Werk & Studie
alle pijlers
Afwijzingen
donderdag 20 februari 2025 om 19:04
Hoe gaan jullie met afwijzingen om in sollicitaties? Inmiddels al 5 binnen en ik verwacht er nog een paar. Mijn contract is niet verlengd en nu ben ik per 1 april werkeloos. Ik verdien best aardig voor wat ik de afgelopen 13 jaar heb moeten doen. En nu lijkt de wereld veranderd. Ik probeer met de nieuwe wereld mee te gaan door loopbaancoaching te volgen (die ik een jaar geleden in mijn burnout gehad heb) maar ik voel amper passie of enthousiasme voor een baan. En al helemaal niet voor alle grote bureaucratische, hiërarchische organisaties. Ik ben kleine persoonlijke organisaties gewend. De wereld voelt zo zakelijk. Ik ben 47 jaar en voel me compleet waardeloos. Alsof de maatschappij me niet meer nodig heeft.
Ik voel me regelmatig wegzakken in depressieve gevoelens.
Na een jaar uit een organisatie gezet te worden (niet omdat ik mijn werk niet goed deed maar omdat ik ergens anders in de organisatie in gesprek ging voor een baan omdat ik mijn huidige niet zo leuk vind) doet ook geen goed bij andere organisaties.
Ik snap nu waarom zoveel mensen een eigen bedrijf beginnen. Maar goed, dat wordt mijn laatste optie. Niet dat ik nou zoveel vaardigheden heb.
Hoe gaan jullie om met afwijzingen? Hoe verlies je jezelf er niet in?
Ik voel me regelmatig wegzakken in depressieve gevoelens.
Na een jaar uit een organisatie gezet te worden (niet omdat ik mijn werk niet goed deed maar omdat ik ergens anders in de organisatie in gesprek ging voor een baan omdat ik mijn huidige niet zo leuk vind) doet ook geen goed bij andere organisaties.
Ik snap nu waarom zoveel mensen een eigen bedrijf beginnen. Maar goed, dat wordt mijn laatste optie. Niet dat ik nou zoveel vaardigheden heb.
Hoe gaan jullie om met afwijzingen? Hoe verlies je jezelf er niet in?
vrijdag 21 februari 2025 om 13:21
We zijn hier niet op de werkvloer. Hier mag je gewoon klagen als je slecht behandeld word door je werkgever en je om onduidelijke redenen die niet zijn besproken op straat wordt gezet. Helemaal als ze zich dan ook nog eens een keer niet aan de regels houden door niet te beginnen over een transitievergoeding.
Het is toch ook om te janken, dat je tegen je zin weer zo'n heel vacaturecircus door moet.
vrijdag 21 februari 2025 om 13:53
Ik ga toch die overgang eens uitzoeken. Ik hoop eerlijk gezegd dat ik me daarom zo vaag voel.
En ik ga open sollicitaties sturen. Even wat proactiever.
Maar ik schrik er best van dat meerdere vrouwen (van mijn leeftijd) het zo zwaar hebben met werk vinden. Ik snap de arbeidsmarkt momenteel ook niet zo goed.
En ik ga open sollicitaties sturen. Even wat proactiever.
Maar ik schrik er best van dat meerdere vrouwen (van mijn leeftijd) het zo zwaar hebben met werk vinden. Ik snap de arbeidsmarkt momenteel ook niet zo goed.
vrijdag 21 februari 2025 om 13:56
Ik ben ook al een tijdje wisselend aan het solliciteren, omdat ik niet helemaal happy ben in huidige baan en nieuwe functie eigenlijk meer van hetzelfde is, maar dan op ander niveau. Ik word volgend jaar 50 en ik merk ook niet echt iets van de zogenaamde krapte. Ik werk in een hoek waar theoretisch heel veel werk in is. Maar ontzettend veel vacatures die voorbij komen zitten ten eerste fors onder mijn huidige salaris. Maar goed, dat is niet voor alle functies voor mij van doorslaggevende aard. Maar ook bij banen waar het salaris een stuk lager ligt, lijken ze het schaap met de 5 poten te willen. Ik heb inmiddels meer afwijzingen dan verwacht en merk ook dat dit mijn vertrouwen in een andere baan niet goed doet en dan zit ik in de luxe positie dat ik gelukkig een baan heb en niet de stress erbij heb of dat wel goedkomt.Mette schreef: ↑21-02-2025 09:51Wat is dat toch een ellende, steeds maar weer zo'n afwijzing moeten verwerken. Of de overgang er nou wel of niet iets mee te maken heeft hoe je het beleeft, het is echt klote. Het is voor mij de reden dat ik het niet meer aandurf om vast contract op te zeggen voor iets leukers, ik hoor dit echt veel te vaak.
Ik snap het ook zo erg niet. Ik hoor alleen maar moord en brand gillen over krapte op de arbeidsmarkt maar als je dan een baan zoekt, dan krijg je te maken met onmogelijke voorwaarden voor uren en beschikbaarheid, een te laag salaris en leeftijdsdiscriminatie, ook in tekortsectoren.
Ik hoop dat je snel iets vindt waar je langere tijd gelukkig van wordt.
Ik snap dat het erin hakt to en dat je jezelf idd gaat afvragen waar die zogenaamde krapte dan uit moet blijken.
vrijdag 21 februari 2025 om 14:03
Hier precies hetzelfde. Voor mn eerste sollicitatie dacht ik nog “ik neem gewoon een andere baan, hoppa!” Maar toen liet de recruiter van dat bedrijf weten dat er 60 reacties waren binnen enkele dagen en er dus betere matches waren. Toen schrok ik wel.NomenNesci0 schreef: ↑21-02-2025 13:56Ik ben ook al een tijdje wisselend aan het solliciteren, omdat ik niet helemaal happy ben in huidige baan en nieuwe functie eigenlijk meer van hetzelfde is, maar dan op ander niveau. Ik word volgend jaar 50 en ik merk ook niet echt iets van de zogenaamde krapte. Ik werk in een hoek waar theoretisch heel veel werk in is. Maar ontzettend veel vacatures die voorbij komen zitten ten eerste fors onder mijn huidige salaris. Maar goed, dat is niet voor alle functies voor mij van doorslaggevende aard. Maar ook bij banen waar het salaris een stuk lager ligt, lijken ze het schaap met de 5 poten te willen. Ik heb inmiddels meer afwijzingen dan verwacht en merk ook dat dit mijn vertrouwen in een andere baan niet goed doet en dan zit ik in de luxe positie dat ik gelukkig een baan heb en niet de stress erbij heb of dat wel goedkomt.
Ik snap dat het erin hakt to en dat je jezelf idd gaat afvragen waar die zogenaamde krapte dan uit moet blijken.
Nu vijf afwijzingen verder (3x wel op gesprek geweest) en ervan overtuigd dat ze geen tekort aan kandidaten hebben voor de goedbetaalde functies.
vrijdag 21 februari 2025 om 14:12
Nee, dat denk ik ook niet Kitty. Ik was ook een van de 50 reageerders in een kraptesegment. Dat valt dan blijkbaar wel mee met die krapte. En ik heb het ook wel geprobeerd in een hoek die zijdelings best veel raakvlakken heeft, maar waar ik niet heel specifiek voor ben opgeleid. Maar de baan leek me erg leuk, enthousiaste brief, leuk contact gehad met iemand binnen de organisatie en de omschrijving van kennis en vaardigheden sloot goed aan. Toch vond men dat ze iemand met een bepaalde achtergrond wilde en heb ik diezelfde vacature het afgelopen jaar 3 (!) keer voorbij zien komen. Het salaris was modaal en de baan niet bijzonder specialistisch, dus schiet mij maar lek.
vrijdag 21 februari 2025 om 14:27
Ik heb hetzelfde. Zit al heel lang bij dezelfde werkgever met vast contract, comfort en een salaris dat ik ergens anders niet vanzelfsprekend ook krijg.NomenNesci0 schreef: ↑21-02-2025 13:56Ik ben ook al een tijdje wisselend aan het solliciteren, omdat ik niet helemaal happy ben in huidige baan en nieuwe functie eigenlijk meer van hetzelfde is, maar dan op ander niveau. Ik word volgend jaar 50 en ik merk ook niet echt iets van de zogenaamde krapte. Ik werk in een hoek waar theoretisch heel veel werk in is. Maar ontzettend veel vacatures die voorbij komen zitten ten eerste fors onder mijn huidige salaris. Maar goed, dat is niet voor alle functies voor mij van doorslaggevende aard. Maar ook bij banen waar het salaris een stuk lager ligt, lijken ze het schaap met de 5 poten te willen. Ik heb inmiddels meer afwijzingen dan verwacht en merk ook dat dit mijn vertrouwen in een andere baan niet goed doet en dan zit ik in de luxe positie dat ik gelukkig een baan heb en niet de stress erbij heb of dat wel goedkomt.
Ik snap dat het erin hakt to en dat je jezelf idd gaat afvragen waar die zogenaamde krapte dan uit moet blijken.
Heb vorig jaar 1 keer sinds jaren gesolliciteerd. Inhoudelijk kon ik de functie makkelijk aan, dat bleek ook uit alle tests die ik moest doorlopen. Het was mijn droombaan. Maar ik zou er zeker 600 euro bruto op achteruit gaan. Ik had het ervoor over gehad.
Maar na de tests kwam het gesprek ja, rare volgorde maar het was zo.
Het gesprek was waardeloos. Ik werd tegenover 5 mensen gezet, die ook met gegevens van andere sollicitanten voor hun neus zaten. In het gesprek werd naar mijn politieke voorkeur en nog een paar irrelevante zaken gevraagd. Daar wilde ik geen antwoord op geven. Omdat ik het niet relevant vond maar ook omdat ik op mijn klompen aanvoelde dat het afwijkend zou zijn van de delegatie tegenover me. Ook stelden ze vragen waaruit bleek dat ze mijn CV amper hadden gelezen. Het voelde als tribunaal.
En toen ik werd gebeld met de afwijzing kreeg ik als reden dat ze niet mijn ware ik hadden gezien omdat ik geen kleur had bekend.
Toen besloot ik dat die idioterie me de energie echt niet meer waard is en ik mijn vaste contract nooit uit mezelf nog op ga zeggen. Als ze me eruit gooien dan krijg ik aardig wat mee en ga ik via zijinstroom het onderwijs in, waar mijn hart sowieso ligt.
Dit is mijn overlevingsplan tot mijn pensioen, ik ben bijna 50.
.
vrijdag 21 februari 2025 om 14:32
Ook hier herkenning alom.. ‘dit is de tijd om te solliciteren’ ‘als je een andere richting op wil is dit het moment’… ik merk er helemaal niets van. Solliciteer me suf omdat ik mijn vakgebied uit wil.. reageer op banen die echt wel overeen komen met mijn competenties. Ben bereid om er salaris voor in te leveren en mijn cv is afgestoft 
maar ik word niet eens uitgenodigd! Ik heb een baan en vast contract, die druk heb ik gelukkig niet, maar ik heb ook niet meer de illusie dat het op dit moment makkelijker is om een andere richting in te slaan.
Succes to! Je hebt er maar één nodig en dat zal uiteindelijk echt lukken! Overgang is los van je werk de moeite waard om eens te onderzoeken.. ik ben begin veertig met regelmatige cyclus en alle klachten van perimenopauze en dat maakt één en ander echt een stuk lastiger!
maar ik word niet eens uitgenodigd! Ik heb een baan en vast contract, die druk heb ik gelukkig niet, maar ik heb ook niet meer de illusie dat het op dit moment makkelijker is om een andere richting in te slaan.Succes to! Je hebt er maar één nodig en dat zal uiteindelijk echt lukken! Overgang is los van je werk de moeite waard om eens te onderzoeken.. ik ben begin veertig met regelmatige cyclus en alle klachten van perimenopauze en dat maakt één en ander echt een stuk lastiger!
vrijdag 21 februari 2025 om 14:47
Niet opgeven TO! Ik belandde op mijn 48e bij een heel groot bedrijf (3000 fte) in een baan die ik prima beheerste mar waar mijn hart niet (meer) lag.
Ik ben nadat ik daar een poosje zat mezelf 'bekend' gaan maken door in allerlei overlegstructuren mee te gaan praten. Op die manier kreeg ik mijn volgende functie daar en zo verder. Ik kreeg op mijn 59e nog een heel nieuwe functie en dat was mijn leukste baan ooit. Met heel veel verschillende mensen, van 20 - 65.
Nu ben ik zelf met pensioen en ik kan het soms best nog missen. Maar ja, aan alles komt een eind.
Ik ben nadat ik daar een poosje zat mezelf 'bekend' gaan maken door in allerlei overlegstructuren mee te gaan praten. Op die manier kreeg ik mijn volgende functie daar en zo verder. Ik kreeg op mijn 59e nog een heel nieuwe functie en dat was mijn leukste baan ooit. Met heel veel verschillende mensen, van 20 - 65.
Nu ben ik zelf met pensioen en ik kan het soms best nog missen. Maar ja, aan alles komt een eind.
vrijdag 21 februari 2025 om 14:48
Echt he. Ik hoor het zo veel om me heen. Wil je niet in de zorg dan. Nou, misschien wel. Maar een ft-contract kan je dan vergeten, net als een rooster dat matcht met je leven. Een leerlingsalaris is minder dan de helft van wat ik nu verdien en hbo-v in deeltijd is onmogelijk te combineren met huidige baan en kost tijdens de studie vooral geld in plaats van dat het iets oplevert. Idem voor onderwijs. Ik heb het er heel vaak over met allerlei mensen en dit is waar het steeds op neer komt.Yoginica schreef: ↑21-02-2025 14:32Ook hier herkenning alom.. ‘dit is de tijd om te solliciteren’ ‘als je een andere richting op wil is dit het moment’… ik merk er helemaal niets van. Solliciteer me suf omdat ik mijn vakgebied uit wil.. reageer op banen die echt wel overeen komen met mijn competenties. Ben bereid om er salaris voor in te leveren en mijn cv is afgestoft
Succes to! Je hebt er maar één nodig en dat zal uiteindelijk echt lukken! Overgang is los van je werk de moeite waard om eens te onderzoeken.. ik ben begin veertig met regelmatige cyclus en alle klachten van perimenopauze en dat maakt één en ander echt een stuk lastiger!
Dus hoezo schreeuwend tekorten.
vrijdag 21 februari 2025 om 14:56
Ik snap echt helemaal niks van dit soort verhalen. Hoe dan.NomenNesci0 schreef: ↑21-02-2025 14:12Nee, dat denk ik ook niet Kitty. Ik was ook een van de 50 reageerders in een kraptesegment. Dat valt dan blijkbaar wel mee met die krapte. En ik heb het ook wel geprobeerd in een hoek die zijdelings best veel raakvlakken heeft, maar waar ik niet heel specifiek voor ben opgeleid. Maar de baan leek me erg leuk, enthousiaste brief, leuk contact gehad met iemand binnen de organisatie en de omschrijving van kennis en vaardigheden sloot goed aan. Toch vond men dat ze iemand met een bepaalde achtergrond wilde en heb ik diezelfde vacature het afgelopen jaar 3 (!) keer voorbij zien komen. Het salaris was modaal en de baan niet bijzonder specialistisch, dus schiet mij maar lek.
vrijdag 21 februari 2025 om 15:20
Ik zie ook bepaalde vacatures steeds terug komen waar ik een afwijzing van heb gehad of waarbij ik mijn proeftijd niet doorkwam omdat er geen tijd was mij fatsoenlijk in te werken. Soms denk ik van zal ik weer reageren, bij de bedrijven die me eerder afgewezen hebben, of niet? Ik ga me dan ook altijd afvragen wat er 'mis' is met dat bedrijf dat mensen zo vaak lijken te stoppen.NomenNesci0 schreef: ↑21-02-2025 14:12Nee, dat denk ik ook niet Kitty. Ik was ook een van de 50 reageerders in een kraptesegment. Dat valt dan blijkbaar wel mee met die krapte. En ik heb het ook wel geprobeerd in een hoek die zijdelings best veel raakvlakken heeft, maar waar ik niet heel specifiek voor ben opgeleid. Maar de baan leek me erg leuk, enthousiaste brief, leuk contact gehad met iemand binnen de organisatie en de omschrijving van kennis en vaardigheden sloot goed aan. Toch vond men dat ze iemand met een bepaalde achtergrond wilde en heb ik diezelfde vacature het afgelopen jaar 3 (!) keer voorbij zien komen. Het salaris was modaal en de baan niet bijzonder specialistisch, dus schiet mij maar lek.
vrijdag 21 februari 2025 om 15:46
Bizar dat het inderdaad toch lastig is om in deze tijd van personeelstekorten een aantal moeite hebben met een andere baan te vinden. Zijn dit sectoren waar de krapte veel minder is, of echt te hoge eisen?
Zelf zit ik in een branche (financieel, assistent accountant) waar je echt heel veel vacatures van hebt, ik heb zelf recent een nieuwe baan aangeboden, start over een maand ongeveer. Maar dit bedrijf heeft zelf heel hard hun best gedaan om mij binnen te halen, ik denk dat ik de enige sollicitant was. Vorig jaar ben ik overgegaan door een overname van kantoor waar ik werkte en voor 1 persoon moest een nieuw iemand komen, diegene was ook de enige sollicitant.
Mijn leeftijd is ook begin 40, maar dat maakt echt niet uit, 50 plus ook allemaal prima.
En ik had nog een andere optie die tegelijk liep voor een ander soort functie waar ze mij graag voor op gesprek wilde hebben, en nog een ander kantoor waar ik iemand ken die zei kom maar op praten hier.
Voor mij op dit moment niet herkenbaar, ten tijde van de bankencrisis in 2014 moest ik op zoek naar een andere baan door economisch ontslag, was het wel heel lastig. Toen was ik wel 1 van de 100 sollicitanten, maar ook toen had ik wel vrij snel weer een nieuwe baan (wel flink ingeleverd op salaris toen).
Zelf zit ik in een branche (financieel, assistent accountant) waar je echt heel veel vacatures van hebt, ik heb zelf recent een nieuwe baan aangeboden, start over een maand ongeveer. Maar dit bedrijf heeft zelf heel hard hun best gedaan om mij binnen te halen, ik denk dat ik de enige sollicitant was. Vorig jaar ben ik overgegaan door een overname van kantoor waar ik werkte en voor 1 persoon moest een nieuw iemand komen, diegene was ook de enige sollicitant.
Mijn leeftijd is ook begin 40, maar dat maakt echt niet uit, 50 plus ook allemaal prima.
En ik had nog een andere optie die tegelijk liep voor een ander soort functie waar ze mij graag voor op gesprek wilde hebben, en nog een ander kantoor waar ik iemand ken die zei kom maar op praten hier.
Voor mij op dit moment niet herkenbaar, ten tijde van de bankencrisis in 2014 moest ik op zoek naar een andere baan door economisch ontslag, was het wel heel lastig. Toen was ik wel 1 van de 100 sollicitanten, maar ook toen had ik wel vrij snel weer een nieuwe baan (wel flink ingeleverd op salaris toen).
vrijdag 21 februari 2025 om 18:32
Ik geloof het zeker wel want ik ken ze ook. Ik bedoel dat ik die werkgevers niet snap.
vrijdag 21 februari 2025 om 23:01
Ah zo bedoelde je het. Nee, dat begrijp ik ook niet. Ik denk dat ze dan toch niet zo'n haast hebben met het vervullen vd vacature. Misschien eerst eens een beetje kijken wat de markt aan te bieden heeft? Geen idee.
Heb soms ook wel eens het idee dat er fake functies circuleren, omdat ik een half jaar geleden wilde reageren op een vacature die door 2 bureau's werd aangeboden.(was detachering). Ik heb toen contact opgenomen met de betreffende organisatie om wat vragen te stellen en die wisten van niks.
Heb soms ook wel eens het idee dat er fake functies circuleren, omdat ik een half jaar geleden wilde reageren op een vacature die door 2 bureau's werd aangeboden.(was detachering). Ik heb toen contact opgenomen met de betreffende organisatie om wat vragen te stellen en die wisten van niks.
vrijdag 21 februari 2025 om 23:37
Wat ik nu ook wel eens zie is dat dezelfde vacature bij 2 of 3 verschillende uitzendbureaus wordt aangeboden en dat het bedrijf zelf ook aan het werven is.
Zo ben ik vorige week door een uitzendbureau afgewezen voor een functie omdat ik geen ervaring had, stond niet vermeld bij de vacature, maar nu twijfel ik dus of ik nogmaals zal solliciteren maar dan via het bedrijf zelf. Maar dat is wellicht weer raar als het uitzendbureau wel contact heeft gehad over mij met bedrijf. Al vermoed ik dat ze gewoon een checklist afwerken en ik niet eens voorgesteld ben aan bedrijf.
Niet dat de uitzendbureaus het bedrijf noemen maar met de gegeven info was het wel makkelijk te Googlen.
Zo ben ik vorige week door een uitzendbureau afgewezen voor een functie omdat ik geen ervaring had, stond niet vermeld bij de vacature, maar nu twijfel ik dus of ik nogmaals zal solliciteren maar dan via het bedrijf zelf. Maar dat is wellicht weer raar als het uitzendbureau wel contact heeft gehad over mij met bedrijf. Al vermoed ik dat ze gewoon een checklist afwerken en ik niet eens voorgesteld ben aan bedrijf.
Niet dat de uitzendbureaus het bedrijf noemen maar met de gegeven info was het wel makkelijk te Googlen.
vrijdag 21 februari 2025 om 23:53
Hormonen spelen zeker een rol.
Even een positieve post...
Na 14 jaar in een commerciële functie waarvan ik de laatste twee jaar met lood in mijn schoenen naartoe ging, zelf opgezegd en één jaar thuis gezeten, om na te denken over hoe ik de volgende fase in mijn werkende leven wilde invullen.
Op het moment dat de muren op me afkwamen en graag weer aan de slag wilde, ben ik gaan solliciteren in een niet commerciële richting.
Één online sollicitatie was voldoende en werd gelijk aangenomen.
Hier 51 jaar en in de overgang. Het kan dus wel.
Succes to, het komt vast goed.
Even een positieve post...
Na 14 jaar in een commerciële functie waarvan ik de laatste twee jaar met lood in mijn schoenen naartoe ging, zelf opgezegd en één jaar thuis gezeten, om na te denken over hoe ik de volgende fase in mijn werkende leven wilde invullen.
Op het moment dat de muren op me afkwamen en graag weer aan de slag wilde, ben ik gaan solliciteren in een niet commerciële richting.
Één online sollicitatie was voldoende en werd gelijk aangenomen.
Hier 51 jaar en in de overgang. Het kan dus wel.
Succes to, het komt vast goed.
Ik bloei op van een kop koffie!
zaterdag 22 februari 2025 om 06:30
Ik zou het gewoon doen hoor, niet geschoten, altijd mis!Hadalabo schreef: ↑21-02-2025 23:37Wat ik nu ook wel eens zie is dat dezelfde vacature bij 2 of 3 verschillende uitzendbureaus wordt aangeboden en dat het bedrijf zelf ook aan het werven is.
Zo ben ik vorige week door een uitzendbureau afgewezen voor een functie omdat ik geen ervaring had, stond niet vermeld bij de vacature, maar nu twijfel ik dus of ik nogmaals zal solliciteren maar dan via het bedrijf zelf. Maar dat is wellicht weer raar als het uitzendbureau wel contact heeft gehad over mij met bedrijf. Al vermoed ik dat ze gewoon een checklist afwerken en ik niet eens voorgesteld ben aan bedrijf.
Niet dat de uitzendbureaus het bedrijf noemen maar met de gegeven info was het wel makkelijk te Googlen.
Ik Google op basis van informatie ook altijd op een bedrijf, en kijk of zij zelf ook een vacature op hun site hebben uitstaan.
Ik solliciteer toch echt liever via een bedrijf zelf dan via een uzb.
Heb ook al meerder vacatures op sites van uitzendbureau's zien staan met de tekst en die lees je pas als je er op klikt
" Goed om te weten wanneer je solliciteerd op deze vacature, geef je aan dat je interesse hebt in een baan die overeenkomsten heeft met de tekst van de vacature "
Deja vu uit de tijd van de bankencrisis, de welbekende spookvacatures, nu zeggen ze het er iig nog bij.
En ik ben er echt veel tegengekomen.
In mijn vakgebied en dan verschillende plaatsen in de regio.
Dan denk je wauw, er is echt veel voldoende waarop ik kan reageren.
Dan ga je er voor zitten et voila.
Dat dit gebeurde ten tijde van de bankencrisis was al ruk, maar dat dit nu nog steeds gebeurt in deze tijd " met enorme tekorten" vind ik bizar.
Ik kreeg gisteren mail dat mijn opvolger al per 1 maart gaat starten, ze is er via een manager ingekomen.
Zij kan er niks aan doen, maar het voelt zo ontzettend niet oké dat zij straks naast mij door mijn collega's ingewerkt wordt terwijl ik er gewoon nog ben.
Voel me eigenlijk hierdoor nog meer aan de kant gezet.
Had een maand gewacht tot ik weg was.
Rationeel en zakelijk gezien snap ik het hoor, maar ik heb dit echt nog nooit meegemaakt. Ik nam altijd zelf ontslag dus heb nooit opvolgers gezien.
Voel me er eigenlijk veel rotter door dan goed voor me is.
Misschien moet ik het me niet te persoonlijk aantrekken, echter dat lukt me even niet.
En ik voelde me al rot.
ladylola2022 wijzigde dit bericht op 22-02-2025 06:37
1.21% gewijzigd
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
zaterdag 22 februari 2025 om 06:36
IK werk ook al zeker 15 jaar in commerciële functies, en ben het eigenlijk ook wel zat.RodeTulip schreef: ↑21-02-2025 23:53Hormonen spelen zeker een rol.
Even een positieve post...
Na 14 jaar in een commerciële functie waarvan ik de laatste twee jaar met lood in mijn schoenen naartoe ging, zelf opgezegd en één jaar thuis gezeten, om na te denken over hoe ik de volgende fase in mijn werkende leven wilde invullen.
Op het moment dat de muren op me afkwamen en graag weer aan de slag wilde, ben ik gaan solliciteren in een niet commerciële richting.
Één online sollicitatie was voldoende en werd gelijk aangenomen.
Hier 51 jaar en in de overgang. Het kan dus wel.
Succes to, het komt vast goed.
Het jagen, doelstellingen targets, enfin ik hoef je het niet te vertellen.
Mijn plan was ook om dit jaar naar iets totaal anders uit te gaan kijken, maar dan ten tijde van mijn huidige baan.
Thuisblijven en rondkijken en nadenken over wat ik echt wil, gaat niet, ik moet nu snel een andere baan hebben.
Ik ben alleenstaande ouder, ik heb geen keuze.
En dus zoek ik weer in de commerciële sector, terwijl ik dat eigenlijk niet meer wil, wat wel weet ik ook niet zo goed.
Daarnaast een stukje onzekerheid als ik al niet rap aan een baan kom in mijn eigen sector, hoe ga ik aan iets komen buiten mijn sector.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
zaterdag 22 februari 2025 om 06:54
Wat goed! Dat geeft moed.RodeTulip schreef: ↑21-02-2025 23:53Hormonen spelen zeker een rol.
Even een positieve post...
Na 14 jaar in een commerciële functie waarvan ik de laatste twee jaar met lood in mijn schoenen naartoe ging, zelf opgezegd en één jaar thuis gezeten, om na te denken over hoe ik de volgende fase in mijn werkende leven wilde invullen.
Op het moment dat de muren op me afkwamen en graag weer aan de slag wilde, ben ik gaan solliciteren in een niet commerciële richting.
Één online sollicitatie was voldoende en werd gelijk aangenomen.
Hier 51 jaar en in de overgang. Het kan dus wel.
Succes to, het komt vast goed.
zaterdag 22 februari 2025 om 06:59
Ach jeetje, kan me voorstellen dat dat zuur voelt zeg. En dan duurt de tijd lang. Ik zou ik niet schromen me ziek te melden. Zorgen collega's nog een beetje voor je? Of boeit het ze niet?Ladylola2022 schreef: ↑22-02-2025 06:30Ik zou het gewoon doen hoor, niet geschoten, altijd mis!
Ik Google op basis van informatie ook altijd op een bedrijf, en kijk of zij zelf ook een vacature op hun site hebben uitstaan.
Ik solliciteer toch echt liever via een bedrijf zelf dan via een uzb.
Heb ook al meerder vacatures op sites van uitzendbureau's zien staan met de tekst en die lees je pas als je er op klikt
" Goed om te weten wanneer je solliciteerd op deze vacature, geef je aan dat je interesse hebt in een baan die overeenkomsten heeft met de tekst van de vacature "
Deja vu uit de tijd van de bankencrisis, de welbekende spookvacatures, nu zeggen ze het er iig nog bij.
En ik ben er echt veel tegengekomen.
In mijn vakgebied en dan verschillende plaatsen in de regio.
Dan denk je wauw, er is echt veel voldoende waarop ik kan reageren.
Dan ga je er voor zitten et voila.
Dat dit gebeurde ten tijde van de bankencrisis was al ruk, maar dat dit nu nog steeds gebeurt in deze tijd " met enorme tekorten" vind ik bizar.
Ik kreeg gisteren mail dat mijn opvolger al per 1 maart gaat starten, ze is er via een manager ingekomen.
Zij kan er niks aan doen, maar het voelt zo ontzettend niet oké dat zij straks naast mij door mijn collega's ingewerkt wordt terwijl ik er gewoon nog ben.
Voel me eigenlijk hierdoor nog meer aan de kant gezet.
Had een maand gewacht tot ik weg was.
Rationeel en zakelijk gezien snap ik het hoor, maar ik heb dit echt nog nooit meegemaakt. Ik nam altijd zelf ontslag dus heb nooit opvolgers gezien.
Voel me er eigenlijk veel rotter door dan goed voor me is.
Misschien moet ik het me niet te persoonlijk aantrekken, echter dat lukt me even niet.
En ik voelde me al rot.
Voor mij nemen ze geen nieuwe in dienst omdat de locatieleider mijn functie wat onnodig vindt. Dat voelt ook niet echt lekker.
zaterdag 22 februari 2025 om 07:00
Ik hoop dat je snel een leuke baan vindt. Ik merk hoe belangrijk een baan is voor je eigenwaarde.Ladylola2022 schreef: ↑22-02-2025 06:36IK werk ook al zeker 15 jaar in commerciële functies, en ben het eigenlijk ook wel zat.
Het jagen, doelstellingen targets, enfin ik hoef je het niet te vertellen.
Mijn plan was ook om dit jaar naar iets totaal anders uit te gaan kijken, maar dan ten tijde van mijn huidige baan.
Thuisblijven en rondkijken en nadenken over wat ik echt wil, gaat niet, ik moet nu snel een andere baan hebben.
Ik ben alleenstaande ouder, ik heb geen keuze.
En dus zoek ik weer in de commerciële sector, terwijl ik dat eigenlijk niet meer wil, wat wel weet ik ook niet zo goed.
Daarnaast een stukje onzekerheid als ik al niet rap aan een baan kom in mijn eigen sector, hoe ga ik aan iets komen buiten mijn sector.
zaterdag 22 februari 2025 om 07:11
Mentaal zou me nu ziekmelden wel beter doen, ben er echt wel meer door aangeslagen dan goed voor me is.Spiri123 schreef: ↑22-02-2025 06:59Ach jeetje, kan me voorstellen dat dat zuur voelt zeg. En dan duurt de tijd lang. Ik zou ik niet schromen me ziek te melden. Zorgen collega's nog een beetje voor je? Of boeit het ze niet?
Voor mij nemen ze geen nieuwe in dienst omdat de locatieleider mijn functie wat onnodig vindt. Dat voelt ook niet echt lekker.
Echter ben ik bang dat het misschien consequenties gaat hebben, de wereld is klein, en in dit vakgebied kom je elkaar vaak tegen.
Kan, hoeft niet.
Wel ga ik volgende week hierover een gesprek aan, ze hadden de mond zo vol van " het netjes afhandelen, elkaar in de ogen aan blijven kijken"
En dan staat mijn opvolgster al in de startblokken terwijl ik stress heb of ik wel op tijd een andere baan heb.
Ik ga iig aangeven dat zij hier al langer mee bezig waren dan vorige week toen ze het mij vertelde, had me dit eerder verteld, dan had ik ook meer tijd gehad om iets anders te zoeken.
Dat we niet verder gaan is oké, maar hoe het nu gaat voelt echt heel slecht, ik voel me er echt heel naar onder. Kan wel janken.
Onder andere omstandigheden, als ik er niet alleen voor zou staan was ik inderdaad voor een ziekmelding gegaan, want ik voel me hier echt rot door.
Ik heb een paar jaar geleden een burn out gehad, ik hik er al langere tijd tegenaan, en dit zou zomaar de laatste tik kunnen zijn.
Wat is wijsheid, ik moet door.
Ik werk met wat mannen die vooral op hun eigen eiland zitten, dat was voor mijzelf een reden om verder te zoeken ( ten tijde van deze baan, om geen stress te hebben, echter heeft het bedrijf zelf besloten te stoppen)
Oftewel mijn collega's nemen dit aan en gaan gewoon door.
Collega's van andere afdelingen geven meer steun en bieden meer empathie, maar bij mijn gezin en hier uit ik eerlijk hoe geknakt ik me voel.
Daar die ik nonchalant, alsof ik er oké mee ben, kop op en door.
Maar mijn hoofd en lijf zeggen totaal iets anders.
Het zou al schelen als ik meer zicht had op een andere baan.
Maandag een gesprek met een recruiter die mij benaderd heeft via LinkedIn, een gesprek bij een bedrijf.
Dinsdag ook een gesprek bij een bedrijf.
En dan is de koek op vooralsnog.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
zaterdag 22 februari 2025 om 07:15
Het is heel begrijpelijk dat je je zo rot voelt, je wordt ook naar behandeld. Heb je aangegeven wat deze gang van zaken met je doet? Snap ook dat je denkt stik erin, maar ze mogen ook best weten dat er goed en minder goed werkgeverschap bestaat.Ladylola2022 schreef: ↑22-02-2025 06:30Ik zou het gewoon doen hoor, niet geschoten, altijd mis!
Ik Google op basis van informatie ook altijd op een bedrijf, en kijk of zij zelf ook een vacature op hun site hebben uitstaan.
Ik solliciteer toch echt liever via een bedrijf zelf dan via een uzb.
Heb ook al meerder vacatures op sites van uitzendbureau's zien staan met de tekst en die lees je pas als je er op klikt
" Goed om te weten wanneer je solliciteerd op deze vacature, geef je aan dat je interesse hebt in een baan die overeenkomsten heeft met de tekst van de vacature "
Deja vu uit de tijd van de bankencrisis, de welbekende spookvacatures, nu zeggen ze het er iig nog bij.
En ik ben er echt veel tegengekomen.
In mijn vakgebied en dan verschillende plaatsen in de regio.
Dan denk je wauw, er is echt veel voldoende waarop ik kan reageren.
Dan ga je er voor zitten et voila.
Dat dit gebeurde ten tijde van de bankencrisis was al ruk, maar dat dit nu nog steeds gebeurt in deze tijd " met enorme tekorten" vind ik bizar.
Ik kreeg gisteren mail dat mijn opvolger al per 1 maart gaat starten, ze is er via een manager ingekomen.
Zij kan er niks aan doen, maar het voelt zo ontzettend niet oké dat zij straks naast mij door mijn collega's ingewerkt wordt terwijl ik er gewoon nog ben.
Voel me eigenlijk hierdoor nog meer aan de kant gezet.
Had een maand gewacht tot ik weg was.
Rationeel en zakelijk gezien snap ik het hoor, maar ik heb dit echt nog nooit meegemaakt. Ik nam altijd zelf ontslag dus heb nooit opvolgers gezien.
Voel me er eigenlijk veel rotter door dan goed voor me is.
Misschien moet ik het me niet te persoonlijk aantrekken, echter dat lukt me even niet.
En ik voelde me al rot.
Ik hoop dat je snel een leukere werkgever vindt.
zaterdag 22 februari 2025 om 07:17
Dat snap ik ook helemaal, hoezo jouw functie onnodig.Spiri123 schreef: ↑22-02-2025 06:59Ach jeetje, kan me voorstellen dat dat zuur voelt zeg. En dan duurt de tijd lang. Ik zou ik niet schromen me ziek te melden. Zorgen collega's nog een beetje voor je? Of boeit het ze niet?
Voor mij nemen ze geen nieuwe in dienst omdat de locatieleider mijn functie wat onnodig vindt. Dat voelt ook niet echt lekker.
Ze hebben je er indertijd wel voor aangenomen, ook een vreemde situatie.
Ik weet wel dat we het ons niet te persoonlijk moeten aantrekken.
Maar kom op, het wordt ons wel persoonlijk aan gedaan.
Ratio en emotie wisselen elkaar af.
Het put uit, althans mij put het uit.
Ik slaap al heel lang slecht, en de afgelopen weken slaap ik nog slechter, ik ben stijf van de stress.
Dit gaat over, zodra ik een andere baan heb, en tot die tijd kan ik mezelf proberen op te peppen, echter dat zwaard van Damocles hangt echt boven mijn hoofd.
WW gaat me wel heel zwaar vallen, ik heb een mooie buffer maar goed die was niet opgebouwd om mijn vaste lasten mee te betalen.
Ik hoop ook dat het zo ver niet zal komen.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
