Werk & Studie
alle pijlers
na 5 sollicitatiegesprekken nog steeds geen baan, help!!!
woensdag 27 juni 2007 om 21:32
Hoi,
sinds kort ben ik afgestudeerd als docente tekenen en handvaardigheid en ben ik volop aan het solliciteren. Regelmatig wordt ik voor sollicitatiegesprekken uitgenodigd, maar wordt ik het uiteindelijk net niet. Onvoldoende ervaring wordt er dan gezegd. Op dit moment ben ik nog werkzaam op een middelbare school waar ik een docente heb vervangen die met zwangerschapsverlof was, dit was dus een sollicitatiegesprek geweest waarbij ik het wel geworden was.
Het is ondertussen wel frustrerend om te merken dat ik het steeds net niet word, ze zeggen dat het niet aan mijn voorkomen of portfolio ligt, maar dat er elke keer net een kandidaat is die wat betere kwalificaties heeft.
Wat als ik nu geen baan kan vinden?? Ik heb al het een en het ander uitgezocht; en ik heb geen recht op bijstand of een uitkering.... dus zit echt in de stress!!
xxxx
sinds kort ben ik afgestudeerd als docente tekenen en handvaardigheid en ben ik volop aan het solliciteren. Regelmatig wordt ik voor sollicitatiegesprekken uitgenodigd, maar wordt ik het uiteindelijk net niet. Onvoldoende ervaring wordt er dan gezegd. Op dit moment ben ik nog werkzaam op een middelbare school waar ik een docente heb vervangen die met zwangerschapsverlof was, dit was dus een sollicitatiegesprek geweest waarbij ik het wel geworden was.
Het is ondertussen wel frustrerend om te merken dat ik het steeds net niet word, ze zeggen dat het niet aan mijn voorkomen of portfolio ligt, maar dat er elke keer net een kandidaat is die wat betere kwalificaties heeft.
Wat als ik nu geen baan kan vinden?? Ik heb al het een en het ander uitgezocht; en ik heb geen recht op bijstand of een uitkering.... dus zit echt in de stress!!
xxxx
woensdag 27 juni 2007 om 21:51
Hoi Mirjam
Wat vervelend dat het nog niet wil lukken!
Op zich is "gebrek aan ervaring" iets waar je alleen wat aan kan doen dmv een baan in je vak!
Misschien een paar tips omdat je steeds hetzelfde te horen krijgt:
* Probeer "ervaren" over te komen in je gesprek en in je CV.
* Leg in je CV nadruk op stages, werken met kinderen etc. Misschien staan er dingen die je wel gedaan hebt nog niet in. Zoek het eventueel ook in de "hobby-sfeer" (bijv zoiets als kinderkampen geleid oid???)
* Noem het weinige ervaring hebben niet in je sollicitatiegesprek (zoals bijv een zinnetje van "ik weet dat ik nog maar net afgestudeerd ben...")
* Kleed je volwassen
* Leg nadruk op de ervaring die je nu aan het opdoen bent, je bent nu immers aan het werk als lerares!
En vooral: geef de moed niet op en solliciteer door! Het gaat lukken!
Succes
Wat vervelend dat het nog niet wil lukken!
Op zich is "gebrek aan ervaring" iets waar je alleen wat aan kan doen dmv een baan in je vak!
Misschien een paar tips omdat je steeds hetzelfde te horen krijgt:
* Probeer "ervaren" over te komen in je gesprek en in je CV.
* Leg in je CV nadruk op stages, werken met kinderen etc. Misschien staan er dingen die je wel gedaan hebt nog niet in. Zoek het eventueel ook in de "hobby-sfeer" (bijv zoiets als kinderkampen geleid oid???)
* Noem het weinige ervaring hebben niet in je sollicitatiegesprek (zoals bijv een zinnetje van "ik weet dat ik nog maar net afgestudeerd ben...")
* Kleed je volwassen
* Leg nadruk op de ervaring die je nu aan het opdoen bent, je bent nu immers aan het werk als lerares!
En vooral: geef de moed niet op en solliciteer door! Het gaat lukken!
Succes
woensdag 27 juni 2007 om 23:48
Men moet de indruk krijgen dat je overwicht hebt op kinderen/tieners en je je dus niet al te makkelijk laat overbluffen. Veel jonge docenten komen in een burn out omdat het op de middelbare scholen wel erg moeilijk geworden is en velen nog niet helemaal weten hoe ze daar mee om moeten gaan en dan met zichzelf in de knoei komen. Wellicht is dat ook waar ze bang voor zijn?
Wat al gezegd is: probeer inderdaad ervaring op te voeren van zaken die gerelateerd zijn aan de banen waarop je solliciteert op basis van hobbies, vrijwilligerswerk, leidster bij scouting, stages of wat dan ook. En je bouwt nu ook als vervanger ervaring op, dus dat telt ook op bij je CV.
Maar als ik de feedback hoor, en dat je bij 4 van de 5 sollitaties het niet geworden bent, dan denk ik dat het zeker nog wel goed gaat komen met je. Probeer volwassen over te komen tijdens een gesprek, geef hen het idee dat je met lastige kinderen om weet te gaan door je houding in het sollicitatiegesprek. En blijf boven alles ook vooral jezelf. De dag dat er géén betere kandidaat met meer ervaring is komt wel en anders is het wel de dag waarop men juist aan een kandidaat met minder ervaring (jij dus) wil beginnen omdat je zo leuk en enthousiast en geschikt overkwam!
Gewoon volhouden en in de tussentijd invalwerk proberen te blijven doen!
Wat al gezegd is: probeer inderdaad ervaring op te voeren van zaken die gerelateerd zijn aan de banen waarop je solliciteert op basis van hobbies, vrijwilligerswerk, leidster bij scouting, stages of wat dan ook. En je bouwt nu ook als vervanger ervaring op, dus dat telt ook op bij je CV.
Maar als ik de feedback hoor, en dat je bij 4 van de 5 sollitaties het niet geworden bent, dan denk ik dat het zeker nog wel goed gaat komen met je. Probeer volwassen over te komen tijdens een gesprek, geef hen het idee dat je met lastige kinderen om weet te gaan door je houding in het sollicitatiegesprek. En blijf boven alles ook vooral jezelf. De dag dat er géén betere kandidaat met meer ervaring is komt wel en anders is het wel de dag waarop men juist aan een kandidaat met minder ervaring (jij dus) wil beginnen omdat je zo leuk en enthousiast en geschikt overkwam!
Gewoon volhouden en in de tussentijd invalwerk proberen te blijven doen!
donderdag 28 juni 2007 om 06:46
quote: 19mirjam84 schreef
Ik heb al het een en het ander uitgezocht; en ik heb geen recht op bijstand of een uitkering.... dus zit echt in de stress!!
Woon je samen en verdient je partner netto meer dan ongeveer 1200 euro? Zoniet, heb je vermogen boven de 5000 euro? Als je antwoorden op deze vragen nee zijn, dan heb je wel recht op een bijstandsuitkering.
Mocht je wel een partner hebben met voldoende inkomsten hebben, dan moet de stress toch wel meevallen?
Ik heb al het een en het ander uitgezocht; en ik heb geen recht op bijstand of een uitkering.... dus zit echt in de stress!!
Woon je samen en verdient je partner netto meer dan ongeveer 1200 euro? Zoniet, heb je vermogen boven de 5000 euro? Als je antwoorden op deze vragen nee zijn, dan heb je wel recht op een bijstandsuitkering.
Mocht je wel een partner hebben met voldoende inkomsten hebben, dan moet de stress toch wel meevallen?
donderdag 28 juni 2007 om 13:09
ik heb een partner die nog studeerd en netto net rond 1200 euro binnenbrengt. Op zich kunnen we daar mee rond komen, alleen gaat het grote gedeelte bij hem er al vanaf aan zijn studie en leent hij een groot gedeelte bij het ibg. Het probleem is dat de overheid ook een lening bij de ibg als vermogen ziet.
Financieel zou het wel erg krap worden, maar het zou kunnen lukken, waar ik meer tegenop zie is het feit dat mijn familie aan de andere kant van het land woont, en ik mijn ouders een keer in de week bezoek. Dit gaat natuurlijk flinke kosten met zich meebrengen.
Ik heb vandaag twee sollicitatiegesprekken gehad, hopelijk komt hier iets uit...
Tijdens mijn sollicitatiegesprekken gebruik ik altijd al de tips die jullie mij gegeven hebben, daarom is het eigenlijk ook zo wrang..als je het elke keer net niet wordt.
Hebben julllie dat wel eens meegemaakt dat je veel sollicitatiegesprekken had maar het steeds net niet werd?
Financieel zou het wel erg krap worden, maar het zou kunnen lukken, waar ik meer tegenop zie is het feit dat mijn familie aan de andere kant van het land woont, en ik mijn ouders een keer in de week bezoek. Dit gaat natuurlijk flinke kosten met zich meebrengen.
Ik heb vandaag twee sollicitatiegesprekken gehad, hopelijk komt hier iets uit...
Tijdens mijn sollicitatiegesprekken gebruik ik altijd al de tips die jullie mij gegeven hebben, daarom is het eigenlijk ook zo wrang..als je het elke keer net niet wordt.
Hebben julllie dat wel eens meegemaakt dat je veel sollicitatiegesprekken had maar het steeds net niet werd?
donderdag 28 juni 2007 om 13:55
Hoi Mirjam,
ik heb dezelfde ervaring gehad vorig jaar. Ik dacht: Ach er is een lerarentekort, dus zo moeilijk zal het toch niet zijn. Toch werd ook ik afgewezen op het gebrek aan ervaring (en bevoegdheid trouwens). Ik heb denk ik 25 brieven geschreven en iets meer dan 5 gesprekken gehad. Er zijn namelijk ook vakken waar het tekort wat minder is, mijn vak Engels, en jouw vak waarschijnlijk ook, dus scholen hebben het beter voor het uitkiezen.
Ik heb gemekrt dat scholen het heel moeilijk vinden een onervaren iemand voor de klas te zetten, en terecht denk ik nu wel (toen dacht ik er anders over).
Ik kan mij voorstellen dat het niet echt goed voor je zelfvertrouwen is, maar houd in gedachten dat elk gesprek ook een oefening is voor het volgende gesprek. Uiteindelijk komt er een school die wel vertrouwen in je heeft.
ik heb dezelfde ervaring gehad vorig jaar. Ik dacht: Ach er is een lerarentekort, dus zo moeilijk zal het toch niet zijn. Toch werd ook ik afgewezen op het gebrek aan ervaring (en bevoegdheid trouwens). Ik heb denk ik 25 brieven geschreven en iets meer dan 5 gesprekken gehad. Er zijn namelijk ook vakken waar het tekort wat minder is, mijn vak Engels, en jouw vak waarschijnlijk ook, dus scholen hebben het beter voor het uitkiezen.
Ik heb gemekrt dat scholen het heel moeilijk vinden een onervaren iemand voor de klas te zetten, en terecht denk ik nu wel (toen dacht ik er anders over).
Ik kan mij voorstellen dat het niet echt goed voor je zelfvertrouwen is, maar houd in gedachten dat elk gesprek ook een oefening is voor het volgende gesprek. Uiteindelijk komt er een school die wel vertrouwen in je heeft.
vrijdag 29 juni 2007 om 22:28
Je vráágt om sarcasme met dit soort geneuzel. Wat dacht je dan, dat alle scholen jou met open armen op stonden te wachten zodra je je papiertje van de Pabo had? Welcome in real life.
(en er zijn legio mensen die zouden willen dat ze jouw problemen hadden, daar al eens aan gedacht?)
(en er zijn legio mensen die zouden willen dat ze jouw problemen hadden, daar al eens aan gedacht?)
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 29 juni 2007 om 22:35
De lerarenopleiding is wat anders dan de PABO Zuss.
Ik werk in het middelbaar onderwijs en heb zelf wel eens bij sollicitatiegesprekken gezeten als sectielid. Ik heb gemerkt dat schoolleiders ervaring niet zo belangrijk vinden, maar wel de manier waarop je je presenteert. Is dat trouwens niet bij elke baan zo?
Er wordt vaak gekozen voor mensen met ideeen en visie, die bereid zijn wat extra's te doen. In jouw vakgebied: de school aankleden met tekeningen van de leerlingen, kunstmarkt/tentoonstelling organiseren, vitrines met kunst inrichten etc. Laat zien dat je meer voor een school wil doen dan alleen je lesjes afdraaien. Heb je organisatietalent? Geef daar voorbeelden van.
Ook is het belangrijk dat je een passie hebt naast je werk. Iets waar je vol voor gaat. Dat hoeft niks met je vak te maken te hebben.
Laat jezelf zien in zo'n gesprek. Ze weten wel dat je kan lesgeven, anders had je dat papiertje niet.
Succes!
Ik werk in het middelbaar onderwijs en heb zelf wel eens bij sollicitatiegesprekken gezeten als sectielid. Ik heb gemerkt dat schoolleiders ervaring niet zo belangrijk vinden, maar wel de manier waarop je je presenteert. Is dat trouwens niet bij elke baan zo?
Er wordt vaak gekozen voor mensen met ideeen en visie, die bereid zijn wat extra's te doen. In jouw vakgebied: de school aankleden met tekeningen van de leerlingen, kunstmarkt/tentoonstelling organiseren, vitrines met kunst inrichten etc. Laat zien dat je meer voor een school wil doen dan alleen je lesjes afdraaien. Heb je organisatietalent? Geef daar voorbeelden van.
Ook is het belangrijk dat je een passie hebt naast je werk. Iets waar je vol voor gaat. Dat hoeft niks met je vak te maken te hebben.
Laat jezelf zien in zo'n gesprek. Ze weten wel dat je kan lesgeven, anders had je dat papiertje niet.
Succes!
zaterdag 30 juni 2007 om 12:46
Je kunt het ook omdraaien; je bent al voor 5 gesprekken uitgenodigd. Dat gebeurt niet elke net afgestudeerde hoor. Dus je hebt al behoorlijk wat ervaring in het voeren van sollicitatie gesprekken. Natuurlijk is het frusterend dat je niet aangenomen wordt, maar je wordt in ieder geval uitgenodigd. Dus lees de tips van mijn voorgangers nog eens goed door en als je concrete vragen hebt, staan hier vast veel mensen voor je klaar om je tips te geven.
zaterdag 30 juni 2007 om 13:32
Mirjam, ik heb werk. Ik heb ook een tijdje zonder gezeten (een maand of 3 geloof ik) en als een gek gesolliciteerd. En ja, dan wordt je een keer of wat afgewezen op je brief, een paar keer na het 1e gesprek en ook soms na het 2e gesprek. Dat hoort erbij.
Ik vind echt dat je je aanstelt. Leuk is anders maar als je na 5 gesprekken al zo reageert, wat doe je dan na je 10e afwijzing?
Het leven gaat niet altijd zoals jij wilt, wen er maar vast aan. En als je bij een dergelijke kleine tegenslag al niet kunt relativeren dan ga je het nog moeilijk krijgen in het echte leven ben ik bang.
Ik vind echt dat je je aanstelt. Leuk is anders maar als je na 5 gesprekken al zo reageert, wat doe je dan na je 10e afwijzing?
Het leven gaat niet altijd zoals jij wilt, wen er maar vast aan. En als je bij een dergelijke kleine tegenslag al niet kunt relativeren dan ga je het nog moeilijk krijgen in het echte leven ben ik bang.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 30 juni 2007 om 13:42
Zuss,
ik sta door prive-omstandigheden al vanaf mijn twaalfde in het echte leven. Heb vroeg volwassen moeten worden en zaken al heel vroeg leren relativeren. Ook nu relativeer ik het heel goed. Ik zit gewoon voor de eerste keer in zo'n situatie, heb zeker al vele malen ergere dingen meegemaakt hoor. Trek dus geen voorbarige conclusies als je mensen niet kent.
Het komt misschien op jouw over dat ik zaken niet kan relativeren, dat moet je dan zelf weten.
Ondertussen weet ik waar mijn zwakke plek zit in mijn sollicitatiegsprekken en daar werk ik dan ook aan.
Ik wilde gewoon tips van andere mensen horen, zoals je die hierboven ook vermeld ziet staan. Dat ik zaken moet relativeren dat weet ik ook wel.
ik sta door prive-omstandigheden al vanaf mijn twaalfde in het echte leven. Heb vroeg volwassen moeten worden en zaken al heel vroeg leren relativeren. Ook nu relativeer ik het heel goed. Ik zit gewoon voor de eerste keer in zo'n situatie, heb zeker al vele malen ergere dingen meegemaakt hoor. Trek dus geen voorbarige conclusies als je mensen niet kent.
Het komt misschien op jouw over dat ik zaken niet kan relativeren, dat moet je dan zelf weten.
Ondertussen weet ik waar mijn zwakke plek zit in mijn sollicitatiegsprekken en daar werk ik dan ook aan.
Ik wilde gewoon tips van andere mensen horen, zoals je die hierboven ook vermeld ziet staan. Dat ik zaken moet relativeren dat weet ik ook wel.
zaterdag 30 juni 2007 om 13:48
bovendien jij vind misschien dat ik me aanstel, dat is jouw mening, voor anderen kan dit een groot probleem op dat moment zijn. Vooral als je voor de eerste keer in zo'n situatie zit. Voor mij was het dat op dit moment. Als ik het vergelijk met andere problemen die in het verleden zijn voorgekomen moet ik je gelijk geven dan is dit zeker niet erg. Maar voor het moment nu.... zit ik er gewoon qua gevoel mee.
zaterdag 30 juni 2007 om 13:59
Mirjam, de openingspost komt niet echt relativerend over of wel? Een titel als 'na 5 gesprekken NOG geen baan' en opmerkingen dat je zo ontzettend stressed terwijl je al wel (tijdelijk) werk hebt en 'wat als ik nu nooit een baan vindt' komen zeer desperate en aanstellerig over.
Relativeren is: 'Ik ben druk aan het solliciteren, ik ben nu 5 keer afgewezen na een gesprek. Ik weet wel dat ik m'n droombaan niet meteen zal vinden maar ik wil natuurlijk zsm een vaste baan. Wie heeft er tips?'
Zie je het verschil met jouw openingspost?
Mensen reageren op de platte tekst die jij hier neer zet, niemand hier is helderziend ofzo dus ze baseren hun 'oordeel' op wat jij schrijft. Je laatste post komen een stuk stabieler en relativerender over dan je eerste.
Relativeren is: 'Ik ben druk aan het solliciteren, ik ben nu 5 keer afgewezen na een gesprek. Ik weet wel dat ik m'n droombaan niet meteen zal vinden maar ik wil natuurlijk zsm een vaste baan. Wie heeft er tips?'
Zie je het verschil met jouw openingspost?
Mensen reageren op de platte tekst die jij hier neer zet, niemand hier is helderziend ofzo dus ze baseren hun 'oordeel' op wat jij schrijft. Je laatste post komen een stuk stabieler en relativerender over dan je eerste.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 30 juni 2007 om 14:37
'wat als ik nu nooit een baan vindt'
dit heb ik niet gezegd!
ik heb gezegd, wat als ik nu geen baan vindt?? En dan bedoel ik inderdaad in mijn vakgebied. En ik bedoelde daarmee ook op dit moment. Je kunt het op verschillende manieren interpreteren. Maar de interpretatie die jij er aan geeft was niet zo bedoelt. Maar ja dat is niet mijn zorg.
dit heb ik niet gezegd!
ik heb gezegd, wat als ik nu geen baan vindt?? En dan bedoel ik inderdaad in mijn vakgebied. En ik bedoelde daarmee ook op dit moment. Je kunt het op verschillende manieren interpreteren. Maar de interpretatie die jij er aan geeft was niet zo bedoelt. Maar ja dat is niet mijn zorg.
zaterdag 30 juni 2007 om 17:25
Herkenbaar hoor!
Ik ben een paar maanden geleden afgestudeerd en zoek een promotieplek in een hele specifieke branche (er zijn dus maar weinig vacatures). Tot nu toe heb ik drie keer gesolliciteerd, ben ik twee keer afgewezen na het eerste gesprek (minder ervaring dan een andere kandidaat) en wacht ik nog op de uitslag van het derde gesprek. Er is dus nog helemaaaaal geen reden om te denken dat ik nooit aan de bak kom. Toch denk ik soms ook wel eens 'wat als ik geen baan vind?'. Hoe onrealistisch dat doemscenario ook is, het is echt niet gek dat je dat af en toe denkt. Tips heb ik niet voor je, maar zelf merk ik wel dat elk gesprek beter gaat. Ik ben steeds meer op m'n gemak, weet wat voor vragen ik kan verwachten en geef sterke antwoorden. Zo gaat het bij jou vast ook, en uiteindelijk vind je echt wel een baan!
Ik ben een paar maanden geleden afgestudeerd en zoek een promotieplek in een hele specifieke branche (er zijn dus maar weinig vacatures). Tot nu toe heb ik drie keer gesolliciteerd, ben ik twee keer afgewezen na het eerste gesprek (minder ervaring dan een andere kandidaat) en wacht ik nog op de uitslag van het derde gesprek. Er is dus nog helemaaaaal geen reden om te denken dat ik nooit aan de bak kom. Toch denk ik soms ook wel eens 'wat als ik geen baan vind?'. Hoe onrealistisch dat doemscenario ook is, het is echt niet gek dat je dat af en toe denkt. Tips heb ik niet voor je, maar zelf merk ik wel dat elk gesprek beter gaat. Ik ben steeds meer op m'n gemak, weet wat voor vragen ik kan verwachten en geef sterke antwoorden. Zo gaat het bij jou vast ook, en uiteindelijk vind je echt wel een baan!
