Wereld op z’n kop

NoaVale89 vrijdag 28 november 2025 om 15:45

.

noavale89 wijzigde dit bericht op 18-12-2025 13:26

99.98% gewijzigd

NoaVale89 zaterdag 29 november 2025 om 23:04

.

noavale89 wijzigde dit bericht op 18-12-2025 13:28

99.89% gewijzigd

Bontebok zaterdag 29 november 2025 om 23:08

Waar zijn jullie nog man en vrouw in plaats van hulpverlener en patiënt? Is er nog sprake van romantiek of intimiteit? Zit hij veel op het telefoon omdat ie een andere ijzer in het vuur heeft?

NoaVale89 zaterdag 29 november 2025 om 23:21

.

noavale89 wijzigde dit bericht op 18-12-2025 13:29

99.54% gewijzigd

blijfgewoonbianca zaterdag 29 november 2025 om 23:42

Maar hij heeft dus een werkkamer waar niks meer in past en er is ook nog een zolder ?
Wat doet hij als je er op staat dat elk kind een eigen kamer moet krijgen ?
En wat doet / zegt hij als je vraagt of hij zijn telefoon nu even weg wil leggen ?

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Bontebok zaterdag 29 november 2025 om 23:44

Die kinderen moeten hun eigen kamer. Het kan niet zo zijn dat kind bij jullie op de kamer moet slapen omdat vader te beroerd is om zijn rommel op te ruimen.

blijfgewoonbianca zaterdag 29 november 2025 om 23:45

En een opslagruimte huren voor de overtollige zooi ? Ik neem aan dat je wel weet dat er allerhande hulp is voor hoarding ?

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Bontebok zaterdag 29 november 2025 om 23:45

En ik lees dus dat jullie eigenlijk helemaal geen relatie hebben behalve een zorg/afhankelijkheidsrelatie. Ik lees weinig liefde en er is geen intimiteit. En een seksleven zal ook wel niet zijn. Wat doe jij om die relatie überhaupt leven in te blazen?

blijfgewoonbianca zaterdag 29 november 2025 om 23:46

Bontebok schreef: ↑
29-11-2025 23:44
Die kinderen moeten hun eigen kamer. Het kan niet zo zijn dat kind bij jullie op de kamer moet slapen omdat vader te beroerd is om zijn rommel op te ruimen.

Het zal best iets ingewikkelder liggen dan er te beroerd voor zijn.
Ze verdenkt hem ook van “ iets / ergens op het spectrum “ , toch ?
https://autsider.net/2024/05/26/hoarding/

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

blijfgewoonbianca zaterdag 29 november 2025 om 23:48

NoaVale89 schreef: ↑
29-11-2025 23:21
Nee er is nog maar weinig sprake van intimiteit of romantiek. En heel eerlijk raken we daarin een beetje in een welles nietes. Ik geef aan geen verbinding meer te voelen door z’n telefoon gebruik en hij geeft aan geen verbinding meer te voelen doordat ik me terugtrek.

Het gaat er niet om wie er begonnen is, het gaat er om wie een stap wil zetten naar de ander.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Bontebok zaterdag 29 november 2025 om 23:54

blijfgewoonbianca schreef: ↑
29-11-2025 23:46
Het zal best iets ingewikkelder liggen dan er te beroerd voor zijn.
Ze verdenkt hem ook van “ iets / ergens op het spectrum “ , toch ?
https://autsider.net/2024/05/26/hoarding/

Ja natuurlijk, niks is eenvoudig in dit gezin. Het is echt niet gezond om zo lang op de kamer van je ouders te slapen. In het belang van dat kind moet echt wat gebeuren. En het kind koopt er helemaal niks voor dat vader en moeder elkaar beschuldigen en verwijten maken

Zenah zondag 30 november 2025 om 00:24

De kruik gaat tot ‘ie barst en dat gebeurt zeker als jullie in dit cirkeltje blijven ronddraaien. Jij draagt al veel met je eigen rugzak, maar probeert dat over te dragen aan iemand die zelf ook worstelt om overeind te blijven. Niet houdbaar om steeds gewicht te blijven leggen op twee wankele pilaren.

Delegeer nu zo veel mogelijk: huishoudelijke hulp, opvang, vervoer van de kinderen, familie die af en toe bijspringt, vaker logeren bij opa en oma, anything! Jullie hebben beiden lucht nodig, niet een scheiding die alles nog verder op zijn kop zet. Succes!

Wissewis zondag 30 november 2025 om 01:11

Hij wil scheiden?
Dan is hij de eerste die gaat uitzoeken hoe hij dit gaat doen. Huisvesting met 3 slaapkamers (1 slaapkamer voor hem, 2 voor de kinderen) zoeken, een ouderschapsplan opstellen, uitzoeken hoeveel alimentatie hij gaat betalen*, ...

Tot zolang beweegt er niets want jij hebt toch geen plek om naartoe te gaan.

Desnoods blijven jullie nog een paar jaar als ouders onder één dak wonen zonder dat er echt nog een relatie is.

Daarnaast zou ik wel als de bliksem gaan eisen dat zijn spullen naar de zolder verkassen. Wél héél bewust 3 kinderen willen, maar dan niet je "rommelkot" willen opgeven om dat kind ook te laten slapen is natuurlijk compleet gek.
Of hij zet zijn spullen maar in een garage of in een tuinhok.

De strijd om zijn spullen weg te gooien zou ik loslaten. Verloren energie die je nuttiger kan gebruiken.

*Zelfs als het co-ouder wordt is de kans toch echt bestaand dat hij gezien jouw medische toestand en beperkte inkomen kinder-alimentatie betaalt.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

-April- zondag 30 november 2025 om 03:19

Bontebok schreef: ↑
29-11-2025 22:18
Sorry TO, maar het is nog erger dan ik dacht. De problemen in jullie zijn gezin zijn groot en ze bestaan al veel langer. Al voor diagnose van je kind had je blijkbaar al externe hulp en begeleiding. En alles heeft te maken met jouw belastbaarheid, of het ontbreken daarvan. Daardoor is de relatie ook ongelijkwaardig. Wat ga jij doen om jouw belastbaarheid te verbeteren? Want ook jouw beperkingen zijn natuurlijk niet vaststaand slecht. Daarin valt ook nog wel wat te behalen heb je bijvoorbeeld wel eens een revalidatietraject gedaan?

Ook als het over je zijn burnout hebt leg je de oorzaak helemaal buiten het gezin maar een burn-out komt nooit van het werk alleen. De thuissituatie speelt een hele grote rol in een burn-out, zij het niet de grootste rol. Dat hij geen bedrijfsarts heeft gezien is helemaal niet relevant. Je hebt geen bedrijfsarts nodig om te herstellen van een burn-out. Je hebt wel steun van je partner nodig en de vraag is in hoeverre hij dat heeft.

Verder zeg je dat je kinderen het heel goed doen en veilig gehecht zijn, et cetera. Dat kan ik me moeilijk voorstellen anders zou er geen begeleiding zijn voor hen. Zij hebben ook last van deze situatie. Een moeder met psychische beperkingen is voor kinderen heftig. En ook een grote risicofactor om zelf psychische klachten te ontwikkelen. Ik denk niet dat je daarin een realistische kijk hebt.

Gaat jullie relatie wel over iets anders dan over hulp en ziekte en beperking? Doen jullie samen wel leuke dingen? Heb jij eigenlijk zelf een leven buiten je gezin? Dat soort vragen zijn ook belangrijk en het is voor jou belangrijk om te onderzoeken hoe je minder afhankelijk kan worden.

Dit is echt veel te kort voor de bocht. Haar verminderde belastbaarheid is helemaal niet de belangrijkste en enigste oorzaak van de problemen. Het ligt ook aan hem.

Puur afgaand op wat ik lees zie ik een systeem wat gewoon niet goed kan functioneren, dus ik heb met TO te doen. Ik praat nu niet in termen van schuld. Maar ik zie:
- een moeder die chronisch ziek is en mede door haar beperkingen de zorg voor een gezin van 5 niet aankan.

- een vader die vanalles heeft. “Iets” op een spectrum, een gebruiksaanwijzing, ook minder belastbaarheid (zo extreem veel doet ie niet. Ik werk fulltime met kinderen en doe meer). En die ook weinig zelfreflectie heeft. Ook hij kan de zorg voor een gezin van 5 niet aan.

- een ongeschikt huis (die hoarder-achtige trekken hebben echt enorme impact op de leefbaarheid)

- best een pittige financiële situatie. Een modaal inkomen en een uitkering zijn geen vetpot met een gezin van 5. En dan de houding van man over de financiën valt m’n mond van open. Hij “leent” je geld en houdt alles gescheiden? Dat is toch geen liefde?

- in ieder geval 1 kind met gezondheidsproblemen

Ik zie ook niet hoe je hieruit kan komen. Het heeft weinig zin om die man dingen te verwijten want hij kan dit ook niet in z’n eentje oplossen. Wat je dwars zit is het hele gezin wat jullie boven het hoofd is gegroeid.

Er is best veel hulp. Begeleiding, huishoudelijke hulp etc. En nog gaat t niet.

