Werk & Studie
alle pijlers
A.s. woensdag gesprek over de sfeer op de afdeling
maandag 14 mei 2007 om 09:00
Hoi !
A.s. woensdag hebben we een gesprek over de sfeer op de afdeling. Wij zitten met z'n 5-en op de afdeling en één collega verpest het voor ons allemaal. Dit hebben we een aantal keer bij onze manager aangegeven en nu wil hij een gesprek met ons allemaal. Ikzelf vind het eigenlijk laf van zijn kant, omdat hij te laf is het gesprek met haar alleen aan te gaan (hij heeft toegegeven ook moeite te hebben met haar manier van communiceren).
Die collega waar ik het over heb is een 'volwassen' vrouw (midden 40). Maar de manier waarop zij communiceert gaat te ver.
* Ze is ronduit bot;
* Heeft een grote bek;
* Erg aanwezig;
* Totaal NIET collegiaal;
* Neemt niks van je aan, ziet het als een aanval;
* Communicatie verloopt traag omdat ze zich zo belachelijk opstelt 'ik weet het allemaal en jullie niks...'
Ik ben iemand die niet over zich heen laat lopen, door wie dan ook. Maar ik heb er wel moeite mee dat onze manager ons nu in feite voor het blok zet door zo'n gesprek met ons allemaal aan te gaan. Dat wordt dan (denk ik) een eenrichtingsverkeer gesprek en dat vind ik zelfs lullig voor die vrouw. Dit is toch iets wat hij zelf op dient te pakken? De leiding moet hier iets aan gaan doen. Maar ze kunnen er weinig aan doen, madame heeft namelijk een vast contract. En om haar nou met een smak geld de laan uit te sturen, nee dat zien ze niet zitten. Maar dit is verdomme (sorry) een onwerkbare situatie.
Nu moet ik toegeven dat ze de laatste twee maanden HEEL AF EN TOE poeslief de hoek uit kan komen. Erg gemaakt. Het lijkt wel of ze amper aardig kan doen. Ze doet ook erg uit de hoogte. Het gaat gewoon helemaal nergens over.
Dit stond o.a. in de mail die m'n baas naar ons allemaal heeft verzonden:
Ik realiseer me dat dit geen gemakkelijk gesprek wordt. Voor je het weet zit je vast in emoties en dat is geen goede basis voor een oplossing.
Daarom wil ik jullie vragen om dit gesprek voor te bereiden met concrete probleemstelling en mogelijke oplossingen.
Ik denk dat het geen nut heeft om te blijven steken in een uitputtende lijst met voorbeelden.
Tevens is het zo dat m'n andere collega's zich snel in een hoek door haar laten lullen waardoor ik nu al weet dat dit gesprek voornamelijk tussen haar en mij plaats zal gaan vinden, wat ik erg jammer vind, maar so be it.
Hoe kan ik dit het beste omschrijven en aan gaan pakken om haar zo min mogelijk aan te vallen (dit omdat ik zo niet in elkaar steek, maar het wel zo netjes mogelijk wil verwoorden).
Hetgeen wat ik hierboven heb genoemd heb ik reeds opgeschreven, maar het moet wat uitgebreider. Hij wil liever niet dat het een 'lijstje' wordt (heel jammer dan). Omdat ik al e.e.a. op heb geschreven ben ik benieuwd naar eventuele toevoegingen van jullie kant.
Alvast enorm bedankt !!!
Groetjes,
Lousje1980.
A.s. woensdag hebben we een gesprek over de sfeer op de afdeling. Wij zitten met z'n 5-en op de afdeling en één collega verpest het voor ons allemaal. Dit hebben we een aantal keer bij onze manager aangegeven en nu wil hij een gesprek met ons allemaal. Ikzelf vind het eigenlijk laf van zijn kant, omdat hij te laf is het gesprek met haar alleen aan te gaan (hij heeft toegegeven ook moeite te hebben met haar manier van communiceren).
Die collega waar ik het over heb is een 'volwassen' vrouw (midden 40). Maar de manier waarop zij communiceert gaat te ver.
* Ze is ronduit bot;
* Heeft een grote bek;
* Erg aanwezig;
* Totaal NIET collegiaal;
* Neemt niks van je aan, ziet het als een aanval;
* Communicatie verloopt traag omdat ze zich zo belachelijk opstelt 'ik weet het allemaal en jullie niks...'
Ik ben iemand die niet over zich heen laat lopen, door wie dan ook. Maar ik heb er wel moeite mee dat onze manager ons nu in feite voor het blok zet door zo'n gesprek met ons allemaal aan te gaan. Dat wordt dan (denk ik) een eenrichtingsverkeer gesprek en dat vind ik zelfs lullig voor die vrouw. Dit is toch iets wat hij zelf op dient te pakken? De leiding moet hier iets aan gaan doen. Maar ze kunnen er weinig aan doen, madame heeft namelijk een vast contract. En om haar nou met een smak geld de laan uit te sturen, nee dat zien ze niet zitten. Maar dit is verdomme (sorry) een onwerkbare situatie.
Nu moet ik toegeven dat ze de laatste twee maanden HEEL AF EN TOE poeslief de hoek uit kan komen. Erg gemaakt. Het lijkt wel of ze amper aardig kan doen. Ze doet ook erg uit de hoogte. Het gaat gewoon helemaal nergens over.
Dit stond o.a. in de mail die m'n baas naar ons allemaal heeft verzonden:
Ik realiseer me dat dit geen gemakkelijk gesprek wordt. Voor je het weet zit je vast in emoties en dat is geen goede basis voor een oplossing.
Daarom wil ik jullie vragen om dit gesprek voor te bereiden met concrete probleemstelling en mogelijke oplossingen.
Ik denk dat het geen nut heeft om te blijven steken in een uitputtende lijst met voorbeelden.
Tevens is het zo dat m'n andere collega's zich snel in een hoek door haar laten lullen waardoor ik nu al weet dat dit gesprek voornamelijk tussen haar en mij plaats zal gaan vinden, wat ik erg jammer vind, maar so be it.
Hoe kan ik dit het beste omschrijven en aan gaan pakken om haar zo min mogelijk aan te vallen (dit omdat ik zo niet in elkaar steek, maar het wel zo netjes mogelijk wil verwoorden).
Hetgeen wat ik hierboven heb genoemd heb ik reeds opgeschreven, maar het moet wat uitgebreider. Hij wil liever niet dat het een 'lijstje' wordt (heel jammer dan). Omdat ik al e.e.a. op heb geschreven ben ik benieuwd naar eventuele toevoegingen van jullie kant.
Alvast enorm bedankt !!!
Groetjes,
Lousje1980.
maandag 14 mei 2007 om 09:01
Oh trouwens, vergeten te vermelden; we zijn allemaal vrouwen...
En zitten ook in een te kleine kamer met elkaar waardoor er ook makkelijk irritaties ontstaan.
Maar dat laatste staat wel los van hetgeen wat die vrouw allemaal veroorzaakt. Hiervoor zaten we in een grotere kamer en hadden we hetzelfde probleem. Dit speelt echt al máánden...
En zitten ook in een te kleine kamer met elkaar waardoor er ook makkelijk irritaties ontstaan.
Maar dat laatste staat wel los van hetgeen wat die vrouw allemaal veroorzaakt. Hiervoor zaten we in een grotere kamer en hadden we hetzelfde probleem. Dit speelt echt al máánden...
maandag 14 mei 2007 om 09:17
maandag 14 mei 2007 om 09:18
maandag 14 mei 2007 om 09:19
Ja maar, m'n andere collega's laten zich in een hoekje drukken door haar en ik ben iemand die altijd zegt waar het op staat (op een nette manier). Maar ik wil gewoon niet dat het gesprek alleen tussen haar en mij zal gaan verlopen. We hebben er allemaal last van...
Omdat die vrouw zich altijd zo snel aangevallen voelt en een grote bek heeft, hebben we nog niet een gesprek 1 op 1 met haar gehad. Ik zeg wel op het moment dat er iets gebeurt dat ze zich niet zo aangevallen moet voelen en ik gewoon iets NORMAAL aan haar vraag en/of zeg.
maandag 14 mei 2007 om 09:40
Uiteraard heb ik dit gezegd, maar hij geeft aan dat hij dit de beste oplossing vindt (natuurlijk, omdat hij het zelf niet durft).
Ja, ik heb het met m'n collega's besproken. En ik heb aangegeven dat ik er niet alleen voor wil staan en hoop dat zij ook hun zegje willen doen. Ze zeiden ook wel iets te willen zeggen, maar of ze het ook gaan doen. Ik hoop het echt. Maar we zien het wel.
maandag 14 mei 2007 om 10:45
Zoek even op internet naar de regels voor feedback geven, of haal een boekje uit de bieb. Er is nl heel veel geschreven over wat wel en niet handig is als je iemand kritiek geeft.
Verder is het belangrijk dat jullie duidelijk hebben wat het doel is van die bijeenkomst. Een middagje collega-bashen en frustraties uiten? Heel bevrijdend, maar levert weinig op. Hoop je haar gedrag te veranderen? Weinig kans, mensen veranderen niet zo hard. Aansturen op ontslag, of een soort laatste waarschuwing geven? Kan, maar dan moet je haar meetbare (!!!) eisen en normen opleggen. Dus bv niet "voortaan normaal doen", dat is niet concreet genoeg.
Verder is het belangrijk dat jullie duidelijk hebben wat het doel is van die bijeenkomst. Een middagje collega-bashen en frustraties uiten? Heel bevrijdend, maar levert weinig op. Hoop je haar gedrag te veranderen? Weinig kans, mensen veranderen niet zo hard. Aansturen op ontslag, of een soort laatste waarschuwing geven? Kan, maar dan moet je haar meetbare (!!!) eisen en normen opleggen. Dus bv niet "voortaan normaal doen", dat is niet concreet genoeg.
maandag 14 mei 2007 om 11:23
Vind je het nu echt zo raar dat je manager een groepsprobleem ook met de groep bespreekt? Jij zegt dat hij het doet omdat hij zelf niet durft, maar wat geeft jou dat idee? Daarbij ben jij ook naar hém toegestapt in plaats van naar haar, en dit is zijn manier van oplossen.
Door zo'n gesprek komt iig op tafel te liggen wat er speelt. Ik vind wel dat het beter was geweest als de manager eerst met haar apart gesproken had, is dat niet gebeurd?
Jij bent bang dat het gesprek vnl op jou neer gaat komen. Wat is daar zo erg aan? Jij bent toch ook degene die het aangekaart heeft? Zolang jij netjes blijft en je problemen met haar gewoon benoemt, is er toch niks aan de hand? Begin met een open vraag aan haar: wat vind je zelf van de sfeer op de afdeling?
Succes.
Door zo'n gesprek komt iig op tafel te liggen wat er speelt. Ik vind wel dat het beter was geweest als de manager eerst met haar apart gesproken had, is dat niet gebeurd?
Jij bent bang dat het gesprek vnl op jou neer gaat komen. Wat is daar zo erg aan? Jij bent toch ook degene die het aangekaart heeft? Zolang jij netjes blijft en je problemen met haar gewoon benoemt, is er toch niks aan de hand? Begin met een open vraag aan haar: wat vind je zelf van de sfeer op de afdeling?
Succes.
maandag 14 mei 2007 om 11:40
Het is niet raar dat hij het met de groep wil bespreken, maar hij heeft haar nooit ergens op aangesproken. Ik werk hier nog maar een half jaar en een collega van mij al ruim 8 jaar. Dit speelt al enorm lang en het kan allemaal maar. Dat snap ik gewoon niet.
Wat mij het idee geeft dat hij geen gesprek met haar aan durft te gaan? Omdat hij mij dit heeft gezegd. Niet 'ik durf het niet' maar meer van; ik heb ook veel moeite met de manier waarop zij communiceerd. Ik heb het idee dat een gesprek niet zal helpen.' Daar ben je o.a. manager voor hoor. Hij loopt weg zodra het te heet onder z'n voeten wordt. En dat is jammer. Maar goed, zo'n gesprek met de hele groep is op zich niet verkeerd... we'll see.
Nee, ik ben niet degene die dit aangekaart heeft, maar wel degene die haar mond open heeft getrokken dat het zo niet langer kan. Hetgeen wat vorige week is gebeurt is de druppel geweest van alles wat er zich de voorgaande maanden heeft afgespeeld. Een maand of drie geleden zijn we bijvoorbeeld met z'n allen naar de manager toegestapt en hebben we dit voorgelegd. Hij heeft er niks mee gedaan. Telkens gaf hij aan; ja volgende week heb ik een gesprek met haar. Tot op heden heeft het gesprek nog steeds niet plaats gevonden. Ik vind dat gewoon niet kunnen.
Ja ik vind het geen prettig idee dat het gesprek op mij neer zal gaan komen (tenminste, dat denk ik). Dit omdat ik gewoon niet wil dat ik er alleen op aangekeken wordt. Zo is die vrouw. Ik trek m'n mond open, dus ik heb het gedaan. Heel kinderachtig van haar, maar daarom heb ik liever dat we allemaal ons zegje gaan doen. Als m'n manager een beetje slim is laat hij ons om de beurt iets zeggen. En anders stel ik het zelf wel voor.
Maar het beleid binnen ons bedrijf klopt gewoon helemaa niks van. Mensen komen, mensen gaan... en dan overdrijf ik niet. Baal er enorm van, ik heb leuk werk, leuke collega's op die vrouw na, maar ze verpest het zo enorm wat de sfeer betreft. Eén van m'n collega's is momenteel al op zoek naar een andere baan... Het is gewoon jammer dat het zover heeft moeten komen.
In ieder geval bedankt voor je reactie.
maandag 14 mei 2007 om 11:40
Bedankt, nog niet eens bij stil gestaan. Goed idee.
We hebben vorige week toevallig een dag gehad voor alle werknemers waarbij we leuke dingen hebben gedaan. Ik was niet zoveel bij haar in de buurt (waren met 200 man haha), maar ze deed vrij normaal.
En iemand veranderen kan niet zo snel, dat weet ik. Maar ze moet wel met collega's (ons) samen kunnen werken, dan zal ze zich toch aan moeten passen. We moeten het van elkaar hebben.
Ik kom met punten en oplossingen en hopelijk gaat het na het gesprek een stuk beter. Maar omdat dit al zo lang speelt, weet ik niet of het nog iets uit zal gaan halen. Laten we het hopen.
Ook jij bedankt voor je reactie! Toppie.
maandag 14 mei 2007 om 12:52
Is al duidelijk hoe het gesprek precies gaat verlopen?? Dat lijkt me nou juist met name relevant om vooraf eventueel al te weten. Er zijn immers verschillende optoes. Als je wil dat ook je collega's duidelijk aan het woord komen is het misschien een idee voor je manager om eerst iedereen individueel aan eht woord te laten over hoe zij het probleem zien. Daarmee voorkom je dat sommige mensen hun mond niet durven opentrekken. Of gaan jullie aan het werkn met stellingen, ik noem maar wat. Misschien heeft je manager hier zelf ook al wel over nagedacht maar het lijkt me goed om zijn ideeen dan vooraf met iedereen te delen.
Alleen de vraag of jullie na willen denken over oplossingen lijkt me namelijk onvoldoende om zo'n gesprek goed voor te bereiden. Ter plekke is altijd moeilijk te voorspellen welke kant een gesprek uit kan gaan en of alle oplossingen ook echt aan bod komen. Terwijl het verloop van het gesprek iets is dat door middel van goede gesprekstechnieken goed te sturen is. Zo kan je voorkomen dat het vinger wijzen naar elkaar wordt, of dingen op de man af gespeeld worden.
Er vast ook wel een en ander over te vinden op internet. Zoek eens rond! Ookal ben jij niet degene die het gesprek leidt, als je van jezelf weet niet bang te zijn voor dit soort zaken uit te komen, kan je zelf door middel van de juiste toon een groot verschil maken en zijn de resultaten gewoon het best!
Alleen de vraag of jullie na willen denken over oplossingen lijkt me namelijk onvoldoende om zo'n gesprek goed voor te bereiden. Ter plekke is altijd moeilijk te voorspellen welke kant een gesprek uit kan gaan en of alle oplossingen ook echt aan bod komen. Terwijl het verloop van het gesprek iets is dat door middel van goede gesprekstechnieken goed te sturen is. Zo kan je voorkomen dat het vinger wijzen naar elkaar wordt, of dingen op de man af gespeeld worden.
Er vast ook wel een en ander over te vinden op internet. Zoek eens rond! Ookal ben jij niet degene die het gesprek leidt, als je van jezelf weet niet bang te zijn voor dit soort zaken uit te komen, kan je zelf door middel van de juiste toon een groot verschil maken en zijn de resultaten gewoon het best!
maandag 14 mei 2007 om 15:08
Ik vond het een goed idee om ieder een keer aan het woord te laten. Ook de tip van Marloes om het gesprek in eerste instantie niet naar jou toe te trekken. Waarschijnlijk voel jij je erg verantwoordelijk, maar jouw chef is toch degene die de eindverantwoording heeft (vind ik). Daarbij, straks ben jij de "gebeten hond" bij die collega. tenzij je dat niet erg vindt natuurlijk....
groetjes Wenxxx
groetjes Wenxxx
maandag 14 mei 2007 om 21:13
Bedankt voor je reactie.
Nee, het is helemaal niet duidelijk hoe het gesprek zal gaan verlopen. Maar ik heb het er morgen nog even met m'n manager over. Komt vast goed.
Maar inderdaad, wat je al zegt over de oplossingen e.d., daar ben ik het geheel mee eens. Daarom heb ik dit verhaal ook even hier op het forum gezet omdat ik het een beetje lastig vind mij hier geheel op voor te kunnen bereiden.
Iemand anders gaf inderdaad al een tip om even op Internet te gaan kijken wat ik hierover kan vinden. Heel goed idee! Maar wou het eerst even bij jullie na gaan vragen wat jullie hier nou van vinden.
maandag 14 mei 2007 om 21:16
Precies. En dat ga ik morgen even met m'n manager bespreken.
Ik voel me inderdaad erg verantwoordelijk en snap dat m'n manager die verantwoording hoort te nemen, maar dat doet hij niet echt...
Maar je hebt gelijk, omdat ik 'bang' ben straks de gebeten hond te zijn wil ik het allemaal zo netjes mogelijk verwoorden zonder dat iemand zich aangevallen voelt, maar dat gaat best knudde als het maar aan één iemand ligt...
Ik ga even op het Internet surfen en kijken wat ik kan vinden.
Thanks u allen! ;)
maandag 14 mei 2007 om 22:13
Ik vind het een goeie zet dat je manager het op deze manier probeert op te lossen. Want het probleem zit in de groep zelf en dan moet de groep zelf ook tot een oplossing zien te komen want anders blijft het conflict gegarandeerd onderhuids broeden.
Qua tips: vraag je collega's eventueel ook om bevestiging van jouw verhaal indien ze zelf hun mond niet zouden opentrekken (ook al hebben ze beloofd dat wel te doen). Zodat het niet lijkt alsof jij de enige bent die er zo over denkt.
Laat je emoties ook niet de overhand nemen, probeer ten allen tijden je emoties onder controle te houden. Je mag best zeggen dat het je heel hard raakt en je emoties onder woorden brengen die je voelt, maar ga dus niet lopen katten of krijsen of schelden of beschuldigen of huilen of iets in die richting. Mocht je het idee hebben dat je die emoties niet onder controle hebt, geef dan ook gewoon in het gesprek aan dat je even een time-out nodig hebt omdat het wat hoog oploopt voor jezelf. En kom dan even tot rust.
Bedenk vooraf wat je doel is van het gesprek. Een doel als je collega eruit gewerkt zien te krijgen is nou niet bepaald een doel waarmee je het gesprek in zou moeten gaan. Een doel als hoe je als collega's het beste met elkaar kunt omgaan en zo min mogelijk last van elkaar hebt is al meteen een stuk beter.
En.... vooral goed luisteren! Misschien zit er bij die ene collega ook wel iets goed dwars en verklaart dat voor een deel waarom ze doet zoals ze doet. Laat haar uitpraten en neem het ook serieus in je op en denk er ook over na of je dat kunt plaatsen voor jezelf. Vraag eventueel verheldering, maar neem ook haar wat dat betreft serieus. Ga niet meteen weerleggen, maar laat haar eerst haar zegje volledig doen en daarna kun je eventueel nog terugkomen op een aantal punten en jouw visie daarop tegenover zetten.
Sterkte!
Qua tips: vraag je collega's eventueel ook om bevestiging van jouw verhaal indien ze zelf hun mond niet zouden opentrekken (ook al hebben ze beloofd dat wel te doen). Zodat het niet lijkt alsof jij de enige bent die er zo over denkt.
Laat je emoties ook niet de overhand nemen, probeer ten allen tijden je emoties onder controle te houden. Je mag best zeggen dat het je heel hard raakt en je emoties onder woorden brengen die je voelt, maar ga dus niet lopen katten of krijsen of schelden of beschuldigen of huilen of iets in die richting. Mocht je het idee hebben dat je die emoties niet onder controle hebt, geef dan ook gewoon in het gesprek aan dat je even een time-out nodig hebt omdat het wat hoog oploopt voor jezelf. En kom dan even tot rust.
Bedenk vooraf wat je doel is van het gesprek. Een doel als je collega eruit gewerkt zien te krijgen is nou niet bepaald een doel waarmee je het gesprek in zou moeten gaan. Een doel als hoe je als collega's het beste met elkaar kunt omgaan en zo min mogelijk last van elkaar hebt is al meteen een stuk beter.
En.... vooral goed luisteren! Misschien zit er bij die ene collega ook wel iets goed dwars en verklaart dat voor een deel waarom ze doet zoals ze doet. Laat haar uitpraten en neem het ook serieus in je op en denk er ook over na of je dat kunt plaatsen voor jezelf. Vraag eventueel verheldering, maar neem ook haar wat dat betreft serieus. Ga niet meteen weerleggen, maar laat haar eerst haar zegje volledig doen en daarna kun je eventueel nog terugkomen op een aantal punten en jouw visie daarop tegenover zetten.
Sterkte!
maandag 14 mei 2007 om 23:31
Hoi!
Bedankt voor je reactie.
Ik ben iemand die een ander altijd rustig benaderd en rustig zal blijven. Al kook ik van binnen... Dat is het probleem zeer zeker niet.
Wat ik weet is dat zij altijd al zo is geweest. Ze werkt nu al ruim een jaar bij ons en het is gewoon zoals ze is. Maar ze zal vast wel iets te zeggen hebben, daar ben ik ook zeer zeker benieuwd naar. Ik sta open voor dit soort gesprekken en ben de moeilijkste niet.
Een doel om haar eruit te werken is m'n doel niet echt. Uiteraard zou het alles oplossen, maar ik weet ook wel dat het niet zal gaan gebeuren. Ik vraag me gewoon werkelijk af waarom ze zo doet en hoop tijdens het gesprek wat antwoorden op m'n vragen te krijgen. En hopelijk komen we er met z'n allen uit. Denk het wel, zie het positief in hoor!
En luisteren is één van de belangrijkste dingen tijdens zo'n gesprek en dat zal ik ook zeker doen. Daar ligt het niet aan.
Het komt helemaal goed.
Ik laat uiteraard weten hoe het gesprek is verlopen.
Groetjes en nog een fijne avond toegewenst!
Lousje1980.
dinsdag 15 mei 2007 om 18:07
donderdag 17 mei 2007 om 18:18
woensdag 23 mei 2007 om 21:58
