Werk & Studie
alle pijlers
Na 17 jaar eindelijk de stap genomen tot omscholen
maandag 16 mei 2022 om 12:59
Zoals de titel al zegt heb ik eindelijk na 17 jaar mezelf ingeschreven voor de Lerarenopleiding op het voortgezet onderwijs in deeltijd. Ik moet daarvoor 2 avonden in de week naar school.
Misschien niet op het meest handige moment in mijn leven gezien ik 3 maanden geleden bevallen ben van een tweeling en ook nog een peuter van 2,5 jaar heb rondhobbelen. En om de week zijn mijn oudste dochter en zoon (co-ouderschap) bij ons. Dus best druk zeg maar.
Sinds vorige week ben ik weer begonnen met werken na mijn zwangerschapsverlof en ik toen ik op mijn werk was had ik echt zoiets van "ik ga dit werk niet nog 25 jaar doen" beleef er totaal geen enkele plezier meer aan. Vertelde dat aan mijn man en hij zei: "ga dat gewoon voor die leraaropleiding wat je al jaren wilt. Je moet nog zoveel jaar werken en ik sta achter je en het komt allemaal goed met de kinderen, schrijf jezelf in".
En nu heb ik dat gedaan
Ik wil dit al 17 jaar, maar elke keer was er wel iets waardoor ik de stap niet nam, zoals een ex die het er niet mee eens was, want we hadden een hypotheek en dat hadden we op 2 salarissen dus hoe moesten we dat dan doen? Had hij een goed punt. Toen kwamen er kinderen en ik werkte 4 dagen dus hoe moest dat met stages etc. Dus telkens de stap niet genomen.
2 jaar geleden wilde ik gaan starten, maar dat heb ik toen uiteindelijk toch niet gedaan, omdat we wisten dat we nog graag een broertje of zusje (oke werden zowel een broertje als een zusje
) voor onze dochter wilden leek het mij niet handig om mezelf dan in te schrijven voor een opleiding van 4 jaar, want hoe moest dat als ik zou gaan bevallen en met een kleine baby zat.
Maar nu toch de stap gezet en er is op het moment dat ik me ingeschreven had een last van mijn schouders afgevallen. EINDELIJK ga ik doen wat ik leuk vind.
Ben best trots op mezelf als ik dat zo mag zeggen.
Misschien niet op het meest handige moment in mijn leven gezien ik 3 maanden geleden bevallen ben van een tweeling en ook nog een peuter van 2,5 jaar heb rondhobbelen. En om de week zijn mijn oudste dochter en zoon (co-ouderschap) bij ons. Dus best druk zeg maar.
Sinds vorige week ben ik weer begonnen met werken na mijn zwangerschapsverlof en ik toen ik op mijn werk was had ik echt zoiets van "ik ga dit werk niet nog 25 jaar doen" beleef er totaal geen enkele plezier meer aan. Vertelde dat aan mijn man en hij zei: "ga dat gewoon voor die leraaropleiding wat je al jaren wilt. Je moet nog zoveel jaar werken en ik sta achter je en het komt allemaal goed met de kinderen, schrijf jezelf in".
En nu heb ik dat gedaan
Ik wil dit al 17 jaar, maar elke keer was er wel iets waardoor ik de stap niet nam, zoals een ex die het er niet mee eens was, want we hadden een hypotheek en dat hadden we op 2 salarissen dus hoe moesten we dat dan doen? Had hij een goed punt. Toen kwamen er kinderen en ik werkte 4 dagen dus hoe moest dat met stages etc. Dus telkens de stap niet genomen.
2 jaar geleden wilde ik gaan starten, maar dat heb ik toen uiteindelijk toch niet gedaan, omdat we wisten dat we nog graag een broertje of zusje (oke werden zowel een broertje als een zusje
) voor onze dochter wilden leek het mij niet handig om mezelf dan in te schrijven voor een opleiding van 4 jaar, want hoe moest dat als ik zou gaan bevallen en met een kleine baby zat. Maar nu toch de stap gezet en er is op het moment dat ik me ingeschreven had een last van mijn schouders afgevallen. EINDELIJK ga ik doen wat ik leuk vind.
Ben best trots op mezelf als ik dat zo mag zeggen.
ginnyy wijzigde dit bericht op 24-05-2022 09:58
0.03% gewijzigd
dinsdag 24 mei 2022 om 10:01
Mijn nederige excuses hiervoor. Heb het bericht via mijn telefoon aangemaakt en tijdens het typen worden woorden regelmatig automatisch ingevuld. Heb hier dus overheen gelezen. Maar erg fijn dat je me er op wijst.
Je kunt nu weer met een gerust hart ergens anders taalnazi gaan spelen.
