Werk & Studie
alle pijlers
Demotivatie
woensdag 8 oktober 2008 om 17:52
Hoi Kym,
Laat ik beginnen met de slechte mededeling: nee, het wordt nooit meer zoals het was.
Je schrijft het eigenlijk zelf al. Er is een hoop gebeurt, er is veel onrust en het eind is nog niet in zicht. Sommige mensen vertrekken al, anderen zullen dat op de niet al te lange termijn alsnog doen.
Bij een flinke organisatieverandering is dat niet ongebruikelijk. Het kan anders (met behulp van veel en goede communicatie), maar er zijn helaas maar weinig bedrijven die dat kunstje beheersen. En dan nog zijn mensen van nature bang voor veranderingen en zal er vrijwel nooit een jubelstemming ontstaan in dergelijke situaties. Mensen worden bang en onzeker en dat wordt dan op de werkvloer geventileerd.
Er is echter ook een positieve kant. Als de ontevreden mensen eenmaal weg zijn, dan houd je vaak een groep mensen over die wel gemotiveerd zijn en die zich kennelijk toch voldoende met het bedrijf gebonden voelen om wel te willen blijven. (Op hier en daar een zuurpruim na die gewoon niet weg durft). Met de groep die overblijft, wordt vervolgens vaak een extra band gecreeerd. Je hebt samen een moeilijke tijd doorgemaakt en je bent er met elkaar uitgekomen en overgebleven. Dat versterkt meestal het saamhorigheidsgevoel onder de overblijvers en kan de sfeer ten goede komen.
Kortom, die lastige periode zal nog wel even duren, maar daarna kan het weer leuker worden. Anders, maar daarom niet per definitie slecht!
Laat ik beginnen met de slechte mededeling: nee, het wordt nooit meer zoals het was.
Je schrijft het eigenlijk zelf al. Er is een hoop gebeurt, er is veel onrust en het eind is nog niet in zicht. Sommige mensen vertrekken al, anderen zullen dat op de niet al te lange termijn alsnog doen.
Bij een flinke organisatieverandering is dat niet ongebruikelijk. Het kan anders (met behulp van veel en goede communicatie), maar er zijn helaas maar weinig bedrijven die dat kunstje beheersen. En dan nog zijn mensen van nature bang voor veranderingen en zal er vrijwel nooit een jubelstemming ontstaan in dergelijke situaties. Mensen worden bang en onzeker en dat wordt dan op de werkvloer geventileerd.
Er is echter ook een positieve kant. Als de ontevreden mensen eenmaal weg zijn, dan houd je vaak een groep mensen over die wel gemotiveerd zijn en die zich kennelijk toch voldoende met het bedrijf gebonden voelen om wel te willen blijven. (Op hier en daar een zuurpruim na die gewoon niet weg durft). Met de groep die overblijft, wordt vervolgens vaak een extra band gecreeerd. Je hebt samen een moeilijke tijd doorgemaakt en je bent er met elkaar uitgekomen en overgebleven. Dat versterkt meestal het saamhorigheidsgevoel onder de overblijvers en kan de sfeer ten goede komen.
Kortom, die lastige periode zal nog wel even duren, maar daarna kan het weer leuker worden. Anders, maar daarom niet per definitie slecht!
woensdag 8 oktober 2008 om 17:40
Er gaat het aankomende nieuwe jaar een boel veranderen binnen de organisatie waar ik werk; nieuwe visie, nieuw beleid, nieuwe teamsamenstellingen en andere werkplekken voor alle werknemers.
Op de werkvloer vind ik het momenteel een puinhoop. Collega's raken erg gedemotiveerd en vinden het ook nodig dit echt te pas en te onpas te verkondigen. Er wordt ontzettend afgegeven op het hoger management en dus heel wat afgeklaagd.
Ik probeer mijn kop boven water te houden, maar merk dat het echt steeds lastiger wordt. Al lang geleden heb ik het besluit gemaakt een tijd weg te gaan naar het buitenland, maar dit stond buiten de huidige situatie die zich nu op mijn werk afspeelt.
Ik begin echt op te raken merk ik. Het is gewoon niet leuk meer. er wordt niet meer goed gewerkt en ik merk dat ik zelf ook steeds minder gemotiveerd raak. Langzaamaan dienen collega's hun ontslag in, omdat het hen blijkbaar echt teveel is geworden en zij mede geen zin hebben in alle komende veranderingen.
Het voelt als één grote puinhoop bij ons en ik voel dat in mijn lijf. Ben na een dag werken echt moe (terwijl ik dus bijvoorbeeld deze week geen reet heb uitgevoerd, gewoonweg omdat ik mezelf er slecht toe kan zetten).
Maar goed, gewerkt moet er worden natuurlijk. Maar eigenlijk zie ik op de korte termijn geen verandering. Ja, de verandering dat ik weg zal gaan (waar ik op hoop!), maar ook dit is maar tijdelijk. Steeds minder voel ik de zin om terug te gaan naar mijn huidige werkgever en twijfel ik of het nog wel zo wordt zoals het is geweest. Misschien is mijn halve team wel opgestapt tegen de tijd dat ik weg ga (of terug kom).
Ik vind het echt niet leuk en voel me er gewoon ziek van. Weinig plezier meer hebben in je werk is zo jammer, want voor mij het allerbelangrijkste. Vooral dat geklaag van anderen, niet goed! Maar me er steeds van onttrekken lukt ook niet. Het is overal. Niets lijkt meer goed.
Ik wilde dit even van me afschrijven. Vraag me af of jullie veranderingen op de werkvloer kennen en hoe jullie dat hebben beleefd. Misschien heb ik er wat aan, misschien ook niet.
Bedankt.
Kym
Op de werkvloer vind ik het momenteel een puinhoop. Collega's raken erg gedemotiveerd en vinden het ook nodig dit echt te pas en te onpas te verkondigen. Er wordt ontzettend afgegeven op het hoger management en dus heel wat afgeklaagd.
Ik probeer mijn kop boven water te houden, maar merk dat het echt steeds lastiger wordt. Al lang geleden heb ik het besluit gemaakt een tijd weg te gaan naar het buitenland, maar dit stond buiten de huidige situatie die zich nu op mijn werk afspeelt.
Ik begin echt op te raken merk ik. Het is gewoon niet leuk meer. er wordt niet meer goed gewerkt en ik merk dat ik zelf ook steeds minder gemotiveerd raak. Langzaamaan dienen collega's hun ontslag in, omdat het hen blijkbaar echt teveel is geworden en zij mede geen zin hebben in alle komende veranderingen.
Het voelt als één grote puinhoop bij ons en ik voel dat in mijn lijf. Ben na een dag werken echt moe (terwijl ik dus bijvoorbeeld deze week geen reet heb uitgevoerd, gewoonweg omdat ik mezelf er slecht toe kan zetten).
Maar goed, gewerkt moet er worden natuurlijk. Maar eigenlijk zie ik op de korte termijn geen verandering. Ja, de verandering dat ik weg zal gaan (waar ik op hoop!), maar ook dit is maar tijdelijk. Steeds minder voel ik de zin om terug te gaan naar mijn huidige werkgever en twijfel ik of het nog wel zo wordt zoals het is geweest. Misschien is mijn halve team wel opgestapt tegen de tijd dat ik weg ga (of terug kom).
Ik vind het echt niet leuk en voel me er gewoon ziek van. Weinig plezier meer hebben in je werk is zo jammer, want voor mij het allerbelangrijkste. Vooral dat geklaag van anderen, niet goed! Maar me er steeds van onttrekken lukt ook niet. Het is overal. Niets lijkt meer goed.
Ik wilde dit even van me afschrijven. Vraag me af of jullie veranderingen op de werkvloer kennen en hoe jullie dat hebben beleefd. Misschien heb ik er wat aan, misschien ook niet.
Bedankt.
Kym
woensdag 8 oktober 2008 om 17:59
JA! Ik weigerde verder te werken met mijn incompetente manager. Naast het feit dat hij geen verstand van zaken had, is het ook nog eens persoonlijk gewoon een jackass.
Toen mijn eerste collega (vanwege hem) vertrok en een andere collega een aanvaring met hem kreeg zijn we naar het hoger management gegaan.
Ik zal je de details besparen maar ik heb een overplaatsing aangevraagd (en gekregen!) waar ik het wel naar mijn zin heb. Nog een collega vertrekt op korte termijn ook naar een andere afdeling. En nog een collega overweegt ook een overplaatsing aan te vragen of extern te solliciteren.
Knap he? In een jaar tijd de helft van je team zo tegen je in het harnas jagen. Maar goed, hierarchische organisatie dus meneer blijft, ondanks onze waarschuwingen dat het team zo leeg loopt, blijft hij zitten waar hij zit.
Maar nu is het ons probleem niet meer.
Toen mijn eerste collega (vanwege hem) vertrok en een andere collega een aanvaring met hem kreeg zijn we naar het hoger management gegaan.
Ik zal je de details besparen maar ik heb een overplaatsing aangevraagd (en gekregen!) waar ik het wel naar mijn zin heb. Nog een collega vertrekt op korte termijn ook naar een andere afdeling. En nog een collega overweegt ook een overplaatsing aan te vragen of extern te solliciteren.
Knap he? In een jaar tijd de helft van je team zo tegen je in het harnas jagen. Maar goed, hierarchische organisatie dus meneer blijft, ondanks onze waarschuwingen dat het team zo leeg loopt, blijft hij zitten waar hij zit.
Maar nu is het ons probleem niet meer.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
woensdag 8 oktober 2008 om 18:18
het leven kan mooi zijn!
Je schrijft het zelf al je hebt een droom...naar het buitenland gaan!!
En die droom kan uitkomen als jij een beslising neemt het leven duwt je zachtjes naar voren om die beslissing te nemen.
Waar wacht je nog op? op jezelf??
Tuurlijk weet je niet waar je eindigd en moet je vertrouwde zekerheden opgeven.. maar wat je nu voelt geeft dat je een goed gevoel??
Het avontuur lokt je ...
Wees trouw aan jezelf en leef je dromen in plaats van je leven te dromen.
Zet je jezelf is in een voetbalstadion en kijk vanaf een afstand naar jezelf, wat zie je dan??
Ga ervoor!!
Je schrijft het zelf al je hebt een droom...naar het buitenland gaan!!
En die droom kan uitkomen als jij een beslising neemt het leven duwt je zachtjes naar voren om die beslissing te nemen.
Waar wacht je nog op? op jezelf??
Tuurlijk weet je niet waar je eindigd en moet je vertrouwde zekerheden opgeven.. maar wat je nu voelt geeft dat je een goed gevoel??
Het avontuur lokt je ...
Wees trouw aan jezelf en leef je dromen in plaats van je leven te dromen.
Zet je jezelf is in een voetbalstadion en kijk vanaf een afstand naar jezelf, wat zie je dan??
Ga ervoor!!
woensdag 8 oktober 2008 om 18:21
quote:xhelenx schreef op 08 oktober 2008 @ 18:18:
het leven kan mooi zijn!
...........
Het avontuur lokt je ...
Wees trouw aan jezelf en leef je dromen in plaats van je leven te dromen.
Zet je jezelf is in een voetbalstadion en kijk vanaf een afstand naar jezelf, wat zie je dan??
Ga ervoor!!
Dank je!
Je hebt ook helemaal gelijk! En ik wíl er ook voor gaan, maar eerlijk is eerlijk; een klein beetje eng is het wel.
Heb wel al alles in gang gezet hoor en ik kan (mits alles en iedereen meewerkt) ook gaan over een paar maanden, maar toch...het is tijdelijk...en soms vraag ik me nu al af of dat wel genoeg zal zijn...
het leven kan mooi zijn!
...........
Het avontuur lokt je ...
Wees trouw aan jezelf en leef je dromen in plaats van je leven te dromen.
Zet je jezelf is in een voetbalstadion en kijk vanaf een afstand naar jezelf, wat zie je dan??
Ga ervoor!!
Dank je!
Je hebt ook helemaal gelijk! En ik wíl er ook voor gaan, maar eerlijk is eerlijk; een klein beetje eng is het wel.
Heb wel al alles in gang gezet hoor en ik kan (mits alles en iedereen meewerkt) ook gaan over een paar maanden, maar toch...het is tijdelijk...en soms vraag ik me nu al af of dat wel genoeg zal zijn...
woensdag 8 oktober 2008 om 18:25
Ik hoop voor je dat je buitenland plannen snel door kunnen gaan. Zelf geloof ik niet dat 'n bedrijfssfeer snel zal opkrabbelen als het eenmaal in 'n neerwaartse spiraal zit. Ook al heb je kans dat 't beter gaat als de negatievelingen allemaal weg zijn dan nog zijn de positievelingen door die anderen zo gedemotiveerd geraakt en moeten ook nog het werk opvangen van de weglopers, zodat daar weer stress en ergernissen over ontstaan.
Maar als je het er voorheen naar je zin had, moet je 't bedrijf niet helemaal afschrijven. Wellicht is er wanneer jij na je buitenlandavontuur weer terug naar Nederland komt weer 'n heel nieuw gemotiveerd team en valt het nieuwe beleid uiteindelijk ook positief uit. Zou de deur in elk geval op 'n kier houden mocht je 't ooit nodig hebben.
Maar als je het er voorheen naar je zin had, moet je 't bedrijf niet helemaal afschrijven. Wellicht is er wanneer jij na je buitenlandavontuur weer terug naar Nederland komt weer 'n heel nieuw gemotiveerd team en valt het nieuwe beleid uiteindelijk ook positief uit. Zou de deur in elk geval op 'n kier houden mocht je 't ooit nodig hebben.
woensdag 8 oktober 2008 om 18:27
Kym
je kan beter spijt hebben van een beslissing die je genomen hebt dan spijt hebben van een beslissing die je nooit genomen hebt.
Hoewel jij er voldoende overnagedacht hebt..
En, ja je hebt gelijk toen ik alleen naar het buitenland verhuisde wist ik ook niet wat mij te wachten stond.
Maar het leven is wat jij ervan maakt en ik wilde geen verzuurde oude pruim worden en denken had ik maar oeff..
Angst vraagt om het tegenovergestelde....MOED.
Laat je niet teveel beinvloeden door anderen die zijn jou niet.
je kan beter spijt hebben van een beslissing die je genomen hebt dan spijt hebben van een beslissing die je nooit genomen hebt.
Hoewel jij er voldoende overnagedacht hebt..
En, ja je hebt gelijk toen ik alleen naar het buitenland verhuisde wist ik ook niet wat mij te wachten stond.
Maar het leven is wat jij ervan maakt en ik wilde geen verzuurde oude pruim worden en denken had ik maar oeff..
Angst vraagt om het tegenovergestelde....MOED.
Laat je niet teveel beinvloeden door anderen die zijn jou niet.
woensdag 8 oktober 2008 om 18:45
Ja, moed is er wel voor nodig natuurlijk.
Ik merk dat het meeste dat me belemmert mijn huis is. Ik heb een koophuis en ik ben er best aan gehecht. Natuurlijk kan ik het verhuren (en daar ben ik nu ook wel mee aan de slag), maar toch beangstigt me dat een beetje. Je huis compleet uitgeleefd weer aantreffen lijkt me echt hel. Maar goed, dat is wel een ergste geval dat ik noem.
Wat jij zegt Elninjoo is ook waar; misschien blijkt dat het allemaal toch best goed loopt volgend jaar en kan ik weer in een leuk en goed team terechtkomen, je weet het niet. Ik ga ook wel voor een onbetaald-verlof-deal (waar ze zeer waarschijnlijk ook wel mee akkoord gaan), maar wat nu als het zo bevalt daar in verweggistan en ik helemaal geen behoefte heb om terug te komen na een periode? Wat dán?
En stiekem, diep van binnen, zie ik die kans van dat gevoel als behoorlijk reeel. En ook dat beangstigt me dan weer, ik denk dan direct weer aan mijn huis; wat dan? Naja, allerlei gedachten dus, die misschien niet eens onder deze pijlert thuis horen trouwens
Ik merk dat het meeste dat me belemmert mijn huis is. Ik heb een koophuis en ik ben er best aan gehecht. Natuurlijk kan ik het verhuren (en daar ben ik nu ook wel mee aan de slag), maar toch beangstigt me dat een beetje. Je huis compleet uitgeleefd weer aantreffen lijkt me echt hel. Maar goed, dat is wel een ergste geval dat ik noem.
Wat jij zegt Elninjoo is ook waar; misschien blijkt dat het allemaal toch best goed loopt volgend jaar en kan ik weer in een leuk en goed team terechtkomen, je weet het niet. Ik ga ook wel voor een onbetaald-verlof-deal (waar ze zeer waarschijnlijk ook wel mee akkoord gaan), maar wat nu als het zo bevalt daar in verweggistan en ik helemaal geen behoefte heb om terug te komen na een periode? Wat dán?
En stiekem, diep van binnen, zie ik die kans van dat gevoel als behoorlijk reeel. En ook dat beangstigt me dan weer, ik denk dan direct weer aan mijn huis; wat dan? Naja, allerlei gedachten dus, die misschien niet eens onder deze pijlert thuis horen trouwens
woensdag 8 oktober 2008 om 18:47
quote:Kym schreef op 08 oktober 2008 @ 18:45:
Wat jij zegt Elninjoo is ook waar; misschien blijkt dat het allemaal toch best goed loopt volgend jaar en kan ik weer in een leuk en goed team terechtkomen, je weet het niet. Ik ga ook wel voor een onbetaald-verlof-deal (waar ze zeer waarschijnlijk ook wel mee akkoord gaan), maar wat nu als het zo bevalt daar in verweggistan en ik helemaal geen behoefte heb om terug te komen na een periode? Wat dán?
En stiekem, diep van binnen, zie ik die kans van dat gevoel als behoorlijk reeel. En ook dat beangstigt me dan weer, ik denk dan direct weer aan mijn huis; wat dan? Naja, allerlei gedachten dus, die misschien niet eens onder deze pijlert thuis horen trouwens Gewoon lekker al je opties open houden. Het is 'n stukje zekerheid waardoor je terug kán als het buitenland je tegenvalt, maar je móet natuurlijk niets. Als je daar wilt blijven dan zeg je alsnog je baan op en met je huis moet je maar denken, wie dan leeft die dan zorgt.
Wat jij zegt Elninjoo is ook waar; misschien blijkt dat het allemaal toch best goed loopt volgend jaar en kan ik weer in een leuk en goed team terechtkomen, je weet het niet. Ik ga ook wel voor een onbetaald-verlof-deal (waar ze zeer waarschijnlijk ook wel mee akkoord gaan), maar wat nu als het zo bevalt daar in verweggistan en ik helemaal geen behoefte heb om terug te komen na een periode? Wat dán?
En stiekem, diep van binnen, zie ik die kans van dat gevoel als behoorlijk reeel. En ook dat beangstigt me dan weer, ik denk dan direct weer aan mijn huis; wat dan? Naja, allerlei gedachten dus, die misschien niet eens onder deze pijlert thuis horen trouwens Gewoon lekker al je opties open houden. Het is 'n stukje zekerheid waardoor je terug kán als het buitenland je tegenvalt, maar je móet natuurlijk niets. Als je daar wilt blijven dan zeg je alsnog je baan op en met je huis moet je maar denken, wie dan leeft die dan zorgt.
woensdag 8 oktober 2008 om 19:08
Als je onbetaald verlof hebt heeft je baas ook geen kosten aan jou, dus als jij netjes 2 maanden voordat je terug zou komen laat weten dat je uiteindelijk toch niet terugkomt, heeft je baas tijd genoeg om je vervanging permanent te maken. Bovendien zou ik me niet druk maken over wat fair is of niet. Zo te lezen houdt jouw werkgever ook niet echt rekening met z'n personeel en duwt jullie alleriei ongewenste beleidswijzigingen door de strot.
woensdag 8 oktober 2008 om 19:13
Hm ja. Dat is waar.
Andere collegas die al eens met onbetaald verlof zijn geweest kregen echter wel een contract op basis van een paar uur. Op die manier was volgens de werkgever alles handiger voor verzekering e.d en kregen deze collega's dus toch nog elke maand wat geld uitbetaald op hun rekening, wat dan weer met vakantiedagen te maken zou hebben ofzo.
Ingewikkeld verhaal. Iemand vertelde me dit deze week.
Andere collegas die al eens met onbetaald verlof zijn geweest kregen echter wel een contract op basis van een paar uur. Op die manier was volgens de werkgever alles handiger voor verzekering e.d en kregen deze collega's dus toch nog elke maand wat geld uitbetaald op hun rekening, wat dan weer met vakantiedagen te maken zou hebben ofzo.
Ingewikkeld verhaal. Iemand vertelde me dit deze week.
woensdag 8 oktober 2008 om 20:05
@Kym
Voorheen was het zo dat je ziekenfonds verzekerd kon blijven als je op de loonlijst bleef staan. Dat scheelde een hoop geld en was om die reden aantrekkelijk. Tegenwoordig is dat echter niet meer het geval. En ik geloof ook niet dat er andere voordelen zijn verbonden aan zo'n contract voor een paar uurtjes (maar ik kan me vergissen). Feit is wel dat zo'n contract administratief niet rechtmatig is en dus als fraude gezien zou kunnen worden...
Voor wat betreft het opnemen van onbetaald verlof en dan niet meer terug komen, dat vind ik niet zo netjes. Als een werkgever voor een bepaalde periode iemand vervangt, dan is dat vaak duurder dan een nieuwe kracht aan te nemen. Die kosten maakt hij dus extra om jouw plek voor jou open te houden. Als jij dan alsnog opzegt en je werkgever kan die kosten aantonen, dan zou hij dat eventueel op jou kunnen verhalen.
Wat je zou kunnen proberen is om met je werkgever een terugkeerafspraak te maken. Dan spreek je dus af dat jij uit dienst treedt en dat je binnen een bepaalde periode (bijv. een half jaar of een jaar) weer terug mag komen. Op die manier doe je geen beloften die je niet waar kunt/wilt maken en houd je (als je werkgever er mee instemt) wel alle opties open.
Een andere optie is dat je wel onbetaald verlof neemt en na je terugkeer in elk geval een poosje blijft werken. Dat geeft je ook de financiele ruimte om na je terugkeer op je gemak naar ander werk te zoeken.
Voorheen was het zo dat je ziekenfonds verzekerd kon blijven als je op de loonlijst bleef staan. Dat scheelde een hoop geld en was om die reden aantrekkelijk. Tegenwoordig is dat echter niet meer het geval. En ik geloof ook niet dat er andere voordelen zijn verbonden aan zo'n contract voor een paar uurtjes (maar ik kan me vergissen). Feit is wel dat zo'n contract administratief niet rechtmatig is en dus als fraude gezien zou kunnen worden...
Voor wat betreft het opnemen van onbetaald verlof en dan niet meer terug komen, dat vind ik niet zo netjes. Als een werkgever voor een bepaalde periode iemand vervangt, dan is dat vaak duurder dan een nieuwe kracht aan te nemen. Die kosten maakt hij dus extra om jouw plek voor jou open te houden. Als jij dan alsnog opzegt en je werkgever kan die kosten aantonen, dan zou hij dat eventueel op jou kunnen verhalen.
Wat je zou kunnen proberen is om met je werkgever een terugkeerafspraak te maken. Dan spreek je dus af dat jij uit dienst treedt en dat je binnen een bepaalde periode (bijv. een half jaar of een jaar) weer terug mag komen. Op die manier doe je geen beloften die je niet waar kunt/wilt maken en houd je (als je werkgever er mee instemt) wel alle opties open.
Een andere optie is dat je wel onbetaald verlof neemt en na je terugkeer in elk geval een poosje blijft werken. Dat geeft je ook de financiele ruimte om na je terugkeer op je gemak naar ander werk te zoeken.
zaterdag 11 oktober 2008 om 10:51
Hoi Nummerzoveel,
Nog bedankt voor je reactie; ik ga gewoon eens met mijn werkgever bespreken wat de mogelijkheden zijn voor een periode van afwezigheid. Ben erg benieuwd.
Om even terug te komen op mijn openingspost; het is echt erg, maar steeds meer collega's lijken gewoon op te stappen op mijn werk! Het is haast schrikbarend!
Ik vraag me echt af hoe de organisatie dat op gaat lossen..merk ook weer dat zoiets mij ook weer meer stress en twijfel oplevert. Heftig.
Nog bedankt voor je reactie; ik ga gewoon eens met mijn werkgever bespreken wat de mogelijkheden zijn voor een periode van afwezigheid. Ben erg benieuwd.
Om even terug te komen op mijn openingspost; het is echt erg, maar steeds meer collega's lijken gewoon op te stappen op mijn werk! Het is haast schrikbarend!
Ik vraag me echt af hoe de organisatie dat op gaat lossen..merk ook weer dat zoiets mij ook weer meer stress en twijfel oplevert. Heftig.
zondag 12 oktober 2008 om 11:51
Hoi Kym,
De negatieve sfeer en daarop volgend het vertrek van medewerkers is bij een reorganisatie helemaal niet vreemd. Hoe de werkgever dat oplost is - heel kort door de bocht - niet jouw probleem maar het probleem van de werkgever.
Hoe raar het misschien ook klinkt, de meeste werkgevers weten heel goed dat een reorganisatie dergelijke gevolgen kan hebben. En soms kan er zelfs bewust op aangestuurd worden. Hoe lullig het misschien ook klinkt, het is voor een werkgever ook een kans om het kaf van het koren te scheiden...
De negatieve sfeer en daarop volgend het vertrek van medewerkers is bij een reorganisatie helemaal niet vreemd. Hoe de werkgever dat oplost is - heel kort door de bocht - niet jouw probleem maar het probleem van de werkgever.
Hoe raar het misschien ook klinkt, de meeste werkgevers weten heel goed dat een reorganisatie dergelijke gevolgen kan hebben. En soms kan er zelfs bewust op aangestuurd worden. Hoe lullig het misschien ook klinkt, het is voor een werkgever ook een kans om het kaf van het koren te scheiden...
