Werk & Studie
alle pijlers
Moeite met (misschien) weggaan
dinsdag 13 mei 2008 om 12:19
Sinds twee jaar werk ik als postdoc (onderzoeker na het promotie-onderzoek) op een lab waar ik het niet echt naar mijn zin heb. Toen ik er begon was de sfeer er niet te harden (zoals mensen die eigenlijk moesten samenwerken, maar die elkaar negeerden) en na een jaar heb ik besloten om hard te gaan zoeken naar een andere baan. Ik ben in dit afgelopen jaar bij drie verschillende bedrijven op gesprek geweest, maar dat is uiteindelijk nergens op uitgelopen.
In de tussentijd is er wel het één en ander veranderd. Er zijn wat collega s weggegaan, er zijn nieuwe collega s voor in de plaats gekomen en de sfeer is er een heel stuk op vooruit gegaan. Ook werkt er sinds ongeveer een jaar een Aio aan mijn onderzoek mee en heb ik tot eind juli een stagiaire onder mijn hoede. Ik heb nu dus als het ware een eigen groep en dat vind ik erg leuk. Aan de andere kant zijn er ook veel dingen die me nog steeds niet bevallen, zoals slechte begeleiding en weinig interesse van collega s. Bovendien is het project erg moeilijk, met een hoog risico op geen resultaten. Over een jaar loopt mijn huidige subsidie af en ik ben bang dat het dan moeilijk wordt om opnieuw subsidie te krijgen.
Eigenlijk, als ik alle voor- en nadelen op een rijtje zet, dan wil ik er nog steeds graag weg. En...ik ben dan ook blij dat ik maandag een sollicitatiegesprek heb voor een functie waar ik echt van droom!
Maar.....ik heb het er best wel moeilijk mee dat ik mijn Aio alleen achterlaat. Ik ben bang dat hij slechte begeleiding zal krijgen, want de professor is veel weg. De prof heeft van de technische details van het project weinig kennis en kan hem niet dagelijks op het lab bijstaan. Die begeleiding kan hij misschien wel van een andere groepsleider krijgen, maar die weet van het project op dit moment weinig af.
Is er iemand die een soortgelijke situatie heeft meegemaakt? Misschien ook Aio s waarvan de begeleider weg ging?
In de tussentijd is er wel het één en ander veranderd. Er zijn wat collega s weggegaan, er zijn nieuwe collega s voor in de plaats gekomen en de sfeer is er een heel stuk op vooruit gegaan. Ook werkt er sinds ongeveer een jaar een Aio aan mijn onderzoek mee en heb ik tot eind juli een stagiaire onder mijn hoede. Ik heb nu dus als het ware een eigen groep en dat vind ik erg leuk. Aan de andere kant zijn er ook veel dingen die me nog steeds niet bevallen, zoals slechte begeleiding en weinig interesse van collega s. Bovendien is het project erg moeilijk, met een hoog risico op geen resultaten. Over een jaar loopt mijn huidige subsidie af en ik ben bang dat het dan moeilijk wordt om opnieuw subsidie te krijgen.
Eigenlijk, als ik alle voor- en nadelen op een rijtje zet, dan wil ik er nog steeds graag weg. En...ik ben dan ook blij dat ik maandag een sollicitatiegesprek heb voor een functie waar ik echt van droom!
Maar.....ik heb het er best wel moeilijk mee dat ik mijn Aio alleen achterlaat. Ik ben bang dat hij slechte begeleiding zal krijgen, want de professor is veel weg. De prof heeft van de technische details van het project weinig kennis en kan hem niet dagelijks op het lab bijstaan. Die begeleiding kan hij misschien wel van een andere groepsleider krijgen, maar die weet van het project op dit moment weinig af.
Is er iemand die een soortgelijke situatie heeft meegemaakt? Misschien ook Aio s waarvan de begeleider weg ging?
dinsdag 13 mei 2008 om 12:29
Wat een herkenning... Ik zit in een zelfde situatie als jij. Helemaal niet naar mijn zin op mijn post-doc. Alles dat slecht geregeld kan zijn, is hier slecht geregeld. Een hoogleraar die niet weet wat hij aan het doen is, en ook ik heb een AIO onder mijn hoede.
Ik ben aan het kijken naar een andere baan, en wat ik probeer te regelen, is dat ik voor voor 1 dag of 1 dag per twee weken aan de universiteit kan blijven zodat mijn AIO toch nog af en toe begeleiding heeft.
Als ik jou was zou ik wel op zoek gaan naar ander werk, jij moet er uiteindelijk mee verder. NIet je prof, of je student. De problemen die zij ondervinden, zijn voor hen. Jou problemen voor jou. En als je net zo baalt van je positie als ik, dan moet je snel wegwezen!
Ik ben aan het kijken naar een andere baan, en wat ik probeer te regelen, is dat ik voor voor 1 dag of 1 dag per twee weken aan de universiteit kan blijven zodat mijn AIO toch nog af en toe begeleiding heeft.
Als ik jou was zou ik wel op zoek gaan naar ander werk, jij moet er uiteindelijk mee verder. NIet je prof, of je student. De problemen die zij ondervinden, zijn voor hen. Jou problemen voor jou. En als je net zo baalt van je positie als ik, dan moet je snel wegwezen!
dinsdag 13 mei 2008 om 12:43
Als jouw subsidie over een jaar afloopt, zul je waarschijnlijk ook weg moeten. En dan is het ook aan de prof / hoofd van de afdeling om de begeleiding van de aio goed te regelen.
Ik weet dat het lastig is als aio om goede begeleiding te krijgen, maar ik weet ook dat als je er zelf om vraagt dat het er dan wel komt (soms moet je gewoon zelf afspraken maken met mogelijke begeleiders).
Hoe lastig het ook is, het is niet aan jou om een oplossing voor na een eventueel vertrek te regelen. Dat is aan de prof. En als jij gelukkiger wordt van een andere baan is dat misschien wel veel belangrijker!
Ik weet dat het lastig is als aio om goede begeleiding te krijgen, maar ik weet ook dat als je er zelf om vraagt dat het er dan wel komt (soms moet je gewoon zelf afspraken maken met mogelijke begeleiders).
Hoe lastig het ook is, het is niet aan jou om een oplossing voor na een eventueel vertrek te regelen. Dat is aan de prof. En als jij gelukkiger wordt van een andere baan is dat misschien wel veel belangrijker!
dinsdag 13 mei 2008 om 14:39
Ik herken het wel, maar zou toch ook voor mezelf kiezen. Straks blijf jij voor je AIo en besluit hij over een jaar dat ie er geen zin meer in heeft of zo. Zeker als je een baan kunt krijgen die je echt graag wilt doen, dan zou ik er gewoon voor gaan.
Ik ben zelf (nog heel even) AIO, dus ik weet heel goed dat het niet zo leuk voor hem zal zijn, maar het is aan hem om daar een oplossing voor te vinden (en de prof natuurlijk). Je kunt natuurlijk afspraken dat hij je wel kan bellen/mailen voor vragen (mits je denkt dat hij dan niet acht keer per dag belt), of om 1x in de twee weken of zo nog een werkoverleg te houden. Dat kun je eventueel eerst een paar maanden doen, en dan is iemand er wel aan gewend dat je er niet meer bent.
Ik ben zelf (nog heel even) AIO, dus ik weet heel goed dat het niet zo leuk voor hem zal zijn, maar het is aan hem om daar een oplossing voor te vinden (en de prof natuurlijk). Je kunt natuurlijk afspraken dat hij je wel kan bellen/mailen voor vragen (mits je denkt dat hij dan niet acht keer per dag belt), of om 1x in de twee weken of zo nog een werkoverleg te houden. Dat kun je eventueel eerst een paar maanden doen, en dan is iemand er wel aan gewend dat je er niet meer bent.
dinsdag 13 mei 2008 om 16:13
Heel erg bedankt voor jullie reacties.
@Surface2: balen dat je in hetzelfde schuitje zit. Veel succes met het vinden van een nieuwe baan!
@ nausicaa: succes met het afronden van je promotie!
Ik sta weer met beide benen op de grond, want ik realiseer me dat ook ik inderdaad niet onmisbaar ben
Èn dat ik in eerste instantie mijn eigen geluk moet nastreven.
De tips om aan te bieden dat hij me kan bellen of om elkaar één keer per week/twee weken te zien voor een werkoverleg, vind ik erg goed. Mocht ik een baan krijgen, dan ga ik dat zeker voorstellen.
@Surface2: balen dat je in hetzelfde schuitje zit. Veel succes met het vinden van een nieuwe baan!
@ nausicaa: succes met het afronden van je promotie!
Ik sta weer met beide benen op de grond, want ik realiseer me dat ook ik inderdaad niet onmisbaar ben
Èn dat ik in eerste instantie mijn eigen geluk moet nastreven.
De tips om aan te bieden dat hij me kan bellen of om elkaar één keer per week/twee weken te zien voor een werkoverleg, vind ik erg goed. Mocht ik een baan krijgen, dan ga ik dat zeker voorstellen.
