Werk & Studie alle pijlers

Onzeker re-integratie

15-05-2020 16:56 25 berichten
Na een lange periode psychisch ziek te zijn geweest ben ik weer begonnen met reintegreren. Ik vind het erg spannend en ben erg onzeker geworden of ik het allemaal nog wel kan. Wie heeft er ook gereïntegreerd en heeft er goede tips?
Alle reacties Link kopieren
Hi, spannend! Ga je re-integreren in je oude baan of begin je met iets helemaal nieuws?
Alle reacties Link kopieren
Doe het stap voor stap.
Kleine beetjes in een keer en niet meteen een heftige meeting willen notuleren bijvoorbeeld.

Probeer of je mag beginnen met de taken waar je voor je ziekte het beste in was en die je zelfvertrouwen kunnen geven.

Probeer ook open en eerlijk te zijn over je herstel tegen je collega's. Dat scheelde bij mij heel veel in begrip en steun.

Succes, je kunt het!
Huts!
sprankelend schreef:
15-05-2020 17:11
Hi, spannend! Ga je re-integreren in je oude baan of begin je met iets helemaal nieuws?
Ik ga reintegreren in mijn oude baan
Alle reacties Link kopieren
Dus je oude baan is nog "open"? Waarschijnlijk betekent dat dat je collega's gedurende jouw afwezigheid harder hebben moeten werken om jouw werkzaamheden op te vangen. En waarschijnlijk hebben ze dat best graag gedaan, maar zou het niet aardig zijn voor die collega's een bloemetje mee te nemen en dank je wel te zeggen?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
15-05-2020 18:17
Dus je oude baan is nog "open"? Waarschijnlijk betekent dat dat je collega's gedurende jouw afwezigheid harder hebben moeten werken om jouw werkzaamheden op te vangen. En waarschijnlijk hebben ze dat best graag gedaan, maar zou het niet aardig zijn voor die collega's een bloemetje mee te nemen en dank je wel te zeggen?
:facepalm:
geneet van 't laeve
Alle reacties Link kopieren
Baankje1 schreef:
15-05-2020 18:34
:facepalm:
Waarom zou dat niet aardig zijn?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
Zelf geen ervaring mee maar wel een collega. Zij kwam weer wat uren werken en haar uren werden heel snel opgebouwd. Dit ging dus veel te snel. Toen kwam ze weer thuis te zitten. Echt heel erg sneu. Advies: probeer rustig aan op te bouwen, verwacht niet alles in 1 keer, neem je tijd.
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
15-05-2020 18:17
Dus je oude baan is nog "open"? Waarschijnlijk betekent dat dat je collega's gedurende jouw afwezigheid harder hebben moeten werken om jouw werkzaamheden op te vangen. En waarschijnlijk hebben ze dat best graag gedaan, maar zou het niet aardig zijn voor die collega's een bloemetje mee te nemen en dank je wel te zeggen?
Uhm.. dat is heel aardig, maar dan is het net of ze sorry moet zeggen. Dat is natuurlijk niet het geval. Haar collega’s zouden haar een bloemetje moeten geven omdat het fijn is dat ze er weer is. Bij mijn collega die een burn out had hebben we allemaal lekkere dingen gemaakt voor haar de dag dat ze terug kwam. Dat was voor haar echt een fijn warm welkom terug welkom.
Alle reacties Link kopieren
DaCities schreef:
15-05-2020 17:50
Ik ga reintegreren in mijn oude baan
Dat is goed nieuws, want die kon je al. Dat is dus alleen even lastig om op te durven vertrouwen.
Aan mijn persoonlijke re-integratie verhaal heb je niet zoveel, maar de twee beste tips die ik voor je hebt zijn dat langzaam starten je beste vriend is en dat het zeker in het begin een dikke tip is om een hoge prioriteit toe te kennen aan zelfzorg.

Langzaam omdat je de druk op je prestatie heel hoog hebt liggen (vandaar ook je nood een topic te openen) en jouw langzaam voor de mensen om je heen dus waarschijnlijk niet eens langzaam is. En ook omdat je niet wil re-integreren voor een maand maar als het even meezit voor altijd. Daar hebben je collega's en je werkgever ook het meeste aan, dus win/win. Ga je re-integreren aan de hand van een bedrijfsarts? Die kan je ook helpen met afremmen door het opstellen van haalbare schema's van de uren waar je mee start en gaat uitbreiden.