Bijna zou ik willen zeggen: jouw stress kan alleen minder worden als je juist gaat loslaten. Met de beperkingen van beide ouders en 1 ziek kind kan dit gezin niet op een normale efficiënte manier gemanaget worden. Wat wel te doen weet ik ook niet

Overigens denk ik dat de meeste last bij TO ligt. Zij moet met dat hoarder huis dealen, de primaire kinderzorg doen en de hele 3e shift ligt bij haar.

Maarja, TO is niet het type ouder dat gewoon het heft in eigen handen neemt en dat logeeradres regelt voor het zieke kind en het huis leegruimt. Terwijl dat m’n eerste reflex zou zijn. Moeilijk hoor, sterkte

S-Groot zondag 30 november 2025 om 03:44

Goede post @April.

Ik zie twee mensen die qua belastbaarheid/belasting al meer dan genoeg aan zichzelf hebben maar daar bovenop ook nog 3 jonge kinderen hebben waardoor het helemaal spaak loopt. En waarbij het dus zelfs met veel hulp van buitenaf nog steeds niet te doen is.
Ik zie ook een zeer ingewikkelde dynamiek tussen die twee mensen en bij de één weinig daadkracht en bij de ander gigantische weerstand.

Ik vrees dat het eerst nog heel veel erger moet worden, want op dit moment zitten jullie in een patstelling en wie gaat er (kunnen) bewegen? Gelukkig is er al hulp van buitenaf, hopelijk kunnen zij tijdig ingrijpen.

Wat je ondertussen zelf zou kunnen doen? Geen idee, want het klinkt niet alsof jij meer daadkracht hebt, het heft in eigen hand durft/kunt/wil nemen. Je geeft het in elk geval aan bij de hulpverlening, dat is al heel goed, blijf dat zeker doen.

Graze zondag 30 november 2025 om 04:07

Wat een lastige situatie voor alle partijen en ik heb te doen met de kinderen. Die gaan natuurlijk niet zeggen dat ze het ook moeilijk hebben met de situatie. Die zien of voelen ook wel dat er iets speelt, willen ouders niet tot last zijn en zijn loyaal naar ouders.

Echt zoek (meer) hulp.

jorchugh_jor zondag 30 november 2025 om 07:11

Die zooi in huis lijkt me op te lossen:h uur een extra opslag. Van zijn geld. Hij houdt het geld strikt gescheiden, dan ook de spullen zo scheiden. En in de opslag is het beschermd tegen jouw opruimwoede.

Ik weet niet hoe je tot nu toe met hem over de zooi hebt gepraat. Maar dit is rationeel en rationeel uit te leggen:
- je bent met 5 mensen en ieder zou eenvijfde van het huis mogen gebruiken.
- ruimte kost geld. Spullen bewaren kost geld. In een onderneming, maar thuis ook.
- als hij wil scheiden, zal hij ruimte moeten maken. Totdat er woonruimte beschikbaar is, zal hij een eigen kamer voor jou leeg moeten maken.
- niet onwaarschijnlijk dat jullie bij scheiding het huis moeten verkopen. Dat kan alleen als het leeg is.

En vraag hier steun bij aan de hulpverleners.

jorchugh_jor wijzigde dit bericht op 30-11-2025 08:44

0.06% gewijzigd

Zonnigzonnetje zondag 30 november 2025 om 07:24

Als ik tussen de regels door lees komt jouw man dus uit een rijk gezin? Klopt die aanname? Hoe is de band met schoonfamilie? Als je daar de probleem aankaart zouden die dan niet financieel willen bijspringen tijdelijk zodat je een professioneel opruimer en schoonmaakster kunt inhuren de zolder kunt verbouwen?

En natuurlijk zal het altijd scheef blijven bij jullie: man werkt en jij hebt geen baan en kan thuis niet alles doen. Je man zal ook wel rouwen om wat niet kan en dat snap ik ergens wel.

__appelbloesem__ zondag 30 november 2025 om 07:34

Zonnigzonnetje schreef: ↑
30-11-2025 07:24

En natuurlijk zal het altijd scheef blijven bij jullie: man werkt en jij hebt geen baan en kan thuis niet alles doen. Je man zal ook wel rouwen om wat niet kan en dat snap ik ergens wel.

Maar TO heeft wel een uitkering en zoveel doet man nu ook weer niet. Als ze een aantal dagen had gewerkt had hij net zoveel moeten doen.

__appelbloesem__ zondag 30 november 2025 om 08:07

@TO, is al dat nieuws volgen dwangmatig? Doet hij dit om te ontspannen of is het gewoon een extra ‘taak’ voor hem? Kan het een soort verslaving voor hem zijn?

Bontebok schreef: ↑
29-11-2025 23:54
Ja natuurlijk, niks is eenvoudig in dit gezin. Het is echt niet gezond om zo lang op de kamer van je ouders te slapen. In het belang van dat kind moet echt wat gebeuren. En het kind koopt er helemaal niks voor dat vader en moeder elkaar beschuldigen en verwijten maken

Het is op zich niet ongezond voor een kleuter om bij zijn ouders te slapen, in onze cultuur vinden we dat alleen niet horen. Neemt niet weg dat de oorzaak, zijn verzamelwoede, wel ongezond is natuurlijk. @TO, kunnen en willen je kinderen eigenlijk wel vriendjes meenemen om te komen spelen? Hoe vindt je zoontje het dat hij geen eigen kamer heeft?

Bontebok zondag 30 november 2025 om 08:31

__appelbloesem__ schreef: ↑
30-11-2025 08:07
@TO, is al dat nieuws volgen dwangmatig? Doet hij dit om te ontspannen of is het gewoon een extra ‘taak’ voor hem? Kan het een soort verslaving voor hem zijn?

Het is op zich niet ongezond voor een kleuter om bij zijn ouders te slapen, in onze cultuur vinden we dat alleen niet horen. Neemt niet weg dat de oorzaak, zijn verzamelwoede, wel ongezond is natuurlijk. @TO, kunnen en willen je kinderen eigenlijk wel vriendjes meenemen om te komen spelen? Hoe vindt je zoontje het dat hij geen eigen kamer heeft?

Het gaat niet om een kleuter ze zegt dat de situatie al zeven jaar duurt.

__appelbloesem__ zondag 30 november 2025 om 08:38

Bontebok schreef: ↑
30-11-2025 08:31
Het gaat niet om een kleuter ze zegt dat de situatie al zeven jaar duurt.

Ze slapen al zeven jaar met een kind op de kamer, maar dat hoeft toch niet steeds hetzelfde kind te zijn? Met drie kinderen onder de acht lijkt mij dat de jongste maximaal een jaar of vier, vijf is?

jorchugh_jor zondag 30 november 2025 om 08:42

Ik heb moeite met de posts over: ‘waarom heb je kinderen genomen’?’ Die vind ik onnodig kwetsend. Tegelijk heb ik moeite met het antwoord van TO: toen we die beslissing namen, kon ik het allemaal nog. Dat lijkt in tegenspraak met: al sinds mijn puberteit ben ik chronisch ziek, ik ben afgekeurd en alleen bij mijn man viel pas onlangs het kwartje dat ik niet meer beter word, ik wist dat allang.

jorchugh_jor wijzigde dit bericht op 30-11-2025 09:59

0.12% gewijzigd

Bontebok zondag 30 november 2025 om 08:45

__appelbloesem__ schreef: ↑
30-11-2025 08:38
Ze slapen al zeven jaar met een kind op de kamer, maar dat hoeft toch niet steeds hetzelfde kind te zijn? Met drie kinderen onder de acht lijkt mij dat de jongste maximaal een jaar of vier, vijf is?

Makes sense!

Bontebok zondag 30 november 2025 om 08:47

jorchugh_jor schreef: ↑
30-11-2025 08:42
Ik heb moeite met de posts over: ‘waarom heb je kinderen genomen’?’ Die vind ik onnodig kwetsend. Tegelijk heb ik moeite met het antwoord van TO: toen we die beslissing namen, kon ik het allemaal nog. Dat lijkt in tegenspraak met: al sinds mijn puberteit ben ik chronisch ziek, ik ben afgekeurd en alleen bij mijn man viel pas onlangs het kwartje dat ik niet meer beter wordt, ik wist dat allang.

Het is vooral niet helpend. Aan de andere kant is het natuurlijk wel heel verbazingwekkend dat je in deze situatie drie kinderen krijgt, terwijl je allebei niet in staat bent het gezin draaiende te houden en dus afhankelijk bent van externe hulp. En je had ook moeten bedenken wat dat betekent voor de kinderen en nog steeds moet voorop staan wat dit betekent voor de kinderen, want die hebben er niet om gevraagd. En ik benijd die kinderen niet.

Phlox24 zondag 30 november 2025 om 09:04

Ik lees een hardwerkende TO, die alle hulp aanpakt. En een man die mogelijk ergens op het spectrum zit, maar dat zelf niet wil/kan zien. En die zich helemaal terug trekt uit het gezinsleven.

TO, wat gebeurd als je bijvoorbeeld zo'n logeeradres voor de kinderen wel doorzet? Of andere zaken doet die man echt niet wil?

Actieve topics