Werk & Studie alle pijlers

Ongelukkig op het werk...

02-01-2008 21:52 19 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi. Ik ben heel benieuwd naar de reacties van andere dames over het volgende: een jaar geleden ben ik super enthousiast aan mijn baan begonnen, de eerste die perfect aansluit bij mijn studie en ook bij wat ik kan. Er is sindsdien veel verandert en ik heb er veel ingestopt, maar er komt bijzonder weinig terug. Het team blijkt helemaal niet echt een team, maar meer allemaal mensen die met hun eigen belang voorop spelletjes meespelen (er zijn gelukkig ook een paar toffe collega's, maar de sfeer is gespannen). De baas blijkt vrienden op de werkvloer te hebben (en ik ben daar zeker niet een van omdat ik niet van spelletjes houd) en doorgroeien zit er dan ook niet in. Ik moet ver reizen voor m'n werk en 't valt me steeds zwaarder(vond ik eerst geen probleem, omdat ik me op m'n werk ook thuisvoelde), 't kost me nu meer dan het me oplevert en ik voel me er echt ongelukkig, ondanks de paar toffe collega's.

Ik moet daar weg, maar 't nare is dat er in mijn vak (nog steeds) moeilijk werk te vinden is en ik dus nog maar een jaar fulltime ervaring heb. Wie heeft ook zoiets meegemaakt? Hoe hou je het vol zolang je niet weg kan (ik heb niet de luxe dat ik een paar maanden zonder werk en uitkering het redt)? En hoe zorg je dat je met weinig ervaring toch opvalt bij een andere werkgever? Alvast bedankt!
Alle reacties Link kopieren
Ik moest gewoon reageren op je topic al is mijn situatie wel iets anders. Wat wel overeen komt is dat ik het ook helemaal zat ben op werk en voor mijn gevoel ook echt weg moet. Ik kan je niet helpen met tips, want zit zelf ook heel erg te denken hoe ik dit moet aan gaan pakken....



Ik wilde je gewoon even laten weten dat je niet alleen bent en dat ik mee blijf lezen, misschien hebben anderen nuttige tips.



Ik wens je heel veel succes!
Alle reacties Link kopieren
Hier nog een enigzins ongelukkig tiepje... Mijn situatie is een beetje anders dan die van jou - ik heb gelukkig al wel een paar jaar werkervaring - maar dat van die werkomgeving herken ik zó!

Ben er zelfs overspannen van geworden en nu bezig voorzichtig weer te reintegreren. En ondertussen op zoek naar wat anders... wat niet heel makkelijk is als je die drie mensen die er over gaan (belachelijk in een organisatie van zoveel man) niet echt voor je kunt winnen. Ik had ook een beetje laat door dat 'eerlijk en direct' hele mooie eigenschappen zijn die je maar beter niet in de praktijk kunt brengen... Maar goed, de hoop niet verloren, om een bekende carrieresite te citeren: er is áltijd een betere baan!

Is het voor jou geen idee om je te laten detacheren en je zo meer in je werkgebied te verdiepen/verbreden en zo aan goede cv-building te doen? Je kunt volgens mij wel zeggen dat je nog in een leer-fase van je leven zit en toch nog niet klaar bent voor een vaste baan, maar eerst eens wilt kijken wat er bij je past en te koop is op de arbeidsmarkt. Bij mij werkte dat een paar jaar geleden nog wel! Succes!

Cherise: jij ook natuurlijk! Positief blijven en goed blijven rondkijken!
Alle reacties Link kopieren
Cherise1981 schreef op 02 januari 2008 @ 22:05:

Ik moest gewoon reageren op je topic al is mijn situatie wel iets anders. Wat wel overeen komt is dat ik het ook helemaal zat ben op werk en voor mijn gevoel ook echt weg moet. Ik kan je niet helpen met tips, want zit zelf ook heel erg te denken hoe ik dit moet aan gaan pakken....



Ik wilde je gewoon even laten weten dat je niet alleen bent en dat ik mee blijf lezen, misschien hebben anderen nuttige tips.



Ik wens je heel veel succes!
Wat lief van je Cherise! En ik ben zoals veel mensen wel goed in anderen adviseren, maar als ik zelf ergens midden in zit, heb ik echt een beetje input van buitenaf nodig ;-) Jij ook sterkte meid en alle cliché's ken je: hou je ogen open etc., maar ik weet dus zelf dat dat alles op dit moment niet veel anders maakt. Hang in there en nog een heel waar cliché (probeer ik mezelf ook voor te houden): this too will pass...
Sydney24, heel vervelend dat je in die situatie zit, nadat je met zo veel enthousiasme aan die baan bent begonnen. Zelf heb ik regelmatig in dezelfde situatie gezeten. Wat bij mij werkte (en ik ken jouw werksituatie niet, en ik weet dat de beste stuurlui aan wal staan, so take this for what it is) was dat ik me concentreerde op de mensen en dingen die ik WEL leuk vond en de rest links liet liggen - zo was het voor mij goed uit te houden - en als een gek ging solliciteren naar banen die me wel leuk leken: ik reageerde op bestaande vacatures en schreef hopen open sollicitaties naar bedrijven die me leuk leken om voor te werken. En weet je (misschien had ik geluk) dat werkte op een gegeven ogenblik altijd. Je moet soms een lange adem hebben, en soms een dikke huid :s
Alle reacties Link kopieren
En Tientje, er is ook zeker een beter baan, dat moet, want waar ik nu zit verdwijn ik een beetje. Ook dat eerlijk zijn een goeie eigenschap hoort te zijn herken ik, dat wordt bij mij zeker niet op prijs gesteld en dat binnen een bedrijf waar 'objectiviteit' en een 'kritische kijk op zaken' juist heel belangrijk zou moeten zijn... Ik zit niet in de commercieel economische hoek en heb altijd het idee dat dat wel het geval moet zijn bij detachering? Klopt dat beeld? Succes met er weer in komen trouwens, ik hoop dat je je in je nieuwe baan een ander mens gaat voelen!
Alle reacties Link kopieren
En Obim het is dus niet raar om weet ik veel... tien brieven te versturen voor je uitgenodigd wordt? Ik merk trouwens ook dat ik me weer wat meer op al 't andere in m'n leven ga richten, maar wil gewoon ook weer zo graag verder in m'n vak...
Alle reacties Link kopieren
Sidney, dat is nu ook het beste om te doen: richt je nu op de andere dingen in je leven buiten je werk. Ik merk namelijk juist dat ik te veel bezig ben met wat er op werk af speelt dat dat de rest een beetje overschaduwd. Ik geloof dan ook echt als je dat te lang door laat sudderen je er over spannen van kan worden.



Ik heb als eerste op werk geregeld dat ik 32 uur kan gaan werken ipv 36. Dit geeft nu wel even lucht. Ook ben ik eens voorzichtig gaan kijken naar vacatures. Nu werk ik in de zorg en daar is zat werk hoor, maar vind het gewoon eng om mijn vaste aanstelling op de tocht te zetten. Mijn voornemen is om snel een (open) sollicitatie brief op de stellen en cv en die gewoon eens op te sturen naar werk plekken die me leuk lijken. Kijken of daar wat uit komt.



Nu werk ik bij een grote organisatie waar heel veel verschillende banen (niet vacatures) zijn en ik zou misschien mijn baas in moeten schakelen. Ik weet dat ze heel tevreden zijn over mij en me het liefst binnen de organisatie willen houden. Ik vind dit alleen heel eng....



Ik blijf mee lezen en verhalen delen!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook het gevoel dat ik doodga op het werk.... moet er uit maar heb er op dit moment nog niet de kracht voor.....
Alle reacties Link kopieren
Sydney24 schreef op 02 januari 2008 @ 22:40:

Ik zit niet in de commercieel economische hoek en heb altijd het idee dat dat wel het geval moet zijn bij detachering? Klopt dat beeld? Succes met er weer in komen trouwens, ik hoop dat je je in je nieuwe baan een ander mens gaat voelen!
Dank! En nee hoor, ik heb me ook laten detacheren in de overheidswereld. Gewoon even googlen, komt vast wel wat tevoorschijn.
Alle reacties Link kopieren
Sydney, begrijp ik goed dat dit je eerste baan is? Ik lees in je berichten teleurstelling over de wijze waarop men met elkaar om gaat. In mijn ervaring kom je bij elk bedrijf collega's en soms ook leidinggevenden tegen die andere normen en waarden hanteren dan jij zou doen. Daar kun je niet steeds voor weglopen. Het is belangrijk dat je daar zo goed mogelijk mee om leert gaan. En dat zou een goede reden kunnen zijn om nog één á twee jaar bij dit bedrijf te blijven. In die periode zou ik proberen een cursus persoonlijke effectiviteit te gaan doen. Niet omdat jij iets verkeerd doet maar wel om nieuwe strategieën te leren om te kunnen omgaan met collega's die zo heel anders zijn dan jij. Daar zul je de rest van je loopbaan profijt van hebben want je blijft ze namelijk tegenkomen. Daarnaast zou ik me proberen te richten op de collega's en de zaken die je nog wel energie geven. Verleg je aandacht naar de positieve aspecten van je werk en probeer er toch nog iets van te maken. Sterkte en succes.
Alle reacties Link kopieren
Nee, dit is niet mijn eerste baan, ik heb hiervoor onder andere al anderhalf jaar fulltime in een (eveneeens) klein team gewerkt, dit is wel de eerste baan die aansluit bij mijn opleiding en waar ik meer in kan leggen dan in de functies hiervoor. Althans, als ik daarvoor de kans krijg en dat is een beetje het probleem. Ik ben wel groen, maar niet zo groen dat ik bij elke teleurstelling weg wil. Ik wil meestal pas weg als ik alles heb gedaan en geprobeerd en er iets van op heb gestoken. Ik hou niet van half werk, maar het lijkt alsof 't hier niet meer echt goed gaat komen met me...
Alle reacties Link kopieren
Hallo Meiden,



Hier nog iemand die niet echt happy is met haar baan!

Hiervoor werkte ik bij een Adviesbureau en dit ging goed, ik was secretaresse en ik had het wel naar mijn zin, er ging daar helaas vanalles veranderen en ik ben toen op zoek gegaan naar een andere baan en kwam bij een bedrijf terecht als ik boekhoudkundig medewerkster, vanaf dag 1 had ik het al niet naar mijn zin, ik voelde me niet echt welkom, ze misten andere collega die er 17 jaar had gewerkt en weg was gegaan, en ik had al wel zulk werk gedaan bij een administratiekantoor een aantal jaar geleden, maar bij dit bedrijf is het 1 grote chaos niemand weet iets van boekhouden en ik ben niet fatsoenlijk ingewerkt, ik ben nou ook niet zo'n rekenkundig wonder, dus loop helemaal vast, ik ken het systeem niet goed, maar ook dingen die ik moet doen die ik nog nooit heb gedaan en dus geen uitleg krijg, ik voel me hier helemaal niet happy en ben dus ook alweer op zoek naar wat anders.



Liefs, Fleur
Alle reacties Link kopieren
Ook ik wil graag weg bij mijn huidige werkgever. Ben al enige tijd aan het solliciteren, maar tot nu toe (net :cry: ) niet aangenomen.

Het lijkt mij dat het, zeker aan het begin van je carriere, helemaal niet vreemd is om een aantal banen uit te proberen. Je moet immers nog uitzoeken wat bij jou past! Dus ga daar naar op zoek. Mijn ervaring is dat er veel mensen op zoek zijn, dus het kan wel even duren voor je wordt uitgenodigd. Maar laat je daardoor niet weerhouden. Ik merk zelf dat ik het iets makkelijker volhoud op mijn werk nu ik bezig ben met solliciteren.



Succes! :hug:
Alle reacties Link kopieren
Sydney, als jij er van overtuigd bent dat je daar weg moet dan weet je wat je te doen staat. Maar je schrijft dat je meestal pas weg wil als je alles hebt gedaan, geprobeerd en er iets van hebt opgestoken. Dat is precies mijn punt: je kunt ook uit deze situatie iets positiefs halen. Niet door te blijven doen wat je al hebt gedaan maar wel door je eigen handelen zodanig aan te passen dat je minder last hebt van degenen om je heen. Lastige collega's en leidingevenden kun je overal tegenkomen. Wat let je om te proberen er nog een tijdje het beste van te maken? Nu vertrekken betekent dat je op zoek gaat naar je derde baan in drie jaar tijd. Dat lijkt me bij het solliciteren een groter probleem dan je beperkte werkervaring en het is de vraag of je daar echt iets mee op schiet.
Alle reacties Link kopieren
Tientje79 schreef op 03 januari 2008 @ 09:19:

[...]





Dank! En nee hoor, ik heb me ook laten detacheren in de overheidswereld. Gewoon even googlen, komt vast wel wat tevoorschijn.
En ook als je buiten de overheid gedetacheerd wilt worden, hoef je niet in de commercieel/economische hoek te zitten. Hou er wel rekening mee dat de meeste interim/deta-bedrijven meerjarige werkervaring vereisen omdat een van de kernkwaliteiten van een gedetacheerde kracht over het algemeen is dat ie zich zeer snel kan inwerken in een organisatie op basis van ervaring en herkenning van zaken.
Alle reacties Link kopieren
wuiles schreef op 03 januari 2008 @ 16:20:

Sydney, als jij er van overtuigd bent dat je daar weg moet dan weet je wat je te doen staat. Maar je schrijft dat je meestal pas weg wil als je alles hebt gedaan, geprobeerd en er iets van hebt opgestoken. Dat is precies mijn punt: je kunt ook uit deze situatie iets positiefs halen. Niet door te blijven doen wat je al hebt gedaan maar wel door je eigen handelen zodanig aan te passen dat je minder last hebt van degenen om je heen. Lastige collega's en leidingevenden kun je overal tegenkomen. Wat let je om te proberen er nog een tijdje het beste van te maken? Nu vertrekken betekent dat je op zoek gaat naar je derde baan in drie jaar tijd. Dat lijkt me bij het solliciteren een groter probleem dan je beperkte werkervaring en het is de vraag of je daar echt iets mee op schiet.
Ja, dat jobhoppen schijnt niet zo populair te zijn. Gelukkig is mijn eerste baanwissel logisch: ik ging van een baan die los stond van mijn opleiding naar een baan die daarbij aansluit. En ik leer hier zeker van enstel me nu ook anders op dan in het begin, gewoon om m'n hoofd boven water te houden zeg maar. Wil alleen niet bitter worden of opbranden op m'n 24e. En het werken in wat een beetje een slangenkuil is, past gewoon niet bij me. Nogmaals: nu vertrekken is geen optie, omdat ik eerst iets anders moet hebben :-|
Alle reacties Link kopieren
Ikbenelfje schreef op 03 januari 2008 @ 16:02:

Ook ik wil graag weg bij mijn huidige werkgever. Ben al enige tijd aan het solliciteren, maar tot nu toe (net :cry: ) niet aangenomen.

Het lijkt mij dat het, zeker aan het begin van je carriere, helemaal niet vreemd is om een aantal banen uit te proberen. Je moet immers nog uitzoeken wat bij jou past! Dus ga daar naar op zoek. Mijn ervaring is dat er veel mensen op zoek zijn, dus het kan wel even duren voor je wordt uitgenodigd. Maar laat je daardoor niet weerhouden. Ik merk zelf dat ik het iets makkelijker volhoud op mijn werk nu ik bezig ben met solliciteren.



Succes! :hug:
Thank you! Jij ook succes en lees je eigen advies, want je hebt gelijk: volhouden, doorbijten en je komt er wel weg!
hoi iedereen,



zit in hetzelfde schuitje. Helemaal gehad met baan en organisatie. Op zich zijn de collega's wel oke hoor, maar zo inefficient gewoon. Had in de tussentijd een baan kunnen krijgen, maar door eigen toedoen (net relatie verbroken paar dagen ervoor) plus wat haken en ogen die eraan vastzaten (moest investeren in een auto waardoor ik er financieel op achteruit zou gaan ,wat het verschil tussen leven en overleven inhield) voor mij nee gezegd. EN nu spijt...relatiestress voorbij en ineens ziet het er stukken beter uit. Maar goed, nu op mijn werk dingen naar me toe trekken die het voor mij nog enigszins vol te houden maken, want zit echt te verpieteren en ga dood van binnen. Veel afspraken buiten de deur en de krenten uit de pap halen. En verder doorsolliciteren: veel open sollicitaties want echt interessante vacatures zie ik nog niet echt. Maar zoals iemand hier schreef: this too shall pass...



En Sydney, je bent nog jong. Vind het ook niet vreemd dat je van alles uitprobeert om te zoeken waar je sterke kant en interesses liggen. Als je het niet meer ziet zitten, gewoon doorsolliciteren hoor!



Succes allemaal!

Marah

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven