Werk & Studie
alle pijlers
Mbo-opleiding, baankansen en salaris
dinsdag 2 juni 2020 om 00:36
Ik wil graag weer naar school. Wegens omstandigheden heb ik niet meer dan een mavo-diploma en ben ik arbeidsongeschikt, maar ik zou ontzettend graag een diploma halen en aan het werk gaan. Ik weet niet of het haalbaar is, maar het is in elk geval al een stuk haalbaarder dan het tot nu toe was dus ik vind het de moeite waard om het uit te zoeken.
Nu vind ik het lastig om een keuze te maken welke opleiding ik zou kunnen doen. Ik heb zowel een psychische als lichamelijke beperking, maar de lichamelijke beperking zorgt ervoor dat er veel afvalt, vooral het lichamelijk zwaardere werk. Daarnaast wil ik niet meer in de klas zitten op een roc, ik ben inmiddels 32 dus ik wil graag een thuisstudie doen met maandelijks klassikale bijeenkomsten oid.
Maar belangrijker vind ik (naast wat ik leuk vind): hoe zijn mijn baankansen? Wat is het salaris? Doorstuderen zit er waarschijnlijk niet in vanwege mijn psychische beperking. Ik heb een paar dingen bekeken, waaronder dierenartsassisent (slechte baankansen een kutsalaris begreep ik...), evenementenorganisator (mijn man twijfelde of dat lichamelijk haalbaar is als je op evenementen aanwezig moet zijn), communicatie en marketing en juridisch dienstverlener.
Ik zie iets op kantoor wel zitten, of iets in de zorg (dieren of mensen) maar niet in de verpleging want dat is te zwaar. Ik kan wel leuk schrijven dus redactiewerk zou ook wat kunnen zijn. Wat zijn nou een beetje de opleidingen waarbij je redelijke baankansen hebt en het liefst ook nog een redelijk salaris? Afgaand op de interessegebieden die ik heb aangegeven uiteraard. Ik zie door de bomen het bos niet meer.
Nu vind ik het lastig om een keuze te maken welke opleiding ik zou kunnen doen. Ik heb zowel een psychische als lichamelijke beperking, maar de lichamelijke beperking zorgt ervoor dat er veel afvalt, vooral het lichamelijk zwaardere werk. Daarnaast wil ik niet meer in de klas zitten op een roc, ik ben inmiddels 32 dus ik wil graag een thuisstudie doen met maandelijks klassikale bijeenkomsten oid.
Maar belangrijker vind ik (naast wat ik leuk vind): hoe zijn mijn baankansen? Wat is het salaris? Doorstuderen zit er waarschijnlijk niet in vanwege mijn psychische beperking. Ik heb een paar dingen bekeken, waaronder dierenartsassisent (slechte baankansen een kutsalaris begreep ik...), evenementenorganisator (mijn man twijfelde of dat lichamelijk haalbaar is als je op evenementen aanwezig moet zijn), communicatie en marketing en juridisch dienstverlener.
Ik zie iets op kantoor wel zitten, of iets in de zorg (dieren of mensen) maar niet in de verpleging want dat is te zwaar. Ik kan wel leuk schrijven dus redactiewerk zou ook wat kunnen zijn. Wat zijn nou een beetje de opleidingen waarbij je redelijke baankansen hebt en het liefst ook nog een redelijk salaris? Afgaand op de interessegebieden die ik heb aangegeven uiteraard. Ik zie door de bomen het bos niet meer.
dinsdag 2 juni 2020 om 13:54
Misschien moet je er gewoon geen andere topics bij betrekken. Je kent mij namelijk niet en weet duidelijk níet hoe ik dat bedoelde en over wat voor situaties ik het in dat topic had. Maar laat maar, ik ben je geen uitleg verschuldigd.
drackie wijzigde dit bericht op 02-06-2020 13:57
22.66% gewijzigd
dinsdag 2 juni 2020 om 13:57
Dat is beduidend zwaarder werk, en het lijkt me voor de kinderen beter als er emotioneel/psychisch stabiele medewerkers op een groep staan.Venusss schreef: ↑02-06-2020 13:04En werken op een BSO? Dus niet met kleine kinderen, maar wat grotere kinderen. Je zou zelfs op termijn kunnen solliciteren specifiek naar een functie op een bovenbouw groep. Je hebt al deels je SPW gedaan zeg je, dat zou een makkelijke route kunnen zijn.
