Werk & Studie
alle pijlers
etiquette voor op envelop
vrijdag 1 februari 2008 om 16:51
Nee, hiermee bedoel ik natuurlijk niet van die stickers 
maar ik vraag me het volgende af:
als ik een brief stuur naar een bedrijf, en ik wil dat deze bij mevrouw A óf bij mevrouw B aankomt, en ik schrijf op de envelop: t.a.v. mevrouw A, of mevrouw B, staat dat wat opportunistisch, vind ik. Toch wil ik graag dat mijn brief bij een van deze twee dames aankomt, maar ik heb geen voorkeur. Weet iemand wat hier het etiquette voor is?
maar ik vraag me het volgende af: als ik een brief stuur naar een bedrijf, en ik wil dat deze bij mevrouw A óf bij mevrouw B aankomt, en ik schrijf op de envelop: t.a.v. mevrouw A, of mevrouw B, staat dat wat opportunistisch, vind ik. Toch wil ik graag dat mijn brief bij een van deze twee dames aankomt, maar ik heb geen voorkeur. Weet iemand wat hier het etiquette voor is?
vrijdag 1 februari 2008 om 16:58
Hoezo opportunistisch? Het lijkt mij de aangewezen manier om te zorgen dat de brief bij één van beide mevrouwen aankomt. Leg eens uit waarom jij dat opportunistisch vindt.
Zijn er ook nog mevrouwen C en D waar de brief niet bij moet belanden ofzo? In dat geval zou ik de brief aan mevrouw A richten of aan mevrouw B, niet aan allebei.
Zijn er ook nog mevrouwen C en D waar de brief niet bij moet belanden ofzo? In dat geval zou ik de brief aan mevrouw A richten of aan mevrouw B, niet aan allebei.
vrijdag 1 februari 2008 om 23:26
Bedankt voor het meedenken.
Het is een brief naar een uitgeverij. Ik heb een manuscript liggen. Aangezien een uitgeverij per dag veel manuscripten krijgt toegestuurd, en hiervan maar ongeveer 1% serieus bekeken schijnt te worden, wilde ik er niet eens aan beginnen het mijne ongevraagd toe te sturen. Ik word nu aanbevolen door iemand die binnen het bedrijf werkt. Ik ben blij met deze kans, maar ik weet dat er nogal wat regeltjes zijn voor hoe je een manuscirpt toe hoort te sturen. Als ik de protocollen lees worden acties als bellen of de brief is aangekomen snel als opdringerig ervaren. Ik wil een beetje voorzichtig omgaan met deze kans. Vandaar ook de vraag of een brief richten aan twee personen niet wat te opportunistisch zou overkomen.
Het is een brief naar een uitgeverij. Ik heb een manuscript liggen. Aangezien een uitgeverij per dag veel manuscripten krijgt toegestuurd, en hiervan maar ongeveer 1% serieus bekeken schijnt te worden, wilde ik er niet eens aan beginnen het mijne ongevraagd toe te sturen. Ik word nu aanbevolen door iemand die binnen het bedrijf werkt. Ik ben blij met deze kans, maar ik weet dat er nogal wat regeltjes zijn voor hoe je een manuscirpt toe hoort te sturen. Als ik de protocollen lees worden acties als bellen of de brief is aangekomen snel als opdringerig ervaren. Ik wil een beetje voorzichtig omgaan met deze kans. Vandaar ook de vraag of een brief richten aan twee personen niet wat te opportunistisch zou overkomen
.
vrijdag 1 februari 2008 om 23:41
In geval van een manucript, gewoon ter attentie van mevrouw A. opsturen, met een begeleidende brief waarom je het aan haar opstuurt en wat je van haar verwacht qua reactie. Als je het perse ook aan mevrouw B. wilt verzenden, zou ik in de inleidende brief aan mevrouw A. vermelden; cc. mevrouw B.
En mevrouw B. een manuscript opsturen in een aparte envelop, tav mw. B. met een brief die alleen de zin: Kopie ter uwer informatie, orgineel verzonden aan mevrouw A. Dan weet mevrouw B. dat mevrouw A. hoort te reageren en zij niet.
Waarom wil je het perse aan 2 mensen versturen?
En mevrouw B. een manuscript opsturen in een aparte envelop, tav mw. B. met een brief die alleen de zin: Kopie ter uwer informatie, orgineel verzonden aan mevrouw A. Dan weet mevrouw B. dat mevrouw A. hoort te reageren en zij niet.
Waarom wil je het perse aan 2 mensen versturen?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 1 februari 2008 om 23:42
zaterdag 2 februari 2008 om 00:50
Goede vraag, waarom naar twee personen? Misschien is dat toch die opportunistische inslag 
.
Ik kreeg twee namen op van personen die geïnteresseerd zouden kunnen zijn, en dacht (toen nog onbewust) dat als het ene persoon er op dat moment net geen tijd voor heeft, of wie weet net haar dag niet heeft, dan komt het bij mevrouw B, of A misschien wél net goed getimed aan.
Ik vind het idee om het naar beide te sturen, in verschillende enveloppen, en te vermelden dat ik een kopie naar de ander heb gestuurd een heel goede. Duizendmaal dank.
.Ik kreeg twee namen op van personen die geïnteresseerd zouden kunnen zijn, en dacht (toen nog onbewust) dat als het ene persoon er op dat moment net geen tijd voor heeft, of wie weet net haar dag niet heeft, dan komt het bij mevrouw B, of A misschien wél net goed getimed aan.
Ik vind het idee om het naar beide te sturen, in verschillende enveloppen, en te vermelden dat ik een kopie naar de ander heb gestuurd een heel goede. Duizendmaal dank.
zaterdag 2 februari 2008 om 17:26
Ik heb bij een uitgeverij gewerkt en manuscripten kwamen hoe dan ook op de slushpile, al waren ze wel drie keer aan de meest relevante redacteur gericht.
Alle post die eruit ziet of er een manuscript in kan zitten wordt meestal door de receptionist opengemaakt (bij mij en bij collega's van andere uitgeverijen die ik ken in elk geval wel). Het valt dus meteen op als je het twee keer opstuurt. Of dat negatief of positief opvallen is hangt van de personen in kwestie af. Maar ik zou een exemplaar op de slushpile leggen met een verklarend briefje erbij.
Dit klinkt allemaal erg negatief, maar wat erg positief is, is dat je een contactpersoon binnen de uitgeverij hebt. Wat je denk ik het beste kunt doen is die persoon benaderen en hem/haar je manuscript geven. Die persoon kan het dan aan de redacteur geven.
Op die manier maak je de meeste kans dat er serieus naar gekeken wordt. en mocht je afgewezen worden, niet bij de pakken neer gaan zitten.
Doe een beetje research voor een passende uitgeverij en spreek alle contactpersonen aan die je kunt vinden. Probeer een verhaal oid in een tijdschrift gepubliceerd te krijgen zodat je daar naar kunt verwijzen. Dat helpt ook altijd.
Veel succes!
Alle post die eruit ziet of er een manuscript in kan zitten wordt meestal door de receptionist opengemaakt (bij mij en bij collega's van andere uitgeverijen die ik ken in elk geval wel). Het valt dus meteen op als je het twee keer opstuurt. Of dat negatief of positief opvallen is hangt van de personen in kwestie af. Maar ik zou een exemplaar op de slushpile leggen met een verklarend briefje erbij.
Dit klinkt allemaal erg negatief, maar wat erg positief is, is dat je een contactpersoon binnen de uitgeverij hebt. Wat je denk ik het beste kunt doen is die persoon benaderen en hem/haar je manuscript geven. Die persoon kan het dan aan de redacteur geven.
Op die manier maak je de meeste kans dat er serieus naar gekeken wordt. en mocht je afgewezen worden, niet bij de pakken neer gaan zitten.
Doe een beetje research voor een passende uitgeverij en spreek alle contactpersonen aan die je kunt vinden. Probeer een verhaal oid in een tijdschrift gepubliceerd te krijgen zodat je daar naar kunt verwijzen. Dat helpt ook altijd.
Veel succes!
zondag 3 februari 2008 om 02:03
Kachel, ik werd vorige week benaderd door een journaliste van een bekend tijdschrift. Ze had via via over mij gehoord en wilde me interviewen over mijn levensverhaal. Ik heb haar maandag teruggebeld maar ze was toen niet op haar werk: griep. Zelf dacht ik juist dat ik dit interview het beste zou kunnen uitstellen totdat mijn boek het levenslicht zou zien. Maar denkt een uitgeverij daar anders over? Als ik een interview geef, zou het dan volstaan met een interview over het levensverhaal, of willen ze dan liever zien dat ik alvast link naar het manuscript.
Vragenvragenvragen, mijn hoofd loopt ervan om. Vooral omdat ik weet dat voor een uitgeverij een kleinigheid al doorslaggevend kan zijn om een manuscript af te wijzen, omdat ze er zoveel per dag toegestuurd krijgen.
Edit: ehm... of bedoel je een verhaal van mijn hand dat is geplubliceerd? Ik ben sinds twee jaar werkzaam als freelance schrijfster en er zijn in verschillende bladen verhalen van mij gepubliceerd. Ik vraag me af of het raadzaam is daarnaar te verwijzen, omdat een begeleidende brief zo kort en pakkend mogelijk moet zijn.
Vragenvragenvragen, mijn hoofd loopt ervan om. Vooral omdat ik weet dat voor een uitgeverij een kleinigheid al doorslaggevend kan zijn om een manuscript af te wijzen, omdat ze er zoveel per dag toegestuurd krijgen.
Edit: ehm... of bedoel je een verhaal van mijn hand dat is geplubliceerd? Ik ben sinds twee jaar werkzaam als freelance schrijfster en er zijn in verschillende bladen verhalen van mij gepubliceerd. Ik vraag me af of het raadzaam is daarnaar te verwijzen, omdat een begeleidende brief zo kort en pakkend mogelijk moet zijn.
zondag 3 februari 2008 om 12:10
Hoi Pink,
wat goed dat er al verhalen van je zijn gepubliceerd! Juist vermelden!! Het betekent dat je echt kunt schrijven (veel indieners van manuscripten kunnen dat helaas niet...) en dat andere partijen interesse hebben om werken van je hand te publiceren. Je hoeft er niet ontzettend uitgebreid over te vertellen, maar zeker melding van maken. Dat kan alleen maar in je voordeel werken.
Over dat interview zou ik me niet zo druk maken. Als je manuscript morgen wordt goedgekeurd kan het nog wel een jaar duren voordat er daadwerkelijk een boek in de winkel ligt. Het interview en de publicatie van het boek 'bijten' elkaar dus niet. Het zorgt alleen voor wat naamsbekendheid en dat kan m.i. nooit kwaad.
Succes, groet Kachel
wat goed dat er al verhalen van je zijn gepubliceerd! Juist vermelden!! Het betekent dat je echt kunt schrijven (veel indieners van manuscripten kunnen dat helaas niet...) en dat andere partijen interesse hebben om werken van je hand te publiceren. Je hoeft er niet ontzettend uitgebreid over te vertellen, maar zeker melding van maken. Dat kan alleen maar in je voordeel werken.
Over dat interview zou ik me niet zo druk maken. Als je manuscript morgen wordt goedgekeurd kan het nog wel een jaar duren voordat er daadwerkelijk een boek in de winkel ligt. Het interview en de publicatie van het boek 'bijten' elkaar dus niet. Het zorgt alleen voor wat naamsbekendheid en dat kan m.i. nooit kwaad.
Succes, groet Kachel
zondag 3 februari 2008 om 12:39
Er zijn héél veel mensen die denken dat ze kunnen schrijven, héél veel manuscripten, maar ook héél veel uitgeverijen en héél veel lezers. Al die uitgevers willen héél graag tussen alle bagger dat ene boek, of als het kan zelfs de ene schrijver, vinden waarmee ze de AKO-top tien kunnen bestormen.
Dat er heel veel uitgevers geen zin hebben om tussen alle bagger goed naar de ene parel te zoeken is, lijkt me, goed voorstelbaar. Maar als je werkelijk kan schrijven, dan is het echt geen kwestie van bij één uitgever, één contact, alles in één keer goed doen. Dan kom je echt wel bovendrijven, als je maar genoeg doet om in beeld te komen.
Dat er heel veel uitgevers geen zin hebben om tussen alle bagger goed naar de ene parel te zoeken is, lijkt me, goed voorstelbaar. Maar als je werkelijk kan schrijven, dan is het echt geen kwestie van bij één uitgever, één contact, alles in één keer goed doen. Dan kom je echt wel bovendrijven, als je maar genoeg doet om in beeld te komen.
dinsdag 5 februari 2008 om 00:20
Dit stukje had ik even nodig
Omdat de uitgeverijwereld nog zo onbekend is voor me, hield ik me wat te krampachtig vast aan één kans. Kachel, ik heb nu toch maar vermeld in welke bladen publicaties van mij zijn verschenen. Morgen print ik de brief uit en gaat hij op de post.
Kans twee heeft zich al aangediend: ik heb iets laten lezen aan een schrijfster die veelheelveel boeken heeft laten uitgeven, en warme contacten met haar uitgeverij onderhoudt. Toen ik over mijn manuscript vertelde, werd ze benieuwd en vroeg ze of ik haar iets wilde laten lezen. Ze mailde me direct terug met de woorden dat ze zeer onder de indruk is en dat ze bijna zeker weet dat mijn werk tot uitgave gaat leiden.
. Ik heb deze zinnen twintig keer overgelezen en had daarna een slapeloze nacht. Ik mag bij de uitgeverij over haar enthousiasme vertellen en haar naam noemen enzo. Maar dit hoeft natuurlijk nog niets te zeggen, voorlopig blijft het vast nog even afwachten, afwachten, en afwachten...
dinsdag 5 februari 2008 om 10:19
Ik ken het ook alleen maar vanaf de zijlijn hoor, maar mijn vrouw heeft een boek (geen literatuur, maar een nogal specifiek onderwerp) inmiddels in 2de druk in de schappen liggen, dus ik heb er wel iets van gezien. Wat daaraan vooraf ging was vooral goed zoeken, in beeld komen, uitgevers duidelijk maken waarom dit idee nu juist bij hun pakket paste, etc. Het is een combinatie van iets goed kunnen (schrijven, als je literatuur wil publiceren, helpt enorm) en gewoon hard werken.:
[...]
Dit stukje had ik even nodig
Nee: werken, werken, werken! Maar je ziet, de kansen komen voorbij als je er op let, en er aan werkt. Echt, als je talent hebt, en als je kan en wil werken, dan kom je er wel.Kans twee heeft zich al aangediend: ik heb iets laten lezen aan een schrijfster die veelheelveel boeken heeft laten uitgeven, en warme contacten met haar uitgeverij onderhoudt. Toen ik over mijn manuscript vertelde, werd ze benieuwd en vroeg ze of ik haar iets wilde laten lezen. Ze mailde me direct terug met de woorden dat ze zeer onder de indruk is en dat ze bijna zeker weet dat mijn werk tot uitgave gaat leiden.
Maar dit hoeft natuurlijk nog niets te zeggen, voorlopig blijft het vast nog even afwachten, afwachten, en afwachten...
zondag 10 februari 2008 om 19:16
Ik werk hard terwijl ik wacht . Maar als ik hoor hoelang het gemiddeld duurt voordat een uitgeverij reageert, en daarbij optel dat de mogelijkheid dat een manuscript eerst een paar keer wordt afgewezen zeer groot is... dan zal ik me ook moeten oefenen in geduld.
Ik heb inmiddels het manuscript van een manuscriptenbeoordelingsbureau (leuk woord voor galgje) teruggekregen. Ik ben nu met de opbouwende kritiek die in zijn raport stond aan de slag gegaan. Met één van de uitgeverijen heb ik nu de afspraak gemaakt het binnen vier weken in te sturen. Mijn "geluk" is dat dit manuscript ook over een specifiek, nogal aangrijpend thema gaat.
Wat goed dat het boek van je vrouw inmiddels een tweede druk heeft. Ik ben erg benieuwd naar het onderwerp, maar ik begrijp het ook als je het niet wilt noemen in verband met herkenning.
. Maar als ik hoor hoelang het gemiddeld duurt voordat een uitgeverij reageert, en daarbij optel dat de mogelijkheid dat een manuscript eerst een paar keer wordt afgewezen zeer groot is... dan zal ik me ook moeten oefenen in geduld. Ik heb inmiddels het manuscript van een manuscriptenbeoordelingsbureau (leuk woord voor galgje) teruggekregen. Ik ben nu met de opbouwende kritiek die in zijn raport stond aan de slag gegaan. Met één van de uitgeverijen heb ik nu de afspraak gemaakt het binnen vier weken in te sturen. Mijn "geluk" is dat dit manuscript ook over een specifiek, nogal aangrijpend thema gaat.
Wat goed dat het boek van je vrouw inmiddels een tweede druk heeft. Ik ben erg benieuwd naar het onderwerp, maar ik begrijp het ook als je het niet wilt noemen in verband met herkenning.
klopt. Het is nogal een specifiek onderwerp, nogal praktisch. Zoiets als "het bakken en grillen van struisvogeleieren voor beginners". Maar dan iets anders
