Thuis
alle pijlers
Mijn lieve sterke kanjer is niet meer....
donderdag 15 april 2010 om 15:20
En het doet zo'n pijn.
Ik heb afscheid moeten nemen van mijn beste vriend.
Mijn lieve sterke hondje.
Ik heb hem in moeten laten slapen maar het doet zo'n pijn.
Ik heb hem laten cremeren en zijn as hier met kaarsje.
Het doet zo'n pijn.
Ik wil graag een gedichtje hier plaatsen voor hem, ter na gedachtenis aan mijn lieve maatje, mijn sterke kleine man.
Zwijgzaam lopen we tussen de bomen
En kijken droevig om ons heen
Hoe vaak zijn we hier niet gekomen
Maar voor het eerst, nu alleen.
We zijn dankbaar voor de tijd
Dat je bij ons hebt mogen zijn
Het onvermijdelijke afscheid
Verscheurt ons hart en doet zo’n pijn.
Na vijftien jaar kwamen de zorgen
Je kon niet meer lopen, gaan of staan
Zodat we besloten op een morgen
Dat dit zo niet verder kon gaan.
We zullen altijd aan je denken
Je wijsheid, kracht en geduld
De warmte die je deed schenken
En waarmee je onze harten hebt gevuld
Ik heb afscheid moeten nemen van mijn beste vriend.
Mijn lieve sterke hondje.
Ik heb hem in moeten laten slapen maar het doet zo'n pijn.
Ik heb hem laten cremeren en zijn as hier met kaarsje.
Het doet zo'n pijn.
Ik wil graag een gedichtje hier plaatsen voor hem, ter na gedachtenis aan mijn lieve maatje, mijn sterke kleine man.
Zwijgzaam lopen we tussen de bomen
En kijken droevig om ons heen
Hoe vaak zijn we hier niet gekomen
Maar voor het eerst, nu alleen.
We zijn dankbaar voor de tijd
Dat je bij ons hebt mogen zijn
Het onvermijdelijke afscheid
Verscheurt ons hart en doet zo’n pijn.
Na vijftien jaar kwamen de zorgen
Je kon niet meer lopen, gaan of staan
Zodat we besloten op een morgen
Dat dit zo niet verder kon gaan.
We zullen altijd aan je denken
Je wijsheid, kracht en geduld
De warmte die je deed schenken
En waarmee je onze harten hebt gevuld
donderdag 15 april 2010 om 16:34
donderdag 15 april 2010 om 16:40
quote:Butterfly14 schreef op 15 april 2010 @ 16:37:
Dankje Binkie14, je snapt wat ik voel jij bent er al geweest en doet zo fucking veel pijn...mijn lieve kleine pik...mijn alles,,,god wat mis ik je schatGeef het de tijd! Ik heb een van mijn twee honden ruim 2 jaar geleden in laten slapen en het deed echt pijn...zoveel pijn. Ik hoorde haar 's nachts aan de deur krabben (dat deed ze op het laatst, ze wilde naar mij toe) terwijl ze er niet meer was...maar echt, het gaat over en dan denk je met een glimlach terug aan je beestje (nu ook wel natuurlijk, maar nu zitten er nog een hoop tranen dwars ).
Dankje Binkie14, je snapt wat ik voel jij bent er al geweest en doet zo fucking veel pijn...mijn lieve kleine pik...mijn alles,,,god wat mis ik je schatGeef het de tijd! Ik heb een van mijn twee honden ruim 2 jaar geleden in laten slapen en het deed echt pijn...zoveel pijn. Ik hoorde haar 's nachts aan de deur krabben (dat deed ze op het laatst, ze wilde naar mij toe) terwijl ze er niet meer was...maar echt, het gaat over en dan denk je met een glimlach terug aan je beestje (nu ook wel natuurlijk, maar nu zitten er nog een hoop tranen dwars ).
donderdag 15 april 2010 om 16:58
@schravelvot dankje wel voor de sites, herinneringoplinnnen is echt en tip, ik heb even gekeken en denk echt dat ik daar mijn foto op linnen laat maken. dankjewel.
@jackie23 dankjewel voor je lieve bericht, ik denk nu ook aan de mooie momenten, maar blijf janken en me schuldig voelen, denk ook steeds had ik m maar mee terug genomen..maar ik weet ook ergens dat het niet meer ging en dat ik deze keuze moest maken, wie weet hoeveel erger hij leed, een dier laat het immers amper zien, zeker als er een andere hond in huis is.
Het erge was omdat zijn beentjes pijn deden voor, en de dokter niet wilde scheren toen hij wakker was, hij de eerste prik in zijn achterbeentje kreeg in een spier, en hoe hij over zijn toeren raakte en kermde en in mijn gezicht hapte met zijn tandenloze bekkie van 15 jaar, en ik maar bleef zeggen rustig schat rustig lieverd mama is bij je...ik ben er lieverd toe maar ga maar slapen, ga maar rusten..en hij ineens in zakte met zijn hoofd en op mijn onderarm uiteindelijk diep lag tesnurken...god wat mis ik hem en wat blijft dit beeld hangen bij me.
Ik zou een moord doen, om hem nog 1 x temogen omhelzen levend...lieve klein schat...ik mis je zo...wij missen je zo
@jackie23 dankjewel voor je lieve bericht, ik denk nu ook aan de mooie momenten, maar blijf janken en me schuldig voelen, denk ook steeds had ik m maar mee terug genomen..maar ik weet ook ergens dat het niet meer ging en dat ik deze keuze moest maken, wie weet hoeveel erger hij leed, een dier laat het immers amper zien, zeker als er een andere hond in huis is.
Het erge was omdat zijn beentjes pijn deden voor, en de dokter niet wilde scheren toen hij wakker was, hij de eerste prik in zijn achterbeentje kreeg in een spier, en hoe hij over zijn toeren raakte en kermde en in mijn gezicht hapte met zijn tandenloze bekkie van 15 jaar, en ik maar bleef zeggen rustig schat rustig lieverd mama is bij je...ik ben er lieverd toe maar ga maar slapen, ga maar rusten..en hij ineens in zakte met zijn hoofd en op mijn onderarm uiteindelijk diep lag tesnurken...god wat mis ik hem en wat blijft dit beeld hangen bij me.
Ik zou een moord doen, om hem nog 1 x temogen omhelzen levend...lieve klein schat...ik mis je zo...wij missen je zo
donderdag 15 april 2010 om 17:27
donderdag 15 april 2010 om 17:42
quote:Evelien33 schreef op 15 april 2010 @ 17:31:
Heel veel sterkte! Wij hebben 2 jaar geleden onze kat (4 jaar) in moeten laten slapen
. Weet hoe het is dus.. Maar wel heel fijn dat je 15 jaar aan mooie herinneringen hebt!
Liefs
Jeetje 4 jaar is echt jong, ik heb voor dit hondje een pupje in moeten laten slapen aan de gevolgen van parvo.
Dit hondje heb ik ergens weggehaald toen hij zeven was en tot zijn 15e gehad...bijna 8 jr...
Heel veel sterkte! Wij hebben 2 jaar geleden onze kat (4 jaar) in moeten laten slapen
. Weet hoe het is dus.. Maar wel heel fijn dat je 15 jaar aan mooie herinneringen hebt!Liefs
Jeetje 4 jaar is echt jong, ik heb voor dit hondje een pupje in moeten laten slapen aan de gevolgen van parvo.
Dit hondje heb ik ergens weggehaald toen hij zeven was en tot zijn 15e gehad...bijna 8 jr...
donderdag 15 april 2010 om 17:53
Wat mij hielp, was het maken van een 'showcase'. Zo'n 3D fotolijst van hout waar je spullen in kunt doen (Ikea). Mooi geverfd, kleine fotocollage erin, en spulletjes van de favoriete wandelroute (steentje, takje), en het halsbandje erin. Janken als een gek terwijl ik het maakte, maar knutselen werkt bij mij altijd therapeutisch. Zo bladerde ik door alle foto's, ook toen zij nog gezond waren/jong waren. Dan komen er zoveel mooie momenten naar boven... Dat maakte het voor mij makkelijker om dat laatste beeld te vergeten.
donderdag 15 april 2010 om 17:59
quote:lemoos schreef op 15 april 2010 @ 17:53:
Wat mij hielp, was het maken van een 'showcase'. Zo'n 3D fotolijst van hout waar je spullen in kunt doen (Ikea). Mooi geverfd, kleine fotocollage erin, en spulletjes van de favoriete wandelroute (steentje, takje), en het halsbandje erin. Janken als een gek terwijl ik het maakte, maar knutselen werkt bij mij altijd therapeutisch. Zo bladerde ik door alle foto's, ook toen zij nog gezond waren/jong waren. Dan komen er zoveel mooie momenten naar boven... Dat maakte het voor mij makkelijker om dat laatste beeld te vergeten.
Wat mooi idd, en fijn dat je dat zo geholpen heeft.
Ik wil dus boven de schouw een canvas foto van hem, en dan daaronder een klein tafeltje met zijn as, en een buisje met haartjes en een kaarsje,en een mooi bloemetje,
Ikl zeg je wel dit is dus dinsdag gebeurt en heb gisteren zijn as gehaald en ik ben zo blij dat ook al is het in blik hij weer thuis is...
Wat mij hielp, was het maken van een 'showcase'. Zo'n 3D fotolijst van hout waar je spullen in kunt doen (Ikea). Mooi geverfd, kleine fotocollage erin, en spulletjes van de favoriete wandelroute (steentje, takje), en het halsbandje erin. Janken als een gek terwijl ik het maakte, maar knutselen werkt bij mij altijd therapeutisch. Zo bladerde ik door alle foto's, ook toen zij nog gezond waren/jong waren. Dan komen er zoveel mooie momenten naar boven... Dat maakte het voor mij makkelijker om dat laatste beeld te vergeten.
Wat mooi idd, en fijn dat je dat zo geholpen heeft.
Ik wil dus boven de schouw een canvas foto van hem, en dan daaronder een klein tafeltje met zijn as, en een buisje met haartjes en een kaarsje,en een mooi bloemetje,
Ikl zeg je wel dit is dus dinsdag gebeurt en heb gisteren zijn as gehaald en ik ben zo blij dat ook al is het in blik hij weer thuis is...
donderdag 15 april 2010 om 21:13
vrijdag 16 april 2010 om 09:47
@shoppen, Dankjewel voor je lieve woorden.
Ik denk net ook bij mezelf dat je altijd schuldgevoel hebt na zoiets.
Hij is nu wel een klein beetje bij me in zijn urntje en straks op het canvas doek...maar toen ik net in het doosje met haartjes keek zag ik dat het al minder was, het is verschrompeld..volume is afgenomen, het was eerst meer..bah....wat een klotegevoel elke dag.
Ik denk net ook bij mezelf dat je altijd schuldgevoel hebt na zoiets.
Hij is nu wel een klein beetje bij me in zijn urntje en straks op het canvas doek...maar toen ik net in het doosje met haartjes keek zag ik dat het al minder was, het is verschrompeld..volume is afgenomen, het was eerst meer..bah....wat een klotegevoel elke dag.
vrijdag 16 april 2010 om 09:55
Mijn hond is 21 jaar geleden ingeslapen. Ik ben er 10 jaar heel erg verdrietig om geweest - niet overdreven. Uiteindelijk heb ik het dus een plaatsje kunnen geven en kon na die 10 jaar eindelijk 's naar zijn foto's kijken zonder direct te gaan janken.
Dit gedicht kreeg ik toen van een vriendin, die het weer van het Internet had geplukt.
THE RAINBOW BRIDGE POEM
When an animal dies that has been especially close to someone here, that pet goes to Rainbow Bridge. There are meadows and hills for all of our special friends so they can run and play together. There is plenty of food, water and sunshine, and our friends are warm and comfortable.
All the animals who had been ill and old are restored to health and vigor. Those who were hurt or maimed are made whole and strong again, just as we remember them in our dreams of days and times gone by. The animals are happy and content, except for one small thing; they each miss someone very special to them, who had to be left behind.
They all run and play together, but the day comes when one suddenly stops and looks into the distance. His bright eyes are intent. His eager body quivers. Suddenly he begins to run from the group, flying over the green grass, his legs carrying him faster and faster.
You have been spotted, and when you and your special friend finally meet, you cling together in joyous reunion, never to be parted again. The happy kisses rain upon your face; your hands again caress the beloved head, and you look once more into the trusting eyes of your pet, so long gone from your life but never absent from your heart.
Then you cross Rainbow Bridge together....
Dit gedicht kreeg ik toen van een vriendin, die het weer van het Internet had geplukt.
THE RAINBOW BRIDGE POEM
When an animal dies that has been especially close to someone here, that pet goes to Rainbow Bridge. There are meadows and hills for all of our special friends so they can run and play together. There is plenty of food, water and sunshine, and our friends are warm and comfortable.
All the animals who had been ill and old are restored to health and vigor. Those who were hurt or maimed are made whole and strong again, just as we remember them in our dreams of days and times gone by. The animals are happy and content, except for one small thing; they each miss someone very special to them, who had to be left behind.
They all run and play together, but the day comes when one suddenly stops and looks into the distance. His bright eyes are intent. His eager body quivers. Suddenly he begins to run from the group, flying over the green grass, his legs carrying him faster and faster.
You have been spotted, and when you and your special friend finally meet, you cling together in joyous reunion, never to be parted again. The happy kisses rain upon your face; your hands again caress the beloved head, and you look once more into the trusting eyes of your pet, so long gone from your life but never absent from your heart.
Then you cross Rainbow Bridge together....
vrijdag 16 april 2010 om 10:01
vrijdag 16 april 2010 om 17:31
@Lizzl harstikke bedankt voor je mooie gedicht, tranen in mijn ogen bij het lezen er van dankjewel..
@Mittens Ja mooi idee he zijn foto op linnen en dan die spulletjes eronder.
Ja het inslapen was zo verschrikkelijk moeilijk die eerste prik die pijn die het hem deed in zijn spiertje terwijl die vroeger geen krimp gaf..arme jongen.
Hij heeft ook een mooi leven gehad, iedere zomer mee naar het strand, als hij dan aankwam rende hij de heuvel af het strand op 1 rechte lijn naar de zee en waadde in de zee rond als een macho en dan tussen al die mensen en een paar honderd meter van hem verwijdert kruiste dan altijd zijn ogen de mijne,Mama zie je mij?
En altijd mee naar de Mac en dan kreeg hij kipnuggets altijd en zat hij op zijn eigen stoel naast me(het was een klein exemplaar)
Verschillende steden is hij geweest luxe hotelovernachtingen ging hij mee, dus hij heeft genoeg mooie dingen mee gemaakt gelukkig.
@Mittens Ja mooi idee he zijn foto op linnen en dan die spulletjes eronder.
Ja het inslapen was zo verschrikkelijk moeilijk die eerste prik die pijn die het hem deed in zijn spiertje terwijl die vroeger geen krimp gaf..arme jongen.
Hij heeft ook een mooi leven gehad, iedere zomer mee naar het strand, als hij dan aankwam rende hij de heuvel af het strand op 1 rechte lijn naar de zee en waadde in de zee rond als een macho en dan tussen al die mensen en een paar honderd meter van hem verwijdert kruiste dan altijd zijn ogen de mijne,Mama zie je mij?
En altijd mee naar de Mac en dan kreeg hij kipnuggets altijd en zat hij op zijn eigen stoel naast me(het was een klein exemplaar)
Verschillende steden is hij geweest luxe hotelovernachtingen ging hij mee, dus hij heeft genoeg mooie dingen mee gemaakt gelukkig.