Op schooldagen werk je geen 8 uur, dus lichamelijk ook beter vol te houden. Alleen werk je dan wel lange dagen in vakanties.
dinsdag 2 juni 2020 om 14:00
Ik weet het en als je doel is om er betaald werk mee te vinden is dat een prima uitgangspunt van UWV. Geen mensen opleiden voor functies waar weinig of geen vraag naar is of een opleiding vergoeden als mensen zelf al voldoende kwalificaties hebben om werk te vinden.summerjamm schreef: ↑02-06-2020 09:04Dan doen ze ook niet meer zo snel. UWV betaalt alleen een opleiding als ze zien dat je zowat "kansloos" op de arbeidsmarkt bent. Dus als voorbeeld: Je hebt totaal geen diploma's. Buiten dat bekostigen ze alleen een opleiding in beroepen waar een tekort is. Zorg zou dan eigenlijk een optie kunnen zijn, maar zorg bestaat natuurlijk uit veel richtingen. En dan is het ook echt zorg op de werkvloer als in mensen verzorgen. Dus geen kantoorbanen ofzo. Daar wordt weer naar gekeken hoe en wat.
Je kan niet zeggen, ik wil op kantoor werken dus kunnen jullie bwv een boekhouding opleiding bekostigen. Dat doen ze écht niet, omdat het gewoon geen baan is waar tekort aan is. Er zitten zoveel voorwaarden aan.
De reden dat ik dit weet is omdat ik zelf ook bij het UWV zat en hier ook naar gevraagd had. Er zitten dus echt haken en knopen aan.
Love is the meaning of life
dinsdag 2 juni 2020 om 14:01
Oh, heel, heel herkenbaar hoor. Ik heb in dezelfde situatie gezeten. Wilde 'gewoon' een opleiding op niveau en 'gewoon' een baan. Paar keer begonnen aan een studie, superstart, en weer crashen vanwege overvraging. Het UWV was degene die tegen mij zei: ga eerst maar eens een flinke periode vrijwilligerswerk doen en dat steeds opschalen qua niveau en uren. Daarna zie je wat je echte belastingsniveau is en kan het gaan over opleidingen en betaald werk. Vond ik heel stom, want het duurde al zo lang, was al zo 'oud', het werd nooit wat met mij, 'iedereen' 'wordt wat' behalve ik... Maar ben er achteraf wel blij om. Het heeft me inderdaad geleerd mijn grenzen preciezer te kunnen voelen en afkaderen, wat noodzakelijk was om helder te krijgen wat ik nu eigenlijk wel en niet kon. En daarnaast hielp het me ook om uit te vinden wat ik uit alle richtingen die me trokken nu écht het leukste vond.
Ik hoop dat je jezelf die rust en opbouw ook gunt, ook al voel ik het interne stampvoeten bij die gedachte nu al met je mee
. Een opleiding klinkt in jouw situatie inderdaad eigenlijk nog als een stapje te ver en te snel.
dinsdag 2 juni 2020 om 14:07
Zooo herkenbaar dit en ik ben inderdaad intern aan het stampvoeten en tegelijkertijd moet ik lachen omdat het weer zo typisch mij is.Koffiehagedis schreef: ↑02-06-2020 14:01Oh, heel, heel herkenbaar hoor. Ik heb in dezelfde situatie gezeten. Wilde 'gewoon' een opleiding op niveau en 'gewoon' een baan. Paar keer begonnen aan een studie, superstart, en weer crashen vanwege overvraging. Het UWV was degene die tegen mij zei: ga eerst maar eens een flinke periode vrijwilligerswerk doen en dat steeds opschalen qua niveau en uren. Daarna zie je wat je echte belastingsniveau is en kan het gaan over opleidingen en betaald werk. Vond ik heel stom, want het duurde al zo lang, was al zo 'oud', het werd nooit wat met mij, 'iedereen' 'wordt wat' behalve ik... Maar ben er achteraf wel blij om. Het heeft me inderdaad geleerd mijn grenzen preciezer te kunnen voelen en afkaderen, wat noodzakelijk was om helder te krijgen wat ik nu eigenlijk wel en niet kon. En daarnaast hielp het me ook om uit te vinden wat ik uit alle richtingen die me trokken nu écht het leukste vond.
Ik hoop dat je jezelf die rust en opbouw ook gunt, ook al voel ik het interne stampvoeten bij die gedachte nu al met je mee
dinsdag 2 juni 2020 om 14:10
To, ik heb nu al een paar keer het advies gegeven om een werkcoach in te schakelen. Kan via WMO of UWV. Die kijken namelijk met jou mee wat je mogelijkheden zijn, hoe je zo duurzaam mogelijk aan de slag kunt, wat dat betekent voor je financiële situatie, en dan ook nog eens met kennis van pscyhische problematiek.
Heeft het 'statusdingetje' daarmee te maken?
Heeft het 'statusdingetje' daarmee te maken?
dinsdag 2 juni 2020 om 14:18
Mooi!Koffiehagedis schreef: ↑02-06-2020 14:01Oh, heel, heel herkenbaar hoor. Ik heb in dezelfde situatie gezeten. Wilde 'gewoon' een opleiding op niveau en 'gewoon' een baan. Paar keer begonnen aan een studie, superstart, en weer crashen vanwege overvraging. Het UWV was degene die tegen mij zei: ga eerst maar eens een flinke periode vrijwilligerswerk doen en dat steeds opschalen qua niveau en uren. Daarna zie je wat je echte belastingsniveau is en kan het gaan over opleidingen en betaald werk. Vond ik heel stom, want het duurde al zo lang, was al zo 'oud', het werd nooit wat met mij, 'iedereen' 'wordt wat' behalve ik... Maar ben er achteraf wel blij om. Het heeft me inderdaad geleerd mijn grenzen preciezer te kunnen voelen en afkaderen, wat noodzakelijk was om helder te krijgen wat ik nu eigenlijk wel en niet kon. En daarnaast hielp het me ook om uit te vinden wat ik uit alle richtingen die me trokken nu écht het leukste vond.
dinsdag 2 juni 2020 om 14:20
Expres? Nee, in mijn ervaring begrijpen heel veel mensen niet wat bepaalde rollen binnen een organisatie inhouden. Dan leg ik mijn baan voor mijn gevoel heel duidelijk uit, en dan is de vraag alsnog, “ja, maar wat dóe je dan?”. Tja, als je het helemaal plat slaat zit ik heel de dag te typen en te bellen.KamilleT schreef: ↑02-06-2020 10:21Ik had me niet gerealiseerd dat dat ook onder ICT valt (overduidelijk wel, dus suf van mij). Ik dacht daarbij aan ontwikkelaars, testers, systeembeheerders etc., en dan vroeg ik me af hoe dan bijv een ontwikkelaar zijn dag vult. Veel mensen zijn ook (expres?) een beetje vaag over hun concrete werkzaamheden.
dinsdag 2 juni 2020 om 14:44
Laat dat dan eerst maar eens los.
Ik begrijp je wel, maar uiteindelijk heb je 0 werkervaring en alleen een mavo diploma. Hoe wil je dan bepalen wat je niveau is? Daarnaast heb je, heel lullig gezegd, meer beperkingen dan dat je iets te bieden hebt (op dit moment). En dan wil je ook nog alleen gaan voor banen die goed betalen.
Laat eerst maar eens die drang naar status los. Het maakt namelijk geen reet uit wat je doet. Het is toch hartstikke goed dat je iets wil gaan doen en je eigen inkomen wil gaan vergaren?
Eerst vrijwilligerswerk doen om te zien wat je wel/niet aankunt, wat je leuk vindt en waar je goed in bent is een heel goed idee.
Succes!
dinsdag 2 juni 2020 om 14:49
Ik bedoel dit niet onaardig, maar ik vind de wens om dierenartsassistent te willen worden als volwassene eigenlijk een beetje naïef. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je niet weet dat de baankansen daarin nihil zijn. Oh afgezien van het feit dat het me ook een vrij intensieve baan lijkt, met beesten in bedwang houden en op behandeltafel leggen etc.
dinsdag 2 juni 2020 om 15:55
Wat is daar nou naïef aan? Is toch gewoon een baan met bijbeorende opleiding?rumforviva schreef: ↑02-06-2020 14:49Ik bedoel dit niet onaardig, maar ik vind de wens om dierenartsassistent te willen worden als volwassene eigenlijk een beetje naïef. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je niet weet dat de baankansen daarin nihil zijn. Oh afgezien van het feit dat het me ook een vrij intensieve baan lijkt, met beesten in bedwang houden en op behandeltafel leggen etc.
dinsdag 2 juni 2020 om 15:58
Niet echt een branche waarin je makkelijk aan de slag kunt zonder ervaring.Het-groepje schreef: ↑02-06-2020 04:18Of de 21 plus toets doen en HBO?
En dan iets in media oid. Ik heb ooit een opleiding schrijven gedaan op HBO niveau, er zijn zat schrijfopleidingen, ook soorten trainingen.
Wat eten we vanavond?
dinsdag 2 juni 2020 om 16:01
Maar het klinkt idd alsof je jezelf enorm overschat en dus gaat overvragen. Je kunt niet van niks een goedbetaalde baan krijgen. Daar is ten eerste een opleiding voor nodig, want voor goedbetaalde banen moet je iets kunnen wat tijd kost om te leren en wat niet belachelijk veel mensen ook kunnen. Al start je nu op hbo en rond je hem in 4 jaar af, wat al onmogelijk lijkt te zijn, dan start je nog niet met dik salaris, áls je al een baan vindt op hbo niveau, want er zijn veel mensen die ofwel goedkoper zijn, ofwel meer ervaring hebben ofwel minder risico opleveren voor een werkgever.
Want je bent vaak wel verplicht om op te geven of je uit een uitkeringsituatie komt als je solliciteert. Dat moet een werkgever weten. En dan zijn er voor jou 10 anderen. Dus beter onderaan en rustig beginnen en dan maar zien waar je schip strandt. Jij focust je op het resultaat: status en hbo en dik salaris. Maar het proces is veel belangrijker: eigen grenzen en belastbaarheid leren kennen, werkervaring opdoen, leren je dag volgens een programma te plannen ipv alleen vrije tijd, omgaan met moeheid, omgaan met stress enz. Levert je veel meer op
Want je bent vaak wel verplicht om op te geven of je uit een uitkeringsituatie komt als je solliciteert. Dat moet een werkgever weten. En dan zijn er voor jou 10 anderen. Dus beter onderaan en rustig beginnen en dan maar zien waar je schip strandt. Jij focust je op het resultaat: status en hbo en dik salaris. Maar het proces is veel belangrijker: eigen grenzen en belastbaarheid leren kennen, werkervaring opdoen, leren je dag volgens een programma te plannen ipv alleen vrije tijd, omgaan met moeheid, omgaan met stress enz. Levert je veel meer op
dinsdag 2 juni 2020 om 16:10
Er is gewoon gigantisch weinig vraag naar dierenarts-assistenten.
Bovendien mag je in de meeste gevallen exact alleen de poep opkuisen van de dieren.
Wordt het zwaarder is er meestal sowieso een dierenarts mee gemoeid.
Je kan dan wel 4 of 5 jaar studeren, maar in de praktijk ben je weinig met zo'n diploma.
Mijn dierenarts neemt niet eens een assistent aan.
Kost teveel en dat beetje poep opscheppen doet ze zelf wel.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 2 juni 2020 om 16:38
Geen assistent? En wie neemt dan de telefoon op om maar iets te noemen? Ik heb al best wat dierenartsen bezocht en overal mochten de assistenten echt wel meer dan poep opruimen.Wissewis schreef: ↑02-06-2020 16:10Er is gewoon gigantisch weinig vraag naar dierenarts-assistenten.
Bovendien mag je in de meeste gevallen exact alleen de poep opkuisen van de dieren.
Wordt het zwaarder is er meestal sowieso een dierenarts mee gemoeid.
Je kan dan wel 4 of 5 jaar studeren, maar in de praktijk ben je weinig met zo'n diploma.
Mijn dierenarts neemt niet eens een assistent aan.
Kost teveel en dat beetje poep opscheppen doet ze zelf wel.
dinsdag 2 juni 2020 om 16:43
Ik snap niet wat er naïef is aan eerst kijken wat je leuk vindt voordat je je gaat bezighouden met dingen als baankansen enzo.rumforviva schreef: ↑02-06-2020 14:49Ik bedoel dit niet onaardig, maar ik vind de wens om dierenartsassistent te willen worden als volwassene eigenlijk een beetje naïef. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je niet weet dat de baankansen daarin nihil zijn. Oh afgezien van het feit dat het me ook een vrij intensieve baan lijkt, met beesten in bedwang houden en op behandeltafel leggen etc.
dinsdag 2 juni 2020 om 16:44
Dat doet ze dus ook zelf.
Gecombineerd met een antwoord-apparaat waarbij ze terugbelt als ze even niet kan opnemen.
Het is een kleine praktijk, met 1 dierenartse die dus geen budget en plaats te over heeft.
Maar ik hoor het in de buurt dus wel meer.
Dat veel dierenartsen het de moeite niet vinden om een assistent aan te nemen net omdat ze niet veel kunnen / mogen.
Dan kan je in een grote praktijk beter gewoon een receptionist aannemen voor 't administratieve luik / de telefoon.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 2 juni 2020 om 16:45
Wissewis woont in België.
Zover ik weet is het in NL heel gewoon om een assistent te hebben als dierenarts zijnde.
Die doen idd wel meer dan alleen ‘poep opruimen’.
Maar idd vaak slecht betaald en weinig werk in te vinden.
dinsdag 2 juni 2020 om 16:48
Omdat het vaak een meisjesdroom is bedoel je?rumforviva schreef: ↑02-06-2020 14:49Ik bedoel dit niet onaardig, maar ik vind de wens om dierenartsassistent te willen worden als volwassene eigenlijk een beetje naïef. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je niet weet dat de baankansen daarin nihil zijn. Oh afgezien van het feit dat het me ook een vrij intensieve baan lijkt, met beesten in bedwang houden en op behandeltafel leggen etc.
Uiteindelijk is het wel gewoon een baan en iemand moet dat werk uitvoeren. Het is niet naïef als in de zin dat je de wens hebt om astronaut te worden bij NASA ofzo.
dinsdag 2 juni 2020 om 17:17
Hier ziet dat er toch anders uit, vaak 3/4 dierenartsen in een praktijk en de assistentes plannen de afspraken, helpen bij behandelingen, geven adviezen, verstrekken de medicatie enz. Ik heb geen idee hoeveel vraag er naar is hoor, maar ténzij een veearts die altijd op boerderijen enz is hebben de dierenartsen hier een assistentWissewis schreef: ↑02-06-2020 16:44Dat doet ze dus ook zelf.
Gecombineerd met een antwoord-apparaat waarbij ze terugbelt als ze even niet kan opnemen.
Het is een kleine praktijk, met 1 dierenartse die dus geen budget en plaats te over heeft.
Maar ik hoor het in de buurt dus wel meer.
Dat veel dierenartsen het de moeite niet vinden om een assistent aan te nemen net omdat ze niet veel kunnen / mogen.
Dan kan je in een grote praktijk beter gewoon een receptionist aannemen voor 't administratieve luik / de telefoon.
dinsdag 2 juni 2020 om 17:27
Hier sluit ik me bij aan. Ik weet nog dat ik na mijn afstuderen met al mijn publicaties (waaronder een compleet boek dat nu nog steeds goed verkoopt) mijn eerste gesprek had. Hun reactie: ‘Is dat serieus alles wat je geschreven hebt?!’BabyGroot schreef: ↑02-06-2020 08:12Redactiewerk raad ik niet aan. Ik werk zelf in dat veld en er is minder vraag dan aanbod. Wij zoeken nu een nieuw iemand erbij en in 3 dagen tijd hebben 63 sollicitanten zich aangemeld.
En bij ons gaan de mensen met hbo-opleiding en relevante werkervaring altijd voor.
Ik heb zelfs medestudenten gehad die pas 1,5 jaar na afstuderen een baan vonden in het werkgebied.
Ik heb heel wat schrijfkilometers moeten maken voordat ik een baan had. Het is wel de leukste baan ter wereld!
(En persoonlijk vind ik die ervaring echt kul. Ik heb jonge mensen begeleid die het gewoon in zich hebben, en oudere waarvoor iedere alinea een worsteling lijkt.)
dinsdag 2 juni 2020 om 17:28
Ja die termen worden vaak door elkaar gebruikt. Ik weet qua opleiding ook niet precies het verschil maar het doel is wel paraveterinair (wat een rotwoord
) te worden.Dierenartsen zonder assistent heb ik hier ook nog nooit gezien.
dinsdag 2 juni 2020 om 17:30
In mijn dierenkliniek werken meerdere paraveterinairs. De meeste doen ook zelfstandige werkzaamheden als vachtverzorging of gedragstherapie. Ik vind het een beetje rare uitspraak dat je zo’n baan niet mag ambiëren als volwassene.
dinsdag 2 juni 2020 om 17:34
Paraveterinair is toch best een zwaar beroep. Zo goed als de hele dag staan, lopen, dieren vast houden/tegenhouden. Maar vooral erg veel staan.
Sluit me verder aan bij de eerder gegeven adviezen: zoek vrijwilligerswerk dat je leuk vindt en bouw dat langzaam op. Er zit geen druk op (want: vrijwillig) dus de kans op overvraging is kleiner en je kunt gemakkelijker een stapje terug doen zonder ermee te moeten stoppen (zoals dat bij een opleiding wel is). Het is lijkt mij echt de enige manier om eens goed te kunnen onderzoeken waar je grenzen liggen zonder dat het meteen consequenties heeft. En wie weet kun je daarna zelfs wel doorstromen bij je vrijwilligerswerk, of kom je banen tegen waar je eerder nog niet eens aan had gedacht.
Sluit me verder aan bij de eerder gegeven adviezen: zoek vrijwilligerswerk dat je leuk vindt en bouw dat langzaam op. Er zit geen druk op (want: vrijwillig) dus de kans op overvraging is kleiner en je kunt gemakkelijker een stapje terug doen zonder ermee te moeten stoppen (zoals dat bij een opleiding wel is). Het is lijkt mij echt de enige manier om eens goed te kunnen onderzoeken waar je grenzen liggen zonder dat het meteen consequenties heeft. En wie weet kun je daarna zelfs wel doorstromen bij je vrijwilligerswerk, of kom je banen tegen waar je eerder nog niet eens aan had gedacht.