Zelfzorg omdat het belangrijkste is dat je het volhoudt. Dus als jouw ding om je hoofd lekker fris te houden is een avondwandeling maken en dat schiet er steeds bij in omdat je te moe bent van het aantal uren dat je hebt gemaakt dan moet je terug in uren, niet in avondwandelingen.

Ik weet niet waarom je uitgevallen bent en of dat met je werk te maken heeft gehad. Maar het is duidelijk dat het in ieder geval (tijdelijk) niet verenigbaar was met het uitvoeren van je baan. Omdat je dat nu en in de toekomst wel wil doen is het belangrijk dat je een balans vindt waarin dat soepel mogelijk is. Een balans vind je niet door in één keer volle bak te gaan in verwachtingen van jezelf. Balans zoek je door kleine stappen te zetten en zo snel te ontdekken wat kan en wat net niet meer kan. Zo kan je zonder grote brokken te maken steeds in de buurt van je eigen grens blijven en die langzaam maar zeker oprekken.

Dat je collega's een tandje harder hebben moeten lopen hoortgewoon bij het feit dat werken mensenwerk is en mensen nou eenmaal niet altijd 100% on top of their game zijn. Als je werkgever geen vervanger heeft aangetrokken om jouw volledige FTE op te vangen dan is hij of zij daar de verantwoordelijke voor, niet jij. Dus voel je alsjeblieft niet ook nog verantwoordelijk voor het leed van anderen.
Hoelang was je ziek en waar ben je onzeker over?
Alle reacties Link kopieren
Verschillendesokken schreef:
15-05-2020 19:03
Uhm.. dat is heel aardig, maar dan is het net of ze sorry moet zeggen. Dat is natuurlijk niet het geval. Haar collega’s zouden haar een bloemetje moeten geven omdat het fijn is dat ze er weer is. Bij mijn collega die een burn out had hebben we allemaal lekkere dingen gemaakt voor haar de dag dat ze terug kwam. Dat was voor haar echt een fijn warm welkom terug welkom.
Ook dat is fijn, maar het is ook fijn als je, terugkomend na een lange periode van afwezigheid en je weet dat je collega's de shit voor je opgevangen hebben, daar wat waardering voor toont.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
15-05-2020 19:13
Ook dat is fijn, maar het is ook fijn als je, terugkomend na een lange periode van afwezigheid en je weet dat je collega's de shit voor je opgevangen hebben, daar wat waardering voor toont.
Zou je dit advies ook geven als TO iets lichamelijks had?

Ik zou het zo ongemakkelijk en ongepast vinden als een collega dat deed.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Alle reacties Link kopieren
Weet niet hoe lang je er uit bent geweest en wat voor job je hebt, maar wellicht goed om de eerste week gewoon mee te kijken met collega en je gewoon te verdiepen in stand van zaken binnen de afdeling?

Ik ben zelf niet gereintegreerd, maar mijn collega is er heel lang uit geweest. Wat ik merk is dat er toch wat werkwijzen zijn veranderd en dat het team is verder gegaan. Die collega is blijven hangen zeg maar, waardoor het voor haar lastig is om nu mee te denken.

Vanuit bedrijfsarts zal je wel advies krijgen om elke 2 weken een stap op te bouwen, maar trek ajb aan de bel als het echt niet gaat. Ga niet mooi weer spelen als het teveel is.
Als je later terugval krijgt ben je verder van huis.
Alle reacties Link kopieren
Ik volg, dit momenteel met een burn out. Het is bij mij nog een stukje lastiger want ik kan waarschijnlijk niet terug keren bij m'n werk. Geen idee hoe dat verder gaat.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
Alle reacties Link kopieren
Ik volg ook even.
Begin binnenkort met reïntegreren na zo’n 10 maanden afwezigheid ivm borstkanker. Ik merk dat ik het spannend vind, ik keer terug naar mijn oude baan, maar er zijn wel veel veranderingen én er zijn drie nieuwe collega’s in mijn team. Ik heb al aangegeven dat ik graag weer vanaf het begin ingewerkt wil worden, om fouten te voorkomen. Dat vond mijn leidinggevende een verstandige keuze.
pejeka schreef:
15-05-2020 19:13
Ook dat is fijn, maar het is ook fijn als je, terugkomend na een lange periode van afwezigheid en je weet dat je collega's de shit voor je opgevangen hebben, daar wat waardering voor toont.
Er zijn ook mensen die graag wat harder lopen voor een collega die ziek is.
vivagirl2013 schreef:
15-05-2020 19:10
Hoelang was je ziek en waar ben je onzeker over?
Zo’n half jaar eruit. Onzeker of ik het nog wel kan en wel kan bijbenen. Branche met veel en snel ontwikkelingen. Dus heb best veel gemist
MIDA schreef:
16-05-2020 11:15
Ik volg ook even.
Begin binnenkort met reïntegreren na zo’n 10 maanden afwezigheid ivm borstkanker. Ik merk dat ik het spannend vind, ik keer terug naar mijn oude baan, maar er zijn wel veel veranderingen én er zijn drie nieuwe collega’s in mijn team. Ik heb al aangegeven dat ik graag weer vanaf het begin ingewerkt wil worden, om fouten te voorkomen. Dat vond mijn leidinggevende een verstandige keuze.
Wat slim om aan te geven weer ingewerkt te willen worden. Dat is voor mij misschien ook nog een goede
Alle reacties Link kopieren
DaCities, hoe gaat het met je ben je inmiddels al begonnen? En hoe bevalt het?

Ik heb vandaag na een gesprek met de bedrijfsarts besloten om na Pinksteren weer te beginnen. Om te beginnen met 2x per week twee tot vier uur. En dan na drie weken 3x per week twee tot vier uur. Ik werk ‘maar’ 20 uur per week (2,5 dag) dus dan zit ik alweer heel snel bijna aan mijn normale uren. Ik hoop dat ik me niet teveel door de bedrijfsarts heb laten overbluffen, want ik vind vier uur per dag meteen wel heftig. Ik heb dinsdag een gesprek met mijn leidinggevende en daar wil ik toch aangeven dat ik graag met twee uur per dag wil beginnen.
MIDA schreef:
26-05-2020 14:52
DaCities, hoe gaat het met je ben je inmiddels al begonnen? En hoe bevalt het?

Ik heb vandaag na een gesprek met de bedrijfsarts besloten om na Pinksteren weer te beginnen. Om te beginnen met 2x per week twee tot vier uur. En dan na drie weken 3x per week twee tot vier uur. Ik werk ‘maar’ 20 uur per week (2,5 dag) dus dan zit ik alweer heel snel bijna aan mijn normale uren. Ik hoop dat ik me niet teveel door de bedrijfsarts heb laten overbluffen, want ik vind vier uur per dag meteen wel heftig. Ik heb dinsdag een gesprek met mijn leidinggevende en daar wil ik toch aangeven dat ik graag met twee uur per dag wil beginnen.
@dacities Ben ook benieuwd hoe het met je gaat?

@mida let goed op jezelf en luister goed naar je lichaam. Te snel opbouwen, kan er ook voor zorgen dat je weer wederom volledig uitvalt. Dus per week goed nagaan of het niet te snel gaat en laat je niets aanpraten.
Alle reacties Link kopieren
vivagirl2013 schreef:
26-05-2020 15:24

@mida let goed op jezelf en luister goed naar je lichaam. Te snel opbouwen, kan er ook voor zorgen dat je weer wederom volledig uitvalt. Dus per week goed nagaan of het niet te snel gaat en laat je niets aanpraten.
Dat is gemakkelijker gezegd als gedaan, ik kan slecht nee zeggen o_o
En als ik eerlijk ben voel ik me echt goed, het is meer mentaal dat ik er moeite mee heb.
Ik merk ook dat het hele verwerken van mijn ziekte nu eigenlijk pas begint, nu de behandelingen klaar zijn.
Ik denk dat dat door veel mensen onderschat wordt.
Het klopt wat je zegt. Mensen snappen niet waar je doorheen gaat en jij zelf Kan dat ook hebben. Je zit er middenin en soms is het dan lastig. Je kan bij gesprekken aangeven dat je erover nadenkt als men iets van je verlangt. Daarbij is het belangrijk dat je de vinger op de pols houdt en vooral in gesprek blijft met werkgever. Dit kan bijvoorbeeld een keer per week. Dan laat je zien dat je meewerkt en meedenkt aan de re-integratie
Alle reacties Link kopieren
Het scheelt dat mijn leidinggevende precies weet hoe het is, ze heeft zelf ook borstkanker gehad. En ik heb goed contact, we hebben een vrij informeel bedrijf. Ach ik ga volgende week eerst maar eens praten, misschien valt het wel heel erg mee.
Komt goed. Eerste stap is altijd de grootste stap. Succes.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven