Werk & Studie
alle pijlers
durf niet te kiezen
maandag 28 mei 2007 om 10:51
Toen ik nog op de havo zat was ik nog een grijze muis, verlegen, onzeker enzo... ik heb daarna gekozen voor een technische HBO opleiding. Dat leek me interessant en lekker veilig, niet te sociaal enzo 
Tijdens die opleiding en door verschillende bijbaantjes ben ik best wel verandert.. en was ik een sociaal muisje met nog wat onzekerheden, maar was wel tevreden met mezelf.
Toen kwam ik er ook achter dat het werk waarvoor ik opgeleid werd niet echt iets voor mij is. Qua theoretische achtergrond nog steeds interessant, maar wel een 9 tot 5 baan, steeds dezelfde omgeving met dezelfde mensen, andere mentaliteit waarbij ik me niet zo prettig voelde (wetenschappelijke en geitenwollensok-types)
Na de opleiding en wat tijdelijke baantjes in mijn vakgebied zat ik zonder werk. Mijn ouders hebben een winkel en daar was een belangrijk personeelslid langdurig ziek geworden. Omdat ik altijd veel heb meegeholpen in de zaak ben ik haar gaan vervangen. Wel met het idee dat het tijdelijk zou zijn. Maar ik ben blijven plakken en ik vond het zo leuk dat er plannen waren dat ik een winkel erbij zou openen of in elk geval deze later over zou nemen.
Ik werk er nu al een aantal jaren en ik zit al een hele tijd aan mijn top. Door de economische situatie gaat het de laatste tijd niet zo goed met de zaak en hebben we t erg zwaar om de boel staande te houden. We zijn erg ingekrompen met personeel. Het werk is een stuk saaier geworden. Eerder was het altijd superdruk, dus verveelde me nooit... en de laatste tijd was het meer je tijd uitzitten dan dat je iets nuttigs deed...
Omdat ik een "dure" ben (in drukke tijden verdien ik de kosten dubbel en dwars terug, maar nu dus ff nie) is er ontslag voor me aangevraagd... Dit is in goed overleg gegaan, ik ben degene die nog recht heeft op een uitkering. Ook ben ik degene die makkelijk een andere baan kan vinden. Ik was zelf ook al niet zo blij meer met mijn toekomstsperspectief in de winkel en zat al langer te denken om iets anders te gaan doen.
Ondertussen heb ik meerdere dingen gevonden die me allemaal leuk lijken:
Intercedent
Makelaar
Reclamemaker
Webdesigner
Copywriter/Redacteur
Artsenbezoeker
UIteindelijk wil ik als zelfstandig ondernemer aan de slag.. en dan waarschijnlijk als makelaar of een combi van reclamemaker /webdesigner /copywriter /auteur /coach.
Een baan als intercedent of artsenbezoeker zie ik als een leuke interessante leerschool om harder en zakelijker te worden.
Wat ik nou moet kiezen is niet mijn grootste probleem, het probleem is dat ik mij verschuil achter de problemen van mijn ouders en niet de stap durf te maken om echt voor mezelf te kiezen.
Mijn vader is langdurig ziek, dus alles komt neer op mijn moeder. Ze staan beiden langdurig onder stress. Mijn moeder is al enorm veel afgevallen en zit tegen een burn out aan... Als zei wegvalt dan ben ik de enige die de zaak nog draaiende kan houden en als dat niet gebeurt gaat het helemaal mis en gaan ze failliet.
Nu ik nog geen werk heb kan ik veel meehelpen in de huishouding, m'n pa helpen, ondertussen ben ik bezig met een studie copywriting en leer ik mezelf grafisch ontwerpen..
Aan de ene kant vind ik het voor nu wel prima en zit ik af te wachten wat er gaat gebeuren. Maar dat staat me ook wel tegen. Ik zit nu in de leeftijd dat ik nog alle kanten op kan, ervaringen op kan doen... Ik merk bij sollicitaties ook wel dat ik zo weer werk heb... en ook leuke uitdagende functies... Ik kom alleen over als iemand die niet helemaal weet wat ze wil.. en dat is steeds de reden om toch voor iemand anders te kiezen. Ik kan ze geen ongelijk geven... Maar het betekent wel dat als ik er echt 100% voor ga ik veel kans maak om een leuke baan te vinden.
Wat ik ook moeilijk vind is dat bijna niemand weet dat ik zonder werk zit... Dat hebben we zo afgesproken omdat praatjes al snel rond gaan en dat negatief kan uitpakken voor de winkel. Ik probeer dan ook regelmatig mijn gezicht daar nog even te laten zien en verder hebben we allemaal smoesjes als mensen vragen waarom ik dr niet ben.
Mijn vriendinnen weet dit ook niet en hierdoor kan ik bijna niet praten met buitenstaanders die een objectieve blik op mijn situatie kunnen werpen.
Ik lees op het moment veel inspirerende em loopbaan boeken, daar haal ik wel veel uit... ook van de sollicitatie gesprekken en testen op het cwi ben ik wel wijzer geworden.
Alleen durf niet echt een stap te maken en blijf ik maar in een afwachtende positie zitten. Inmiddels gaat het mer de winkel ook steeds weer een beetje beter... het geld wat door mij uitgespaard wordt kan geinvesteerd worden. Op sommige dagen is het eigen te druk en ben ik echt weer nodig. Mijn ambities om de winkel over te nemen waren afgezwakt, maar zodra er weer werk aan de winkel is dan begint het toch wel weer te kriebelen... ik zou het toch wel erg vinden om de winkel definitief vaarwel te zeggen...
In de rustige periodes zie je alleen de nadelen, maar zodra het weer drukker wordt nemen de leuke dingen steeds meer de overhand...
Ondertussen wacht ik wel af, sta ik op stand-by... hoewel ik wel druk bezig ben mezelf te ontwikkelen voel ik me toch wel eens nutteloos en schuldig... een luie uitkeringstrekker die niet wil werken...
Ik weet wel dat dat niet het geval is want lui ben ik niet, en te beroerd om te werken ben ik al helemaal niet!
Wat ik wil bereiken met dit verhaal weet ik ook niet... denk gewoon van me afschrijven...ik vermoed dat velen het advies zullen gaan geven: kies voor jezelf, zoek een leuke uitdagende baan...
maar ik weet nog niet wat ik wil, en wil pas echt voor mezelf kiezen als ik in grote lijnen zeker weet dat het is wat ik wil.. ( en ja zo blijf ik me zelf verstoppen...)
Tijdens die opleiding en door verschillende bijbaantjes ben ik best wel verandert.. en was ik een sociaal muisje met nog wat onzekerheden, maar was wel tevreden met mezelf.
Toen kwam ik er ook achter dat het werk waarvoor ik opgeleid werd niet echt iets voor mij is. Qua theoretische achtergrond nog steeds interessant, maar wel een 9 tot 5 baan, steeds dezelfde omgeving met dezelfde mensen, andere mentaliteit waarbij ik me niet zo prettig voelde (wetenschappelijke en geitenwollensok-types)
Na de opleiding en wat tijdelijke baantjes in mijn vakgebied zat ik zonder werk. Mijn ouders hebben een winkel en daar was een belangrijk personeelslid langdurig ziek geworden. Omdat ik altijd veel heb meegeholpen in de zaak ben ik haar gaan vervangen. Wel met het idee dat het tijdelijk zou zijn. Maar ik ben blijven plakken en ik vond het zo leuk dat er plannen waren dat ik een winkel erbij zou openen of in elk geval deze later over zou nemen.
Ik werk er nu al een aantal jaren en ik zit al een hele tijd aan mijn top. Door de economische situatie gaat het de laatste tijd niet zo goed met de zaak en hebben we t erg zwaar om de boel staande te houden. We zijn erg ingekrompen met personeel. Het werk is een stuk saaier geworden. Eerder was het altijd superdruk, dus verveelde me nooit... en de laatste tijd was het meer je tijd uitzitten dan dat je iets nuttigs deed...
Omdat ik een "dure" ben (in drukke tijden verdien ik de kosten dubbel en dwars terug, maar nu dus ff nie) is er ontslag voor me aangevraagd... Dit is in goed overleg gegaan, ik ben degene die nog recht heeft op een uitkering. Ook ben ik degene die makkelijk een andere baan kan vinden. Ik was zelf ook al niet zo blij meer met mijn toekomstsperspectief in de winkel en zat al langer te denken om iets anders te gaan doen.
Ondertussen heb ik meerdere dingen gevonden die me allemaal leuk lijken:
Intercedent
Makelaar
Reclamemaker
Webdesigner
Copywriter/Redacteur
Artsenbezoeker
UIteindelijk wil ik als zelfstandig ondernemer aan de slag.. en dan waarschijnlijk als makelaar of een combi van reclamemaker /webdesigner /copywriter /auteur /coach.
Een baan als intercedent of artsenbezoeker zie ik als een leuke interessante leerschool om harder en zakelijker te worden.
Wat ik nou moet kiezen is niet mijn grootste probleem, het probleem is dat ik mij verschuil achter de problemen van mijn ouders en niet de stap durf te maken om echt voor mezelf te kiezen.
Mijn vader is langdurig ziek, dus alles komt neer op mijn moeder. Ze staan beiden langdurig onder stress. Mijn moeder is al enorm veel afgevallen en zit tegen een burn out aan... Als zei wegvalt dan ben ik de enige die de zaak nog draaiende kan houden en als dat niet gebeurt gaat het helemaal mis en gaan ze failliet.
Nu ik nog geen werk heb kan ik veel meehelpen in de huishouding, m'n pa helpen, ondertussen ben ik bezig met een studie copywriting en leer ik mezelf grafisch ontwerpen..
Aan de ene kant vind ik het voor nu wel prima en zit ik af te wachten wat er gaat gebeuren. Maar dat staat me ook wel tegen. Ik zit nu in de leeftijd dat ik nog alle kanten op kan, ervaringen op kan doen... Ik merk bij sollicitaties ook wel dat ik zo weer werk heb... en ook leuke uitdagende functies... Ik kom alleen over als iemand die niet helemaal weet wat ze wil.. en dat is steeds de reden om toch voor iemand anders te kiezen. Ik kan ze geen ongelijk geven... Maar het betekent wel dat als ik er echt 100% voor ga ik veel kans maak om een leuke baan te vinden.
Wat ik ook moeilijk vind is dat bijna niemand weet dat ik zonder werk zit... Dat hebben we zo afgesproken omdat praatjes al snel rond gaan en dat negatief kan uitpakken voor de winkel. Ik probeer dan ook regelmatig mijn gezicht daar nog even te laten zien en verder hebben we allemaal smoesjes als mensen vragen waarom ik dr niet ben.
Mijn vriendinnen weet dit ook niet en hierdoor kan ik bijna niet praten met buitenstaanders die een objectieve blik op mijn situatie kunnen werpen.
Ik lees op het moment veel inspirerende em loopbaan boeken, daar haal ik wel veel uit... ook van de sollicitatie gesprekken en testen op het cwi ben ik wel wijzer geworden.
Alleen durf niet echt een stap te maken en blijf ik maar in een afwachtende positie zitten. Inmiddels gaat het mer de winkel ook steeds weer een beetje beter... het geld wat door mij uitgespaard wordt kan geinvesteerd worden. Op sommige dagen is het eigen te druk en ben ik echt weer nodig. Mijn ambities om de winkel over te nemen waren afgezwakt, maar zodra er weer werk aan de winkel is dan begint het toch wel weer te kriebelen... ik zou het toch wel erg vinden om de winkel definitief vaarwel te zeggen...
In de rustige periodes zie je alleen de nadelen, maar zodra het weer drukker wordt nemen de leuke dingen steeds meer de overhand...
Ondertussen wacht ik wel af, sta ik op stand-by... hoewel ik wel druk bezig ben mezelf te ontwikkelen voel ik me toch wel eens nutteloos en schuldig... een luie uitkeringstrekker die niet wil werken...
Ik weet wel dat dat niet het geval is want lui ben ik niet, en te beroerd om te werken ben ik al helemaal niet!
Wat ik wil bereiken met dit verhaal weet ik ook niet... denk gewoon van me afschrijven...ik vermoed dat velen het advies zullen gaan geven: kies voor jezelf, zoek een leuke uitdagende baan...
maar ik weet nog niet wat ik wil, en wil pas echt voor mezelf kiezen als ik in grote lijnen zeker weet dat het is wat ik wil.. ( en ja zo blijf ik me zelf verstoppen...)
maandag 28 mei 2007 om 11:06
wat je je moet afvragen bij het zoeken naar de voor jou juiste baan is; past het beroep bij jouw karakter? zorg dat je een realistisch beeld van dat beroep krijgt, informeer hoe een werkdag er uit ziet en stel je eens voor dat je dat beroep zou uitoefenen...word je er blij van, krijg je energie van dat idee?
daarnaast moet je kijken of het haalbaar is qua opleiding/achtergrond
en als je niet kan kiezen uit beroepen, zie je een rode draad?
of wat je kan doen; maak een lijstje van eisen waaraan jouw droombaan voor jou moet voldoen en kijk wat erbij past
succes
daarnaast moet je kijken of het haalbaar is qua opleiding/achtergrond
en als je niet kan kiezen uit beroepen, zie je een rode draad?
of wat je kan doen; maak een lijstje van eisen waaraan jouw droombaan voor jou moet voldoen en kijk wat erbij past
succes
maandag 28 mei 2007 om 11:10
Ik vind de keuzes voor je beroepen al erg breed georienteerd en dan wil je nog meerdere vakken gaan combineren eventueel. Wat vind je nu echt belangrijk in een baan? (Veel) geld verdienen, contact met mensen, zelf dingen uitwerken, ........... ?
Ik weet wel het een en ander over het vak van webdesigner, dus als je daar vragen over hebt, stel ze gerust. En dat vak op zich is al enorm breed.
Ik weet wel het een en ander over het vak van webdesigner, dus als je daar vragen over hebt, stel ze gerust. En dat vak op zich is al enorm breed.
maandag 28 mei 2007 om 11:32
wat ik belangrijk vind is:
zelfstandigheid
contact met mensen
creativiteit
geld verdienen
in die volgorde
en op de een of andere manier vind ik al die aspecten wel terug in de opties die ik voor ogen heb...ik ben ook niet zo zeer bang dat ik mijn weg niet zal vinden...
ik zit meer vast door de situatie waar ik nu inzit... ik ben bang achter het net te vissen omdat ik nu niet kan/wil/durf te kiezen.. voor mijn gevoel moet er NU iets gebeuren... maar heb geen idee wat en ik kan er niet met mensen over praten die mijn situatie echt kennen en die me objectief hun mening kunnen geven.. dat vind ik lastig...
zelfstandigheid
contact met mensen
creativiteit
geld verdienen
in die volgorde
en op de een of andere manier vind ik al die aspecten wel terug in de opties die ik voor ogen heb...ik ben ook niet zo zeer bang dat ik mijn weg niet zal vinden...
ik zit meer vast door de situatie waar ik nu inzit... ik ben bang achter het net te vissen omdat ik nu niet kan/wil/durf te kiezen.. voor mijn gevoel moet er NU iets gebeuren... maar heb geen idee wat en ik kan er niet met mensen over praten die mijn situatie echt kennen en die me objectief hun mening kunnen geven.. dat vind ik lastig...
maandag 28 mei 2007 om 11:45
Je weet goed wat je belangrijk vind, dat is een goed begin!
Hoe zie je de zelfstandigheid en creativiteit? Ik kan natuurlijk alleen vanuit mijn eigen vak (webdesign/webmaster) praten, maar zelfstandigheid is daarin een heel belangrijk element, maar aan de andere kant moet je ook veel samenwerken en daardoor ben je ook vaak afhankelijk van partijen. Het internet komt helaas nog in veel communicatietrajecten pas op het einde in beeld en dat heeft een heleboel haken en ogen. Dus je bent wel heel zelfstandig bezig, maar ook vaak een spin in een web.
En vooral bij het vak van webdesigner komt creativiteit in meerdere aspecten aan bod. Je moet creatief zijn in je vormgeving, maar ook hoe je met de techniek (en de beperkingen daarvan) omgaat en creatief om dingen van mensen gedaan te krijgen (dat is vooral bij het webmaster-deel).
Je hebt nog een lange weg te gaan. Als je nog moet beginnen aan om- of bijscholing dan ben je al snel een hele poos verder voor dat je daadwerkelijk het werk kunt gaan doen dat je ambieert. En helaas ben je dan vaak al wat ouder en is de concurentie van de jonge schoolverlaters hoog.
Ik heb een soortgelijk proces doorgemaakt: Begonnen met een hts opleiding (wel technische en creatief) vervolgens daarin gaan werken. Na een paar jaar kwam ik tot de conclusie dat ik dat niet wilde blijven doen. Ik heb toen een deeltijdopleiding tot multimediavormgever gevolgd en na het eerste jaar had ik een baan gevonden waarin ik mijn beide vakgebieden kon combineren. Langzaamaan is mijn werk verschoven naar de multimediakant. Het is nu 4 jaar geleden dat ik mijn opleiding heb afgerond, in die tijd heb ik 2 kinderen gekregen en sinds een paar maanden heb ik een nieuwe baan gevonden op mijn nieuwe vakgebied (en het oude is daar ook mooi meegenomen)
Hoe zie je de zelfstandigheid en creativiteit? Ik kan natuurlijk alleen vanuit mijn eigen vak (webdesign/webmaster) praten, maar zelfstandigheid is daarin een heel belangrijk element, maar aan de andere kant moet je ook veel samenwerken en daardoor ben je ook vaak afhankelijk van partijen. Het internet komt helaas nog in veel communicatietrajecten pas op het einde in beeld en dat heeft een heleboel haken en ogen. Dus je bent wel heel zelfstandig bezig, maar ook vaak een spin in een web.
En vooral bij het vak van webdesigner komt creativiteit in meerdere aspecten aan bod. Je moet creatief zijn in je vormgeving, maar ook hoe je met de techniek (en de beperkingen daarvan) omgaat en creatief om dingen van mensen gedaan te krijgen (dat is vooral bij het webmaster-deel).
Je hebt nog een lange weg te gaan. Als je nog moet beginnen aan om- of bijscholing dan ben je al snel een hele poos verder voor dat je daadwerkelijk het werk kunt gaan doen dat je ambieert. En helaas ben je dan vaak al wat ouder en is de concurentie van de jonge schoolverlaters hoog.
Ik heb een soortgelijk proces doorgemaakt: Begonnen met een hts opleiding (wel technische en creatief) vervolgens daarin gaan werken. Na een paar jaar kwam ik tot de conclusie dat ik dat niet wilde blijven doen. Ik heb toen een deeltijdopleiding tot multimediavormgever gevolgd en na het eerste jaar had ik een baan gevonden waarin ik mijn beide vakgebieden kon combineren. Langzaamaan is mijn werk verschoven naar de multimediakant. Het is nu 4 jaar geleden dat ik mijn opleiding heb afgerond, in die tijd heb ik 2 kinderen gekregen en sinds een paar maanden heb ik een nieuwe baan gevonden op mijn nieuwe vakgebied (en het oude is daar ook mooi meegenomen)
maandag 28 mei 2007 om 12:21
het klopt dat ik nog een lange weg te gaan heb en veel moet leren, welke kant ik ook zal kiezen... daarom ben ik ook begonnen met een opleiding voor copywriter...dingen als webdesign, grafisch vormgeven zijn dingen die ik mezelf ook goed aan kan leren (kan al best wat inmiddels) en bovendien heb ik contacten die me daarbij kunnen en willen helpen...
makelaardij is ook een 2 jarige opleiding en bij ontercedent en artsenbezoeker krijg je een interne opleiding voordat je begint...
dit zijn ook redenen waarom ik niet zomaar even kan kiezen... ik wil niet na een jaar alweer stoppen omdat ik t toch niet leuk vind... bovendien vergt het veel inspanningen en ondertussen heb ik veel verantwoordelijkheidsgevoel voor de situatie van mn ouders en zijn er situaties dat ik hun belang als eerste prioriteit stel boven andere dingen.. Dat kan niet als ik eenmaal met een serieuze ambitieuze baan aan t werk of in opleiding ben...
Ik vind het gewoon lastig, voor mijn gevoel moet ik nu geforceerd kiezen... terwijl ik het liefst alles nog even op zn beloop laat... maar dan ben ik weer bang te passief te zijn en de keuzes niet meer in eigen hand heb...
makelaardij is ook een 2 jarige opleiding en bij ontercedent en artsenbezoeker krijg je een interne opleiding voordat je begint...
dit zijn ook redenen waarom ik niet zomaar even kan kiezen... ik wil niet na een jaar alweer stoppen omdat ik t toch niet leuk vind... bovendien vergt het veel inspanningen en ondertussen heb ik veel verantwoordelijkheidsgevoel voor de situatie van mn ouders en zijn er situaties dat ik hun belang als eerste prioriteit stel boven andere dingen.. Dat kan niet als ik eenmaal met een serieuze ambitieuze baan aan t werk of in opleiding ben...
Ik vind het gewoon lastig, voor mijn gevoel moet ik nu geforceerd kiezen... terwijl ik het liefst alles nog even op zn beloop laat... maar dan ben ik weer bang te passief te zijn en de keuzes niet meer in eigen hand heb...
maandag 28 mei 2007 om 13:14
Dit onderdeel moet je niet onderschatten, er zijn veel mensen die denken dat ze het goed doen, maar er eigenlijk niks van bakken. Doordat de grafische software voor iedereen beschikbaar is, denken veel mensen dat ze dan ook meteen vormgever kunnen zijn. Niets is minder waar. Een goede opleiding (en vooral talent) hierin is toch echt iets wat je nodig hebt.
Ik snap dat het heel moeilijk is en dat je je gedwongen voelt om te kiezen, maar je komt binnenkort zonder werk te zitten, dus je zult iets moeten. Je kunt kiezen voor een minder veeleisende baan en intussen zoeken naar wat je echt wilt.
Doe je nog meer voor je ouders dan in hun winkel werken? Of ga je dat straks nog vrijwillig doen?
