Werk & Studie
alle pijlers
Burn out en tijdelijk contract
donderdag 22 februari 2024 om 10:39
Ik zit er weer doorheen, helemaal compleet er doorheen.
Vier jaar geleden begin van corona in een burn out terecht gekomen. Bijna een jaar thuis geweest en een heel nare re-integratie gehad.
Ik ben daar zelf uit eindelijk weggegaan.
Best wat pech met banen gehad, en inmiddels zit ik zo ontzettend niet op mijn plek, dat ik al maanden af en aan met buikpijn en lood in mijn schoenen naar mijn werk ga.
De werkdruk is heel erg hoog (dit ervaart iedereen zo, maar er wordt niks aan gedaan)
Ik ben ook bezig met verder solliciteren, maar het lukt niet erg (hoewel ik deze of volgende week wel iets hoop terug te horen van een sollicitatie)
Maar nu, ik ben geveld door een stevige griep echt even helemaal fysiek af.
Inmiddels koortsvrij maar het malen wat ik doe over het idee dat ik maandag weer naar kantoor moet maakt dat ik met een dichtgeknepen keel en een steen op mijn maag zit.
Om bovenstaande voor te zijn, ben een half jaar geleden meer gaan sporten, aan yoga gaan doen. Een Mind Fullness training.
Leuke ontspannende dingen plannen, denk aan wellness dagjes een keer een massage, beetje ontspannen bezigheden, schilderen, lezen, koken.
Ik dacht als ik dat als tegenhanger doe dan hou ik mezelf in balans.
Niet dus, ik voel me steeds meer wegglijden, het is duidelijk, dezelfde alarmbellen gieren roodgloeiend.
Maar, ik durf het niet tegen mijn werkgever te zeggen. Ik werk daar in mei een jaar. Het is een bedrijf waar mensen ziek zijn sowieso maar onzin vinden, een bedrijf waar mensen het werk massaal mee naar huis nemen, (werkdruk) dus dat ik deze week met griep thuis ben zo weet ik wordt al wat van gevonden ( appje collega " ben je morgen weer beter ?" )
Mijn leidinggevende gaat vandaag zeker bellen met de vraag hoe het gaat.
Ik zou willen zeggen dat het niet goed gaat want dat is wat de waarheid is.
Ik zou willen zeggen dat ik er helemaal doorheen zit, mentaal en fysiek ( dat is ook de waarheid)
Maar de plichtsgetrouwe troela zal wel zeggen " goed hoor, ben er maandag weer " en ik zal er maandag zijn, want ik durf niet.
Bij een werkgever waar ik langer in dienst was zou ik het beter durven, bedoel ik wil er weg, en het contract loopt nog wel even, maar ik kan en wil eigenlijk niet meer.
Ontslag nemen is geen optie, ik heb gewoon mijn vaste lasten.
Ziek zijn vind ik ook bezwaarlijk of zoals ik collega's hoor zeggen " ziek zijn is luieren op kosten van de zaak ten koste van ons " ( ja heel naar)
Wat is wijsheid, eerlijk zijn, of nog even doorzetten?
Ik zou tegen mijn beste vriendin zeggen, " eerlijk zijn is het beste, maar dat je de baan nodig hebt begrijp ik ook " en precies dit is het dilemma.
Vier jaar geleden begin van corona in een burn out terecht gekomen. Bijna een jaar thuis geweest en een heel nare re-integratie gehad.
Ik ben daar zelf uit eindelijk weggegaan.
Best wat pech met banen gehad, en inmiddels zit ik zo ontzettend niet op mijn plek, dat ik al maanden af en aan met buikpijn en lood in mijn schoenen naar mijn werk ga.
De werkdruk is heel erg hoog (dit ervaart iedereen zo, maar er wordt niks aan gedaan)
Ik ben ook bezig met verder solliciteren, maar het lukt niet erg (hoewel ik deze of volgende week wel iets hoop terug te horen van een sollicitatie)
Maar nu, ik ben geveld door een stevige griep echt even helemaal fysiek af.
Inmiddels koortsvrij maar het malen wat ik doe over het idee dat ik maandag weer naar kantoor moet maakt dat ik met een dichtgeknepen keel en een steen op mijn maag zit.
Om bovenstaande voor te zijn, ben een half jaar geleden meer gaan sporten, aan yoga gaan doen. Een Mind Fullness training.
Leuke ontspannende dingen plannen, denk aan wellness dagjes een keer een massage, beetje ontspannen bezigheden, schilderen, lezen, koken.
Ik dacht als ik dat als tegenhanger doe dan hou ik mezelf in balans.
Niet dus, ik voel me steeds meer wegglijden, het is duidelijk, dezelfde alarmbellen gieren roodgloeiend.
Maar, ik durf het niet tegen mijn werkgever te zeggen. Ik werk daar in mei een jaar. Het is een bedrijf waar mensen ziek zijn sowieso maar onzin vinden, een bedrijf waar mensen het werk massaal mee naar huis nemen, (werkdruk) dus dat ik deze week met griep thuis ben zo weet ik wordt al wat van gevonden ( appje collega " ben je morgen weer beter ?" )
Mijn leidinggevende gaat vandaag zeker bellen met de vraag hoe het gaat.
Ik zou willen zeggen dat het niet goed gaat want dat is wat de waarheid is.
Ik zou willen zeggen dat ik er helemaal doorheen zit, mentaal en fysiek ( dat is ook de waarheid)
Maar de plichtsgetrouwe troela zal wel zeggen " goed hoor, ben er maandag weer " en ik zal er maandag zijn, want ik durf niet.
Bij een werkgever waar ik langer in dienst was zou ik het beter durven, bedoel ik wil er weg, en het contract loopt nog wel even, maar ik kan en wil eigenlijk niet meer.
Ontslag nemen is geen optie, ik heb gewoon mijn vaste lasten.
Ziek zijn vind ik ook bezwaarlijk of zoals ik collega's hoor zeggen " ziek zijn is luieren op kosten van de zaak ten koste van ons " ( ja heel naar)
Wat is wijsheid, eerlijk zijn, of nog even doorzetten?
Ik zou tegen mijn beste vriendin zeggen, " eerlijk zijn is het beste, maar dat je de baan nodig hebt begrijp ik ook " en precies dit is het dilemma.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
donderdag 22 februari 2024 om 12:13
De druk die deze baan/branche en het bedrijf me geven zou met een nieuwe baan wel weg zijn.Belle-helene schreef: ↑22-02-2024 12:10Als je morgen een nieuwe baan hebt, is dan alles koek en ei?
Als het antwoord daarop ‘nee’ is zou ik echt even wat meer werk gaan steken in beter worden.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
donderdag 22 februari 2024 om 12:16
Een nieuwe baan is nogal een investering. Heb je de mentale ruimte om dat open en fris aan te gaan? Eventueel na een week of wat vakantie?Ladylola2022 schreef: ↑22-02-2024 12:13De druk die deze baan/branche en het bedrijf me geven zou met een nieuwe baan wel weg zijn.
Die nieuwe baan gaat er sowieso komen als ik het lees, want deze werkgever past niet bij je. Dan kun je toch beter nu ervoor zorgen dat je de tijd neemt om echt beter te worden?
Als je al eerder een burn-out hebt gehad dan weet je diep vanbinnen wel wanneer je aan het ontkennen en ontwijken bent. Dat gaat een beetje meditatie of sauna niet oplossen.
donderdag 22 februari 2024 om 12:17
Ten eerste, wat super naar voor je dat je je zo voelt. Ik zou echt zeggen gezondheid is nummer 1 en luister naar je lichaam.
Ik moest zelf een operatie ondergaan 3 maanden voordat mijn contract zou aflopen. Ik kon vanwege de fysieke klachten eigenlijk ook niet meer werken, maar ja, dat contract zat in mijn nek te hijgen en wilde een contractverlening. Uiteindelijk heb ik voor mijn gezondheid gekozen, en ja hoor mijn contract werd niet verlengd. Ik ben toen in de ziektewet terechtgekomen en heb daarna ook nog even in de WW gezeten. Als ik in jou schoenen stond zou ik mij ziekmelden, en desnoods ga je dan maar ziek uit dienst als ze het contract niet verlengen. Ze moeten je dan een transitievergoeding betalen en dan neemt het UWV het over. Zeg niks tegen je leidinggevende, meld je gewoon ziek. Ontslag nemen is het laatste wat je moet doen want dan heb je nergens recht op! En als ik dit zo lees zou ik niet ergens anders gaan beginnen maar eerst hier bovenop komen. Veel sterkte!
Ik moest zelf een operatie ondergaan 3 maanden voordat mijn contract zou aflopen. Ik kon vanwege de fysieke klachten eigenlijk ook niet meer werken, maar ja, dat contract zat in mijn nek te hijgen en wilde een contractverlening. Uiteindelijk heb ik voor mijn gezondheid gekozen, en ja hoor mijn contract werd niet verlengd. Ik ben toen in de ziektewet terechtgekomen en heb daarna ook nog even in de WW gezeten. Als ik in jou schoenen stond zou ik mij ziekmelden, en desnoods ga je dan maar ziek uit dienst als ze het contract niet verlengen. Ze moeten je dan een transitievergoeding betalen en dan neemt het UWV het over. Zeg niks tegen je leidinggevende, meld je gewoon ziek. Ontslag nemen is het laatste wat je moet doen want dan heb je nergens recht op! En als ik dit zo lees zou ik niet ergens anders gaan beginnen maar eerst hier bovenop komen. Veel sterkte!
donderdag 22 februari 2024 om 12:22
Bedoel je dat ik me nu voorlopig niet beter ga melden?Belle-helene schreef: ↑22-02-2024 12:16Een nieuwe baan is nogal een investering. Heb je de mentale ruimte om dat open en fris aan te gaan? Eventueel na een week of wat vakantie?
Die nieuwe baan gaat er sowieso komen als ik het lees, want deze werkgever past niet bij je. Dan kun je toch beter nu ervoor zorgen dat je de tijd neemt om echt beter te worden?
Als je al eerder een burn-out hebt gehad dan weet je diep vanbinnen wel wanneer je aan het ontkennen en ontwijken bent. Dat gaat een beetje meditatie of sauna niet oplossen.
Ik vind dat echt zo moeilijk, ik ben er zo een die denkt " wat gaan ze denken over me " en ja daar zou ik schijt aan moeten hebben.
En nee dat klopt dat is de afgelopen periode ook gebleken met alles wat ik aan ontspannen deed in mijn vrije tijd.
Het komt er op neer dat ik me niet beter ga melden en kort aangeef dat ik nog niet hersteld ben.
Dit gaat zo in tegen hoe ik vind dat het hoort.
Tevens is dit voor mijn gezondheid wel het beste.
Dit bedrijf past me niet, en een andere baan gaat er ook zeker komen. De vraag alleen is, wanneer.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
donderdag 22 februari 2024 om 12:29
Als voorlopig betekent zo lang je niet in staat bent om te weken bedoel ik dat ja. Je hoeft niet door te rennen tot je erbij neervalt. Dat je nu zo in de stress zit dat je amper kunt bijkomen van je griep zegt genoeg.Ladylola2022 schreef: ↑22-02-2024 12:22Bedoel je dat ik me nu voorlopig niet beter ga melden?
Ik vind dat echt zo moeilijk, ik ben er zo een die denkt " wat gaan ze denken over me " en ja daar zou ik schijt aan moeten hebben.
En nee dat klopt dat is de afgelopen periode ook gebleken met alles wat ik aan ontspannen deed in mijn vrije tijd.
Het komt er op neer dat ik me niet beter ga melden en kort aangeef dat ik nog niet hersteld ben.
Dit gaat zo in tegen hoe ik vind dat het hoort.
Tevens is dit voor mijn gezondheid wel het beste.
Dit bedrijf past me niet, en een andere baan gaat er ook zeker komen. De vraag alleen is, wanneer.
En jij kunt wel vinden dat het niet zo hoort, maar ik vind ook dat een werkgever ziek zijn geen onzin vindt. Zo vinden we allemaal maar wat.
Let op en zorg voor jezelf. Zij gaan het niet doen.
donderdag 22 februari 2024 om 12:37
Ik snap het geloof ik niet zo goed. Als je een burn-out hebt is de cursus in maart doen toch sowieso geen optie? Omdat nog naast je werk te gaan doen. Dus dan is het hele verhaal over doen en zelf moeten betalen als je in mei uit dienst gaat toch helemaal niet relevant? En dat je nu aan het solliciteren bent en denkt met een nieuwe baan te kunnen beginnen. Hoe ga je een nieuwe baan beginnen met een burn-out dan? Dat kost echt bakken met energie.
In de OP schrijf je dat je niet meer kan en wil bij deze werkgever. Als je niet meer kan en echt op randje burn-out staat, blijf dan ziekgemeld tot je weer beter bent en ga dan ook niet solliciteren nu totdat je beter bent. Als het punt is dat je niet meer wil bij deze werkgever, geef dan aan dat je de cursus toch niet wilt doen en ga solliciteren. En doe wat je kan tot je daar weg bent. En heb in beide gevallen schijt aan wat ze van je denken. Jij bent daar toch niet op je plek, dus in die zin maakt het niet uit als zij dat ook gaan merken. Behalve als het realistisch is dat het heel moeilijk gaat worden om een nieuwe baan te vinden.
In de OP schrijf je dat je niet meer kan en wil bij deze werkgever. Als je niet meer kan en echt op randje burn-out staat, blijf dan ziekgemeld tot je weer beter bent en ga dan ook niet solliciteren nu totdat je beter bent. Als het punt is dat je niet meer wil bij deze werkgever, geef dan aan dat je de cursus toch niet wilt doen en ga solliciteren. En doe wat je kan tot je daar weg bent. En heb in beide gevallen schijt aan wat ze van je denken. Jij bent daar toch niet op je plek, dus in die zin maakt het niet uit als zij dat ook gaan merken. Behalve als het realistisch is dat het heel moeilijk gaat worden om een nieuwe baan te vinden.
donderdag 22 februari 2024 om 12:45
Ziekgemeld blijven, eventueel aangeven dat je het niet ziet zitten om de cursus in maart te doen en dat je die op een later moment opnieuw zal aanvragen. Dan is de druk weg, zonder dat je meteen aangeeft dat je geen verlenging wil.
Sterkte, het is rot maar jij wordt er aan het eind sterker van als je voor jezelf opkomt (ook dat is een leerproces).
Sterkte, het is rot maar jij wordt er aan het eind sterker van als je voor jezelf opkomt (ook dat is een leerproces).
donderdag 22 februari 2024 om 13:57
Ik voel me door de griep ook nog helemaal niet goed om te werken.
Dat terzijde, het gaat nu eigenlijk ook niet om de griep, maar om het feit dat ik helemaal niet terug zou willen.
Mijn lg belde net en hoorde al dat ik nog ziek was, en gooide het daar ook op.
Maar goed het is ook nog geen maandag, en zolang ik het op " niet hersteld van de griep " hou is het voor hen nog niet helder waarom ik er mogelijk volgende week niet ben.
Ik voel me incl het herstellen van de griep dubbel klote. De griep is nu een bliksemafleider van iets heel anders.
Ik neem de komende dagen om voor mezelf alles op een rijtje te zetten, en hoe ik het het beste kan aankaarten.
Dat terzijde, het gaat nu eigenlijk ook niet om de griep, maar om het feit dat ik helemaal niet terug zou willen.
Mijn lg belde net en hoorde al dat ik nog ziek was, en gooide het daar ook op.
Maar goed het is ook nog geen maandag, en zolang ik het op " niet hersteld van de griep " hou is het voor hen nog niet helder waarom ik er mogelijk volgende week niet ben.
Ik voel me incl het herstellen van de griep dubbel klote. De griep is nu een bliksemafleider van iets heel anders.
Ik neem de komende dagen om voor mezelf alles op een rijtje te zetten, en hoe ik het het beste kan aankaarten.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
donderdag 22 februari 2024 om 14:22
Je weet wat ze zeggen hè? "Als je de tijd hebt, ga je een half uur mediteren, als je geen tijd hebt, ga je een uur mediteren". Ik vind dat ook retemoeilijk, maar probeer me er echt aan te houden. Juist meer doen ipv minder.Ladylola2022 schreef: ↑22-02-2024 12:09Er staat inderdaad nergens in mijn contract dat ik de kosten van een cursus zelf moet betalen.
Goed punt, zij investeren in mij terwijl er nog sprake is van een tijdelijk contract.
Heb wel een paar weken geleden een gesprek gehad waarbij de vraag voor de cursus gesteld werd. Deze zou eigenlijk plaatsvinden in oktober, maar dat vond ik zelf te vroeg naast de inwerkperiode.
Het lijkt er vanuit hen wel op dat ze met me door willen.
Het examen valt precies een paar weken voor mijn contract zou aflopen. Eind mei.
Ik ben ondertussen ook aan het solliciteren, heb vorige week een gesprek gehad, ik verwacht daar volgende week meer over te horen.
Kan alleen maar hopen dat dat wat wordt, dan neem ik ontslag en een week of 2 vrij voor ik zou gaan starten.
Mocht ik uiteindelijk niet verlengd worden, dan is ww geen punt ik heb een buffer indien nodig om op terug te vallen.
Ik heb mijn leidinggevende nog niet gesproken wat ik ergens apart vind, want toen ik eind oktober met migraine thuis zat kreeg ik dagelijks appjes of ik in de gelegenheid was om te bellen.
En nu is er een contactmoment geweest.
Heb al wel weer een app van een collega " tot maandag!" ik hoop dat het goed bedoelt is, maar het voelt niet lekker.
Nu is het ook zo dat we van elkaar het werk overnemen bij ziekte of verlof, daarover voel ik ook druk ( salesbaan en ieder een eigen regio) Nu geeft dat sales deel geen stress maar de branche waarin ik werk ( geheel nieuw en heel complex iets technisch ) me veel stress, en daar gaat de cursus)
Naast dat ik nog belabberd ben maar wel al aardig opgeknapt ben (vergeleken met begin van de week) voel ik me door de stress om waar dit topic overgaat ook echt niet in staat om te werken.
Heel fijn al jullie reacties!
Ik probeer wel wat te mediteren, maar merk dat mijn stresslevel zo hoog zit, dat het me niet goed lukt.
Ik heb voor morgen een ochtendje sauna gepland ik hoop dat me dat zal helpen.
donderdag 22 februari 2024 om 14:26
donderdag 22 februari 2024 om 14:30
Wat vervelend dat je je zo rot voelt.
Als ik 1 ding geleerd heb is het wel dat je nooit onmisbaar bent.
Klinkt hard, maar is wel zo.
Er is altijd wel een oplossing als je er niet meer bent.
Ik herken het werken in een zieke omgeving ook hoor en je weet dat het niet beter wordt. Daarom solliciteer je ook natuurlijk.
Is dat in een andere sector?
Fijn toch dat je voor nu even niks moet, je hebt je ziekgemeld ook voor volgende week maandag.
Laat het voor nu los.
Toen ik er zo bij zat als jij had ik vluchtgedrag. Ik wilde als een razende een noodplan hebben, waar ik zou kunnen werken. Dat belemmerde mijn herstel ook.
En nu denk ik ook waarom deed ik zo hysterisch? Maar als je eenmaal in zo'n situatie zit lijkt het uitzichtloos.
Sterkte !
Heb je een psycholoog of iemand die je hier doorheen helpt?
Als ik 1 ding geleerd heb is het wel dat je nooit onmisbaar bent.
Klinkt hard, maar is wel zo.
Er is altijd wel een oplossing als je er niet meer bent.
Ik herken het werken in een zieke omgeving ook hoor en je weet dat het niet beter wordt. Daarom solliciteer je ook natuurlijk.
Is dat in een andere sector?
Fijn toch dat je voor nu even niks moet, je hebt je ziekgemeld ook voor volgende week maandag.
Laat het voor nu los.
Toen ik er zo bij zat als jij had ik vluchtgedrag. Ik wilde als een razende een noodplan hebben, waar ik zou kunnen werken. Dat belemmerde mijn herstel ook.
En nu denk ik ook waarom deed ik zo hysterisch? Maar als je eenmaal in zo'n situatie zit lijkt het uitzichtloos.
Sterkte !
Heb je een psycholoog of iemand die je hier doorheen helpt?
donderdag 22 februari 2024 om 14:55
Wat vervelend dat je je zo voelt en nu ook de griep er bij hebt.
Een collega vertelde mij ooit; als je morgen onder een bus komt, dan heeft je werkgever een dag later zo een vacature uitgezet. Op werk ben je vervangbaar, thuis niet! Echt, zet je gezondheid op nummer 1! En niet werk.
Ik zit ook al maanden thuis, nu is mijn situatie anders want heb vast contract en kans is groot dat ik uiteindelijk een (gedeeltelijke) WIA krijg, ivm een grote blijvende lichamelijke beperking.
Ook is er op mijn werk meer begrip, al heeft het ook even geduurd voordat het kwartje viel (ooh kun je echt zo weinig op een dag??).
Nu snap ik dat je minder deelt bij een tijdelijk contract.
Ik herken van Binkie zegt mbt het vluchtgedrag, ik had dat ook en soms nog steeds. Heel veel zorgen om de toekomst, komt het wel weer goed etc. Dit belemmert het herstel, ik kan nu iets meer rust vinden in de situatie. Ik focus per dag op hoe ik me voel en wat er wel lukt. De lat lekker laag.
Ik heb ook altijd werk heel belangrijk gemaakt.
Op goeie dagen denk ik nu ook wel eens dat ik best weer zou kunnen werken, maar diep van binnen hou ik mezelf voor de gek. Diep van binnen weet ik dat ik er voorlopig nog niet ben, dus ik ga nog niet werken.
Ik zou als ik jou was echt kiezen voor jezelf en je voorlopig nog ziek melden. Meer info hoeven ze niet te weten.
En het UWV neemt het over als je ziek uit dienst treedt.
Een collega vertelde mij ooit; als je morgen onder een bus komt, dan heeft je werkgever een dag later zo een vacature uitgezet. Op werk ben je vervangbaar, thuis niet! Echt, zet je gezondheid op nummer 1! En niet werk.
Ik zit ook al maanden thuis, nu is mijn situatie anders want heb vast contract en kans is groot dat ik uiteindelijk een (gedeeltelijke) WIA krijg, ivm een grote blijvende lichamelijke beperking.
Ook is er op mijn werk meer begrip, al heeft het ook even geduurd voordat het kwartje viel (ooh kun je echt zo weinig op een dag??).
Nu snap ik dat je minder deelt bij een tijdelijk contract.
Ik herken van Binkie zegt mbt het vluchtgedrag, ik had dat ook en soms nog steeds. Heel veel zorgen om de toekomst, komt het wel weer goed etc. Dit belemmert het herstel, ik kan nu iets meer rust vinden in de situatie. Ik focus per dag op hoe ik me voel en wat er wel lukt. De lat lekker laag.
Ik heb ook altijd werk heel belangrijk gemaakt.
Op goeie dagen denk ik nu ook wel eens dat ik best weer zou kunnen werken, maar diep van binnen hou ik mezelf voor de gek. Diep van binnen weet ik dat ik er voorlopig nog niet ben, dus ik ga nog niet werken.
Ik zou als ik jou was echt kiezen voor jezelf en je voorlopig nog ziek melden. Meer info hoeven ze niet te weten.
En het UWV neemt het over als je ziek uit dienst treedt.
donderdag 22 februari 2024 om 15:02
Je bent veel en veel te loyaal.
Je hebt een enorm verantwoordelijksgevoel. Je bent vast opgevoed dat je gewoon afmaakt wat je bent gestart.
Een perfect recept voor een burn out.
Die druk legt het bedrijf op aan zijn werknemers. Jij mag de druk teruggeven aan hen. Heb jij geen boodschap aan. Je doet wat je kan, maar als er voor 2x 8 uur werk ligt en je hebt maar 1x 8 uur, dan doe je wat je kan en weet dat de helft gewoon blijft liggen.
Je bent geen superwoman. Je draagt je steentje bij, maar je weigert jezelf over de kop te werken.
Je bent in Nederland in dienst? Je kunt ww aanvragen. Je kunt nu al inloggen om te kijken of en zo ja hoeveel maanden je recht hebt op ww. Dat heb je zelf betaald met werken, dus je bent niemand tot last.
In hoeverre kun jij zelf je agenda bepalen op je werk?
Je hebt een enorm verantwoordelijksgevoel. Je bent vast opgevoed dat je gewoon afmaakt wat je bent gestart.
Een perfect recept voor een burn out.
Die druk legt het bedrijf op aan zijn werknemers. Jij mag de druk teruggeven aan hen. Heb jij geen boodschap aan. Je doet wat je kan, maar als er voor 2x 8 uur werk ligt en je hebt maar 1x 8 uur, dan doe je wat je kan en weet dat de helft gewoon blijft liggen.
Je bent geen superwoman. Je draagt je steentje bij, maar je weigert jezelf over de kop te werken.
Je bent in Nederland in dienst? Je kunt ww aanvragen. Je kunt nu al inloggen om te kijken of en zo ja hoeveel maanden je recht hebt op ww. Dat heb je zelf betaald met werken, dus je bent niemand tot last.
In hoeverre kun jij zelf je agenda bepalen op je werk?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 22 februari 2024 om 15:43
Ja ik zit in een voor mij geheel andere en nieuwe branche, mijn collega's werken hier al respectievelijk 7/10/20/30 jaar. Twee pas in deze rol, de rest dus al 20 en 30 jaar.
Hun kennis en kunde zit in het hoofd.
Ik ben aangenomen om andere skills, heb namelijk nul ervaring in deze sector en dat wisten zij ook.
Ja Doreia ik ben opgevoed door een vader die van het niet lullen maar poetsen was, de generatie je gaat door, opgeven is geen optie en er is maar een manier om vooruit te komen en dat is werken. Of je het nu leuk vindt of niet. Daarnaast, ik ben vanaf dat mijn jongste ( nu 15) 2 is alleen geweest met mijn kinderen (4) en dat geeft ook een berg verantwoording.
Opgeven is geen optie er moest een gezin draaiende gehouden worden.
En dat zit er behoorlijk diep in.
Hun kennis en kunde zit in het hoofd.
Ik ben aangenomen om andere skills, heb namelijk nul ervaring in deze sector en dat wisten zij ook.
Ja Doreia ik ben opgevoed door een vader die van het niet lullen maar poetsen was, de generatie je gaat door, opgeven is geen optie en er is maar een manier om vooruit te komen en dat is werken. Of je het nu leuk vindt of niet. Daarnaast, ik ben vanaf dat mijn jongste ( nu 15) 2 is alleen geweest met mijn kinderen (4) en dat geeft ook een berg verantwoording.
Opgeven is geen optie er moest een gezin draaiende gehouden worden.
En dat zit er behoorlijk diep in.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
donderdag 22 februari 2024 om 15:47
Allereerst wat enorm vervelend dat je zo voelt. Wat Doreia zegt kan ik enorm onderschrijven. Zelf ook een burnout gehad. Je balans tussen draagkracht en last is enorm ongelijk en daar zul je straks aan moeten werken.
En daarnaast denk je veel te ver in het voren en je denkt voor de werkgever.
Denk voor jezelf want je werkgever doet het tenslotte ook. En straks heb je nieuwe leuke baan maar geen ruimte om dit te doen.
Gewoon ziek blijven en doe jezelf een plezier.
En daarnaast denk je veel te ver in het voren en je denkt voor de werkgever.
Denk voor jezelf want je werkgever doet het tenslotte ook. En straks heb je nieuwe leuke baan maar geen ruimte om dit te doen.
Gewoon ziek blijven en doe jezelf een plezier.
I,m gonna keep on running.. cause winners never quit.
donderdag 22 februari 2024 om 15:48
Als werk je ziek maakt, mag je ermee ophouden.
Als werk voor hartkloppingen zorgt, gaat een half uur joga niet helpen om die in balans te brengen.
Het is achterhaald, dat zogenaamde doorzettingsvermogen. Je mag iets starten en er dan achter komen dat het niet iets is voor jou. En dan schud je elkaar de hand en gaat weer verder.
Als werk voor hartkloppingen zorgt, gaat een half uur joga niet helpen om die in balans te brengen.
Het is achterhaald, dat zogenaamde doorzettingsvermogen. Je mag iets starten en er dan achter komen dat het niet iets is voor jou. En dan schud je elkaar de hand en gaat weer verder.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 22 februari 2024 om 15:52
Martje is me voor. Want waarom past deze werkomgeving ook niet? Dit klinkt onvriendelijk, maar zo is het niet bedoeld. Meer: hoe ga je voorkomen dat dit een 3e keer gaat gebeuren?
donderdag 22 februari 2024 om 17:17
Mijn vorige werkgever is gaan fuseren en om die reden kon ik niet mee, evenals meerdere collega's, en onlangs hoorde ik dat ze de locatie gaan opheffen.
Die daarvoor heeft mij ruim 8 maanden wegens personeelstekort ander werk laten doen dan waar ik voor was aangenomen, en er zat geen progressie in, vandaar dat ik na bijna een jaar daar gewerkt te hebben ontslag genomen heb. ( de eerste maanden deed ik wel mijn eigen werk)
Beide onvoorziene oorzaken, dikke pech.
Bij allen zijn de werkzaamheden mij bekend ( en ik doe het al lang en graag) , de branche en de cultuur van mijn huidige werkgever passen niet bij mij.
Maar bovenstaande maakt wel dat ik wat kopschuw ben geworden. Je start immers ergens met de intentie om er voor langere tijd te werken.
Ik heb ook bij een aantal bedrijven lang gewerkt, het is niet dat ik job hopper ben uit verveling of wat dan ook.
Ik wil juist rust in mijn werkende leven.
ladylola2022 wijzigde dit bericht op 22-02-2024 17:21
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
24.40% gewijzigd
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
donderdag 22 februari 2024 om 17:23
https://youtu.be/NkQ58I53mjk?si=KQpKXPbB89ayR6Ew
Jij doet me hier aan denken. Jij denkt dat je het tempo bij moet kunnen houden, wat absoluut onmogelijk is.
Jij doet me hier aan denken. Jij denkt dat je het tempo bij moet kunnen houden, wat absoluut onmogelijk is.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 22 februari 2024 om 17:28
Ik bedoelde eigenlijk: hoe voorkom je een nieuwe burn-out? Ik zie dat het er inderdaad niet helemaal duidelijk staat.
Of ligt het nu vooral aan het werk en bij je eerste burn-out voornamelijk aan andere omstandigheden?
Luister nu in ieder geval naar je lichaam (en geest). Heb je psychologische hulp?
Of ligt het nu vooral aan het werk en bij je eerste burn-out voornamelijk aan andere omstandigheden?
Luister nu in ieder geval naar je lichaam (en geest). Heb je psychologische hulp?
donderdag 22 februari 2024 om 17:33
Sorry to, maar ik ga je een spiegel voorhouden. Dit is totaal geen antwoord op mijn vragen. Je hoeft ze ook niet aan mij te beantwoorden, maar ik denk echt dat je dieper moet kijken, naar vastgeroeste overtuigingen die nu op de schop moeten.Ladylola2022 schreef: ↑22-02-2024 17:17Mijn vorige werkgever is gaan fuseren en om die reden kon ik niet mee, evenals meerdere collega's, en onlangs hoorde ik dat ze de locatie gaan opheffen.
Die daarvoor heeft mij ruim 8 maanden wegens personeelstekort ander werk laten doen dan waar ik voor was aangenomen, en er zat geen progressie in, vandaar dat ik na bijna een jaar daar gewerkt te hebben ontslag genomen heb. ( de eerste maanden deed ik wel mijn eigen werk)
Beide onvoorziene oorzaken, dikke pech.
Bij allen zijn de werkzaamheden mij bekend ( en ik doe het al lang en graag) , de branche en de cultuur van mijn huidige werkgever passen niet bij mij.
Maar bovenstaande maakt wel dat ik wat kopschuw ben geworden. Je start immers ergens met de intentie om er voor langere tijd te werken.
Ik heb ook bij een aantal bedrijven lang gewerkt, het is niet dat ik job hopper ben uit verveling of wat dan ook.
Ik wil juist rust in mijn werkende leven.
donderdag 22 februari 2024 om 17:34
Je hebt me deze dag wel laten lachen ( al is het eigenlijk helemaal niet om te lachen, een beetje relativeren mag ook)Doreia* schreef: ↑22-02-2024 17:23https://youtu.be/NkQ58I53mjk?si=KQpKXPbB89ayR6Ew
Jij doet me hier aan denken. Jij denkt dat je het tempo bij moet kunnen houden, wat absoluut onmogelijk is.
En ja zo voelt het inderdaad. De lopende band, de ratrace.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
donderdag 22 februari 2024 om 17:37
Ja klopt, mijn eerste burn out was meer privé gerelateerd.Summertje schreef: ↑22-02-2024 17:28Ik bedoelde eigenlijk: hoe voorkom je een nieuwe burn-out? Ik zie dat het er inderdaad niet helemaal duidelijk staat.
Of ligt het nu vooral aan het werk en bij je eerste burn-out voornamelijk aan andere omstandigheden?
Luister nu in ieder geval naar je lichaam (en geest). Heb je psychologische hulp?
Nu is dat goed op de rit ( al jaren) en voel ik de druk ( een andere maar wel een druk) weer.
Ik heb op dit moment geen psychologische hulp.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
donderdag 22 februari 2024 om 17:43
Geen sorry zeggen hoor, ik haal uit dit topic echt heel veel, ook hier geef je me iets om over na te denken.
Er zitten ook wel echt een aantal vastgeroeste overtuigingen die in het leven dat ik nu leef niet van toepassing hoeven te zijn.
Hou die spiegel maar voor.
Ben ook een perfectionist met faalangst en wil het liefst geen fouten maken, alert zijn, overleven en doorgaan.
Allemaal zaken die ik nu niet meer hoef toe te passen, maar die overlevingsstand is zo een tweede natuur geworden.
Dat ik niet zo goed weet wat gewoon leven eigenlijk is, en hoe dat moet.
Godsamme zit met een samengeknepen keel een potje te janken.
Wat zijn jullie lief en helpend, dat doet me zo goed.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
donderdag 22 februari 2024 om 18:01
Overleven gaat vooral over naar jezelf luisteren en wat jij nu nodig hebt.
Bel morgenochtend de huisarts, vraag een doorverwijzing naar de POH. Die kan je eventueel weer verder doorverwijzen naar een psycholoog. De wachtlijsten zijn lang. Of heb je de middelen om het particulier te doen? Dan zou ik dat doen.
Beloof jezelf dat je pas teruggaat als je daar klaar voor bent. Misschien dat dat rust geeft voor het komend weekend en de aankomende week. Want je hoeft niks, je gaat pas weer als het ook echt kan. Dat kan volgende week zijn maar ook volgende maand of volgend jaar.
Bel morgenochtend de huisarts, vraag een doorverwijzing naar de POH. Die kan je eventueel weer verder doorverwijzen naar een psycholoog. De wachtlijsten zijn lang. Of heb je de middelen om het particulier te doen? Dan zou ik dat doen.
Beloof jezelf dat je pas teruggaat als je daar klaar voor bent. Misschien dat dat rust geeft voor het komend weekend en de aankomende week. Want je hoeft niks, je gaat pas weer als het ook echt kan. Dat kan volgende week zijn maar ook volgende maand of volgend jaar.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
