Help! Ik moet even mijn verhaal kwijt. Lang verhaal, sorry.

Ik moet even mijn verhaal kwijt. Ik heb bijna zes jaar, met ziel en zaligheid, gewerkt bij mijn huidige werkgever. Ik heb alles gegeven en extra. Maar nooit (voldoende) erkenning en waardering gekregen. In bijna zes jaar tijd heb ik een loonsverhoging gehad van nog geen 350 euro bruto. En dan moest ik er zelf om vragen, en nee, ik verdien geen geweldig salaris. Mijn personeelsdossier bevatte alleen maar negatieve gespreksverslagen zonder 1 regel positief, gewoon niks. Hun verklaring was dat ze me wel enorm waardeerde (en dat zeiden ze ook vaak) maar op papier was daar niets van te merken. Dat waren overigens verslagen die ik nooit gezien of getekend heb. Het was voor hun een geheugensteuntje om nog te bespreken. Het was een klap in mijn gezicht waar ik even knock out van ben geweest. Het komt heel hard binnen als je in 1 keer bijna zes jaar negativiteit te lezen krijgt.

Het is dat ik een paar weken geleden via een ander bedrijf een uitstekend assessment gedaan heb op gebied van markering en communicatie anders was mijn zelfvertrouwen naar 0 gezakt.

Ik werd door mijn werkgever gevraagd om in het bestuur te komen van een, door hen opgerichte stichting. Een hele eer dacht ik nog en toch een soort van waardering. Het bleek dat ik alleen maar gevraagd ben zodat ik de marketing en communicatiewerkzaamheden kon doen , dus naast mijn gewone werk. Bloed, zweet en tranen heeft het mij gekost. Door de overige bestuursleden werd ik dermate denigrerend behandeld dat ik uit het bestuur ben gestapt. En dus ook de werkzaamheden niet meer wilde doen. Woedend was mijn leidinggevende op mij.

Dus ik heb zelf de regie gepakt. Ik ben gaan solliciteren en ik ben aangenomen bij een fantastisch mooi bedrijf. Ik heb 8 augustus volkomen eerlijk en transparant ontslag genomen.

Ik heb een goede overdracht geschreven, een collega ingewerkt op mijn werkzaamheden. Netjes alles gearchiveerd enz. Ik ben zelfs, op mijn uitnodiging en kosten, wezen lunchen met het MT (drie personen) om ze toch te bedanken voor de fijne samenwerking.

1 oktober begin ik bij mijn nieuwe baan. 15 september zou mijn afscheid zijn en vanaf 16 september zou ik vakantie hebben. Tot aan afgelopen dinsdag was er niets aan de hand. Mijn leidinggevende zei zelfs dat ik in december ook een winstuitkering zou krijgen vanwege mijn inzet afgelopen jaar. Ontzettend leuk want dat hoefde hij niet te doen. Ook zou ik een uitstekend getuigschrift krijgen.

Maar afgelopen donderdag merkte ik opeens een omslag bij mijn leidinggevende. Hij zei geen boe of bah tegen me. Het voelde of hij uit was op een reden om ruzie met mij te maken. En die heeft hij gevonden. Ik was namelijk in de veronderstelling dat ik nog voldoende vakantie-uren had. Ik had mijn verlofkaart opgevraagd en daar stond nog 120 uur op. Maar bij invullen van mijn aanvraag vakantie bleek dat ik opeens 20 uur in de min stond. De administratie had niet op tijd de verloven bijgewerkt. Dus ik heb via een vergaderverzoek aangegeven dat ik vrijdag 16 september thuis zou werken voor de laatste puntjes op de 1 en om accounts over te zetten. Dit was niet iets nieuws en deed ik wel vaker. Leidinggevende ging altijd akkoord. Maar deze keer niet.

Hij kwam afgelopen donderdag briesend, tegen het schreeuwen aan mijn kantoor binnen. Dat ik een bedrieger was om opeens thuis te werken en dat ik die vrijdag maar had te komen nog veel meer erge dingen. Ik kon totaal mijn kant van het verhaal niet doen. Hij stoof mijn kantoor uit en gooide de deur met een knal dicht. Mij in tranen achterlatend.

In de avond heb ik hem een app gestuurd. Dat ik het niet vond kunnen hoe hij tekeer was gegaan en dat ik helemaal geen verkeerde bedoelingen had. Ik zag het alleen niet zitten om nog een dag te moeten terug te moeten komen. Ik heb dus aangegeven dat ik gewoon deze week ma, di, do en vr. zou komen werken maar dat ik afzie van een afscheid vanwege het feit dat ik niet nog daarna een dag moet komen werken. Mijn leidinggevende reageerde niet op mijn app, dacht ik.

Afgelopen vrijdag is hij weer woedend mijn kantoor binnengekomen. Dat ik onbeschoft was om niet meer te reageren op zijn apps (achteraf zag ik pas dat de apps automatisch werden gearchiveerd, dus ik heb die helemaal niet gezien), Dat hij helemaal klaar met me was en die kop van mij niet meer hoefde te zien. En nog veel meer erge dingen. Het was afschuwelijk. Helemaal lamgeslagen was ik. Zo overstuur, dat ik heb overgegeven. Mijn man heeft me opgehaald want zelf rijden was uitgesloten.

En zo is mijn dienstverband dus geëindigd. Ik ben een paria geworden alsof ik fraude heb gepleegd of iets anders ernstigs. Nog maar een paar dagen had ik moeten werken. Dan had ik fatsoenlijk afscheid kunnen nemen en met een goed gevoel weg kunnen gaan. En dan hebben we het over een zakelijke relatie. Bizar, en nog nooit zoiets meegemaakt. Het enige positieve is dat het alleen maar bevestigt dat ik een juiste keuze heb gemaakt door daar weg te gaan. Maar het blijft ontzettend naar en voelt enorm onterecht.

Sorry voor het lange verhaal.

noa schreef: ↑

12-09-2022 20:23

Als je toch achter die vakantiedagen aangaat, kun je dat ook meteen vragen hoe het daarmee zit.

Inderdaad, ik heb niets meer te verliezen en ook niets meer van ze nodig. Dank je wel voor je tips Noa

Singlejingle schreef: ↑

12-09-2022 20:09

Ach to, wat naar. Ik had je natuurlijk een fijn afscheid gegund. En dan weet zo'n idioot dat in zijn eentje te verpesten. Dit heeft NIKS met jou te maken en alles met hemzelf. Dit is geen normale omgang met mensen en dat valt jou absoluut niet te verwijten. Ik hoop dat je het achter je kunt laten, zodat je met een fijn gevoel aan je nieuwe baan kunt beginnen. Veel succes en plezier gewenst!

Dank je wel. Lief van je.

firedraakje schreef: ↑

12-09-2022 19:55

Oh, ik heb ook ooit zo'n eigenaar/directrice gehad. Ging gelukkig niet schelden, maar heeft me de laatste 2 weken volledig genegeerd (klein kantoor en we werkten heel nauw samen). Voelde zo ongemakkelijk.

Dit ligt echt niet aan jou. Veel plezier in je nieuwe baan!

Dat is toch erg? Hoe sneu ben je dan als directeur? Het enige wat ik nu denk. Wat zijn jullie samen een sneu zielig stel. De boom in met jullie.

Lorem_Ipsum schreef: ↑

13-09-2022 07:19

Ik werk ook absoluut niet voor bedrijven waar de eigenaar van het bedrijf gewoon zelf rondloopt (of nog erger: een familiebedrijf waar een jongere generatie nu aan het hoofd is gekomen). Een keer gedaan en nooit weer. Voor zo’n eigenaar is het bedrijf echt hun kindje, en dat gaat samen met onrealistische verwachtingen, maar ik werk er gewoon hoor, het is niet mijn hele leven. Nee, doe mij maar een lekker groot bedrijf, waar shit een beetje professioneel geregeld is.

Volkomen met je eens. Dit was voor mij eens maar nooit meer. Ik verheug me ook ontzettend op het werken bij een groot bedrijf mèt CAO.

Courage schreef: ↑

13-09-2022 13:34

Ik doe het ook niet meer. In mijn geval was het overigens precies andersom: ik was degene die professioneel en klantgericht was. Voor de eigenaren was het bedrijf meer een hobby...

Dat hoor je ook vaak. Ik doe het ook echt, echt nooit meer. Ik heb overigens wel een fijne vriendin aan deze zakelijke fout over gehouden. Dat is het enige positieve.

Avage schreef: ↑

13-09-2022 17:20

Ik ben het liefst eigen baas. Veel meer opties heb ik ook niet, in een grotere organisatie gedijde ik ook niet.
Was toen nog heel jong maar ik snapte niets van het politieke gekonkel, managementwisselingen, fusies, koerswijzigingen, last in first out, misstanden werden in de doofpot gestopt, enz. Vond het vooral moeilijk om mezelf te motiveren omdat het niemand iets kon schelen wie ik was en wat ik deed, dus ik zat hele dagen uit het raam te kijken.
Dan deed ik het met een narcistische DGA zelfs nog beter, daar wilde ik nog wel hard voor lopen in de goede tijden. Maar het heeft wel al snel iets incestueus dat werken voor een familie(bedrijf).

Zie het ook bij ondernemers om me heen, sommige echt leuke mensen maar zodra ze personeel aannemen verandert er iets in hun houding en gedrag en lijken ze onzeker te worden, of nemen ze ineens bijzondere beslissingen zoals het verkopen van hun bedrijf en zelf directeur blijven. Blijkbaar is dat onvermijdelijk, in ieder geval is het funest voor de interne cultuur.

Dit. En een echtpaar is helemaal funest. En helemaal zoals bij mij. De vrouw van de directeur was van de 1 op de andere dag o.a. mijn leidinggevende. Ze verveelde zich thuis. Ze bakte er niets van. En dat is heel lastig om daar iets van te zeggen. De directeur nam het altijd op voor haar. Wat voor grove fouten er ook aantoonbaar waren.

Annapicobella schreef: ↑

14-09-2022 18:54

Paar keer meegemaakt met directeur-eigenaren. Eentje die briesend op de stoep stond en persoonlijk mij kwam zeggen dat dit geen beoordelingsgesprek was maar een ontslag-aanzegging. Ik was veel te lastig trouwens, had me al veel eerder moeten ontslaan. (Op basis van wat?) En dan dus allerlei nare persoonlijke zaken aanhalen; die nergens op sloegen.

Of een directeur-eigenaar in de gang horen zeggen dat lastige mensen altijd weg moesten van hem. Dat gebeurde ook altijd. Goed- of kwaadschiks (dan maakte hij het leven je zo lastig dat je vanzelf wel wegging. Is nog goedkoper ook). En een grilligheid die onvoorspelbaar was. Zo was je nummertje 1 en zo was je de foute medewerker.

Al die ervaringen maakte dat ik al snel een rechtsbijstandverzekering nam. En me de kaas niet meer van het brood liet eten.

Die mannen (altijd mannen) namen ontslag inderdaad veel te persoonlijk. Alsof je de relatie met ze verbrak. Maar de trouw moest dan altijd wel van 1 kant komen. Overwerken, extra werken, loyaal zijn. Allemaal van de kant van de werknemer.

Oh...vanaf morgen komt mijn vrouw ook in de zaak werken.
Oh..grappig, onze dochter werkt ook in de zaak en de aanstaande schoonzoon, schat van een man, die gaat ook 'iets' doen in de zaak.

Oh..salaris is er nog niet? Goh...
Oh, heb de bank geplunderd...geen geld voor salarissen? Goh?

Echt; het ligt niet aan jou, maar wel dat je inderdaad je dit gedrag te lang hebt getolereerd. Dat herken ik wel.

Laat dus los en mooi dat je een nieuwe baan hebt in naar ik hoop een gezondere werkomgeving.

Inderdaad, wat je zegt. Het gedrag veel te lang getolereerd. Het beloofde getuigschrift heb ik ook nooit ontvangen. Zo flauw en onprofessioneel. Maar goed, dit is geweest en ik heb het gelukkig heel erg naar m’n zin bij mijn nieuwe baan.

MadeleineSophia schreef: ↑

14-09-2022 13:17

Ik heb een dezelfde soort situaties gehad. Van de ene op andere dag werd mijn account afgesloten en moest ik eruit. Ook familiebedrijf met echtpaar aan de leiding.
Nooit en nooit meer. Nu overstap gemaakt naar overheid. Degelijk en betrouwbaar.

Sterkte met de situatie. Probeer het los te laten.

Gelijk heb je! Voor mij ook nooit meer. Zo blij met mijn huidige baan. Alles is daar veel beter geregeld. Dus ik snap je volkomen.

noa schreef: ↑

12-10-2022 08:43

Fijn dat je het nu zo leuk hebt MissMarple.

Dank je wel.