Werk & Studie
alle pijlers
Assessment
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:47
Wie heeft er voor zijn of haar baan een assessment moeten doen? Hoe lang duurde het en hoe ging het (globaal) in z'n werk?
Ik heb een paar weken geleden gesolliciteerd op een functie als HR-Adviseur (gisteren gehoord dat ik aangenomen ben ) en moest na het eerste gesprek een dag testen bij een bureau in Amsterdam. Dat wilde zeggen: diverse persoonlijkheidstests (waaronder de Big Five), een verbaal-analytische test en een reken- / cijfermatige test.
's Middags werd alles besproken met een evaluator.
Ik vond het best wel slopend, al met al. Naderhand was ik er wel blij mee, want de uitkomst van de testen waren over het algemeen erg goed (met enige "aandachtspunten", uiteraard ). Het heeft voor mij uiteindelijk in mijn voordeel gesproken, omdat ik doorgaans geen enorm goede eerste indruk wek (ik blijk afstandelijk en een beetje arrogant over te komen. Ik herken me daar wel in; ik kijk inderdaad graag de kat uit de boom, maar voel me beslist niet beter (overigens ook niet veel minder) dan de gemiddelde mens. Gelukkig bleek dit uit het assessment!).
Naast het assessment heb ik 3 gesprekken gehad. Het eerste met een assistent-HR-Manager, het tweede met de landelijke HR-Manager en de derde gisteren met een area-manager en een senior HR-Adviseur.
Ik vond het best een heftig traject (ook gezien de functie... Natuurlijk heb je veel verantwoordelijkheden, maar een assessment van een hele dag?? Is dat normaal?).
Ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen hiermee. Hebben jullie een assessment moeten doen en zo ja, hoe zat dat in elkaar? En is het normaal dat je daarna om negen uur al je bed in stort?
Ik heb een paar weken geleden gesolliciteerd op een functie als HR-Adviseur (gisteren gehoord dat ik aangenomen ben ) en moest na het eerste gesprek een dag testen bij een bureau in Amsterdam. Dat wilde zeggen: diverse persoonlijkheidstests (waaronder de Big Five), een verbaal-analytische test en een reken- / cijfermatige test.
's Middags werd alles besproken met een evaluator.
Ik vond het best wel slopend, al met al. Naderhand was ik er wel blij mee, want de uitkomst van de testen waren over het algemeen erg goed (met enige "aandachtspunten", uiteraard ). Het heeft voor mij uiteindelijk in mijn voordeel gesproken, omdat ik doorgaans geen enorm goede eerste indruk wek (ik blijk afstandelijk en een beetje arrogant over te komen. Ik herken me daar wel in; ik kijk inderdaad graag de kat uit de boom, maar voel me beslist niet beter (overigens ook niet veel minder) dan de gemiddelde mens. Gelukkig bleek dit uit het assessment!).
Naast het assessment heb ik 3 gesprekken gehad. Het eerste met een assistent-HR-Manager, het tweede met de landelijke HR-Manager en de derde gisteren met een area-manager en een senior HR-Adviseur.
Ik vond het best een heftig traject (ook gezien de functie... Natuurlijk heb je veel verantwoordelijkheden, maar een assessment van een hele dag?? Is dat normaal?).
Ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen hiermee. Hebben jullie een assessment moeten doen en zo ja, hoe zat dat in elkaar? En is het normaal dat je daarna om negen uur al je bed in stort?
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:28
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:50
Als je er meer over zou willen weten moet je maar eens zoeken over de termen validiteit, betrouwbaarheid en correlatiecoefficient, en dat in verhouding tot persoonlijkheidstests. Dit is een van de zaken die ik heb meegekregen in mijn psychologiestudie. Het spijt me dat je er niks mee kan, maar er is gewoon een leugenachtige meneer bij je toekomstige baas op bezoek geweest en heeft hem wat wijs gemaakt.
Heb jij geleerd voor human resourcement?
Heb jij geleerd voor human resourcement?
vrijdag 22 augustus 2008 om 12:01
Hey Antonio,
Ik heb idd geleerd voor HRM .
Ik merk uit jouw postings dat je nogal sceptisch bent... Moet zeggen dat ik je mening wel enigszins deel (ik begreep ook niet waarom ze -voor zo veel geld!- zo'n assessment wilden, maar goed, ik wilde die baan gewoon echt graag, dus ik werkte mee). Ik werk nu ook op een HR-afdeling en hecht zelf niet al te veel waarde aan testen en/of referenties (dat vond ik overigens wel een positief punt bij de organisatie waar ik gesolliciteerd heb: referenties checken doen ze niet aan. Ik had er 3 opgegeven, maar zij waren van mening dat iedereen toch referenties opgeeft van personen waarvan hij of zij denkt dat ze positieve aanbevelingen zullen geven - anders geef je die referenties niet op. Eensch!)
Nina6: ik vond het ook een beetje overdreven, eerlijk gezegd... Heb ik ook wel gezegd, tijdens de testdag zelf en gisteren ook. Ik begrijp dat bijv. een piloot of zo uitgebreid getest moet worden, maar ik??? ....
Ik heb idd geleerd voor HRM .
Ik merk uit jouw postings dat je nogal sceptisch bent... Moet zeggen dat ik je mening wel enigszins deel (ik begreep ook niet waarom ze -voor zo veel geld!- zo'n assessment wilden, maar goed, ik wilde die baan gewoon echt graag, dus ik werkte mee). Ik werk nu ook op een HR-afdeling en hecht zelf niet al te veel waarde aan testen en/of referenties (dat vond ik overigens wel een positief punt bij de organisatie waar ik gesolliciteerd heb: referenties checken doen ze niet aan. Ik had er 3 opgegeven, maar zij waren van mening dat iedereen toch referenties opgeeft van personen waarvan hij of zij denkt dat ze positieve aanbevelingen zullen geven - anders geef je die referenties niet op. Eensch!)
Nina6: ik vond het ook een beetje overdreven, eerlijk gezegd... Heb ik ook wel gezegd, tijdens de testdag zelf en gisteren ook. Ik begrijp dat bijv. een piloot of zo uitgebreid getest moet worden, maar ik??? ....
vrijdag 22 augustus 2008 om 12:16
Ik heb een paar jaar geleden bij een aantal grote bedrijven gesolliciteerd en bij 1 een assesment gehad, bij 1 psychologische testen en bij de rest gesprekken. De psychologische testen vond ik wel leuk om te doen en de bespreking na afloop was ook prima, echter, ik heb toen meteen getekend voor akkoord en dat had ik niet moeten doen. Het uiteindelijke rapport ging namelijk heel erg in op een detail dat de psychologe in de bespreking wel opgemerkt had, maar niet benadrukt. Het rapport ging bijna alleen maar daarover. Daar was ik dus niet zo blij mee.
Het assesment center vond ik ook leuk, wel heel zwaar, een hele dag doorgezaagd worden en topprestaties moeten leveren, maar met de analyse en uitkomst was ik het wel eens. Ik vond het alleen wel grappig dat dat alles een hele dag kostte, met een paar uur de dag ervoor, een diner, nacht in een hotel en dagen werk voor allerlei mensen en dat het andere, vergelijkbare bedrijf mij gewoon een ochtend liet langskomen, 4 keer 45 minuten met wat managers en projectleiders liet praten en precies dezelde analyse maakte. Nogal een ander kostenplaatje met dezelfde uitkomst. Zelf vond ik het belangrijkst dat ik mezelf heb laten zien zoals ik ben en dat was in die gevallen zo.
Voor de nieuwsgierigen: het bedrijf van de psychologische testen wees me af, zou ik ook doen na zo'n rapport. De beide andere bedrijven hadden naast dezelfde analyse ook dezelfde uitkomst: we willen je graag hebben maar we hebben geen geld. We houden je in de kaartenbak (we spreken 2002 en in de technische hoek was het KAA UUU TEE). Twee jaar wat anders gedaan en toen bij het assesment bedrijf nogmaals geprobeerd. Weer de hele selectie inclusief assesment en nu was er wel geld en ruimte en heb ik er een leuke baan. Dat ze naast het assesment meer zaken wat ingewikkelder aanpakken dan ik zou doen is me na 3 jaar wel duidelijk. Dat de bedoelingen erachter goed zijn ook. Ik werk er met plezier en ben er op mijn plek, dus wat dat betreft klopte het assesment zeker.
Het assesment center vond ik ook leuk, wel heel zwaar, een hele dag doorgezaagd worden en topprestaties moeten leveren, maar met de analyse en uitkomst was ik het wel eens. Ik vond het alleen wel grappig dat dat alles een hele dag kostte, met een paar uur de dag ervoor, een diner, nacht in een hotel en dagen werk voor allerlei mensen en dat het andere, vergelijkbare bedrijf mij gewoon een ochtend liet langskomen, 4 keer 45 minuten met wat managers en projectleiders liet praten en precies dezelde analyse maakte. Nogal een ander kostenplaatje met dezelfde uitkomst. Zelf vond ik het belangrijkst dat ik mezelf heb laten zien zoals ik ben en dat was in die gevallen zo.
Voor de nieuwsgierigen: het bedrijf van de psychologische testen wees me af, zou ik ook doen na zo'n rapport. De beide andere bedrijven hadden naast dezelfde analyse ook dezelfde uitkomst: we willen je graag hebben maar we hebben geen geld. We houden je in de kaartenbak (we spreken 2002 en in de technische hoek was het KAA UUU TEE). Twee jaar wat anders gedaan en toen bij het assesment bedrijf nogmaals geprobeerd. Weer de hele selectie inclusief assesment en nu was er wel geld en ruimte en heb ik er een leuke baan. Dat ze naast het assesment meer zaken wat ingewikkelder aanpakken dan ik zou doen is me na 3 jaar wel duidelijk. Dat de bedoelingen erachter goed zijn ook. Ik werk er met plezier en ben er op mijn plek, dus wat dat betreft klopte het assesment zeker.
vrijdag 22 augustus 2008 om 12:18
Ik heb ook weleens een assesment gedaan. Het was voor een leidinggevende functie en de dag bestond uit een lang gesprek met een psycholoog, verschillende testen (taal en cijfermatig inzicht) en een rollenspel. Ik vond het ook een hele vermoeiende dag! Het rapport dat ze mij na afloop toestuurden is echt prachtig, je zou hem bijna inlijsten, en voor de werkgever waar ik solliciteerde ook wel de doorslag om mij voor verdere gesprekken uit te nodigen. Ik weet niet zo goed wat ik van zo'n assesment moet vinden. Aan de ene kant laten die testen wel zien op wat voor niveau je zit, maar dat zou eigenlijk toch ook al moeten blijken uit je vooropleiding en bovendien is zo'n dag een momentopname. Je zou maar net een k-dag hebben...Het gesprek met de psycholoog vond ik echt onzin. Toen ik solliciteerde op de functie had ik al een beetje mijn twijfels over de baan (en dan vooral over mijn toekomstige direct leidinggegevende bij wie ik niet zo'n goed gevoel had tijdens het eerste gesprek) maar dat ik heb tijdens het gesprek bij de psycholoog niet laten merken. Ik wilde voor mezelf uitmaken of ik de baan wilde hebben en ik wist dat als ik bij de psycholoog mijn twijfels zou laten merken, dat ik de baan sowieso niet zou krijgen. Het gevolg was dat de psycholoog een vrij lovend verhaal over mij heeft geschreven (ik was zeer ambitieus enzo, maar zo enthousiast was ik nou ook weer niet tijdens dat gesprek, vond ik) terwijl ik dat zelf helemaal niet zo voelde. Ondertussen heb ik ook op een andere functie gesolliciteerd. Daar was de procedure heel anders en klikte het veel beter met de leidinggevende en met de directe collega's. Daar hoefde ik ook geen assesment te doen. Ik heb toen besloten om die baan te accepteren en de baan waarvoor ik het assesment gedaan heb te weigeren. Uiteindelijk ben ik ook bij die tweede baan weggegaan omdat leidinggeven toch niet helemaal mijn ding was. Maar goed, dat is helemaal nooit uit het assesment naar voren gekomen maar dat heb ik gewoon in de praktijk gemerkt. Kortom, door mijn ervaring hecht ik niet zoveel waarde (meer) aan assesments.
vrijdag 22 augustus 2008 om 12:19
Antonio, ik ben ook geen enorme voorstander van een assessment (ik hoop dat mijn verwondering daarover ook blijkt uit mijn OT).
Ik vertrouw zelf op mijn 'onderbuikgevoel' als ik iemand aanneem (hoewel dat ook wel weer reacties en weerstand op zal roepen...). Ik heb een goed gevoel bij iemand of ik heb dat niet. Gedurende de laatste jaren heb ik geleerd dat dat in 90%van de gevallen klopt.
Ik heb echter geen enkele invloed op de mening van mensen die moeten beslissen of ik al dan niet een geschikte kandidaat ben voor hun functie. Bij de baan waar ik op gesolliciteerd heb, hechten ze kennelijk veel waarde aan een assessment.
De uitslag van het assessment klopte ook, in mijn geval. Ik had het snel af, omdat ik echt primair gereageerd heb op de vragen; ik heb tenslotte ook geen zin in een baan die eigenlijk niet echt bij mij past. Als ze me niks hadden gevonden, was het wat mij betreft ook prima geweest; dan zou ik gewoon verder zijn gaan zoeken.
Ik vertrouw zelf op mijn 'onderbuikgevoel' als ik iemand aanneem (hoewel dat ook wel weer reacties en weerstand op zal roepen...). Ik heb een goed gevoel bij iemand of ik heb dat niet. Gedurende de laatste jaren heb ik geleerd dat dat in 90%van de gevallen klopt.
Ik heb echter geen enkele invloed op de mening van mensen die moeten beslissen of ik al dan niet een geschikte kandidaat ben voor hun functie. Bij de baan waar ik op gesolliciteerd heb, hechten ze kennelijk veel waarde aan een assessment.
De uitslag van het assessment klopte ook, in mijn geval. Ik had het snel af, omdat ik echt primair gereageerd heb op de vragen; ik heb tenslotte ook geen zin in een baan die eigenlijk niet echt bij mij past. Als ze me niks hadden gevonden, was het wat mij betreft ook prima geweest; dan zou ik gewoon verder zijn gaan zoeken.
vrijdag 22 augustus 2008 om 12:28
Wij nemen hier mensen aan met en zonder assesments (afhankelijk van het opleidings- en ervaringsniveau) en bij de lagere opleidingen neem ik zelf deel aan sollicitatiegesprekken. Daarbij ga ik ook uit van mijn onderbuik en inderdaad denk ik 90% goed. Toch vind ik die 10% die ik mis zit wel heel vervelend. Echter, ook op de hogere niveau's, waar dus via een assesment gewerkt wordt zie ik het zelfde percentage mis gaan. Dus foolproof bestaat niet.
vrijdag 22 augustus 2008 om 12:39
Ik heb voor mijn huidige baan ook een assesment moeten. Dat bestond uit 3 rollenspellen, big-five test, gesprek met psycholoog, analogieen en ruimtelijk inzicht. Bij mij duurde het een hele dag. En moest ik na een week of wat langskomen voor het rapport. Ik weet wel dat ik gesloopt was na die dag. Ook ging er bij mij 1 rollenspel totaal mis, werd te makkelijk onder de tafel geluld.
Het vervelende aan een assessment is dat het een moment opname is. Daarnaast kan je veel dingen oefenen en dat helpt wel.
Wel ben ik blij dat ik het nu een keer heb meegemaakt.
Het vervelende aan een assessment is dat het een moment opname is. Daarnaast kan je veel dingen oefenen en dat helpt wel.
Wel ben ik blij dat ik het nu een keer heb meegemaakt.
zondag 24 augustus 2008 om 00:45
Hoi aikidoka,
Fijn dat het uiteindelijk goed heeft uitgepakt! Wel raar dat ze in eerste instantie zo focusten op dat ene punt en je daarop afgewezen bent in eerste instantie (sowieso vreemd dat ze je gelijk lieten tekenen?? Ik heb pas getekend toen ik het rapport onder ogen kreeg.)
Ik begrijp uit jouw verhaal dat de kosten aanvankelijk een punt waren en nu niet meer (gelukkig). Fijn dat je alsnog een leuke baan hebt!
Fijn dat het uiteindelijk goed heeft uitgepakt! Wel raar dat ze in eerste instantie zo focusten op dat ene punt en je daarop afgewezen bent in eerste instantie (sowieso vreemd dat ze je gelijk lieten tekenen?? Ik heb pas getekend toen ik het rapport onder ogen kreeg.)
Ik begrijp uit jouw verhaal dat de kosten aanvankelijk een punt waren en nu niet meer (gelukkig). Fijn dat je alsnog een leuke baan hebt!
zondag 24 augustus 2008 om 00:48
Laika, ik was allang blij dat ik geen rollenspel hoefde te doen! Ik zie daar de meerwaarde ook niet zo van in; je weet dat het niet 'echt' is en ik vind het ook altijd onnatuurlijk aanvoelen. Ik zou ook echt een hele beroerde actrice zijn; ik kan dat gewoon niet.
Het kan natuurlijk nog steeds zijn dat ik er ook achter ga komen dat deze baan het misschien toch niet helemaal is (ik ga er niet vanuit, maar je weet het nooit van tevoren!). Anyway, in dat geval komt er vast wel weer iets anders voorbij.
Het kan natuurlijk nog steeds zijn dat ik er ook achter ga komen dat deze baan het misschien toch niet helemaal is (ik ga er niet vanuit, maar je weet het nooit van tevoren!). Anyway, in dat geval komt er vast wel weer iets anders voorbij.
zondag 24 augustus 2008 om 00:52
Magnolia, grappig dat jij ook de Big Five had!
Zeker bij rollenspellen denk ik dat het er echt vanaf hangt hoe je je die dag voelt. Maar ja, dat is in de dagelijkse praktijk op het werk natuurlijk ook wel in meer of mindere mate het geval.
Ik vind de ervaring die ik er nu mee opgedaan heb ook leuk. Sprak alleen vandaag mijn nichtje (paar maanden ouder dan ik, zelfde opleiding) en die heeft voor haar baan als HR-Adviseur helemaal geen assessment of iets hoeven doen. Kennelijk verschilt het nogal per bedrijf.
Waar ik nu ga werken, hechten ze bijvoorbeeld totaal geen waarde aan referenties (overigens deel ik die gedachte), maar in het geval van m'n nichtje hebben ze er twee of drie gebeld.
Kennelijk zijn de meningen dus niet eensluidend.
Zeker bij rollenspellen denk ik dat het er echt vanaf hangt hoe je je die dag voelt. Maar ja, dat is in de dagelijkse praktijk op het werk natuurlijk ook wel in meer of mindere mate het geval.
Ik vind de ervaring die ik er nu mee opgedaan heb ook leuk. Sprak alleen vandaag mijn nichtje (paar maanden ouder dan ik, zelfde opleiding) en die heeft voor haar baan als HR-Adviseur helemaal geen assessment of iets hoeven doen. Kennelijk verschilt het nogal per bedrijf.
Waar ik nu ga werken, hechten ze bijvoorbeeld totaal geen waarde aan referenties (overigens deel ik die gedachte), maar in het geval van m'n nichtje hebben ze er twee of drie gebeld.
Kennelijk zijn de meningen dus niet eensluidend.
zaterdag 30 augustus 2008 om 22:43
Uit het wetenschappelijk onderzoek is wel degelijk gebleken dat intelligentie / persoonlijkheids testen ed. zinvol zijn om te voorspellen of iemand wel of niet geschikt is voor een functie. Het biedt geen 100 % garantie. Maar de kans wordt verkleind dat je ongeschikt personeel aanneemt of personeel aanneemt dat snel weer vertrekt. En dat brengt vaak meer kosten met zich mee dan een assessment.
Ik werk zelf als psychologisch medewerker op een assessment bureau. Ben afgestudeerd als psycholoog in de richting van arbeid -en organisatiepsychologie.
Wat ik wel vind van een assessment is dat het een moment opname is. En dat men zich soms te star houdt aan de vereisten die de opdrachtgever voor het assessment houdt.
Ik ben zelf een ramp met rollenspelen. Was ik op school ook. Maar ik heb voldoende werk/praktijk ervaring dat ik bepaalde dingen wél kan maar daar wordt niet naar gekeken.
Ik werk zelf als psychologisch medewerker op een assessment bureau. Ben afgestudeerd als psycholoog in de richting van arbeid -en organisatiepsychologie.
Wat ik wel vind van een assessment is dat het een moment opname is. En dat men zich soms te star houdt aan de vereisten die de opdrachtgever voor het assessment houdt.
Ik ben zelf een ramp met rollenspelen. Was ik op school ook. Maar ik heb voldoende werk/praktijk ervaring dat ik bepaalde dingen wél kan maar daar wordt niet naar gekeken.
zondag 31 augustus 2008 om 01:22
Heb meerdere assessments gedaan. De duur is normaal en dat je gesloopt bent ook.
Ik vind de rollenspellen en presentaties juist altijd erg leuk om te doen, al moet ik uitkijken dat ik niet teveel 'push' omdat je maar 20 minuten hebt en toch resultaat wil bereiken.
Ook de postvakoefening en de analogieën zijn best te doen vind ik.
Ik scoor slecht op de numerieke tests, drama vind ik dat.
Enige nadeel van al die persoonlijkheidstesten is dat ze met algemene types werken en dat ze vaak zo stellig zijn, weinig nuance.
Het is leuk om de uitslagen naast elkaar te leggen, ik zie dan echt wel een rode lijn en ik zie ook dat m'n aandachtspunten in de loop der wel steeds genuanceerder worden, leuk.
Ik vind de rollenspellen en presentaties juist altijd erg leuk om te doen, al moet ik uitkijken dat ik niet teveel 'push' omdat je maar 20 minuten hebt en toch resultaat wil bereiken.
Ook de postvakoefening en de analogieën zijn best te doen vind ik.
Ik scoor slecht op de numerieke tests, drama vind ik dat.
Enige nadeel van al die persoonlijkheidstesten is dat ze met algemene types werken en dat ze vaak zo stellig zijn, weinig nuance.
Het is leuk om de uitslagen naast elkaar te leggen, ik zie dan echt wel een rode lijn en ik zie ook dat m'n aandachtspunten in de loop der wel steeds genuanceerder worden, leuk.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 31 augustus 2008 om 01:41
Ik heb zelf diverse assessments gedaan, en als manager maak ik graag gebruik van een assessment onderzoek als ik een vacature te vervullen heb. Om de doodsimpele reden dat een interview (bewezen) een nogal matige voorspeller is voor de kans dat iemand slaagt in een functie. Met een goed assessment, gebaseerd op een goed functieprofiel, beschik je over waardevolle aanvullende informatie zodat je beter geïnformeerd bent over de kandidaat. Niet alleen vwb geschikt/ongeschikt maar vooral waar aandachts- en ontwikkelpunten zitten. Door de persoonlijkheidstest (ik geef de voorkeur aan de OPQ ) en het rollenspel kom je veel te weten over hoe de kandidaat in elkaar zit en hoe hij/zij reageert op situaties.
Zo verklein je de kans op een peperdure mismatch.
Wel heb ik gemerkt dat er grote verschillen in kwaliteit van het assessment afhankelijk van de psycholoog die het uitvoert en het rapport opstelt. Veel psychologen schrijven mooie rapporten die echter niet scherp genoeg zijn. Ik werk alleen nog met psychologen waarvan ik weet dat ze glashelder zijn.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij