Werk & Studie
alle pijlers
Hoe uitval voorkomen?
maandag 3 juni 2024 om 15:16
Beste lezers,
Al een paar maanden, waarvan de laatste 2 heftiger, voel ik me niet zo lekker. Ik voel me overvraagd, vermoeid, kort lontje, weinig energie, veel irritatie. Dit komt denk ik door gebeurtenissen in mijn familie die energie hebben gevreten, mantelzorg, jonge kinderen, vrijwilligerswerk en mijn baan. Ik heb slecht voor mezelf gezorgd afgelopen 1,5 jaar. Ik hoor mezelf de laatste tijd heel vaak zeggen "ik ben zo klaar". Daarmee bedoel ik vermoeid en klaar met alles, met zorgen, met beschikbaar zijn, met werken. Ik zou een moord doen voor een paar weken niet werken, niets moeten, geen verantwoordelijkheid en vooral veel rusten en lummelen. Met name het niets moeten behalve m'n kinderen knuffelen lijkt me heerlijk.
2 maanden geleden heb ik bij leidinggevende aangekaart dat ik een pas op de plaats moest maken. 3 uur in de ziektewet zodat ik een middag op tijd kon stoppen en voor mezelf had. Het heeft echter niet genoeg geholpen. Ik zou er graag even uit willen, tegelijkertijd geeft werk structuur en afleiding en vind ik het vreselijk me ziek te melden terwijl ik niet echt ziek ben. Ik functioneer aardig. Plus als ik niet werk, wat moet ik dan de hele dag doen als de kinderen op school zitten. En mijn collega's zijn druk, die wil ik niet belasten. Ik ben alleen bang dat mijn emmer een keer overloopt en dat wil ik ook voorkomen. Maar wat nu dan? Ziekmelden omdat? Aankaarten dat ik nog minder wil werken, maar om welke reden? Iedereen heeft toch weleens een periode van niet zo lekker in je vel?
Al een paar maanden, waarvan de laatste 2 heftiger, voel ik me niet zo lekker. Ik voel me overvraagd, vermoeid, kort lontje, weinig energie, veel irritatie. Dit komt denk ik door gebeurtenissen in mijn familie die energie hebben gevreten, mantelzorg, jonge kinderen, vrijwilligerswerk en mijn baan. Ik heb slecht voor mezelf gezorgd afgelopen 1,5 jaar. Ik hoor mezelf de laatste tijd heel vaak zeggen "ik ben zo klaar". Daarmee bedoel ik vermoeid en klaar met alles, met zorgen, met beschikbaar zijn, met werken. Ik zou een moord doen voor een paar weken niet werken, niets moeten, geen verantwoordelijkheid en vooral veel rusten en lummelen. Met name het niets moeten behalve m'n kinderen knuffelen lijkt me heerlijk.
2 maanden geleden heb ik bij leidinggevende aangekaart dat ik een pas op de plaats moest maken. 3 uur in de ziektewet zodat ik een middag op tijd kon stoppen en voor mezelf had. Het heeft echter niet genoeg geholpen. Ik zou er graag even uit willen, tegelijkertijd geeft werk structuur en afleiding en vind ik het vreselijk me ziek te melden terwijl ik niet echt ziek ben. Ik functioneer aardig. Plus als ik niet werk, wat moet ik dan de hele dag doen als de kinderen op school zitten. En mijn collega's zijn druk, die wil ik niet belasten. Ik ben alleen bang dat mijn emmer een keer overloopt en dat wil ik ook voorkomen. Maar wat nu dan? Ziekmelden omdat? Aankaarten dat ik nog minder wil werken, maar om welke reden? Iedereen heeft toch weleens een periode van niet zo lekker in je vel?
maandag 3 juni 2024 om 15:33
Zolang je de oorzaak van het overlopen niet oplost, heeft alleen een middag rust weinig zin. Loop eens na waar je energie zo van wegloopt.
Moet je aan de slag met de situatie in jullie gezin van oorsprong? Krijg je nog energie van je vrijwilligerswerk, of is dat ook een moetje geworden waar ze steeds meer van je verwachten? Kan je partner thuis meer oppakken?
Moet je aan de slag met de situatie in jullie gezin van oorsprong? Krijg je nog energie van je vrijwilligerswerk, of is dat ook een moetje geworden waar ze steeds meer van je verwachten? Kan je partner thuis meer oppakken?
maandag 3 juni 2024 om 15:45
Weet ik, de oorzaak moet ik aanpakken. Het is een enorme valkuil van dingen oppakken, daar energie van krijgen, een enorm verantwoordelijkheidsgevoel heb, over mn grens gaan, te lang doorgaan, ontkennen van vermoeidheid, doorgaan en doorgaan tot ik geen leuk mens meer ben. Dat is niet elke week zo, ik heb ook goede weken en dan kan ik alles aan. Tot ik weer op het punt zit van de volle emmer. Ik sta altijd aan. Is het niet fysiek bezig zijn, dan wel in mijn hoofd. Ik voel me schuldig naar werk dat ik 3 uur minder werk, dat ik niet 100% kan geven, dat ik moet toegeven dat ik moe ben. Ik vind mezelf een watje en denk dat iedereen dat ook van me vindt. Is niet zo, maar ik vind dat zelf dus zal een ander dat ook wel vinden (gedachte).
Gezin van herkomst is klaar, heb afscheid genomen van mensen, voelt heel goed en opgelucht. Ben wel 1,5 jaar gekwetst door enkele familieleden en dat deed pijn, en het heeft me bakken energie gekost. Vrijwilligerswerk heb ik teruggeschroeft naar de taken die ik echt leuk vind en idd energie van krijg. Niet meer wekelijks, dus daar zit ook een winst.
Partner is een held, luistert veel naar me en doet veel, daar heb ik eigenlijk niet meer van nodig omdat dit goed gaat.
Gezin van herkomst is klaar, heb afscheid genomen van mensen, voelt heel goed en opgelucht. Ben wel 1,5 jaar gekwetst door enkele familieleden en dat deed pijn, en het heeft me bakken energie gekost. Vrijwilligerswerk heb ik teruggeschroeft naar de taken die ik echt leuk vind en idd energie van krijg. Niet meer wekelijks, dus daar zit ook een winst.
Partner is een held, luistert veel naar me en doet veel, daar heb ik eigenlijk niet meer van nodig omdat dit goed gaat.
maandag 3 juni 2024 om 15:56
Zelf dit punt een half jaar geleden gehad. Ik ben niet (deels) de ziektewet ingegaan, punt was ik ook nog net niet, maar juist vrijwilligerswerk teruggeschroefd en in privésfeer dingen los gelaten. Voor mijn werk word ik betaald en ziektewet daarvoor vind ik niet juist als het door meerdere factoren komt.
maandag 3 juni 2024 om 16:03
Dit maakt dat ik volledig ziekmelden ook eigenlijk niet oke vindt, omdat mijn werk niet de hoofdoorzaak is. Het is een combi vanliane77 schreef: ↑03-06-2024 15:56Zelf dit punt een half jaar geleden gehad. Ik ben niet (deels) de ziektewet ingegaan, punt was ik ook nog net niet, maar juist vrijwilligerswerk teruggeschroefd en in privésfeer dingen los gelaten. Voor mijn werk word ik betaald en ziektewet daarvoor vind ik niet juist als het door meerdere factoren komt.
maandag 3 juni 2024 om 16:07
Je baan terugschroeven (minder werken) moet je zelf afwegen. Een reden hoef je hiervoor niet te verantwoorden. Ziekmelden vind ik persoonlijk een brug te ver als je niet ziek bent en alleen toe bent aan rust. Je weet zelf waar de crux zit, niet voor jezelf zorgen en teveel ballen hoog houden.
Je zegt dat je partner je ondersteunt. Ga samen kijken op welke gebieden je minder gaat doen, wat kan per direct en wat is er op de langere termijn nodig. Neem strategische verlofdagen. Zeg nee of accepteer zelf dat alles niet meer (perfect) kan.
Sterkte.
Je zegt dat je partner je ondersteunt. Ga samen kijken op welke gebieden je minder gaat doen, wat kan per direct en wat is er op de langere termijn nodig. Neem strategische verlofdagen. Zeg nee of accepteer zelf dat alles niet meer (perfect) kan.
Sterkte.
maandag 3 juni 2024 om 16:17
Ik zat een jaar geleden met hetzelfde.
Alleenstaande ouder, scheiding achter de rug, kinderen met etiketjes.
Ik probeerde alle ballen in de lucht te houden en dat lukte niet. Ik had ook al eens op mijn werk laten vallen dat het te veel werd en dat ik eigenlijk een stapje terug moest doen. Echter dat stapje terug kwam niet en ik ben helemaal ingestort. Burnout…..
Ik voelde en voel me nog steeds vreselijk schuldig richting mijn werk want zij waren het probleem niet maar zijn wel de dupe ervan geworden.
Ik kan je alleen maar adviseren luister goed naar de signalen. Neem de rust nu voor het te laat is
Alleenstaande ouder, scheiding achter de rug, kinderen met etiketjes.
Ik probeerde alle ballen in de lucht te houden en dat lukte niet. Ik had ook al eens op mijn werk laten vallen dat het te veel werd en dat ik eigenlijk een stapje terug moest doen. Echter dat stapje terug kwam niet en ik ben helemaal ingestort. Burnout…..
Ik voelde en voel me nog steeds vreselijk schuldig richting mijn werk want zij waren het probleem niet maar zijn wel de dupe ervan geworden.
Ik kan je alleen maar adviseren luister goed naar de signalen. Neem de rust nu voor het te laat is
maandag 3 juni 2024 om 16:19
Ga naar de huisarts voor je gezondheid. Grote kans dat die best wat kan betekenen, doorverwijzen naar de POH bijvoorbeeld. En voor de combinatie werk - gezondheid naar de bedrijfsarts. Spreek daar eens goed mee door hoe je een ziekmelding kunt voorkomen. Die kan meer voor je betekenen bij deze vraag dan je leidinggevende. Het preventief spreekuur moet voor iedere werknemer bereikbaar zijn, ook zonder dat je werkgever hiervan op de hoogte is. Die krijgt wel (achteraf) de rekening met daarop alleen "1 preventief consult", maar niet met wie dat was.
En dan heb je vanuit 2 invalshoeken tips, waarmee je vast weer verder kunt. Allebei toegespitst op jouw persoonlijke situatie, niet op iets algemeens hier op een forum, waar je heel persoonlijke, maar verkeerde interpretaties kunt krijgen.
En dan heb je vanuit 2 invalshoeken tips, waarmee je vast weer verder kunt. Allebei toegespitst op jouw persoonlijke situatie, niet op iets algemeens hier op een forum, waar je heel persoonlijke, maar verkeerde interpretaties kunt krijgen.
maandag 3 juni 2024 om 16:24
Zolang je niets oplost ben je na die week in een mum van tijd weer op het zelfde punt.katrienduck24 schreef: ↑03-06-2024 16:06Kun je een week vakantie nemen en in je eentje een week ergens naartoe gaan? Een week lang rust, stilte, niks moeten en slapen en rusten zoveel als je wilt...
Ik denk dat zo'n week enorm kan helpen om op te laden.
maandag 3 juni 2024 om 16:33
Ik ben begin dit jaar 3 dagen op een soort retraite gweest, zalig was dat. Ik kwam met veel energie en rust thuis. Die dagen heeft mij de knoop laten doorhakken mbt afscheid nemen van familie, dus het heeft me veel goeds gebracht. Echter dat fijne energieke gevoel ben ik inmiddels al lang weer kwijt. Het vervallen in oude patronen gaat zo ongemerkt, ik kom er in ieder geval te laat achter.
Vakantie opnemen heb ik aan gedacht, ik krijg het alleen benauwd van een week weg alleen. Weet niet waarom, ik heb er geen zin in denk ik. Een week weg van mijn kinderen vind ik niet leuk en dus geeft het me geen rust ben ik bang.
Het voelt als lang op de automatische piloot geleefd te hebben en nu ben ik moe en gaat mn lichaam aangeven dat de emmer vol loopt.
Vakantie opnemen heb ik aan gedacht, ik krijg het alleen benauwd van een week weg alleen. Weet niet waarom, ik heb er geen zin in denk ik. Een week weg van mijn kinderen vind ik niet leuk en dus geeft het me geen rust ben ik bang.
Het voelt als lang op de automatische piloot geleefd te hebben en nu ben ik moe en gaat mn lichaam aangeven dat de emmer vol loopt.
maandag 3 juni 2024 om 18:08
Ik zou je vrijwilligerswerk opzeggen, mantelzorg afschalen via reguliere zorg, tafeltje dekje en boodschappen laten bezorgen.evt pgb voor wat overblijft zodat je minder uren kunt werken.
Preventief gesprek met bedrijfsarts vragen. Ziek ok maar is een tijdelijke oplossing.
Je bent ook niet ziek. Je hebt te veel activiteiten die niets met werk te maken hebben. Verkeerde keuze.
Preventief gesprek met bedrijfsarts vragen. Ziek ok maar is een tijdelijke oplossing.
Je bent ook niet ziek. Je hebt te veel activiteiten die niets met werk te maken hebben. Verkeerde keuze.
maandag 3 juni 2024 om 18:56
Je hoeft toch niet weg als je verlof opneemt?Spekpannenkoek schreef: ↑03-06-2024 16:33Vakantie opnemen heb ik aan gedacht, ik krijg het alleen benauwd van een week weg alleen. Weet niet waarom, ik heb er geen zin in denk ik. Een week weg van mijn kinderen vind ik niet leuk en dus geeft het me geen rust ben ik bang.
maandag 3 juni 2024 om 20:15
Nee, maar iemand opperde om een week vrij te nemen en dan alleen weg te gaan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
