Werk & Studie
alle pijlers
Allerlei gebeurtenissen op het werk!
woensdag 10 december 2008 om 21:46
woensdag 10 december 2008 om 22:17
Oke 
"Leuke" situatie gehad bij bedrijf waar ik een jaar gewerkt heb. Ik had een eigen mening en die had ik niet mogen hebben. De situatie escaleerde zo dat ze mij met "vervroegde kerstvakantie" stuurden (vorig jaar) en ik maar eens goed moest nadenken. Ik was er voor mezelf al uit dat ik sowieso ander werk ging zoeken maar wilde het contract nog uitdienen i.v.m. inkomen enzo. Een week voordat het contract afliep had ik nog niks gehoord en 1 dag voordat het contract afliep hield ik het niet meer. Mijn bazin negeerde me en toen ben ik naar haar toe gegaan en heb gezegd dat dit mijn laatste dag was. Ze nam geen afscheid maar vroeg naar een dingetje wat zij me ooit gegeven had. Naderhand heeft ze me nog beschuldigd van het willen "saboteren van het bedrijf" . Moet je voorstellen dat het om een excel bestandje ging waar ik een jaar eerder al mijn twijfels bij had. Dat was namelijk een adressenbestand waar steeds dingen in aangepast werden, het bedrijfje had geen geld en geen zin in professionele software dus ging het via excel en als ik en een collega (allebei laptop) allebei aan dat bestand wilden werken moest ik eerst dat bestand op een cd branden en dan bij die collega erop zetten haha, wat dan weer niet ging omdat het een alleen lezen versie was. Nou, toen dat jaar dus bijna voorbij was is er een keer een heel groot deel van dat bestand verdwenen. Kon niet uitblijven maar ik had wel het bedrijf willen saboteren! Sure haha.
Of bij een ander bedrijf: klein bedrijf met 4 man personeel. Vond ik in de internetgeschiedenis van de laptop van de baas allemaal sekssites :-S kwam ook stom over, vooral omdat het dus een klein bedrijf was en de directeur er zelf hele avonden en weekenden doorbracht.
Bij dat andere bedrijf (1e dus) moest ik iets uitzoeken in een bepaalde map, kwam ik een rubriek "personeel" tegen .... vond ik daar allerlei A4-tjes vol over mezelf en dat ik mijn collega tegen hen opstookte. :-S
Bij een ander bedrijf waar ik gewerkt heb heb ik een keer een bosje bloemen gekregen met Valentijn van een jochie dat verliefd was ... haha dat was wel leuk.
Nu werk ik op een soort klantenservice/facturen afdeling en krijg daar ook de gekste dingen te horen (ik maak o.a. betaalafspraken met klanten):
-Mijn rekening klopt niet, mijn sleutels zijn gejat en sindsdien komt er telkens iemand binnen als ik weg ben om gebruik te maken van mijn telefoon. Mijn advies: nieuwe sloten op de deur.
-Mijn familie is vermoord en daarom heb ik mijn rekening niet betaald.
-Als je iets niet kunt doen voor de klant: Onbeschofte bitch!
Ach ja, zo kan ik nog wel even door gaan.
"Leuke" situatie gehad bij bedrijf waar ik een jaar gewerkt heb. Ik had een eigen mening en die had ik niet mogen hebben. De situatie escaleerde zo dat ze mij met "vervroegde kerstvakantie" stuurden (vorig jaar) en ik maar eens goed moest nadenken. Ik was er voor mezelf al uit dat ik sowieso ander werk ging zoeken maar wilde het contract nog uitdienen i.v.m. inkomen enzo. Een week voordat het contract afliep had ik nog niks gehoord en 1 dag voordat het contract afliep hield ik het niet meer. Mijn bazin negeerde me en toen ben ik naar haar toe gegaan en heb gezegd dat dit mijn laatste dag was. Ze nam geen afscheid maar vroeg naar een dingetje wat zij me ooit gegeven had. Naderhand heeft ze me nog beschuldigd van het willen "saboteren van het bedrijf" . Moet je voorstellen dat het om een excel bestandje ging waar ik een jaar eerder al mijn twijfels bij had. Dat was namelijk een adressenbestand waar steeds dingen in aangepast werden, het bedrijfje had geen geld en geen zin in professionele software dus ging het via excel en als ik en een collega (allebei laptop) allebei aan dat bestand wilden werken moest ik eerst dat bestand op een cd branden en dan bij die collega erop zetten haha, wat dan weer niet ging omdat het een alleen lezen versie was. Nou, toen dat jaar dus bijna voorbij was is er een keer een heel groot deel van dat bestand verdwenen. Kon niet uitblijven maar ik had wel het bedrijf willen saboteren! Sure haha.
Of bij een ander bedrijf: klein bedrijf met 4 man personeel. Vond ik in de internetgeschiedenis van de laptop van de baas allemaal sekssites :-S kwam ook stom over, vooral omdat het dus een klein bedrijf was en de directeur er zelf hele avonden en weekenden doorbracht.
Bij dat andere bedrijf (1e dus) moest ik iets uitzoeken in een bepaalde map, kwam ik een rubriek "personeel" tegen .... vond ik daar allerlei A4-tjes vol over mezelf en dat ik mijn collega tegen hen opstookte. :-S
Bij een ander bedrijf waar ik gewerkt heb heb ik een keer een bosje bloemen gekregen met Valentijn van een jochie dat verliefd was ... haha dat was wel leuk.
Nu werk ik op een soort klantenservice/facturen afdeling en krijg daar ook de gekste dingen te horen (ik maak o.a. betaalafspraken met klanten):
-Mijn rekening klopt niet, mijn sleutels zijn gejat en sindsdien komt er telkens iemand binnen als ik weg ben om gebruik te maken van mijn telefoon. Mijn advies: nieuwe sloten op de deur.
-Mijn familie is vermoord en daarom heb ik mijn rekening niet betaald.
-Als je iets niet kunt doen voor de klant: Onbeschofte bitch!
Ach ja, zo kan ik nog wel even door gaan.
woensdag 10 december 2008 om 22:26
Zet een zeer zedige christelijke vrouw met licht anti sociale trekken(de regiodirecteur van bij mijn vorige werkgever) en een uit de klei getrokken meid die overal lak aan heeft en zegt wat er voor haar mond komt (collega) samen aan de lunch.
Voor de teambuilding aten wij bij mijn vorige werkgever altijd 1 dag per week gezamenlijk, min of meer een soort van verplicht.
Collega was nog niet zolang daarvoor bevallen van haar derde kind en gaf nog borstvoeding en kolfde enzo... directeur probeerde tijdens deze lunches zich altijd zeer krampachtig en sociaal wenselijk op te stellen, wat vaak leidde tot geforceerde gesprekjes waarbij ik vaak met plaatsvervangende schaamte en samengeknepen billen zat toe te kijken.
Directeur tegen collega: Nou, hoe is het nou met jou zo weer aan het werk, ja, ja, ja, zal best druk zijn he met 3 kinderen ja, ja, ja,
Collega babbelt wat terug tegen directeur en vice versa...plots staat collega op en roept met verheven stem: Stik.....me tiete lekke
Ik weet nog dat ik bijna mijn melk uitspuugde...
Voor de teambuilding aten wij bij mijn vorige werkgever altijd 1 dag per week gezamenlijk, min of meer een soort van verplicht.
Collega was nog niet zolang daarvoor bevallen van haar derde kind en gaf nog borstvoeding en kolfde enzo... directeur probeerde tijdens deze lunches zich altijd zeer krampachtig en sociaal wenselijk op te stellen, wat vaak leidde tot geforceerde gesprekjes waarbij ik vaak met plaatsvervangende schaamte en samengeknepen billen zat toe te kijken.
Directeur tegen collega: Nou, hoe is het nou met jou zo weer aan het werk, ja, ja, ja, zal best druk zijn he met 3 kinderen ja, ja, ja,
Collega babbelt wat terug tegen directeur en vice versa...plots staat collega op en roept met verheven stem: Stik.....me tiete lekke
Ik weet nog dat ik bijna mijn melk uitspuugde...
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 10 december 2008 om 22:35
Jouw gebeurtenissen zijn ook niet bepaald positief. Jeetje, wat een drama's! En ik had nog wel de illusie dat het elders beter was. Vaarwel illusies.
Ik heb vandaag op het punt gestaan om huilend het lokaal uit te lopen. Na een poging iets lastigs uit te leggen door makkelijk te beginnen, en vervolgens weggehoond te worden ('jeetje, wat belachelijk, dat vertel je toch niet zeg' - door een zeer vervelende man, die vrij vaak en hard commentaar levert), had ik het helemaal geschoten. Heb vervolgens dus ook niets meer verteld, en ik hoop dat ze straks snoeihard op hun bek gaan.
En nu vind ik mezelf een ontzettend slechte docent. Ik kan blijkbaar niet interessant en duidelijk genoeg zijn, en ik wens mijn studenten ook nog slechte cijfers toe. Ik faal enorm, en eigenlijk kan ik helemaal niks. Ik neem nog een wijntje. Cheers.
Ik heb vandaag op het punt gestaan om huilend het lokaal uit te lopen. Na een poging iets lastigs uit te leggen door makkelijk te beginnen, en vervolgens weggehoond te worden ('jeetje, wat belachelijk, dat vertel je toch niet zeg' - door een zeer vervelende man, die vrij vaak en hard commentaar levert), had ik het helemaal geschoten. Heb vervolgens dus ook niets meer verteld, en ik hoop dat ze straks snoeihard op hun bek gaan.
En nu vind ik mezelf een ontzettend slechte docent. Ik kan blijkbaar niet interessant en duidelijk genoeg zijn, en ik wens mijn studenten ook nog slechte cijfers toe. Ik faal enorm, en eigenlijk kan ik helemaal niks. Ik neem nog een wijntje. Cheers.
woensdag 10 december 2008 om 22:36
Haha, zie het zo voor me, sprokkelientje!
Ik werk met allemaal vrouwen (onderwijs) en 2 mannen...
Loop ik door de gang met mijn hete kopje koffie, allemaal kinderen en moeders, die afscheid nemen...
Roept 1 van mijn mannelijke collega's keihard:
"Pas op, zwangere vrouw!"
De gezichten van de moeders spraken boekdelen...
Het grappige was ook wel, dat ik toen 5 weken zwanger was...
Hij wist dat natuurlijk niet.
Over melk uitspugen gesproken.... Mijn koffie belandde dus ook in de gang!
Ik werk met allemaal vrouwen (onderwijs) en 2 mannen...
Loop ik door de gang met mijn hete kopje koffie, allemaal kinderen en moeders, die afscheid nemen...
Roept 1 van mijn mannelijke collega's keihard:
"Pas op, zwangere vrouw!"
De gezichten van de moeders spraken boekdelen...
Het grappige was ook wel, dat ik toen 5 weken zwanger was...
Hij wist dat natuurlijk niet.
Over melk uitspugen gesproken.... Mijn koffie belandde dus ook in de gang!
woensdag 10 december 2008 om 22:43
Ik werkte als freelancer in kersttijd op een redactie. Het was een grote redactie en natuurlijk werd er vreselijk geroddeld, met name over de chef redactie die vreselijk krenterig was. Als je iets wilde declareren moest je bidden en smeken, een kop koffie met iemand die je ging interviewen kon er niet af en alle kilometerdeclaraties werden tot op het dubbeltje gecontroleerd... nouja, niet mijn probleem want ik werkte er op uurbasis maar leuk gespreksonderwerp.
Een paar dagen voor kerst begon ik vroeg, als een van de eerste. Op ieder bureau lag een kerstkaart. Er werd natuurlijk al weken gemeut over het kerstpakket: wat zou erin zitten, hoeveel zou eraan worden uitgegeven. En nu dit: alleen maar een kaartje voor iedereen! Dat was die zuinige tante natuurlijk. Ik heb in mijn kerstkaart een briefje van vijftig euro gedaan, vers uit de flappentap, kaart opzij gelegd en aan het werk begonnen. Collega's kwamen een voor een binnen, zagen hun kerstkaart en toen de mensen aan mijn bureau-eiland er waren, zei ik: oh kijk, ik heb er ook een als freelancer! Iedereen was natuurlijk al aan het mekkeren dat dit echt het allerschraalste kerstcadeau in de geschiedenis van het bedrijf was, toen ik mijn kerstkaart openmaakte en zei: nou ja, toch lekker, 50 euro. En ik stopte het in m'n tas. Die blikken! Het heeft me best even gekost voordat ik iedereen ervan had overtuigd dat ik het zelf in de envelop had gestopt als geintje en dat ze niet moesten gaan protesteren bij de chef redactie...
Een paar dagen voor kerst begon ik vroeg, als een van de eerste. Op ieder bureau lag een kerstkaart. Er werd natuurlijk al weken gemeut over het kerstpakket: wat zou erin zitten, hoeveel zou eraan worden uitgegeven. En nu dit: alleen maar een kaartje voor iedereen! Dat was die zuinige tante natuurlijk. Ik heb in mijn kerstkaart een briefje van vijftig euro gedaan, vers uit de flappentap, kaart opzij gelegd en aan het werk begonnen. Collega's kwamen een voor een binnen, zagen hun kerstkaart en toen de mensen aan mijn bureau-eiland er waren, zei ik: oh kijk, ik heb er ook een als freelancer! Iedereen was natuurlijk al aan het mekkeren dat dit echt het allerschraalste kerstcadeau in de geschiedenis van het bedrijf was, toen ik mijn kerstkaart openmaakte en zei: nou ja, toch lekker, 50 euro. En ik stopte het in m'n tas. Die blikken! Het heeft me best even gekost voordat ik iedereen ervan had overtuigd dat ik het zelf in de envelop had gestopt als geintje en dat ze niet moesten gaan protesteren bij de chef redactie...
woensdag 10 december 2008 om 23:27
quote:Appelsientje schreef op 10 december 2008 @ 22:43:
Ik werkte als freelancer in kersttijd op een redactie. Het was een grote redactie en natuurlijk werd er vreselijk geroddeld, met name over de chef redactie die vreselijk krenterig was. Als je iets wilde declareren moest je bidden en smeken, een kop koffie met iemand die je ging interviewen kon er niet af en alle kilometerdeclaraties werden tot op het dubbeltje gecontroleerd... nouja, niet mijn probleem want ik werkte er op uurbasis maar leuk gespreksonderwerp.
Een paar dagen voor kerst begon ik vroeg, als een van de eerste. Op ieder bureau lag een kerstkaart. Er werd natuurlijk al weken gemeut over het kerstpakket: wat zou erin zitten, hoeveel zou eraan worden uitgegeven. En nu dit: alleen maar een kaartje voor iedereen! Dat was die zuinige tante natuurlijk. Ik heb in mijn kerstkaart een briefje van vijftig euro gedaan, vers uit de flappentap, kaart opzij gelegd en aan het werk begonnen. Collega's kwamen een voor een binnen, zagen hun kerstkaart en toen de mensen aan mijn bureau-eiland er waren, zei ik: oh kijk, ik heb er ook een als freelancer! Iedereen was natuurlijk al aan het mekkeren dat dit echt het allerschraalste kerstcadeau in de geschiedenis van het bedrijf was, toen ik mijn kerstkaart openmaakte en zei: nou ja, toch lekker, 50 euro. En ik stopte het in m'n tas. Die blikken! Het heeft me best even gekost voordat ik iedereen ervan had overtuigd dat ik het zelf in de envelop had gestopt als geintje en dat ze niet moesten gaan protesteren bij de chef redactie...
Ik werkte als freelancer in kersttijd op een redactie. Het was een grote redactie en natuurlijk werd er vreselijk geroddeld, met name over de chef redactie die vreselijk krenterig was. Als je iets wilde declareren moest je bidden en smeken, een kop koffie met iemand die je ging interviewen kon er niet af en alle kilometerdeclaraties werden tot op het dubbeltje gecontroleerd... nouja, niet mijn probleem want ik werkte er op uurbasis maar leuk gespreksonderwerp.
Een paar dagen voor kerst begon ik vroeg, als een van de eerste. Op ieder bureau lag een kerstkaart. Er werd natuurlijk al weken gemeut over het kerstpakket: wat zou erin zitten, hoeveel zou eraan worden uitgegeven. En nu dit: alleen maar een kaartje voor iedereen! Dat was die zuinige tante natuurlijk. Ik heb in mijn kerstkaart een briefje van vijftig euro gedaan, vers uit de flappentap, kaart opzij gelegd en aan het werk begonnen. Collega's kwamen een voor een binnen, zagen hun kerstkaart en toen de mensen aan mijn bureau-eiland er waren, zei ik: oh kijk, ik heb er ook een als freelancer! Iedereen was natuurlijk al aan het mekkeren dat dit echt het allerschraalste kerstcadeau in de geschiedenis van het bedrijf was, toen ik mijn kerstkaart openmaakte en zei: nou ja, toch lekker, 50 euro. En ik stopte het in m'n tas. Die blikken! Het heeft me best even gekost voordat ik iedereen ervan had overtuigd dat ik het zelf in de envelop had gestopt als geintje en dat ze niet moesten gaan protesteren bij de chef redactie...
donderdag 11 december 2008 om 00:37
op mn vorig werk had ik een kreng van een bazin. echt zo een schijnheilige trut. wel supermooi gekleed, alsof ze elke dag uit een modeboek stapte. mn collega's en ik dachten dat ze wel een enorme kledingruimte moest hebben. het enige wat we aan haar bewonderden , was dus haar smaak op gebied van kleding.
maar dat terzijde.
als manager bakte ze er volgens mij niets van, motiveren kon ze niet, was altijd haar woord tegen die van anderen en ze stak altijd de fout op iemand anders, nooit zichzelf. één keertje had ik een fout gemaakt, waar ik echt niks aan kon gedaan hebben, was een misverstand. die dag hadden we twee mensen van een ander bedrijf bij ons , om ons te komen helpen. mn bazin moest hun alles uitleggen. op een gegeven moment begon ze mij gewoon te beschuldigen , voor die twee mensen dus. behalve het feit dat ik me ontzettend onrechtvaardig behandeld voelde, het feit dat ze me gewoon openlijk bekritiseerde was voor mij het ergste. voor mij was de maat vol. heb haar afgesnauwd en lekker de waarheid gezegd. je had haar gezicht moeten zien. diezelfde dag nog - was een vrijdag- moest ik op het einde van de dag bij haar komen, heeft ze besloten mn weekcontract op te zeggen (werkte als interimair). dat was voor haar zo'n victoriemoment, was toen echt pissed off. hoewel het mij niks kon schelen dat ik daar zou weggaan, ons team daar was echt helemaal aan het stressen...alles liep in het honderd, door fouten buiten onze macht om. daarom dacht mn bazin toen dus dat alles zou opgelost worden, nu ze de hulp had ingeschakeld van die mensen van ander bedrijf.
dacht ze eventjes verkeerd, haha. zat precies 1 week thuis zonder werk, toen ik vernam van mn vriendin (die er ook werkte) dat dat ander bedrijf alles verkloot had, dat ze veel fouten hadden gemaakt, er niets van snapten enz. wat heb ik me verkneukeld! en als kers op de taart: na een week belde die trut me zelf op, vroeg me poeslief terug...zou het niet gedaan hebben, als het niet voor het geld was, maar dacht, zij buigt, niet ik, zij heeft me teruggevraagd, ik heb niet gesmeekt. werk er nu niet meer, was een tijdelijke opdracht, ben zelf opgestapt eigenlijk, ze respecteerde me niet... op het einde heb ik haar gezegd dat ik liever niet wou werken voor iemand die me niet respecteerde of waardeerde.
maar dat terzijde.
als manager bakte ze er volgens mij niets van, motiveren kon ze niet, was altijd haar woord tegen die van anderen en ze stak altijd de fout op iemand anders, nooit zichzelf. één keertje had ik een fout gemaakt, waar ik echt niks aan kon gedaan hebben, was een misverstand. die dag hadden we twee mensen van een ander bedrijf bij ons , om ons te komen helpen. mn bazin moest hun alles uitleggen. op een gegeven moment begon ze mij gewoon te beschuldigen , voor die twee mensen dus. behalve het feit dat ik me ontzettend onrechtvaardig behandeld voelde, het feit dat ze me gewoon openlijk bekritiseerde was voor mij het ergste. voor mij was de maat vol. heb haar afgesnauwd en lekker de waarheid gezegd. je had haar gezicht moeten zien. diezelfde dag nog - was een vrijdag- moest ik op het einde van de dag bij haar komen, heeft ze besloten mn weekcontract op te zeggen (werkte als interimair). dat was voor haar zo'n victoriemoment, was toen echt pissed off. hoewel het mij niks kon schelen dat ik daar zou weggaan, ons team daar was echt helemaal aan het stressen...alles liep in het honderd, door fouten buiten onze macht om. daarom dacht mn bazin toen dus dat alles zou opgelost worden, nu ze de hulp had ingeschakeld van die mensen van ander bedrijf.
dacht ze eventjes verkeerd, haha. zat precies 1 week thuis zonder werk, toen ik vernam van mn vriendin (die er ook werkte) dat dat ander bedrijf alles verkloot had, dat ze veel fouten hadden gemaakt, er niets van snapten enz. wat heb ik me verkneukeld! en als kers op de taart: na een week belde die trut me zelf op, vroeg me poeslief terug...zou het niet gedaan hebben, als het niet voor het geld was, maar dacht, zij buigt, niet ik, zij heeft me teruggevraagd, ik heb niet gesmeekt. werk er nu niet meer, was een tijdelijke opdracht, ben zelf opgestapt eigenlijk, ze respecteerde me niet... op het einde heb ik haar gezegd dat ik liever niet wou werken voor iemand die me niet respecteerde of waardeerde.
donderdag 11 december 2008 om 09:12
quote:Linndaatje schreef op 11 december 2008 @ 08:34:
@ Parnell:
Ben je docent op een middelbare school? Ik denk dat veel docenten daar zo behandelt worden... Die kinderen zijn gewoon in de pubertijd en zetten zich daardoor graag af tegen volwassenen...Was het maar waar; het is hartstikke volwassenenonderwijs. *zucht* Nouja, nog een paar weken, dan ben ik er weer vanaf.
@ Parnell:
Ben je docent op een middelbare school? Ik denk dat veel docenten daar zo behandelt worden... Die kinderen zijn gewoon in de pubertijd en zetten zich daardoor graag af tegen volwassenen...Was het maar waar; het is hartstikke volwassenenonderwijs. *zucht* Nouja, nog een paar weken, dan ben ik er weer vanaf.
