Werk & Studie
alle pijlers
Hoe zijn jullie opgeleid en wat werk doen jullie nu?
vrijdag 7 maart 2008 om 20:41
Ik ben medisch secretaresse op de EHBO poli. Het is eigenlijk onder mijn opleidingsniveau, maar het werk bevalt mij prima. Het verdient ook zeker niet slecht. ( ook niet geheel onbelangrijk)
Ik werk parttime omdat ik thuis nog een kleintje heb. Als de kleine naar school gaat, ga ik meer uren werken en nog wat cursussen volgen om hogerop te komen.
Een moeder moet doen waar zij het gelukkigst van wordt. Dat voelt het kind aan. Of die gelukkige moeder nu parttime/ fulltime of helemaal niet werkt.. dat maakt niets uit.
Ik zou niet gelukkig worden van helemaal niet te werken. Het is goed voor mijn eigenwaarde en ik vind het een prettig gevoel om eens iets extra's te doen of te kopen.
Ik werk parttime omdat ik thuis nog een kleintje heb. Als de kleine naar school gaat, ga ik meer uren werken en nog wat cursussen volgen om hogerop te komen.
Een moeder moet doen waar zij het gelukkigst van wordt. Dat voelt het kind aan. Of die gelukkige moeder nu parttime/ fulltime of helemaal niet werkt.. dat maakt niets uit.
Ik zou niet gelukkig worden van helemaal niet te werken. Het is goed voor mijn eigenwaarde en ik vind het een prettig gevoel om eens iets extra's te doen of te kopen.
vrijdag 7 maart 2008 om 20:51
ik heb hbo sjd gedaan (afgemaakt) en hbo pedagogiek (ook afgemaakt) werk nu als zorgcoordinator op een woongroep voor verstandelijk gehandicapten maar wil uiteindelijkt toch meer gaan werken met kinderen en deeltijd een master gaan volgen. Omdat daar mijn hart meer ligt
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
vrijdag 7 maart 2008 om 20:51
Ik heb op mijn 16e ontheffing van de leerplicht gekregen en was daarvoor een beroepsspijbelaar dus opleiding o,o. 
Ik werk in de horeca en heb dit 5 jaar gecombineerd met werken bij de thuiszorg. Daar werd me de kans geboden om me op te werken maar daar had en heb ik geen behoefte aan, niks voor mij.
Na 5 jaar had ik het meer dan fulltime werken wel gehad en de keus gemaakt om parttime te gaan werken zodat ik meer vrije tijd heb.
Dit bevalt me goed maar af en toe werk ik toch weer een periode fulltime, dan kriebelt het weer.
Ik hou van afwisseling en dat biedt dit werk me genoeg, ik werk ook op wisselende tijden en dagen, hou niet van sleur.
Wel van hard werken en hard lachen en beide vind ik in mijn baan/ banen. heel belangrijk om plezier in je werk te hebben.
Ik werk in de horeca en heb dit 5 jaar gecombineerd met werken bij de thuiszorg. Daar werd me de kans geboden om me op te werken maar daar had en heb ik geen behoefte aan, niks voor mij.
Na 5 jaar had ik het meer dan fulltime werken wel gehad en de keus gemaakt om parttime te gaan werken zodat ik meer vrije tijd heb.
Dit bevalt me goed maar af en toe werk ik toch weer een periode fulltime, dan kriebelt het weer.
Ik hou van afwisseling en dat biedt dit werk me genoeg, ik werk ook op wisselende tijden en dagen, hou niet van sleur.
Wel van hard werken en hard lachen en beide vind ik in mijn baan/ banen. heel belangrijk om plezier in je werk te hebben.
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
vrijdag 7 maart 2008 om 21:23
WO opgeleid en zit in de IT (waar ik min of meer ook voor opgeleid ben). Werkt prima.
Wat ik me wel afvraag is wat de mensen die bewust kiezen voor het thuis blijven voor de kinderen, straks gaan doen om weer een baan te vinden zodra ze daar weer aan toe zijn. Als je een enorm gat hebt in je CV, zijn werkgevers vaak toch wel net even iets moeilijker... Ik zou in ieder geval gedurende die jaren aan zelfstudie blijven doen om volledig actueel te blijven op je vakgebied. Hoe dan ook, vraag me af hoe jullie dat straks zien, het weer een baan kunnen bemachtigen na er jarenlang uitgeweest te zijn.
Wat ik me wel afvraag is wat de mensen die bewust kiezen voor het thuis blijven voor de kinderen, straks gaan doen om weer een baan te vinden zodra ze daar weer aan toe zijn. Als je een enorm gat hebt in je CV, zijn werkgevers vaak toch wel net even iets moeilijker... Ik zou in ieder geval gedurende die jaren aan zelfstudie blijven doen om volledig actueel te blijven op je vakgebied. Hoe dan ook, vraag me af hoe jullie dat straks zien, het weer een baan kunnen bemachtigen na er jarenlang uitgeweest te zijn.
vrijdag 7 maart 2008 om 21:31
Ik heb acht jaar gewerkt in banen die aansloten bij mijn opleiding en mijn carrierewens die ik voor ogen had en als ik een ding weet, dat hoef ik niet meer, dat wereldje was niet mijn ding. Dus als ik straks weer wil werken als de kindjes groter zijn, dan niet in mijn opleiding. De studie is heel ruim dus je kan veel kanten op. De laatste twee functies die ik bekleed heb is in de sales kant en die kant vind ik wel weer heel interessant, die kant zou ik dan willen verbreden.
vrijdag 7 maart 2008 om 21:44
Ik heb een universitaire opleiding scheikunde en doe nu promotieonderzoek in de medisch-biologische richting. Als mijn zwangerschapsverlof volgende week afgelopen is, ga ik 32 uur werken. Het is nooit in me opgekomen om te stoppen met werken. Bovendien heeft mijn studie de maatschappij een behoorlijk bedrag gekost, dan kun je het niet maken om na een paar jaar al thuis te gaan zitten, vind ik.
zaterdag 8 maart 2008 om 01:42
Tjongejonge zeg...ik ben vooral voor mezelf gaan studeren en niet voor de maatschappij. Ik ben drs. in de Franse Taal- en Letterkunde, werk bij de overheid op een heel ander gebied. Ik heb de maatschappij dan vast ook een hoop meer gekost dan opgeleverd maar daar lig ik geen moment wakker van. En het zou mij ook absoluut niet beïnvloeden bij mijn keuze om wel of niet thuis te zijn voor mijn kinderen. Kinderopvang kost de maatschappij trouwens ook een hoop geld.
Ik ben mijn eigen bananenschil
zaterdag 8 maart 2008 om 12:42
Ik ben ook voor mezelf gaan studeren, maar daarom ben ik me er nog wel van bewust dat het de maatschappij geld heeft gekost. Juist daarom eigenlijk: de maatschappij heeft mijn "hobby" studeren bekostigd (want ik vond het heel erg leuk
). En ja, kinderopvang kost de maatschappij ook geld, maar ik betaal ook weer een hoop belasting als ik vier dagen werk. Bovendien ga ik de maatschappij niet heel veel geld kosten mocht ik onverhoopt gaan scheiden, omdat ik dan gewoon een baan heb. Ik gok dat ik de maatschappij zo een stuk minder geld kost dan als ik thuis ga zitten. Zoals vandaag in de Volkskrant stond: dat zou kapitaalvernietiging zijn en ik vind eigenlijk dat het wel je morele verantwoordelijkheid is om daar over na te denken.
zaterdag 8 maart 2008 om 13:15
Ik heb mavo gedaan en daarna havo. Bij de marine gezeten en 8 jaar thuisgeweest voor de kinderen. Toen part-time begonnen in de volgende volorde: jafra consulente (sjouwen met zo'n koffer op 'parties', callcentermedewerker, financieel adviseur bij tussenpersoon, bank en inmiddels weer bij tussenpersoon. Sinds 2006 werk ik full-time en in de agelopen jaren heb ik veel diploma's gehaald, w.o. erkend hypotheekadviseur. Er is in al die jaren nog nooit iemand geweest die over het gat van 8 jaar in mijn cv is gevallen.
zaterdag 8 maart 2008 om 13:39
Ik heb MBO-verpleegkunde gedaan en daarna HBO-v (helaas niet afgemaakt. Daarna heb ik eerst 3.5 jaar in de verstandelijk gehandicapten zorg gewerkt, maar dat was toch niet helemaal mijn ding. Momenteel ben ik werkzaam als wijkverpleegkundige, en dat bevalt me super goed!
Ik heb nog geen kinderen, maar als ik die wel zou hebben zou ik gewoon blijven werken.
Ik heb nog geen kinderen, maar als ik die wel zou hebben zou ik gewoon blijven werken.
zaterdag 8 maart 2008 om 14:12
Om antwoord te geven op de vraag: heb een HBO studie P&O en WO studie Bedrijfskunde afgerond, heb een managementfunctie bij een commercieel bedrijf, werk met veel plezier en meer dan fulltime.
Off-topic: Eerlijk gezegd kan ik me voorstellen dat werkgevers in bepaalde situaties een contract niet verlengen als een medewerkster zwanger is. Feit blijft namelijk dat het werk gewoon doorgaat. Als een medewerkster een contract voor onbepaalde tijd heeft dan is het niet anders. Maar als je kunt kiezen tussen een medewerkster waarvan je al weet dat je haar vier maanden moet missen of een nieuwe kracht, tja, dan is de keuze soms snel gemaakt. Aan de andere kant heb ik een vrouwelijke ingenieur die voor ons bedrijf een grote toegevoegde waarde zou hebben, tijdens haar zwangerschap aangenomen en direct een contract voor onbepaalde tijd aangeboden. De arbeidsmarkt blijft in de kern gewoon een zaak van vraag en aanbod.
Off-topic: Eerlijk gezegd kan ik me voorstellen dat werkgevers in bepaalde situaties een contract niet verlengen als een medewerkster zwanger is. Feit blijft namelijk dat het werk gewoon doorgaat. Als een medewerkster een contract voor onbepaalde tijd heeft dan is het niet anders. Maar als je kunt kiezen tussen een medewerkster waarvan je al weet dat je haar vier maanden moet missen of een nieuwe kracht, tja, dan is de keuze soms snel gemaakt. Aan de andere kant heb ik een vrouwelijke ingenieur die voor ons bedrijf een grote toegevoegde waarde zou hebben, tijdens haar zwangerschap aangenomen en direct een contract voor onbepaalde tijd aangeboden. De arbeidsmarkt blijft in de kern gewoon een zaak van vraag en aanbod.
zaterdag 8 maart 2008 om 14:22
Net afgestudeerd in WO geologie en ben net bezig met solliciteren. Eerste aanbod voor een baan heb ik niet aangenomen omdat er te weinig geboden werd (niet alleen geld, hoor). Een goede baan zal ik uiteindelijk wel gaan vinden. Gistereen een laatste ronde gesprek in Kopenhagen gehad. Ik hoop dat het gaat lukken.
zaterdag 8 maart 2008 om 14:40
Ik ook, en ik heb daarna ook nog een tijd heel erg abstract onderzoek gedaan in de richting waar in ik afgestudeerd was (bètavak). In het begin was het voor mij bijna "hoe abstracter hoe beter" - als ik maar lekker kon puzzelen. Maar na een jaar of 5 begon ik het toch vervelender te vinden dat ik werk deed waar helemaal niemand op zat te wachten, op misschien 20 anderen in de hele wereld na die in dezelfde richting zaten te puzzelen. Ondertussen doe ik werk dat nog steeds min of meer aansluit bij mijn opleiding, maar het heeft wel aanzienlijk meer maatschappelijke relevantie, en daar voel ik me nu toch prettiger bij, want het voelt zinvoller.
Als ik nu helemaal thuis zou blijven, zou ik die zingeving wel missen, maar de echte reden dat ik geen huisvrouw wil zijn, is toch vooral dat de dingen die ik leuk vind in mijn werk (hard nadenken, vooral) nou net helemaal niet aan bod komen als ik thuis zit.
Op het moment doe ik trouwens helemaal niks, want ik ben met zwangerschapsverlof. Als ik weer aan het werk ga, is dat voor 32 uur, in mijn oude baan. Voor mijn werkgever was het wel wat onhandig dat ik er 4 maanden niet was, maar hij zou me er denk ik niet door willen inruilen, omdat ik toch tamelijk specialistische kennis heb, en dus ook weer niet zo heel makkelijk in te ruilen ben.
