Werk & Studie
alle pijlers
Midden 20 en nog geen idee wat ik 'later' wil worden!
vrijdag 19 september 2008 om 09:36
Heb al een aantal onderwerpen gelezen van twijfelkontjes like me, maar ik vraag me af of het bij mij ooit goed gaat komen 
Ik ben nu 25 en heb (voor mijn gevoel) een redelijke loopbaan achter de rug. Van 2 verschilldende MBO opleidingen naar werken (want dat wilde ik zoooo graag!) na half jaar werken in de horeca zwaar in de put, want ik kan veel meer! Dan maar HBO opleiding (toerisme, meest vage opleiding waar slecht werk in is) dit maar voor de helft afgemaakt, want ik wilde werken! Op het callcenter van een reisorganisatie terecht gekomen, wat saaaai, simpel en degelijk! Na een jaartje dacht ik; dit is het! Ik wordt intercedente! Na veel moeite en netwerken eindelijk een plekje gevonden bij een klein, beginnend uitzendbureautje met een super leuke baas. Eindelijk, druk druk, organiseren en lekker veel mensen ontmoeten.... niet dus.... Hier zit ik nu dus, op kantoor... en ik verveel me dood. Ik wil rennen, lopen druk zijn, 's avonds uitgeput op de bank liggen etc. Ik trek het niet van 9-17.00 op kantoor!! Zucht. En wat nu? Nu zit ik in de put! Wat past er wel bij mij? Maak ik wel de goede keuzes? Zal ik weggaan, familie achterlaten en reizen? Omscholen? Andere baan zoeken? En wat dan? Wat een twijfels!! En het ergste is dat ik nu ook ga twijfelen aan alle dingen in mijn leven waar ik wél blij mee was. Relatie van 6 jaar, mijn (nog steeds) weekendbaantje in de horeca wat ik al 8 jaar doe, mijn woonplaats... Pff, wordt echt moe van mezelf en de twijfels. Zit nu echt in een negatieve spiraal vol met twijfels! Voel nu ook echt een enorme druk om echt voor iets te kiezen wat ik de rest van mijn leven wil! Iedereen om mij heen heeft een vaste baan, vast contract, burgerlijk leven en zijn hier blij mee! Ik wil dat ik daar ook blij mee kan zijn, maar ik voel me zooo onrustig en heb zoveel vragen elke dag over wat ik nou precies wil. En dat is zo vermoeiend! Pff, wat een verhaal. Wie herkent dit en hoe kom ik er af??
Ik ben nu 25 en heb (voor mijn gevoel) een redelijke loopbaan achter de rug. Van 2 verschilldende MBO opleidingen naar werken (want dat wilde ik zoooo graag!) na half jaar werken in de horeca zwaar in de put, want ik kan veel meer! Dan maar HBO opleiding (toerisme, meest vage opleiding waar slecht werk in is) dit maar voor de helft afgemaakt, want ik wilde werken! Op het callcenter van een reisorganisatie terecht gekomen, wat saaaai, simpel en degelijk! Na een jaartje dacht ik; dit is het! Ik wordt intercedente! Na veel moeite en netwerken eindelijk een plekje gevonden bij een klein, beginnend uitzendbureautje met een super leuke baas. Eindelijk, druk druk, organiseren en lekker veel mensen ontmoeten.... niet dus.... Hier zit ik nu dus, op kantoor... en ik verveel me dood. Ik wil rennen, lopen druk zijn, 's avonds uitgeput op de bank liggen etc. Ik trek het niet van 9-17.00 op kantoor!! Zucht. En wat nu? Nu zit ik in de put! Wat past er wel bij mij? Maak ik wel de goede keuzes? Zal ik weggaan, familie achterlaten en reizen? Omscholen? Andere baan zoeken? En wat dan? Wat een twijfels!! En het ergste is dat ik nu ook ga twijfelen aan alle dingen in mijn leven waar ik wél blij mee was. Relatie van 6 jaar, mijn (nog steeds) weekendbaantje in de horeca wat ik al 8 jaar doe, mijn woonplaats... Pff, wordt echt moe van mezelf en de twijfels. Zit nu echt in een negatieve spiraal vol met twijfels! Voel nu ook echt een enorme druk om echt voor iets te kiezen wat ik de rest van mijn leven wil! Iedereen om mij heen heeft een vaste baan, vast contract, burgerlijk leven en zijn hier blij mee! Ik wil dat ik daar ook blij mee kan zijn, maar ik voel me zooo onrustig en heb zoveel vragen elke dag over wat ik nou precies wil. En dat is zo vermoeiend! Pff, wat een verhaal. Wie herkent dit en hoe kom ik er af??
vrijdag 19 september 2008 om 09:38
vrijdag 19 september 2008 om 09:54
Tjah herkenbaar! Ik ben 28, maar heb ook nog steeds geen idee. Werk nu in het onderwijs maar dit is het toch ook niet. Ik herken je rusteloosheid. Die andere dingen waar je ineens aan gaat twijfelen, relatie, woonplaats enz, komt daar uit voort. Ik zou me daar niet te druk om maken. Als je een leuke afwisselende baan hebt gevonden is het rustiger in je hoofd.
Heb je tijd en geld om op reis te gaan? Ga er dan eens een maandje tussenuit met je rugzak. Helpt!
Heb je tijd en geld om op reis te gaan? Ga er dan eens een maandje tussenuit met je rugzak. Helpt!
vrijdag 19 september 2008 om 10:03
Toen ik 27 was zat ik ook in zo'n periode. Ik ben inderdaad toen reisleider geworden, wat een super beslissing was dat. Ik had ook een relatie, 5 jaar, maar heb dat van te voren uitgemaakt. Ook de beste beslissing ooit. Ik was zo'n ander persoon dan in mijn early twenties!
Ik kwam totaal uitgerust en volwassen terug. Nieuwe relatie gekregen uit een ander land zelfs, ben geemigreerd en heb nu een topbaan, veel reizen, aktie en dynamiek.
Ik kan je het alleen maar aanraden eens nadenken om stevige beslissingen te nemen. Echt.
Ik kwam totaal uitgerust en volwassen terug. Nieuwe relatie gekregen uit een ander land zelfs, ben geemigreerd en heb nu een topbaan, veel reizen, aktie en dynamiek.
Ik kan je het alleen maar aanraden eens nadenken om stevige beslissingen te nemen. Echt.
vrijdag 19 september 2008 om 10:17
Ik herken het ook, had het de afgelopen jaren. Heb ook een drastische keuze gemaakt: ik ben nu 26 en sinds september begonnen aan een universitaire studie. Wordt wel zwaar want ik moet het zelf betalen en dus ook ernaast werken. Maar ik ben er erg blij mee, het is een heel andere kant op dan ik ooit gedacht had te zullen gaan en ik ben gemiddeld 8 jaar ouder dan de meeste eerstejaars, maar ik ben helemaal blij ermee!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
vrijdag 19 september 2008 om 10:20
Herkenbaar!
Ook ik weet nog steeds niet precies wat ik wil worden of wil doen. Al eens een opleiding niet afgemaakt. En nu bezig met een deeltijd HBO studie. Ik weet nog steeds niet wat ik wil worden, maar de opleiding is leuk en ben blij dat ik die stap heb gezet. Ik kan hierna misschien eindelijk op zoek gaan naar een baan die mij leuk lijkt...Als ik dan tegen die tijd weet wat mij leuk lijkt. *zucht*
Ook ik weet nog steeds niet precies wat ik wil worden of wil doen. Al eens een opleiding niet afgemaakt. En nu bezig met een deeltijd HBO studie. Ik weet nog steeds niet wat ik wil worden, maar de opleiding is leuk en ben blij dat ik die stap heb gezet. Ik kan hierna misschien eindelijk op zoek gaan naar een baan die mij leuk lijkt...Als ik dan tegen die tijd weet wat mij leuk lijkt. *zucht*
Perfectionisme is niet perfect...
vrijdag 19 september 2008 om 10:20
Ik heb het ook gehad, en heb - iets minder drastisch - een loopbaantraject gevolgd. Het kost wat, maar dan heb je ook wat! Ik ben maandenlang regelmatig met iemand gaan praten, allerlei testen gedaan, heel uitgebreid, en uiteindelijk kwam er bij mij uit dat ik iets heel anders moest gaan doen.
Ik ben toen in deeltijd een opleiding daarvoor gaan volgen, naast de baan die ik toen had, en heb die studie netjes in 4 jaar afgerond. Tijdens het afstuderen kreeg ik een nieuwe baan, in de richting waarvoor ik gestudeerd had, en dat doe ik nu ruim een jaar, en het is echt mijn droombaan!
Zoals de test al uitwees, is dit de baan waarin ik echt mijn ei kwijt kan, ik ben creatief bezig, veel op pad, en leer elke dag nieuwe dingen, echt super!
Ik ben trouwens communicatie adviseur en ben verantwoordelijk voor de beleidsplannen, de perscontacten, alle externe communicatie en de evenementenorganisatie. Echt geweldig!
Succes met bedenken wat je wilt, want het is inderdaad echt klote als je niet weet wat je wilt.
Ik ben toen in deeltijd een opleiding daarvoor gaan volgen, naast de baan die ik toen had, en heb die studie netjes in 4 jaar afgerond. Tijdens het afstuderen kreeg ik een nieuwe baan, in de richting waarvoor ik gestudeerd had, en dat doe ik nu ruim een jaar, en het is echt mijn droombaan!
Zoals de test al uitwees, is dit de baan waarin ik echt mijn ei kwijt kan, ik ben creatief bezig, veel op pad, en leer elke dag nieuwe dingen, echt super!
Ik ben trouwens communicatie adviseur en ben verantwoordelijk voor de beleidsplannen, de perscontacten, alle externe communicatie en de evenementenorganisatie. Echt geweldig!
Succes met bedenken wat je wilt, want het is inderdaad echt klote als je niet weet wat je wilt.
vrijdag 19 september 2008 om 10:35
Lastig hoor! Als ik je verhaal zo lees ben je al vaak aan opleidingen enz begonnen, maar heb je ze eigenlijk allemaal niet afgemaakt (van die 2 MBO opleidingen weet ik dat niet helemaal zeker, maar zo komt het wel over).
Wat dat betreft ben ik het met Momo eens: investeer in een loopbaancoach. Zo iemand kan je helpen uit te zoeken wat bij je past, en kan je misschien ook helpen om de motivatie te vinden zodat je het ook afmaakt en binnenkort met een leuke opleiding (evt werken en leren) bezig bent. En dan zul je zien dat je je over een paar jaar afvraagt waarom je dat niet eerder had bedacht
Succes!
Wat dat betreft ben ik het met Momo eens: investeer in een loopbaancoach. Zo iemand kan je helpen uit te zoeken wat bij je past, en kan je misschien ook helpen om de motivatie te vinden zodat je het ook afmaakt en binnenkort met een leuke opleiding (evt werken en leren) bezig bent. En dan zul je zien dat je je over een paar jaar afvraagt waarom je dat niet eerder had bedacht
Succes!
vrijdag 19 september 2008 om 11:16
Hier ook herkenbaar!
Twee jaar geleden bij mn huidige werkgever begonnen, dacht ook YES dit het helemaal maar verveel me nu ook dood. Vind het maar saai werk en wil veel meer bezig zijn, dit is het gewoon NIET!
Maarja wat wil ik dan wel? Ook echt geen flauw idee, het is echt moeilijk. Ben nu wel een beetje aan het solliciteren hier en daar, hopelijk komt daar wat leuks uit!
Twee jaar geleden bij mn huidige werkgever begonnen, dacht ook YES dit het helemaal maar verveel me nu ook dood. Vind het maar saai werk en wil veel meer bezig zijn, dit is het gewoon NIET!
Maarja wat wil ik dan wel? Ook echt geen flauw idee, het is echt moeilijk. Ben nu wel een beetje aan het solliciteren hier en daar, hopelijk komt daar wat leuks uit!
vrijdag 19 september 2008 om 12:31
Thanks voor de reacties! Voldoende mensen met hetzelfde 'probleem'. Ben wel blij dat ik niet de enige ben.
Zo'n loopbaancoach is wel een goede tip, denk dat ik daar maar even naar ga informeren!
Alles achterlaten en reizen wordt mij iets te drastisch... ik heb zeker tijd nodig om na te denken en wellicht kan dat beter door er even uit te gaan of afstand te nemen van mijn omgeving... maar om nou één van de weinige stabiele factoren in mijn leven (relatie
) daar voor op te geven, is voor mij geen optie en iets waar ik heel veel spijt van zal krijgen! Hij zal me trouwens nooit tegen houden, daar niet van... Moet ie ook es proberen 
Denk ook dat het verstandig is om het idee van 'ik moet nu de perfecte baan vinden want als ik blijf switchen denken mensen blabla bla over mij' van me af moet zetten, want uiteindelijk gaat het natuurlijk om je eigen geluk en niet over hoe anderen over je denken. Maar goed, dat blijft wat moeilijk voor mij.
Ik blijf gewoon zoeken naar die ene baan die hét is voor mij! Ondertussen hoor ik natuurlijk graag alle tips/ervaringen ed van anderen! Thanks
Zo'n loopbaancoach is wel een goede tip, denk dat ik daar maar even naar ga informeren!
Alles achterlaten en reizen wordt mij iets te drastisch... ik heb zeker tijd nodig om na te denken en wellicht kan dat beter door er even uit te gaan of afstand te nemen van mijn omgeving... maar om nou één van de weinige stabiele factoren in mijn leven (relatie
) daar voor op te geven, is voor mij geen optie en iets waar ik heel veel spijt van zal krijgen! Hij zal me trouwens nooit tegen houden, daar niet van... Moet ie ook es proberen Denk ook dat het verstandig is om het idee van 'ik moet nu de perfecte baan vinden want als ik blijf switchen denken mensen blabla bla over mij' van me af moet zetten, want uiteindelijk gaat het natuurlijk om je eigen geluk en niet over hoe anderen over je denken. Maar goed, dat blijft wat moeilijk voor mij.
Ik blijf gewoon zoeken naar die ene baan die hét is voor mij! Ondertussen hoor ik natuurlijk graag alle tips/ervaringen ed van anderen! Thanks
vrijdag 19 september 2008 om 16:58
vrijdag 19 september 2008 om 19:46
Ik herken het ook, hoor. Pffft, breek me de bek niet open wil ik haast zeggen. En om nou reisleider te worden... hmm. Ben al 3 mnd naar het buitenland geweest vorig jaar. Maar ook dat heeft weinig veranderd eigenlijk.
Bij mij is ook deels het probleem dat ik niet goed weet wat functies inhouden en ik er dus ook niet echt enthousiast van word om vacatures te gaan doorspitten.
Maw. ik ben slecht op de hoogte van de vraag (inhoud vacatures) en het aanbod (wat zoek/wil ik)
Kleine tip daarvoor, zie hier (beknopte functiebeschrijvingen):
http://www.intermediair.nl/artikel.jsp?id=85351
Bij mij is ook deels het probleem dat ik niet goed weet wat functies inhouden en ik er dus ook niet echt enthousiast van word om vacatures te gaan doorspitten.
Maw. ik ben slecht op de hoogte van de vraag (inhoud vacatures) en het aanbod (wat zoek/wil ik)
Kleine tip daarvoor, zie hier (beknopte functiebeschrijvingen):
http://www.intermediair.nl/artikel.jsp?id=85351
vrijdag 19 september 2008 om 20:09
Ben ook zo´n ontzettende twijfelkont. Elke dag neem ik me weer voor om toch echt eens een plan te gaan uitvoeren, maar het schiet niet zo op. Woon nu twee jaar in het buitenland, en hier ooit naar toe gegaan voor de liefde. Liefde was snel over, maar land bleef leuk. Maar ook weer niet ideaal. Dus ben niet zo gebonden aan deze plek. En ook niet aan mijn baan. Dat is erg lastig. Ga ik een weekendje naar een andere stad, neem ik me daarna weer voor om daar te gaan wonen want het is wel erg leuk. In de zomer paar dagen in ander land, dan is dat weer je van het en moet ik daarheen. Vervolgens moet ik twee weken later toch echt weer helemaal ergens anders heen of toch maar op dezelfde plek blijven want het is wel heel erg leuk. Oftewel, word helemaal gestoord van mijzelf. Mijn werk is leuk, maar niet voor lang meer. Wil liever iets anders doen. Maar steeds als ik op het punt sta om ontslag te nemen is er toch opeens weer iets leuk genoeg om te blijven. Volgens mij heeft het ook voor een groot deel met mijn woonplaats te maken. Niemand is hier voor altijd. Iedereen is beetje zoekende en hier tijdelijk. Daarom ook veel vriendschappen die heel intens zijn voor een paar maanden en daarna zie / spreek je die mensen nooit meer. Heb voor mezelf nu als doel gesteld dat ik per 15 november ontslag neem, paar weken ga reizen, en dan vanaf half december toch maar weer als reisleider aan de slag ga. Ben benieuwd wat het plan morgen weer is 
vrijdag 19 september 2008 om 20:54
Ik krijg de indruk dat je verwachtingen vrij hoog, zo niet onrealistisch, zijn. Werk is in eerste instantie bedoeld om jezelf in leven te kunnen houden en het is fijn als dat op een prettige manier kan. Perfecte banen bestaan echter niet. Wat wel bestaat is een goede balans tussen werk en privé. Onder privé versta ik dan alles wat te maken heeft met hobby, familie, vrienden etcetera. Klaarblijkelijk mis je een aantal aspecten in je leven en zoek je die steeds in een baan. Je zou je ook kunnen afvragen of je die aspecten zou kunnen vinden in een hobby of in vrijwilligerswerk. Op die manier creëer je een balans die je in staat zal stellen om een baan (of opleiding) wél voor langere tijd vol te houden.
zaterdag 20 september 2008 om 14:27
zaterdag 20 september 2008 om 14:55
Wuiles, goeie redenatie. Maar , je wilt op je werk toch ook jezelf een beetje 'thuisvoelen'. Je op je plek voelen qua werk en tussen je collega's. Ben het met je eens dat het niet perfect hoeft maar elke dag met tegenzin naar je werk gaan is weer het andere uiterste. Balans is hier het codewoord volgens mij.
zaterdag 20 september 2008 om 17:37
Ik weet niet wat ik me moet voorstellen bij je 'thuisvoelen' op je werk. Wat mij betreft hoort thuisvoelen bij thuis en is de werkplek een openbare ruimte waarin iedereen zich normaal en vriendelijk hoort te gedragen. Ik hoef niet met mijn collega's op vakantie en zoek ook mijn vrienden niet op de werkplek. Als je realistische verwachtingen hebt dan zul je vanzelf minder vaak teleurgesteld worden en hoef je niet met tegenzin naar je werk.
zaterdag 20 september 2008 om 17:52
Met thuisvoelen op de werkplek bedoel ik dat je 'past' tussen je collega's. Als je met al je collega's niets deelt dan denk ik dat je je snel alleen gaat voelen en niet op de juiste plek/functie zit. Stel al je collega's zijn 50+ en jij bent net 20, ja dan kun je je wel buitengesloten voelen, of als iedereen popiejopie, strak in het pak, +snelle auto is, en jij hebt daar niet zo veel mee... Denk dat je dus wel een beetje moet passen in de bedrijfscultuur wil je plezierig werken. Daarom is dat voor mij een voorwaarde alvorens ik een baan accepteer.
