Help! Ik moet even mijn verhaal kwijt. Lang verhaal, sorry.

Ik moet even mijn verhaal kwijt. Ik heb bijna zes jaar, met ziel en zaligheid, gewerkt bij mijn huidige werkgever. Ik heb alles gegeven en extra. Maar nooit (voldoende) erkenning en waardering gekregen. In bijna zes jaar tijd heb ik een loonsverhoging gehad van nog geen 350 euro bruto. En dan moest ik er zelf om vragen, en nee, ik verdien geen geweldig salaris. Mijn personeelsdossier bevatte alleen maar negatieve gespreksverslagen zonder 1 regel positief, gewoon niks. Hun verklaring was dat ze me wel enorm waardeerde (en dat zeiden ze ook vaak) maar op papier was daar niets van te merken. Dat waren overigens verslagen die ik nooit gezien of getekend heb. Het was voor hun een geheugensteuntje om nog te bespreken. Het was een klap in mijn gezicht waar ik even knock out van ben geweest. Het komt heel hard binnen als je in 1 keer bijna zes jaar negativiteit te lezen krijgt.

Het is dat ik een paar weken geleden via een ander bedrijf een uitstekend assessment gedaan heb op gebied van markering en communicatie anders was mijn zelfvertrouwen naar 0 gezakt.

Ik werd door mijn werkgever gevraagd om in het bestuur te komen van een, door hen opgerichte stichting. Een hele eer dacht ik nog en toch een soort van waardering. Het bleek dat ik alleen maar gevraagd ben zodat ik de marketing en communicatiewerkzaamheden kon doen , dus naast mijn gewone werk. Bloed, zweet en tranen heeft het mij gekost. Door de overige bestuursleden werd ik dermate denigrerend behandeld dat ik uit het bestuur ben gestapt. En dus ook de werkzaamheden niet meer wilde doen. Woedend was mijn leidinggevende op mij.

Dus ik heb zelf de regie gepakt. Ik ben gaan solliciteren en ik ben aangenomen bij een fantastisch mooi bedrijf. Ik heb 8 augustus volkomen eerlijk en transparant ontslag genomen.

Ik heb een goede overdracht geschreven, een collega ingewerkt op mijn werkzaamheden. Netjes alles gearchiveerd enz. Ik ben zelfs, op mijn uitnodiging en kosten, wezen lunchen met het MT (drie personen) om ze toch te bedanken voor de fijne samenwerking.

1 oktober begin ik bij mijn nieuwe baan. 15 september zou mijn afscheid zijn en vanaf 16 september zou ik vakantie hebben. Tot aan afgelopen dinsdag was er niets aan de hand. Mijn leidinggevende zei zelfs dat ik in december ook een winstuitkering zou krijgen vanwege mijn inzet afgelopen jaar. Ontzettend leuk want dat hoefde hij niet te doen. Ook zou ik een uitstekend getuigschrift krijgen.

Maar afgelopen donderdag merkte ik opeens een omslag bij mijn leidinggevende. Hij zei geen boe of bah tegen me. Het voelde of hij uit was op een reden om ruzie met mij te maken. En die heeft hij gevonden. Ik was namelijk in de veronderstelling dat ik nog voldoende vakantie-uren had. Ik had mijn verlofkaart opgevraagd en daar stond nog 120 uur op. Maar bij invullen van mijn aanvraag vakantie bleek dat ik opeens 20 uur in de min stond. De administratie had niet op tijd de verloven bijgewerkt. Dus ik heb via een vergaderverzoek aangegeven dat ik vrijdag 16 september thuis zou werken voor de laatste puntjes op de 1 en om accounts over te zetten. Dit was niet iets nieuws en deed ik wel vaker. Leidinggevende ging altijd akkoord. Maar deze keer niet.

Hij kwam afgelopen donderdag briesend, tegen het schreeuwen aan mijn kantoor binnen. Dat ik een bedrieger was om opeens thuis te werken en dat ik die vrijdag maar had te komen nog veel meer erge dingen. Ik kon totaal mijn kant van het verhaal niet doen. Hij stoof mijn kantoor uit en gooide de deur met een knal dicht. Mij in tranen achterlatend.

In de avond heb ik hem een app gestuurd. Dat ik het niet vond kunnen hoe hij tekeer was gegaan en dat ik helemaal geen verkeerde bedoelingen had. Ik zag het alleen niet zitten om nog een dag te moeten terug te moeten komen. Ik heb dus aangegeven dat ik gewoon deze week ma, di, do en vr. zou komen werken maar dat ik afzie van een afscheid vanwege het feit dat ik niet nog daarna een dag moet komen werken. Mijn leidinggevende reageerde niet op mijn app, dacht ik.

Afgelopen vrijdag is hij weer woedend mijn kantoor binnengekomen. Dat ik onbeschoft was om niet meer te reageren op zijn apps (achteraf zag ik pas dat de apps automatisch werden gearchiveerd, dus ik heb die helemaal niet gezien), Dat hij helemaal klaar met me was en die kop van mij niet meer hoefde te zien. En nog veel meer erge dingen. Het was afschuwelijk. Helemaal lamgeslagen was ik. Zo overstuur, dat ik heb overgegeven. Mijn man heeft me opgehaald want zelf rijden was uitgesloten.

En zo is mijn dienstverband dus geëindigd. Ik ben een paria geworden alsof ik fraude heb gepleegd of iets anders ernstigs. Nog maar een paar dagen had ik moeten werken. Dan had ik fatsoenlijk afscheid kunnen nemen en met een goed gevoel weg kunnen gaan. En dan hebben we het over een zakelijke relatie. Bizar, en nog nooit zoiets meegemaakt. Het enige positieve is dat het alleen maar bevestigt dat ik een juiste keuze heb gemaakt door daar weg te gaan. Maar het blijft ontzettend naar en voelt enorm onterecht.

Sorry voor het lange verhaal.

gloednieuw schreef: ↑

12-09-2022 13:01

Ik heb iets vergelijkbaars meegemaakt, waarbij mijn leidinggevende op mijn laatste werkdag opeens helemaal tegen mij uit zijn plaat ging over iets onbenulligs. Toen ik daarop rustig aangaf dat ik niet gediend was van zijn toon kon ik ook per direct opstappen, want meneer “was helemaal klaar met me” en “wilde mijn kop nooit meer zien”.

Wat andere mensen ook aangeven, zie het als iets wat losstaat van jou als persoon. Ik heb uiteindelijk ook in kunnen zien dat die uitbarsting een manier was van die man om zijn eigen stress en frustraties op iemand af te kunnen reageren, maar het duurt vaak even voordat je genoeg afstand hebt om het op die manier te kunnen interpreteren. Geef het wat tijd en heel veel succes bij je nieuwe baan!

Echt? Jeetje. Wat knap van je. Ik was helemaal knock-out. En inderdaad, het voelt nu al anders dan een paar dagen geleden. Ik begin steeds meer in te zien wat een treurig sneu kereltje je dan bent. En dat het bevestigt dat ik goeie keuze heb gemaakt. En dat ik een heel wat hoger moraal heb dan zo iemand.

Avage schreef: ↑

12-09-2022 13:15

Heftig hoor, ik heb ook voor zulke types gewerkt (directeur-eigenaren).

Bijna iedereen ging daar op deze manier weg incl. ondergetekende. Als je niet dreigde juridische stappen te zetten betaalden ze ook openstaand vakantiegeld en eventuele bonussen niet uit.

Ook al had je altijd uitstekend werk geleverd, je moest en zou een trap na krijgen omdat je het lef had om elders te gaan werken. Je werd vanaf dat moment met de nek aangekeken.

Het is eigenlijk heel zielig en sneu allemaal. Met oud-collega's fantaseerden we wel eens wat we zouden doen om ze terug te pakken maarja. Uiteindelijk ebt het gevoel wel weg.

Het heeft bij mij wel een poosje geduurd, ook door andere dingen die voorgevallen waren (schreeuw- en scheldpartijen, valse beschuldigingen, onterecht ontslag van collega's). Ik heb ook nooit meer voor een particuliere werkgever willen werken sinds die tijd. Een keer nog geprobeerd maar dat was er helaas ook weer zo eentje.

Inderdaad, wat je zegt. Een klein familiebedrijf zonder CAO waardoor je afhankelijk bent van de nukken en grillen van zo’n echtpaar. Nu ga ik werken bij een groot solide bedrijf wat al heel lang bestaat met CAO.

TeamAvocado schreef: ↑

12-09-2022 13:56

Wat een rotafsluiting zo zeg!
Kan me indenken dat je je naar geschrokken bent.
Hopelijk hoef je nu niet meer terug daar en is alles afgehandeld.
Anders niet alleen gaan hoor!!!

Probeer het lekker van je af te praten en los te gaan laten, en veel plezier bij je nieuwe baan!

Ik moet mijn telefoon nog inleveren. Dat doe ik ook zo snel mogelijk en gaat mijn man doen. Die wil niet dat ik daar ooit nog een stap binnen zet.

Schriftje schreef: ↑

12-09-2022 14:20

Ook van mij een dikke virtuele knuffel omdat je trots mag zijn op jezelf dat je een fijne nieuwe baan gevonden hebt. En dat je je niet hebt laten kennen en terug bent gaan schreeuwen.
Heel veel geluk in je nieuwe baan!

Dank je wel, heel lief van je.

Lieve medeforummers. Nogmaals bedankt voor jullie steun en lieve woorden. Ik ben er enorm van opgeknapt. Ik hoop dat deze werkgever het erbij laat en dat ik niet alsnog een nare brief krijg ofzo.

noa schreef: ↑

12-09-2022 13:34

Wat heb je het netjes afgehandeld en hoe heb je het zo lang volgehouden daar?
Ik denk dat ze stiekem aan neppe dossier opbouw hebben gedaan, voor het geval ze van je af hadden gewild of er een conflict was gekomen. Hebben ze vast al eens meegemaakt gezien de mafkees van een baas.
Ik zou het er ook niet bij laten zitten als je daadwerkelijk nog meer vakantie uren tegoed hebt. Gewoon om te laten zien dat er niet met je te sollen valt.

Maar nu het belangrijkste: gefeliciteerd met je nieuwe baan! Het kan alleen maar beter worden voor je. Over een tijd kijk je ws terug en snap je niet dat je het zo lang hebt volgehouden bij die klojo’s.

Precies dat. Ik had al veel eerder weg moeten gaan. Maar dit heeft gewoon zo moeten zijn. Als enig excuus heb ik dat ik niet snel opgeef.

KooktMetKnoflook schreef: ↑

12-09-2022 14:26

Ik zie dat je je ook ging verdedigen en ging uitleggen.

Je mag in zo'n geval (schreeuwen en schelden) ook gewoon een grens trekken; ik praat weer met jou als je normaal doet cq je excuses aanbiedt.

Wat een mafklapper.

Klopt. Verbaal ben ik helaas niet zo sterk. Komt mede door mijn Asperger. Als er tegen me geschreeuwd word krijg ik kortsluiting.

KooktMetKnoflook schreef: ↑

12-09-2022 14:26

Ik zie dat je je ook ging verdedigen en ging uitleggen.

Je mag in zo'n geval (schreeuwen en schelden) ook gewoon een grens trekken; ik praat weer met jou als je normaal doet cq je excuses aanbiedt.

Wat een mafklapper.
'ik hoef je niet meer te zien' - ik zou dat heel passief-aggressief als een opdracht opvatten. Toedeledokie.

Klopt het echt dat je 20 uur in de min staat of zit hij de zaak te belazeren?

Ik weet het niet. Ik stond opeens in de min maar ik kan het haast niet meer controleren.

makreel schreef: ↑

12-09-2022 15:17

Marketing en communicatie? Ik heb voor iemand gewerkt in die branche die ook zo onberekenbaar was. Op mijn laatste werkdag - het was een afgebakende opdracht - kwam hij met iets wat totaal niet bij mijn werk hoort, superveel werk was en dat moest binnen een uur af. Dat ging niet lukken en bovendien was het al half zes, tijd om af te ronden, en hij werd he-le-maal gek. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat het dezelfde kerel bij hetzelfde bedrijf was.

En deze leidinggevende/eigenaar was ook nog een coach van beginnende ondernemer, zo'n NLP-coach. Dat geeft je toch te denken!

Het geeft mij te denken dat een dergelijke reactie totaal niet professioneel is. Ik deed mijn werk uitstekend maar ik begin steeds meer te denken dat het een persoonlijke vete is. Ik kan niks anders verzinnen.

tyche schreef: ↑

12-09-2022 16:03

Waar jij dit aan verdiend hebt? Nergens aan. Zo ga je niet met mensen om.
Ik denk dat je nog een paar keer aangenaam verrast gaat zijn op je nieuwe werk als ze daar wel professioneel zijn, als je het zo lang met deze idioot hebt uitgehouden ga je een cultuurshock ervaren.

Goede tip van Courage over het inleveren van de telefoon. En ook wat Kookmetknoflook zegt: zorg dat jij goed op de hoogte bent van je rechten en gegevens.

Ja, daar zou je zomaar eens gelijk in kunnen hebben. De berichtjes die ik nu al krijg van mijn nieuwe werk zijn zo leuk. Uit alles blijkt dat ik enorm welkom ben. Het is ook een hele nieuwe functie die ik zelf mag gaan inrichten. Bij een groot bedrijf wat al meer dan 100 jaar bestaat en met een CAO. Heerlijk. Dus nooit meer hoeven te vragen of afhankelijk te zijn van de nukken en grillen van een directeur (of zijn vrouw). Heerlijk.

Avage schreef: ↑

12-09-2022 13:15

Heftig hoor, ik heb ook voor zulke types gewerkt (directeur-eigenaren).

Bijna iedereen ging daar op deze manier weg incl. ondergetekende. Als je niet dreigde juridische stappen te zetten betaalden ze ook openstaand vakantiegeld en eventuele bonussen niet uit.

Ook al had je altijd uitstekend werk geleverd, je moest en zou een trap na krijgen omdat je het lef had om elders te gaan werken. Je werd vanaf dat moment met de nek aangekeken.

Het is eigenlijk heel zielig en sneu allemaal. Met oud-collega's fantaseerden we wel eens wat we zouden doen om ze terug te pakken maarja. Uiteindelijk ebt het gevoel wel weg.

Het heeft bij mij wel een poosje geduurd, ook door andere dingen die voorgevallen waren (schreeuw- en scheldpartijen, valse beschuldigingen, onterecht ontslag van collega's). Ik heb ook nooit meer voor een particuliere werkgever willen werken sinds die tijd. Een keer nog geprobeerd maar dat was er helaas ook weer zo eentje.

Daar zeg je zoiets. Hij heeft mij (mondeling) toegezegd dat ik in december een winstuitkering krijg. Zijn vrouw heeft dit bevestigd, ook mondeling. Kan ik ze, ondanks dit, daar aan houden? Is toch zo’n 2000 euro netto.