Werk & Studie
alle pijlers
Nieuwe baan....de twijfel slaat toe...help!
maandag 21 mei 2007 om 09:49
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: Ik heb een andere baan en ik begin opeens te twijfelen of ik wel de goede keus heb gemaakt....
Komende donderdag is mijn laatste dag bij mijn huidige werkgever en per 1 juni start ik bij mijn nieuwe werkgever.
En nu slaat de twijfel toe. Ik heb het bij mijn huidige werkgever erg naar mij zin....alleen is de uitdaging weg. Daarbij krijg ik nu een hele mooie kans bij mijn nieuwe werkgever. Echt een stapje omhoog en een nieuwe uitdaging. Dat zijn de twee voornaamste redenen waarom ik voor een nieuwe baan heb gekozen.
Tsja en dan nu.....twijfel, twijfel, twijfel......
Ik weet nu wat ik heb.....maar wat krijg ik er voor terug....?
Ik ga meer verdienen maar de andere arbeidsvoorwaarden zijn iets minder...
Nu werk ik 36 uur, straks 40....
Natuurlijk allemaal dingen die ik me van tevoren had kunnen bedenken, maar toch.
Ik ga me er zo onzeker door voelen. Toen ik de baan had gekregen was ik echt zo ontzetten blij....Ik was zo blij dat ik deze mooie kans kreeg en dat ik me weer in iets nieuws kon vastbijten....Ik was echt euforisch en daar kan ik me nu bijna niks meer bij voorstellen.
Wat denken jullie....hoort dit er gewoon bij?
Help me!
Komende donderdag is mijn laatste dag bij mijn huidige werkgever en per 1 juni start ik bij mijn nieuwe werkgever.
En nu slaat de twijfel toe. Ik heb het bij mijn huidige werkgever erg naar mij zin....alleen is de uitdaging weg. Daarbij krijg ik nu een hele mooie kans bij mijn nieuwe werkgever. Echt een stapje omhoog en een nieuwe uitdaging. Dat zijn de twee voornaamste redenen waarom ik voor een nieuwe baan heb gekozen.
Tsja en dan nu.....twijfel, twijfel, twijfel......
Ik weet nu wat ik heb.....maar wat krijg ik er voor terug....?
Ik ga meer verdienen maar de andere arbeidsvoorwaarden zijn iets minder...
Nu werk ik 36 uur, straks 40....
Natuurlijk allemaal dingen die ik me van tevoren had kunnen bedenken, maar toch.
Ik ga me er zo onzeker door voelen. Toen ik de baan had gekregen was ik echt zo ontzetten blij....Ik was zo blij dat ik deze mooie kans kreeg en dat ik me weer in iets nieuws kon vastbijten....Ik was echt euforisch en daar kan ik me nu bijna niks meer bij voorstellen.
Wat denken jullie....hoort dit er gewoon bij?
Help me!
maandag 21 mei 2007 om 10:01
Dat is heel normaal, hoor.
Nu ga je echt diep nadenken en twijfelen.
Laat het op je afkomen en maak je niet onnodig druk.
Als je nooit een risico neemt, kom je ook niet voorruit en blijkbara wil je dat wel. Het zou misschien ook wel zonde zijn om zo'n kans niet aan te nemen, krijg je ook niet iedere dag aangeboden, toch?
De keus is gemaakt en klaar, je gaat ervoor.
(als het tegenvalt kan je altijd weg en als je oude werkgever tevreden was kun je evt. terug)
Nu ga je echt diep nadenken en twijfelen.
Laat het op je afkomen en maak je niet onnodig druk.
Als je nooit een risico neemt, kom je ook niet voorruit en blijkbara wil je dat wel. Het zou misschien ook wel zonde zijn om zo'n kans niet aan te nemen, krijg je ook niet iedere dag aangeboden, toch?
De keus is gemaakt en klaar, je gaat ervoor.
(als het tegenvalt kan je altijd weg en als je oude werkgever tevreden was kun je evt. terug)
maandag 21 mei 2007 om 10:55
Dank je wel Vella! Dit weet ik stiekem ook wel, maar moet het volgens mij gewoon horen om het goed tot me door te laten dringen.
Je hebt gelijk: ik wil vooruit! En als ik hier blijf dan blijf ik stil staan en kak ik in. Dat is ook niet goed voor me!
Weet je wat het nu misschien ook wel is....het is mijn laatste week en ik kwam vanochtend om mijn werk en dan besef ik opeens dat ik het straks allemaal moet achterlaten (ik ben altijd al slecht geweest in dingen loslaten). Ook is er iemand anders aangenomen om mijn functie over te nemen.....vind ik ook een raar idee....alsof iemand mijn plekje inneemt (terwijl het nota bene mijn eigen keus is!!!!!!!!! Niet te geloven toch)
Oooh....wat is het lastig.....twijfel is echt niet leuk! Ook al is de twijfel misschien niet terecht. Nou ja, hoe vaak hoor je wel niet dat mensen die al jaren bij elkaar zijn een week voor hun trouwdag opeens gaan twijfelen?
oké, wat je zegt: de keus is gemaakt, ik ga ervoor!
Dank je wel!
maandag 21 mei 2007 om 12:53
Dat gevoel zal met de tijd wel slijten, geloof me.
Het zou ook niet normaal zijn als het je "niks" zou doen.
Zeker als je het naar je zin hebt gehad en zowiezo dingen moeilijk los kunt laten (ik ken het, helaas)
Maar je moet er gewoon even doorheen.
Oud en vertrouwd klinkt altijd beter dan nieuw en onbekend.
Maar je hoeft maar op 1 vraag antwoord te hebben; Wil ik verandering?
Dit is zo en je hebt nu de kans gekregen!
Hoe zou je je voelen als je het af zou hebben geslagen?
Had ik maar...
Hoe zou het zijn geweest...
Nu zit ik hier nog steeds en wie weet wanneer ik weer zo'n kans krijg....
Probeer het, gaat het niet dan niet.
Ook niet het einde van de wereld, maar dan weet je dat het hebt geprobeerd!
Wie weet heb je het super naar je zin straks en kijk je geen moment terug.
Het is nu gewoon de overgangsfase, die rot is.
Maar zoals ik al zei; tijd is het sleutelwoord.
Laat het gewoon op je afkomen.
Groetjes
maandag 21 mei 2007 om 19:03
Ik kom van een nare werkgever af die een grote groep mensen waaronder ikzelf op straat gezet heeft. Gelukkig heel snel een nieuwe baan gevonden bij een leuk bedrijf.
Maar... vlak voordat ik begon, begon het bij mij ook te kriebelen en zag ik het niet meer zitten. Ik kon natuurlijk ook niet meer terug, want ik had geen andere baan meer.
En ook nu ik alweer bijna 2 maanden bezig ben heb ik het nog wel eens zwaar: de sfeer en de contacten die ik had opgebouwd bij mijn vorige werkgever, waren er hier nu nog niet voor me en het werk zelf heeft enorm veel tijd nodig voordat ik een beetje op mijn vorige niveau kan functioneren.
Maar tegelijkertijd weet ik dat het puur een kwestie van tijd is in mijn geval omdat mijn collega's aardig zijn en ik me duidelijk steeds meer op mijn gemak voel, ik ook mijn werk nog altijd interessant vind en ook duidelijk wel vooruitgang boek (alleen niet snel genoeg naar mijn zin :P) en ik ook wel weet dat ik op termijn wel weer op mijn oude niveau terug kan komen.
Ergens opnieuw beginnen is moeilijk, voor de een wat meer dan voor de ander. Maar het komt vanzelf wel goed. En als het niet bevalt.... kun je gewoon weer verder om je heen gaan kijken om te zien of je elders het wel naar je zin gaat hebben. Hoe dan ook komt het wel weer goed. Als je de uitdaging in je baan mist (had ik ook een tijd lang) dan gaat dat op termijn alleen maar vervelen en je ongelukkig maken. Dus als je in je huidige job inderdaad niet vooruit kunt komen naar een baan met uitdaging, dan is dit denk ik een prima kans om wat anders te proberen. Niet geschoten is altijd mis!
Maar... vlak voordat ik begon, begon het bij mij ook te kriebelen en zag ik het niet meer zitten. Ik kon natuurlijk ook niet meer terug, want ik had geen andere baan meer.
En ook nu ik alweer bijna 2 maanden bezig ben heb ik het nog wel eens zwaar: de sfeer en de contacten die ik had opgebouwd bij mijn vorige werkgever, waren er hier nu nog niet voor me en het werk zelf heeft enorm veel tijd nodig voordat ik een beetje op mijn vorige niveau kan functioneren.
Maar tegelijkertijd weet ik dat het puur een kwestie van tijd is in mijn geval omdat mijn collega's aardig zijn en ik me duidelijk steeds meer op mijn gemak voel, ik ook mijn werk nog altijd interessant vind en ook duidelijk wel vooruitgang boek (alleen niet snel genoeg naar mijn zin :P) en ik ook wel weet dat ik op termijn wel weer op mijn oude niveau terug kan komen.
Ergens opnieuw beginnen is moeilijk, voor de een wat meer dan voor de ander. Maar het komt vanzelf wel goed. En als het niet bevalt.... kun je gewoon weer verder om je heen gaan kijken om te zien of je elders het wel naar je zin gaat hebben. Hoe dan ook komt het wel weer goed. Als je de uitdaging in je baan mist (had ik ook een tijd lang) dan gaat dat op termijn alleen maar vervelen en je ongelukkig maken. Dus als je in je huidige job inderdaad niet vooruit kunt komen naar een baan met uitdaging, dan is dit denk ik een prima kans om wat anders te proberen. Niet geschoten is altijd mis!