Accountability & Focus topic

Kom maar binnen met die lijstjes hoor Yasmin!

hier heb ik heel mn begane grond leeggehaald, vloer laten leggen en alles weer terug gezet. 2.5 dag bezig geweest. Nu nog achterstallig huishouden, nog steeds de tandarts, huisarts en de stort bellen en een dutje. eerst een dutje.

Oh, wat een top topic is dit! Ik zit in de laatste 7 maanden van mijn PhD en ben een enorme uitsteller, ik heb er helemaal geen zin meer in en merk dat het me ergens ook niet meer zoveel boeit of ik die thesis nou wel of niet inlever. Ik wil dit gewoon niet meer.

Maar goed, in de 7 maanden dat mijn contract nog loopt toch maar proberen om papers te schrijven. Ik moet in principe 3 papers schrijven en die worden dan cumulatief mijn thesis met een intro/synthese eromheen. Ik heb sterke twijfels of dit me gaat lukken, ik kan de discipline na 3 jaar (in Duitsland is een PhD 3 jaar) niet meer opbrengen.

Hoe dan ook! Ik werk momenteel aan de discussie van mijn eerste paper en ik wil vandaag minimaal 500 woorden van een nieuwe paragraaf schrijven. Ik vind het altijd heel moeilijk om aan een nieuwe paragraaf te beginnen, en al helemaal in de discussie.

Wat lastig dat je motivatie is verdwenen in de tijd!

Misschien is het een goed idee om te beginnen met een documentje of punten-lijstje met de 'waarom', waarom ben je deze phd begonnen, waar werd je in het begin heel blij van?

Even je motivatie kietelen

Bedankt voor de tip, though! Ik ben niet van plan om na mijn PhD nog verder de academie in te gaan, en ga waarschijnlijk iets heel anders doen. Vandaar ook mijn desinteresse in het afmaken van de thesis. Ik wil nooit meer een baan waarbij ik 40 uur per week op een stoel zit.

@criticalproblem Misschien helpt het om deze thesis 'gewoon' als een baan te zien waar je een uurloon mee verdient?

Zo ben ik ooit mijn eerste hbo-studie doorgekomen. Toen ik al wist dat ik niet wilde gaan werken in dat vak, maar toch mijn papiertje moest halen om een studieschuld te voorkomen. Ik deed gewoon alsof ik tijdelijk een kantoorbaan had en studeerde dan van 9-5 uur met een flinke lunchpauze. Ik had een speciale 'kantoorplek' in huis waar ik enkel en alleen 'werkte'. Met koffie/koekpauzes en alles wat 'hoort' bij een gewone baan. Om 5 uur klapte ik mijn laptop dicht en begon mijn vrije tijd. Elke dag kwam ik dichter bij dat papiertje en de kans om mijn leven om te gooien.

Je zou deze 7 maanden (denk maar zo, wat zijn nou 7 maanden?) op eenzelfde manier kunnen aanpakken. Maak een aftelkalender voor jezelf en plan opbouwende beloningen wanneer je eerste, tweede en derde paper af zijn. Bijvoorbeeld een lang weekendje weg of iets anders wat jou energie geeft? Plan ook tijd in om te fantaseren over waar je WEL zou willen werken / gewoon eens vacaturesites langs te gaan. Over 7 maanden krijg je de kans om te gaan doen wat écht bij je past, is dat geen heerlijk vooruitzicht?

Je hebt de eerste 2 jaar en 5 maanden van je PHD overleefd. Die laatste 7 maanden gaat je ook lukken!

Maargoed, ik zal niet doen alsof het makkelijk is... zelf struggle ik ook met motivatie, anders zou ik hier vast niet meeschrijven...

Ik schreef woensdag braaf dat ik het voornemen had om elke dag te werken aan m'n nieuwe essay. Het is nu zaterdag en ik heb nog niets, maar dan ook niets, gedaan... Er kwam ineens een leuke vacature langs waar ik direct op heb gesolliciteerd en ik mocht direct langskomen op gesprek. Dat heeft best wat (vooral mentale) energie, en tijd, gekost. Ik moest ook dringend naar de kapper en een nette outfit hebben voor het gesprek. Dat soort zaken. Ik hoop nu maar dat het het waard is geweest. Volgende week hoor ik of ik het geworden ben.

Nou goed, nu is het weekend en ben ik echt moe. Of heb ik gewoon een schop onder de kont nodig?

Hallo allemaal,
pff ik schrijf dit met tranen in mijn ogen, maar ik moet toegeven dat het slecht met me gaat.
Na mijn sollicitaties heb ik een week vakantie genomen, omdat ik eerlijk gezegd ontzettend moe was door alle stress. De rem moest er echt op.

Afgelopen week moest ik weer aan de slag, maar ik ervoer veel paniek in miijn lijf. Ik val weer in alle oude patronen. Ik heb amper iets kunnen doen. Het is ontzettend vervelend om zo 'vast' te zitten in je lijf en ik heb weinig mensen in mijn leven waarmee ik hierover kan praten of die mij begrijpen, dus lucht ik m'n hart even hier.

Ik heb er al eerder een topic over gemaakt waar ik van heb geleerd dat het normaal is en veel mensen dit hebben en dat het gewoon bij het leven hoort, daar hou ik mij echt aan vast alsof ik verdrink en dit mijn enige reddingsboei is, zo voelt het.

Nou goed, lang verhaal kort, ik heb de wekker voor morgenochtend gezet. En tegen mezelf gezegd dat ik accepteer dat ik momenteel slecht slaap, dat dat gewoon even is wat het is, maar dat ik desondanks wel gewoon ga opstaan zodra de wekker gaat en achter mijn bureau ga zitten.

Morgen wil ik in de ochtend drie kleine opdrachten afmaken. Daarna ga ik 'ter beloning' buiten de deur lunchen. Ik hoop dat dit me gaat motiveren om na de lunch twee grotere opdrachten te maken. 's Avonds ga ik dan nog een laatste grote opdracht doen en een reflectie schrijven.

Ik laat jullie weten hoe dit gaat morgen, en nogmaals dank voor het meelezen, dat idee alleen al helpt me enorm!

CriticalProblem schreef: ↑

10-04-2025 11:38

Bedankt voor de tip, though! Ik ben niet van plan om na mijn PhD nog verder de academie in te gaan, en ga waarschijnlijk iets heel anders doen. Vandaar ook mijn desinteresse in het afmaken van de thesis. Ik wil nooit meer een baan waarbij ik 40 uur per week op een stoel zit.

Hoe gaat het bij jou op het moment?

Ik heb niet veel tijd voor een uitgebreide reactie, maar ik wilde je laten weten dat ik het heb gelezen en je een dikke knuffel geef !

Yasminmax,
Soms vliegt het vele werk mij ook wat aan. Dan zie ik alleen nog maar de berg en niet de individuele steentjes van het pad naar de top en dat verlamt me dan.

Wat ik op zulke momenten doe is mezelf geen andere opdrachten geven dan alleen datgene te pakken wat ik graag wil doen. Dat schrijf ik dan op mijn lege to do lijstje. En dan ga ik daarmee aan de slag zolang ik daarvoor nodig heb.

Starten dus zonder dat je jezelf enige druk oplegt. Voor mij is het dan een soort omgekeerd 'to do lijstje, een soort 'done that' lijstje. Want als dat klaar is, dan pak ik datgene op wat ik dan graag wil doen. En zo ga ik door de dag, wel aan de slag proberen te blijven, maar op eigen tempo en alleen wat ik graag af wil hebben.

Ik hoop dat dit je helpen mag!

<3 Dankjewel Doreia, ik heb jouw reactie vanochtend gelezen en daar veel aan gehad.

Ik wilde vanochtend eigenlijk alleen maar slapen dus dat heb ik gedaan, ik wist niet dat het kon, zoveel slapen
Maar jeetje, toen ik wakker werd voelde ik me beter dan ik me in weken gevoeld heb! Het was duidelijk nodig en gaf me ook 'verwerkingstijd', denk ik. Ik voel sinds vanmiddag meer lichtheid en ruimte in m'n hoofd.

Daarnaast heb ik de afgelopen dagen veel met vrienden gepraat over hoe ik me voel, en dat heeft ontzettend geholpen. Gewoon eruit gooien dat het nu even k*t is, in plaats van blijven opkroppen ("want ik moet toch dankbaar zijn dat ik deze kans krijg", en meer van dat soort gedachtes die me nu even niks brengen).

Samen met mijn vriend vanmiddag een lange wandeling gemaakt en daarbij ging ik nadenken over bepaalde studieopdrachten en kwam ik tot inzichten hoe ik dat kon aanpakken (en ook vooral: tot het besef komen hoeveel voorwerk ik al had gedaan, en dat die oprachten dus eigenlijk wel meevielen).

Bij thuiskomt direct achter m'n laptop gekropen en bergen werk verzet.

Precies zoals je zegt, een keer zonder duidelijk 'doel' wat ik vandaag moest bereiken. Dat werkte erg goed!

Ik ga morgen overdag wat leeswerk doen en dan 's avonds weer op dezelfde manier, lekker achter m'n laptop kruipen en wel zien hoe ver ik kom!

Ook met het besef dat, als het wat langer duurt dan oorspronkelijk mijn planning was, dat dat echt niet het einde van de wereld is (eerlijk: ik had al klaar willen zijn, daar zit mijn frustratie ook).... en dat het echt belangrijker is dat ik staande blijf en me goed blijf voelen dan dat ik snel afstudeer.

Nou goed, de komende weken zal ik weer wat meer gaan meeschrijven hier. Helpt me erg