Werk & Studie
alle pijlers
Heb ik de goede keuze gemaakt..wat nu te doen??
vrijdag 15 juni 2007 om 10:03
Hoi allemaal .. ik ben even radeloos..
Heb net een nieuwe baan, maar zit ook al een tijd te worstelen met werken/leren, iets totaal anders gaan doen... daar komt bij dat ik heeeeel graag moeder wil worden, en het lijkt wel of ik er nu met al die keuzes niet meer uitkom!
Ik ben altijd vriendelijk en meegaand, maar nu kon ik vanmorgen amper mn ene been voor het andere krijgen om naar mn werk te gaan. De motivatie is helemaal weg, echt geen zin meer (en ik moet nog maar een paar weekjes!)
Ik heb een andere baan (in hetzelfde als wat ik nu doe) aangenomen om in ieder geval een goed gevoel te houden en niet in de WW terecht te komen. Als ik in de WW zou zitten zou ik ongeveer hetzelfde ontvangen als ik nu aan salaris bij mn nieuwe werk krijg .. Tuurlijk gaat het ook om ontwikkeling: bij mijn nieuwe werk leer ik weer wat nieuws, er zijn volop studiemogelijkheden e.d., en qua sociale leven is het goed, leer ik nieuwe mensen kennen e.d.
maar het werk blijft toch werk..
Ik wil zo graag dat ik mezelf goed voel, maar het lijkt nu net alsof ik in een putje aan het wegzakken ben.
Wat moet ik nu? Ik zie een beetje op tegen alle nieuwe dingen, heb er echt behoefte aan om mezelf een aantal dagen lekker af te zonderen met een (zelfcoach?) boek..
Ik baal van dit gevoel!
De gedachte aan de toekomst kan me blij maken (kindertjes, werk, ik ben zielsgelukkig met partner) maar ook heel bang (niet kunnen ontwikkelen terwijl mijn hersens schreeuwen om ontwikkeling).
He het doet me goed dit eventjes van me af te schrijven. Kan wel een paar reacties gebruiken .. tips, adviezen, ervaringsverhalen ... alles is welkom eigenlijk ..
Bedankt alvast, ik voel me echt waardeloos op deze manier ..!
lfs,
Pip
Heb net een nieuwe baan, maar zit ook al een tijd te worstelen met werken/leren, iets totaal anders gaan doen... daar komt bij dat ik heeeeel graag moeder wil worden, en het lijkt wel of ik er nu met al die keuzes niet meer uitkom!
Ik ben altijd vriendelijk en meegaand, maar nu kon ik vanmorgen amper mn ene been voor het andere krijgen om naar mn werk te gaan. De motivatie is helemaal weg, echt geen zin meer (en ik moet nog maar een paar weekjes!)
Ik heb een andere baan (in hetzelfde als wat ik nu doe) aangenomen om in ieder geval een goed gevoel te houden en niet in de WW terecht te komen. Als ik in de WW zou zitten zou ik ongeveer hetzelfde ontvangen als ik nu aan salaris bij mn nieuwe werk krijg .. Tuurlijk gaat het ook om ontwikkeling: bij mijn nieuwe werk leer ik weer wat nieuws, er zijn volop studiemogelijkheden e.d., en qua sociale leven is het goed, leer ik nieuwe mensen kennen e.d.
maar het werk blijft toch werk..
Ik wil zo graag dat ik mezelf goed voel, maar het lijkt nu net alsof ik in een putje aan het wegzakken ben.
Wat moet ik nu? Ik zie een beetje op tegen alle nieuwe dingen, heb er echt behoefte aan om mezelf een aantal dagen lekker af te zonderen met een (zelfcoach?) boek..
Ik baal van dit gevoel!
De gedachte aan de toekomst kan me blij maken (kindertjes, werk, ik ben zielsgelukkig met partner) maar ook heel bang (niet kunnen ontwikkelen terwijl mijn hersens schreeuwen om ontwikkeling).
He het doet me goed dit eventjes van me af te schrijven. Kan wel een paar reacties gebruiken .. tips, adviezen, ervaringsverhalen ... alles is welkom eigenlijk ..
Bedankt alvast, ik voel me echt waardeloos op deze manier ..!
lfs,
Pip
vrijdag 15 juni 2007 om 11:46
Nou, ik zit ongeveer in hetzelfde schuitje hoor! Maar als ik jouw verhaal lees, denk ik: ga voor die nieuwe baan, nieuwe (werk)ervaringen zijn altijd goed.
Keuzes maken is heel moeilijk, je weet wat je nu hebt, en je weet nooit wat je krijgt. Het is eng om te kiezen. Maar zo is het leven, niets is zeker. Probeer je hart te volgen, ook al is het soms moeilijk te voelen wat je hart wil, als je van alles door elkaar voelt..
Ik wens je veel wijsheid en succes!
Keuzes maken is heel moeilijk, je weet wat je nu hebt, en je weet nooit wat je krijgt. Het is eng om te kiezen. Maar zo is het leven, niets is zeker. Probeer je hart te volgen, ook al is het soms moeilijk te voelen wat je hart wil, als je van alles door elkaar voelt..
Ik wens je veel wijsheid en succes!
vrijdag 15 juni 2007 om 14:45
Het klinkt alsof je toch niet echt blij bent met je nieuwe baan omdat het eigenlijk meer van hetzelfde is. Je schrijft dat je het liefst een paar dagen met een boek aan de slag zou gaan om jouw richting te bepalen. Doe dat dan zodat je bewuster een volgende stap zet. Waar je wel echt achter staat. Want volgens mij is dat nu niet zo.
zaterdag 16 juni 2007 om 12:21
Ooo ik begrijp je helemaal!
ik heb ook net een nieuwe baan. Nou ja zelfde baan alleen ander specialisme. Leuke collega;'s leuk werk. maar er zitten oook wat nadelen aan mijn werk. Wisseldiensten! Ik heb eigenlijk nog maar weinig motivatie...ene moment spreek ik mezelf hard toe dat ik niet moet zeuren en gewoon aan het werk moet. Andere moment baal ik als een stekker en zoek weer het hele internet af naar andere vacatures (die ik trouwens niet vind, tenminste geen die mij aanspreken).
Daarnaast wil ik ook heeeeel graag moeder worden! Zal hopelijk binnen nu en een jaar zover zijn dat we echt gaan proberen. Ik zal wel altijd ( moeten) blijven werken. Vriend verdient ook geen vetpot. Dus naast mama ook werken. Als ik dan over de toekomst nadenk droom ik al weg over een poosje niet werken. genieten van vriend en kindjes...enz enz enz en dan zie ik mezelf pas weer over een paar jaar werken. maar goed dan word ik ook wel weer wakker ren realiseer me dat, dat niet mogelijk is.
Al met al ben ik ook de motivatie kwijt om te werken. heb die wel altijd gehad, wou ook nooit afhankelijk zijn van iemand anders.
Hopelijk kom jij er snel achter wat je wel/niet wilt.
groetjes
ik heb ook net een nieuwe baan. Nou ja zelfde baan alleen ander specialisme. Leuke collega;'s leuk werk. maar er zitten oook wat nadelen aan mijn werk. Wisseldiensten! Ik heb eigenlijk nog maar weinig motivatie...ene moment spreek ik mezelf hard toe dat ik niet moet zeuren en gewoon aan het werk moet. Andere moment baal ik als een stekker en zoek weer het hele internet af naar andere vacatures (die ik trouwens niet vind, tenminste geen die mij aanspreken).
Daarnaast wil ik ook heeeeel graag moeder worden! Zal hopelijk binnen nu en een jaar zover zijn dat we echt gaan proberen. Ik zal wel altijd ( moeten) blijven werken. Vriend verdient ook geen vetpot. Dus naast mama ook werken. Als ik dan over de toekomst nadenk droom ik al weg over een poosje niet werken. genieten van vriend en kindjes...enz enz enz en dan zie ik mezelf pas weer over een paar jaar werken. maar goed dan word ik ook wel weer wakker ren realiseer me dat, dat niet mogelijk is.
Al met al ben ik ook de motivatie kwijt om te werken. heb die wel altijd gehad, wou ook nooit afhankelijk zijn van iemand anders.
Hopelijk kom jij er snel achter wat je wel/niet wilt.
groetjes
maandag 25 juni 2007 om 17:43
Hoi Pip,
Wat rot dat je zo voelt maar je bent echt niet de enige geloof me ik bevind me in een soortgelijke situatie.
Anderhalve maand geleden heb ik na lang twijfelen ontslag genomen, ik kon werkelijk geen motivatie meer opbrengen, aangezien ik met mensen werk speelde daar ook een stukje verantwoording naar de mensen toe aan mee. Ik vond en vind het werk gewoon echt niet leuk!
Over een half jaar ga ik beginnen met een 2 jarige deeltijdopleiding hopelijk lukt het me om daar werk in te vinden maar het is in iedergeval wat ik wil en dat is voor mij op dit moment het belangrijkste.Nu moet ik nog solliciteren in mijn eigen vakgebied maar ik kan echt geen motivatie vinden. Voor mijn gevoel wordt ik heen en weer geslingerd en weet ik dat ik een baan moet vinden. Daarnaast tikt ook bij mij de biologische klok (hoe maken we het lekker ingewikkeld) maar dan denk ik weer ja is niet echt handig met het oog op de opleiding.......
Zelf heb ik veel gehad aan het boek ``je ongekende vermogens`` van Anthony Robbins, daarin komt ook heel duidelijk naar voren dat je eerst een doel moet hebben en moet weten wat je wilt. Als je niet weet waarop je moet richten kun je ook nooit raak schieten.......
Toch denk ik dat het ook voor jou heel belangrijk is om uit te vindne wat je wilt, wat wilde je worden toen je kind was en waar ging/gaat je interrese naar uit. Het leven gaat veel te snel voorbij om iets te doen wat je niet leuk vind alleen vanwege het geld....
Wens je veel succes met je keuze en denk maar zo als je iets echt wilt dan lukt het je ook.
Liefs Edelweis
Wat rot dat je zo voelt maar je bent echt niet de enige geloof me ik bevind me in een soortgelijke situatie.
Anderhalve maand geleden heb ik na lang twijfelen ontslag genomen, ik kon werkelijk geen motivatie meer opbrengen, aangezien ik met mensen werk speelde daar ook een stukje verantwoording naar de mensen toe aan mee. Ik vond en vind het werk gewoon echt niet leuk!
Over een half jaar ga ik beginnen met een 2 jarige deeltijdopleiding hopelijk lukt het me om daar werk in te vinden maar het is in iedergeval wat ik wil en dat is voor mij op dit moment het belangrijkste.Nu moet ik nog solliciteren in mijn eigen vakgebied maar ik kan echt geen motivatie vinden. Voor mijn gevoel wordt ik heen en weer geslingerd en weet ik dat ik een baan moet vinden. Daarnaast tikt ook bij mij de biologische klok (hoe maken we het lekker ingewikkeld) maar dan denk ik weer ja is niet echt handig met het oog op de opleiding.......
Zelf heb ik veel gehad aan het boek ``je ongekende vermogens`` van Anthony Robbins, daarin komt ook heel duidelijk naar voren dat je eerst een doel moet hebben en moet weten wat je wilt. Als je niet weet waarop je moet richten kun je ook nooit raak schieten.......
Toch denk ik dat het ook voor jou heel belangrijk is om uit te vindne wat je wilt, wat wilde je worden toen je kind was en waar ging/gaat je interrese naar uit. Het leven gaat veel te snel voorbij om iets te doen wat je niet leuk vind alleen vanwege het geld....
Wens je veel succes met je keuze en denk maar zo als je iets echt wilt dan lukt het je ook.
Liefs Edelweis
maandag 2 juli 2007 om 00:04
Waarom neem je niet een week of wat vrij voor je in die nieuwe baan begint om even tot jezelf te komen en na te denken over wat je eigenlijk wilt op de langere termijn? Als je dat voor jezelf duidelijker hebt kun je waarschijnlijk die baan waar je je niet helemaal in thuis voelt wel uitzitten, omdat je weet dat het toch maar tijdelijk is en je dan-en-dan dat-en-dat gaat doen, wat je zo graag wilt.