Werk & Studie
alle pijlers
officiele schriftelijke berisping van baas
zaterdag 25 augustus 2007 om 09:32
Goedemorgen,
Ik heb gister met de post een 1e officiele waarschuwing gehad ivm werkweigering en ik ben boos, heel erg boos!
Het gaat om het volgende; voor mijn baas zijn vakantie gaf hij aan dat hij kantoorspullen nodig had en had de vraag of ik die wilde halen bij zo'n groothandel. Ik gaf toen aan dat ik het druk had en of da hij het niet zelf kon doen aangezien hij er praktisch langsrijdt als hij naar huis gaat en ik er voor om moet rijden. ging allemaal wat grappend. Na zijn vakantie, vorige week donderdag, weer met de vraag of ik de kantoorspullen wilde halen. gaf an dat ik dacht dat het al opgelost was en dat het mij niet ging lukken om ze te halen die week en nogmaals de melding dat hij er langsrijdt. Niks meer gehoord, hem heel de week niet gzien tot donderdag. Zegt echt heel de dag niks, mijn collega en ik vroegen ons al af wat er was en nu gister de brief met mn 1e waarschuwing ivm werkweigering omdat ik die kantoorspullen niet heb gehaald.
Ik weet nu echt niet hoe ik hierop moet reageren. Mijn plan was al om weg te gaan, ik zou ontslag nemen in oktober om dan per decmeber weg te gaan, want het bedrijf en de bedrijfsvoering beginnen echt wat hysterische vormen aan te nemen. zoals bijv. dit dus. Ik werk er al 7 jaar, ken mn baas al 10 jaar en dan zoiets. ik kan er met mn pet niet bij. Nu is mijn 1e ingeving om dinsdag, dan is hij er weer, met hem te gaan praten waar het in hemelsnaam op slaat allemaal. Heeft iemand ervaring met officiele berispingen? en heeft iemand tips hoe ik mijn gesprek met mijn baas het beste kan aanpakken?
Groet,
Ik heb gister met de post een 1e officiele waarschuwing gehad ivm werkweigering en ik ben boos, heel erg boos!
Het gaat om het volgende; voor mijn baas zijn vakantie gaf hij aan dat hij kantoorspullen nodig had en had de vraag of ik die wilde halen bij zo'n groothandel. Ik gaf toen aan dat ik het druk had en of da hij het niet zelf kon doen aangezien hij er praktisch langsrijdt als hij naar huis gaat en ik er voor om moet rijden. ging allemaal wat grappend. Na zijn vakantie, vorige week donderdag, weer met de vraag of ik de kantoorspullen wilde halen. gaf an dat ik dacht dat het al opgelost was en dat het mij niet ging lukken om ze te halen die week en nogmaals de melding dat hij er langsrijdt. Niks meer gehoord, hem heel de week niet gzien tot donderdag. Zegt echt heel de dag niks, mijn collega en ik vroegen ons al af wat er was en nu gister de brief met mn 1e waarschuwing ivm werkweigering omdat ik die kantoorspullen niet heb gehaald.
Ik weet nu echt niet hoe ik hierop moet reageren. Mijn plan was al om weg te gaan, ik zou ontslag nemen in oktober om dan per decmeber weg te gaan, want het bedrijf en de bedrijfsvoering beginnen echt wat hysterische vormen aan te nemen. zoals bijv. dit dus. Ik werk er al 7 jaar, ken mn baas al 10 jaar en dan zoiets. ik kan er met mn pet niet bij. Nu is mijn 1e ingeving om dinsdag, dan is hij er weer, met hem te gaan praten waar het in hemelsnaam op slaat allemaal. Heeft iemand ervaring met officiele berispingen? en heeft iemand tips hoe ik mijn gesprek met mijn baas het beste kan aanpakken?
Groet,
zaterdag 25 augustus 2007 om 10:56
Het hangt er onder andere van af wat voor werk je doet en wat er in je functieomschrijving staat. Als dit tot je normale werkzaamheden behoort, heb je eerder een probleem dan wanneer het er totaal niet bij hoort. Een ander punt is of je baas het heeft gevraagd of dat het een dienstbevel was. In dat laatste geval heb je wel een probleem.
Naar je baas toe kan je je hoe dan ook het beste meegaand en meewerkend opstellen. Daar heb je altijd baat bij: als je hem nodig hebt als referentie voor een nieuwe baan, als je voor de rechter staat en als daar blijft werken. Hou die relatie dus zo goed mogelijk. Luister vooral naar wat hij te zeggen heeft. Je kan proberen te zeggen hoe jij je er over voelt, maar val niet in herhalingen, zeker niet als het niet overkomt. In dat geval is het hoe dan ook hopeloos, dring je niet door tot je baas en gaat dat niet lukken ook. Laat het er dan bij en luister alleen naar hem, dat zal moeilijk zijn maar daar heb je later het meeste aan. En maak vooral en zeker geen ruzie.
Daarna moet je even goed nadenken wat je verder wil. Wil je daar blijven werken, dan moet je dit probleem oplossen. Wil je weg, dan moet je bedenken of je zelf weg wil gaan of ontslagen wil worden. Ontslag levert je meer geld op, maar schaadt je reputatie. Je kan dus problemen krijgen als je daarna een nieuwe baan zoekt, zeker als je in een wereld werkt waarin iedereen elkaar kent.
Als je kiest voor ontslagen worden, dan moet je nu beginnen een dossier op te bouwen met rare dingen van je baas. Hou dat zo zakelijk en feitelijk mogelijk en leg vooral goed vast wat hij van je vroeg dat buiten en binnen je werkomschrijving viel en of het een gewone opdracht of een dienstbevel was. Hoe meegaander je je opstelt, hoe meer de rechter jou later in het gelijk stelt en dat levert geld op. Als je er direct een eind aan wil maken, kan je je ziek melden wegens werkgerelateerde psychische problemen. Dan ben je per direct vrij. Als je dat lang genoeg volhoudt krijg je vanzelf nog een berisping of zo en wordt een ontslagprocedure in werking gezet. Je kan ook nog een keer werk weigeren en dan word je waarschijnlijk op non-actief gesteld en volgt de ontslagprocedure met de gang naar de rechter.
Beter vind ik het om je baas te zeggen dat je je werk niet meer leuk vindt en dat je weg wil. Grote kans dat ze je dan helpen met een outplacement traject of cursussen of zelfs actief op zoek gaan naar een andere baan voor je. Dat levert je waarschijnlijk ook een paar betaalde maanden waarin je niet echt hoeft te werken of een zak met geld op, je houdt je relatie met je baas goed en redt je reputatie. Als dit niet goed loopt, kan het wel je positie in een ontslagprocedure verzwakken, omdat je al eens duidelijk hebt gemaakt dat je eigenlijk doel een andere baan is.
Naar je baas toe kan je je hoe dan ook het beste meegaand en meewerkend opstellen. Daar heb je altijd baat bij: als je hem nodig hebt als referentie voor een nieuwe baan, als je voor de rechter staat en als daar blijft werken. Hou die relatie dus zo goed mogelijk. Luister vooral naar wat hij te zeggen heeft. Je kan proberen te zeggen hoe jij je er over voelt, maar val niet in herhalingen, zeker niet als het niet overkomt. In dat geval is het hoe dan ook hopeloos, dring je niet door tot je baas en gaat dat niet lukken ook. Laat het er dan bij en luister alleen naar hem, dat zal moeilijk zijn maar daar heb je later het meeste aan. En maak vooral en zeker geen ruzie.
Daarna moet je even goed nadenken wat je verder wil. Wil je daar blijven werken, dan moet je dit probleem oplossen. Wil je weg, dan moet je bedenken of je zelf weg wil gaan of ontslagen wil worden. Ontslag levert je meer geld op, maar schaadt je reputatie. Je kan dus problemen krijgen als je daarna een nieuwe baan zoekt, zeker als je in een wereld werkt waarin iedereen elkaar kent.
Als je kiest voor ontslagen worden, dan moet je nu beginnen een dossier op te bouwen met rare dingen van je baas. Hou dat zo zakelijk en feitelijk mogelijk en leg vooral goed vast wat hij van je vroeg dat buiten en binnen je werkomschrijving viel en of het een gewone opdracht of een dienstbevel was. Hoe meegaander je je opstelt, hoe meer de rechter jou later in het gelijk stelt en dat levert geld op. Als je er direct een eind aan wil maken, kan je je ziek melden wegens werkgerelateerde psychische problemen. Dan ben je per direct vrij. Als je dat lang genoeg volhoudt krijg je vanzelf nog een berisping of zo en wordt een ontslagprocedure in werking gezet. Je kan ook nog een keer werk weigeren en dan word je waarschijnlijk op non-actief gesteld en volgt de ontslagprocedure met de gang naar de rechter.
Beter vind ik het om je baas te zeggen dat je je werk niet meer leuk vindt en dat je weg wil. Grote kans dat ze je dan helpen met een outplacement traject of cursussen of zelfs actief op zoek gaan naar een andere baan voor je. Dat levert je waarschijnlijk ook een paar betaalde maanden waarin je niet echt hoeft te werken of een zak met geld op, je houdt je relatie met je baas goed en redt je reputatie. Als dit niet goed loopt, kan het wel je positie in een ontslagprocedure verzwakken, omdat je al eens duidelijk hebt gemaakt dat je eigenlijk doel een andere baan is.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
zaterdag 25 augustus 2007 om 14:38
Als jij die spullen onder werktijd mag/moet gaan halen, dan geef je niet tegen je baas als weerwoord dat 'ie er zelf langsrijdt, dus dat hij het zelf maar mag doen. Ik kan me voorstellen dat je hem nu al zolang kent dat jullie op 'gelijk niveau' met elkaar praten, maar feit blijft dat hij je baas is. Jij kunt het wel druk hebben, maar als hij vindt dat je prioriteit op dat moment bij die kantoorspullen ligt, heb je ze te halen en is het niet zinvol om daarover in discussie te gaan. Ik snap niet zo goed waar je verontwaardiging vandaan komt, immers, je hébt geweigerd te doen wat hij vroeg. De vraag of het al dan niet tot je contractuele werkzaamheden behoort vind ik eigenlijk irrelevant, zeker als je bij een klein bedrijf werkt, of op een kleine afdeling binnen een bedrijf. Dan is een flexibele opstelling een must, en kan het voorkomen dat je wordt gevraagd een keer een boodschap te doen, of om koffie te halen voor een gast of om even de planten water te geven, om maar een paar voorbeelden te geven. Zoals ik al eerder zei, jullie kennen elkaar al tien jaar, maar ongeacht die periode is en blijft hij wel je leidinggevende, en kan ik me voorstellen dat hij je op die manier ter verantwoording roept. Ik vind de manier waarop niet de schoonheidsprijs verdienen, maar ik kan me wel voorstellen dat hij het met zo'n brief doet, omdat het a. op papier moet staan als ze er ooit iets 'meer' mee willen, dwz ontbinding via de kantonrechter, en b. hij wellicht voorziet dat de lange periode dat jullie elkaar kennen een rol zou kunnen spelen als hij je mondeling ter verantwoording roept.
zaterdag 25 augustus 2007 om 14:42
belangrijk: je moet altijd bezwaar tegen de brief maken. uitleggen hoe jij het ervaren hebt. erg belangrijk bij een evt ontslagprocedure, elke brief die je krijgt waar je het niet eens mee bent archiveren, antwoord geven en zelf kopie bewaren. ook proberen om bij de administratie een stempel erop te laten drukken met datum van binnenkomst. klinkt allemaal heel erg naar maar als je rechten wilt hebben dan moet je helaas heel veel van dit soort dingen doen!
Verder inderdaad wat int zegt!
Verder inderdaad wat int zegt!
zaterdag 25 augustus 2007 om 14:54
zaterdag 25 augustus 2007 om 16:06
Zeker in een klein bedrijfje doe je gewoon voorkomend werk. Klaar. Het op zijn tijd halen van kantoorvoorraden of andere benodigdheden hoort hier gewoon bij. Ik heb zelf ook wel eens bij een wat kleiner bedrijf gewerkt en daar deden we dat ook bij toerbeurten.
Ik snap echt niet dat als je baas aan je vraagt of je dat even wilt doen dat je meldt dat je wel wat anders aan je hoofd hebt, dat zou ik echt niet in mijn harses halen dus wat dat betreft moet ik hem echt gelijk geven over die waarschuwing. Zeker als het daarna nog een keer is gebeurd. Waarom heb je in godsnaam niet gezegd dat je nog andere klussen hebt liggen (en aangegeven welke dit dan waren) en heb je aangegeven dat die dan blijven liggen? Dan is het verder toch zijn beslissing om prioriteiten te stellen?
Sorry maar ik zou als leidinggevende de mededeling :" ja daag doe het zelf maar je komt er onderweg naar huis toch langs" ook niet accepteren, maakt niet uit op wat voor grappende toon dan ook gezegd.
Ik zou als ik jou was inderdaad het gesprek aangaan en niet met de houding "waar slaat dit in godsnaam op" maar wel met het aanbieden van mijn excuses en uitleggen wat mij nou eigenlijk dreef....
Ik snap echt niet dat als je baas aan je vraagt of je dat even wilt doen dat je meldt dat je wel wat anders aan je hoofd hebt, dat zou ik echt niet in mijn harses halen dus wat dat betreft moet ik hem echt gelijk geven over die waarschuwing. Zeker als het daarna nog een keer is gebeurd. Waarom heb je in godsnaam niet gezegd dat je nog andere klussen hebt liggen (en aangegeven welke dit dan waren) en heb je aangegeven dat die dan blijven liggen? Dan is het verder toch zijn beslissing om prioriteiten te stellen?
Sorry maar ik zou als leidinggevende de mededeling :" ja daag doe het zelf maar je komt er onderweg naar huis toch langs" ook niet accepteren, maakt niet uit op wat voor grappende toon dan ook gezegd.
Ik zou als ik jou was inderdaad het gesprek aangaan en niet met de houding "waar slaat dit in godsnaam op" maar wel met het aanbieden van mijn excuses en uitleggen wat mij nou eigenlijk dreef....
zondag 26 augustus 2007 om 15:45
Hoi,
Ik sluit me helemaal aan bij de anderen. Als jouw baas jou tot 2x toe aan jou vraagt om iets te doen en jij zegt dan ook tot 2x toe zoveel als "nee, doe het zelf maar!" zonder verder te overleggen over je drukke werkzaamheden en de prioriteiten daarin, dan heb je het er inderdaad zelf naar gemaakt.
De verstandigste keuze is nu om schriftelijk op het incident en de waarschuwing te reageren, en wel op zo'n manier dat deze later nooit tegen je gebruikt kan worden. Dit doe je denk ik het beste door aan te geven dat jij niet had begrepen dat hij het verzoek als een serieuse dienstopdracht had bedoeld, mede omdat het in een grappende sfeer gebeurde. Maar ook je excuses zijn op zijn plaats, zowel mondeling als ook in de schriftelijke reactie. Op die manier stel jij je uiterst professioneel op en kun je - mocht het er ooit op aankomen - aanvoeren dat je het verkeerd begrepen had, de waarschuwing ter harte hebt genomen, je excuses hebt aangeboden en dat het daarna ook niet meer voorgekomen is.
Ik snap best dat je overdonderd bent door de waarschuwing, maar kennelijk ben je over de grens heen gegaan. En dat is en blijft het toch je baas, ondanks het feit dat je elkaar al zo lang kent en al zolang met elkaar samen werkt.
Succes ermee!
Ik sluit me helemaal aan bij de anderen. Als jouw baas jou tot 2x toe aan jou vraagt om iets te doen en jij zegt dan ook tot 2x toe zoveel als "nee, doe het zelf maar!" zonder verder te overleggen over je drukke werkzaamheden en de prioriteiten daarin, dan heb je het er inderdaad zelf naar gemaakt.
De verstandigste keuze is nu om schriftelijk op het incident en de waarschuwing te reageren, en wel op zo'n manier dat deze later nooit tegen je gebruikt kan worden. Dit doe je denk ik het beste door aan te geven dat jij niet had begrepen dat hij het verzoek als een serieuse dienstopdracht had bedoeld, mede omdat het in een grappende sfeer gebeurde. Maar ook je excuses zijn op zijn plaats, zowel mondeling als ook in de schriftelijke reactie. Op die manier stel jij je uiterst professioneel op en kun je - mocht het er ooit op aankomen - aanvoeren dat je het verkeerd begrepen had, de waarschuwing ter harte hebt genomen, je excuses hebt aangeboden en dat het daarna ook niet meer voorgekomen is.
Ik snap best dat je overdonderd bent door de waarschuwing, maar kennelijk ben je over de grens heen gegaan. En dat is en blijft het toch je baas, ondanks het feit dat je elkaar al zo lang kent en al zolang met elkaar samen werkt.
Succes ermee!
zondag 26 augustus 2007 om 18:00
Eens met de rest met nog een aanvulling: wees blij dat je een officiele waarschuwing hebt gekregen. Nu weet je in ieder geval waar je aan toe bent. Ik kreeg vorig jaar tijdens een functioneringsgesprek te horen dat het betreffende kantoor niet meer met me verder wilde omdat ik niet zou functioneren. Altijd goeie beoordelingen gehad, nooit een wanklank gehoord en ineens kwam dit naar boven. Toen ik naar voorbeelden vroeg, wisten ze die niet eens te geven.
maandag 27 augustus 2007 om 11:33
Hoi
In vind wel dat TO hier een beetje te hard wordt aangepakt hoor, ik vind de werkwijze van haar baas ook niet echt getuigen van tact en goede communicatie.
Ik ken natuurlijk de precieze verstandhouding niet tussen haar en haar baas, maar ik denk ook dat haar baas misschien ook wat duidelijker had kunnen zijn in de zin dat het wellicht geen vraag was maar een opdracht om die spullen te gaan halen.
Toen dat niet werd uitgevoerd had hij goed moeten aangeven dat hij daar niet van gediend was en dat hij het erg belangrijk vond dat die spullen gehaald werden.
Die verantwoordelijkheid vind ik ook gedeeltelijk bij hem liggen. En om dan daarna niks te zeggen en vervolgens per brief een berisping te geven vind ik niet echt getuigen van slimme communicatie met je werknemer!
TO, ik zou het gesprek wel voorzichtig aangaan, want je weet maar nooit. Bied je excuses aan en vraag of hij in het vervolg misschien duidelijker kan aangeven wat echt prioriteit heeft.
Succes!
In vind wel dat TO hier een beetje te hard wordt aangepakt hoor, ik vind de werkwijze van haar baas ook niet echt getuigen van tact en goede communicatie.
Ik ken natuurlijk de precieze verstandhouding niet tussen haar en haar baas, maar ik denk ook dat haar baas misschien ook wat duidelijker had kunnen zijn in de zin dat het wellicht geen vraag was maar een opdracht om die spullen te gaan halen.
Toen dat niet werd uitgevoerd had hij goed moeten aangeven dat hij daar niet van gediend was en dat hij het erg belangrijk vond dat die spullen gehaald werden.
Die verantwoordelijkheid vind ik ook gedeeltelijk bij hem liggen. En om dan daarna niks te zeggen en vervolgens per brief een berisping te geven vind ik niet echt getuigen van slimme communicatie met je werknemer!
TO, ik zou het gesprek wel voorzichtig aangaan, want je weet maar nooit. Bied je excuses aan en vraag of hij in het vervolg misschien duidelijker kan aangeven wat echt prioriteit heeft.
Succes!
maandag 27 augustus 2007 om 11:40
Gaat het wel goed met het bedrijf?
Als je zoveel waarschuwingen hebt gehad, dan is er een kans dat ze makkelijk een ontslagvergunning kunnen aanvragen. Om bv in personeelskosten te snijden.
Ik zou met de brief naar je baas stappen, en je excuses aanbieden wat betreft de kantoorartikelen, en zeggen dat je deze consequentie niet had verwacht.
Verder zou ik inderdaad zelf de kantoorartikelen halen, het blijft je werk, en het blijft je baas. Ik denk dat hij misschien een punt wil maken omdat de bedrijfsvoering slecht gaat, en dit hoort bij de poging tot herstructurering.
Als je zoveel waarschuwingen hebt gehad, dan is er een kans dat ze makkelijk een ontslagvergunning kunnen aanvragen. Om bv in personeelskosten te snijden.
Ik zou met de brief naar je baas stappen, en je excuses aanbieden wat betreft de kantoorartikelen, en zeggen dat je deze consequentie niet had verwacht.
Verder zou ik inderdaad zelf de kantoorartikelen halen, het blijft je werk, en het blijft je baas. Ik denk dat hij misschien een punt wil maken omdat de bedrijfsvoering slecht gaat, en dit hoort bij de poging tot herstructurering.
maandag 27 augustus 2007 om 21:49
Ik ben het niet eens met de (meeste) vorige posters.
E.e.a. hangt zeer af van je functie binnen het bedrijf. Als dat in de verste verte niet lijkt op het halen van kantoorspullen, vind ik niet dat je dat automatisch moet doen omdat je leidinggevende dat vraagt. Je hebt (meestal) een bepaald functieprofiel, juist om te voorkomen dat je manusje-van-alles moet spelen. Ik vind het dus zeer van de omstandigheden afhangen.
Daarnaast heeft TO niet 'ja' gezegd en 'nee' gedaan, maar aangegeven dat het er niet in zat. Op dat moment had baas kunnen zeggen: ik wil toch dat je het doet. In plaats daarvan gaat hij het gesprek uit de weg, maar schrijft wel een 1e waarschuwing. Als goed werkgever moet je natuurlijk eerst een officieel gesprek aangaan. De stap van niets zeggen naar schriftelijke waarschuwing is niet proportioneel!
Jammer dat je niet meer hebt gereageerd Goof, ik zou echt graag willen weten wat voor werk je daar doet.
Het zou me overigens niets verbazen, wat Vana al zegt, dat het niet goed gaat met het bedrijf. Dat zou de 'hysterische toestanden' en overtrokken reactie goed kunnen verklaren. Dat de baas daardoor als gestresste kip rond rent.
E.e.a. hangt zeer af van je functie binnen het bedrijf. Als dat in de verste verte niet lijkt op het halen van kantoorspullen, vind ik niet dat je dat automatisch moet doen omdat je leidinggevende dat vraagt. Je hebt (meestal) een bepaald functieprofiel, juist om te voorkomen dat je manusje-van-alles moet spelen. Ik vind het dus zeer van de omstandigheden afhangen.
Daarnaast heeft TO niet 'ja' gezegd en 'nee' gedaan, maar aangegeven dat het er niet in zat. Op dat moment had baas kunnen zeggen: ik wil toch dat je het doet. In plaats daarvan gaat hij het gesprek uit de weg, maar schrijft wel een 1e waarschuwing. Als goed werkgever moet je natuurlijk eerst een officieel gesprek aangaan. De stap van niets zeggen naar schriftelijke waarschuwing is niet proportioneel!
Jammer dat je niet meer hebt gereageerd Goof, ik zou echt graag willen weten wat voor werk je daar doet.
Het zou me overigens niets verbazen, wat Vana al zegt, dat het niet goed gaat met het bedrijf. Dat zou de 'hysterische toestanden' en overtrokken reactie goed kunnen verklaren. Dat de baas daardoor als gestresste kip rond rent.
maandag 27 augustus 2007 om 23:09
dinsdag 28 augustus 2007 om 11:00
Ik ben het eens met degenen die aangeven dat er eerst een gesprek moet worden gevoerd voordat er een officiele waarschuwing de deur uit gaat, dus laat ik mijn reactie daar iets mee nuanceren. (Ik ben zelf werkgever en geef ook eerst mondelinge waarschuwingen en daarna pas schriftelijke, tenzij het echt een heel ernstig iets zou betreffen. Bovendien kondig ik eventuele schriftelijke waarschuwingen eerst mondeling aan voordat ze op de mat vallen. Ik ging er daarom ook eigenlijk automatisch vanuit dat een gesprek al was gebeurd, maar na het nalezen zie ik dat inderdaad nergens staan).
Aan de andere kant, de "baas" zit al weken zonder kantoorspullen en de medewerker die hij vraagt om dat te regelen zegt "doe het zelf maar", gevolgd door "ik dacht dat het al opgelost was" en weer gevolgd door "doe het zelf maar". Ik persoonlijk zou me in zo'n situatie dus ook echt kapot irriteren aan de houding van die medewerker.
Aan de andere kant, de "baas" zit al weken zonder kantoorspullen en de medewerker die hij vraagt om dat te regelen zegt "doe het zelf maar", gevolgd door "ik dacht dat het al opgelost was" en weer gevolgd door "doe het zelf maar". Ik persoonlijk zou me in zo'n situatie dus ook echt kapot irriteren aan de houding van die medewerker.
dinsdag 28 augustus 2007 om 11:04
dinsdag 28 augustus 2007 om 11:54
Voor de volledigheid, de opzegtermijn gaat pas in NADAT er een vergunning is verleend door het CWI. (Een werkgever kan dus niet eerst ontslag aankondigen, dan de procedure in werking zetten, en vervolgens de datum van de eerste aankondiging als uitgangspunt nemen bij het bepalen van de opzegtermijn).
dinsdag 28 augustus 2007 om 14:15
dinsdag 28 augustus 2007 om 19:49
Ik pik deze reactie er even uit, maar er zijn meerdere soortgelijke reacties waar ik in zijn algemeenheid op wil reageren, dus niet i.v.m. TO.
Ik vind die stelling namelijk onzin. Als ik ergens ga werken is dat om een specifieke functie en of het nu een klein bedrijf is of een groot bedrijf, voel ik mij niet geroepen om plantjes water te geven, koffie te halen of boodschappen te doen etc. tenzij het wel tot mijn functie behoort. Niet dat ik het pertinent weiger, maar ik vind het geen vanzelfsprekendheid omdat je toevalling in een klein bedrijf werkt. En daarbij wil ik de vrijheid om het te weigeren.
Verder ben ik toch wel erg benieuwd of dit wel of niet tot TO takenpakket hoort (dat vind ik er namelijk wel degelijk toe doen) en of hij wilde dat ze het tijdens werk of in haar eigen tijd deed.
dinsdag 28 augustus 2007 om 22:08
Soesa, ik vind dat het er niet om gaat of het wel of niet tot haar takenpakket behoort. Het getuigt van een bepaalde mentaliteit en flexibiliteit of gebrek daaraan als je zoiets wel of juist niet doet. Als het je stelselmatig wordt gevraagd terwijl een ander het nooit hoeft te doen vind ik het wat anders, dan zou ik ook zoiets hebben van 'why me?' maar in veel bedrijven is het zo dat er af en toe iemand even uit moet om wat te halen, of het nou A4 papier en scharen zijn, of koffie en thee. In grote bedrijven heb je daar een facilitaire dienst voor of iets soortgelijks, maar voor zo'n vaste 'dienst' zijn veel bedrijven te klein. Om zoiets dan specifiek in een takenpakket te zetten lijkt mij persoonlijk de spreekwoordelijke spijkers op laag water zoeken, en kun je best van je medewerkers verwachten dat ze af en toe iets doen dat niet op papier staat. Ben je van jezelf niet zo flexibel en moet alles van a tot z uitgeschreven zijn, dan zit je bij zo'n bedrijf inderdaad niet op je plek.
dinsdag 28 augustus 2007 om 22:27
Soesa, ik ben je al regelmatig tegengekomen en we zijn het eigenlijk nooit met elkaar eens, maar in dit geval dus voor het eerst wel. Mijn baas zou mij dat ook niet moeten opdragen. Ik zou hem een dikke vinger geven. Ik heb zat andere dingen te doen waar ik beter in ben en die ik leuker vind en als ik dat soort klussen moest doen zou ik zelf wel weggaan. En het lijkt me sterk dat dat op mijn werkgebied en met mijn functie werkweigering genoemd zou kunnen worden. Dus, als hij zou willen dat ik zoiets doe, dan mag hij dat wel eens heel erg netjes vragen en mag ik het recht hebben om nee te zeggen.
Maar ja, laten opsturen is altijd goedkoper dan wat hij mij er omgerekend aan salaris voor zou betalen.
Maar ja, laten opsturen is altijd goedkoper dan wat hij mij er omgerekend aan salaris voor zou betalen.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
dinsdag 28 augustus 2007 om 22:49
Dit is een beetje dubbel...
Aan de ene kant zeg ik wat je opgedragen wordt moet je opvolgen(zeker als het onder je taken toe behoort),maar aan de andere kant heb je ook zat andere werkzaamheden te voldoen...
Dus ik zou ook zeggen wees blij dat het bij een waarschuwing is gebleven en ga even met je werkgever om de tafel om een en ander duidelijk te maken(zowel jou als zijn/haar kant...)
iig succes...
Aan de ene kant zeg ik wat je opgedragen wordt moet je opvolgen(zeker als het onder je taken toe behoort),maar aan de andere kant heb je ook zat andere werkzaamheden te voldoen...
Dus ik zou ook zeggen wees blij dat het bij een waarschuwing is gebleven en ga even met je werkgever om de tafel om een en ander duidelijk te maken(zowel jou als zijn/haar kant...)
iig succes...
donderdag 30 augustus 2007 om 10:06
Sorry mensen, ik heb al jullie reacties zeker gelezen, maar heb niet altijd de ruimte en tijd om uitgebreid weer te reageren tot nu dan.
Ten eerste, nee het hoort niet bij mijn functie om kantoorspullen te halen. een andere collega van mij ( die ook gedeeltelijk eigenaar was vd zaak dus technisch gezien ook mijn baas was) deed dit altijd maar zij is sinds een paar maanden niet meer werkzaam hier. Nooit is toen aangegeven dat ik haar taken of een gedeelte van haar taken moest overnemen. Echter ben ik altijd wel bereid om spullen te halen voor kantoor, boodshappen doe ik geregeld en als er wat anders nodig is doe ik t ook altijd. IN dit verhaal ontbrak het aan tijd en ruimte om het te halen ( was veel alleen op kantoor). Waar waarschijnlijk voornamelijk de frustratie in het hele verhaal vandaan komt is dat mijn baas er praktisch nooit is, dat mag uiteraard want hij is de baas, maar daardoor heeft hij wel geen idee wat er speelt op kantoor. Hij wist dus ook niet dat ik gewoon echt geen tijd ( niet door werk maar door het alleen zitten) had om spullen te halen. dan vind ik t echt niet tof als hij hier op kantoor, 3 meter bij me vandaan, een officiele berisping gaat zitten typen terwijl hij ook best boos op me had kunnen worden waardoor ik mijn verklaring kon geven.
Nou ja, hebben nu ook gesprek gehad en ik heb mijn zegje gedaan en hij de zijne. Zijn het niet helemaal eens met elkar geloof ik maar dat maakt ook niet uit. Mappen zijn nog niet gekocht, heb hier op kantoor nog 5 ongebruikte gevonden dus het probleem is nu iig wel opgelost
Ten eerste, nee het hoort niet bij mijn functie om kantoorspullen te halen. een andere collega van mij ( die ook gedeeltelijk eigenaar was vd zaak dus technisch gezien ook mijn baas was) deed dit altijd maar zij is sinds een paar maanden niet meer werkzaam hier. Nooit is toen aangegeven dat ik haar taken of een gedeelte van haar taken moest overnemen. Echter ben ik altijd wel bereid om spullen te halen voor kantoor, boodshappen doe ik geregeld en als er wat anders nodig is doe ik t ook altijd. IN dit verhaal ontbrak het aan tijd en ruimte om het te halen ( was veel alleen op kantoor). Waar waarschijnlijk voornamelijk de frustratie in het hele verhaal vandaan komt is dat mijn baas er praktisch nooit is, dat mag uiteraard want hij is de baas, maar daardoor heeft hij wel geen idee wat er speelt op kantoor. Hij wist dus ook niet dat ik gewoon echt geen tijd ( niet door werk maar door het alleen zitten) had om spullen te halen. dan vind ik t echt niet tof als hij hier op kantoor, 3 meter bij me vandaan, een officiele berisping gaat zitten typen terwijl hij ook best boos op me had kunnen worden waardoor ik mijn verklaring kon geven.
Nou ja, hebben nu ook gesprek gehad en ik heb mijn zegje gedaan en hij de zijne. Zijn het niet helemaal eens met elkar geloof ik maar dat maakt ook niet uit. Mappen zijn nog niet gekocht, heb hier op kantoor nog 5 ongebruikte gevonden dus het probleem is nu iig wel opgelost
donderdag 30 augustus 2007 om 22:41
Tsja, wat vinden jullie ervan dat ik voor mijn "nieuwe baasje" (op zaterdag op de markt sieraden verkopen) meteen een strippenkaart en geld kreeg om met ZIJN twee kinderen naar de kapper te gaan ?????
Lang heb ik er niet (zwart) gewerkt, het werk vond ik waardeloos, maar dit was wel een heel bijzondere eerste werkdag (en zijn dochter was écht een rótkind, ik heb haar op de terugreis gillend de bus in moeten dragen, zes jaar oud en een grote waffel van hier tot aan de Eiffeltoren).
Stressgevoeligheid van nieuwe medewerkers testen ofzo ?
Lang heb ik er niet (zwart) gewerkt, het werk vond ik waardeloos, maar dit was wel een heel bijzondere eerste werkdag (en zijn dochter was écht een rótkind, ik heb haar op de terugreis gillend de bus in moeten dragen, zes jaar oud en een grote waffel van hier tot aan de Eiffeltoren).
Stressgevoeligheid van nieuwe medewerkers testen ofzo ?
dinsdag 4 september 2007 om 12:19
Ik zou het in ieder geval eerst en vooral heel pragmatisch, oplossen. Ook al is het misschien niet je takenpakket; de ordners zijn op dus die bestel je dan toch gewoon even? 1 Telefoontje naar bijvoorbeeld Ahrend en je hebt ze de volgende dag binnen. Binnen 1 minuut gepiept en je maakt een goede beurt door het zo snel en vlot te regelen. Plus je had je baas en jezelf heel wat ergernissen (en hem ook tijd voor het typen van die brief) kunnen besparen door even hands-on te handelen.
Verder; het gesprek met je baas aangaan over je takenpakket en je taken vastleggen zodat dit in de toekomst niet meer voor hoeft te komen. Aan de andere kant; als zich nog zo iets zou voordoen, dan handel je dat toch gewoon weer pragmatisch en vlot af? Wie betaalt, bepaalt en als de baas wil dat jij bij wijze van uitzondering zo'n klusje op je neemt, dan doe je dat gewoon. Kennelijk vindt hij dat dan belangrijker dan het werk dat je normaalgesproken doet.
Verder; het gesprek met je baas aangaan over je takenpakket en je taken vastleggen zodat dit in de toekomst niet meer voor hoeft te komen. Aan de andere kant; als zich nog zo iets zou voordoen, dan handel je dat toch gewoon weer pragmatisch en vlot af? Wie betaalt, bepaalt en als de baas wil dat jij bij wijze van uitzondering zo'n klusje op je neemt, dan doe je dat gewoon. Kennelijk vindt hij dat dan belangrijker dan het werk dat je normaalgesproken doet.
