Werk & Studie
alle pijlers
Aanmelden Honours Programma?
woensdag 13 mei 2020 om 23:08
Goedenavond allemaal!
Ik zit nu in het eerste jaar van mijn hbo opleiding. En aangezien dit jaar mij erg goed afgaat heeft mijn slb'er mij het Honours Programma (HP) aangeraden. Dit is een extra programma naast je reguliere opleiding. Je volgt dan extra workshops en cursussen en werkt nog extra aan je eigen professionele ontwikkeling. Hoe het er inhoudelijk precies uitziet weet ik nog niet. Ik weet alleen dat dit elke week op een woensdag na schooltijd is tot een uur of 20:00. Gezien mijn reistijd met de trein ben ik dan elke woensdag pas rond half 10/10 uur thuis. Ik ga binnenkort online 'meedraaien' en dan kan ik mijn vragen stellen.
Maar nu twijfel ik dus of ik dit wil of niet. Aan de ene kant lijkt het me leuk omdat ik enorm ambitieus en leergierig ben, aan de andere kant ben ik best wel heel erg bang en durf ik niet zo goed. En dit laatste zal ik even toelichten.
Twee jaar geleden raakte ik op mijn middelbare school burn-out. De bovenbouw van de havo ging bij mij erg moeizaam. Ik ben uiteindelijk kantje boord geslaagd. Die burn-out heeft helaas een nare nasmaak achtergelaten. Zo vind ik het de laatste jaren ineens moeilijker om contact te maken met mensen. Een soortvan sociale angst? Voorheen had ik dit eigenlijk nooit. Ik ben extreem perfectionistisch en ben vaak al bij voorbaat bang dat ik buiten de boot val of ga vallen. Momenteel lig ik ook niet heel erg lekker in mijn klas. Ik heb vooral het gevoel dat dit komt omdat ik de ene 7 naar de andere 8 of zelfs 9 haal.. Terwijl mijn klasgenoten vaak klagen over dat het teveel is en dat ze weer de zoveelste herkansing hebben. Ik ben niet echt een nerd, maar zo voel ik me soms wel. Als ik dan een keer een tentamen niet haal, is gelijk mijn hele klas verbaasd.. En dat te bedenken dat mijn motto gewoon '6 is voldoende' is.
Dat ik zulke hoge cijfers haal had ik van tevoren ook niet bepaald verwacht. Zeker niet na mijn examenjaar. Maar op dit moment sta ik vooralsnog gewoon een 7,5 en daar ben ik echt wel trots op!
.
Dus, om weer even terug te komen op het HP. Ik heb een lijstje met voor- en nadelen gemaakt, maar ik kom er gewoon niet uit.
Voordelen:
-nieuwe contacten
-verdieping studie
-studiereis (als dit überhaupt doorgaat ivm corona)
Nadelen:
-angst voor herhaling burn-out
-bang dat ik té doelstreverig ga worden en ik niet meer genoegen kan nemen met een 6/bang voor concurrentiestrijd?
-bang dat ik er niet tussen pas
-Engels praten...(Mijn Engels is nooit goed geweest helaas. Op zich kan ik het wel redelijk verstaan, maar spreken gaat echt moeizaam. Aangezien er ook internationale studenten zijn is Engels spreken een pré. Afhankelijk van de hoeveelheid internationale studenten spreek je veel of weinig Engels)...
-Start stage. In het tweede leerjaar begin ik ook nog met mijn stage. Hierdoor ben ik niet nog een dag extra in de week vrij zoals ik nu wel ben.
Ik heb nu meer nadelen dan voordelen genoemd...
Aan de ene kant denk ik dus van ja, doen! Gewoon uit die comfortzone stappen... Ook omdat ik wel graag nieuwe mensen zou willen ontmoeten. Aan de andere kant ben ik bang dat de drempel net te groot is. Op dit moment kan ik zeggen dat ik me eindelijk weer een halfjaartje écht stabiel voel. Mijn studie gaat goed, ik heb daarnaast nog vrije tijd waar ik graag mijn hobby's uitoefen. Is het wel verstandig om, nu ik me eindelijk stabiel voel, extra hooi op mijn vork te nemen? Het HP duurt geloof ik 3 jaar, dus het is ook niet dat je hier na een paar maanden klaar mee bent.
Wat me vooral tegenhoudt is die angst. Maar hoe reëel is die angst...?
Iemand ervaring met het HP?
