Werk & Studie alle pijlers

Ervaringen kantoorpolitiek

14-09-2023 09:10 132 berichten
Laatst in een topic had iemand het over kantoorpolitiek en er kwamen bij mij wat absurde herinneringen naar boven.
Daarom open ik een luchtig topic om wat grappige of minder grappige ervaringen te delen die typisch kantoorpolitiek zijn.

TO trapt af
TinyTiny schreef:
14-09-2023 14:08
Ik word knettergek van al het geblaat in de kantoortuin, werk veel liever thuis. Als ik op kantoor zit, zet ik dus regelmatig de headset op. Ik hoef het telefoongesprek van Truus en het lachen van Henk etc. allemaal niet te horen. Leidt enorm af.
Of de mislukte date van X en het vurige avontuur met de FWB van Y.
Alle reacties Link kopieren Quote
Denneboom schreef:
14-09-2023 17:18
De onverdraagzaamheid gaat zo te lezen dus ook twee kanten op. "Dan regel je gewoon thuiszorg" en "dan regel je gewoon opvang".
Het lijkt me fijn voor jou en je collega's als jullie het onbegrip naar elkaar kunnen loslaten. Ik denk dat het daar een stuk gezelliger van wordt.
Zo lees ik het ook. Lijkt me een hele vervelende situatie met veel spanning.
Champoo schreef:
14-09-2023 14:20
Dat mag van mij eenieder voor zichzelf bepalen. Zolang ze niet in mijn team zitten, want als je je niet van wat geluid kunt afsluiten dan pas je mijns inziens niet zo goed op een gezonde commerciële werkvloer.
En dus bepaal jij het en niet die iedereen zelf?
Alle reacties Link kopieren Quote
Werken met een jong kind erbij is gewoon niet te doen, ook thuis niet.
Geen motto
ankalida schreef:
14-09-2023 15:52
Ik word echt een sacherijnige oudgediende zonder dat te willen. Hier zijn een flink aantal medewerkers de afgelopen paar jaar vervangen. Ik ben met een dienstverband van 8 jaar dus oudgediende cq dinosaurus.

Nu wordt er verwacht dat ik ontzettend positief reageer op zaken als:
* Nieuwe medewerker Pietje gaat die leuke klus doen, want we moeten nieuwe medewerker wel een beetje leuke functie-inhoud geven. (Tsja, dat is bij mij weggehaald. Erg fijn, dat ik dan de k-klussen overhoudt)
* We bieden alle ruimte om privé en werk te combineren. (Tsja, onmogelijk om een overleg in te plannen vanwege het uitje met de kleuterklas van Fleurtje en online meetings kunnen prima met gillende kinderen op de achtergrond. Regel gewoon opvang en ga eens het aantal uren werken waarvoor je bent aangenomen)
* Wat fijn dat dit project geslaagd is! (Tsja, als we de oude methode niet in de vuilnisbak hadden gegooid om compleet opnieuw te beginnen, dan waren we nu verder geweest. Het had er misschien iets minder hip uitgezien, maar wel gewerkt)

Wie heeft de gouden tip? Hoe kan ik op deze onzin nog positief blijven reageren?
Het is voor jou tijd voor een nieuwe werkomgeving. Je klinkt ontzettend gefrustreerd en daardoor akelig.

Ik vind het juist super wanneer een overleg kan worden verschoven op verzoek van een collega en er kinderen van een collega een keer in beeld komen zonder commentaar. Dat geeft mij het gevoel dat ik werk voor een organisatie die oog heeft voor de menselijke maat. Heerlijk!
Suniva schreef:
14-09-2023 17:13
Tsja, ik heb ook wat af moeten schipperen toen mijn kinderen nog klein waren en ik zie nu ook wel eens dingen waarvan ik denk, oké dit kon dus echt niet.

De mogelijkheid tot thuiswerken met stip op 1. Was voor corona onbespreekbaar, nu doet iedereen dat. Ik weet hoeveel stress het kan geven als je die optie niet hebt dus ik gun het de jonge ouders van nu van harte.
Ik en man hadden het vandaag nog over dat zonder de optie thuiswerken en een flexibele werkgever ons gezin voor de afgrond zou staan.
Terwijl dank thuiswerken en flexibiliteit wij knetterhard kunnen werken en kunnen presteren.

Voor elke partij volop winst.
emanina schreef:
14-09-2023 17:25
Werken met een jong kind erbij is gewoon niet te doen, ook thuis niet.


Ideaal is het niet maar soms breekt nood wet. Het is in elk geval beter dan een kind alleen achterlaten omdat er geen opvang is.
BlaBla schreef:
14-09-2023 17:22
En dus bepaal jij het en niet die iedereen zelf?
Daar zijn afspraken over gemaakt als team, en ik handhaaf die (overigens niet nodig, want iedereen houdt zich hieraan). Probleem was dat ongeveer de helft met zo'n ding op naar muziek/podcasts/luistersprookjes zat te luisteren en daardoor minder aanspreekbaar was voor collega's uit andere teams. De andere helft van het team kreeg dat werk op zijn bord, want dat was wel zo makkelijk voor die collega's. Op deze manier hebben we het probleem opgelost. Overigens is het ook not-done om op luide toon privégesprekken te gaan zitten voeren, doe dat even bij het koffieapparaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mighty_Macaw schreef:
14-09-2023 15:52
Oooh ja, dat was ik alweer vergeten, zo werd het bij ons ook gebracht en wij kregen er nog een 6e S bij, voor safety.
Pfff, 20 jaar geleden ingevoerd, 6S.
Nu weer ingevoerd: er hangt zelfs een ingelijstte foto van hoe het eruit moet zien: lege deskbureau met pc en randapparatuur en gesloten archiefkast in lege kantoor....

Zijn hier nu wel in doorgeslagen
Alle reacties Link kopieren Quote
emanina schreef:
14-09-2023 17:25
Werken met een jong kind erbij is gewoon niet te doen, ook thuis niet.
Sluit mij hierbij aan.
Was (gelukkig niet meer) als klantenservicemedewerkster
werkzaam en mijn directe collega had maar liefst 3 jonge kinderen. En je kon geen gesprek voeren zonder kinderen te horen "wie is dat" "ik wil kijken" als we deden beeldbellen of geluid van speelgoed. Tijdens overleggen wilden altijd 1 van de kids op schoot en was het ruzie met de anderen wie op schoot wilde....het was best storend en daar is toen iets van gezegd door leidinggevende. Wat niet in goed werd ontvangen.

Even over de functie, we waren maandag tot vrijdag bereikbaar vanaf 08:30 tot 17:00 uur. In de lunchpauze en als je tussendoor wcbreaks had of even drinken wilde pakken moesten we elkaar aflossen. Thuiswerken is een optie maar iedere 2e dinsdag van de maand was het verzoek in persoon aanwezig op kantoor te zijn. Ze was er nooit en bij ieder slaapje, kind of meervoud te eten en drinken geven, ruzies sussen of huilend kind troosten of kinderen wegbrengen of ophalen van school of feestjes of hobbies moest ik haar lijnen ook overnemen. Dan zat ik continue aan de lijn en kon geen samenvattingen afmaken of er kwam weer een lijn binnen.
Omdat ook tijdens meetings er altijd een kind op schoot zat maar ook hoorbaar als klanten belden en zij als moeder gewoon haar werk erdoor verwaarloosde.

Ik had echt een collega die er wel was maar gewoon geen werk verrichten want alle aandacht ging naar de kinderen uit. Ze had wel gebruik gemaakt voorheen van opvang maar opgezegd toen ze zwanger was van de derde omdat dat volgens haar berekeningen teveel voor ging betalen bij 3 kids (mij kun je alles wijsmaken heb zelf geen kids).

