer samen op vakantie of bij elkaar op de verjaardagen komen of feestdagen te vieren. Met nieuwe partners erbij is dat soms best ingewikkeld of zelfs vervelend.
Als jij je niet prettig voelt bij het continu contact hebben is dat heel begrijpelijk en prima. Geef je grens aan en laat het daarbij. Geen discussies meer over voeren.
woensdag 24 september 2025 om 19:51
Eigenlijk klinkt dit alsof jullie emotioneel nog niet gescheiden zijn. Jij hoeft helemaal niks meer met zijn boosheid en verwijten.Ocherrum schreef: ↑24-09-2025 13:52Daar gaat het me met dit bericht ook om: ik heb al hulp van een psycholoog voor het grenzen bewaken en met mildheid naar mezelf kijken. En dat mijn ex dan boos wordt en er van alles bij haalt, kan ik steeds beter van me af laten glijden. Hoewel dat wel de trigger is die de oude boosheid telkens weer naar boven haalt.
Maar bij deze grens (nee, ik heb geen behoefte aan meer contact dan noodzakelijk), wordt het welzijn van mijn kind erbij gesleept. En voordat ik dan die grens bewaak omdat die me juist heel veel energie kost (en ik denk dat het wel losloopt met ons kind), wilde ik dat checken.
Dus alle zorg over mijn boosheid en de relatie met mijn ex is heel lief en wordt enorm gewaardeerd (!) maar mijn zorg gaat nu echt even over mijn kind.
Hij kan jou niet opleggen wat jij zou moeten doen.
Goed dat jij hier ook hulp bij hebt.
Wat vooral belangrijk is: dat jullie als ouders er op jullie eigen manier allebei zijn voor jullie kind(eren). Dat ze bij jullie terecht kunnen met hun zorgen, verdriet, voor praktische hulp, dat jullie allebei onvoorwaardelijk van hen houden. In welke vorm dat gegoten wordt, of dat nu is met gezamenlijke momenten of niet, het belangrijkste is dat het duidelijk is hoe het is. En dat kun je heel goed uitleggen aan kinderen.
Dus in jouw geval zou ik op een rustige toon voet bij stuk houden en je ex vragen om te respecteren dat jij anders denkt dan hij op dit gebied.
.
woensdag 24 september 2025 om 20:23
TO zegt duidelijk dat daar niet om gaat, de ex wil meer.
woensdag 24 september 2025 om 21:23
Ook ik ben kind van gescheiden ouders, en god wat waren die eerste jaren met al die spanningen vreselijk. Mijn ouders hebben elkaar een aantal jaar veel bij "functionele" momenten gezien, verhuizingen en dergelijke. Doordat ze op die momenten wel veel tijd met elkaar doorbrachten, zonder dat ze gezellig hoefde te kletsen is het scherpe randje er wel van af gegaan.
Ik hoop dat het je lukt om wel vriendelijk, laagdrempelig en regelmatig contact te hebben met de vader van je kinderen. Ik vind het zelf lastig om in woorden uit te leggen de druk die op de schouders van het kind komt, als ouders elkaar alleen bij belangrijke momenten zien. De belangrijke momenten gaan namelijk nooit meer over jou, maar over de angst en spanning tussen je ouders. Toevallig zag ik vandaag dit filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=021ONg92dRA
Over een therapeut die een koppel uit een realityshow bespreekt. Dat is niet relevant maar vanaf 3:50 zij legt heel mooi uit wat het met een kind doet als ouders elkaar alleen op ceremoniële momenten zien. De prestatiedruk die daarbij komt kijken.
Ik hoop dat het je lukt om wel vriendelijk, laagdrempelig en regelmatig contact te hebben met de vader van je kinderen. Ik vind het zelf lastig om in woorden uit te leggen de druk die op de schouders van het kind komt, als ouders elkaar alleen bij belangrijke momenten zien. De belangrijke momenten gaan namelijk nooit meer over jou, maar over de angst en spanning tussen je ouders. Toevallig zag ik vandaag dit filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=021ONg92dRA
Over een therapeut die een koppel uit een realityshow bespreekt. Dat is niet relevant maar vanaf 3:50 zij legt heel mooi uit wat het met een kind doet als ouders elkaar alleen op ceremoniële momenten zien. De prestatiedruk die daarbij komt kijken.
woensdag 24 september 2025 om 21:30
Ik zie dat er al veel gereageerd is dus ik zal het proberen kort te houden.
Mijn ouders zijn al zo lang als ik me kan herinneren uit elkaar (ik was 1,5/2 jaar oud) en zij hadden weinig contact. Alleen over praktische zaken en dat was wat mij betreft prima omdat ik nooit sluimerende ruzie o.i.d. heb gevoeld.
Tot ik een jaar of 11 was, deden ze verjaardagen samen. Daarna niet meer maar daar heb ik zelf toen deels voor gekozen. Belangrijke dagen deden en doen ze wel altijd. Zo wilde ik op mijn trouwdag ook eindelijk een foto van ons als gezin (die bestonden nog niet) en dat deden ze zonder problemen.
Het idee dat jij hebt over de omgang klinkt voor mij prima. Ik ben absoluut geen voorstander van het hele "modern family" idee. In ieder geval niet voor mezelf want ik heb helaas daardoor nog meer scheidingen mee moeten maken als kind.
Ik vind daarom dat je het goed ziet en jij bent niet verplicht om te doen wat je ex wil (dat is inmers het hele idee van scheiden, denk ik zo
).
Mijn ouders zijn al zo lang als ik me kan herinneren uit elkaar (ik was 1,5/2 jaar oud) en zij hadden weinig contact. Alleen over praktische zaken en dat was wat mij betreft prima omdat ik nooit sluimerende ruzie o.i.d. heb gevoeld.
Tot ik een jaar of 11 was, deden ze verjaardagen samen. Daarna niet meer maar daar heb ik zelf toen deels voor gekozen. Belangrijke dagen deden en doen ze wel altijd. Zo wilde ik op mijn trouwdag ook eindelijk een foto van ons als gezin (die bestonden nog niet) en dat deden ze zonder problemen.
Het idee dat jij hebt over de omgang klinkt voor mij prima. Ik ben absoluut geen voorstander van het hele "modern family" idee. In ieder geval niet voor mezelf want ik heb helaas daardoor nog meer scheidingen mee moeten maken als kind.
Ik vind daarom dat je het goed ziet en jij bent niet verplicht om te doen wat je ex wil (dat is inmers het hele idee van scheiden, denk ik zo
).
woensdag 24 september 2025 om 21:34
Mijn ex en ik zijn niet heel erg on speaking terms. Natuurlijk: we komen gewoon samen op verjaardagen en diploma uitreikingen. We houden het vriendelijk en beschaafd.
Maar nadat hij mij vrij plotseling, en ogenschijnlijk uit het niets, verliet omdat hij al jaren een ander had, wilde hij geen contact. Zelfs niet over de kinderen. Je zou bijna denken dat ik hem verlaten had voor een ander.
Ik weet dat onze jongste dat naar vindt. De oudste denk ik ook, maar die heeft zich daar nooit over uitgesproken.
Tegelijk is het wat het is. Ik loop hem liever niet tegen het lijf. Toen mijn schoondochter hem onlangs niet uitnodigde op haar verjaardag, omdat ze vindt dat hij een stempel drukt op de goede sfeer, vond ik dat persoonlijk tegelijk vervelend maar toch ook wel erg fijn. Inmiddels heb ik geen enkele behoefte meer aan contact en als we geen kinderen hadden zag ik hem nooit meer.
Natuurlijk wil je voor je kinderen het liefst goede vrienden zijn. Maar aangezien je met sommige vrienden geen vijanden meer nodig hebt, kan je het er soms toch beter maar bij laten.
Maar nadat hij mij vrij plotseling, en ogenschijnlijk uit het niets, verliet omdat hij al jaren een ander had, wilde hij geen contact. Zelfs niet over de kinderen. Je zou bijna denken dat ik hem verlaten had voor een ander.
Ik weet dat onze jongste dat naar vindt. De oudste denk ik ook, maar die heeft zich daar nooit over uitgesproken.
Tegelijk is het wat het is. Ik loop hem liever niet tegen het lijf. Toen mijn schoondochter hem onlangs niet uitnodigde op haar verjaardag, omdat ze vindt dat hij een stempel drukt op de goede sfeer, vond ik dat persoonlijk tegelijk vervelend maar toch ook wel erg fijn. Inmiddels heb ik geen enkele behoefte meer aan contact en als we geen kinderen hadden zag ik hem nooit meer.
Natuurlijk wil je voor je kinderen het liefst goede vrienden zijn. Maar aangezien je met sommige vrienden geen vijanden meer nodig hebt, kan je het er soms toch beter maar bij laten.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
woensdag 24 september 2025 om 21:37
Of de nieuwe vrouw vindt het belangrijk voor de kinderen, dat iedereen goed met elkaar om gaat. De ex van mijn lief is hier van harte welkom, ze is tenslotte de moeder van zijn kinderen (en een aardige vrouw). Dat is natuurlijk wel hoe je het het liefste ziet.dianaf schreef: ↑24-09-2025 16:47Meer als, misschien vind die vriendin het heel belangrijk dat deze activiteiten samen zijn en voor hem hoeft het niet zo. Dus dat zij het belangrijk vindt dat het als één grote gezellige familie wordt gepresenteerd. Dat zij een lot uit de loterij heeft, die zelf na de scheiding nog goed met zijn ex omgaat. En zo'n goede vader is. Ik lees genoeg verhalen waarbij de nieuwe partner dit soort dingen pusht omdat ze het zelf heel belangrijk vindt.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
