zorgen om voortijdig ontslag vader uit revalidatiecentrum

(Bij voorbaat excuus voor het lange verhaal), situatieschets; mijn vader (87) verblijft sinds enige maanden in een revalidatiecentrum vanwege een gecompliceerde enkelbreuk door een val binnenshuis (tweede keer al dit jaar). Hij woonde tot dit gebeurde nog zelfstandig. Dat ging allemaal nog maar net goed, maar het ging. Mijn vader heeft een zeer kwetsbare gezondheid (ernstig hartfalen, langdurige diabetes) met alle gevolgen van dien. Ook cognitief is hij de afgelopen maanden hard achteruit gegaan, ik heb het idee dat het ongeval dit heeft versneld. Omdat het revalidatieproces zo goed als afgerond is (de enkel is inmiddels hersteld) heeft het revalidatiecentrum de ontslagdatum vastgesteld; 5 december a.s. moet mijn vader terug naar huis, weliswaar met inzet van thuiszorg 2x per dag, maar wij (broer, zus en ik) maken ons enorm veel zorgen hierover omdat zelfstandig wonen naar onze mening niet meer verantwoord is. Dit hebben we ook al meerdere malen aangekaart bij de behandelaren, maar zij houden voet bij stuk; enkel is genezen, revalidatiedoel is bereikt, dus terug naar huis. Gisteren is mijn vader een dagdeel thuis geweest op ‘proefverlof’ om te kijken hoe hij zich in de thuissituatie zou redden. Ik was daarbij en ben geschrokken van hoe het ging. Mijn vader raakte zelfs bij de meest eenvoudige dagelijkse handelingen (zelf broodje smeren, magnetron bedienen) compleet overvraagd en bevroor gewoon. Hij raakte snel in paniek (‘hoe moet dat nou straks’) ook al probeerde ik hem gerust te stellen (want wil mijn zorgen niet te veel op hem overbrengen). Vanwege zijn hartfalen was ie al na een paar meter lopen (achter de rollator) doodop en buiten adem. Daarnaast was ie ook weer regelmatig duizelig bij (te snel) opstaan – reden waarom ie al regelmatig is omgevallen, met alle gevolgen van dien.

We hebben al deze bevindingen gedeeld met het revalidatiecentrum, maar we vinden geen gehoor. Voor een indicatie in een instelling is mijn vader in hun ogen nog ‘te goed’ – inmiddels hebben we trouwens wel zelf een aanvraag ingediend (met medewerking van de huisarts van mijn vader) bij het CIZ, maar besluitvorming kan natuurlijk nog weken/maanden duren (als hij al een positieve indicatie krijgt).

Omdat we bij het revalidatiecentrum niet verder komen, hebben we vandaag contact opgenomen met de huisarts van mijn vader. Die begrijpt onze zorgen, maar kan niet veel omdat hij op dit moment geen hoofdbehandelaar is en geen ontslag kan tegenhouden als een andere behandelaar daar op staat. Het bevreemdt hem wel dat er geen tussenoplossing kan worden bedacht. Volgens hem is er, als de behandelend arts bij het CIZ in overleg gaat, de mogelijkheid om de aanvraag van de indicatie te versnellen en zou een (tijdelijke) opname op een beschikbaar verpleeghuisbed mogelijk moeten zijn. De huisarts heeft aangeboden om in (telefonisch) overleg te gaan met de hoofdbehandelaar (arts van het revalidatiecentrum) – we hebben nu per mail gevraagd of de hoofdbehandelaar contact op wil nemen met de huisarts. Maar we zijn er dus compleet afhankelijk van of zij dit gaat doen en de tijd gaat inmiddels wel dringen. En ik krijg echt buikpijn bij het idee dat mijn vader vanaf vrijdag zich thuis in zijn eentje moet gaan redden.

Nouja, mijn vraag is eigenlijk ; zijn er nog andere machtsmiddelen die we in kunnen zetten? Of hebben we gewoon echt geen poot om op te staan en is dat hoe het tegenwoordig gaat? Ik begin echt aan mezelf te twijfelen ondertussen, al bevestigt de reactie van de huisarts wel dat dit toch niet helemaal is zoals het hoort te gaan. Ik hoop dat er iemand is met ervaring in dit domein want ik weet het intussen niet meer.

Bontebok schreef: ↑

03-12-2025 19:07

Dat klopt niet. Het is de wet die bepaalt wie er in aanmerking komt voor een verpleeghuis niet het verpleeghuis zelf. Zorgzwaarte vier is geen indicatie voor opname. Dat gaat de WLz gewoon niet vergoeden. De enige uitzondering zijn de particuliere huizen, maar dan moet je gewoon zelf betalen.

Heb je het citaat uit de mail van het verzorgingshuis waar we contact mee hebben gelezen? Nog maar een keer; Wonen in [naam instelling] is alleen mogelijk met een WLZ-indicatie. Dit kan vanaf zorgprofiel 4, ook wel VV04 genoemd

Lijkt me dat ze wel weten waar ze het over hebben.

Bontebok schreef: ↑

03-12-2025 20:15

Het is per 2023 veranderd. Bij ZZP 4 is
eerst kijken of het thuis kan.

Maar heb je nou gelezen wat de zorginstelling zegt waar we contact mee hebben?

Bontebok schreef: ↑

03-12-2025 20:46

Nee, maar het is dan de vraag of degene die mailt op de hoogte is van de regels. Uiteindelijk is het de vraag wie de zorg van je vader gaat betalen, want als de WLZ zegt dat het niet betaald wordt, dan gaat die zorginstelling hem natuurlijk niet opnemen. Het is immers geen liefdadigheid.

Ik ga er toch eerder van uit dat iemand van de zorginstelling zelf - die waarschijnlijk dag in dag uit dergelijke vragen krijgt - goed op de hoogte is van de regels, dan iemand van het Viva forum, maar dat zal wel aan mij liggen.

Aneso schreef: ↑

03-12-2025 21:09

Je bent echt heel stellig maar het klopt niet wat je zegt. Ook met VV04 kun je wel degelijk worden opgenomen. Men kijkt inderdaad eerst naar mogelijkheden voor zorg thuis maar dat kan alleen wanneer deze zorg verantwoord is. Dus (tijdelijke) opname kan zeker een optie zijn.
Zorginstellingen richten zich wel steeds meer op zwaardere zorg. Dus er zijn inderdaad steeds minder instellingen waar je met bijv VV04 terecht kan.

TO: stel dat opname nou niet kan, dan heb je sowieso nog de optie VPT (volledig pakket thuis) die je kunt bespreken. Naast zorg kun je dan ook ondersteuning krijgen bij maaltijden, huishouden, logeeropvang etc.
Ik hoop dat er snel een plek komt in een instelling voor je vader. Heeft jullie, als kinderen, ook een hoop rust kan ik me zo voorstellen. Sterkte!

Dankjewel! Goed om te weten