Moeder heeft longkanker

lizzzz1987 donderdag 1 juni 2023 om 14:17

Hoi allemaal,

Ik weet niet zo goed wat ik moet schrijven maar ik merk dat ik heel erg behoefte heb aan het delen van mijn verhaal en misschien contact met lotgenoten?

Mijn moeder heeft sinds een maand de diagnose longkanker en gaat maandag beginnen met de chemo. De kans op genezing is klein. Ik heb een zoontje van 1 jaar en mijn lieve mama is nog veel te jong.

Nouja ik weet niet zo goed wat te zeggen maar deel toch maar dit bericht

Wombat donderdag 1 juni 2023 om 21:18

lizzzz1987 schreef: ↑
01-06-2023 19:16
Wat verdrietig zeg en bij jou je kindje ook nog zo klein een dikke knuffel ook voor jou. Ik kan me echt zo niet voorstellen hoe het is zonder mijn mama

Het voelt inderdaad echt als een achtbaan. Ik probeer zoveel mogelijk bij mijn moeder te zijn maar ondertussen vraagt mijn zoontje en werk natuurlijk ook aandacht en weet ik gewoon niet hoe ik mij voor mijn gevoel in 100 moet delen.

Dat had ik ook. Constant schuldig voelen want als ik bij mijn moeder was dan was ik niet bij de kinderen, en andersom. En ik kreeg ook nog een nieuwe baan ongeveer tegelijk met de diagnose en alledrie (huis, baan, moeder) best ver uit elkaar. Constant schuldgevoel.
En iedereen die zegt natuurlijk: voel je niet schuldig, je doet wat je kunt, je kunt er niks aan doen. Maar dat stemmetje zegt nog steeds ‘je hebt te weinig gedaan, je bent geen goede dochter geweest.’ Zo stom!

intothewild donderdag 1 juni 2023 om 21:25

misschien te prive

No one ever made a difference by being like everyone else.

tv-icoon vrijdag 2 juni 2023 om 06:09

Oh wat erg! Vreselijke periode moet dit voor jullie zijn!

Dan moet het maar zoals het kan

MadameBijoux vrijdag 2 juni 2023 om 09:20

lizzzz1987 schreef: ↑
01-06-2023 19:26
Ik merk dat de berichtjes mij goed doen al wens ik dat natuurlijk niemand!

Ik merk dat ik soms nog heel boos ben terwijl het natuurlijk bij iedereen oneerlijk is en kan gebeuren. Veel paniek ook over dat ik mij af vraag hoe, wanneer het zo ver is, ik in hemelsnaam een gezin moet groot brengen zonder mijn moeder. Ik probeer maar niet te ver vooruit te kijken maar het idee van een 2e kindje krijgen zonder haar maakt mij soms zo verdrietig en angstig.

Voor nu ga ik heel erg van haar genieten en jullie tips opvolgen wat betreft fotos en dergelijke

Graag gedaan Lizz! Blijf van je afschrijven! Er is hier altijd iemand die je leest en reageert. Wat je meemaakt is erg heftig en ik spreek zelf ook uit
ervaring. Geniet van ieder mooi moment samen met je moeder! Veel sterkte! Ik denk aan je.

Je pense donc je suis

lizzzz1987 vrijdag 2 juni 2023 om 12:55

Wombat schreef: ↑
01-06-2023 21:18
Dat had ik ook. Constant schuldig voelen want als ik bij mijn moeder was dan was ik niet bij de kinderen, en andersom. En ik kreeg ook nog een nieuwe baan ongeveer tegelijk met de diagnose en alledrie (huis, baan, moeder) best ver uit elkaar. Constant schuldgevoel.
En iedereen die zegt natuurlijk: voel je niet schuldig, je doet wat je kunt, je kunt er niks aan doen. Maar dat stemmetje zegt nog steeds ‘je hebt te weinig gedaan, je bent geen goede dochter geweest.’ Zo stom!

Zo herkenbaar dit! Ook als ik een leuke dag heb en veel gelachen heb zit er toch een stemmetje in mijn hoofd dat dat nu echt niet kan. Terwijl ik natuurlijk weet dat mijn moeder het juist heel belangrijk vindt dat ik deze dagen heb.

lizzzz1987 vrijdag 2 juni 2023 om 12:57

Pimpelmeesje87 schreef: ↑
01-06-2023 21:02
Dat vind ik ook verdrietig in mijn situatie, zeker nu ik bezig ben met zwanger worden. Mijn ouders zullen het nooit meemaken en ik mis ze daarom nu al extra. Mijn zus heeft al wel een kindje en kreeg toen een brief via een familielid, die 10 jaar eerder geschreven was door mijn moeder. Geschreven voor dat speciale moment, voor als zij moeder zou worden. Het was dus 10 jaar vooruit geschreven door mijn moeder, maar sloot precies op het moment en alle emoties en gevoelens die in de kraamtijd speelden. Het was heel emotioneel, nog steeds als ik er aan denk, maar wel erg mooi en heel fijn.

Wat ontzettend mooi zeg zo'n brief en enorm emotioneel natuurlijk ook. Wat had ik je gegund een van je ouders bij je te hebben in het proces van zwanger zijn/een kindje krijgen

lizzzz1987 vrijdag 2 juni 2023 om 12:59

Ik reageer trouwens soms wat langzaam maar dat komt omdat ik soms even bewust afstand neem en er even niet aan wil denken. Dus dan weten jullie dat. Ik waardeer jullie berichtjes enorm!

Ik heb samen met mijn moeder alvast een pruik uitgezocht. Dit viel gelukkig heel erg mee: het lijkt veel echter dan ik dacht. Maar evengoed natuurlijk een heel zwaar moment

Gizz1979 vrijdag 2 juni 2023 om 13:03

Heel veel sterkte. Mijn moeder is vorig jaar overleden aan Longkanker. We hebben het maar twee maanden geweten. Prognose was een jaar bij niets doen, maar uiteindelijk was zelfs dat haar niet gegeven. Ze heeft van jongste kleinkind de eind musical nog mee kunnen maken en daarna voelde wij al het is klaar voor haar. Vier dagen later is ze door palliatieve behandeling overleden.

Heel veel sterkte, wat ik je wel wil meegeven al wil je daar misschien niet aan denken, probeer voor ogen te houden wat het beste voor je moeder is. Ik had mijn moeder nog jaren bij me willen houden, maar ze was op, leed pijn en kon nauwelijks meer ademen. Toen zij aangaf er klaar mee te zijn, vonden we dat pijnlijk en moeilijk, maar we hebben haar met zn allen gesteund in haar besluit. Dit gaf mijn moeder veel rust die laatste dagen. Mocht je moeder dus ergens in de behandeling een bepaalde keuze maken, probeer daarin dan haar te volgen hoe tegen je eigen gevoel dat wellicht ingaat. Je moeder moet het allemaal maar ondergaan en ieder mens heeft zn punt waarop het genoeg is, dat zegt niets over hoeveel ze van jullie houdt.

Ik weet niet of je meegaat naar doktersbezoeken, maar schroom niet om gewoon je vragen te stellen, hoe dom je misschien denkt dat ze zijn. Het helpt enorm om te begrijpen waarom sommige dingen gebeuren of gedaan moeten worden. Nogmaals heel veel sterkte

MadameBijoux vrijdag 2 juni 2023 om 20:33

lizzzz1987 schreef: ↑
02-06-2023 12:59
Ik reageer trouwens soms wat langzaam maar dat komt omdat ik soms even bewust afstand neem en er even niet aan wil denken. Dus dan weten jullie dat. Ik waardeer jullie berichtjes enorm!

Ik heb samen met mijn moeder alvast een pruik uitgezocht. Dit viel gelukkig heel erg mee: het lijkt veel echter dan ik dacht. Maar evengoed natuurlijk een heel zwaar moment

Dat geeft niets hoor. Neem genoeg tijd voor jezelf! En we weten dat je de berichten waardeert. Fijn dat jullie een goede pruik hebben gevonden!

Je pense donc je suis

MadameBijoux vrijdag 2 juni 2023 om 20:33

Gizz1979 schreef: ↑
02-06-2023 13:03
Heel veel sterkte. Mijn moeder is vorig jaar overleden aan Longkanker. We hebben het maar twee maanden geweten. Prognose was een jaar bij niets doen, maar uiteindelijk was zelfs dat haar niet gegeven. Ze heeft van jongste kleinkind de eind musical nog mee kunnen maken en daarna voelde wij al het is klaar voor haar. Vier dagen later is ze door palliatieve behandeling overleden.

Heel veel sterkte, wat ik je wel wil meegeven al wil je daar misschien niet aan denken, probeer voor ogen te houden wat het beste voor je moeder is. Ik had mijn moeder nog jaren bij me willen houden, maar ze was op, leed pijn en kon nauwelijks meer ademen. Toen zij aangaf er klaar mee te zijn, vonden we dat pijnlijk en moeilijk, maar we hebben haar met zn allen gesteund in haar besluit. Dit gaf mijn moeder veel rust die laatste dagen. Mocht je moeder dus ergens in de behandeling een bepaalde keuze maken, probeer daarin dan haar te volgen hoe tegen je eigen gevoel dat wellicht ingaat. Je moeder moet het allemaal maar ondergaan en ieder mens heeft zn punt waarop het genoeg is, dat zegt niets over hoeveel ze van jullie houdt.

Ik weet niet of je meegaat naar doktersbezoeken, maar schroom niet om gewoon je vragen te stellen, hoe dom je misschien denkt dat ze zijn. Het helpt enorm om te begrijpen waarom sommige dingen gebeuren of gedaan moeten worden. Nogmaals heel veel sterkte

Ook voor jou een dikke

!

Je pense donc je suis

sneep vrijdag 2 juni 2023 om 20:48

Mijn vader had ook longkanker fase 4.
Hij heeft nadat de chemo niet genoeg deed immunotherapie gehad, dit heeft ook allemaal bijwerkingen maar niet zo heftig als chemo. Dit heeft hem nog jaren gegeven aangezien de tumoren kleiner werden.
Hij zou er vandaag waarschijnlijk nog steeds geweest zijn als hij geen Corona had gekregen.

Ik weet hoe eng deze diagnose is maar misschien is je moeder wel een kandidaat voor immunotherapie dus geef de hoop niet op. Focus je op zoveel mogelijk mooie herinneringen maken met elkaar dat hebben wij ook gedaan maar weet ook dat ze tegenwoordig veel meer kunnen dan vroeger.

Ik ga duimen voor je moeder dat de chemo zijn werk doet en zo niet dat ze een succesvolle kandidaat voor immunotherapie blijkt te zijn.

Heel veel sterkte, ik weet dat je nu in een hele enge achtbaan zit.

lizzzz1987 woensdag 8 oktober 2025 om 13:38

Na mijn stilte na vorige keer durf ik bijna niet weer te schrijven maar ik voel zo de behoefte dat ik het toch maar doe. mijn moeder haar tumor en uitzaaiingen waren , ondanks de zeer kleine kans, toch weg. Ik durfde daar niet zo goed over te schrijven omdat het heel vaak anders is.

Helaas blijkt de kanker weer terug te zijn.
Hoewel we wisten dat die kans natuurlijk groot was komt het toch als een enorme shock. We hadden het niet 'zo snel' alweer verwacht. We wachten nu op de uiteindelijke uitslag of er uitzaaiingen zijn. Ik weet niet zo goed wat ik precies in dit berichtje wil zeggen maar ik voel me gewoon zo rot en eenzaam

.

Anna75 woensdag 8 oktober 2025 om 13:59

Ach Lizzy, ik moet nu weg maar schrijf dit vast even zodat je weet dat er aan je gedacht wordt.

Ars longa, vita brevis

lizzzz1987 woensdag 8 oktober 2025 om 14:25

Anna75 schreef: ↑
08-10-2025 13:59
Ach Lizzy, ik moet nu weg maar schrijf dit vast even zodat je weet dat er aan je gedacht wordt.

Super lief dankjewel

Wombat woensdag 8 oktober 2025 om 14:27

Hetzelfde van mij! Heel veel sterkte in alle onzekerheid en hopelijk valt het toch ook dit keer weer mee!

lizzzz1987 woensdag 8 oktober 2025 om 15:06

Ja dat hopen we ook heel erg. Zeker is dat de tumor in haar long terug is. De andere plekjes twijfelt de dokter nog over of het een ontsteking is of uitzaaiingen. Dus nu wachten tot eind oktober op een nieuwe scan..

Felidaez woensdag 8 oktober 2025 om 15:13

Ach wat is het toch een rotziekte.

En een herinnering box is echt heel waardevol.
Misschien staat ze ook open om wat filmpjes op te nemen voor je kindje(s) voor in de toekomst.

Ik vind het echt heel erg jammer dat ik niet meer bewegende beelden van mijn vader heb bewaard.

Wombat woensdag 8 oktober 2025 om 17:06

Felidaez schreef: ↑
08-10-2025 15:13
Ach wat is het toch een rotziekte.

En een herinnering box is echt heel waardevol.
Misschien staat ze ook open om wat filmpjes op te nemen voor je kindje(s) voor in de toekomst.

Ik vind het echt heel erg jammer dat ik niet meer bewegende beelden van mijn vader heb bewaard.

Ik weet niet of de onzekere tijd tussen hoop en vrees daarvoor het beste moment is.

Maar ik snap je wel, van mijn vader is zowat het enige bewegende beeld dat ik heb dat hij op een optreden voor de kinderen uit de buurt in berenpak met tutu aan een dansje doet. Niet heel representatief zeg maar.

Felidaez woensdag 8 oktober 2025 om 17:09

Wombat schreef: ↑
08-10-2025 17:06
Ik weet niet of de onzekere tijd tussen hoop en vrees daarvoor het beste moment is.

Maar ik snap je wel, van mijn vader is zowat het enige bewegende beeld dat ik heb dat hij op een optreden voor de kinderen uit de buurt in berenpak met tutu aan een dansje doet. Niet heel representatief zeg maar.

Nee, dat begrijp ik inderdaad ook wel.

Maar ik wilde het toch even zeggen, misschien is het juist helpend.
Dat oma wat boekjes voorleest en dat het gelijk wordt opgenomen.
Etc etc

Anna75 woensdag 8 oktober 2025 om 17:38

Lizzy, ik heb mijn verhaal net weer weggehaald, maar de essentie ervan is: er is altijd méér dan het verlies en het gemis.

Dat heeft mijn moeder mij voorgeleefd, en ik doe dat als uitbehandelde moeder op mijn beurt voor mijn dochter.

Ook al voelt het alsof je erin verzuipt: gemis van een geliefde is liefde. Die twee gaan altijd samen. En de liefde blijft.

anna75 wijzigde dit bericht op 09-10-2025 08:32

39.45% gewijzigd

Ars longa, vita brevis

lizzzz1987 woensdag 8 oktober 2025 om 19:43

Ja een herinneringsbox zit inderdaad wel in mijn hoofd. Bedankt voor de tips wat dat betreft ook

Het is gewoon zo'n rotziekte. Het ene moment heb je nog alle hoop dat het weg blijft en het andere moment vertelt de dokter dat er alleen nog maar levensverlengende opties zijn als het echt terug is. En dat wachten... ergens is het fijn om nog even rust te hebben voor de verdere behandeling die ze vast weer gaat krijgen. Maar ik word ook gek van het piekeren.

lizzzz1987 woensdag 8 oktober 2025 om 19:45

Anna75 schreef: ↑
08-10-2025 17:38
Lizzy, ik heb mijn verhaal net weer weggehaald, maar de essentie ervan is: er is altijd méér dan het verlies en het gemis.

Dat heeft mijn moeder mij voorgeleefd, en ik doe dat als uitbehandelde moeder op mijn beurt voor mijn dochter. Mijn hart maakt een sprongetje dat ik zoveel van mijn kind mee heb mogen maken. Daar zag het er op verschillende momenten namelijk niet naar uit. En als ik zie hoe zij in het leven staat en hoeveel zin ze heeft om straks als 17- jarige aan de andere kant van het land aan een pittige opleiding te gaan beginnen (en zich daarvoor vrij genoeg voelt en niet denkt: ach, ik blijf maar in deze suffe provinciestad voor mijn zieke moedertje), dan voel ik diepe dankbaarheid.

Ook al voelt het alsof je erin verzuipt: gemis van een geliefde is liefde. Die twee gaan altijd samen. En de liefde blijft.

Dankjewel dat je dit met me wilt delen. Wat mooi dat je dochter daar vrij genoeg voor voelt; daar heb jij ook vast wat in betekend. Ik hoop dat je nog (zo lang mogelijk) van haar mag genieten.

De liefde blijft inderdaad; wat fijn dat je me daar aan herinnert

Anna75 donderdag 9 oktober 2025 om 08:30

Ik herken wat je meemaakt als dochter, maar als moeder wilde ik je gewoon even een steuntje in de rug geven.
En wat je gisteren als reden gaf te stoppen met schrijven: als je tóch een betere uitslag krijgt dan verwacht, dan is dat gewoon heel fijn en dat mag je vieren. Daar doe je niemand tekort mee.

Ars longa, vita brevis

lizzzz1987 donderdag 9 oktober 2025 om 18:41

Anna75 schreef: ↑
09-10-2025 08:30
Ik herken wat je meemaakt als dochter, maar als moeder wilde ik je gewoon even een steuntje in de rug geven.
En wat je gisteren als reden gaf te stoppen met schrijven: als je tóch een betere uitslag krijgt dan verwacht, dan is dat gewoon heel fijn en dat mag je vieren. Daar doe je niemand tekort mee.

Ja dat laatste is ook zo. We hopen heel erg op een zo gunstig mogelijke uitslag

Actieve topics