Opleiding Voeding & diëtetiek

Als je de opleiding fysiotherapie eerste jaar met redelijk gemak kan doen dan lukt voeding en dietetiek ook wel. Fysio wordt moeilijker ervaren en is ook meer uitval in het 1e jaar. Ik zou alleen het werk als dietiste niet zo leuk vinden als fysio. Ook wetenschappelijk niveau is bij fysio veel verder dan bij dietetiek.

Er is bijna geen werk daarin, weet je zeker dat je wil switchen?

Ik heb V&D gedaan, niet afgemaakt. Inmiddels wel al 20 jaar geleden. Ik heb het gedaan na VWO, met scheikunde. HAVO-niveau scheikunde was echt wel vereist, maar er waren destijds wel mogelijkheden voor een bijspijkercursus gedurende de zomer. Ik had meer moeite met fysiologie als de chemie

Ik zou bij de fysio studie blijven ik heb ook getwijfeld, diëtist heeft minder werk dan de fysio. Maar als je fysio echt niet leuk vindt ja dan kun je beter stoppen.

Ik studeer zelf fysiotherapie dit is een lastigere opleiding dan v&d dus dat kan je wel.

Denk goed na.

mariposa2 schreef: ↑

17-05-2020 21:54

Er is bijna geen werk daarin, weet je zeker dat je wil switchen?

Dit. Ik wilde de opleiding gaan doen, maar de kansen op een baan zijn om te huilen. Het meeste kans op een inkomen heb je als je je eigen praktijk begint. Nou, dat wilde ik al niet dus ben ik iets heel anders gaan doen.

Fysio is loting, of niet? Hoe goed ben je met je betavakken? Heb je wel een basis in biologie?

Hoe komen de fysio-volgens erbij dat die opleiding moeilijker zou zijn dan V&D? Waar is dat op gebaseerd? Hoe kun je dat weten als je niet zelf beide opleidingen hebt gevolgd?
Ik heb zelf V&D in Nijmegen gedaan, inmiddels alweer 30 jaar geleden. Ik vond het een heel interessante opleiding, met een mooie afwisseling van theorie en - destijds nog heel veel - praktijk (ook heel veel koken, dat schijnt tegenwoordig grotendeels wegbezuinigd te zijn). Biochemie was wel pittig. In mijn jaar zat een mede-studente die van de HLO (hoger laboratorium onderwijs) kwam, volgens haar was het niveau van biochemie gelijk met het HLO.

Ik vond chemie pittig, maar heb het wel gehaald door er veel tijd in te steken. Zoals al genoemd is de werkgelegenheid niet echt fantastisch. Ik doe nu een andere tak van sport in de zorg.

Ha. Mijn opleiding + 20 jaar terug. Ik heb er destijds geen werk mee gevonden dat me lag. Ik werd gek in het lab waar ik na mijn stage mocht blijven en werd aangenomen. Daarna nog een tijdje het dieet voor een zorginstelling gemaakt, maar dat zag ik me ook niet nog jaren doen. Daarna ben ik gaan zwerven tussen banen, werden veel woonzorginstellingen vervangen door andere woonvormen, veranderde de voedingsinzichten en ik zag mezelf geen zelfstandig diëtist zijn.

Ik ben altijd goed geweest in betavakken, dus ik had geen probleem met chemie. Ze begonnen daar op een heel laag niveau, maar het niveau ging destijds vrij snel omhoog en veel klasgenoten hadden daar moeite mee en haakten af.

Het is een lastige opleiding om ander werk mee te vinden. Ik heb het idee dat de opleiding in het werkveld laag staat aangeschreven. Of dat terecht is, is een tweede, maar het is wel iets waarmee je te maken kunt krijgen als je iets anders wilt.

Ik koos destijds voor de opleiding, omdat hij me leuk leek en ik me te weinig verdiepte in het werk dat je ermee ging doen. Dus na een paar jaar lekker veel koken kwam ik in een lab terecht waar we de hoeveelheid voedingsstoffen in voedsel testten en daarna zat ik in een kantoortje waar ik de hoeveelheid aardappelpuree en rijst voor een zorginstelling uitrekende op basis van de minimale hoeveelheid calorieën en voedingsstoffen die een mens nodig had.

Weinig werk.

Een kennis van me is drie jaar geleden afgestudeerd in Den Haag. Ze werkt nu deeltijd, als zelfstandig diëtiste.
Maar goed dat haar man een voltijds goedbetaalde baan heeft.
Want ze moet altijd maar wachten of klanten haar weten te vinden.

Een nicht van me heeft twintig jaar geleden V&D gedaan. Zelfde verhaal. Man voltijdsbaan. Zij deeltijd diëtiste en oprichter van de afvalgroep in het dorp.
Nu, jaren later, werkt ze als administratief medewerker.

En tegenwoordig hebben diëtisten concurrentie van zelfbenoemde Health coaches, Vitaliteitscoaches en Life style coaches.
Plus alle medewerkers van <vul afslankapparaat of preparaten in> die cliënten een koolhydraatarm dieet of shakedieet aanpraten.

Dat klopt wel. Al toen ik de opleiding ging volgen (meer dan 30 jaar terug dus) werd aangegeven dat het niet mee zou vallen om voltijds werk te vinden als diëtist. De opleiding stond in elk geval destijds heel goed aangeschreven en was erg veelzijdig en interessant, maar met het beroep zelf lag dat moeilijker en nog steeds. Het imago van de met het vermanende vingertje zwaaiende strenge juf met een weegschaal onder haar arm, was hardnekkig. Ook toen al was er feitelijk werk te over, maar bleef de financiering mijlenver achter. De fysiotherapeuten hadden bijvoorbeeld een hogere functiewaarderingsgroep bedongen. De diëtistenvereniging heeft het toen het erop aankwam gewoon laten liggen. Ik vermoed dat het ermee te maken had, dat vrijwel alle diëtisten toen vrouw waren (in de tijd dat ik de opleiding volgde, hadden we slechts drie of vier mannelijke studenten in het gebouw) en toch wat minder ambitieus; vaak getrouwd met mannen met goede banen en tevreden met een parttime baan in een ziekenhuis of instelling, of een kleine eigen praktijk, niet afhankelijk van eigen inkomen.
Ik werk de laatste pakweg tien jaar alleen nog in de diëtetieksfeer voor een groot voedingsonderzoek, samen met zo'n 25 andere diëtisten en onderzoeksdiëtisten. Er is wel een verschil tussen de oudere en jongere garde. Er zijn echt wel een paar ambitieuze dames bij met een eigen praktijk, die heel goed aan de weg timmeren en het druk hebben. De wat oudere dames werken vaak maar een paar uurtjes in de week.
Ik vind dat je veel kanten op kunt met de opleiding, maar je moet het zelf waarmaken. Het hangt uiteraard ook helemaal af van je eigen interesses; liggen die op wetenschappelijk vlak, dan kun je na de opleiding bijvoorbeeld nog een vervolgstudie doen in Wageningen.
Dat je geen zin hebt om in een verpleeghuis voeding uit te gaan rekenen, kan ik me trouwens helemaal voorstellen. Toch, als je dat zou kunnen combineren met deels meewerken in de keuken en persoonlijke consulten, is het weer een ander verhaal.