
Gedeeltelijk ziek
maandag 2 maart 2020 om 21:11
Mijn situatie: ik ben flink (psychisch) ziek geweest. Na een half jaar thuis gezeten te hebben ben ik weer heel langzaam op gaan bouwen. Maar de laatste maanden gaat dat niet zo hard meer. Ik loop er tegenaan dat ik de lange werkdagen nog niet vol kan houden. Ik werk nu 3/4 van een werkdag.
Over een paar maanden loopt mijn ziekmelding 2 jaar. En dan kom ik dus op het tweede spoor terecht. En dat vind ik eng, ik weet niet zo goed wat ik kan verwachten.
De arbeidsdeskundige heeft een paar maanden geleden gerapporteerd dat hij verwacht dat ik voor die tijd hersteld kan zijn. En dat hoopte ik ook. Maar dan zou het nu ineens hard op moeten knappen. En dat vertrouwen heb ik niet helemaal meer, dus ik ben aan het nadenken hoe dan verder.
Op mijn werk is het niet wenselijk dat ik kortere dagen werk, dit is in het team niet op te lossen.
Op een andere lokatie zou dit misschien wel kunnen, maar dan krijg ik extra reistijd. Terwijl autorijden moeilijk voor me is. En het zou me een dag extra opvang kosten voor ons kindje.
Maar gedeeltelijk WIA aanvragen, terwijl ik dus wel kan werken, lukt ook niet lijkt me.
Zelf vrijwillig een gedeelte van mijn contracturen opgeven is financieel niet haalbaar.
Dan zou ik beter ander werk kunnen zoeken, waar ik wel kortere dagen kan maken.
Maar dan ben ik mijn vertrouwde plekje kwijt, ergens opnieuw beginnen terwijl ik nog niet de oude ben kan ook moeilijk zijn.
Ik baal er echt van. Niemand twijfelt aan mijn ziek-zijn, dat is het probleem niet. En mijn werkgever ziet ook dat ik keihard gewerkt heb om er bovenop te komen.
Ik had gewoon gehoopt verder te zijn in mijn herstel. Als ik nog langer de tijd had dan had ik me nog geen zorgen gemaakt.
Ik word nog behandelt, de medicatie gaat beter, er zit wel groei in. Maar dat is voor nu niet genoeg ben ik bang voor.
Hebben jullie ideeën? Zie ik dingen over het hoofd?
Over een paar maanden loopt mijn ziekmelding 2 jaar. En dan kom ik dus op het tweede spoor terecht. En dat vind ik eng, ik weet niet zo goed wat ik kan verwachten.
De arbeidsdeskundige heeft een paar maanden geleden gerapporteerd dat hij verwacht dat ik voor die tijd hersteld kan zijn. En dat hoopte ik ook. Maar dan zou het nu ineens hard op moeten knappen. En dat vertrouwen heb ik niet helemaal meer, dus ik ben aan het nadenken hoe dan verder.
Op mijn werk is het niet wenselijk dat ik kortere dagen werk, dit is in het team niet op te lossen.
Op een andere lokatie zou dit misschien wel kunnen, maar dan krijg ik extra reistijd. Terwijl autorijden moeilijk voor me is. En het zou me een dag extra opvang kosten voor ons kindje.
Maar gedeeltelijk WIA aanvragen, terwijl ik dus wel kan werken, lukt ook niet lijkt me.
Zelf vrijwillig een gedeelte van mijn contracturen opgeven is financieel niet haalbaar.
Dan zou ik beter ander werk kunnen zoeken, waar ik wel kortere dagen kan maken.
Maar dan ben ik mijn vertrouwde plekje kwijt, ergens opnieuw beginnen terwijl ik nog niet de oude ben kan ook moeilijk zijn.
Ik baal er echt van. Niemand twijfelt aan mijn ziek-zijn, dat is het probleem niet. En mijn werkgever ziet ook dat ik keihard gewerkt heb om er bovenop te komen.
Ik had gewoon gehoopt verder te zijn in mijn herstel. Als ik nog langer de tijd had dan had ik me nog geen zorgen gemaakt.
Ik word nog behandelt, de medicatie gaat beter, er zit wel groei in. Maar dat is voor nu niet genoeg ben ik bang voor.
Hebben jullie ideeën? Zie ik dingen over het hoofd?
dinsdag 3 maart 2020 om 07:45
Voorlopig nog niet hoor. Wanneer de werkgever onvoldoende heeft gedaan aan reintegratie dan wordt de loondoorbetalingsverplichting met nog een een jaar verlengd en heb je ook nog een derde jaar ontslagbescherming. Dit is niet het moment om vrijwillig aan je contract te rommelen. Indien er alleen eigen werk is geprobeerd zonder aanpassing dan zie ik hem wel aankomen.
In deze werkwijzer kun je precies zien waar reintegratie aan moet voldoen: https://www.uwv.nl/werkgevers/brochures ... chter.aspx
Mocht het geen sanctie worden. In de WIA bestaat wel degelijk gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid en wanneer je niet in aanmerking komt voor WIA dan kun je urenverlies ook nog opvangen met WW.
viva-amber wijzigde dit bericht op 03-03-2020 07:50
39.43% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.

dinsdag 3 maart 2020 om 07:49
Als je man fulltime werkt en jij niet op je huidige uren kunt blijven zitten, wonen jullie dan niet te duur? Natuurlijk wil je herstellen, maar wat als het niet lukt en deze uren het hoogst haalbare zijn voor jou?
Is wat goedkoper wonen en leven geen optie?
Die druk die je nu hebt lijkt me niet bepaald fijn en zal het herstel niet bevorderen.
Is wat goedkoper wonen en leven geen optie?
Die druk die je nu hebt lijkt me niet bepaald fijn en zal het herstel niet bevorderen.
dinsdag 3 maart 2020 om 09:32
Hoezitdit schreef: ↑03-03-2020 07:49Als je man fulltime werkt en jij niet op je huidige uren kunt blijven zitten, wonen jullie dan niet te duur? Natuurlijk wil je herstellen, maar wat als het niet lukt en deze uren het hoogst haalbare zijn voor jou?
Is wat goedkoper wonen en leven geen optie?
Die druk die je nu hebt lijkt me niet bepaald fijn en zal het herstel niet bevorderen.
Dat zou op zich kunnen werken, maar in de huidige toestand van de huizenmarkt zullen weinig mensen de optie hebben om echt honderden euro's per maand goedkoper te gaan wonen. Tenzij je echt riant woont en met de overwaarde van je villa een rijtjeshuis kunt financieren. Of je vanuit een gewilde stad naar een dorpje kunt verhuizen. Bij huren is het helemaal moeilijk om goedkoper te gaan zitten, alles is enorm gestegen de afgelopen jaren.
Als je dure auto's, luxe vakanties e.d. hebt dan kan het natuurlijk wel werken om daar een beetje op te bezuinigen en je zo meer vrije tijd te kunnen veroorloven.
dinsdag 3 maart 2020 om 10:15
Bedankt voor alle reacties.
Fijn die link van het UWV, daar kan ik iets mee! Dat van die loonsanctie, in het derde jaar wist ik niet. Geeft weer iets hoop!
Als ik het dus goed lees kan ik toch een aanvraag doen voor WIA, ook al is er nog zicht op verbetering en kan ik wel iets werken.
Over de financien: we zouden wel iets kunnen bezuinigen, maar ik ben bang dat het niet genoeg zal zijn. Misschien wonen we inderdaad te duur, met 1 inkomen hadden we dit huis niet kunnen kopen.
Iets goedkoper gaan zitten zou kunnen, maar is zeker niet ideaal. Dan gaan we van rijtjeshuis naar appartement. En ook die zijn duur tegenwoordig. Dat zou de laatste optie zijn.
Ik heb op korte termijn gesprekken met zowel werkgever, bedrijfsarts en hoofdbehandelaar. Ik ga er nu iets beter voorbereid in.
Fijn die link van het UWV, daar kan ik iets mee! Dat van die loonsanctie, in het derde jaar wist ik niet. Geeft weer iets hoop!
Als ik het dus goed lees kan ik toch een aanvraag doen voor WIA, ook al is er nog zicht op verbetering en kan ik wel iets werken.
Over de financien: we zouden wel iets kunnen bezuinigen, maar ik ben bang dat het niet genoeg zal zijn. Misschien wonen we inderdaad te duur, met 1 inkomen hadden we dit huis niet kunnen kopen.
Iets goedkoper gaan zitten zou kunnen, maar is zeker niet ideaal. Dan gaan we van rijtjeshuis naar appartement. En ook die zijn duur tegenwoordig. Dat zou de laatste optie zijn.
Ik heb op korte termijn gesprekken met zowel werkgever, bedrijfsarts en hoofdbehandelaar. Ik ga er nu iets beter voorbereid in.
dinsdag 3 maart 2020 om 10:29
Ja, dat blijkt. Ik ben er echt niet thuis in.
dinsdag 3 maart 2020 om 10:30
https://www.uwv.nl/particulieren/ziek/z ... index.aspx
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.

dinsdag 3 maart 2020 om 11:55
Ik moet je eerlijk zeggen dat ik niet precies meer weet hoe het zit, maar volgens mij mag je de WIA beoordeling ook nog 3 maanden uitstellen, na de looptijd van 2 jaar dus, als er wel uitzicht is op volledig werken. Dat zou je nog uit kunnen zoeken voor je gemoedsrust.
Verder zou ik zorgen dat je de arbeidsdeskundige vraagt om je een en ander uit te leggen, totdat je het snapt. Misschien dat je je partner of iemand anders mee kunt nemen naar het gesprek, om alles samen beter te onthouden. het is nogal een levensbepalend traject wat je mogelijk in gaat, je moet zorgen dat je zo goed mogelijk geïnformeerd bent.
Verder zou ik zorgen dat je de arbeidsdeskundige vraagt om je een en ander uit te leggen, totdat je het snapt. Misschien dat je je partner of iemand anders mee kunt nemen naar het gesprek, om alles samen beter te onthouden. het is nogal een levensbepalend traject wat je mogelijk in gaat, je moet zorgen dat je zo goed mogelijk geïnformeerd bent.
dinsdag 3 maart 2020 om 11:57
Werkgever en werknemer kunnen samen de wachttijd vrijwillig verlengen voor 6 maanden wanneer er zicht is op een volledige werkhervatting....maar TO geeft aan dat volledig niet lukt en dat de werkgever verder niet zoveel wil doen aan aanpassing. Die impasse los je niet op met een vrijwillige verlenging.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 3 maart 2020 om 12:02
Amouse2 schreef: ↑02-03-2020 21:11Op mijn werk is het niet wenselijk dat ik kortere dagen werk, dit is in het team niet op te lossen.
Op een andere lokatie zou dit misschien wel kunnen, maar dan krijg ik extra reistijd. Terwijl autorijden moeilijk voor me is. En het zou me een dag extra opvang kosten voor ons kindje.
Ouderschapsverlof van je man?
dinsdag 3 maart 2020 om 12:43
Ik heb helaas geen tips over wat je werk en/of wia technisch gezien kunt doen, maar die krijg je gelukkig genoeg van anderenAmouse2 schreef: ↑03-03-2020 10:15
Over de financien: we zouden wel iets kunnen bezuinigen, maar ik ben bang dat het niet genoeg zal zijn. Misschien wonen we inderdaad te duur, met 1 inkomen hadden we dit huis niet kunnen kopen.
Iets goedkoper gaan zitten zou kunnen, maar is zeker niet ideaal. Dan gaan we van rijtjeshuis naar appartement. En ook die zijn duur tegenwoordig. Dat zou de laatste optie zijn.
Ik heb op korte termijn gesprekken met zowel werkgever, bedrijfsarts en hoofdbehandelaar. Ik ga er nu iets beter voorbereid in.

Maar financieel gezien hoef je natuurlijk niet per se gelijk te verhuizen om te besparen?
600 euro achteruitgang is best een boel, maar zou toch niet meteen mogen betekenen dat je van spaargeld moet leven? Ik kan alleen namens mijn eigen situatie spreken, maar wij hebben geen hoog gezamenlijk inkomen, maar kunnen ruim 1000 euro per maand sparen.
Als daar 600 euro van weg zou vallen, zouden we aanzienlijk minder kunnen sparen, maar we zouden niet per se ons leven heel erg hoeven aanpassen. Ons huis konden we ook niet op één inkomen kopen, maar is alsnog makkelijk van één inkomen te betalen.
Hebben jullie zulke hoge uitgaven dan dat jullie het niet redden met alleen maar minder sparen, zoals wij bijvoorbeeld?
dinsdag 3 maart 2020 om 13:07
Bedoel je mij?viva-amber schreef: ↑03-03-2020 12:52Hoe komt het dan dat je zoveel kunt sparen? Wat doe je om dat te halen?
Ik ben me heel erg bewust van onze uitgaven. Ik heb (ooit) alles uitgeschreven, bijgehouden wat we, (3 maanden lang) per maand uitgaven aan boodschappen, geen onzinnige uitgaven meer doen (iedere week tijdschriften bijvoorbeeld), geprobeerd zo zuinig mogelijk met gas/stroom/water om te gaan (zonder kou te lijden natuurlijk!). En we hebben geen auto. Eerlijk is eerlijk; dat scheelt echt enorm veel geld op maandbasis

Ik bedoelde trouwens niet naar TO, dat iedereen zó 1000 euro moet kunnen sparen hoor!! Dat had ik misschien handiger moeten formuleren, ik bedoelde meer dat ik aanneem dat je kunt sparen, en dat, als dát even weg valt, of een gedeelte er van, niet (mijns inziens) niet per se hoef te teren op al bestaand spaargeld

dinsdag 3 maart 2020 om 13:18
Als je meer info wil, of als ik eens kan meekijken, stuur me maar een pmviva-amber schreef: ↑03-03-2020 13:08Ik was nieuwsgierig omdat ik zelf meer wil gaan sparen dan wel meer aflossen op de hypotheek.

dinsdag 3 maart 2020 om 14:46
TO ik zou sowieso op dit moment geen ander werk gaan zoeken, vooral omdat je zegt dat je werk begrip heeft voor je situatie. Ik ben zelf herstellende van een burn-out en ben ook aan het re-integreren. En mijn ervaring is dat ik nooit verwacht had dat ik stapje voor stapje toch steeds dichter bij mijn contracturen kom en dat had ik nooit verwacht en dat ik weer meer plezier heb in mijn werk dan ik de laatste jaren heb gehad. Terwijl de werkomstandigheden (zorg) er niet beter op zijn geworden.
Ik heb ook overwogen ander werk te zoeken maar wist ook dat ik dan minder zou gaan verdienen. Dat was eigenlijk ook moeilijk haalbaar met 2 pubers en 1 studerend kind. Het kost handenvol geld. En te duur wonen.....als je gewoon modaal verdiend wie kan dan nog een huis kopen op 1 salaris. Weet je ik denk dat je gedurende het proces op de oplossingen gaat komen.Ik wilde ook direct oplossingen zoeken. Maar je ziekte is een proces wat je nu nog niet helemaal kan overzien hoe het gaat lopen.
Kinderopvang is duur en waarschijnlijk heb je iets minder kosten als ze naar de basisschool gaan maar mijn ervaring is dat er dan weer andere kosten voor in de plaats komen als bijv zwemles, sportclubjes, verjaardagsfeestjes zowel eigen feestje als naar een feestje toe en al dat soort dingen tikt vaak ook alweer aan.
Ik heb ook overwogen ander werk te zoeken maar wist ook dat ik dan minder zou gaan verdienen. Dat was eigenlijk ook moeilijk haalbaar met 2 pubers en 1 studerend kind. Het kost handenvol geld. En te duur wonen.....als je gewoon modaal verdiend wie kan dan nog een huis kopen op 1 salaris. Weet je ik denk dat je gedurende het proces op de oplossingen gaat komen.Ik wilde ook direct oplossingen zoeken. Maar je ziekte is een proces wat je nu nog niet helemaal kan overzien hoe het gaat lopen.
Kinderopvang is duur en waarschijnlijk heb je iets minder kosten als ze naar de basisschool gaan maar mijn ervaring is dat er dan weer andere kosten voor in de plaats komen als bijv zwemles, sportclubjes, verjaardagsfeestjes zowel eigen feestje als naar een feestje toe en al dat soort dingen tikt vaak ook alweer aan.
dinsdag 3 maart 2020 om 14:48
TO ik zou sowieso op dit moment geen ander werk gaan zoeken, vooral omdat je zegt dat je werk begrip heeft voor je situatie. Ik ben zelf herstellende van een burn-out en ben ook aan het re-integreren. En mijn ervaring is dat ik nooit verwacht had dat ik stapje voor stapje toch steeds dichter bij mijn contracturen kom en dat had ik nooit verwacht en dat ik weer meer plezier heb in mijn werk dan ik de laatste jaren heb gehad. Terwijl de werkomstandigheden (zorg) er niet beter op zijn geworden.
Ik heb ook overwogen ander werk te zoeken maar wist ook dat ik dan minder zou gaan verdienen. Dat was eigenlijk ook moeilijk haalbaar met 2 pubers en 1 studerend kind. Het kost handenvol geld. En te duur wonen.....als je gewoon modaal verdiend wie kan dan nog een huis kopen op 1 salaris. Weet je ik denk dat je gedurende het proces op de oplossingen gaat komen.Ik wilde ook direct oplossingen zoeken. Maar je ziekte is een proces wat je nu nog niet helemaal kan overzien hoe het gaat lopen.
Kinderopvang is duur en waarschijnlijk heb je iets minder kosten als ze naar de basisschool gaan maar mijn ervaring is dat er dan weer andere kosten voor in de plaats komen als bijv zwemles, sportclubjes, verjaardagsfeestjes zowel eigen feestje als naar een feestje toe en al dat soort dingen tikt vaak ook alweer aan.
Ik heb ook overwogen ander werk te zoeken maar wist ook dat ik dan minder zou gaan verdienen. Dat was eigenlijk ook moeilijk haalbaar met 2 pubers en 1 studerend kind. Het kost handenvol geld. En te duur wonen.....als je gewoon modaal verdiend wie kan dan nog een huis kopen op 1 salaris. Weet je ik denk dat je gedurende het proces op de oplossingen gaat komen.Ik wilde ook direct oplossingen zoeken. Maar je ziekte is een proces wat je nu nog niet helemaal kan overzien hoe het gaat lopen.
Kinderopvang is duur en waarschijnlijk heb je iets minder kosten als ze naar de basisschool gaan maar mijn ervaring is dat er dan weer andere kosten voor in de plaats komen als bijv zwemles, sportclubjes, verjaardagsfeestjes zowel eigen feestje als naar een feestje toe en al dat soort dingen tikt vaak ook alweer aan.