Viva zoekt alle pijlers

Zit jij in een 'should I stay or should I go'-relatie?

13-06-2012 15:57 18 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik herken mezelf hier ook erg in. Ben net 26 en een jaar getrouwd.. We zijn 9 jaar samen en twijfel ook vaak (elk jaar wel ernstig twijfel moment, en soms wekelijks/dagelijks). Ergens weet ik dat we niet "meant-to-be" zijn, maar ik durf niet bij 'm weg te gaan omdat ik bang ben dat ik de verkeerde keus maak (ik twijfel over alles). Straks kom ik erachter dat 'het gras bij de buren toch niet groener was' en dan wordt onze relatie niet meer goed! We hebben vaak ruzies omdat we ons ergeren aan elkaar, om kleine dingen, maar tussen de ruzies door hebben we ook weer leuke momenten.. Ik denk ook als ik bij m weg ga dat ik niet de ware tegenkom, want niemand is perfect en de leuke/goeie mannen eind 20, begin 30 zijn toch al bezet. Maja we verschillen gewoon enorm (in opvoeding/niveau/opleiding/interesses). Ik denk gewoon dat mijn beeld van een geschikte man, toen ik 17 was, heel anders is dan nu. Kon ik maar in de toekomst kijken...
Alle reacties Link kopieren
Wat te doen?
anoniem_153340 wijzigde dit bericht op 13-09-2015 07:24
Reden: verwijderen
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Vind ook dat 't niets met leeftijd te maken heeft. Ik ben 26 en inmiddels koos ik een paar weken terug voor ''i should go'' of eigenlijk, HE must go ;)
Alle reacties Link kopieren
Grappig, ik heb net voor "go" gekozen. En precies 28
Alle reacties Link kopieren
Jongens, bedankt voor jullie reacties! Alleen: ik zie ze veel te laat door mijn fout (vakantie...). Excuses! Het stuk is inmiddels al geschreven, volgende keer zal ik het hier beter in de gaten houden!
Alle reacties Link kopieren
wel een leuk toppic ook al is het artikel al geschreven!



Ik heb van thuis altijd mee gekregen: bij twijfel niet doen! Ik zat ook in het schuitje, weggaan of blijven. Ik dacht een goede oplossing te hebben met de gulden midden weg: Weggaan, maar toch blijven, oftewel LATTEN met mijn huidige partner.



Maar mijn partner wilde alles of niks (met de hoop natuurlijk dat hij voor alles zou gaan). Het werd niks. Relatie verbroken en ik moet zeggen: goede keus! Verlost van het eindeloze getwijfel. Niet meer denken dat het aan mij ligt. Soms heb ik het gevoel dat ik die veel eerder had moeten doen.



Moment dat je gaat twijfelen weet je eigenlijk al dat er iets niet goed zit. Luister naar dat "onderbuik-gevoel". Ik heb het niet gedaan en ik heb daar best spijt van.



Het is jammer van de relatie die bijna 16 jaar duurde. Voor mezelf vind ik het niet jammer, want het geeft me ineens een heel ander perspectief
Alle reacties Link kopieren
Ik ga toch ook maar reageren ook al is het niet meer nodig.



Ik heb een paar weken ook gekozen voor 'I should go!'

We zijn uit elkaar gegroeid, ik twijfelde al een jaar, en uiteindelijk hebben we er samen een punt achter gezet, maar eigenlijk houden we nog veel van elkaar. Maar hij wilde liever alleen verder, ik voel me zo nu en dan erg sterk maar vaak ook erg leeg, dan hoop ik dat hij me een berichtje stuurt en dat hij vraagt of ik langskom om samen te zijn. We spreken elkaar nog veel en ik kan alles nog tegen hem zeggen. Hij zegt dat hij me mist, maar we weten beide dat het beter zo is. Ik zei toen we het samen uitmaakte dat we elkaar misschien over een tijd (jaren) wel weer treffen en weer opnieuw kunnen beginnen. En dat zei hij ook vorige week toen ik al mn spullen bij hem ophaalde. Ik mis hem gewoon, en ik moet verder met mn leven. Ik sta achter mn keuze, maar er blijft een hoop bij me hangen... We geven elkaar gewoon steeds gemixte signalen.. Stom he?
Maak van een mug een vlinder.
quote:shiva7 schreef op 13 juli 2012 @ 21:38:

Wat een goeie titel voor dit topic. Zo'n gevoel heb ik namelijk ook: weg of blijven? Onze relatie is na 3 jaar pas, al zo ingekakt. We doen niks meer samen en als hij thuis is gamed hij en zit ik achter mijn pc. Zo gaat dat dagelijks. Wil ik dit wel? Ik wil meer. De sex is ook al ver te zoeken. Alles wat ik ervan zeg tegen hem is of niet waar of hij zegt niets. We zijn trouwens 32 (ik) en 26 (hij). Wat te doen?



Klinkt alsof je iets met m'n ex hebt, arme jij!

En, wat heb je gedaan?... Of gelaten?!



Groetjes!
Alle reacties Link kopieren
quote:shiva7 schreef op 13 juli 2012 @ 21:38:

Wat een goeie titel voor dit topic. Zo'n gevoel heb ik namelijk ook: weg of blijven? Onze relatie is na 3 jaar pas, al zo ingekakt. We doen niks meer samen en als hij thuis is gamed hij en zit ik achter mijn pc. Zo gaat dat dagelijks. Wil ik dit wel? Ik wil meer. De sex is ook al ver te zoeken. Alles wat ik ervan zeg tegen hem is of niet waar of hij zegt niets. We zijn trouwens 32 (ik) en 26 (hij). Wat te doen?





Ik heb precies zo'n relatie. Maar ik ben dan 4 jr samen en woon anderhalfjaar samen.. Omdat hij gamed ga ik achter mijn laptop.. Spelletjes doen, of werk zoeken.

Soms vernedert hij me, omdat ik al lang werkloos ben,zovan "Je bent dik" of "je zit alleen maar op je luie dikke spekreet" Hij gaat een eigen huis zoeken en ik mag het uitzoeken want ik ben werkloos en heb geen geld. Maar ach, het waait wel weer over .
Alle reacties Link kopieren
Hey,



Ook ik heb de relatie verbroken van bijna 14 jaar, ook een aantal jaren getrouwd. Helaas, nu begrijp ik het pas als mensen zeiden de koek is op.

ik kon me hier nooit iets bij voorstellen maar inderdaad gevoelens kunnen overgaan. de voorafgaande periode om het hem te vertellen vond ik het moeilijkste. daarna kwam de opluchting.

Oh ja ik ben 39 jaar en nog steeds te jong om te blijven hangen in een relatie waarin ik liefde en passie mis !!!
Alle reacties Link kopieren
quote:ladybird2012 schreef op 04 juli 2012 @ 20:17:

Ik herken mezelf hier ook erg in. Ben net 26 en een jaar getrouwd.. We zijn 9 jaar samen en twijfel ook vaak (elk jaar wel ernstig twijfel moment, en soms wekelijks/dagelijks). Ergens weet ik dat we niet "meant-to-be" zijn, maar ik durf niet bij 'm weg te gaan omdat ik bang ben dat ik de verkeerde keus maak (ik twijfel over alles). Straks kom ik erachter dat 'het gras bij de buren toch niet groener was' en dan wordt onze relatie niet meer goed! We hebben vaak ruzies omdat we ons ergeren aan elkaar, om kleine dingen, maar tussen de ruzies door hebben we ook weer leuke momenten.. Ik denk ook als ik bij m weg ga dat ik niet de ware tegenkom, want niemand is perfect en de leuke/goeie mannen eind 20, begin 30 zijn toch al bezet. Maja we verschillen gewoon enorm (in opvoeding/niveau/opleiding/interesses). Ik denk gewoon dat mijn beeld van een geschikte man, toen ik 17 was, heel anders is dan nu. Kon ik maar in de toekomst kijken...So dit had ik zelf dus kunnen schrijven, behalve het trouw-gedeelte. Pfff zó frustrerend, ik word helemaal gek van mezelf! Heb jij al wat ermee gedaan aangezien je bericht van 2 jaar geleden is?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven