Werk & Studie
alle pijlers
Autisme en werk
maandag 2 mei 2022 om 16:26
Hallo allemaal,
Voor ik mijn verhaal doe: asjeblieft geen kritiek, daar heb ik niet zo veel aan..
Ik ben 24 jaar, werk in de kinderopvang en thuiszorg en heb autisme. Ik werk sinds 1 mei in de thuiszorg als schoonmaak bij ouderen. Dit heb ik erbij genomen omdat alleen kinderopvang niet genoeg is. Ik werk 18 uur in de opvang. Meer lukt niet vanwege mijn autisme. Vandaar nu de 2e baan in de thuiszorg. Dat is 0 uren maar ik werk daar ongeveer 10 tot 12 uur per week. Je zou denken dat 30 uur per week prima en haalbaar is voor een jong persoon. Helaas valt het me enorm tegen. Ik ben sinds januari weer volledig aan me 18 uur contract na een burn-out. Ik merk dat ik het werken met kinderen niet meer leuk vind. Ik ben moe, minder geduldig en het belangrijkste: ik heb er geen plezier meer in. Ik heb pas geleden Wajong aangevraagd en geen idee of ik er voor in aanmerking kom maar als ik het hoor is dat heel lastig.
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Eigenlijk wil ik stoppen in de kinderopvang maar de thuiszorg is de eerste 8 maanden een 0 uren contract. Ik woon op mezelf dus zekerheid is van belang. Daarbij verdient het minder dan hier waardoor ik alsnog zo'n 22 uur moet werken om hetzelfde met 18 uur te krijgen qua inkomen.
Heeft iemand tips hoe ik met deze situatie om kan gaan? Wat zouden jullie doen? En wat voor beroepen zijn er voor iemand die geen opleiding heeft gedaan? Ik heb alleen MBO niveau 4 kinderopvang afgerond. Momenteel zie ik het niet zitten om een opleiding te volgen vanwege mijn mentale gezondheid. Dat ik zover ben gekomen ligt eigenlijk puur aan mijn doorzettingsvermogen.. ik merk dat ik gewoon op ben.
Tips zijn welkom.
Liefs
Voor ik mijn verhaal doe: asjeblieft geen kritiek, daar heb ik niet zo veel aan..
Ik ben 24 jaar, werk in de kinderopvang en thuiszorg en heb autisme. Ik werk sinds 1 mei in de thuiszorg als schoonmaak bij ouderen. Dit heb ik erbij genomen omdat alleen kinderopvang niet genoeg is. Ik werk 18 uur in de opvang. Meer lukt niet vanwege mijn autisme. Vandaar nu de 2e baan in de thuiszorg. Dat is 0 uren maar ik werk daar ongeveer 10 tot 12 uur per week. Je zou denken dat 30 uur per week prima en haalbaar is voor een jong persoon. Helaas valt het me enorm tegen. Ik ben sinds januari weer volledig aan me 18 uur contract na een burn-out. Ik merk dat ik het werken met kinderen niet meer leuk vind. Ik ben moe, minder geduldig en het belangrijkste: ik heb er geen plezier meer in. Ik heb pas geleden Wajong aangevraagd en geen idee of ik er voor in aanmerking kom maar als ik het hoor is dat heel lastig.
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Eigenlijk wil ik stoppen in de kinderopvang maar de thuiszorg is de eerste 8 maanden een 0 uren contract. Ik woon op mezelf dus zekerheid is van belang. Daarbij verdient het minder dan hier waardoor ik alsnog zo'n 22 uur moet werken om hetzelfde met 18 uur te krijgen qua inkomen.
Heeft iemand tips hoe ik met deze situatie om kan gaan? Wat zouden jullie doen? En wat voor beroepen zijn er voor iemand die geen opleiding heeft gedaan? Ik heb alleen MBO niveau 4 kinderopvang afgerond. Momenteel zie ik het niet zitten om een opleiding te volgen vanwege mijn mentale gezondheid. Dat ik zover ben gekomen ligt eigenlijk puur aan mijn doorzettingsvermogen.. ik merk dat ik gewoon op ben.
Tips zijn welkom.
Liefs
'How you love yourself is how you teach others to love you.´
dinsdag 3 mei 2022 om 12:52
Ik persoonlijk vind dat het uwv op het moment onmogelijke regels erop nahoudt, lees de post van to. Ik vind het ronduit schandalig dat iemand zich zo moet overwerken om rond te kunnen komen. Besef je dat to voor kinderen zorgt en een collega is. Ik heb met eigen ogen gezien wat voor olievlek aan ongeluk het met zich mee kan brengen als je iemand maar door en door laat bikkelen.Underthelemontree schreef: ↑03-05-2022 12:36Nou Solomio ze zijn hier op viva wel lulliger en harder naar de niet werkende vrouw hoor. Nog helemaal los van al dan niet terecht afgekeurd zijn. En ik meen me te herinneren dat jij ook niet bepaald mild bent naar anderen.Als jij vindt dat je terecht thuis zit dan is dat zo. Je hebt met niemand hier geknikkerd tenslotte. Ik zou ophouden me te verdedigen tegen totale vreemden.
Ik ben 80-100 procent arbeidsongeschikt bevonden door oa mijn ass maar ik heb na jaren ploeteren en zoeken en op mijn bek gaan toch iets gevonden dat bij me past. Dat betekent niet dat jij dat ook kan. Dat betekent dat het niet onmogelijk is.
Persoonlijk vind ik (maar hey wie ben ik) dat er vrijwel altijd iets is dat je wel kan al dan niet vanuit huis of postbezorgen of weet ik veel wat. Maar bij mij zit er diep in geramd dat afhankelijk zijn van iets of iemand een hele grote no-go is. Maar nogmaals: dat geldt voor mij. Dat hoeft dus voor jou niet ook zo te gelden. En al vind ik er tien keer wat van dat jij of Marietje of wie dan ook thuis zit, lekker belangrijk toch? Het uwv bepaalt en betaalt. Niet ik. Of wie dan ook.
Het kan de kinderen schaden, het kan een heel team kapotmaken.
Dan is het economischer om iemand rust te gunnen en in zijn eigen tempo en tijd te laten werken. Ook dat is verantwoordelijkheid nemen, je eigen grenzen aangeven. Elkaar maar de maat nemen, helemaal van het type 'ik heb het kut dus jij ook' levert niks op.
dinsdag 3 mei 2022 om 14:11
Volgens mij bestaat er geen werk zonder prikkels. Tenminste, ik kan het zo niet verzinnen.Blauwetrui schreef: ↑03-05-2022 07:56Ik ben ook afgewezen voor Wajong. 2 keer aangevraagd, 2 keer afgewezen. Nu heb ik gelukkig een hele fijne werkgever, dat scheelt. Toen ik nog in gesprek(ken) was met UWV, werd er gezegd dat ik maar in een fabriek moest gaan werken, daar heb je geen prikkels.
Nu heb ik weleens via uitzendbureau's in fabrieken gewerkt en je hebt er wel degelijk prikkels.. Maar dat wilden ze niet geloven bij UWV. Destijds nog wel in hoger beroep gegaan, maar dat werd een duur geintje en we wilden liever geen stress van UWV
Ik ben heel prikkelgevoelig en door mijn ass in een burnout beland.. Werk nu 20u en aanvullend WIA. Weer volledig werken zit er niet in denk ik.
Wat To doet lijkt mij heel zwaar. De inhoud van het werk maar ook twee banen hebben, niet te doen lijkt me.
Ik heb geen advies voor je TO maar snap je worsteling heel goed.
dinsdag 3 mei 2022 om 14:22
Dat zit bij iedereen van boven de 50 (ofzo, mijn generatie iig) er net zo ingeramd.Underthelemontree schreef: ↑03-05-2022 12:36Nou Solomio ze zijn hier op viva wel lulliger en harder naar de niet werkende vrouw hoor. Nog helemaal los van al dan niet terecht afgekeurd zijn. En ik meen me te herinneren dat jij ook niet bepaald mild bent naar anderen.Als jij vindt dat je terecht thuis zit dan is dat zo. Je hebt met niemand hier geknikkerd tenslotte. Ik zou ophouden me te verdedigen tegen totale vreemden.
Ik ben 80-100 procent arbeidsongeschikt bevonden door oa mijn ass maar ik heb na jaren ploeteren en zoeken en op mijn bek gaan toch iets gevonden dat bij me past. Dat betekent niet dat jij dat ook kan. Dat betekent dat het niet onmogelijk is.
Persoonlijk vind ik (maar hey wie ben ik) dat er vrijwel altijd iets is dat je wel kan al dan niet vanuit huis of postbezorgen of weet ik veel wat. Maar bij mij zit er diep in geramd dat afhankelijk zijn van iets of iemand een hele grote no-go is. Maar nogmaals: dat geldt voor mij. Dat hoeft dus voor jou niet ook zo te gelden. En al vind ik er tien keer wat van dat jij of Marietje of wie dan ook thuis zit, lekker belangrijk toch? Het uwv bepaalt en betaalt. Niet ik. Of wie dan ook.
Vandaar al die burnouts, omdat mensen totaal niet geleerd hebben om hun grenzen te herkennen en te respecteren.
Vandaar ook de lange 'rouw'periode toen duidelijk werd dat ik het niet kon.
Denk toch niet dat jij zo uniek bent. Mijn vader draait zich om in zijn graf (ware het niet dat ie gecremeerd is) als ie hoort dat ik tegenwoordig redelijk vrede heb met het feit dat ik 'mijn hand ophou'.
En ik hoef me niet te verdedigen nee, maar mss kun jij ook leren om mensen er niet op aan te vallen. Die ander kan zich daar zomaar door gekwetst voelen.
Onsterfelijk Verheven
dinsdag 3 mei 2022 om 14:24
Ik lees dat bijv OohBoy vrijwilligerswerk doet. Ik doe dat ook, een uurtje (soms 2) per week.
Want ja, ook ik kan nog best wel wat.
Maar een inkomen verwerven vereist iets anders dan 2 uurtjes per week.
Onsterfelijk Verheven
dinsdag 3 mei 2022 om 14:57
Solomio schreef: ↑03-05-2022 14:22Dat zit bij iedereen van boven de 50 (ofzo, mijn generatie iig) er net zo ingeramd.
Vandaar al die burnouts, omdat mensen totaal niet geleerd hebben om hun grenzen te herkennen en te respecteren.
Vandaar ook de lange 'rouw'periode toen duidelijk werd dat ik het niet kon.
Denk toch niet dat jij zo uniek bent. Mijn vader draait zich om in zijn graf (ware het niet dat ie gecremeerd is) als ie hoort dat ik tegenwoordig redelijk vrede heb met het feit dat ik 'mijn hand ophou'.
En ik hoef me niet te verdedigen nee, maar mss kun jij ook leren om mensen er niet op aan te vallen. Die ander kan zich daar zomaar door gekwetst voelen.
Precies, dat zit (zeker bij onze leeftijd) er ingeramd. En bij Underthelemontree ook. Daarom vond ze het zo moeilijk om nee te zeggen m.b.t. dat bedrijfsfeest. En had ze er buikpijn van.
Ze kreeg daar veel harde adviezen. Mijn (en van sommige anderen) medeleven en herkenning heeft ze dan weer niet gelezen. Maar als ik dan zie hoe ze totaal niet-inlevend op anderen reageert, zoals hier, dan kan ik maar één ding concluderen: ze schreeuwt haar 'zelfstandigheid' hier van de daken om vooral iets aan zichzelf te bewijzen. En dat door anderen naar beneden te halen.
Ik adviseerde haar in dat andere topic steeds weer dat ze haar grenzen aan moest geven. Kennelijk kan ze dit niet. En neemt daarvoor in de plaats anderen de maat en legt ánderen een grens op.
Iets om over na te denken, Underthelemontree. Want op deze manier zul jij vast blijven lopen. Gun jezelf beter dan dat.
dinsdag 3 mei 2022 om 15:49
True.Solomio schreef: ↑03-05-2022 14:22Dat zit bij iedereen van boven de 50 (ofzo, mijn generatie iig) er net zo ingeramd.
Vandaar al die burnouts, omdat mensen totaal niet geleerd hebben om hun grenzen te herkennen en te respecteren.
Vandaar ook de lange 'rouw'periode toen duidelijk werd dat ik het niet kon.
Denk toch niet dat jij zo uniek bent. Mijn vader draait zich om in zijn graf (ware het niet dat ie gecremeerd is) als ie hoort dat ik tegenwoordig redelijk vrede heb met het feit dat ik 'mijn hand ophou'.
En ik hoef me niet te verdedigen nee, maar mss kun jij ook leren om mensen er niet op aan te vallen. Die ander kan zich daar zomaar door gekwetst voelen.
Dus die neem ik terug bij deze. Mijn excuus.
dinsdag 3 mei 2022 om 15:50
Dankjewel. En: working on itSherlock schreef: ↑03-05-2022 14:57Precies, dat zit (zeker bij onze leeftijd) er ingeramd. En bij Underthelemontree ook. Daarom vond ze het zo moeilijk om nee te zeggen m.b.t. dat bedrijfsfeest. En had ze er buikpijn van.
Ze kreeg daar veel harde adviezen. Mijn (en van sommige anderen) medeleven en herkenning heeft ze dan weer niet gelezen. Maar als ik dan zie hoe ze totaal niet-inlevend op anderen reageert, zoals hier, dan kan ik maar één ding concluderen: ze schreeuwt haar 'zelfstandigheid' hier van de daken om vooral iets aan zichzelf te bewijzen. En dat door anderen naar beneden te halen.
Ik adviseerde haar in dat andere topic steeds weer dat ze haar grenzen aan moest geven. Kennelijk kan ze dit niet. En neemt daarvoor in de plaats anderen de maat en legt ánderen een grens op.
Iets om over na te denken, Underthelemontree. Want op deze manier zul jij vast blijven lopen. Gun jezelf beter dan dat.
dinsdag 3 mei 2022 om 16:13
Ik doe dat ook zeker niet fulltime hoor, en als het betaald werk was, kon ik er nog bij laaange na niet van leven. Maar het houdt je wel bezig en in de maatschappij, dat is ook belangrijk!
In de toekomst wil ik qua uren ook weer meer oppakken maar dan dichter bij huis (is nu niet te doen met reiskosten), en uiteindelijk misschien zelfs weer iets betaalds proberen, al zou ik werkelijk bij god niet weten wat.
Over treinmachinisten trouwens, mijn eerste gedachte was ‘oh klinkt eigenlijk best goed’. Maar toen dacht ik, dat is eigenlijk toch wel enorm verantwoordelijk werk. En toen zag ik de omschrijving bij de opleiding; je moet goed kunnen communiceren, snel kunnen schakelen, onder stress kunnen werken, blablabla… nou laat maar weer dan.
Het lijkt wel of alle beroepen dat soort vaardigheden vereisen tegenwoordig.
dinsdag 3 mei 2022 om 16:49
Zo sta ik er ook in . En ja een burnout is me niet vreemd maar sinds ik bij mijn huidige baan zit geen last meer van. Plus ik heb mijn autisme geaccepteerd en deel de rest van mijn dagen er naar in. Dan maar vaak dutjes en slapen op gekke tijden. En weinig sociale contacten. Maar mijn hand ophouden echt niet. Het is schipperen en offers brengen en loodzwaar maar ja ik ga echt niet afgekeurd worden al zou ik het willen (wat dus niet zo is).Underthelemontree schreef: ↑02-05-2022 22:10Ik heb ook (flinke) autisme, en een gezin, en een baan en ja dat vergt offers en is soms lood en loodzwaar. Ik ben in een werkweek gesloopt als ik thuiskom en moet minstens 1 uur slapen/ontprikkelen maar ik doe het wel. Ik kan niet ook nog naar sport of hobby of vriendin op een werkdag want dan stort ik letterlijk in. Ik zwalk ook van burn-out naar burn-out maar thuiszitten is geen optie. En bovendien er moet gewoon geld verdiend worden. En ik weiger mijn handje op te houden als er altijd nog dingen zijn die ik wel kan.
Solo haar kinderen zijn volwassen en wonen niet meer thuis. Zij zou bijv prima kunnen werken een paar uurtjes. Maar goed ik brand mn handen niet aan dat hele afkeuringsgebeuren. Ik heb daar nml best wel een mening over.
dinsdag 3 mei 2022 om 16:53
Is echt heel leuk en overal zijn duidelijke procedures voor. Je krijgt een dienstkaartje waar op staat waar je die dag naartoe moet. Zit lekker in je eentje. Geniet van de mooiste landschappen. Geen baas die in je nek hijgt. Of collega's. Weinig prikkels. Je moet goed kunnen hyper focussen. En procedures naleven. En mocht er iets zijn (calamiteit.. defecte trein) dan word je door de verkeersleiding bijgestuurd en krijg je weer een nieuw dienstkaartje. Ik werd van werk met veel interactie met mensen echt kapot moe (jarenlang in een winkel gewerkt ) maar daar heb ik als machinist geen last van. Win win.
dinsdag 3 mei 2022 om 16:55
Daar heb je gelijk in denk ik. Ik heb verschillende baantjes gehad maar overal heb je prikkels. Ik werk in de thuiszorg en heb maar 2 cliënten per dag, dus dat is goed te doen.Amarilis schreef: ↑03-05-2022 14:11Volgens mij bestaat er geen werk zonder prikkels. Tenminste, ik kan het zo niet verzinnen.
Ik ben heel prikkelgevoelig en door mijn ass in een burnout beland.. Werk nu 20u en aanvullend WIA. Weer volledig werken zit er niet in denk ik.
Wat To doet lijkt mij heel zwaar. De inhoud van het werk maar ook twee banen hebben, niet te doen lijkt me.
Ik heb geen advies voor je TO maar snap je worsteling heel goed.
dinsdag 3 mei 2022 om 16:57
@Solomio
Jij vind mijn reactie ongepast maar ik vind het van TO ongepast om na banen in een enorme prikkel omgeving zichzelf nu al naar een uitkering te praten terwijl er nog zat werkvelden over zijn die eerst geprobeerd kunnen worden. Uitkering is laatste redmiddel als werken echt niet gaat lijkt me.
Jij vind mijn reactie ongepast maar ik vind het van TO ongepast om na banen in een enorme prikkel omgeving zichzelf nu al naar een uitkering te praten terwijl er nog zat werkvelden over zijn die eerst geprobeerd kunnen worden. Uitkering is laatste redmiddel als werken echt niet gaat lijkt me.
dinsdag 3 mei 2022 om 17:21
niet iedereen heeft dezelfde belastbaarheid. Wat nu als iemand ondanks al die keuzes die jij maakt, het toch niet redt? Die mogelijkheid zie je niet?WandaVision schreef: ↑03-05-2022 16:49Zo sta ik er ook in . En ja een burnout is me niet vreemd maar sinds ik bij mijn huidige baan zit geen last meer van. Plus ik heb mijn autisme geaccepteerd en deel de rest van mijn dagen er naar in. Dan maar vaak dutjes en slapen op gekke tijden. En weinig sociale contacten. Maar mijn hand ophouden echt niet. Het is schipperen en offers brengen en loodzwaar maar ja ik ga echt niet afgekeurd worden al zou ik het willen (wat dus niet zo is).
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 3 mei 2022 om 17:53
is geen antwoord op mijn vraag, jij denkt te kunnen bepalen dat een ander iets kan, omdat jij het kan, omdat jullie dezelfde labeltje hebben
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 3 mei 2022 om 17:58
En jij legt me nu woorden in de mond terwijl ik al heb verduidelijkt wat ik bedoelde.
En ja ik vind dat TO eerst andere dingen dient uit te proberen en meteen aansturen op een uitkering vind ik heel vreemd want kinderopvang is echt heel veel prikkels en er zijn nog 1001 andere sectoren.
Dat Solomio zich vervolgens aangevallen voelt omdat zij een uitkering heeft is niet mijn probleem. Ik reageer richting TO.
dinsdag 3 mei 2022 om 17:58
De uitkering kan juist een manier zijn om weer wat rust te krijgen en van daaruit met goede begeleiding te kijken welke baan en werkomgeving er wel passend is. Vandaar de aanvraag indicatie banenafspraak/doelgroepen register. Ik had op de website van het UWV gelezen dat ze tegelijk met die aanvraag ook kijken of men voor (gedeeltelijke) Wajong in aanmerking komt of niet.WandaVision schreef: ↑03-05-2022 16:57@Solomio
Jij vind mijn reactie ongepast maar ik vind het van TO ongepast om na banen in een enorme prikkel omgeving zichzelf nu al naar een uitkering te praten terwijl er nog zat werkvelden over zijn die eerst geprobeerd kunnen worden. Uitkering is laatste redmiddel als werken echt niet gaat lijkt me.
Ik word er zo moe van dat er zo denigrerend over uitkeringen, welke dan ook gedaan word alsof iedereen die daar in zit te lui is om te leven en te werken. Dat is kortzichtig gedrag binnen deze maatschappij.
Life is peachy, somethimes soft and sweet, somethimes hard and rotten
dinsdag 3 mei 2022 om 18:08
Dit
Plus TO zit in een sector wat ikzelf ook absoluut niet zou trekken vandaar mijn advies om iets heel anders te proberen. Maar er wordt gelijk gepraat alsof zij totaal niet kan werken en je maar arbeidsongeschikt moet laten verklaren en daar val ik over. Met uitkeringen is niks mis voor de mensen die inderdaad niet kunnen. Maar daar lijkt in de OP geen sprake van te zijn. Eerder een mismatch tussen haar baan en wat ze qua prikkels aankan met autisme.
dinsdag 3 mei 2022 om 18:21
Kun je iets concreter makennin welke sector ze het dan moet zoeken met MBO4, waarmee je ook nog parttime genoeg verdient om zelfstandig te kunnen leven?WandaVision schreef: ↑03-05-2022 17:58En ja ik vind dat TO eerst andere dingen dient uit te proberen en meteen aansturen op een uitkering vind ik heel vreemd want kinderopvang is echt heel veel prikkels en er zijn nog 1001 andere sectoren.
Tot nu toe zijn genoemd: machinist, postbode en ambulant ervaringsdeskundige (of zoiets, ik weet niet wat dat is).
Waarbij postbode meteen al afvalt, omdat het geen moer verdient, zwaar werk is en nog sociaal ook.
dinsdag 3 mei 2022 om 18:33
Ict, game design, in een archief, iets met geen of weinig prikkels dan wel klantencontact. In een bibliotheek ofzo.
In de it willen ze je met liefde intern opleiden en je hoeft in veel gevallen geen of amper een basis te hebben. Niet meteen aansturen op lead developer ofzo maar begin klein.
En anders word je postbode. Geen grapje. Ik heb een vriendin die dat al jaren doet met haar ass en helemaal content mee is.
In de it willen ze je met liefde intern opleiden en je hoeft in veel gevallen geen of amper een basis te hebben. Niet meteen aansturen op lead developer ofzo maar begin klein.
En anders word je postbode. Geen grapje. Ik heb een vriendin die dat al jaren doet met haar ass en helemaal content mee is.
dinsdag 3 mei 2022 om 18:34
TO. Goed bezig. Je hoeft niet 8 maanden af te wachten. Blijf rondkijken & solliciteren naast het werk op de kinderopvang. En solliciteer ook als je niet helemaal in het (zorg) profiel past. Soms kun je met enthousiasme een zijstap maken zonder om- of bijscholing.
"Wees gewoon jezelf....maar in jouw geval dringend een ander"
dinsdag 3 mei 2022 om 18:36
Dat kan jij zeggen maar feit is toch wel dat vrijwel de meesten dit als een eindstation zien en geen tijdelijk vangnet.Mutsje78 schreef: ↑03-05-2022 17:58De uitkering kan juist een manier zijn om weer wat rust te krijgen en van daaruit met goede begeleiding te kijken welke baan en werkomgeving er wel passend is. Vandaar de aanvraag indicatie banenafspraak/doelgroepen register. Ik had op de website van het UWV gelezen dat ze tegelijk met die aanvraag ook kijken of men voor (gedeeltelijke) Wajong in aanmerking komt of niet.
Ik word er zo moe van dat er zo denigrerend over uitkeringen, welke dan ook gedaan word alsof iedereen die daar in zit te lui is om te leven en te werken. Dat is kortzichtig gedrag binnen deze maatschappij.
Het uwv stopt ook amper meer moeite in je nadat je afgekeurd bent is mijn ervaring. Sterker nog je moet moeite doen om eruit te komen. Want dan ineens weten ze je wel te vinden (lekker omgekeerde wereld)
Een wajong krijg je alleen als je voor je 17 al duurzaam arbeidsongeschikt bent gebleken door allerlei diagnoses, opnames en uitval. Dat kan niet ineens nog even als je ver in de 20 of 30 bent.
Een wia is ook niet zo maar 'geregeld'.
Ik ben het wel met Wanda eens dat er nog weinig geprobeerd is en je met je ASS ook niet bepaald een logische baan/banen hebt gekozen. Ik zou nog eerder ervoor kiezen me ziek te melden en dan eens een paar weken na te denken wat je wil. Blijvende uitval wil je denk ik proberen te voorkomen. Werken is ook midden in het leven en de maatschappij staan. Als je daar zo jong al volledig op uit valt dan wordt het wel erg uitzichtloos hoor.
dinsdag 3 mei 2022 om 18:57
Aansturen op een uitkering? Waar dan?WandaVision schreef: ↑03-05-2022 17:58En jij legt me nu woorden in de mond terwijl ik al heb verduidelijkt wat ik bedoelde.
En ja ik vind dat TO eerst andere dingen dient uit te proberen en meteen aansturen op een uitkering vind ik heel vreemd want kinderopvang is echt heel veel prikkels en er zijn nog 1001 andere sectoren.
Dat Solomio zich vervolgens aangevallen voelt omdat zij een uitkering heeft is niet mijn probleem. Ik reageer richting TO.
Er wordt aangestuurd op een degelijk belastbaarheidsonderzoek, ondersteuning door een jobcoach en als voldoende inkomen verwerven niet lukt evt een (gedeeltelijke) uitkering.
Niks mis mee.
Ow, en ik voelde me aangevallen, omdat ik aangevallen werd. Persoonlijk.
Onsterfelijk Verheven
