Bijna klaar met studie (bang dat ik in een zwartgatval stressss)

Ik had het ook een beetje tijdens mijn afstuderen. Ik was zelfs mijn opties aan het nagaan om nog een jaartje door te studeren (had nog studiefinanciering over toen) en om aio te worden. Toch moeite hebben om het vertrouwde los te laten en in een compleet nieuw iets (eng!) te stappen.



Uiteindelijk ben ik een beetje in een baan gerold (bijna op een presenteerblaadje) en het scheelde ook wel dat ik tijdens mijn afstuderen een stage heb gedaan waarbij ik ook al met het bedrijfsleven in aanraking ben gekomen. Dat maakte het al wat minder eng.



Ga ook eens rustig nu al vacatures doornemen om te kijken wat er op je vakgebied allemaal mogelijk is voor starters en bepaal ook wat voor jou interessante banen zijn. Bedenk ook alvast vanaf wanneer je wilt gaan solliciteren en per wanneer je wilt gaan werken (misschien wil je eerst een superlange vakantie?). En ga dan ook actief een CV opstellen en aan de slag met sollicitatiebrieven. Info is behoorlijk veel te vinden op het internet.



Als je als starter aan een baan begint, zou het bedrijf in ieder geval de nodige begeleiding daarin moeten geven. In die zin dat ze weten dat je net van school komt en dat je dus nog veel te leren hebt. En dat ze je niet meteen onmogelijke klussen proberen te geven. En dan groei je er eigenlijk als vanzelf in.



Er zijn natuurlijk ook verhalen waarbij het wat minder verloopt in hun eerste baan, maar de ruime meerderheid gaat denk ik wel vrij goed.

Ja ik ken het... ik zit in de eindfase van mijn afstuderen en ik weet het nog niet  

Ik heb eerst nog vakantiewerk, maar wat ik darna ga doen? Geen idee. Een baan bij mijn afstudeerstage zit er niet in, dus dat valt al af.

Misschien hou jij wel een baan over van je afstudeerstage?



Ik laat me wel inschrijven bij alle uitzendbureau's. En ik bekijk vacatures. Tot nu toe niets gezien waavan ik zeker weet dat ik het echt leuk vind.. maar die zekerheid heb je ook nooit.

Ja heel herkenbaar. Eigenlijk begon ik me aan het begin van mijn derde jaar al af te vragen wat ik straks moest gaan doen. Werken, reizen, verder studeren? Ik heb geen stage gelopen, dus geen werkervaring, dus ik vond dat ik eerst maar eens moest gaan werken. Maar dan dacht ik weer dat ik nooit iets zou kunnen vinden.

Inmiddels is mijn scriptie bijna af en heb ik een baan gevonden waar ik volgende maand mee begin. Dat vind ik heel erg spannend, want straks kan ik het niet. Maar ik denk dat ik genoeg begeleiding krijg, dus dat komt vast helemaal goed. Maar nu heb ik wel weer het gevoel dat mijn werkende leven begint en ik nu de rest van mijn leven alleen nog maar zal werken. Het is ook nooit goed. :) Om die angst af te schudden houd ik mezelf voor dat ik dit twee jaar ga doen en daarna ga ik wel weer verder zien wat ik ga doen. Misschien kan ik dan alsnog een tijdje reizen, naar het buitenland gaan, iets anders zoeken of misschien heb ik het reuze naar mijn zin.



Ik herken je gevoelens dus erg goed. Ik probeer me niet te druk te maken en alles stap voor stap te bekijken. Ga vacatures bekijken, bedenk wat je graag zou willen en ik zou gewoon bij een uitzendbureau langs gaan. En als je, zoals ik, bang bent voor het echte werkende leven, bedenk dan dingen zodat je het nog een beetje uit kan stellen.

Ik herken dit zeker. Over iets minder dan een half jaar ben ook ik afgestudeerd. Ik vind dat het tijd wordt om dan maar eens aan het werk te gaan. Verder studeren zou vluchtgedrag zijn... Ik kan dit niet op een hoger niveau doen, en iets anders lijkt me ook niet nodig.

Het onzekere voor mij is dat ik een vrij zeldzame studie heb gedaan, waar ook niet zoveel banen in zijn (volgens mij). Ik moet dus door heel nederland solliciteren om een kans te maken op een baan, verwacht ik. Eigenlijk weet ik dus totaal niet wat me te wachten staat. Sppannend:P

Zo lastig ja, deze fase.. Aan de ene kant is het natuurlijk heel leuk en spannend, je kan zoveel dingen doen die je leuk vindt, maar aan de andere kant is het ook haast onmogelijk om uit alle opties te kiezen. Want het heeft allemaal wel iets leuks natuurlijk, maar alles heeft ook een mindere kant.



Ik ben eerst 3 maanden gaan reizen, en toen ik terug kwam kreeg ik een tijdelijke baan aangeboden. Erg handig voor het geld, maar verder vind ik het heel erg wennen. Een vast ritme, veel minder vrijheid, meer verantwoordelijkheid, brr.. En bovendien ben ik er achter gekomen dat het ook niet echt de richting is die ik later in wil. Dus ga ik in september voor een jaar studeren in de richting die ik wel in wil, heb er zoveel zin in! Misschien is het ook wel uitstel van het 'echte' leven, nog even niet zo vast zitten, en later misschien nog een reis maken... Alleen is geld dan wel een probleem.



Hebben jullie ook stiekem het gevoel dat je eigenlijk helemaal niet wil werken? Ik voel me zo slecht als ik dat bedenk...