Werk & Studie alle pijlers

Jaloezie?

14-10-2021 07:33 80 berichten
Alle reacties Link kopieren
Opgelost.
boobie77 wijzigde dit bericht op 18-09-2022 13:07
99.39% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Steekt het niet eerder omdat je het liever aangeboden had gekregen?

Als je het zo graag gewenst had dan had je in het proces mee moeten het sikkeneuren nu heeft totaal geen zin. Herpak jezelf TO.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
14-10-2021 08:32
heb je dan niet gewoon gedaan, wat van je verwacht wordt??
Ik bedoel het niet lullig hoor. Maar stel je verwachtingen bij.
Je hebt wel gelijk denk ik. Maar van de 4 collega's ben ik de enige die er heel veel werk aan gehad heeft. En dat terwijl mijn nieuwe collega's binnengekomen zijn met meer salaris dan ik. Mijn leidinggevende zijn woorden "jobhoppen loont". En toen mijn collega begon te piepen dat hij de nieuwe opdracht niet aan kon kreeg ik zijn werk er ook bij. Ik ben de stommerd die alles accepteerde.

Maar goed, ik moet een beetje harder worden.
Alle reacties Link kopieren
Wat goed dat je dit gevoel herkent en onderzoekt. Mensen doen heel negatief over jaloezie, maar het verteld je gewoon iets wat je ook voor je zelf wilt. Zolang je niet een ander negatief gaat benaderen is het helemaal niet erg om jaloers te zijn.

Dat zou dus ook mijn tip zijn, onderzoek waar je precies jaloers op bent. De erkenning die ze krijgt met de promotie? De uitdaging die bij een nieuwe functie hoort? Het feit dat ze wel durfe re solliciteren?

En op basis van wat je verder schrijft vraag je af of je de functie echt niet wilde of dat je bang was voor de afwijzing of dat je het misschien wel niet zou kunnen en dat je je nu niet afvraagt of jij dit niet ook gewoon zou hebben gekund (dat zou het bij mij namelijk zijn)
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je moet gaan onderzoeken waar dat negatieve gevoel nu echt vandaan komt. In je berichten, zie ik namelijk dat je van de ene kant naar de andere kant buigt, afhankelijk van de reacties die je krijgt.

Je begint een beetje opschepperig dat je 2 bedrijven hebt gered, bij wijze van spreken. Dan zeg je dat je te onzeker bent en niet in je kracht staat. Daarna ben je verontwaardigd dat je leidinggevende je niet in je kracht ziet staan. En uiteindelijk wil je helemaal niet hogerop maar een leuk leven.

Dit is niet veroordelend bedoeld, ik herken de gedachtegangen soms ook wel. Maar het wisselen van perspectief doet mij vermoeden dat je niet helemaal helder hebt wat je wil of dat je je niet gedraagt naar wat je wil.

In dat laatste kan je bvb kijken of je jezelf niet saboteert. Hier wordt dat wel leuk uitgelegd: sochicken.nl/zelfsabotage.
Alle reacties Link kopieren
Dit lijkt een beetje op een ander topic hier waarin iemand denkt dat een promotie voor haar had moeten zijn omdat ze harder werkte. Ook hier weer: voor een leidinggevende functie worden andere eisen gesteld dan hard werken en meer doen dan wat in je functieomschrijving staat. Sterker nog: iemand die heel goed is in z'n werk moet je misschien juist geen leidinggevende functie geven maar nog beter laten worden in dat vak (tenzij de persoon zelf een leidinggevende functie ambieert, maar dan ligt het initiatief bij die persoon). We moeten af van het idee dat je alleen maar succesvol bent als je hogerop in de organisatie komt.
Alle reacties Link kopieren
Wanneer had je het geen probleem gevonden, vraag ik me af. Als het een wildvreemde was geweest van je wie geen idee had waar hij of zij de nodige kennis had opgedaan? Want zelf wilde je de baan niet.

Verder zou ik vanaf nu minder van andermans werk en verantwoordelijkheden naar me toe gaan trekken, want blijkbaar heb je er de energie helemaal niet voor en blijk je er ook niet de erkenning voor te krijgen die je had gewild.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Susan schreef:
14-10-2021 08:59
Wanneer had je het geen probleem gevonden, vraag ik me af. Als het een wildvreemde was geweest van je wie geen idee had waar hij of zij de nodige kennis had opgedaan? Want zelf wilde je de baan niet.

Verder zou ik vanaf nu minder van andermans werk en verantwoordelijkheden naar me toe gaan trekken, want blijkbaar heb je er de energie helemaal niet voor en blijk je er ook niet de erkenning voor te krijgen die je had gewild.
Ik had inderdaad een vreemde niet erg gevonden. Ze hebben een tijdelijk iemand aangenomen die ik volledig accepteerde in die functie.
Ik weet niet zo goed waarom het me zo raakt dat zij het geworden is.
Maar ik ga het loslaten en niet meer alles naar me toe trekken. Adem in, adem uit.
Dat stuk over zelfsabotage ga ik eens lezen. Ik denk dat het wel voor mij geschreven is.
Ik had de baan graag gewild voor onze afdeling maar de baan heeft nog een afdeling. En die ken ik niet zo goed. Ik heb dus niet gesolliciteerd. Ook heb ik niet zoveel ambitie dan nog meer te werken dan mijn huidige 30 uur met een gezin. Ik vind het al best pittig.

Tja, wat verwacht je dan?
Alle reacties Link kopieren
Je lijkt me zo iemand die heel veel doet, maar weinig ruime durft in te nemen. Zulke mensen worden vaak pas opgemerkt als ze weg zijn, dan valt ineens op dat ze een ongemerkte basis van het team waren.
Die rol past jou misschien wel heel goed. Voor jezelf zou je er op moeten letten dat je niet te vanzelfsprekend werk naar je toe trekt. Dat is niet gezond voor jezelf én niet voor het team.

En wees er trots op dat jij die collega zo goed hebt ingewerkt dat ze nu leidinggevende is geworden :)
Alle reacties Link kopieren
Ach beste TO, je lijkt me iemand die zich van nature verantwoordelijk voelt voor heel veel dingen en dus veel te veel naar je toe trekt. Ik hoop niet dat je dat in je priveleven ook zo hebt. Het is een mooie eigenschap, maar tevens kan hij jouzelf schaden. Probeer in de eerste instantie altijd bij jezelf te blijven en goed na te gaan of, wat je nu weer op je neemt, wel echt bij jou hoort en zo niet, laat het dan.
Je loopt overal andermans dingen op te lossen en vergeet daarbij jezelf. En anderen zien het vaak niet eens, maar jij werkt je over de kop.
Ik denk dat het nu daarom zo steekt. Je mist een gevoel van waardering. Maar niemand heeft echt in de gaten gehad wat het jou allemaal gekost heeft.
Beperk je tot jouw deel en laat de boel voor de rest de boel. Alleen jij kan in deze goed voor jezelf zorgen, want niemand anders doet het.
Leer voor de volgende keer: niet klakkeloos mensen altijd maar helpen en al je kennis en kunde weggeven. Waarom zouden mensen jou een functie geven en daarnaar betalen als jij het anderen ook kunt leren? En dat zelfs gratis doet!
Zo heb ik ook geleerd nooit meer tijd moeite en energie in iemand te stoppen waar ik vertrouwen in heb. Iemand 4 jaar tijdens de opleiding van A tot Z begeleid. Alle tentamens nagekeken en tips gegeven, zelfs een baan geregeld bij mijn vorige werkgever en daarna haar een baan bij mij aangeboden. Ennnnn vervolgens heeft ze stiekem dr eigen bedrijf opgezet en komen we er achteraf achter dat ze klantgegevens heeft gejat en bij ons uit het systeem gewist.

Dat doe ik dus nooit meer. Zo leer je van elke keer dat je op je bek gaat, als het goed is.
Alle reacties Link kopieren
BOOBIE77 schreef:
14-10-2021 09:14
Dat stuk over zelfsabotage ga ik eens lezen. Ik denk dat het wel voor mij geschreven is.
Het interessante van dingen naar je toe trekken die niet bij je taak horen, is dat het bijna nooit een slecht gevoel oplevert. Als het goed gaat, kan je bewijzen dat je meer kan dan je functie omschrijft. Als het faliekant fout gaat, heb jij het tenminste geprobeerd omdat anderen het niet wilden oppakken en heb jij er tenminste iets van gemaakt terwijl het je job niet is.

Op het moment dat die extra taken je functie worden, zijn die argumenten er niet meer want ofwel oefen je gewoon je functie uit, ofwel faal je en ben je niet geschikt voor je functie. Dat gevoel van high stakes zorgt ervoor dat veel uitmuntende presteerders niet solliciteren op een leidinggevende functie. Misschien speelt dat ook bij jou?
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp ergens best je gevoel. Het is niet realistisch om zo te denken (je hebt immers zelf besloten om niet te solliciteren), maar gevoel is nu eenmaal niet altijd realistisch.

Ik ben het erg eens met de posts van Kaaaaaaaatje en karootje81.
Here am I in my little bubble
TO, het gaat pijn doen wat ik schrijf, ik wil je niet kwetsen.

Misschien heeft iemand het al gezegd, ik heb enkel jouw reacties gelezen. Mij komt het over dat je nogal 'vol' bent van jezelf. Jij doet het werk, jij redt, jij bereidt sollicitatieprocedure voor de baas voor, jij leert de anderen, jij hebt contact met iedereen. Allemaal jij.

Zou het kunnen dat de bazen het misschien anders zien dan ... jij?

Om af te sluiten: je zal het zeker allemaal goed bedoelen, maar alles wat 'goed bedoeld' is, is daarom ook niet goed.
karootje81 schreef:
14-10-2021 10:02
Het interessante van dingen naar je toe trekken die niet bij je taak horen, is dat het bijna nooit een slecht gevoel oplevert. Als het goed gaat, kan je bewijzen dat je meer kan dan je functie omschrijft. Als het faliekant fout gaat, heb jij het tenminste geprobeerd omdat anderen het niet wilden oppakken en heb jij er tenminste iets van gemaakt terwijl het je job niet is.

Op het moment dat die extra taken je functie worden, zijn die argumenten er niet meer want ofwel oefen je gewoon je functie uit, ofwel faal je en ben je niet geschikt voor je functie. Dat gevoel van high stakes zorgt ervoor dat veel uitmuntende presteerders niet solliciteren op een leidinggevende functie. Misschien speelt dat ook bij jou?
Bij mij op werk is het niet zo vrijblijvend hoor. Trek je iets naar je toe dat jij zo nodig denkt te willen of moeten doen en gaat dat faliekant mis, dan wordt je daar wel degelijk op afgerekend. Dan is het niet zo van, leuk, je hebt het tenminste geprobeerd, een pluim voor de moeite.

Men gaat er vanuit dat als je een taak of verantwoordelijkheid op je neemt, dat je het ook aan kunt. Anders moet je het niet doen. Ik ken diverse mensen die bepaalde projecten vrijwillig op zich namen, dat dan toch niet aankonden en daarna volledig op een zijpad zijn beland.
Alle reacties Link kopieren
Saivash schreef:
14-10-2021 09:55
Ach beste TO, je lijkt me iemand die zich van nature verantwoordelijk voelt voor heel veel dingen en dus veel te veel naar je toe trekt. Ik hoop niet dat je dat in je priveleven ook zo hebt. Het is een mooie eigenschap, maar tevens kan hij jouzelf schaden. Probeer in de eerste instantie altijd bij jezelf te blijven en goed na te gaan of, wat je nu weer op je neemt, wel echt bij jou hoort en zo niet, laat het dan.
Je loopt overal andermans dingen op te lossen en vergeet daarbij jezelf. En anderen zien het vaak niet eens, maar jij werkt je over de kop.
Ik denk dat het nu daarom zo steekt. Je mist een gevoel van waardering. Maar niemand heeft echt in de gaten gehad wat het jou allemaal gekost heeft.
Beperk je tot jouw deel en laat de boel voor de rest de boel. Alleen jij kan in deze goed voor jezelf zorgen, want niemand anders doet het.
Je slaat de spijker op zijn kop. In mijn privé leven ben ik helaas ook zo. Op die manier hangen mijn gezin en mijn ex achterover. Ik moet veranderen, ik weet het.
Alle reacties Link kopieren
Jollie schreef:
14-10-2021 09:57
Leer voor de volgende keer: niet klakkeloos mensen altijd maar helpen en al je kennis en kunde weggeven. Waarom zouden mensen jou een functie geven en daarnaar betalen als jij het anderen ook kunt leren? En dat zelfs gratis doet!
Zo heb ik ook geleerd nooit meer tijd moeite en energie in iemand te stoppen waar ik vertrouwen in heb. Iemand 4 jaar tijdens de opleiding van A tot Z begeleid. Alle tentamens nagekeken en tips gegeven, zelfs een baan geregeld bij mijn vorige werkgever en daarna haar een baan bij mij aangeboden. Ennnnn vervolgens heeft ze stiekem dr eigen bedrijf opgezet en komen we er achteraf achter dat ze klantgegevens heeft gejat en bij ons uit het systeem gewist.

Dat doe ik dus nooit meer. Zo leer je van elke keer dat je op je bek gaat, als het goed is.
Jeetje Jollie, dat is erg. Veel erger dan mijn casus. Maar inderdaad, dan leer je wel.
Deze collega heb ik ook al een paar keer erop betrapt dat ze mijn kennis gebruikte of tegen me in ging in vergaderingen om goed te laten lijken bij de leidinggevende. Terwijl ze de dag ervoor nog heel wat anders zei. Dan leer je inderdaad meer je mond te houden.
BOOBIE77 schreef:
14-10-2021 12:10
Je slaat de spijker op zijn kop. In mijn privé leven ben ik helaas ook zo. Op die manier hangen mijn gezin en mijn ex achterover. Ik moet veranderen, ik weet het.
Zie dit dan als een wake-up call. Er is een reden dat het je zo raakt. Doe er wat mee.
Alle reacties Link kopieren
BOOBIE77 schreef:
14-10-2021 12:13
Jeetje Jollie, dat is erg. Veel erger dan mijn casus. Maar inderdaad, dan leer je wel.
Deze collega heb ik ook al een paar keer erop betrapt dat ze mijn kennis gebruikte of tegen me in ging in vergaderingen om goed te laten lijken bij de leidinggevende. Terwijl ze de dag ervoor nog heel wat anders zei. Dan leer je inderdaad meer je mond te houden.
ik weet niet, wat voor functie je hebt. Maar zo uniek, kan jouw kennis niet zijn, grote kans, dat anderen dezelfde kennis en conclusies hadden
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
14-10-2021 12:18
ik weet niet, wat voor functie je hebt. Maar zo uniek, kan jouw kennis niet zijn, grote kans, dat anderen dezelfde kennis en conclusies hadden
Er zijn andere collega's die bepaalde kennis niet wilde opdoen en die ik dus op me genomen heb. Dat maakte me een beetje uniek. Maar zo ingewikkeld is het niet. Nu moest iedereen het leren en was ik dus de aangewezen persoon om ze dat te leren (computergrogramma). Mijn andere collega die hetzelfde werk doet zegt eerlijk dat hij liever op iemand anders leunt (dat werd ik). Mijn leidinggevende zei geen tijd te hebben. En 2 nieuwe collega's kon ik nog niets van verlangen.
Dus was ik de aangewezen persoon om dingen op te pakken. Ik moet mezelf niet op een voetstuk zetten. Het was gewoon mijn werk. Dat snap ik wel. Dus hebben jullie gelijk, ik moet niet piepen. En dat ik erg ego denk zie ik ook. Ik ben door mijn eigen gedrag over mijn grenzen heen gegaan en had daar een dankjewel voor willen hebben. Stom, ik weet het.
Alle reacties Link kopieren
BOOBIE77 schreef:
14-10-2021 12:13
Jeetje Jollie, dat is erg. Veel erger dan mijn casus. Maar inderdaad, dan leer je wel.
Deze collega heb ik ook al een paar keer erop betrapt dat ze mijn kennis gebruikte of tegen me in ging in vergaderingen om goed te laten lijken bij de leidinggevende. Terwijl ze de dag ervoor nog heel wat anders zei. Dan leer je inderdaad meer je mond te houden.
Je wrok tegen die collega gaat je niet verder brengen, en is onterecht.
Wat je er ook bijhaalt, of wat ze ook gedaan/ gezegd/ gebruikt heeft, het enige dat van belang is, is het feit dat zij gesolliciteerd heeft en jij niet. Als jij ook gesolliciteerd had, was de baan misschien voor jou geweest. Als je die baan dus eigenlijk toch wel wou, kan je het enkel jezelf verwijten.
Eens met alle tips.

Maar ik zou wel vragen waarom je leidinggevende vindt dat het niet jouw tijd is om te solliciteren.
Ik vind dat een rare opmerking. Heb je in het verleden ontwikkelpunten gekregen?
Alle reacties Link kopieren
aardbeienslof schreef:
14-10-2021 12:34
Eens met alle tips.

Maar ik zou wel vragen waarom je leidinggevende vindt dat het niet jouw tijd is om te solliciteren.
Ik vind dat een rare opmerking. Heb je in het verleden ontwikkelpunten gekregen?
Ik heb hem inmiddels gesproken. Zijn opmerking was omdat ik ooit gezegd heb dat ik met mijn gezin erbij niet meer ambities heb meer te gaan werken. En dat klopt.
Ik denk dat het me zo raakt omdat die collega me aan mij doet denken 10 jaar geleden. Vol ambities, opleidingen op management niveau. Maar alles aan de kant gezet voor een man met een eigen bedrijf en 2 kleine kinderen.
De collega heeft ook kleine kinderen en blijft toch 36 uur werken (en haar man ook). Aan de ene kant bewonderingswaardig, maar aan de andere zou ik dat nooit doen.
Nu heb ik nergens spijt van maar blijkbaar is er iets onderhuids dat nog wringt als het me zo raakt.
Alle reacties Link kopieren
hoe ga je nu op een goede manier met haar samenwerken?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren
rosanna08 schreef:
14-10-2021 12:56
hoe ga je nu op een goede manier met haar samenwerken?
Op dit moment even niet. Het is niet professioneel maar nog te veel emoties. En ik wil vooral niet in het bijzijn in janken barsten. En er is een stemmetje in mij dat haar nu niet kan uitstaan.
Maar als het gezakt is gaan we gewoon weer op goede voet verder. Wel ga ik niet meer vooraan staan als het gaat om nieuwe collega's (komen er weer 2) inwerken. En in zijn geheel een stapje terug. Ik hoef niet altijd de telefoon op te nemen buiten mijn werktijden. Ik hoef niet iedere dag verplicht alle mails afgewerkt te hebben. En ik ben geen voorzitter meer. Ik laat het los. Ze zal het echt wel goed gaan doen. Twijfel ik niet aan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven