Ik zit er even doorheen.

Ik ben aan het omscholen, en doe een dubbele bachelor. Ik zit nu in het tweede jaar. Maar op dit moment kan ik mijn motivatie zo slecht vinden. Ik ben gewoon zo verschrikkelijk moe.
Vorige periode thuis veel stress gehad, terwijl ik die periode drie vakken te volgen had i.p.v. de standaard twee. Veel gezondheidsproblemen in de familie (gelukkig ikzelf niet). Wat voor nog meer druk op de ketel zorgde. Vlak voor de tentamenweek kreeg partner toen covid, en kon ik thuis alles alleen doen. Gelukkig heb ik het niet gekregen, en kon ik tentamens maken. Helaas is het resultaat niet wat ik van mezelf gewend ben. Ik weet dat ik beter kan. Ik weet dat het de omstandigheden waren. Maar toch heb ik zo ontzettend de pest in. Één vak niet gehaald , één vak echt net aan gehaald, maar zeker geen cijfer om trots op te zijn. En één vak gewoon netjes gehaald. Nu moet ik dus eind juni een hertentamen maken, terwijl ik het al zo druk heb. Deze periode (tot eind mei) volg ik weer drie vakken. En normaal zou ik er geen problemen mee hebben, maar de docenten zijn verschrikkelijk. Van één vak heeft de sectie besloten dat alle studenten fraudeurs zijn o.i.d. Iedere les wordt je laptop gecheckt of je je huiswerk gemaakt hebt. Owee, als je een vraag open gelaten hebt, dan kun je het lokaal uit. Als je naar de wc moet, vragen of je mag. Etc etc. Ik zit toch niet meer op de kleuterschool. Verdorie, ik ben al aan de overgang bezig. Zelfs mijn eigen kinderen worden op school niet zo behandeld. Ander vak heeft een docent die de hele tijd alle studenten zit af te kammen. Te vertellen hoe dom we wel niet zijn, of we nog wel kunnen lezen. Dat we lui zijn. Dat het toch een grote achteruitgang is dat er zoveel vrouwen in de klas zitten. En als je dan antwoord probeert te geven op een vraag, krijg je een sneer. Resultaat: steeds meer studenten blijven weg, of houden hun mond stijf dicht. En ik ben dan zo'n type dat mijn mond toch niet kan houden. Intussen moet ik die vervelende vent ook nog een beetje te vriend houden, want hij schijnt over de cijfers te gaan in de masterfase
Intussen erger ik me dood en kan ik ze allemaal wel door de plee trekken. Mijn humeur wordt gewoon met de dag minder. Bweuh....
Partner zegt dat ik een klacht moet indienen over die vrouwonvriendelijke docent, die van mening is dat het enige recht van de vrouw het aanrecht is. Ik ben alleen bang dat dit tegen me gaat werken.
Ik ben gewoon toe aan vakantie denk ik..
Nog maar vijf tentamens dit jaar...

Ik kom even een update geven. Ik heb nu heerlijk vakantie. En ik heb het gered. Afgelopen jaar heb ik 78 studiepunten gehaald. En ik kan zonder achterstand aan jaar 3 beginnen. Eigenlijk ben ik best een beetje trots. Het was zwaar, maar ik heb niet opgegeven.
Ik heb nog een gesprek gehad met hoofd van de opleiding, en ze zijn aan de slag gegaan met het commentaar van mij en andere studenten. Gelukkig is het hoofd van de opleiding wel een heel aardig iemand. Bedankt nog voor al jullie steun en tips.