Werk & Studie alle pijlers

Ik ben nergens goed voor!!!!?????

19-05-2009 18:17 61 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Ik ben 23 jaar en net klaar met mijn studie psychologie op de uni.

Nou hartstikke mooi zullen jullie denken...



Nou dus niet..

Ik zit nu al 3 maanden thuis, hard op zoek naar vast werk, maar ze willen me gewoon nergens hebben. Want ik heb geen ervaring, zeggen ze dan.



Ik heb 2 richtingen gedaan (neuro, dat is richgting gezondheidszorg; en arbeids en organisatiepsychologie) maar zelfs dat is onvolodoende om bedrijven over de streep te trekken.



Ik was het vandaag gewoon echt beu en ik wil gewoon een vaste baan, zodat ik straks op mezelf kan gaan wonen, want hier thuis wordt ik het ook al goed beu.

Dus ik was naar het uitzendburo geweest, of nouja alle uitzendbureaus in de stad...en ze hadden gewoon nergens een baan voor mij....want ja ik heb geen ervaring....zelfs voor mbo en hbo functies wilden ze mij niet.

Terwijl ik goed en snel dingen leer en dingen oppak, en graag meedenk binnen een bedrijf, maar volgens mij wordt dat tegenwoordig allemaal niet meer gewaardeerd...

Ik weet het gewoon niet meer...



heeft iemand tips wat ik nu nog kan doen? ik solliciteer me al suf :S

maar ik wil gewoon graag aan de bak!





x

Sannietje
Het is een hele moeilijke tijd. Het is voor mij morgen precies een half jaar geleden dat ik te horen kreeg dat mijn contract beëindigd gaat worden vanwege de economie. Ik ben afgestudeerd psycholoog, heb twaalf jaar werkervaring in verschillende branches, geen kinderen dus ik kan gewoon full time werken en toch heb ik nog geen nieuwe baan. Ik ben nu, na een half jaar, 109 brieven verder en ik heb nu 24 gesprekken gevoerd en steeds loopt het op het allerlaatste nippertje mis, meestal vanwege toch geen vacature of invulling vacature uitgesteld vanwege economie, of er is iemand die nog net iets specifiekere ervaring heeft dan ik.



Heel frustrerend maar ik ben bang dat je gewoon moet blijven doorzetten en volhouden! Sterkte, het valt niet mee!
En Sannietje, heb geduld. Drie maanden is echt niet lang en zeker niet in deze tijden. Heb je tijdens je studie bijbaantjes gehad of commissiewerkzaamheden ofzo gedaan? Dat helpt wel erg op je CV. Is er in de thuiszorg niet altijd wel werk te vinden? Of in een callcenter op een klantenservice, eht erg goed voor je communicatieve vaardigheden.

Verder zou ik vrijwilligerswerk doen, er is vast wel wat te vinden in de (geestelijke) gezondheidszorg.
Alle reacties Link kopieren
quote:nostradame schreef op 19 mei 2009 @ 21:36:

Maar Parasol, als het je starter op de arbeidsmarkt bent, en je hebt een baan in de gewenste setting waat je heel veel van leert en wat heel ged voor je is, dan is dat toch niet onder je niveau? Moet je dan direct als hoofdbehandelaar aan de slag?



Nee helemaal niet....tenminste dat zie ik nu in. Toen ik net begon dacht ik ook dat de arbeidsmarkt aan mijn voeten lag en dat was toch wel even een reality-check toen dat niet zo bleek te zijn. Ik dacht dat ik door mijn ervaring als vervangend hoofdbehandelaar wel een streepje voor zou hebben maar dat was dus niet zo. Was nog steeds onbemiddelbaar voor een bemiddelingsbureau

Maar in mij eerste stukje zeg ik dat mijn huidige baan op papier misschien onder mijn niveau is, maar dat ik er in de praktijk heel veel van leer en alleen maar blij ben dat het zo gelopen is:)
Je hebt psychologie gestudeerd, je bent pas drie maanden aan het zoeken, we zitten in de diepste crisis sinds een eeuw, en je wil een vaste baan? Het spijt me oprecht, want ik snap dat het lullig is, maar het belangrijkste advies: wordt een béétje realistisch.
Ik denk dat het Sannietje niet eens zo steekt dat ze geen vaste baan heeft, maar dat ze momenteel geen enkele baan kan krijgen via het uitzendbureau (ook niet op mbo of hbo-niveau). En als je ook nog bij je ouders woont en graag uit huis wil, dan kan ik me zeker voorstellen dat het in deze tijden frustrerend is en dat je niet wilt wachten tot de crisis voorbij is voordat je eindelijk een werkplek vindt.



In mijn studietijd werkte ik in de horeca en als mijn baas dan een briefje op het raam hing met "Personeel Gezocht", kwamen er misschien een a twee mensen per maand binnenlopen om te vragen naar werk. Nu heeft hij geen enkel briefje aan het raam hangen en krijgt hij vier a vijf mensen per dag die bellen, emailen of binnenlopen met de vraag of hij nog werk heeft. En als hij al een vacature heeft (wat niet zo is, want het is minder druk en dus redt hij het met 25% minder personeel), dan neemt hij zeker geen afgestudeerden aan want het risico is gewoon te groot dat ze een baan vinden en weer snel vertrekken. Liever heeft hij dan mensen die nog midden in hun studie zitten, of altijd in de horeca gewerkt hebben en niet stiekem op zoek zijn naar iets anders. Ik denk dat je als net-afgestudeerde dus ook net overal tussenvalt...
Hoi Sannietje, een aantal jaren geleden had ik na mijn eerste studie aan de uni hetzelfde probleem. In 2002 was ik 24 en was solliciteren ook niet makkelijk ivm de dotcomcrisis die mijn vakgebied sterk raakte. Ik heb er toen voor gekozen om een deeltijdbaan te nemen in een grote stad (weet niet waar je woont, maar in bv Amsterdam is altijd wel werkgelegenheid in de zakelijke sector als je niet zo kritisch bent, en het betaalt redelijk), goedkoop te blijven wonen en een deeltijdstudie te gaan doen. Ging liever meer leren dan dat ik een baan zocht waar ik niet achter stond, als ik die al kon vinden. Gevolg: door de combi werk&studie leerde ik veel (praktisch en theoretisch) en kon ik ook makkelijker een nieuwe betere baan vinden. Inmiddels ben ik dubbel afgestudeerd met werkervaring en heb ik een goede baan die ik met die ene studie nooit had kunnen krijgen. Denk daarnaast vaak met goed gevoel terug aan de jaren waarin ik werk en studie combineerde: ik heb daar heel veel van geleerd, met name plannen, discipline, praktisch denken en omgaan met verschillende werkgevers en werkzaamheden.



Ik zou me inderdaad niet blind staren op 'ik moet een baan', maar het wat breder benaderen allemaal. Komt die droom-startfunctie vrij, dan kun je altijd nog solliciteren, maar richt je tot die tijd op ontwikkeling in de brede zin des woords, nu kan het nog!
Alle reacties Link kopieren
quote:Etosha schreef op 19 mei 2009 @ 21:39:

Het is een hele moeilijke tijd. Het is voor mij morgen precies een half jaar geleden dat ik te horen kreeg dat mijn contract beëindigd gaat worden vanwege de economie. Ik ben afgestudeerd psycholoog, heb twaalf jaar werkervaring in verschillende branches, geen kinderen dus ik kan gewoon full time werken en toch heb ik nog geen nieuwe baan. Ik ben nu, na een half jaar, 109 brieven verder en ik heb nu 24 gesprekken gevoerd en steeds loopt het op het allerlaatste nippertje mis, meestal vanwege toch geen vacature of invulling vacature uitgesteld vanwege economie, of er is iemand die nog net iets specifiekere ervaring heeft dan ik.



Heel frustrerend maar ik ben bang dat je gewoon moet blijven doorzetten en volhouden! Sterkte, het valt niet mee! ik wet hoe frustrerend t is.. al heb ik nog lang niet zoveel brieven als jij verstuurd.. mijn hemel zeg!!!!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren
Heb je bijbaantjes gehad? Dingen gedaan bij een vereniging? Ook dat kun je als ervaring aanvoeren.

Hebben de uitzendburo's uberhaupt niets? Of niets in jouw vakgebied/geen vaste banen?
Alle reacties Link kopieren
[quote]Liondevil76 schreef op 19 mei 2009 @ 18:55:

het is natuurlijk tamelijk tegenstrijdig om iemand met de juiste papieren maar zonder praktische bagage voor dergelijke materie in dienst te nemen. Je zou kunnen overwegen om nog een verdiepende studie op te pakken in duale vorm. Op die manier vul je je rugzak met (meer) theoretische kennis en - nog belangrijker - praktische ervaring. quote]



Hoi Liondevil,

nou ik heb dus 2 studierichtingen gedaan. met beide een praktijkstage.

ik vraag me overigens ook erg af in hoeverre een verdiepende studie helpt bij het vinden van een baan... het blijft theoretische kennis en een evt stage...en ik vraag me af in hoeverre ik daarmee mijn werkervaringstekort kan oppoetsen, hoewel ik ook weer zit te denken om eventueel weer te gaan studeren in spetember.
Ik sluit mij aan bij wat iedereen hier ook al heeft gezegd, het is crisistijd en jij zoekt werk zonder ervaring terwijl er ook veel mensen op de markt zijn met ervaring. Probeer dus een manier te vinden om die ervaring alsnog op te doen, desnoods onbetaald. En inderdaad, blijven netwerken!



Je bent pas 3 maanden aan het zoeken. Dat lijkt lang, maar dat is het zeker niet. Het duurt momenteel gemiddeld 7 maanden om werk te vinden voor iedereen. Bij schoolverlaters is de werkloosheid 2x zo groot als bij ervaren krachten en dat betekent dus ook dat je zoektijd eerder boven het gemiddelde zal liggen dan er onder. Stel je daar op in en probeer voor in de tussentijd een bezigheid te vinden die jouw CV verstevigd.



Succes!
Alle reacties Link kopieren
quote:piekjuh schreef op 19 mei 2009 @ 21:08:

Ik kreeg via stagebegeleiders en intervisieleden vacatures doorgemaild. Dit zijn vacatures die soms nog niet gepubliceerd zijn. Soms zit er een vacature betreffende zwangerschapsverlof tussen of een tijdelijke baan als testleider. Zo ben ik ook begonnen. Als ik terugkijk, is dit allemaal via een netwerk. Ik gebruikte het boekje "Functie: Sollicitant" van de Volkskrant. Maar "Netwerken"van de Volkskrant lijkt mij ook een goed idee. Verder worden er sollicitatietrainingen gegeven en is een werkervaringsplek ook een heeeeel goed idee. Is er bij mij nooit van gekomen maar heb ik ook veel over gehoord waarbij het hun aan ervaring hielp en dus aan een baan.



Wat voor stage heb je trouwens gelopen? Wat voor werkervaring heb je hiernaast? Over die intervisieleden: ga op zoek naar een intervisiegroep. Bij mijn "doelgroep" bestond er een intervisiegroep voor werkzoekenden of voor beginnende psychologen.



Succes in elk geval!





Zelfs voor zwangerschapsverlof willen ze mij niet aannemen.

Ik heb stage als diagnostie en begeleider in een verpleeghuis

en als tweede heb ik bij een assessment bureau en outplacementbureau gewerkt.

Door dit laatste heb ik veel kennis en ervaring opgedaan over het proces van solliciteren, en weet ik prima hoe ik moet solliciteren en dat netwrerken ook erg belangrijk is. Maar tot nu toe komt er toch steeds uit dat ik een leuke meid ben en geod in de omgang etc...maar dta ze me liever over 5 jaar nog eens terugzien.



Over overige werkervaring:

Bijbaan bij de albert heijn, op deli/kaas en verkoop ddaaarvan.

bij een callcenter

student-assistent bij een practicum, lesgeven, colleges voorbereiden, groepjes begeleiden etcetc.

en studentlid van de opleidingscommissie psychologie, ter waarboriging van de kwaliteit van de opleiding.



En is zon intervisiegroep dan niet alleen voor mensen met werk?
Alle reacties Link kopieren
[quote]Parasol schreef op 19 mei 2009 @ 21:19:

Ik zou zeggen werkervaringsplek. Ik ben vorig jaar afgestudeerd in de psychologie en met (een half jaar) ervaring als vervangend hoofdbehandelaar had ik ook te weinig ervaring. Ik dacht hierdoor makkelijker aan een baan te komen, maar helaas.



Ik ben nu onder mijn niveau gaan werken maar wel in de setting waar ik werkzaam wil zijn. quote]



Wow als vervangend hoofdbehandelaar!!!? ben jaloers...ik dacht dalt je danz oeiwso al tussen de 5 en 10 jaar ervaring moest hebben.

Enw at voor functie heb je nu dan?
Alle reacties Link kopieren
quote:Elenas schreef op 19 mei 2009 @ 21:38:

Herkenbaar! Heb geen psychologie gedaan, maar wel twee andere studies aan de uni en sta dus voor de klas. Bevalt goed, maar het is niet wat ik wil.... Ik dacht mijn cv tijdens mijn studie aardig te hebben uitgebouwd met veel werkervaring, vrijwilligerswerk en een bestuursjaar, maar het mag niet baten...

Een aantal weken geleden heb ik de testen voor het Rijkstraineeship gedaan en ik had heel hoog gescoord, maar ben uiteindelijk afgewezen op mijn studies ("we zoeken toch bedrijfskundigen, economen en juristen..." grrrrrr... dus hoe goed ik die testjes ook gedaan heb, ik had er beter niet aan kunnen beginnen.

Zoek nu naar allerlei manieren om wat anders te gaan doen, ga vanaf september nog een master doen (de derde ja...). Onderwijs is leuk, maar na meer dan vijf jaar erin werken kom je het vak gewoon niet meer uit en ben je NOG minder aantrekkelijk voor bedrijven...



hey, welke studies heb je gedaan, en waar ga je aan beginnen in september?



Btw ik heb ook die tests gedaan....had ook hoog gescoord...

bij mij was het commentaar dat ik in totaal een 3 had gescoord (uit 4)...en omdat ik was ingedeeld in de richting maatschappij was ik afgewezen omdat daar keiveel aanmeldingen voor waren en alleen de mensen met score 4 doorgingen :S





Maar waar ik overigens nog steeds heel erg van versteld sta is dat ik zelfs niet voor HBo of mbo niveau bijbanen word aangenomen, omdat ik geen ervaring heb :S
Alle reacties Link kopieren
quote:Leraar schreef op 19 mei 2009 @ 21:39:

Met psychologie is het lastig. Een vriend van me (heeft neuro gedaan) heeft anderhalf jaar een simpel administratief baantje gehad voordat hij erin slaagde werk in zijn vakgebied te vinden. Een vriendin (zij deed klinische) zocht zich ook suf en vond uiteindelijk gelukkig een GZ-plek. En een ander bood zich (succesvol) aan om heel goedkoop 'stage' te lopen bij een groepspraktijk om zo alvast ervaring op te doen.



Het komt vast goed, maar hou er rekening mee dat het lang kan duren. Dat ligt niet aan jou, dat ligt aan het feit dat er gewoon heel veel mensen afstuderen in de psychologie, en aan de kredietcrisis (maar die verhalen van die vrienden van me zijn al van voor de kredietcrisis: ook toen was het allemaal niet rooskleurig voor psychologen).





hey dat weet ik he tprobleem van voro de crisis...

daarom heb ik ook bewsut 2 richtingen gedaan (neuro en a&o),

maar was het nu tussentijds zo beu om thusi te zitten dat ik evt ook voor tijdelijk met iest anders genoegen wil nemen...

maar goed zelfs voor administratie/secretaresse/balie nemen ze me niet aan...

en doorzoeken is natuurlijk de enige oplossing, word je allen niet altijd even vrolijk van
Alle reacties Link kopieren
Ik zou een euro of duizend lenen bij mijn ouders en op het vliegtuig stappen naar het buitenland om een jaar weg te zijn. Niet om lullig te doen, maar als je 23 bent en al je bul op zak hebt, acht ik de kans nou niet zo heel groot dat je de bagage hebt die de meeste werkgevers zoeken. Tel daarbij op dat overal vacaturestops gelden, dat de uitgaven in de zorg structureel over budget gaan (1,5 miljard in 2008, dus bezuinigen in 2009 en 2010) en dat er véél meer buitenland is dan Nederland: gebruik het moment in je voordeel.
quote:Sannietje1985 schreef op 20 mei 2009 @ 18:26:

[...]





Zelfs voor zwangerschapsverlof willen ze mij niet aannemen.

Ik heb stage als diagnostie en begeleider in een verpleeghuis

en als tweede heb ik bij een assessment bureau en outplacementbureau gewerkt.

Door dit laatste heb ik veel kennis en ervaring opgedaan over het proces van solliciteren, en weet ik prima hoe ik moet solliciteren en dat netwrerken ook erg belangrijk is. Maar tot nu toe komt er toch steeds uit dat ik een leuke meid ben en geod in de omgang etc...maar dta ze me liever over 5 jaar nog eens terugzien.



Over overige werkervaring:

Bijbaan bij de albert heijn, op deli/kaas en verkoop ddaaarvan.

bij een callcenter

student-assistent bij een practicum, lesgeven, colleges voorbereiden, groepjes begeleiden etcetc.

en studentlid van de opleidingscommissie psychologie, ter waarboriging van de kwaliteit van de opleiding.



En is zon intervisiegroep dan niet alleen voor mensen met werk?



Ik heb ook mijn stage gelopen in een verpleeghuis en werk op dit moment oa. in een verpleeghuis! Of had ik dat al genoemd in mijn vorige bericht...



Waar zoek je nu werk in? Want het is beide erg verschillend?



Op zich ben je wel geschikt denk ik voor zwangerschapsverlof, maar er is gewoon steeds iemand met net iets meer ervaring. Hoe irritant ook! Elke keer moet je weer jezelf motiveren voor een sollicitatiegesprek en jezelf er van overtuigen dat jij de geschikte kandidaat bent voor die functie (terwijl je zelf de situatie kent) en des te groter is je teleurstelling...Frustrerend!!! Blijven proberen is het enige wat ik daar over kan zeggen, de aanhouder wint!



En over die intervisiegroep: die zijn normaal gesproken ook voor werkenden, maar ik zat in een intervisiegroep voor pasbegonnen psychologen en werkzoekenden. Op dit moment ken ik ook een intervisiegroep voor werkzoekenden in de ouderenzorg. Erg leuk, want iedereen is nog erg enthousiast en gemotiveerd. Bovendien heb ik veel gehad aan de tips en verhalen van anderen. Je kan er ook zelf een starten. Die van mij was ook nieuwe gestart en het initiatief werd later ook elders op gepikt. Als werkzoekenden heb je geen casussen van de werklvoer, maar wij bedachten steeds nieuwe onderwerpen waar we het over konden hebben of waar wij iemand voor konden uitnodigen om een soort van lezing over te geven. Wie weet kun je via via aan adressen komen. Hier in het noorden is een heel bestand met allemaal emailadressen van psychologen in de ouderenzorg en via hen kun je aan emailadressen van werkzoekenden/stagiaires komen.
Alle reacties Link kopieren
Sannietje: Herkenbaar (zie ook mijn post). Ik ben WO-afgestudeerd, maar werk in de tussentijd toch gewoon in de kinderopvang! Natuurlijk krijg ik niet betaald als WO-er, ook niet als HBO-er, maar als MBO-er. Maar ik ben blij dat er geld op de plank komt, anders kan ik mijn huur en vaste lasten echt niet betalen! Dus je kunt heus met je WO-diploma aan de slag, dat geldt niet alleen voor kinderopvang maar ook gehandicaptenzorg, ouderenzorg, etc. Zoek een richting die je interesse heeft en ga wat telefoontjes plegen! Leg je situatie uit en ik dénk dat je zo wel werk hebt, ook al is het niet op het niveau dat je graag zou willen. In het begin is het toch zoeken denk ik.

Succes ermee.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sannietje1985 schreef op 20 mei 2009 @ 18:31:

[...]



Maar waar ik overigens nog steeds heel erg van versteld sta is dat ik zelfs niet voor HBo of mbo niveau bijbanen word aangenomen, omdat ik geen ervaring heb :S



Sannietje, met jou zijn er nog weet ik hoeveel duizend mensen werkeloos... dus ook mensen op HBO/MBO niveau.. kortom er is gewoon een legio aan aanbod voor de werkgevers... ze kiezen dan echt iemand die op t niveau van de functie zit, in de hoop dat die persoon dan een lange tijd blijft zitten. Jij komt alleen om de tussentijd op te vullen en dat weet een werkgever ook echt wel!!



sorry, maar ik krijg echt een beetje het gevoel dat jij jezelf hoger en meer voelt dan een HBO`er/MBO`er en dat iedere werkgever op jou zit te wachten.... dus bij deze Wake up girl... er staan er 50 voor iedere functie in de rij, dus als er iemand met ervaring in het desbetreffende vak heeft gaan die voor op jou met je universitaire opleiding... het is hard, maar zo werkt het!!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren
quote:Sannietje1985 schreef op 20 mei 2009 @ 18:28:

[quote]Parasol schreef op 19 mei 2009 @ 21:19:

Ik zou zeggen werkervaringsplek. Ik ben vorig jaar afgestudeerd in de psychologie en met (een half jaar) ervaring als vervangend hoofdbehandelaar had ik ook te weinig ervaring. Ik dacht hierdoor makkelijker aan een baan te komen, maar helaas.



Ik ben nu onder mijn niveau gaan werken maar wel in de setting waar ik werkzaam wil zijn. quote]



Wow als vervangend hoofdbehandelaar!!!? ben jaloers...ik dacht dalt je danz oeiwso al tussen de 5 en 10 jaar ervaring moest hebben.

Enw at voor functie heb je nu dan?Daar heb ik ontzettend veel mazzel mee gehad. Ik liep stage bij dezelfde stichting maar een andere locatie. Vacature moest eerst intern opgevuld worden en toen was ik de enige kandidaat haha. Ik werk nu als groepsleider in een forensisch psychiatrisch centrum. Daar ligt mijn passie dus.
Alle reacties Link kopieren
quote:biol schreef op 20 mei 2009 @ 20:05:

[...]





Sannietje, met jou zijn er nog weet ik hoeveel duizend mensen werkeloos... dus ook mensen op HBO/MBO niveau.. kortom er is gewoon een legio aan aanbod voor de werkgevers... ze kiezen dan echt iemand die op t niveau van de functie zit, in de hoop dat die persoon dan een lange tijd blijft zitten. Jij komt alleen om de tussentijd op te vullen en dat weet een werkgever ook echt wel!!



sorry, maar ik krijg echt een beetje het gevoel dat jij jezelf hoger en meer voelt dan een HBO`er/MBO`er en dat iedere werkgever op jou zit te wachten.... dus bij deze Wake up girl... er staan er 50 voor iedere functie in de rij, dus als er iemand met ervaring in het desbetreffende vak heeft gaan die voor op jou met je universitaire opleiding... het is hard, maar zo werkt het!!



absoluut niet! als dat zo zou zijn, zou ik niet eens een HBO/MBO functie willen...

maar goed dat is dus totaal niet zo.

Verder klopt het trouwens wel wat je zegt...maar dat er helemaal niets zou zijn...daar schrok ik toch wel heel erg van...
Alle reacties Link kopieren
Sannietje: wat anderen ook al gezegd hebben: eerst even rustig kijken naar de situatie. Je bent 3 maanden aan het zoeken in een economisch moeilijke tijd met een overvloed aan psychologen. 3 maanden is dus níet veel! We zijn de laatste tijd nogal erg van het 'I want it all and I want it now'-principe (ik ook hoor), maar zo werkt het nou eenmaal niet! Maar dat neemt niet weg dat het niet balen is als je nergens wordt aangenomen. Het feit dat je geen werkervaring hebt is logisch maar inderdaad erg lastig, zeker in een tijd waarin geldt 'voor jou 10, wat zeg ik 50, anderen'. En een vaste baan lijkt me in het begin ook echt een utopie; jaarcontracten is wat de klok slaat helaas. Maar goed, dan ben je toch een jaar onder de pannen.

Er zijn verschillende mogelijkheden:

- zoek een baan 'onder niveau': heb je ook al geprobeerd, maar wederom: pas 3 maanden. Misschien als psychologisch assistent, groepleiding, pgb-begeleiding

- zoek een werkervaringsplaats: ja, het verdient niks (dan maar later een eigen plekje), maar je doet wel érvaring op én je bent binnen in een instelling. Interne kandidaten hebben vaak voorrang bij sollicitaties én ze kennen je werk en weten wie je bent.

- en blijf ondertussen natuurlijk doorzoeken naar je droombaan!



Oja, dit is geen theoretisch 'gewauwel', want 'been there done that' (ook als psycholoog werkervaringsplaats gedaan) en voila ik ben nu wel binnen in een supergoede instelling met misschien nog niet mijn droombaan, maar ik ben binnen, heb een contract (geen vast nee, maar wat wil je), doe ervaring op en heb mogelijkheden.



@Ethosa: wow, dat is echt veel. Je zou verwachten dat je met zoveel ervaring wel lekker aan de slag zou kunnen. Het is echt een ramp ja, met de banenmarkt op het moment. Ik zal voor je duimen!
Alle reacties Link kopieren
Kan het niet zo zijn dat het misschien wel zo is dat je minder ervaring hebt, maar de bedrijven díe een vacature uit kunnen zetten, willen dan 'het beste van het beste', aangezien de kredietcrisis aardig inhakt (veel ervaring, voor weinig?!).



Gelukkig zit ik niet in dezelfde situatie als velen, ik weet ook niet of bovenstaande geldt, maar dat ik een beetje wat ik proef uit alle reacties.



Ik wens je heel veel succes en hoop dat je snel een baan vindt!
Alle reacties Link kopieren
Marie, dat is zeker het geval hoor! En geef ze eens ongelijk! De werkdruk is hartstikke hoog in bedrijven/instellingen. Waarvoor kies je dan: een onervaren persoon die helemaal ingewerkt moet worden of een ervaren kracht die hopsakee kan beginnen. Hoe zuur ook (ik maak me hier ook boos om hoor; zit ook in dezelfde situatie bij sollicitaties; je zou willen dat ze wat meer naar perspectief en mogelijkheden kijken dan alleen naar nú), het is de realiteit. Je moet gewoon de kans krijgen te laten zien wat je kan. Vandaar dat een werkervaringsplaats m.i. ook geen slecht idee is (als ik zie wat het mij gebracht heeft)
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het ook wel hoor! Ik ben ook bijna afgestudeerd en ben op zoek naar een baantje voor ernaast, liefst iets dat ik later kan uitbreiden. Ik solliciteer dus eigenlijk onder mijn niveau, want het maakt mij niet uit, als het maar een béétje leuk is en aardig verdient. Maar ik krijg ook alleen maar afwijzingen binnen. Ik val natuurlijk ook precies tussen de wal en het schip; nu heb ik weinig tijd om te werken, en als ik dat straks wel heb, zijn ze bang dat ik snel weer weg ben omdat ik dan een 'echte baan' ga zoeken. soms denk ik dat ik het maar moet laten zitten en wachten tot het moment wat geschikter is, of misschien zelfs gewoon nog even doorstuderen.

Ik herken het gevoel wel, dat 'ik ben nergens goed voor, niemand wil mijhijhijhij'-gevoel, maar probeer er niet aan toe te geven! Blame it on the crisis
Alle reacties Link kopieren
Wat wil je eigenlijk voor baan? geen idee wat je met dergelijke studies zou kunnen.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven