Werk & Studie alle pijlers

Afwijzingen

20-02-2025 19:04 85 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe gaan jullie met afwijzingen om in sollicitaties? Inmiddels al 5 binnen en ik verwacht er nog een paar. Mijn contract is niet verlengd en nu ben ik per 1 april werkeloos. Ik verdien best aardig voor wat ik de afgelopen 13 jaar heb moeten doen. En nu lijkt de wereld veranderd. Ik probeer met de nieuwe wereld mee te gaan door loopbaancoaching te volgen (die ik een jaar geleden in mijn burnout gehad heb) maar ik voel amper passie of enthousiasme voor een baan. En al helemaal niet voor alle grote bureaucratische, hiërarchische organisaties. Ik ben kleine persoonlijke organisaties gewend. De wereld voelt zo zakelijk. Ik ben 47 jaar en voel me compleet waardeloos. Alsof de maatschappij me niet meer nodig heeft.
Ik voel me regelmatig wegzakken in depressieve gevoelens.
Na een jaar uit een organisatie gezet te worden (niet omdat ik mijn werk niet goed deed maar omdat ik ergens anders in de organisatie in gesprek ging voor een baan omdat ik mijn huidige niet zo leuk vind) doet ook geen goed bij andere organisaties.
Ik snap nu waarom zoveel mensen een eigen bedrijf beginnen. Maar goed, dat wordt mijn laatste optie. Niet dat ik nou zoveel vaardigheden heb.
Hoe gaan jullie om met afwijzingen? Hoe verlies je jezelf er niet in?
Alle reacties Link kopieren Quote
@ladylola, het zou je werkgever sieren als ze jou nu vrijaf geven. Bij mijn baan waar ik er ten tijde van de bankencrisis uit moest (geen opvolger dus, mijn collega’s die moesten gaan waarnemen baalde ook flink van mijn vertrek) werd ik vrij gesteld van werk zodat ik me volop kon focussen op nieuw werk. Was toch bijna 3 maanden toen.
Opvolger inwerken heb ik bij een vorige baan moeten doen, toen ging ik zelf weg, en nu zometeen ook weer een paar weken.

En hoe vervelend het ook gaat, toch zelf correct blijven en het netjes afhandelen, het blijft uiteindelijk een zakelijke transactie.
Ik laat zometeen een pakket klanten achter waarmee ik al jaren samenwerk, maar geen probleem mee. Klanten gaan namelijk ook moeiteloos over als het ze ergens anders beter lijkt.

Wat betreft vacatures via wervers als recruiters en uitzendbureaus, altijd proberen te achterhalen welk bedrijf dat is en dan direct bedrijf benaderen.

Of bij bedrijven die je aanspreken een open sollicitatie sturen, in mijn branche is het vaak ook dat er geen vacature openstaat, maar dat ze wel openstaan voor goede krachten (lees kunnen ze klanten aannemen).
Voor mijn afstudeerstage lang geleden waren stage plaatsen heel lastig te krijgen, ik had nog 2 weken voor ik moest starten.
Toen ben ik bedrijven in mijn woonplaats gaan bellen of ze misschien een opdracht hadden, en binnen een paar dagen was er bedrijf die mij een opdracht bood, omdat ik zo actief belde en zelf moeite deed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe het werkt met uitzendbureaus weet ik niet, maar als een bedrijf met een recruitmentbureau of executive search bureau een contract heeft, dan leggen ze rechtstreeks me sollicitaties vaak alsnog weer bij dat bureau neer. Bij plaatsing betalen ze dan gewoon minder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladylola2022 schreef:
22-02-2025 07:11
Mentaal zou me nu ziekmelden wel beter doen, ben er echt wel meer door aangeslagen dan goed voor me is.
Echter ben ik bang dat het misschien consequenties gaat hebben, de wereld is klein, en in dit vakgebied kom je elkaar vaak tegen.
Kan, hoeft niet.

Wel ga ik volgende week hierover een gesprek aan, ze hadden de mond zo vol van " het netjes afhandelen, elkaar in de ogen aan blijven kijken"
En dan staat mijn opvolgster al in de startblokken terwijl ik stress heb of ik wel op tijd een andere baan heb.

Ik ga iig aangeven dat zij hier al langer mee bezig waren dan vorige week toen ze het mij vertelde, had me dit eerder verteld, dan had ik ook meer tijd gehad om iets anders te zoeken.

Dat we niet verder gaan is oké, maar hoe het nu gaat voelt echt heel slecht, ik voel me er echt heel naar onder. Kan wel janken.

Onder andere omstandigheden, als ik er niet alleen voor zou staan was ik inderdaad voor een ziekmelding gegaan, want ik voel me hier echt rot door.
Ik heb een paar jaar geleden een burn out gehad, ik hik er al langere tijd tegenaan, en dit zou zomaar de laatste tik kunnen zijn.

Wat is wijsheid, ik moet door.

Ik werk met wat mannen die vooral op hun eigen eiland zitten, dat was voor mijzelf een reden om verder te zoeken ( ten tijde van deze baan, om geen stress te hebben, echter heeft het bedrijf zelf besloten te stoppen)
Oftewel mijn collega's nemen dit aan en gaan gewoon door.

Collega's van andere afdelingen geven meer steun en bieden meer empathie, maar bij mijn gezin en hier uit ik eerlijk hoe geknakt ik me voel.
Daar die ik nonchalant, alsof ik er oké mee ben, kop op en door.

Maar mijn hoofd en lijf zeggen totaal iets anders.

Het zou al schelen als ik meer zicht had op een andere baan.
Maandag een gesprek met een recruiter die mij benaderd heeft via LinkedIn, een gesprek bij een bedrijf.
Dinsdag ook een gesprek bij een bedrijf.

En dan is de koek op vooralsnog.
Het siert je dat je door gaat maar niemand die je kwalijk kan nemen als je het niet doet. Je wordt gewoon onmenselijk behandeld.
Ik herken wel dat mensen gewoon doorgaan met hun leven. Bij mij is er ook niemand die het voor me opneemt. Ik zit zo niet in elkaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladylola2022 schreef:
22-02-2025 07:17
Dat snap ik ook helemaal, hoezo jouw functie onnodig.
Ze hebben je er indertijd wel voor aangenomen, ook een vreemde situatie.

Ik weet wel dat we het ons niet te persoonlijk moeten aantrekken.
Maar kom op, het wordt ons wel persoonlijk aan gedaan.

Ratio en emotie wisselen elkaar af.

Het put uit, althans mij put het uit.

Ik slaap al heel lang slecht, en de afgelopen weken slaap ik nog slechter, ik ben stijf van de stress.

Dit gaat over, zodra ik een andere baan heb, en tot die tijd kan ik mezelf proberen op te peppen, echter dat zwaard van Damocles hangt echt boven mijn hoofd.

WW gaat me wel heel zwaar vallen, ik heb een mooie buffer maar goed die was niet opgebouwd om mijn vaste lasten mee te betalen.
Ik hoop ook dat het zo ver niet zal komen.
Je zit nog wel in een lastiger pakket dan ik. Ik red me wel met ww en wat schoonmaak werk bij mensen. En ik heb een partner. Ik hoop dat je snel wat leuks vindt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladylola2022 schreef:
22-02-2025 06:36
IK werk ook al zeker 15 jaar in commerciële functies, en ben het eigenlijk ook wel zat.
Het jagen, doelstellingen targets, enfin ik hoef je het niet te vertellen.

Mijn plan was ook om dit jaar naar iets totaal anders uit te gaan kijken, maar dan ten tijde van mijn huidige baan.
Thuisblijven en rondkijken en nadenken over wat ik echt wil, gaat niet, ik moet nu snel een andere baan hebben.
Ik ben alleenstaande ouder, ik heb geen keuze.

En dus zoek ik weer in de commerciële sector, terwijl ik dat eigenlijk niet meer wil, wat wel weet ik ook niet zo goed.
Daarnaast een stukje onzekerheid als ik al niet rap aan een baan kom in mijn eigen sector, hoe ga ik aan iets komen buiten mijn sector.
Is overheid een optie voor je? Veel functies kun je ook vertalen naar een overheidsfunctie. Sommige overheden bieden soms zij instroom trajecten aan. Ik weet niet wat je kennisgebied is, mocht je dit willen delen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Spiri123 schreef:
22-02-2025 07:00
Ik hoop dat je snel een leuke baan vindt. Ik merk hoe belangrijk een baan is voor je eigenwaarde.
Behoorlijk. En ook de onrust van inkomen speelt natuurlijk ook een grote rol. Houd de moed erin Spriri123 en ladylola.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind trouwens ook niet dat je al te koeltjes hoeft te doen, je mag best laten zien dat je het jammer of pijnlijk vindt. Een air van onverschilligheid bevestigt ze waarschijnlijk juist in hun beslissing, zie je wel; ze was niet meer gemotiveerd.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
22-02-2025 10:56
Behoorlijk. En ook de onrust van inkomen speelt natuurlijk ook een grote rol. Houd de moed erin Spriri123 en ladylola.
Absoluut. De onrust van inkomen, of het gebrek daaraan, en daarnaast een gevoel van falen, of dat nu terecht is of niet. Waarschijnlijk niet, maar iedere afwijzing doet gewoon pijn. Ik herinner mij 2009-2012 nog goed… en er zaten toen heel veel mensen in hetzelfde schuitje. Sterkte en succes dames!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt allemaal!
Alle reacties Link kopieren Quote
Super lieve reacties, dank daarvoor
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven