Werk & Studie
alle pijlers
Meer dan een jaar ziek, openheid geven?
donderdag 25 maart 2021 om 09:39
Hoi,
Ik ben ondertussen meer dan een jaar ziek op werk.
Ondertussen denk ik dat ik weet waarom het me niet lukt; ik denk dat ik een bipolaire stoornis heb.
Ik ben in behandeling bij ggz onder een bepaalde afdeling. Er is nu een verwijzing verstuurd naar de afdeling bipolair voor een nieuw onderzoek. Er zijn lange wachtlijsten maar gezien ik intern ben doorverwezen heb ik hoop op dat dit met drie maanden gepland kan worden.
Ik kan natuurlijk niet op de diagnose vooruit lopen maar wat me in elk geval duidelijk is ik ben behoorlijk in de war momenteel en kan dit nu met terug werkende kracht ook zien in andere periodes.
Ik heb me nu weer volledig ziek gemeld. Ik heb volgende week een gesprek met mijn manager en iemand van p&o. Hoe ik er nu bij zit, weet ik van mezelf, dat ik moeilijk een gesprek in kan gaan met dingen die ik niet zou mogen zeggen. Of voor mezelf moet proberen te houden..
Mensen om me heen zeggen dat ik er niks over moet zeggen maar ik weet dat dit veel spanning oplevert bij mij. De relatie met leidinggevende is moeizaam ik zou t liefst gewoon mijn zorgen delen. Ik ben anders bang dat de relatie nog verslechterd.
Hoe kijken jullie er tegen aan?
Ik ben ondertussen meer dan een jaar ziek op werk.
Ondertussen denk ik dat ik weet waarom het me niet lukt; ik denk dat ik een bipolaire stoornis heb.
Ik ben in behandeling bij ggz onder een bepaalde afdeling. Er is nu een verwijzing verstuurd naar de afdeling bipolair voor een nieuw onderzoek. Er zijn lange wachtlijsten maar gezien ik intern ben doorverwezen heb ik hoop op dat dit met drie maanden gepland kan worden.
Ik kan natuurlijk niet op de diagnose vooruit lopen maar wat me in elk geval duidelijk is ik ben behoorlijk in de war momenteel en kan dit nu met terug werkende kracht ook zien in andere periodes.
Ik heb me nu weer volledig ziek gemeld. Ik heb volgende week een gesprek met mijn manager en iemand van p&o. Hoe ik er nu bij zit, weet ik van mezelf, dat ik moeilijk een gesprek in kan gaan met dingen die ik niet zou mogen zeggen. Of voor mezelf moet proberen te houden..
Mensen om me heen zeggen dat ik er niks over moet zeggen maar ik weet dat dit veel spanning oplevert bij mij. De relatie met leidinggevende is moeizaam ik zou t liefst gewoon mijn zorgen delen. Ik ben anders bang dat de relatie nog verslechterd.
Hoe kijken jullie er tegen aan?
donderdag 25 maart 2021 om 09:41
Nee, hoor.
Als de bedrijfsarts maar weet wat er precies mis is en je beperkingen goed begrijpt en daar beslissingen opneemt.
Nergens voor nodig om je werkgever zelf zulke dingen te vertellen als je het zelf niet echt wil. Wil je het wel, kan je het overwegen. Maar eerlijk... ik denk helaas dat je verder niets positiefs gaat opleveren.
Als de bedrijfsarts maar weet wat er precies mis is en je beperkingen goed begrijpt en daar beslissingen opneemt.
Nergens voor nodig om je werkgever zelf zulke dingen te vertellen als je het zelf niet echt wil. Wil je het wel, kan je het overwegen. Maar eerlijk... ik denk helaas dat je verder niets positiefs gaat opleveren.
donderdag 25 maart 2021 om 09:48
Heb je al een gesprek met de bedrijfsarts gehad? Zo nee, dan zou ik daar in ieder geval om vragen.
Kun je iemand meenemen naar het gesprek met je leidinggevende? Dat mag, en geeft jou misschien net een beetje extra steun. Je hoeft inderdaad geen medische informatie te delen, je leidinggevende mag daar zelfs niet naar vragen.
Ik zou me beperken tot: ik ben in behandeling, er is nog geen diagnose en het is nog onduidelijk hoe lang het gaat duren. Maar ga ervan uit dat ik niet volgende week weer aan de slag ben. De rest wil ik graag met de bedrijfsarts bespreken.
Met de bedrijfsarts kun je dan bespreken of je wel/niet kunt werken, hoeveel uren en welke (alternatieve) taken.
Kun je iemand meenemen naar het gesprek met je leidinggevende? Dat mag, en geeft jou misschien net een beetje extra steun. Je hoeft inderdaad geen medische informatie te delen, je leidinggevende mag daar zelfs niet naar vragen.
Ik zou me beperken tot: ik ben in behandeling, er is nog geen diagnose en het is nog onduidelijk hoe lang het gaat duren. Maar ga ervan uit dat ik niet volgende week weer aan de slag ben. De rest wil ik graag met de bedrijfsarts bespreken.
Met de bedrijfsarts kun je dan bespreken of je wel/niet kunt werken, hoeveel uren en welke (alternatieve) taken.
donderdag 25 maart 2021 om 09:49
Lieve TO, echt niet doen. Als je zo labiel bent is dit misschien niet het beste moment om een gesprek te hebben met je leidinggevende en P&O. In elk geval niet zonder goede voorbereiding. Als het gesprek echt moet (vanwege Poortwachter) dan zou ik vooraf een afspraak willen met de bedrijfsarts of reintegratiedeskundige zodat die met je mee kan denken wat relevant is voor je werkgever en hoe je dit kunt formuleren.
Ga alsjeblieft niet onvoorbereid dit gesprek in, zeker als de verhouding al niet super is kun je je eigen glazen ingooien door te e te delen. Je werkgever heeft veel minder recht op (medische) informatie dan je denkt!
Ga alsjeblieft niet onvoorbereid dit gesprek in, zeker als de verhouding al niet super is kun je je eigen glazen ingooien door te e te delen. Je werkgever heeft veel minder recht op (medische) informatie dan je denkt!
donderdag 25 maart 2021 om 09:50
Neem iemand mee naar het gesprek, iemand die je kan tegenhouden.
Houd jezelf voor dat er nog geen diagnose is gesteld. Je kunt dus niets vertellen want er is niets zeker. Een doorverwijzing is geen diagnose.
Je mengt persoonlijke relaties met zakelijke relaties. In een persoonlijke relatie deel je informatie om begrip en emphatie te krijgen.
In een zakelijke relatie is er geen begrip en empathie. Alleen zakelijke belangen.
Ik denk niet dat de werkgever iets positiefs met deze informatie kan doen.
Houd jezelf voor dat er nog geen diagnose is gesteld. Je kunt dus niets vertellen want er is niets zeker. Een doorverwijzing is geen diagnose.
Je mengt persoonlijke relaties met zakelijke relaties. In een persoonlijke relatie deel je informatie om begrip en emphatie te krijgen.
In een zakelijke relatie is er geen begrip en empathie. Alleen zakelijke belangen.
Ik denk niet dat de werkgever iets positiefs met deze informatie kan doen.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
donderdag 25 maart 2021 om 09:50
Luci_Mster2 schreef: ↑25-03-2021 09:41Als de bedrijfsarts maar weet wat er precies mis is en je beperkingen goed begrijpt en daar beslissingen opneemt.
Verder met je eens, maar de bedrijfsarts neemt geen beslissingen, die kan en mag enkel adviseren. De beslissing over werkhervatting ligt bij werkgever en werknemer gezamenlijk.
donderdag 25 maart 2021 om 09:55
KooktMetKnoflook schreef: ↑25-03-2021 09:50Neem iemand mee naar het gesprek, iemand die je kan tegenhouden.
Houd jezelf voor dat er nog geen diagnose is gesteld. Je kunt dus niets vertellen want er is niets zeker. Een doorverwijzing is geen diagnose.
Je mengt persoonlijke relaties met zakelijke relaties. In een persoonlijke relatie deel je informatie om begrip en emphatie te krijgen.
In een zakelijke relatie is er geen begrip en empathie. Alleen zakelijke belangen.
Ik denk niet dat de werkgever iets positiefs met deze informatie kan doen.
Dit, helemaal. Neem echt iemand mee en laat diegene zoveel mogelijk het woord doen voor je. Zoals hierboven ook staat: je WG is geen vriend/vriendin, het is een zakelijke relatie.
donderdag 25 maart 2021 om 09:55
Je hebt nog geen diagnose. En de diagnose is op zichzelf geen reden voor langdurig verzuim. Dat hangt af van zoveel factoren, waaronder de mate waarin het te managen is.
Je kunt met de bedrijfsarts bespreken dat er sprake is van een tijdelijke opname in de GGZ (als ik goed begrijp dat dat het geval is, althans) en daar kun je het dan het beste even bij houden.
Je kunt met de bedrijfsarts bespreken dat er sprake is van een tijdelijke opname in de GGZ (als ik goed begrijp dat dat het geval is, althans) en daar kun je het dan het beste even bij houden.
donderdag 25 maart 2021 om 09:56
donderdag 25 maart 2021 om 10:00
Dank voor de reacties.
Dit heb ik zo telefonisch gedeeld met manager:
Ik zou me beperken tot: ik ben in behandeling, er is nog geen diagnose en het is nog onduidelijk hoe lang het gaat duren. Maar ga ervan uit dat ik niet volgende week weer aan de slag ben. De rest wil ik graag met de bedrijfsarts bespreken.
Dank voor de tip zakelijke/ emotionele relaties. Dat moet ik idd helder voor de geest houden. Ik denk dat me dat soms niet goed lukt.
Ik heb gesprek met bedrijfartsgehad. Dit was telefonisch en ik voelde me niet echt gehoord. Hij wilde eigenlijk dat ik t minimale van mn opbouw schema zou doen. Maar ik voel nu heel duidelijk dat dat echt onverstandig is.
Ik heb idd het probleem dat bedrijfsarts adviserend is. Mijn manager heeft alsnog de ruimte om te vinden dat we weer verder gaan. Dit laten ze me ook elke X weten.
Dit heb ik zo telefonisch gedeeld met manager:
Ik zou me beperken tot: ik ben in behandeling, er is nog geen diagnose en het is nog onduidelijk hoe lang het gaat duren. Maar ga ervan uit dat ik niet volgende week weer aan de slag ben. De rest wil ik graag met de bedrijfsarts bespreken.
Dank voor de tip zakelijke/ emotionele relaties. Dat moet ik idd helder voor de geest houden. Ik denk dat me dat soms niet goed lukt.
Ik heb gesprek met bedrijfartsgehad. Dit was telefonisch en ik voelde me niet echt gehoord. Hij wilde eigenlijk dat ik t minimale van mn opbouw schema zou doen. Maar ik voel nu heel duidelijk dat dat echt onverstandig is.
Ik heb idd het probleem dat bedrijfsarts adviserend is. Mijn manager heeft alsnog de ruimte om te vinden dat we weer verder gaan. Dit laten ze me ook elke X weten.
donderdag 25 maart 2021 om 10:06
gevuldekoek schreef: ↑25-03-2021 10:00Dank voor de reacties.
Dit heb ik zo telefonisch gedeeld met manager:
Ik zou me beperken tot: ik ben in behandeling, er is nog geen diagnose en het is nog onduidelijk hoe lang het gaat duren. Maar ga ervan uit dat ik niet volgende week weer aan de slag ben. De rest wil ik graag met de bedrijfsarts bespreken.
Dank voor de tip zakelijke/ emotionele relaties. Dat moet ik idd helder voor de geest houden. Ik denk dat me dat soms niet goed lukt.
Ik heb gesprek met bedrijfartsgehad. Dit was telefonisch en ik voelde me niet echt gehoord. Hij wilde eigenlijk dat ik t minimale van mn opbouw schema zou doen. Maar ik voel nu heel duidelijk dat dat echt onverstandig is.
Ik heb idd het probleem dat bedrijfsarts adviserend is. Mijn manager heeft alsnog de ruimte om te vinden dat we weer verder gaan. Dit laten ze me ook elke X weten.
Goed gedaan! Ik vroeg me nav je OP al wel af waarom je je weer volledig ziek gemeld hebt, enkel het idee dat je een BS kunt hebben zal de reden niet zijn toch? Ik lees nu ook dat de BA ook vindt dat je wel het minimale van je opbouwschema moet werken, dat klinkt logischer, het is namelijk de algemene consensus dat deels werken beter is voor je herstel dan helemaal thuis zitten. Waarom zie jij dat niet zitten?
donderdag 25 maart 2021 om 10:09
Vraag eerst een gesprek met de bedrijfsarts voor je het vermoeden van de aandoening met de manager en P&O bespreekt. Ga niet alleen naar het gesprek, neem iemand mee die je vertrouwt. Zij zijn ook met 2.
Medisch informatie hoort niet thuis bij mensen zonder medische achtergrond. Wanneer je na het gesprek met de bedrijfsarts nog steeds van mening bent dat je het kan vertellen, dan is dat het moment en niet daarvoor.
Medisch informatie hoort niet thuis bij mensen zonder medische achtergrond. Wanneer je na het gesprek met de bedrijfsarts nog steeds van mening bent dat je het kan vertellen, dan is dat het moment en niet daarvoor.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 25 maart 2021 om 10:11
donderdag 25 maart 2021 om 10:13
Ik heb een gesprek met arbeidsdeskundige gehad (dit was nog voor t idee van een mogelijk andere diagnose) dit was een prettig gesprek.
Ik voelde me begrepen en gehoord.
Ik had de hele tijd in mijn hoofd zitten en ook met de bedrijfsarts besproken dat ik na afronden EMDR weer verder zou gaan met t opbouwen van uren. T idee was dat de EMDR op zijn laatst eind januari wel klaar zou zijn. Ik zou dan nog vakantie nemen om een beetje bij te trekken want t ging de hele tijd alle kanten op.
Maar toen ging t niet zo als verwacht. Ik raakte te ontregeld. Toen kreeg ik medicatie waar t nog erger van werd.
Nu ben ik daar weer mee gestopt maar erg in de war nog.
Ik voel me anders. Ik had zo de focus op werk en dat t moest lukken. Maar nu zie ik dat t helemaal niet goed is. Ik zag t gewoon niet of wilde t niet zien. Ik moet naar mezelf kijken.
Bij t gesprek met arbeidsdeskundige zag ik mezelf over een half jaar gewoon weer aan t werk zijn.
Nu ik meer van mezelf kan zien en hoe vast ik mezelf heb gedraaid geloof ik daar niet in. De moed is me in mn schoenen geschoven en ik voel me bang en kwetsbaar eigenlijk.
Ik voelde me begrepen en gehoord.
Ik had de hele tijd in mijn hoofd zitten en ook met de bedrijfsarts besproken dat ik na afronden EMDR weer verder zou gaan met t opbouwen van uren. T idee was dat de EMDR op zijn laatst eind januari wel klaar zou zijn. Ik zou dan nog vakantie nemen om een beetje bij te trekken want t ging de hele tijd alle kanten op.
Maar toen ging t niet zo als verwacht. Ik raakte te ontregeld. Toen kreeg ik medicatie waar t nog erger van werd.
Nu ben ik daar weer mee gestopt maar erg in de war nog.
Ik voel me anders. Ik had zo de focus op werk en dat t moest lukken. Maar nu zie ik dat t helemaal niet goed is. Ik zag t gewoon niet of wilde t niet zien. Ik moet naar mezelf kijken.
Bij t gesprek met arbeidsdeskundige zag ik mezelf over een half jaar gewoon weer aan t werk zijn.
Nu ik meer van mezelf kan zien en hoe vast ik mezelf heb gedraaid geloof ik daar niet in. De moed is me in mn schoenen geschoven en ik voel me bang en kwetsbaar eigenlijk.
. Wat is het minimale wat de BA wil en wat denk jij zelf aan te kunnen?
donderdag 25 maart 2021 om 10:29
Als ik in een normale of depressieve staat heb kan ik me handhaven op werk. Momenteel ben ik de hele tijd hyper slaap ik niet. Ik zit zeg maar niet in de goede versnelling. Het is alsof ik aan een boze xtc zit ofzo. Gestreste xtc.
Ik vind t heel erg om toe te moeten geven maar ik heb mezelf moeilijk in de hand.
Wat ik lastig vind op werk is dat ik in deze staat voordurend dingen aan ga die ik niet waar kan maken.
Iets anders is dat ik warrig ben. Ik werk in de psychiatrie ik hoef nu geen medicijnen te delen maar ik kan er wel bij (ik ben oprecht bang dat ik daar eens misbruik van maak als ik echt niet goed ben al kan ik me dat toch weer niet helemaal indenken, maar ik heb wel meer niet oké dingen gedaan.. die ik nu ook beter snap).
Ik ga me overal mee bemoeien al spreek ik mezelf toe.
Ik ben bang dat ik een deur of iets laat openstaan.
Ik zit over mijn cliënten na te denken en denk dat zij ook verkeerde diagnoses hebben en dat ik t nu allemaal kan zien..
Ik praat voordat ik nagedacht heb.
Ik beslis dingen zonder na te denken.
Wat ik mis is de structuur van werk. Hey er heen gaan etc. De contacten en de cliënten.
Ik zou naar werk kunnen gaan maar dan wil ik als een open boek gaan.
Ik vind t heel erg om toe te moeten geven maar ik heb mezelf moeilijk in de hand.
Wat ik lastig vind op werk is dat ik in deze staat voordurend dingen aan ga die ik niet waar kan maken.
Iets anders is dat ik warrig ben. Ik werk in de psychiatrie ik hoef nu geen medicijnen te delen maar ik kan er wel bij (ik ben oprecht bang dat ik daar eens misbruik van maak als ik echt niet goed ben al kan ik me dat toch weer niet helemaal indenken, maar ik heb wel meer niet oké dingen gedaan.. die ik nu ook beter snap).
Ik ga me overal mee bemoeien al spreek ik mezelf toe.
Ik ben bang dat ik een deur of iets laat openstaan.
Ik zit over mijn cliënten na te denken en denk dat zij ook verkeerde diagnoses hebben en dat ik t nu allemaal kan zien..
Ik praat voordat ik nagedacht heb.
Ik beslis dingen zonder na te denken.
Wat ik mis is de structuur van werk. Hey er heen gaan etc. De contacten en de cliënten.
Ik zou naar werk kunnen gaan maar dan wil ik als een open boek gaan.
donderdag 25 maart 2021 om 10:35
Ik mag aannemen dat je werkgever de wvp gewoon volgt en dat je al regelmatig bij de bedrijfsarts bent geweest. In de verslagen van deze arts staat gezien jou ziektebeeld beperking in het sociaal functioneren. Dit betekend 99% van de tijd Burn out/spanningsklachten of iets anders geestelijks. Ze zijn dus wel op de hoogte.
Natuurlijk hoef je niet concreet te zeggen wat je mankeerde. Ik vermoed dat je in de volgende fase wordt gezet. Fml lijst opstellen en start 2e spoor traject.
Om een goede relatie met je werkgever te behouden zou ik wel iets aangeven over je beperkingen. Denk ik dat je binnen een jaar weer terug bent op de werkvloer? Nee.
Waarschijnlijk zal de arts van het uwv na 104 ziekte je belastbaarheid gaan bepalen.
Sterkte de aankomende tijd.
Natuurlijk hoef je niet concreet te zeggen wat je mankeerde. Ik vermoed dat je in de volgende fase wordt gezet. Fml lijst opstellen en start 2e spoor traject.
Om een goede relatie met je werkgever te behouden zou ik wel iets aangeven over je beperkingen. Denk ik dat je binnen een jaar weer terug bent op de werkvloer? Nee.
Waarschijnlijk zal de arts van het uwv na 104 ziekte je belastbaarheid gaan bepalen.
Sterkte de aankomende tijd.
donderdag 25 maart 2021 om 10:39
gevuldekoek schreef: ↑25-03-2021 10:29Als ik in een normale of depressieve staat heb kan ik me handhaven op werk. Momenteel ben ik de hele tijd hyper slaap ik niet. Ik zit zeg maar niet in de goede versnelling. Het is alsof ik aan een boze xtc zit ofzo. Gestreste xtc.
Ik vind t heel erg om toe te moeten geven maar ik heb mezelf moeilijk in de hand.
Wat ik lastig vind op werk is dat ik in deze staat voordurend dingen aan ga die ik niet waar kan maken.
Iets anders is dat ik warrig ben. Ik werk in de psychiatrie ik hoef nu geen medicijnen te delen maar ik kan er wel bij (ik ben oprecht bang dat ik daar eens misbruik van maak als ik echt niet goed ben al kan ik me dat toch weer niet helemaal indenken, maar ik heb wel meer niet oké dingen gedaan.. die ik nu ook beter snap).
Ik ga me overal mee bemoeien al spreek ik mezelf toe.
Ik ben bang dat ik een deur of iets laat openstaan.
Ik zit over mijn cliënten na te denken en denk dat zij ook verkeerde diagnoses hebben en dat ik t nu allemaal kan zien..
Ik praat voordat ik nagedacht heb.
Ik beslis dingen zonder na te denken.
Wat ik mis is de structuur van werk. Hey er heen gaan etc. De contacten en de cliënten.
Ik zou naar werk kunnen gaan maar dan wil ik als een open boek gaan.
Ah, dat klinkt inderdaad niet als een goede combinatie. Heb je dit ook besproken met de BA? Want als ik het zo lees dan lijkt het me beter passend als je aangepast werk zou doen. Of enkel koffiedrinken ofzo. Ik dacht eerst ook aan administratieve taken, maar als je je zo verward voelt is dat misschien ook niet verstandig.
donderdag 25 maart 2021 om 10:44
T loopt allemaal erg raar. Heb ik A besproken met bedrijfsarts zegt manager 3 weken later we gaan C doen. This alsof er de hele tijd miscommunicatie is in een soort van drieluik.
Ik zie nu ook wel dat ik niet handig ben. Ik kan gewoon niet zeggen dat ik iets niet kan of dat t niet lukt. Omdat ik oprecht geloof dat t lukt. Iemand anders moet me helpen met grenzen. Ik heb een aantal X en gebeld om aan te geven dat t niet ging. Maar ik kan t niet genoeg zeggen. Dan zegt de bedrijfsarts: wat wil je van mij. Dan zeg ik: wat u denk dat goed is. Dan zegt hij: ga maar werken en dan ga ik.
Ik zie nu ook wel dat ik niet handig ben. Ik kan gewoon niet zeggen dat ik iets niet kan of dat t niet lukt. Omdat ik oprecht geloof dat t lukt. Iemand anders moet me helpen met grenzen. Ik heb een aantal X en gebeld om aan te geven dat t niet ging. Maar ik kan t niet genoeg zeggen. Dan zegt de bedrijfsarts: wat wil je van mij. Dan zeg ik: wat u denk dat goed is. Dan zegt hij: ga maar werken en dan ga ik.
donderdag 25 maart 2021 om 10:45
Er is een groot afbreukrisico in jouw werk.
Wanneer je er zelf zo voor staat hoe kun je dan omgaan met een cliënt die bijvoorbeeld in crisis is?
Het is een gevaar voor jezelf, de cliënt en je collega's om op deze manier je werk te doen.
Wanneer je er zelf zo voor staat hoe kun je dan omgaan met een cliënt die bijvoorbeeld in crisis is?
Het is een gevaar voor jezelf, de cliënt en je collega's om op deze manier je werk te doen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 25 maart 2021 om 10:49
gevuldekoek schreef: ↑25-03-2021 10:44T loopt allemaal erg raar. Heb ik A besproken met bedrijfsarts zegt manager 3 weken later we gaan C doen. This alsof er de hele tijd miscommunicatie is in een soort van drieluik.
Ik zie nu ook wel dat ik niet handig ben. Ik kan gewoon niet zeggen dat ik iets niet kan of dat t niet lukt. Omdat ik oprecht geloof dat t lukt. Iemand anders moet me helpen met grenzen. Ik heb een aantal X en gebeld om aan te geven dat t niet ging. Maar ik kan t niet genoeg zeggen. Dan zegt de bedrijfsarts: wat wil je van mij. Dan zeg ik: wat u denk dat goed is. Dan zegt hij: ga maar werken en dan ga ik.
En als je het nou eens opschrijft zoals je hierboven hebt gedaan? Of iemand anders het woord voor je laat doen?
donderdag 25 maart 2021 om 10:50
Ja ik heb wel gedacht aan wat kan ik. Computer dingen gaat idd niet.
In de tuin werken dacht ik aan.
Wandelen of 1 op 1 contact cliënt deed ik hiervoor in mijn uren. Dat vind ik fijn maar ben bang dat ik teveel ga kletsen.
Ik voelde deze week ook behoefte aan koffie drinken. Zou ik daar toestemming voor moeten vragen?
In de tuin werken dacht ik aan.
Wandelen of 1 op 1 contact cliënt deed ik hiervoor in mijn uren. Dat vind ik fijn maar ben bang dat ik teveel ga kletsen.
Ik voelde deze week ook behoefte aan koffie drinken. Zou ik daar toestemming voor moeten vragen?
donderdag 25 maart 2021 om 11:00
Nee, niet doen. Je zou een second opinion kunnen vragen bij een andere bedrijfsarts, dan wel je zou kunnen aandragen dat je graag wil meewerken aan een medische expertise bij een bureau. Dan kijken een psychiater en een verzekeringsarts onafhankelijk naar je zaak. Ik zou daarnaast de bedrijfsarts aanbieden dat hij met een machtiging de nieuwe medische info mag opvragen bij je behandelaars.
De werkgever en PO mogen de medisch info helemaal niet interpreteren daar zijn ze echt niet toe bevoegd.
De werkgever en PO mogen de medisch info helemaal niet interpreteren daar zijn ze echt niet toe bevoegd.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
