Werk & Studie
alle pijlers
Huilen
woensdag 13 juni 2007 om 12:01
Hallo, ik zit met een storend 'probleem'.
Mijn tranen staan altijd paraat!!!
Als iemand me super compliment geen betreft mijn persoonlijkheid (niet uiterlijk), voel ik ze op komen maar kan ik ze gelukkig inhouden. Als ik mijn zin niet krijg, kan ik ook gerust huilen. Ik heb mijn ontslag genomen, heb ik ook zitten huilen. En nu het ergste... ik heb vrijdag mijn laatste werkdag en ik wil NIET huilen!!! Ik huil dan namelijk om het afscheid nemen en om wat voor aardige dingen die ze over me zeggen. "Meid we gaan je missen, het gaat je goed, succes, tot ziens" ohjeeee, dat lopen de tranen over mijn gezicht...
Ik ben dat beu, wil het niet meer!!!!
Is er iemand, die weet wat ik daar aan kan doen?!?!?!
Mijn tranen staan altijd paraat!!!
Als iemand me super compliment geen betreft mijn persoonlijkheid (niet uiterlijk), voel ik ze op komen maar kan ik ze gelukkig inhouden. Als ik mijn zin niet krijg, kan ik ook gerust huilen. Ik heb mijn ontslag genomen, heb ik ook zitten huilen. En nu het ergste... ik heb vrijdag mijn laatste werkdag en ik wil NIET huilen!!! Ik huil dan namelijk om het afscheid nemen en om wat voor aardige dingen die ze over me zeggen. "Meid we gaan je missen, het gaat je goed, succes, tot ziens" ohjeeee, dat lopen de tranen over mijn gezicht...
Ik ben dat beu, wil het niet meer!!!!
Is er iemand, die weet wat ik daar aan kan doen?!?!?!
woensdag 13 juni 2007 om 13:21
Hoe herkenbaar!!! Zelf heb ik dat ook, en ik ken heel veel mensen (nouja, in dit geval alleen vrouwen) die dat ook hebben, en... gelukkig geven wij elkaar tips:
Bij het ontvangen van feedback, zorg dat je veel water drinkt, dat helpt even de tranen tegen te gaan. Concentreer je op je zithouding en ademhaling. Kijk de andere persoon niet in de ogen (af en toe natuurlijk wel maar niet de hele tijd) en concentreer je op wat hij/zij aan heeft. Tel de strepen van z'n overhemd, de stippen op z'n das, alles wat je afleidt van het gesprek.
Meer tips zijn altijd welkom!!!!
Bij het ontvangen van feedback, zorg dat je veel water drinkt, dat helpt even de tranen tegen te gaan. Concentreer je op je zithouding en ademhaling. Kijk de andere persoon niet in de ogen (af en toe natuurlijk wel maar niet de hele tijd) en concentreer je op wat hij/zij aan heeft. Tel de strepen van z'n overhemd, de stippen op z'n das, alles wat je afleidt van het gesprek.
Meer tips zijn altijd welkom!!!!
woensdag 13 juni 2007 om 18:33
woensdag 13 juni 2007 om 19:46
ik ken het ook... idd proberen om afleiding te zoeken, wat ook wel eens helpt is hard in je hand knijpen of op je wang bijten. (niet te hard, anders moet je daar weer van huilen ;()
En even diep ademhalen, vooral letten op je buikademhaling, voordat je antwoord geeft.
Een grapje tussendoor maken wil ook nog wel eens de spanning van je af laten gaan.
Verder accepteren dat je kunt gaan huilen en je daar niet te bang voor maken, dan valt er ook wel een spanning van je af, waardoor het misschien best mee valt.
Succes en laat je weten hoe het is gegaan?
En even diep ademhalen, vooral letten op je buikademhaling, voordat je antwoord geeft.
Een grapje tussendoor maken wil ook nog wel eens de spanning van je af laten gaan.
Verder accepteren dat je kunt gaan huilen en je daar niet te bang voor maken, dan valt er ook wel een spanning van je af, waardoor het misschien best mee valt.
Succes en laat je weten hoe het is gegaan?
zondag 17 juni 2007 om 18:17
Ik heb t ook en heb het inmiddels wel geaccepteerd, maar leuk is het niet nee. Er is wel iets waar je mentaal sterker van wordt; dat zijn Bach druppels, die heb je voor allerlei gemoedstoestanden, moet je maar even kijken in de winkel (de Tuinen) op zo'n kaart, dan kun je precies zien welke bij je past/passen, of via internet, staan soms ook testen om te bepalen welke bij je passen, de Bach bloesems of bloesemtherapie daar kun je op zoeken, er zijn ook andere merken dan Bach geloof ik, succes!
vrijdag 6 juli 2007 om 14:38
Toevallig heb ik het artikel gelezen. Ik ergerde me aan die directrice die zei ‘hier, hier en hier om mag je huilen, hier, hier en hierom niet’. Werkgevers gaan er vaak van uit dat mensen robots zijn. Belachelijk. Alleen maar winst maken en niet mauwen. Mensen hebben emoties. Vaak is het beter om het in een keer er uit te gooien dan het op te kroppen. In een huilbuitje van bijvoorbeeld een kwartier kan je daar na weer tegen aan. Mijn ervaring is dat ik soms uren bezig ben om tegen mijn tranen te vechten. Dat kost zo veel energie dat van werken niets komt.
Ik vind dat tranen en publique geaccepteerd moeten worden. Niet meteen er op afduiken van ‘aww wat ben jij zielig’, maar gewoon even laten gaan. Maar voor die acceptatie is een enorme omschakeling nodig. Ik zie het niet snel/nooit gebeuren.
Huilen heeft met machteloosheid te maken. Het lukt niet om boosheid/blijheid uit te drukken, automatisch volgt er een huilbui. Daarom is het goed om af en toe je gedrag en gevoelens onder de loep te nemen.
:D
Ik vind dat tranen en publique geaccepteerd moeten worden. Niet meteen er op afduiken van ‘aww wat ben jij zielig’, maar gewoon even laten gaan. Maar voor die acceptatie is een enorme omschakeling nodig. Ik zie het niet snel/nooit gebeuren.
Huilen heeft met machteloosheid te maken. Het lukt niet om boosheid/blijheid uit te drukken, automatisch volgt er een huilbui. Daarom is het goed om af en toe je gedrag en gevoelens onder de loep te nemen.
:D
vrijdag 6 juli 2007 om 16:02
Huilen kun je voor een groot deel wel onder controle krijgen hoor. ik heb ook jarenlang gehad dat ik heel veel moeite had om mijn tranen te bedwingen in situaties waarin het gewoonweg niet gepast was.
Maar dat gaat nu al veel beter dan vroeger, is een kwestie van beetje bij beetje beter leren omgaan met bepaalde situaties zodat het je niet meer zo emotioneel raakt zo makkelijk. Jezelf voor een stukje afschermen. Kan echt, al zal dat niet 1-2-3 van het ene op het andere moment gelukt zijn. Kijk vooral achteraf naar situaties waarin je moest huilen of emotioneel werd en bepaal dan hoe je het wellicht anders had kunnen aanpakken zodat je minder emotioneel geworden zou zijn. Soms is het ook een kwestie van even iets "pauzeren" naar een ander toe zodat je op adem kunt komen en het even kunt laten bezinken. Veel relativeren ook.
Maar dat gaat nu al veel beter dan vroeger, is een kwestie van beetje bij beetje beter leren omgaan met bepaalde situaties zodat het je niet meer zo emotioneel raakt zo makkelijk. Jezelf voor een stukje afschermen. Kan echt, al zal dat niet 1-2-3 van het ene op het andere moment gelukt zijn. Kijk vooral achteraf naar situaties waarin je moest huilen of emotioneel werd en bepaal dan hoe je het wellicht anders had kunnen aanpakken zodat je minder emotioneel geworden zou zijn. Soms is het ook een kwestie van even iets "pauzeren" naar een ander toe zodat je op adem kunt komen en het even kunt laten bezinken. Veel relativeren ook.