Mocht iemand werk hebben dat in de avonduren/zelf indelen mogelijk is als de kids op bed liggen of ouder en zelfstandiger zijn kunnen kids en werk zeker samen gaan maar mijn ervaringen was echt ellende.
Zwijgen is geen zwakte maar een sterkte.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb soms zin om een bordje "helpdesk" op mijn bureau te plaatsen.

De gekste en simpelste vragen krijg ik.
Denk 2 seconden zelf na of lees wat er op de muur geschreven staat voor je mij 3 keer komt vragen waar de koffie staat.

Ik ben blijkbaar ook een levende app voor openbaar vervoer.
Weet ik veel hoe jij thuisgeraakt of bij cliënt A geraakt? Zoek het zelf even op. Dat moet ik namelijk ook.
En nee, het is niet omdat ik met cijfers en administratie werk dat ik dat ineens beter zou kunnen.


Dan hebben we het nog niet over die oelewapper die dacht dat ik zijn koffie wel ging maken "omdat HIJ wel een bachelor-diploma had". Wat denk je dat ik heb :-D?
Hij probeerde het bij wel meer mensen ... de baas met een dubbele master die wél altijd koffie maakte heeft hem op een bepaald moment toch echt recht in zijn gezicht uitgelachen.
Na 1.5 jaar besefte hij zelf dat hij geen zin had in koffie maken en dat hij en ons bedrijf geen match waren. Nog niet vaak zo blij geweest om iemand uit te zwaaien.
(Het was niet het enige oelewapper-gedrag dat hij liet zien en op 't einde had ie ruzie met de halve toko. Moet je bij ons écht kunnen bij sommigen :-).)



Ik schrijf intussen trouwens élke maand een huis-nieuwsbrief.
Gezellige onderwerpen als vaatwasser, aanwezigheidsbord, afval, check de koelkast regelmatig,, vul je agenda in zodat we weten waar je zit en hoe je bereikbaar bent, ... zijn steeds weerkerende onderwerpen.

Kwestie ook dat er tussendoor geen 37 mails over 't zelfde onderwerp gestuurd worden.
(3 keer raden overigens wie die mails dan mag sturen :-D. Uiteraard niet de directeur die er zich weer aan ergert dat iemand gisteren het alarm weer niet heeft opgezet ...)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Champoo schreef:
14-09-2023 17:59
Daar zijn afspraken over gemaakt als team, en ik handhaaf die (overigens niet nodig, want iedereen houdt zich hieraan). Probleem was dat ongeveer de helft met zo'n ding op naar muziek/podcasts/luistersprookjes zat te luisteren en daardoor minder aanspreekbaar was voor collega's uit andere teams. De andere helft van het team kreeg dat werk op zijn bord, want dat was wel zo makkelijk voor die collega's. Op deze manier hebben we het probleem opgelost. Overigens is het ook not-done om op luide toon privégesprekken te gaan zitten voeren, doe dat even bij het koffieapparaat.
Ik las in je bericht dat jij juist moeite had met de mensen die last hebben van al die geluiden en daardoor liever thuis werken.
Wij gingen samen met een ander team.
Ze kwamen bij ons 'erbij'. Er werd een groot feest voor externen georganiseerd.
Dat deel van het team vertrok die namiddag voor het feest zou plaatsvinden naar een restaurant.
Ze hadden veel mensen uitgenodigd en hadden een eigen hoek in het gebouw.
Op een gegeven moment gingen we kijken, niks klaargezet en klaargemaakt voor het feest.
Dus wij bellen wat de bedoeling was.
Bleek dat ze gewoon helemaal niet hadden nagedacht over dat ze het feest ook daadwerkelijk moesten geven.
Ze dachten leuk te gaan eten en daarna lekker aan te sluiten op het feest.
Dus wij wezen op de takenlijsten die gemaakt waren en waar ze ook hun namen op hadden ingevuld.
'oh we dachten dat dat een grapje was'. Ze zaten dus onderling in het restaurant te grappen over hun taken.
Ze kwamen gehaast terug uit het restaurant en zijn heel boos het feest gaan voorbereiden.
Ze vonden het oncollegiaal van ons dat we dat 'misverstand' niet voor ze hadden opgelost en dat ze terug moesten komen. 'jullie hadden dat toch ook even kunnen doen'.
Hebben ze nog jaren over lopen zeuren tijdens teambuilding dingen.
De dag dat ze zo teleurgesteld waren in hun collega's.
Alle reacties Link kopieren Quote
BlaBla schreef:
14-09-2023 17:28
Het is voor jou tijd voor een nieuwe werkomgeving. Je klinkt ontzettend gefrustreerd en daardoor akelig.

Ik vind het juist super wanneer een overleg kan worden verschoven op verzoek van een collega en er kinderen van een collega een keer in beeld komen zonder commentaar. Dat geeft mij het gevoel dat ik werk voor een organisatie die oog heeft voor de menselijke maat. Heerlijk!
Ik ben al 23 jaar alleenstaande ouder en heb in het verleden jarenlang elke maandag 3 uur vrij genomen zodat ik een middag per week de kinderen zelf uit school kon halen. Mijn enige gunst/verzoek was dat overleggen om 9.30 startten zodat ik op tijd kon zijn. Kon dat niet, dan regelde ik vso of een klasgenootje.
Tegenwoordig gaan de gunsten wel heel ver. Sommige mensen doen geheel zonder kinderopvang en ‘werken’ thuis terwijl er kleine kinderen bij zijn. Of zijn twee dagen per week na 14.30 gewoon niet meer bereikbaar en wel ft salaris binnenharken. Ik heb dat wel eens getest hoor, ‘welke avond zullen we dan overleggen?’, dan word je heel raar aangekeken.
Alle reacties Link kopieren Quote
ankalida schreef:
14-09-2023 15:52
Ik word echt een sacherijnige oudgediende zonder dat te willen. Hier zijn een flink aantal medewerkers de afgelopen paar jaar vervangen. Ik ben met een dienstverband van 8 jaar dus oudgediende cq dinosaurus.

Sterkte. Ik zit er al dertig jaar en heb meer leidinggevenden zien vertrekken dan gaan.

"We gaan het helemaal anders doen! We gaan nu..."

Ze voelen zich direct op hun lange tenen getrapt als je reageert met "Alweer?"
:zzz:
Je ziet toch liever zo’n strak lijf dan een uitgezakte mokkapunt, weet je wel weet je niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Suniva schreef:
14-09-2023 11:13
Ja dat had ik zeker moeten doen. Ik begrijp ook nog steeds niet wat er nou in zijn hoofd omging. Blijf gewoon met je klauwen van onze spullen af. We hebben wel vaker dat mensen zich heel graag met ons werk bemoeien (we doen ook het leukste werk van het hele bedrijf) maar dan zeggen we meestal, solliciteer maar als we een vacature hebben. Maar dit was wel een hele rare actie.
Gewoonlijk ben ik niet zo'n type die mensen overal bij in de cc zet, maar bij zo'n pest actie, zou ik een mail sturen naar hem met zijn en jouw manager in de cc, waarbij je aangeeft het niet te waarderen dat je kostbare werktijd hebt verloren omdat hij aan je spullen was gekomen.
KamilleT schreef:
14-09-2023 20:14
Ik ben al 23 jaar alleenstaande ouder en heb in het verleden jarenlang elke maandag 3 uur vrij genomen zodat ik een middag per week de kinderen zelf uit school kon halen. Mijn enige gunst/verzoek was dat overleggen om 9.30 startten zodat ik op tijd kon zijn. Kon dat niet, dan regelde ik vso of een klasgenootje.
Tegenwoordig gaan de gunsten wel heel ver. Sommige mensen doen geheel zonder kinderopvang en ‘werken’ thuis terwijl er kleine kinderen bij zijn. Of zijn twee dagen per week na 14.30 gewoon niet meer bereikbaar en wel ft salaris binnenharken. Ik heb dat wel eens getest hoor, ‘welke avond zullen we dan overleggen?’, dan word je heel raar aangekeken.
Dat vind ik ook.
Blckcffee schreef:
14-09-2023 20:38
Sterkte. Ik zit er al dertig jaar en heb meer leidinggevenden zien vertrekken dan gaan.

"We gaan het helemaal anders doen! We gaan nu..."

Ze voelen zich direct op hun lange tenen getrapt als je reageert met "Alweer?"
:zzz:
Ik ben ook een van de mensen die al langer daar rondloopt. En ik heb ook al 100 x hetzelfde topidee gehoord van nieuwe collega's. De veranderdrang van nieuwe collega's is fascinerend. Ik verander zogenaamd dus ik ben ofzo. Of het ook een verbetering betekent is niet van belang.

Projecten die ook mislukten toen hun voorgangers het probeerden. Processen willen aanpassen die om een goede reden zijn zoals ze zijn. En wensen die iedereen al honderd jaar heeft maar die niet gerealiseerd worden omdat geld, middelen, mensen, draagvlak, commitment van management, tijd, whatever ontbreekt.

Zelden heb ik (nieuwe) mensen iets zien realiseren waarvan ik dacht, wow wat een briljante zet.

Maar dit zeg ik allemaal niet. Ik glimlach bij het zoveelste zogenaamd nieuwe idee, zeg wat een goed idee, gaan we doen, top dat je zoveel initiatief neemt. En dan hoor ik er nooit meer wat van of het plan sneuvelt na de eerste enthousiast georganiseerde brainstorm alsnog of niemand heeft zin in het extra werk en het sterft een stille dood.
Surebaby schreef:
14-09-2023 20:51
Dat vind ik ook.
Ik ook. Maar ik ken dus ook mensen die al beginnen te zuchten en te steunen bij het verzoek van collega's om vergaderingen niet voor 9u te laten beginnen ivm schoolgaande kinderen.
ankalida schreef:
14-09-2023 15:52
Ik word echt een sacherijnige oudgediende zonder dat te willen. Hier zijn een flink aantal medewerkers de afgelopen paar jaar vervangen. Ik ben met een dienstverband van 8 jaar dus oudgediende cq dinosaurus.

Nu wordt er verwacht dat ik ontzettend positief reageer op zaken als:
* Nieuwe medewerker Pietje gaat die leuke klus doen, want we moeten nieuwe medewerker wel een beetje leuke functie-inhoud geven. (Tsja, dat is bij mij weggehaald. Erg fijn, dat ik dan de k-klussen overhoudt)
* We bieden alle ruimte om privé en werk te combineren. (Tsja, onmogelijk om een overleg in te plannen vanwege het uitje met de kleuterklas van Fleurtje en online meetings kunnen prima met gillende kinderen op de achtergrond. Regel gewoon opvang en ga eens het aantal uren werken waarvoor je bent aangenomen)
* Wat fijn dat dit project geslaagd is! (Tsja, als we de oude methode niet in de vuilnisbak hadden gegooid om compleet opnieuw te beginnen, dan waren we nu verder geweest. Het had er misschien iets minder hip uitgezien, maar wel gewerkt)

Wie heeft de gouden tip? Hoe kan ik op deze onzin nog positief blijven reageren?
Doorschuiven. “Ja! Dat was ook hard nodig, vernieuwing 300.000. Ja ik zie dit wel zitten!” *stel verdiepende vraag om nep-enthousiasme echter over te laten komen* “Agile? Hè Willemijn, had jij daar niet laatst een cursus voor gevolgd? Ja echt iets voor jou, ik weet dat je dit kunt. *kijk naar manager/teamleider/hoe het ook heet bij jullie* “Willemijn verdient deze uitdaging hoor, we kunnen altijd bijspringen maar ik weet dat ze dit kan. Oh ik moet nu naar overleg 20 van vandaag, hey Willemijn, we houden contact hè”

Ik ben zo’n dino met 20+ jaar op de teller en kan bovenstaande niet eens meer opbrengen. Ik probeer heel bedachtzaam te kijken en stel net genoeg nietszeggende vragen in gepast jargon om de ehbv’er van dienst niet te alarmeren. En intussen houd ik mij rustig door te doen alsof ik naar een sprookje zit te kijken, een zieke variant op de kleren van de keizer. Verkassen heeft geen zin, bepaalde BS is sectorbreed door het hele land hetzelfde. Ik bewaar al mijn energie voor de volgende vergadering van de medezeggenschapsraad (ook een tip, ik kan er mijn ei echt wel deels in kwijt)
Alle reacties Link kopieren Quote
Suniva schreef:
14-09-2023 20:59


Maar dit zeg ik allemaal niet. Ik glimlach bij het zoveelste zogenaamd nieuwe idee, zeg wat een goed idee, gaan we doen, top dat je zoveel initiatief neemt. En dan hoor ik er nooit meer wat van of het plan sneuvelt na de eerste enthousiast georganiseerde brainstorm alsnog of niemand heeft zin in het extra werk en het sterft een stille dood.
Mag ik bij jou in de leer?

Ik heb mijn tongetje teveel voorin de bek liggen.
:proud:
Je ziet toch liever zo’n strak lijf dan een uitgezakte mokkapunt, weet je wel weet je niet.
Suniva schreef:
14-09-2023 15:33
Zeker. In principe ruim je gewoon je eigen troep op natuurlijk.
Maar ik roep ook wel eens, wie heeft er nog vaat, dan neem ik het gelijk mee.

Als dat achtergebleven kopje niet wordt opgeruimd dan is meestal de schoonmaker de sjaak. Dat vind ik echt erg dus dan neem ik het mee. Is minder moeite dan gaan lopen janken dat je het niet wilt opruimen.
Bij ons loopt de schoonmaak gedurende de dag rondes om servies en kopjes op te halen, in van die grijze horecabakken. En ‘s avonds buiten kantoortijden halen ze sowieso alles op. Het is echt een van hun taken hier.
Alle reacties Link kopieren Quote
Al een oudje inmiddels. Mijn man is een keer gebeld toen wij in de bus naar Spanje zaten waar de stofzuigerzakken liggen. En nee dat hoorde niet bij zijn takenpakket😂
Alle reacties Link kopieren Quote
Blckcffee schreef:
14-09-2023 20:38
Sterkte. Ik zit er al dertig jaar en heb meer leidinggevenden zien vertrekken dan gaan.

"We gaan het helemaal anders doen! We gaan nu..."

Ze voelen zich direct op hun lange tenen getrapt als je reageert met "Alweer?"
:zzz:
De 7 jaar cyclus.
Ik ben zelf ook nooit zo’n fan van al dat soort veranderingen, vaak in gang gezet door een nieuwe toplaag die graag hun stempel willen zetten. Maar als 40+ vrouw loop je al gauw risico als verzuurde oude vrouw weggezet te worden, dus ik doe zo enthousiast mogelijk, wetende dat de soep vaak toch niet zo heet gegeten wordt. Als jongeling wordt het nog wel geaccepteerd als je enigszins kritisch bent, maar van een middelbare vrouw wordt dat vaak minder positief opgepakt. Dus áls ik alsnog mijn bedenkingen wil uiten, dan op vrolijke en opgewekte toon, en met als uitgangspunt dat ik graag mee ga in de vernieuwingen. Wat vaak bepaald niet het geval is.

Het is ook niet organisatiegebonden voor mij, in mijn sector zijn er gewoon terugkerende golven van vernieuwing. Ach ja.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven