Werk & Studie
alle pijlers
Niet naar begrafenis kunnen door werk
vrijdag 7 februari 2025 om 00:33
Ik merk dat ik in dilemma zit en onderstaande kwestie houdt mij wakker.
Ik word deze week en volgende week ingewerkt op een nieuwe functie waarin ik nog weinig tot geen ervaring heb. Ik neem een collega over die tijdelijk met verlof gaat. Deze collega moet een aantal cliënten aan mij overdragen, helaas heb ik deze week een dag gemist vanwege dat ik de griep heb gekregen. Nu is er volgende week nog een mogelijkheid om die clienten over te dragen, en heeft mijn collega met veel moeite dagen met deze clienten proberen te ruilen/plannen. Echter is deze week de oma van mijn partner overleden en staat volgende week de begrafenis gepland, eigenlijk kan ik daar niet bij zijn omdat ik die dag echt niet kan missen qua inwerken.
Andere collega's kunnen deze clienten niet overdragen en het is noodzakelijk voor het goed kunnen uitvoeren van de werkzaamheden dat ik hier bij ben. Mocht ik deze overdracht missen, begin ik met een achterstand in de functie en kan dit ten koste gaan van het traject van deze clienten. Het zou mij persoonlijk ook veel stress bezorgen indien ik hier niet bij aanwezig ben.
Echter voel ik mij ook enorm schuldig indien ik niet bij de begrafenis aanwezig zal zijn. Mijn partner zegt het niet erg te vinden, maar ik zelf vind het enorm respectloos richting mijn schoonfamilie. Even tussendoor is ook niet te doen aangezien het 190km enkele reis is met de auto.
Wat zouden jullie doen in deze situatie.
Ik word deze week en volgende week ingewerkt op een nieuwe functie waarin ik nog weinig tot geen ervaring heb. Ik neem een collega over die tijdelijk met verlof gaat. Deze collega moet een aantal cliënten aan mij overdragen, helaas heb ik deze week een dag gemist vanwege dat ik de griep heb gekregen. Nu is er volgende week nog een mogelijkheid om die clienten over te dragen, en heeft mijn collega met veel moeite dagen met deze clienten proberen te ruilen/plannen. Echter is deze week de oma van mijn partner overleden en staat volgende week de begrafenis gepland, eigenlijk kan ik daar niet bij zijn omdat ik die dag echt niet kan missen qua inwerken.
Andere collega's kunnen deze clienten niet overdragen en het is noodzakelijk voor het goed kunnen uitvoeren van de werkzaamheden dat ik hier bij ben. Mocht ik deze overdracht missen, begin ik met een achterstand in de functie en kan dit ten koste gaan van het traject van deze clienten. Het zou mij persoonlijk ook veel stress bezorgen indien ik hier niet bij aanwezig ben.
Echter voel ik mij ook enorm schuldig indien ik niet bij de begrafenis aanwezig zal zijn. Mijn partner zegt het niet erg te vinden, maar ik zelf vind het enorm respectloos richting mijn schoonfamilie. Even tussendoor is ook niet te doen aangezien het 190km enkele reis is met de auto.
Wat zouden jullie doen in deze situatie.
vrijdag 7 februari 2025 om 10:13
canis-felis schreef: ↑07-02-2025 10:03TheReigningCat reageert wat dit aangaat vanuit een andere realiteit en sluit af met "Maar zo is het dan". Kan zich denk ik niet zo goed inleven in een situatie zoals die van jou en je vriend. Het is niet raar dat jouw jeugd littekens nagelaten heeft. TRC verkeert blijkbaar in de gezegende positie waarin dat niet zo aan de orde is. Dat zegt verder niets over jou. Als iets al bizar genoemd moet worden in dezen, is het dat jij en je vriend geen warme jeugd hebben mogen kennen, niet de worsteling t.a.v. een situatie als deze.
Exact
. Je doet het goed hoor TO.
vrijdag 7 februari 2025 om 10:16
"Gelukkig" ging volgens mij niet om of familie dezelfde mening toegedaan is, maar dat de familie haar het gevoel geeft dat ze de vrijheid heeft om haar persoonlijke keuzes te maken. Net als dat ik het interessant vind om te lezen hoe anders mensen in dit soort dingen kunnen staan. Ik probeer daar liever rekening mee te houden in dit soort situaties dan er sterke oordelen over te uiten. De uitvaart van mijn ouder heb ik voor een niet onaanzienlijk deel ook georganiseerd naar waar ik denk dat veel mensen behoefte aan hebben bij een afscheid en op dezelfde manier heb ik in mijn eigen uitvaartwensen dingen opgenomen die ik zelf niet zo heel belangrijk vind. En ik zou het inderdaad "gelukkig" vinden als ook mijn keuzes t.a.v. wel of niet naar een afscheid gaan gerespecteerd worden (dat betekent niet dat ze het ermee eens hoeven te zijn of het echt hoeven te begrijpen).TheReigningCat schreef: ↑07-02-2025 09:43Het is maar wat je gelukkig noemt. Ik zou het zelf oprecht verschrikkelijk vinden om een begrafenis van een dierbare, of een dierbare van mijn man, te moeten missen wegens belangrijke werkafspraken. Ik hoop dan maar dat alle families die als familie niet oordelen, ook als werkgevers en collega's niet oordelen, want voor mij heeft het dus wel absolute voorrang op alles.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 7 februari 2025 om 10:17
Dat weet ik, maar ze reageerde op die toon op mij. Raakt mij in dit onderwerp niet, en TO wel. Vandaar mijn "tja, liever tegen mij dan tegen TO". En verder met je eens, dat was ook wat ik bedoelde richting Mette met toon en muziek.Noah_Bloem schreef: ↑07-02-2025 10:10Ik had het over Mette, niet over jou. Natuurlijk mag je een andere mening hebben, het ging mij om hoe het verkondigd werd.
canis-felis wijzigde dit bericht op 07-02-2025 10:18
11.08% gewijzigd
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 7 februari 2025 om 10:18
Ah! Dan las ik het verkeerd, my bad. Dacht ook dat we hetzelfde dachten, Canis en ikGriebusDus schreef: ↑07-02-2025 10:12Volgens mij denken canis-felis en jij er precies hetzelfde over, en heeft zij liever dat Mette zo heftig op haar reageert dan op TO
Het leven is kut, het leven is zuur
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
vrijdag 7 februari 2025 om 10:19
canis-felis schreef: ↑07-02-2025 10:17Dat weet ik, maar ze reageerde op die toon op mij. Raakt mij in dit onderwerp niet, en TO wel. Vandaar mijn "tja, liever tegen mij dan tegen TO".
ja, beter tegen een ander dan tegen TO.
Het leven is kut, het leven is zuur
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
vrijdag 7 februari 2025 om 10:19
Geen probleem!Noah_Bloem schreef: ↑07-02-2025 10:18Ah! Dan las ik het verkeerd, my bad. Dacht ook dat we hetzelfde dachten, Canis en ik
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 7 februari 2025 om 10:21
En, ach, ik schreef zelf ook dat ze mijn vriendin niet zou zijn met die harde uitlatingen. Ik begrijp dat ze daarop reageert en gelukkig "is zij ook niet op mij"
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 7 februari 2025 om 10:50
Ik zou niet gaan van uit deze beweegreden. Partner is er oké mee en het is dan zelf aan jou om het oordeel van anderen los te laten. Ik ga naar een begravenis ter ondersteuning van partner of omdat ik verbonden was met die persoon, niet voor de overige familieleden. Die horen zich met de begravenis bezig te houden en niet met mij..Schildpadje schreef: ↑07-02-2025 00:44Dank voor je reactie.
Ik zat er ook aan te denk mijn partner een kaart mee te geven voor zijn familie met een mooie tekst erop als troost.
Het is vooral mijn gevoel wat tegen zit, mede omdat ik het zelf wel heel belangrijk vond dat mijn partner bij de begrafenis van mijn oma aanwezig was en ik ook weet dat mijn familie hierover een oordeel zou hebben indien hij daar niet bij aanwezig was geweest.
Hoe mijn schoonfamilie erin staat weet ik inderdaad niet.
vrijdag 7 februari 2025 om 11:49
Je begrijpt me verkeerd als je denkt dat ik dat schandelijk vind. Ik denk dat het eerder een cultuurverschil is. In onze familie worden begrafenissen groots gevierd worden en zijn ze belangrijk. Niet alleen de begrafenis, maar ook de dagen eromheen komen we dan zoveel mogelijk samen. De sfeer is verder ongedwongen, ook de jongste kinderen zijn welkom en mogen door de ceremonie heen kletsen of spelen, maar ze zijn er wel bij.Jujubee schreef: ↑07-02-2025 09:52Nou fijn voor je. Voor TO en vele anderen hier is het dus anders. En nu? Stop eens met haar een schuldgevoel aan te praten over hoe het ( in jouw ogen ) zo hoort.
Mijn aangetrouwde tante ( die ik al ken sinds mijn geboorte ) was dus ook niet bij mijn oma's crematie. Zal wel schandelijk zijn in jouw ogen. Voor ons was het prima zo. Alleen oom, moeder, broer en ik met zijn vieren. Het was intiem en precies zoals mijn oma het had gewild.
Voor ons was dat fijn zo en voor tante ook.
Als iemand er niet bij kan zijn door overmacht is dat heel verdrietig, maar natuurlijk is dat weleens gebeurd. Door ziekte, of een ziek kind, of net bevallen, of gebrek aan financiele middelen (niet iedereen woont in Nederland). Daar is allemaal begrip voor, en vinden we vooral verdrietig voor degene die er niet is.
Maar als iemand er niet bij wil zijn omdat werk prioriteit had terwijl er wel recht was op een vrije dag - dat zou bij ons onbegrijpelijk zijn. En hebben we eigenlijk ook nog nooit meegemaakt.
Jij zegt dat jullie ervoor gekozen hebben het in besloten kring te vieren, en precies zoals je oma gewild had. Dat is dan natuurlijk ook prima en daar heb ik verder geen oordeel over. Bij ons past dat niet. Begrafenissen worden groots gevierd. Als aangetrouwde familie daar niet in meegaat zou het voelen alsof ze ons afwijzen en er niet echt bij willen horen, terwijl we ze er juist graag bij hebben. Voor sommige mensen klinkt dat misschien dwingend, maar het komt voort uit warmte en gemeenschapsgevoel, niet uit etiquette of zoals het hoort.
Maar dat is bij TO allemaal niet aan de orde, dat heb ik nu ook wel door.
vrijdag 7 februari 2025 om 12:23
Het punt is juist dat iemand zelf moet kunnen bepalen wat hij of zij overmacht vindt. Als TO liever naar de uitvaart was gegaan en haar werkgever had daar moeilijk over gedaan, dan zou ik van mening zijn dat TO naar de uitvaart moet gaan. TO maakt nu zelf de afweging en komt dan tot de conclusie dat werk hier voorrang heeft. Ze zal daarin meenemen hoe veel belang er aan haar aanwezigheid wordt gehecht, haar eigen behoefte om afscheid te nemen en de gevolgen voor haar werk. Niemand dwingt haar tegen haar zin tot het een of het ander.TheReigningCat schreef: ↑07-02-2025 11:49Als iemand er niet bij kan zijn door overmacht is dat heel verdrietig, maar natuurlijk is dat weleens gebeurd. Door ziekte, of een ziek kind, of net bevallen, of gebrek aan financiele middelen (niet iedereen woont in Nederland). Daar is allemaal begrip voor, en vinden we vooral verdrietig voor degene die er niet is.
Maar als iemand er niet bij wil zijn omdat werk prioriteit had terwijl er wel recht was op een vrije dag - dat zou bij ons onbegrijpelijk zijn. En hebben we eigenlijk ook nog nooit meegemaakt.
vrijdag 7 februari 2025 om 12:33
Echt hoor, wat een lage reacties hier.GriebusDus schreef: ↑07-02-2025 08:45Sterker nog, die mag ze maken zonder allerlei bizarre toewerpingen te hoeven krijgen.
Emotionele chantage van mensen die haar en de situatie niet eens kennen, het is weer eens wat anders.
En die zijn dan zeker wel zoals het heurt?
vrijdag 7 februari 2025 om 13:14
Ik denk dat wat jij beschrijft bij de meesten hier niet allemaal aan de orde is.TheReigningCat schreef: ↑07-02-2025 11:49(...)
Maar dat is bij TO allemaal niet aan de orde, dat heb ik nu ook wel door.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 7 februari 2025 om 13:18
Dit klinkt niet warm. Een warme familie laat elkaar in hun waarde en respect het als een familielid een andere keuze maakt.TheReigningCat schreef: ↑07-02-2025 11:49Voor sommige mensen klinkt dat misschien dwingend, maar het komt voort uit warmte en gemeenschapsgevoel, niet uit etiquette of zoals het hoort.
vrijdag 7 februari 2025 om 13:19
Dit klinkt niet warm. Een warme familie laat elkaar in hun waarde en respect het als een familielid een andere keuze maakt.TheReigningCat schreef: ↑07-02-2025 11:49Voor sommige mensen klinkt dat misschien dwingend, maar het komt voort uit warmte en gemeenschapsgevoel, niet uit etiquette of zoals het hoort.
vrijdag 7 februari 2025 om 13:34
je wil ze er helemaal niet graag bij hebben om wie ze zijn, maar omdat dat nou eenmaal zo is binnen jullie familie en wee je gebeente als je daar vanaf wil wijken.TheReigningCat schreef: ↑07-02-2025 11:49Je begrijpt me verkeerd als je denkt dat ik dat schandelijk vind. Ik denk dat het eerder een cultuurverschil is. In onze familie worden begrafenissen groots gevierd worden en zijn ze belangrijk. Niet alleen de begrafenis, maar ook de dagen eromheen komen we dan zoveel mogelijk samen. De sfeer is verder ongedwongen, ook de jongste kinderen zijn welkom en mogen door de ceremonie heen kletsen of spelen, maar ze zijn er wel bij.
Als iemand er niet bij kan zijn door overmacht is dat heel verdrietig, maar natuurlijk is dat weleens gebeurd. Door ziekte, of een ziek kind, of net bevallen, of gebrek aan financiele middelen (niet iedereen woont in Nederland). Daar is allemaal begrip voor, en vinden we vooral verdrietig voor degene die er niet is.
Maar als iemand er niet bij wil zijn omdat werk prioriteit had terwijl er wel recht was op een vrije dag - dat zou bij ons onbegrijpelijk zijn. En hebben we eigenlijk ook nog nooit meegemaakt.
Jij zegt dat jullie ervoor gekozen hebben het in besloten kring te vieren, en precies zoals je oma gewild had. Dat is dan natuurlijk ook prima en daar heb ik verder geen oordeel over. Bij ons past dat niet. Begrafenissen worden groots gevierd. Als aangetrouwde familie daar niet in meegaat zou het voelen alsof ze ons afwijzen en er niet echt bij willen horen, terwijl we ze er juist graag bij hebben. Voor sommige mensen klinkt dat misschien dwingend, maar het komt voort uit warmte en gemeenschapsgevoel, niet uit etiquette of zoals het hoort.
Maar dat is bij TO allemaal niet aan de orde, dat heb ik nu ook wel door.
heel warm hoor, ik trek even mijn trui uit.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 7 februari 2025 om 13:34
Aanwezig zijn bij de condoleance en steun bieden aan de familie zou ik persoonlijk afdoende vinden. Toch zou ik de wensen/gevoelens van partner en schoonfamilie zwaarder laten wegen hierin en mij richten op wat zij nodig hebben nu. Een goede verstandhouding met de mensen die het dichts bij mij staan is mij toch meer waard dan een baan.
vrijdag 7 februari 2025 om 13:49
Dit is toch ook niet nodig. Wat een geoordeel weer.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 7 februari 2025 om 13:53
en degene die het dichtste bij TO staat, is haar man/vriend en die is er helemaal ok mee.Nehal schreef: ↑07-02-2025 13:34Aanwezig zijn bij de condoleance en steun bieden aan de familie zou ik persoonlijk afdoende vinden. Toch zou ik de wensen/gevoelens van partner en schoonfamilie zwaarder laten wegen hierin en mij richten op wat zij nodig hebben nu. Een goede verstandhouding met de mensen die het dichts bij mij staan is mij toch meer waard dan een baan.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 7 februari 2025 om 14:17
Blij dat ik niet bij jouw - let op eigen woorden - 'bekrompen' familie hoor. Omstandigheden tellen altijd. En ik hou niet van zwart-wit denken.TheReigningCat schreef: ↑07-02-2025 08:05Ik zou naar de begrafenis gaan. Je voelt al aan dat jouw keuze eigenlijk niet hoort. Het klinkt niet alsof er iets ergs gebeurt op je werk als je niet gaat, en collega's zullen het wel begrijpen. Je maakt het alleen jezelf ietsje moeilijker.
In mijn familie zou je er ook zeker om veroordeeld worden als je werk voor laat gaan op een begrafenis van je (schoon)oma. Dat klinkt misschien flauw, of hard, of bekrompen, maar dit zijn de belangrijke rituelen van het leven die je gewoon samen met je naasten moet ervaren. Een kaart of een bloemetje sturen is echt niet hetzelfde.
vrijdag 7 februari 2025 om 15:07
Partner is leidend wat mij betreft en in deze omstandigheden zou ik ook gaan werken.
En wat betreft dat hele ‘in mijn familie/cultuur’: ook die families hebben tig andere families en hun gebruiken erin verweven dankzij de aangetrouwden/aanhang. Laat je daar niet door van slag brengen.
In mijn familie en die van man is het ook heel belangrijk allemaal. Als er dan iemand niet is, dan gaat iedereen er gewoon van uit dat daar een hele goede reden voor is en dat gaat verder echt helemaal niet zitten te bespreken of af te wegen of dat wel ‘goed’ genoeg is (tenzij vanwege ziekte/bevalling, dan vraag je de wederhelft natuurlijk hoe het met de ander gaat).
En wat betreft dat hele ‘in mijn familie/cultuur’: ook die families hebben tig andere families en hun gebruiken erin verweven dankzij de aangetrouwden/aanhang. Laat je daar niet door van slag brengen.
In mijn familie en die van man is het ook heel belangrijk allemaal. Als er dan iemand niet is, dan gaat iedereen er gewoon van uit dat daar een hele goede reden voor is en dat gaat verder echt helemaal niet zitten te bespreken of af te wegen of dat wel ‘goed’ genoeg is (tenzij vanwege ziekte/bevalling, dan vraag je de wederhelft natuurlijk hoe het met de ander gaat).
zondag 9 februari 2025 om 16:04
TheReigningCat schreef: ↑07-02-2025 11:49Je begrijpt me verkeerd als je denkt dat ik dat schandelijk vind. Ik denk dat het eerder een cultuurverschil is. In onze familie worden begrafenissen groots gevierd worden en zijn ze belangrijk. Niet alleen de begrafenis, maar ook de dagen eromheen komen we dan zoveel mogelijk samen. De sfeer is verder ongedwongen, ook de jongste kinderen zijn welkom en mogen door de ceremonie heen kletsen of spelen, maar ze zijn er wel bij.
Als iemand er niet bij kan zijn door overmacht is dat heel verdrietig, maar natuurlijk is dat weleens gebeurd. Door ziekte, of een ziek kind, of net bevallen, of gebrek aan financiele middelen (niet iedereen woont in Nederland). Daar is allemaal begrip voor, en vinden we vooral verdrietig voor degene die er niet is.
Maar als iemand er niet bij wil zijn omdat werk prioriteit had terwijl er wel recht was op een vrije dag - dat zou bij ons onbegrijpelijk zijn. En hebben we eigenlijk ook nog nooit meegemaakt.
Jij zegt dat jullie ervoor gekozen hebben het in besloten kring te vieren, en precies zoals je oma gewild had. Dat is dan natuurlijk ook prima en daar heb ik verder geen oordeel over. Bij ons past dat niet. Begrafenissen worden groots gevierd. Als aangetrouwde familie daar niet in meegaat zou het voelen alsof ze ons afwijzen en er niet echt bij willen horen, terwijl we ze er juist graag bij hebben. Voor sommige mensen klinkt dat misschien dwingend, maar het komt voort uit warmte en gemeenschapsgevoel, niet uit etiquette of zoals het hoort.
Maar dat is bij TO allemaal niet aan de orde, dat heb ik nu ook wel door.
Ik praat misschien voor mijn beurt,in Nederland vieren wij in het algemeen geen begrafenis/overlijden.
Sommigen vieren het leven bij een afscheid.
Mijn man heeft /had 16 ooms en tantes,echt niet dat ik daar steeds naartoe ga/ging.
There's nothing fair in this world,there's nothing sure in this world,there is nothing pure,so you better look for something left in this world.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