Ik zit nu in het eerste jaar van mijn hbo opleiding. En aangezien dit jaar mij erg goed afgaat heeft mijn slb'er mij het Honours Programma (HP) aangeraden. Dit is een extra programma naast je reguliere opleiding. Je volgt dan extra workshops en cursussen en werkt nog extra aan je eigen professionele ontwikkeling. Hoe het er inhoudelijk precies uitziet weet ik nog niet. Ik weet alleen dat dit elke week op een woensdag na schooltijd is tot een uur of 20:00. Gezien mijn reistijd met de trein ben ik dan elke woensdag pas rond half 10/10 uur thuis. Ik ga binnenkort online 'meedraaien' en dan kan ik mijn vragen stellen.
Maar nu twijfel ik dus of ik dit wil of niet. Aan de ene kant lijkt het me leuk omdat ik enorm ambitieus en leergierig ben, aan de andere kant ben ik best wel heel erg bang en durf ik niet zo goed. En dit laatste zal ik even toelichten.
Twee jaar geleden raakte ik op mijn middelbare school burn-out. De bovenbouw van de havo ging bij mij erg moeizaam. Ik ben uiteindelijk kantje boord geslaagd. Die burn-out heeft helaas een nare nasmaak achtergelaten. Zo vind ik het de laatste jaren ineens moeilijker om contact te maken met mensen. Een soortvan sociale angst? Voorheen had ik dit eigenlijk nooit. Ik ben extreem perfectionistisch en ben vaak al bij voorbaat bang dat ik buiten de boot val of ga vallen. Momenteel lig ik ook niet heel erg lekker in mijn klas. Ik heb vooral het gevoel dat dit komt omdat ik de ene 7 naar de andere 8 of zelfs 9 haal.. Terwijl mijn klasgenoten vaak klagen over dat het teveel is en dat ze weer de zoveelste herkansing hebben. Ik ben niet echt een nerd, maar zo voel ik me soms wel. Als ik dan een keer een tentamen niet haal, is gelijk mijn hele klas verbaasd.. En dat te bedenken dat mijn motto gewoon '6 is voldoende' is.
Dat ik zulke hoge cijfers haal had ik van tevoren ook niet bepaald verwacht. Zeker niet na mijn examenjaar. Maar op dit moment sta ik vooralsnog gewoon een 7,5 en daar ben ik echt wel trots op!
. Dus, om weer even terug te komen op het HP. Ik heb een lijstje met voor- en nadelen gemaakt, maar ik kom er gewoon niet uit.
Voordelen:
-nieuwe contacten
-verdieping studie
-studiereis (als dit überhaupt doorgaat ivm corona)
Nadelen:
-angst voor herhaling burn-out
-bang dat ik té doelstreverig ga worden en ik niet meer genoegen kan nemen met een 6/bang voor concurrentiestrijd?
-bang dat ik er niet tussen pas
-Engels praten...(Mijn Engels is nooit goed geweest helaas. Op zich kan ik het wel redelijk verstaan, maar spreken gaat echt moeizaam. Aangezien er ook internationale studenten zijn is Engels spreken een pré. Afhankelijk van de hoeveelheid internationale studenten spreek je veel of weinig Engels)...
-Start stage. In het tweede leerjaar begin ik ook nog met mijn stage. Hierdoor ben ik niet nog een dag extra in de week vrij zoals ik nu wel ben.
Ik heb nu meer nadelen dan voordelen genoemd...
Aan de ene kant denk ik dus van ja, doen! Gewoon uit die comfortzone stappen... Ook omdat ik wel graag nieuwe mensen zou willen ontmoeten. Aan de andere kant ben ik bang dat de drempel net te groot is. Op dit moment kan ik zeggen dat ik me eindelijk weer een halfjaartje écht stabiel voel. Mijn studie gaat goed, ik heb daarnaast nog vrije tijd waar ik graag mijn hobby's uitoefen. Is het wel verstandig om, nu ik me eindelijk stabiel voel, extra hooi op mijn vork te nemen? Het HP duurt geloof ik 3 jaar, dus het is ook niet dat je hier na een paar maanden klaar mee bent.
Wat me vooral tegenhoudt is die angst. Maar hoe reëel is die angst...?
Iemand ervaring met het HP?
woensdag 13 mei 2020 om 23:25
Ik heb een dergelijk programma gevolgd. Wel aan de universiteit en heel eerlijk.. ik denk niet dat ik het had gedaan als ik het overnieuw mocht doen.
Reden voor mij was ook uiteindelijk een burnout en het heeft mij eigenlijk helemaal niet meer opgeleverd. Ja, het is interessant en geeft nog meer verdieping, maar waard? Voor mij achteraf gezien niet. Toen twijfelde ik geen moment. Ik heb niet echt spijt, maar ik heb echt heel heel heel hard gewerkt in mijn studietijd en ik ondervind daar nog steeds weleens klachten van.
Dit is heel persoonlijk en wellicht heb jij daar niks aan.
Je kan volgens mij gewoon stoppen als je het niet meer wil. Dat kun je ook meenemen. En dat betekent in mijn ogen niet dat je gefaald zou hebben.
Achteraf gezien zou ik wellicht meer andere dingen gedaan willen hebben. Meer die ene sport gedaan of die hobby ernaast.
Reden voor mij was ook uiteindelijk een burnout en het heeft mij eigenlijk helemaal niet meer opgeleverd. Ja, het is interessant en geeft nog meer verdieping, maar waard? Voor mij achteraf gezien niet. Toen twijfelde ik geen moment. Ik heb niet echt spijt, maar ik heb echt heel heel heel hard gewerkt in mijn studietijd en ik ondervind daar nog steeds weleens klachten van.
Dit is heel persoonlijk en wellicht heb jij daar niks aan.
Je kan volgens mij gewoon stoppen als je het niet meer wil. Dat kun je ook meenemen. En dat betekent in mijn ogen niet dat je gefaald zou hebben.
Achteraf gezien zou ik wellicht meer andere dingen gedaan willen hebben. Meer die ene sport gedaan of die hobby ernaast.
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 13 mei 2020 om 23:26
Mijn zoon is ook uitgenodigd hiervoor. Hij vond het juist geen verdieping maar een verbreding. En dat zocht hij absoluut niet, hij heeft er dan ook voor bedankt en zoekt zijn uitdaging op een andere manier.
Fijn dat je goede cijfers haalt, alleen maar een bevestiging dat het goed met je gaat. Kan je niet starten en er mee stoppen op het moment dat je het niet meer trekt? Of ben je bang dat je dat moment niet of te laat ontdekt?
Fijn dat je goede cijfers haalt, alleen maar een bevestiging dat het goed met je gaat. Kan je niet starten en er mee stoppen op het moment dat je het niet meer trekt? Of ben je bang dat je dat moment niet of te laat ontdekt?
woensdag 13 mei 2020 om 23:34
Hoeveel studiepunten is jullie Honours programma?
Kan je tussentijds stoppen of ben je verplicht om het af te maken?
Kost het je extra geld?
Een vriendin van me deed HBO Rechten. Zij heeft ervoor gekozen om tijdens haar opleiding in het bestuur van de roeivereniging te gaan en charity te doen, omdat bestuurservaring en vrijwilligerswerk goed op je cv staan. (Voor elke vacature rechten zijn er tig kandidaten en op die manier onderscheidde ze zich met haar cv.)
Ontwikkeling is niet alleen maar vakken halen hè.
Je kan je twijfels natuurlijk met je SLB-er bespreken.
Je SLB-er vindt het Honours programma een goed idee voor jou.
Jij mag overwegen of jij het een goed idee vindt voor jezelf.
Kan je tussentijds stoppen of ben je verplicht om het af te maken?
Kost het je extra geld?
Een vriendin van me deed HBO Rechten. Zij heeft ervoor gekozen om tijdens haar opleiding in het bestuur van de roeivereniging te gaan en charity te doen, omdat bestuurservaring en vrijwilligerswerk goed op je cv staan. (Voor elke vacature rechten zijn er tig kandidaten en op die manier onderscheidde ze zich met haar cv.)
Ontwikkeling is niet alleen maar vakken halen hè.
Je kan je twijfels natuurlijk met je SLB-er bespreken.
Je SLB-er vindt het Honours programma een goed idee voor jou.
Jij mag overwegen of jij het een goed idee vindt voor jezelf.
woensdag 13 mei 2020 om 23:42
Bedankt allemaal!
Je kunt er wel mee stoppen als het teveel wordt.. Maaarr ik ken mezelf. Als ik eenmaal ergens aan begin, moet en zou ik het van mezelf afmaken. Ik ben dan dus bang dat ik dan over mijn grenzen ga en te laat mijn grenzen daadwerkelijk aangeef.
Het is inderdaad meer een verbreding dan een verdieping. Ze hebben dus een paar projecten die me zeker wel aanspreken en waarmee je zonder HP niet zo snel mee aan de slag zou gaan. Denk ik.
Of het extra geld kost? Ik geloof het niet. Alleen als je inderdaad meegaat met die studiereis neem ik aan dat je voor de kosten moet opdraaien.
Heel eerlijk. Ik denk dat ik ergens het antwoord wel weet en dar ik het misschien beter niet kan doen. En dat komt dan indd vooral door mijn psyhische gesteldheid..
Je kunt er wel mee stoppen als het teveel wordt.. Maaarr ik ken mezelf. Als ik eenmaal ergens aan begin, moet en zou ik het van mezelf afmaken. Ik ben dan dus bang dat ik dan over mijn grenzen ga en te laat mijn grenzen daadwerkelijk aangeef.
Het is inderdaad meer een verbreding dan een verdieping. Ze hebben dus een paar projecten die me zeker wel aanspreken en waarmee je zonder HP niet zo snel mee aan de slag zou gaan. Denk ik.
Of het extra geld kost? Ik geloof het niet. Alleen als je inderdaad meegaat met die studiereis neem ik aan dat je voor de kosten moet opdraaien.
Heel eerlijk. Ik denk dat ik ergens het antwoord wel weet en dar ik het misschien beter niet kan doen. En dat komt dan indd vooral door mijn psyhische gesteldheid..
woensdag 13 mei 2020 om 23:47
Ik snap heel goed wat je bedoelt. Een burn out is zo ontzettend heftig. Persoonlijk vond ik mijn studie heel interessant en ik ben trots op wat ik heb bereikt, maar ik zag in mijn twintiger jaren niet hoe belangrijk andere dingen in het leven zijn. Het was alleen maar werken, werken en werken.
Ik zal waarschijnlijk nooit meer in dezelfde situatie terechtkomen. Ik geniet nu veel meer van het leven en ik ben veel gelukkiger. Iedereen vond mijn cv fantastisch. Als je eenmaal gaat werken vraagt niemand er meer naar en werk je gewoon. Helemaal niet meer boeiend zon programma. Wederom.. dit is persoonlijk.
Ik zal waarschijnlijk nooit meer in dezelfde situatie terechtkomen. Ik geniet nu veel meer van het leven en ik ben veel gelukkiger. Iedereen vond mijn cv fantastisch. Als je eenmaal gaat werken vraagt niemand er meer naar en werk je gewoon. Helemaal niet meer boeiend zon programma. Wederom.. dit is persoonlijk.
Emboldened by the flame of ambition
donderdag 14 mei 2020 om 00:08
Ik herken me hier echt in. Ik doe de HBO-V op Saxion (eerstejaars), heb ook precies hetzelfde probleem met het HP. Ik wil heel graag mee doen en denk dat het echt een goed punt op mn CV is later. Maar ik vind het wel vrij intensief om inderdaad zulke lange dagen te maken terwijl mijn studielast al best wel hoog ligt i.v.m. de vele tentamens, producttoetsen en assessments. Ik zou, zoals al geopperd, het met je SLB-er bespreken. Ga ik ook doen haha. Het is een stukje zelfontwikkeling en goed voor je CV, maar het moet niet ten koste gaan van je gezondheid, zeker niet gezien je burn-out nog vrij recent is. Take care, je komt er wel uit!
donderdag 14 mei 2020 om 01:51
Ik heb twee keer een Honours programma gedaan, wel aan de universiteit: een keer tijdens mijn bachelor en een keer tijdens mijn master. Beide trajecten vond ik heel waardevol en leuk. Op mijn eigen (grote) studie en in mijn klas vond ik niet zoveel aansluiting en juist in de Honours-groepjes wel: dat waren, in elk geval op mijn faculteit, de gemotiveerde studenten die heel gepassioneerd waren, terwijl mijn klasgenoten vaak niet zo intrinsiek gemotiveerd leken om te studeren en niet bijzonder veel interesse leken te hebben in de stof of in verdieping. Sommige van de Honours-mensen zijn nog steeds goede vrienden, met klasgenoten is het contact juist vrijwel verwaterd.
Wat ook mee-hielp in mijn overweging: ik wilde graag een selectieve onderzoeksmaster doen, en daarna eventueel een PhD traject ingaan. In mijn vakgebied hielp het daarbij erg om je te onderscheiden door middel van die Honours-trajecten.
Tevens heb ik tijdens beide trajecten heel veel geleerd over wat voor soort onderwerpen en werk ik leuk vind. Zo kwamen we tijdens het master Honourstraject bij bedrijven binnen en konden we met mensen van die bedrijven samenwerken aan een opdracht, zo kwam ik er achter dat ik dat soort werk eigenlijk heel leuk vond. Tijdens mijn bachelor Honours traject deed ik een bepaalde cursus in het buitenland waardoor ik me tijdens mijn master hierop heb gespecialiseerd, deze interesse had ik anders nooit ontdekt.
Wel denk ik dat ik misschien wel een uitzondering ben. Ik vind helemaal opgaan in mijn vakgebied en onderzoek juist heel erg leuk, en heb en had weinig andere hobbies of bezigheden. (Dat moge triest klinken, maar ik vind oprecht mijn vakgebied heel erg leuk).
Tevens had ik weinig moeite met de reguliere lesstof van mijn opleiding, en hadden we weinig assessments en tussentijdse opdrachten maar juist veel grote toetsen en opdrachten, wat denk ik ook kan helpen bij het zelf inplannen van werkzaamheden. Als je veel tussentijdse opdrachten hebt die al ingepland staan, wordt zelf inplannen moeilijk en dat kan vervelend zijn voor de spreiding van de extra werklast die er dan bij-komt.
Ik denk vooral dat je goed moet nadenken wat je motivatie is om het te doen. Doe je het vooral ‘voor je cv’ of omdat anderen het aanraden, of omdat je het zelf leuk of boeiend vind of een bepaald doel voor ogen hebt? Ik denk dat een relatief abstract doel of motivatie als ‘het staat wel goed’ een minder goede motivator is dan ‘ik wil het doen omdat ik het echt leuk vind’ of ‘ik wil het doen omdat ik daarna die master wil doen, of daarna een prestigieuze stage of beurs wil binnenslepen’. (Dit waren vaak de motivaties van Honours-groepsgenootjes ook).
En: je moet natuurlijk goed op jezelf blijven passen. Ik had enkele klasgenoten die wel in of tegen een burnout aanliepen, dat zorgde voor hen juist ook voor studievertraging en heel veel stress. Dat kun je dan natuurlijk beter voorkomen, dan is juist geen Honours doen echt geen zonde hoor. Honours is niet voor iedereen een fijne ervaring, daar is niks mis mee. Het klinkt inderdaad alsof het voor jou in elk geval voor nu niet je ding is, of iig nu niet zo handig, en het is juist heel slim om dat vooraf al te weten.
En je kunt altijd nog, mocht je een master willen gaan doen of een andere specialisatie, die verdieping dan alsnog opzoeken. Ik ken ook voorbeelden van mensen die bijvoorbeeld een minor deden aan de universiteit in iets wat ze heel boeiend vonden terwijl ze HBO deden, of een extra cursus erbij-deden. Ook dat zijn opties als je wel verdieping wil over een bepaald onderwerp, maar geen extra traject erbij wil of kan nemen.
Wat ook mee-hielp in mijn overweging: ik wilde graag een selectieve onderzoeksmaster doen, en daarna eventueel een PhD traject ingaan. In mijn vakgebied hielp het daarbij erg om je te onderscheiden door middel van die Honours-trajecten.
Tevens heb ik tijdens beide trajecten heel veel geleerd over wat voor soort onderwerpen en werk ik leuk vind. Zo kwamen we tijdens het master Honourstraject bij bedrijven binnen en konden we met mensen van die bedrijven samenwerken aan een opdracht, zo kwam ik er achter dat ik dat soort werk eigenlijk heel leuk vond. Tijdens mijn bachelor Honours traject deed ik een bepaalde cursus in het buitenland waardoor ik me tijdens mijn master hierop heb gespecialiseerd, deze interesse had ik anders nooit ontdekt.
Wel denk ik dat ik misschien wel een uitzondering ben. Ik vind helemaal opgaan in mijn vakgebied en onderzoek juist heel erg leuk, en heb en had weinig andere hobbies of bezigheden. (Dat moge triest klinken, maar ik vind oprecht mijn vakgebied heel erg leuk).
Tevens had ik weinig moeite met de reguliere lesstof van mijn opleiding, en hadden we weinig assessments en tussentijdse opdrachten maar juist veel grote toetsen en opdrachten, wat denk ik ook kan helpen bij het zelf inplannen van werkzaamheden. Als je veel tussentijdse opdrachten hebt die al ingepland staan, wordt zelf inplannen moeilijk en dat kan vervelend zijn voor de spreiding van de extra werklast die er dan bij-komt.
Ik denk vooral dat je goed moet nadenken wat je motivatie is om het te doen. Doe je het vooral ‘voor je cv’ of omdat anderen het aanraden, of omdat je het zelf leuk of boeiend vind of een bepaald doel voor ogen hebt? Ik denk dat een relatief abstract doel of motivatie als ‘het staat wel goed’ een minder goede motivator is dan ‘ik wil het doen omdat ik het echt leuk vind’ of ‘ik wil het doen omdat ik daarna die master wil doen, of daarna een prestigieuze stage of beurs wil binnenslepen’. (Dit waren vaak de motivaties van Honours-groepsgenootjes ook).
En: je moet natuurlijk goed op jezelf blijven passen. Ik had enkele klasgenoten die wel in of tegen een burnout aanliepen, dat zorgde voor hen juist ook voor studievertraging en heel veel stress. Dat kun je dan natuurlijk beter voorkomen, dan is juist geen Honours doen echt geen zonde hoor. Honours is niet voor iedereen een fijne ervaring, daar is niks mis mee. Het klinkt inderdaad alsof het voor jou in elk geval voor nu niet je ding is, of iig nu niet zo handig, en het is juist heel slim om dat vooraf al te weten.
En je kunt altijd nog, mocht je een master willen gaan doen of een andere specialisatie, die verdieping dan alsnog opzoeken. Ik ken ook voorbeelden van mensen die bijvoorbeeld een minor deden aan de universiteit in iets wat ze heel boeiend vonden terwijl ze HBO deden, of een extra cursus erbij-deden. Ook dat zijn opties als je wel verdieping wil over een bepaald onderwerp, maar geen extra traject erbij wil of kan nemen.
donderdag 14 mei 2020 om 02:56
Voordat je ook maar een lijstje maakt of je het wel of niet wilt doen, moet je goed in detail kijken of je een onderwerp leuk vindt. Hiermee bedoel ik: het is je passie, extra motivatie, je wilt hier later iets mee doen. Een onderwerp waar je nog niet zo goed weet van wat het is en wat je 'wel' aan spreekt is niet goed genoeg. Verdiep je er nog verder in, een honours programma hoort je nieuwe motivatie en energie voor je opleiding te geven 
donderdag 14 mei 2020 om 05:31
Geen ervaring met HP maar als ik puur afga op je verhaal zou ik het niet doen!
Juist nu je net wat meer kunt ademhalen, wat ruimte om je heen merkt is het niet het moment om jezelf weer aan van alles vast te leggen.
Zoals je al aangeeft, het zit in je karakter om er dan weer helemaal voor te gaan en met minder geen genoegen te nemen.
Advies: doe je normale studie, geniet van het feit dat het 1e jaar je goed afgaat, geniet ook van wat vrije tijd, je hernieuwde gezondheid en je hobbies!!
Juist nu je net wat meer kunt ademhalen, wat ruimte om je heen merkt is het niet het moment om jezelf weer aan van alles vast te leggen.
Zoals je al aangeeft, het zit in je karakter om er dan weer helemaal voor te gaan en met minder geen genoegen te nemen.
Advies: doe je normale studie, geniet van het feit dat het 1e jaar je goed afgaat, geniet ook van wat vrije tijd, je hernieuwde gezondheid en je hobbies!!
donderdag 14 mei 2020 om 08:04
Lang nog niet alles gelezen, maar in zo'n programma zitten mensen die ook goed presteren en daar wat voor willen doen.
Als ik je OP lees denk ik dat je daar wel mensen vindt waar je een klik mee hebt.
Je kan in ieder geval die woensdag meedraaien en vraag dan ook hoeveel extra tijd en werk dit gaat kosten. Neem aan dat je dan een beter besluit kunt maken.
Doe het voor jezelf en niet voor je c.v.
Doe het voor je eigen ontwikkeling, je c.v. is namelijk lang niet zo belangrijk als men je wil laten geloven.
Als ik je OP lees denk ik dat je daar wel mensen vindt waar je een klik mee hebt.
Je kan in ieder geval die woensdag meedraaien en vraag dan ook hoeveel extra tijd en werk dit gaat kosten. Neem aan dat je dan een beter besluit kunt maken.
Doe het voor jezelf en niet voor je c.v.
Doe het voor je eigen ontwikkeling, je c.v. is namelijk lang niet zo belangrijk als men je wil laten geloven.
donderdag 14 mei 2020 om 08:18
xstuckinreverse schreef: ↑14-05-2020 00:08Ik herken me hier echt in. Ik doe de HBO-V op Saxion (eerstejaars), heb ook precies hetzelfde probleem met het HP. Ik wil heel graag mee doen en denk dat het echt een goed punt op mn CV is later. Maar ik vind het wel vrij intensief om inderdaad zulke lange dagen te maken terwijl mijn studielast al best wel hoog ligt i.v.m. de vele tentamens, producttoetsen en assessments. Ik zou, zoals al geopperd, het met je SLB-er bespreken. Ga ik ook doen haha. Het is een stukje zelfontwikkeling en goed voor je CV, maar het moet niet ten koste gaan van je gezondheid, zeker niet gezien je burn-out nog vrij recent is. Take care, je komt er wel uit!
Wat grappig! Saxion ja? Dat zou betekenen dat als je ook het HP gaat volgen we geloof ik dezelfde HP gaan volgen
.. Ik zie nu namelijk ook dat er bij die van ons verpleegkunde studenten zitten. Of hebben jullie ook nog een ander hp?
donderdag 14 mei 2020 om 08:24
Bedankt voor je lange antwoord! Fijn dat het jou wel beviel. Áls ik het HP alsnog ga volgen doe ik dit indd omdat ik het interessant vind, niet voor mn cv.. Daar ben ik eigenlijk nooit zo mee bezighipoioi schreef: ↑14-05-2020 01:51Ik heb twee keer een Honours programma gedaan, wel aan de universiteit: een keer tijdens mijn bachelor en een keer tijdens mijn master. Beide trajecten vond ik heel waardevol en leuk. Op mijn eigen (grote) studie en in mijn klas vond ik niet zoveel aansluiting en juist in de Honours-groepjes wel: dat waren, in elk geval op mijn faculteit, de gemotiveerde studenten die heel gepassioneerd waren, terwijl mijn klasgenoten vaak niet zo intrinsiek gemotiveerd leken om te studeren en niet bijzonder veel interesse leken te hebben in de stof of in verdieping. Sommige van de Honours-mensen zijn nog steeds goede vrienden, met klasgenoten is het contact juist vrijwel verwaterd.
Wat ook mee-hielp in mijn overweging: ik wilde graag een selectieve onderzoeksmaster doen, en daarna eventueel een PhD traject ingaan. In mijn vakgebied hielp het daarbij erg om je te onderscheiden door middel van die Honours-trajecten.
Tevens heb ik tijdens beide trajecten heel veel geleerd over wat voor soort onderwerpen en werk ik leuk vind. Zo kwamen we tijdens het master Honourstraject bij bedrijven binnen en konden we met mensen van die bedrijven samenwerken aan een opdracht, zo kwam ik er achter dat ik dat soort werk eigenlijk heel leuk vond. Tijdens mijn bachelor Honours traject deed ik een bepaalde cursus in het buitenland waardoor ik me tijdens mijn master hierop heb gespecialiseerd, deze interesse had ik anders nooit ontdekt.
Wel denk ik dat ik misschien wel een uitzondering ben. Ik vind helemaal opgaan in mijn vakgebied en onderzoek juist heel erg leuk, en heb en had weinig andere hobbies of bezigheden. (Dat moge triest klinken, maar ik vind oprecht mijn vakgebied heel erg leuk).
Tevens had ik weinig moeite met de reguliere lesstof van mijn opleiding, en hadden we weinig assessments en tussentijdse opdrachten maar juist veel grote toetsen en opdrachten, wat denk ik ook kan helpen bij het zelf inplannen van werkzaamheden. Als je veel tussentijdse opdrachten hebt die al ingepland staan, wordt zelf inplannen moeilijk en dat kan vervelend zijn voor de spreiding van de extra werklast die er dan bij-komt.
Ik denk vooral dat je goed moet nadenken wat je motivatie is om het te doen. Doe je het vooral ‘voor je cv’ of omdat anderen het aanraden, of omdat je het zelf leuk of boeiend vind of een bepaald doel voor ogen hebt? Ik denk dat een relatief abstract doel of motivatie als ‘het staat wel goed’ een minder goede motivator is dan ‘ik wil het doen omdat ik het echt leuk vind’ of ‘ik wil het doen omdat ik daarna die master wil doen, of daarna een prestigieuze stage of beurs wil binnenslepen’. (Dit waren vaak de motivaties van Honours-groepsgenootjes ook).
En: je moet natuurlijk goed op jezelf blijven passen. Ik had enkele klasgenoten die wel in of tegen een burnout aanliepen, dat zorgde voor hen juist ook voor studievertraging en heel veel stress. Dat kun je dan natuurlijk beter voorkomen, dan is juist geen Honours doen echt geen zonde hoor. Honours is niet voor iedereen een fijne ervaring, daar is niks mis mee. Het klinkt inderdaad alsof het voor jou in elk geval voor nu niet je ding is, of iig nu niet zo handig, en het is juist heel slim om dat vooraf al te weten.
En je kunt altijd nog, mocht je een master willen gaan doen of een andere specialisatie, die verdieping dan alsnog opzoeken. Ik ken ook voorbeelden van mensen die bijvoorbeeld een minor deden aan de universiteit in iets wat ze heel boeiend vonden terwijl ze HBO deden, of een extra cursus erbij-deden. Ook dat zijn opties als je wel verdieping wil over een bepaald onderwerp, maar geen extra traject erbij wil of kan nemen.
.. Maar voor nu weet ik t indd nog niet helemaal.
donderdag 14 mei 2020 om 08:26
Nogmaals bedankt allemaal!
Wat ik nu ga doen is me aanmelden om een avond 'mee te lopen'... Dit kan vanwege deze omstandigheden alleen online. Dan ga ik veel vragen stellen en ook vragen wat de extra studielast wordt. En vandaaruit maak ik een definitief besluit.
Het is sowieso nog maar even afwachten of we in september alweer echt naar school kunnen. Het HP online volgen lijkt me dan weer niks
Wat ik nu ga doen is me aanmelden om een avond 'mee te lopen'... Dit kan vanwege deze omstandigheden alleen online. Dan ga ik veel vragen stellen en ook vragen wat de extra studielast wordt. En vandaaruit maak ik een definitief besluit.
Het is sowieso nog maar even afwachten of we in september alweer echt naar school kunnen. Het HP online volgen lijkt me dan weer niks
donderdag 14 mei 2020 om 08:27
Ik zou juist de balans houden en tijd nemen voor dingen naast school die je leuk vind zoals hobby's, familie en vrienden. Die balans is belangrijk. Dat programma levert in de kern helemaal niet zoveel op behalve misschien wat verbeterde spreekvaardigheid Engels maar dat kan je ook in de toekomst op een andere manier ophalen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 14 mei 2020 om 08:57
In mijn tijd, oh wat klink ik oud nu, had je geen HP trajecten. Wat ikzelf echter gedaan heb is vakken van andere opleidingen volgen (zowel hbo als uni). Dat kon toen iig kostenloos, volgens mij nog steeds. Zo kun je evt alsnog extra verdieping / verbreding creëren (en dat hoeft dan ook niet meteen nu).
every journey starts with a single step
donderdag 14 mei 2020 om 09:29
Haha voor zover ik weet hebben wij maar 1 HP, dus zou best kunnen! Ik neem aan dat je op de AGZ zit? Ik zit op de locatie Enschede. Maar eerst maar eens met mn SLB-er rond de tafel hihi.InloopXkast schreef: ↑14-05-2020 08:18Wat grappig! Saxion ja? Dat zou betekenen dat als je ook het HP gaat volgen we geloof ik dezelfde HP gaan volgen.. Ik zie nu namelijk ook dat er bij die van ons verpleegkunde studenten zitten. Of hebben jullie ook nog een ander hp?
Wie weet, wie weet!
donderdag 14 mei 2020 om 09:34
Oohh jullie hebben dus toch wel een 'eigen' HP. Ik zit bij AMM. Maar toen ik ging kijken tussen de namenlijst van wie er dit jaar zijn begonnen met het HP stonden er ook mensen tussen die hbo-V en G&T doenxstuckinreverse schreef: ↑14-05-2020 09:29Haha voor zover ik weet hebben wij maar 1 HP, dus zou best kunnen! Ik neem aan dat je op de AGZ zit? Ik zit op de locatie Enschede. Maar eerst maar eens met mn SLB-er rond de tafel hihi.
Wie weet, wie weet!
