Werk & Studie
alle pijlers
Ontbinding van mijn vast arbeidscontract?
donderdag 17 april 2008 om 09:18
Graag zou ik jullie meningen over het volgende horen;
Sinds 2 maanden zit ik overspannen thuis omdat ik op mijn werk word gepest.
Ik heb al heel vaak bij mijn chef aangegeven dat het voor mij niet werkt maar deze zegt dat 'we allemaal volwassen zijn, en dit dan ook zelf kunnen oplossen.'
Idd, mijn chef is iemand die geen leiding wil geven en altijd de makkelijkste weg kiest.
Door omstandigheden is dit allemaal veel te laat opgepakt door de Arbo-dienst, maar mijn huidige bedrijfsarts is niks te verwijten.
Ik heb gisteren mijn 1e bezoek gehad bij hem en hij heeft zelf gevraagd wat ik denk dat ik het beste kan doen.
Nu ben ik natuurlijk overspannen en voor het argument dat hij mijn baas in de sloot moet gaan dumpen, was 'ie niet te vinden.
Hij kwam met het volgende voorstel:
1. Eerst proberen of we met een arbeidspsycholoog (mediator) nog tot samenwerking kunnen komen.
Omdat ik van frustratie al eens een rel heb geschopt op mijn afdeling en dit daarna is opgelost met 'we gaan gewoon volwassen met elkaar om', en dit niet is gelukt, heb ik daar een zwaar hoofd in.
2. Overplaatsing. Dit lijkt me de meest vriendelijke oplossing voor mij, alleen moet er wel ergens plaats zijn en moet het bedrijf hiermee akkoord gaan. Echter is het zo dat de middeleeuwse bedrijfscultuur mij zo slecht ligt, dat ik waarschijnlijk binnen niet al te lange termijn toch weg wil...
3. Ontbinding van mijn vaste contract. Dit is wel een erg radicale oplossing. Schijnbaar kunnen ze dit zo regelen dat ik dan niet verwijtbaar werkloos ben en wel een WW-uitkering krijg. (Weet iemand of dat zo is?) Er wordt dan een soort convenant opgesteld waarin precies staat wat mijn rechten (oprotpremie, getuigschrift, opleiding misschien...) en plichten staan.
Kunnen jullie me helpen denken, want in mijn overspannen toestand zie ik dit allemaal niet zo helder...
Sinds 2 maanden zit ik overspannen thuis omdat ik op mijn werk word gepest.
Ik heb al heel vaak bij mijn chef aangegeven dat het voor mij niet werkt maar deze zegt dat 'we allemaal volwassen zijn, en dit dan ook zelf kunnen oplossen.'
Idd, mijn chef is iemand die geen leiding wil geven en altijd de makkelijkste weg kiest.
Door omstandigheden is dit allemaal veel te laat opgepakt door de Arbo-dienst, maar mijn huidige bedrijfsarts is niks te verwijten.
Ik heb gisteren mijn 1e bezoek gehad bij hem en hij heeft zelf gevraagd wat ik denk dat ik het beste kan doen.
Nu ben ik natuurlijk overspannen en voor het argument dat hij mijn baas in de sloot moet gaan dumpen, was 'ie niet te vinden.
Hij kwam met het volgende voorstel:
1. Eerst proberen of we met een arbeidspsycholoog (mediator) nog tot samenwerking kunnen komen.
Omdat ik van frustratie al eens een rel heb geschopt op mijn afdeling en dit daarna is opgelost met 'we gaan gewoon volwassen met elkaar om', en dit niet is gelukt, heb ik daar een zwaar hoofd in.
2. Overplaatsing. Dit lijkt me de meest vriendelijke oplossing voor mij, alleen moet er wel ergens plaats zijn en moet het bedrijf hiermee akkoord gaan. Echter is het zo dat de middeleeuwse bedrijfscultuur mij zo slecht ligt, dat ik waarschijnlijk binnen niet al te lange termijn toch weg wil...
3. Ontbinding van mijn vaste contract. Dit is wel een erg radicale oplossing. Schijnbaar kunnen ze dit zo regelen dat ik dan niet verwijtbaar werkloos ben en wel een WW-uitkering krijg. (Weet iemand of dat zo is?) Er wordt dan een soort convenant opgesteld waarin precies staat wat mijn rechten (oprotpremie, getuigschrift, opleiding misschien...) en plichten staan.
Kunnen jullie me helpen denken, want in mijn overspannen toestand zie ik dit allemaal niet zo helder...
zondag 20 april 2008 om 14:43
Ik vind ook wel dat ze recht heeft op ww, maar omdat ze niet verwijtbaar werkloos is. Niet omdat ze ervoor betaald heeft. Want dan heeft iedereen recht op ww die nu een baan heeft en dat zou toch wat zijn. Als iedereen die ww-premie betaalt geen zin heeft om te werken maakt dat in jouw visie niks uit, want ze hebben er immers zelf voor betaald.
dinsdag 22 april 2008 om 13:49
Arghhh, ik krijg toch zo'n jeuk van dit soort opmerkingen! Zowel Flashy als ik opperde dat ze recht heeft omdat ze premie betaald. Maar jij plakt er maar direct een aanname en een visie aan vast die nergens op slaat. Waarom?
Wij beide hebben toch echt nergens aangegeven dat iedereen die geen zin heeft om te werken recht heeft op WW hoor. Even voor mijzelf sprekend, maar ik denk dat het ook voor Flashy geldt, we reageerde specifiek op deze situatie. Een situatie waar ze inderdaad niet verwijtbaar werkloos is en dus recht heeft op een WW uitkering (omdat ze er immers voor betaald in geval van dit soort omstandigheden) en niet onterecht een 'uitkering trekt' zoals een andere poster opperde.
woensdag 23 april 2008 om 18:36
Optie 3 kan d.m.v. een zgn. "vaststellingsovereenkomst". Deze is min of meer in de plaats van de oude pro forma-procedure gekomen en daarmee behoudt je dus inderdaad het recht op een WW-uitkering.
Mosterd: Ik zie dat Zwanger02 dit al duidelijk had uitgelegd...
Mosterd: Ik zie dat Zwanger02 dit al duidelijk had uitgelegd...
annbritt79 wijzigde dit bericht op 23-04-2008 18:38
Reden: Mosterd...
Reden: Mosterd...
% gewijzigd
donderdag 24 april 2008 om 11:59
Momenteel zit ik in mijn 'nadenkperiode'.
De bedrijfsarts heeft me twee weken de tijd gegeven om na te denken wat ik wil.
Optie 3 is -emotioneel gezien- de juiste keuze, maar ik denk dat het toch uitkomt op optie 2.
Er moet immers brood op de plank komen...
Dinsdag moet ik de bedrijfsarts gaan vertellen waarvoor ik kies.
Waar ik veel moeite mee heb is dat ik enorm twijfel; ik ben overspannen, dus m.i. niet in staat om zo'n beslissing te nemen.
Verdorie, ik ben nog niet eens in staat om mijn telefoon op te nemen, mijn e-mail te controleren, zo bang ben ik voor akelige berichten van mijn werk! Ook visite ontvangen wil ik niet, dit kan ik nu gewoon echt niet aan!
Dat ga ik ook allemaal tegen de bedrijfsarts zeggen, maar ik vrees dat hij me toch terug aan het werk gaat sturen. Dit is de laatste jaren tenslotte de trend op het gebied van ziekteverzuim.
Het maakt me zo vreselijk nijdig, dat ik ziek ben door die rotcollega's en rotbaas! Zij misdragen zich tegenover mij en IK moet ervoor boeten, zo voel ik het!
De bedrijfsarts heeft me twee weken de tijd gegeven om na te denken wat ik wil.
Optie 3 is -emotioneel gezien- de juiste keuze, maar ik denk dat het toch uitkomt op optie 2.
Er moet immers brood op de plank komen...
Dinsdag moet ik de bedrijfsarts gaan vertellen waarvoor ik kies.
Waar ik veel moeite mee heb is dat ik enorm twijfel; ik ben overspannen, dus m.i. niet in staat om zo'n beslissing te nemen.
Verdorie, ik ben nog niet eens in staat om mijn telefoon op te nemen, mijn e-mail te controleren, zo bang ben ik voor akelige berichten van mijn werk! Ook visite ontvangen wil ik niet, dit kan ik nu gewoon echt niet aan!
Dat ga ik ook allemaal tegen de bedrijfsarts zeggen, maar ik vrees dat hij me toch terug aan het werk gaat sturen. Dit is de laatste jaren tenslotte de trend op het gebied van ziekteverzuim.
Het maakt me zo vreselijk nijdig, dat ik ziek ben door die rotcollega's en rotbaas! Zij misdragen zich tegenover mij en IK moet ervoor boeten, zo voel ik het!
donderdag 24 april 2008 om 16:16
mooi dat de bedrijfsarts je twee weken "bedenktijd" heeft gegeven maar waar haalt hij het vandaan om je zo voor het blok te zetten?!? Je zegt dat je overspannen bent, is dit ook bekend bij je husarts, loop je bij een psycholoog of wat dan ook? vind het namelijk niet niet echt kies deze nadenkperiode en de kans is groot dat je straks als je weer begint opnieuw gaat uitvallen. Je zegt het zelf al, eigenlijk kún je nu geen weloverwogen keuze maken, nou doe dat dan ook niet!
heel veel sterkte en hou je poot stijf!
heel veel sterkte en hou je poot stijf!
