Werk & Studie
alle pijlers
Deeltijd werkende vrouwen
woensdag 12 april 2023 om 08:30
Ik lees het steeds vaker in het nieuws en ik merk dat ik me er mateloos aan irriteer. De artikelen die vrouwen proberen te stimuleren om meer te gaan werken, zodat de gaten beter worden opgevuld en beter voor de economie enz.
Ik irriteer me er vooral aan, omdat het voelt alsof de overheid weer een idee door mijn strot probeert te duwen. Alsof dat deeltijd werken opeens niet meer het juiste is.
Ben ik de enige die dit zo ziet/ervaart?
Het is maar een nieuwsartikel, maar het valt me op dat ze op deze manier steeds meer proberen beetje bij beetje proberen dingen door te duwen.
Wat ik met dit topic wil; even spuien en misschien dat jullie ook nieuwsartikelen hebben waar je je aan irriteert en dit willen delen.
Ik irriteer me er vooral aan, omdat het voelt alsof de overheid weer een idee door mijn strot probeert te duwen. Alsof dat deeltijd werken opeens niet meer het juiste is.
Ben ik de enige die dit zo ziet/ervaart?
Het is maar een nieuwsartikel, maar het valt me op dat ze op deze manier steeds meer proberen beetje bij beetje proberen dingen door te duwen.
Wat ik met dit topic wil; even spuien en misschien dat jullie ook nieuwsartikelen hebben waar je je aan irriteert en dit willen delen.
dinsdag 18 april 2023 om 23:55
Dit soort dingen merk je pas met kinderen. Of althans veel dingen. Als je beiden ambitieus bent zijn lange dagen met reistijd geen probleem met kinderen opeens welRosanna1985 schreef: ↑18-04-2023 23:37Ja dat vind ik dus ook schokkend! Check je die dingen dan niet voor je met iemand gaat samenwonen en aan kinderen begint?
Je kunt niet alles overzien voordat je kinderen hebt.
dinsdag 18 april 2023 om 23:56
Ik zie 3 opties in mijn omgeving:
scheiden
blijven vechten/als vrouw veel compenseren
vrouw doet een stap terug
dinsdag 18 april 2023 om 23:56
Ik zie 3 opties in mijn omgeving:
scheiden
blijven vechten/als vrouw veel compenseren
vrouw doet een stap terug
dinsdag 18 april 2023 om 23:59
Als dat 'gewoon' niet gebeurt, dan heb je 'gewoon' een respectloze man. Een man die jouw behoefte tot meer werken, carriere, financiele zelfstandigheid, groeikansen of plezier in je werk achterstelt op zijn wens tot meer werken. Waarom zouden zijn wensen belangrijker zijn dan de jouwe en waarom wil hij daar niet samen in goed overleg met je uitkomen. Als je man dat niet wil, zegt dit heel veel meer hoe hij tegen jou als vrouw aankijkt, nl. net wat minder belangrijk dan hemzelf. Een man die al zo in een relatie staat is niet mijn man. We zijn gelijkwaardige volwassen partners en doen beiden water bij de wijn en iets anders is er niet. Ik zou niet weten waarom ik mijn wensen, behoeften of zelfs financiële veiligheid zou moeten inleveren om hem zijn gang te kunnen laten gaan.
woensdag 19 april 2023 om 00:01
Nou, dit dus. Als je man dat niet wil, is je relatie ongelijkwaardig. Jouw wensen zijn nl. minder relevant dan die van hem. Dat is toch geen basis voor een relatie en een evt. gezin?
woensdag 19 april 2023 om 00:03
Jij bent denk ik de uitgelezen persoon om daar antwoord op te geven (of ik heb je reactie verkeerd begrepen), maar jouw man wilde toch ook niet minder gaan werken? En daar was geen discussie over mogelijk. Of ik heb je reactie dan inderdaad niet goed begrepen, maar in mijn ogen zijn jullie daar niet op 1 lijn gekomen en heeft je man je dus niet gegeven wat je nodig had.
woensdag 19 april 2023 om 00:04
Maar je weet toch niet voordat er kinderen zijn hoe alles gaat? 80% kon ik van tevoren niet overzien. En zelfsHoerabanaan schreef: ↑19-04-2023 00:01Nou, dit dus. Als je man dat niet wil, is je relatie ongelijkwaardig. Jouw wensen zijn nl. minder relevant dan die van hem. Dat is toch geen basis voor een relatie en een evt. gezin?
toen ik er 1 had kon ik de implicaties van een 2e totaal niet overzien.
Ik denk dat dat voor mensen geldt
woensdag 19 april 2023 om 00:05
Ik durf dat te betwijfelen. Je weet heus wel beter wat voor vlees je in de kuip hebt. Ten eerste voer je hier gesprekken over en merk je de aan of afwezige zorgbehoefte toch ook wel in andere dingen. Als het altijd werk voor en na is, dan vind ik het niet raar dat je dan bedrogen uitkomt. Dat liet deze man nl. al zien tijdens de relatie en op woorden vertrouw ik zelden. Wel op gedrag. Twijfel je, leen dan even 2 weken die moeilijke hond van een vriendin als proef en zie in hoeverre hij bereid is deze long stay een succes te maken.Zwaluw1984 schreef: ↑18-04-2023 23:55Dit soort dingen merk je pas met kinderen. Of althans veel dingen. Als je beiden ambitieus bent zijn lange dagen met reistijd geen probleem met kinderen opeens wel
Je kunt niet alles overzien voordat je kinderen hebt.
woensdag 19 april 2023 om 00:08
Maar waarom zijn jouw wensen relevanter dan die van hem? Waarom moet de man zich aanpassen aan jouw wensen terwijl hij de wens heeft om zich niet aan te hoeven passen....Hoerabanaan schreef: ↑19-04-2023 00:01Nou, dit dus. Als je man dat niet wil, is je relatie ongelijkwaardig. Jouw wensen zijn nl. minder relevant dan die van hem. Dat is toch geen basis voor een relatie en een evt. gezin?
Volgens mij is dan de oplossing om de hulp die je nodig hebt buitenshuis te gaan zoeken. Dus als jij meer wil gaan werken, en je man niet minder, dan neem je extra dagen op de BSO af. Dan ga je een avond minder sporten. Dan gaat je kind in plaats van naar 3 sporten maar naar 2 of zelfs maar naar 1 sport.
Of je vraagt je netwerk of ze kunnen helpen.
Het hoeft niet allemaal zo zwart wit te zijn, vrouw wil iets, man moet daar maar aan meewerken. Als vrouw iets wil, dan kijk je samen met man wat de mogelijkheden zijn, heeft man die mogelijkheden niet, dan ga je die ergens anders zoeken.
woensdag 19 april 2023 om 00:12
Tsja de wereld is niet zwart/wit. Ik heb een chronische aandoening en man liet/laat indien nodig allesHoerabanaan schreef: ↑19-04-2023 00:05Ik durf dat te betwijfelen. Je weet heus wel beter wat voor vlees je in de kuip hebt. Ten eerste voer je hier gesprekken over en merk je de aan of afwezige zorgbehoefte toch ook wel in andere dingen. Als het altijd werk voor en na is, dan vind ik het niet raar dat je dan bedrogen uitkomt. Dat liet deze man nl. al zien tijdens de relatie en op woorden vertrouw ik zelden. Wel op gedrag. Twijfel je, leen dan even 2 weken die moeilijke hond van een vriendin als proef en zie in hoeverre hij bereid is deze long stay een succes te maken.
vallen of komt terug uit het buitenland. Daar is nooit een seconde discussie over geweest
Maar een baan met een vaste locatie zien hij niet zit, hij houdt van de afwisseling van zijn huidige werk. Maar daar zit een lange reistijd soms aan vast, onhandige met kleine kinderen. Hij zou dan heel ongelukkig worden, is er sprake van geen respect?
En die hond zou prima doen, maar ik zou gillend wegrennen.
woensdag 19 april 2023 om 00:19
Mijn man wilde blijven werken. Ik vond dat best. Hij is daarmee niet aan mijn gevoelens voorbij te gaan. Voor mij valt die wens namelijk onder de fundamentele zaken van het leven waar je als partner niet aan moet komen.Hecamel schreef: ↑19-04-2023 00:03Jij bent denk ik de uitgelezen persoon om daar antwoord op te geven (of ik heb je reactie verkeerd begrepen), maar jouw man wilde toch ook niet minder gaan werken? En daar was geen discussie over mogelijk. Of ik heb je reactie dan inderdaad niet goed begrepen, maar in mijn ogen zijn jullie daar niet op 1 lijn gekomen en heeft je man je dus niet gegeven wat je nodig had.
Ook zijn wens om te werken zat hij niet in de weg. Hij legde mij immers geen strobreed in de weg om te werken.
Overigens stelde ik de vraag niet om mannen af te kammen of de huwelijken waar ze in zitten. Ik bedoel meer: waarom is het voor een man vaak allemaal wel mogelijk en voor een vrouw niet? En waarom hoor ik dan zo vaak dat een man bewust of onbewust de carrière kansen van de vrouw belemmert?
woensdag 19 april 2023 om 00:20
Ik reageer even op de openingspost. Ik werk zelf 3 dagen, mijn echtgenoot 6 dagen.
Samen werken we dus 9 dagen per week van minimaal 9 uur per dag.
Ik voel me dan ook niet aangesproken als het gaat over tekorten en gaten die opgevuld moeten worden. Ik las een stuk terug hier dat iedereen die kan, hoort bij te dragen aan onze economie en zorgstaat. En ik vind, gezien de hoeveelheid belasting die mijn man en ik afdragen, dat we hier meer dan genoeg aan voldoen. Ik ga me als persoon ook niet meer waard of nuttiger voelen door meer te gaan werken. De mentale belasting in mijn werk kan héél behoorlijk zijn, dus ik zit al wel aan mijn max.
Edit: ik noem mezelf ook nóóit een deeltijd werkende vrouw. Ik ben gewoon een vrouw met een baan.
Samen werken we dus 9 dagen per week van minimaal 9 uur per dag.
Ik voel me dan ook niet aangesproken als het gaat over tekorten en gaten die opgevuld moeten worden. Ik las een stuk terug hier dat iedereen die kan, hoort bij te dragen aan onze economie en zorgstaat. En ik vind, gezien de hoeveelheid belasting die mijn man en ik afdragen, dat we hier meer dan genoeg aan voldoen. Ik ga me als persoon ook niet meer waard of nuttiger voelen door meer te gaan werken. De mentale belasting in mijn werk kan héél behoorlijk zijn, dus ik zit al wel aan mijn max.
Edit: ik noem mezelf ook nóóit een deeltijd werkende vrouw. Ik ben gewoon een vrouw met een baan.
woensdag 19 april 2023 om 00:25
Man en ik hebben het er wel over gehad, ondertussen is ons kind 6. ben ik 3 banen verder is man van ZZP-er naar loondienst gegaan, is er een periode geweest waarbij we veel opvang nodig hadden, is er een periode geweest waarbij we weinig opvang nodig hadden. Een periode waarin ik het grootste deel van de zorg op me nam en een periode waarin hij het grootste deel van de zorg op zich nam. Maar dat was niet wat we hadden afgesproken. Ik zou meer voor ons kind zorgen, want hij verdient meer.Hoerabanaan schreef: ↑19-04-2023 00:05Ik durf dat te betwijfelen. Je weet heus wel beter wat voor vlees je in de kuip hebt. Ten eerste voer je hier gesprekken over en merk je de aan of afwezige zorgbehoefte toch ook wel in andere dingen. Als het altijd werk voor en na is, dan vind ik het niet raar dat je dan bedrogen uitkomt. Dat liet deze man nl. al zien tijdens de relatie en op woorden vertrouw ik zelden. Wel op gedrag. Twijfel je, leen dan even 2 weken die moeilijke hond van een vriendin als proef en zie in hoeverre hij bereid is deze long stay een succes te maken.
Het is gewoon niet te voorspellen wat er op je pad komt dus kan je het daar heel prima vooraf over hebben, maar als de werksituatie verandert dan verandert alles. Mijn man werkte de afgelopen 7 jaar 99% vanuit huis, tegenwoordig moet hij minimaal 2 keer per week naar de andere kant van het land. Moet ik dan zeggen, sorry schat, die baan die je op het lijf geschreven is, waar je blij van wordt en die goed is voor je carrière moet je maar laten schieten want we hebben afspraken gemaakt toen we ons kind kregen?
Mijn man wilde eigenlijk helemaal geen kind. Hij zei ja omdat ik het wilde. Mijn man had totaal geen zorgbehoefte, het idee van een baby of een kind deed hem al huiveren. En ondertussen is hij nu de meest betrokken vader. Je kan niet voorspellen door een hond te lenen of hij wel of geen goede echtgenoot of vader gaat zijn. Je kan zelfs niet voorspellen of jij wel een goede moeder gaat zijn. Want het willen van een kind en zelf vinden dat je daar goed over nagedacht hebt is ten eerste al niet echt objectief, en ten tweede kan het maar zo zijn dat je een temperamentvol kind krijgt, of een zeur kind die je af en toe een pets verkoopt omdat je dat gejengel niet meer trekt of je bent onzeker over jezelf of je het wel goed doet en trekt je terug. Je kan dat niet voorspellen.
woensdag 19 april 2023 om 00:29
En zo hoort het dus ook!-April- schreef: ↑19-04-2023 00:19Mijn man wilde blijven werken. Ik vond dat best. Hij is daarmee niet aan mijn gevoelens voorbij te gaan. Voor mij valt die wens namelijk onder de fundamentele zaken van het leven waar je als partner niet aan moet komen.
Ook zijn wens om te werken zat hij niet in de weg. Hij legde mij immers geen strobreed in de weg om te werken.
Overigens stelde ik de vraag niet om mannen af te kammen of de huwelijken waar ze in zitten. Ik bedoel meer: waarom is het voor een man vaak allemaal wel mogelijk en voor een vrouw niet? En waarom hoor ik dan zo vaak dat een man bewust of onbewust de carrière kansen van de vrouw belemmert?
Ik denk niet dat de man de carrière kansen van de vrouw belemmert, ik denk dat de vrouw dat zelf doet. Als ik meer wil gaan werken en ik weet dat mijn man niet minder wil gaan werken, dan zorg ik ervoor dat mijn kind een dag vaker naar de opvang gaat bijvoorbeeld.
Buiten dat is het vaak ook nog zo dat het niet rendabel is dat de man minder gaat werken en de vrouw meer en dat is weer een compleet andere discussie.
woensdag 19 april 2023 om 00:38
Hier wilde ik eigenlijk naartoe met mijn vragen maar jij verwoordt het beter. Ik denk dit dus ook. En dat is heeeeel moeilijk om te veranderenHecamel schreef: ↑19-04-2023 00:29En zo hoort het dus ook!
Ik denk niet dat de man de carrière kansen van de vrouw belemmert, ik denk dat de vrouw dat zelf doet. Als ik meer wil gaan werken en ik weet dat mijn man niet minder wil gaan werken, dan zorg ik ervoor dat mijn kind een dag vaker naar de opvang gaat bijvoorbeeld.
Buiten dat is het vaak ook nog zo dat het niet rendabel is dat de man minder gaat werken en de vrouw meer en dat is weer een compleet andere discussie.
De vraag is ook of het noodzakelijk is dat het verandert. Voor wie precies?
woensdag 19 april 2023 om 00:39
Hier wilde ik eigenlijk naartoe met mijn vragen maar jij verwoordt het beter. Ik denk dit dus ook. En dat is heeeeel moeilijk om te veranderenHecamel schreef: ↑19-04-2023 00:29En zo hoort het dus ook!
Ik denk niet dat de man de carrière kansen van de vrouw belemmert, ik denk dat de vrouw dat zelf doet. Als ik meer wil gaan werken en ik weet dat mijn man niet minder wil gaan werken, dan zorg ik ervoor dat mijn kind een dag vaker naar de opvang gaat bijvoorbeeld.
Buiten dat is het vaak ook nog zo dat het niet rendabel is dat de man minder gaat werken en de vrouw meer en dat is weer een compleet andere discussie.
De vraag is ook of het noodzakelijk is dat het verandert. Voor wie precies?
woensdag 19 april 2023 om 00:40
Ik snap wat je schrijft Hecamel. Het lijkt mij logisch dat je binnen je relatie, misschien het meest in de beginjaren, van alles besproken hebt. Je als het ware een soort stappenplan/levensloop uitstippeld met elkaar. Maar vervolgens krijg je toch altijd met allerlei veranderingen of onvoorziene zaken te maken. Het leven neemt soms ook gewoon zijn loop met je. Zo kreeg ik meer kinderen dan in eerste instantie de planning was. En ging ik werken in een sector waarvan ik nóóit had gedacht dat ik dat ooit zou willen. Het bedrijf van mijn echtgenoot begon in rap tempo te veranderen en zo nog veel meer dingen. Dan kun je zeggen: "ho even, dit hebben we zo niet afgesproken chef!" Of je probeert mee te veren en ook mee te groeien met elkaar. Denk ik..
woensdag 19 april 2023 om 01:01
Onze beider wensen zijn relevant. En als we bijv. allebei kinderen willen, dan zullen we allebei water bij de wijn moeten doen. Je kunt moeilijk allebei carriere willen maken en 60 uur werken. Dan moet je voor jezelf de conclusie trekken dat je samen geen kinderen op de wereld moet zetten. Dan zijn beider carrieres (of vul in, wat dan ook) blijkbaar belangrijker. Maar een man die verwacht dat ik dan wel minder ga werken omdat ik nu eenmaal een vrouw ben en hij dat niet van plan is, dat is dan niet mijn type man. We kiezen dit sámen en hebben dan ook sámen een aandeel. Wil hij niet inleveren, dan moet ik met dat type man niet aan kinderen beginnen of misschien uberhaupt geen relatie aangaan.Hecamel schreef: ↑19-04-2023 00:08Maar waarom zijn jouw wensen relevanter dan die van hem? Waarom moet de man zich aanpassen aan jouw wensen terwijl hij de wens heeft om zich niet aan te hoeven passen....
Volgens mij is dan de oplossing om de hulp die je nodig hebt buitenshuis te gaan zoeken. Dus als jij meer wil gaan werken, en je man niet minder, dan neem je extra dagen op de BSO af. Dan ga je een avond minder sporten. Dan gaat je kind in plaats van naar 3 sporten maar naar 2 of zelfs maar naar 1 sport.
Of je vraagt je netwerk of ze kunnen helpen.
Het hoeft niet allemaal zo zwart wit te zijn, vrouw wil iets, man moet daar maar aan meewerken. Als vrouw iets wil, dan kijk je samen met man wat de mogelijkheden zijn, heeft man die mogelijkheden niet, dan ga je die ergens anders zoeken.
Punt wat ik wilde maken is dat ik er vanuit ga dat dit soort dingen besproken zijn in de relatie vóór de keuze voor kinderen wordt gemaakt (waarbij ik nogmaals hamer op het belang van daden boven woorden).
Opmerkingen dat hij dan wel minder moet wíllen werken, ja, hoezo willen? Een baby verschoont zichzelf niet. Een kleuter haalt zichzelf niet van school. Dus wat heeft dat met willen te maken? Hij is toch de vader? Of zegt hij dan tegen zoonlief dat hij zichzelf maar moet zien te vermaken na school, totdat papa en mama thuis zijn? Daarin moet je samen met de neuzen dezelfde kant op wijzen voor je aan kinderen begint.
woensdag 19 april 2023 om 01:05
woensdag 19 april 2023 om 01:07
"Beste kandidaat-toekomstige-vader-van-mijn-kinderen, we hebben nu beide een baan met een lange reistijd en dat loopt goed, maar als we ooit samen aan kinderen zouden beginnen, dan zal dat wel moeilijker worden. Hoe zouden we dat dan doen?"Zwaluw1984 schreef: ↑18-04-2023 23:55Dit soort dingen merk je pas met kinderen. Of althans veel dingen. Als je beiden ambitieus bent zijn lange dagen met reistijd geen probleem met kinderen opeens wel
Je kunt niet alles overzien voordat je kinderen hebt.
woensdag 19 april 2023 om 01:07
Ik ga er in jouw geschetste situatie maar vanuit dat dit een voorbesproken keuze is geweest, anders vind ik 'm vrij bizar. Het komt nu nl. als vanzelfsprekendheid over dat jij minder werkt en hij meer. En als jij (vrouw) eenzijdig meer wil, dat jij dat probleem dan feitelijk alleen moet oplossen. Ik mis hierin de gezamenlijkheid. De verantwoordelijkheid naar elkaar toe dat jullie beider geluk/financiele zekerheid even belangrijk is en dus ook jouw wensen tot evenveel werken niet ondergeschikt zijn aan de zijne.Hecamel schreef: ↑19-04-2023 00:08Maar waarom zijn jouw wensen relevanter dan die van hem? Waarom moet de man zich aanpassen aan jouw wensen terwijl hij de wens heeft om zich niet aan te hoeven passen....
Volgens mij is dan de oplossing om de hulp die je nodig hebt buitenshuis te gaan zoeken. Dus als jij meer wil gaan werken, en je man niet minder, dan neem je extra dagen op de BSO af. Dan ga je een avond minder sporten. Dan gaat je kind in plaats van naar 3 sporten maar naar 2 of zelfs maar naar 1 sport.
Of je vraagt je netwerk of ze kunnen helpen.
Het hoeft niet allemaal zo zwart wit te zijn, vrouw wil iets, man moet daar maar aan meewerken. Als vrouw iets wil, dan kijk je samen met man wat de mogelijkheden zijn, heeft man die mogelijkheden niet, dan ga je die ergens anders zoeken.
Je schrijft letterlijk, ik pas me maar aan, want hij wil zich niet aanpassen. Ik begrijp zelf niet waarom vrouwen een relatie willen met een man die denkt dat de wereld om hem draait en dat een vrouw zich daar maar naar te plooien heeft. Ik bedoel, je moet het zelf weten, maar zo sta ik niet in een relatie. We plooien samen. Waarbij we allebei snappen dat dingen niet in beton gegoten zijn. Maar het uitgangspunt is dat wel.
Dus als daarin zaken veranderen, het een gezamenlijke verantwoordelijkheid is om daaruit te komen.
Niet dat jij dat als vrouw dan maar moet zien op te lossen hoe je dat voor elkaar krijgt. Ik heb bijv. ook wel eens van stellen gehoord dat ze om beurten verlofdagen opnamen, waardoor de partners achter elkaar een periode van fulltime werken hadden. Omdat wat je jezelf gunt, ook de ander gunt.
hoerabanaan wijzigde dit bericht op 19-04-2023 01:31
12.23% gewijzigd
woensdag 19 april 2023 om 01:13
Ik weet niet of er sprake is van niet/geen respect. Ik zit niet in jouw relatie. Maar ik lees nu vooral wat hij niet wil en waar hij ongelukkig van wordt.Zwaluw1984 schreef: ↑19-04-2023 00:12Tsja de wereld is niet zwart/wit. Ik heb een chronische aandoening en man liet/laat indien nodig alles
vallen of komt terug uit het buitenland. Daar is nooit een seconde discussie over geweest
Maar een baan met een vaste locatie zien hij niet zit, hij houdt van de afwisseling van zijn huidige werk. Maar daar zit een lange reistijd soms aan vast, onhandige met kleine kinderen. Hij zou dan heel ongelukkig worden, is er sprake van geen respect?
En die hond zou prima doen, maar ik zou gillend wegrennen.
Heb je jezelf die vraag al eens gesteld? Waar word jij gelukkig van en wat wil jij? Zou je zelf eigenlijk ook wel op die manier willen werken? Vraag je dan af waarom hij dat wel doet/kan en 'mag' en waarom jij niet. Het zijn nl. altijd de mannen die wel zorgen dat ze op dat vlak aan hun trekken komen en vrouwen die dan zeggen, ok, dan pas ik me wel aan. Want jij schikt je nu meer naar hem dan hij naar jou (zo bijzonder is het nl. niet om naar huis te komen als de nood aan de man is). Overigens snap ik de carriere keuze wel als jouw chronische aandoening jou beperkt in werken. Dan is dat waarschijnlijk een logisch gevolg van je aandoening. De vraag is dan minder relevant. Het wordt relevant als jij óók zo had willen werken in het buitenland met veel afwisseling en veel reistijd.
woensdag 19 april 2023 om 01:22
Nee, dat allemaal kan je niet voorspellen. Wat er op je pad komt, komt er op je pad. Maar in een langere relatie als je elkaar beter hebt leren kennen, leer je wel iets over de bereidheid bij de ander om compromissen te sluiten en te kijken naar het grote plaatje en algemeen belang. Ik kan ook een wens hebben om een half jaar weg te gaan om rond te trekken. Zou ik misschien dolgelukkig van worden. Maar ik weet ook waar mijn verantwoordelijkheden lagen toen mijn kinderen klein waren. Mijn ex wilde misschien wel in een camper in het bos wonen, maar ook dat werkt niet met kleine kinderen. Kortom, je gunt elkaar dingen, helemaal waar. Dat gunnen is een wederzijds iets, waarbij je vooral naar élkaar luistert en dat lukt een stuk beter met iemand die compromissen kan sluiten.Hecamel schreef: ↑19-04-2023 00:25Man en ik hebben het er wel over gehad, ondertussen is ons kind 6. ben ik 3 banen verder is man van ZZP-er naar loondienst gegaan, is er een periode geweest waarbij we veel opvang nodig hadden, is er een periode geweest waarbij we weinig opvang nodig hadden. Een periode waarin ik het grootste deel van de zorg op me nam en een periode waarin hij het grootste deel van de zorg op zich nam. Maar dat was niet wat we hadden afgesproken. Ik zou meer voor ons kind zorgen, want hij verdient meer.
Het is gewoon niet te voorspellen wat er op je pad komt dus kan je het daar heel prima vooraf over hebben, maar als de werksituatie verandert dan verandert alles. Mijn man werkte de afgelopen 7 jaar 99% vanuit huis, tegenwoordig moet hij minimaal 2 keer per week naar de andere kant van het land. Moet ik dan zeggen, sorry schat, die baan die je op het lijf geschreven is, waar je blij van wordt en die goed is voor je carrière moet je maar laten schieten want we hebben afspraken gemaakt toen we ons kind kregen?
Mijn man wilde eigenlijk helemaal geen kind. Hij zei ja omdat ik het wilde. Mijn man had totaal geen zorgbehoefte, het idee van een baby of een kind deed hem al huiveren. En ondertussen is hij nu de meest betrokken vader. Je kan niet voorspellen door een hond te lenen of hij wel of geen goede echtgenoot of vader gaat zijn. Je kan zelfs niet voorspellen of jij wel een goede moeder gaat zijn. Want het willen van een kind en zelf vinden dat je daar goed over nagedacht hebt is ten eerste al niet echt objectief, en ten tweede kan het maar zo zijn dat je een temperamentvol kind krijgt, of een zeur kind die je af en toe een pets verkoopt omdat je dat gejengel niet meer trekt of je bent onzeker over jezelf of je het wel goed doet en trekt je terug. Je kan dat niet voorspellen.
En hoe het er dan in de praktijk uitziet maakt dan niet uit, want dan ben je tevreden met de uitkomst, omdat je je gezien en gehoord hebt gevoeld en weet dat wat de uitkomst is, waarschijnlijk de beste uitkomst mogelijk is. Dat is een hele andere uitkomst dan wanneer de conclusie is, ik blijf maar thuis, want hij wil het niet. Dat klinkt niet echt als dat haar wens uberhaupt ooit een optie is geweest.
woensdag 19 april 2023 om 01:24
Is het alleen jouw kind?Hecamel schreef: ↑19-04-2023 00:29En zo hoort het dus ook!
Ik denk niet dat de man de carrière kansen van de vrouw belemmert, ik denk dat de vrouw dat zelf doet. Als ik meer wil gaan werken en ik weet dat mijn man niet minder wil gaan werken, dan zorg ik ervoor dat mijn kind een dag vaker naar de opvang gaat bijvoorbeeld.
Buiten dat is het vaak ook nog zo dat het niet rendabel is dat de man minder gaat werken en de vrouw meer en dat is weer een compleet andere discussie.
woensdag 19 april 2023 om 01:43
Rosanna1985 schreef: ↑19-04-2023 01:07"Beste kandidaat-toekomstige-vader-van-mijn-kinderen, we hebben nu beide een baan met een lange reistijd en dat loopt goed, maar als we ooit samen aan kinderen zouden beginnen, dan zal dat wel moeilijker worden. Hoe zouden we dat dan doen?"
Nogmaals: dan stippel je een compleet plan uit.. en dan loopt het héél anders.
Daarbij.. "Beste kandidaat-toekomstige vader?"
Is het een sollicitatieprocedure?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
