Werk & Studie
alle pijlers
Opzeggen?
woensdag 20 augustus 2008 om 22:35
Zijn er toevallig mensen met ervaring van het opzeggen van een baan, zonder dat je een vervolgbaan had? Kiezen voor zekerheid en pas ontslag nemen als je je die nieuwe baan hebt, of gewoon stoppen en eventueel de tijd opvullen met uitzendbaantjes?
Momenteel zit ik een jaar bij een werkgever en had ik het erg naar mijn zin. Wel een baan onder mijn niveau, maar altijd plezier in mijn werk. Maar de laatste periode begint het me toch een beetje tegen te staan, het werk wordt steeds meer en gaat een beetje op de automatische piloot. En nieuwe uitdagingen zie ik voorlopig ook niet. Ik zit vast aan een opzegtermijn van twee maanden...dus pas opzeggen wanneer een nieuwe baan in zicht is blijft ook lastig. Werkgevers willen vaak toch wel dat je zsm kunt beginnen.
Zouden jullie zo maar opzeggen en het risico nemen om over twee maanden zonder werk te zitten?
Groetjes
Momenteel zit ik een jaar bij een werkgever en had ik het erg naar mijn zin. Wel een baan onder mijn niveau, maar altijd plezier in mijn werk. Maar de laatste periode begint het me toch een beetje tegen te staan, het werk wordt steeds meer en gaat een beetje op de automatische piloot. En nieuwe uitdagingen zie ik voorlopig ook niet. Ik zit vast aan een opzegtermijn van twee maanden...dus pas opzeggen wanneer een nieuwe baan in zicht is blijft ook lastig. Werkgevers willen vaak toch wel dat je zsm kunt beginnen.
Zouden jullie zo maar opzeggen en het risico nemen om over twee maanden zonder werk te zitten?
Groetjes
woensdag 20 augustus 2008 om 22:39
woensdag 20 augustus 2008 om 22:39
woensdag 20 augustus 2008 om 22:52
Ik heb het zelf wel een keer gedaan. Maar wil je wel waarschuwen dat het belangrijk is om een goede buffer te hebben.
Ik had bijvoorbeeld veel geld gespaard waardoor ik het zonder werk een half jaar uit kon houden, had een vriend die mij steunde (na dat half jaar zou hij dat ook financieel doen) en heb hele lage vaste lasten.
Zet dus even goed op een rij wat jouw verplichtingen zijn (financieel en partner en of kinderen) voordat je een beslissing neemt.
Let je er ook op dat de economie op dit moment wel achter uit gaat. Dat betekent dat er ook minder banen zullen komen. De ene sector is daar gevoeliger voor dan de andere, dus dat is iets waar je ook over na moet denken.
Ik had bijvoorbeeld veel geld gespaard waardoor ik het zonder werk een half jaar uit kon houden, had een vriend die mij steunde (na dat half jaar zou hij dat ook financieel doen) en heb hele lage vaste lasten.
Zet dus even goed op een rij wat jouw verplichtingen zijn (financieel en partner en of kinderen) voordat je een beslissing neemt.
Let je er ook op dat de economie op dit moment wel achter uit gaat. Dat betekent dat er ook minder banen zullen komen. De ene sector is daar gevoeliger voor dan de andere, dus dat is iets waar je ook over na moet denken.
woensdag 20 augustus 2008 om 22:55
ik ben ook iemand van zekerheden, maar toch heb ik een keer een baan opgezegd waarin ik me heel erg ongelukkig voelde zonder dat ik al een andere baan had. De opzegtermijn was maar liefst 3 maanden. Ik wist zeker dat mijn geestelijke gezondheid ernstig in gevaar zou komen als ik pas zou opzeggen nadat ik elders een handtekening onder een contract had gezet. Het was zo'n ontzettende opluchting dat ik had opgezegd!!!!
Ik denk dat je zelf het beste kan inschatten wat je kans is om snel aan ander werk te komen. Soms moet je gewoon een risico nemen als je vooruit wilt komen. Ik ben er achteraf heel erg blij mee geweest in in ieder geval. (i.t.t. mijn vader - die ging echt hyperventileren van mijn mededeling en dacht dat ik voorgoed verloren was voor de wereld van verstandige en verantwoordelijke mensen....)
Ik denk dat je zelf het beste kan inschatten wat je kans is om snel aan ander werk te komen. Soms moet je gewoon een risico nemen als je vooruit wilt komen. Ik ben er achteraf heel erg blij mee geweest in in ieder geval. (i.t.t. mijn vader - die ging echt hyperventileren van mijn mededeling en dacht dat ik voorgoed verloren was voor de wereld van verstandige en verantwoordelijke mensen....)
woensdag 20 augustus 2008 om 23:10
Het hangt er maar net vanaf of je met jouw ervaring en beroep makkelijk ander werk kan krijgen, lijkt me. Ik heb zelf een keer een baan op eigen initiatief opgezegd, maar ik wist vooraf dat ik direct voor mezelf kon beginnen en daar genoeg (zij het veel minder) mee zou kunnen verdienen. Het gaf mij een geweldig gevoel om niet van een vervelende baan afhankelijk te zijn en voor mezelf te kunnen zorgen, het is mij heel goed bevallen!
woensdag 20 augustus 2008 om 23:50
Momenteel is het toch nog steeds voor werknemers gunstig om werk te krijgen. Hangt idd af van opleiding en ervaring en je eisen. Maar ik heb het ook gedaan, heb nu 2 uitzendbanen achter de rug en op zoek naar een nieuwe. Ik heb wel genoeg achter de hand om het een tijdje uit te zingen. En via uitzendbureaus willen ze dat je snel kunt beginnen en dat is mijn geluk nu.
donderdag 21 augustus 2008 om 01:01
quote:Esther1982 schreef op 20 augustus 2008 @ 22:35:
En nieuwe uitdagingen zie ik voorlopig ook niet. Ik zit vast aan een opzegtermijn van twee maanden...dus pas opzeggen wanneer een nieuwe baan in zicht is blijft ook lastig. Werkgevers willen vaak toch wel dat je zsm kunt beginnen.
Zouden jullie zo maar opzeggen en het risico nemen om over twee maanden zonder werk te zitten?
Groetjes
Hoi Esther,
Het lijkt me dat jij zelf het beste in kunt schatten of het praktisch goed voor je is om te stoppen zonder zicht op een vervolgbaan en inkomsten. En, angst is een slechte raadgever. Het is wel handig om realistisch te zijn; bijv mbt het betalen van je rekeningen en in staat zijn te blijven eten en drinken
Daarnaast:
* Hoe weet je dat werkgevers willen dat je zsm kunt beginnen en dat ze je dus geen 2 maanden geven? Veel werkgevers werken met opzegtermijnen. Het kan zomaar zijn een bedrijf op zoek is naar een erg goede werknemer en dat ze daarom rekening houden met een evt latere startdatum. Zeker met de krapte op de arbeidsmarkt..Ik hield altijd rekening met evt opzegtermijnen (ik werkte voorheen als HR Manager), dat calculeer je in als bedrijf.
* Heb je al eens een gesprek gevoerd bij je huidige werkgever over mogelijkheden? Met je manager of vertrouwenspersoon?
En nieuwe uitdagingen zie ik voorlopig ook niet. Ik zit vast aan een opzegtermijn van twee maanden...dus pas opzeggen wanneer een nieuwe baan in zicht is blijft ook lastig. Werkgevers willen vaak toch wel dat je zsm kunt beginnen.
Zouden jullie zo maar opzeggen en het risico nemen om over twee maanden zonder werk te zitten?
Groetjes
Hoi Esther,
Het lijkt me dat jij zelf het beste in kunt schatten of het praktisch goed voor je is om te stoppen zonder zicht op een vervolgbaan en inkomsten. En, angst is een slechte raadgever. Het is wel handig om realistisch te zijn; bijv mbt het betalen van je rekeningen en in staat zijn te blijven eten en drinken
Daarnaast:
* Hoe weet je dat werkgevers willen dat je zsm kunt beginnen en dat ze je dus geen 2 maanden geven? Veel werkgevers werken met opzegtermijnen. Het kan zomaar zijn een bedrijf op zoek is naar een erg goede werknemer en dat ze daarom rekening houden met een evt latere startdatum. Zeker met de krapte op de arbeidsmarkt..Ik hield altijd rekening met evt opzegtermijnen (ik werkte voorheen als HR Manager), dat calculeer je in als bedrijf.
* Heb je al eens een gesprek gevoerd bij je huidige werkgever over mogelijkheden? Met je manager of vertrouwenspersoon?
donderdag 21 augustus 2008 om 07:29
Deze vraag heb ik al eerder voorbij zien komen op deze pijler, maar dan meestal in combinatie met iemand die emotioneel helemaal er doorheen zat door het werk. Dat bespeur ik bij jou niet, je geeft eerder de indruk dat het werk zelf wat saai en routineus geworden is.
Ik kan me voorstellen dat twee maanden opzeg termijn een probleem lijkt te zijn voor je, maar om daar zekerheid voor op te geven? Dan zou ik toch eerst eens kijken hoever je met solliciteren komt terwijl je eerlijk aangeeft dat je 2 maanden opzeg termijn hebt. Als dat niet wil, dan kun je altijd nog je baan opzeggen zonder een nieuwe baan te hebben.
In hoeverre zijn die twee maanden opzeg termijn bij jou rechtsgeldig? In de wet staat één maand opzeg termijn, tenzij de CAO afwijkt, of tenzij je contract afwijkt, maar dan moet daar (contract) ook een opzegtermijn voor de werkgever van minimaal 4 maanden in bedongen zijn.
Ik kan me voorstellen dat twee maanden opzeg termijn een probleem lijkt te zijn voor je, maar om daar zekerheid voor op te geven? Dan zou ik toch eerst eens kijken hoever je met solliciteren komt terwijl je eerlijk aangeeft dat je 2 maanden opzeg termijn hebt. Als dat niet wil, dan kun je altijd nog je baan opzeggen zonder een nieuwe baan te hebben.
In hoeverre zijn die twee maanden opzeg termijn bij jou rechtsgeldig? In de wet staat één maand opzeg termijn, tenzij de CAO afwijkt, of tenzij je contract afwijkt, maar dan moet daar (contract) ook een opzegtermijn voor de werkgever van minimaal 4 maanden in bedongen zijn.
donderdag 21 augustus 2008 om 09:10
Maar hoe solliciteer je dan, als je een 40-urige werkweek heb? (zoals ik ...). Ik wil mijn baas niet laten weten dat ik weg wil (voor het geval ik niets vind), maar om nou te liegen over een tandartsafspraak oid als je een gesprek hebt, vind ik ook niet kunnen.
Ik bedoel: als je geen werk hebt, kun je wel makkelijker op gesprek gaan, heb je meer tijd om te zoeken etc. Hoe pak je dit dan aan?
Ik bedoel: als je geen werk hebt, kun je wel makkelijker op gesprek gaan, heb je meer tijd om te zoeken etc. Hoe pak je dit dan aan?
donderdag 21 augustus 2008 om 11:36
quote:drempel schreef op 21 augustus 2008 @ 09:10:
Maar hoe solliciteer je dan, als je een 40-urige werkweek heb? (zoals ik ...). Ik wil mijn baas niet laten weten dat ik weg wil (voor het geval ik niets vind), maar om nou te liegen over een tandartsafspraak oid als je een gesprek hebt, vind ik ook niet kunnen.
Ik bedoel: als je geen werk hebt, kun je wel makkelijker op gesprek gaan, heb je meer tijd om te zoeken etc. Hoe pak je dit dan aan?De cv monteur, ze komen mijn nieuwe bankstel brengen, kind heeft opvoering op school. Gewoon een smoes dus. De tandarts e.d. is voor mij geen optie want dat is bij ons in de baas zijn tijd en ik vind dat ik het niet kan maken dat mijn werkgever mij zit door te betalen als ik ergens aan het solliciteren ben.
Maar hoe solliciteer je dan, als je een 40-urige werkweek heb? (zoals ik ...). Ik wil mijn baas niet laten weten dat ik weg wil (voor het geval ik niets vind), maar om nou te liegen over een tandartsafspraak oid als je een gesprek hebt, vind ik ook niet kunnen.
Ik bedoel: als je geen werk hebt, kun je wel makkelijker op gesprek gaan, heb je meer tijd om te zoeken etc. Hoe pak je dit dan aan?De cv monteur, ze komen mijn nieuwe bankstel brengen, kind heeft opvoering op school. Gewoon een smoes dus. De tandarts e.d. is voor mij geen optie want dat is bij ons in de baas zijn tijd en ik vind dat ik het niet kan maken dat mijn werkgever mij zit door te betalen als ik ergens aan het solliciteren ben.
donderdag 21 augustus 2008 om 11:40
donderdag 21 augustus 2008 om 11:41
Hoi Esther,
Ik zat kort geleden in een vergelijkbare situatie als jij: eigenlijk had ik het prima naar mijn zin bij mijn werkgever. Leuke samenwerking met baas en collega's, goed salaris, dichtbij huis etc etc. Maar het werk was beneden mijn niveau en dat ik geen voldoening meer uit mijn werk haalde, begon steeds harder aan me te knagen. Ik deed mijn werk zelf nog nét niet met tegenzin, maar wilde wel voorkomen dat ik wel met tegenzin naar mijn werk zou gaan. Omdat mijn baas mij niet het soort werk kon bieden wat ik graag wil doen, heb ik dus opgezegd zonder een nieuwe baan in het vooruitzicht te hebben. Sinds 2 weken ben ik klaar met werken en heb nog geen idee wat ik verder wil gaan doen, dus ik ben lekker vakantie aan het vieren. Met het salaris van mijn man en een spaarpotje kunnen we een hele tijd vooruit zonder dat we
door het wegvallen van mijn salaris in financiële problemen komen. Ik heb er bewust voor gekozen om nu even de tijd te nemen om te kijken wat ik precies verder wil gaan doen qua werk. Het is voor mij geen probleem om morgen weer een nieuwe baan te hebben in het soort werk dat ik doe, maar dan weet ik dat ik binnen een half jaar als het nieuwe eraf is weer niet de voldoening haal uit het werk die ik graag zou willen.
Ik merk nu al dat deze stap (opzeggen zonder nieuwe baan in het vooruitzicht) mij nu al weer nieuwe kansen oplevert. Inmiddels ben ik via via door 2 werkgevers uitgenodigd om eens te komen praten over eventuele mogelijkheden in hun organisaties. Zij zouden me nooit gevraagd hebben als ik nog had gezeten waar ik zat.
Of deze gesprekken iets gaan opleveren weet ik niet, maar ik ben er van overtuigd dat er op termijn wel weer een leuke baan komt waar ik wel voldoening uit haal. Ik zie het allemaal wel en heb er ook niet zo'n haast mee. Het even niet hoeven werken voelt nu nog heerlijk!
Ik zat kort geleden in een vergelijkbare situatie als jij: eigenlijk had ik het prima naar mijn zin bij mijn werkgever. Leuke samenwerking met baas en collega's, goed salaris, dichtbij huis etc etc. Maar het werk was beneden mijn niveau en dat ik geen voldoening meer uit mijn werk haalde, begon steeds harder aan me te knagen. Ik deed mijn werk zelf nog nét niet met tegenzin, maar wilde wel voorkomen dat ik wel met tegenzin naar mijn werk zou gaan. Omdat mijn baas mij niet het soort werk kon bieden wat ik graag wil doen, heb ik dus opgezegd zonder een nieuwe baan in het vooruitzicht te hebben. Sinds 2 weken ben ik klaar met werken en heb nog geen idee wat ik verder wil gaan doen, dus ik ben lekker vakantie aan het vieren. Met het salaris van mijn man en een spaarpotje kunnen we een hele tijd vooruit zonder dat we
door het wegvallen van mijn salaris in financiële problemen komen. Ik heb er bewust voor gekozen om nu even de tijd te nemen om te kijken wat ik precies verder wil gaan doen qua werk. Het is voor mij geen probleem om morgen weer een nieuwe baan te hebben in het soort werk dat ik doe, maar dan weet ik dat ik binnen een half jaar als het nieuwe eraf is weer niet de voldoening haal uit het werk die ik graag zou willen.
Ik merk nu al dat deze stap (opzeggen zonder nieuwe baan in het vooruitzicht) mij nu al weer nieuwe kansen oplevert. Inmiddels ben ik via via door 2 werkgevers uitgenodigd om eens te komen praten over eventuele mogelijkheden in hun organisaties. Zij zouden me nooit gevraagd hebben als ik nog had gezeten waar ik zat.
Of deze gesprekken iets gaan opleveren weet ik niet, maar ik ben er van overtuigd dat er op termijn wel weer een leuke baan komt waar ik wel voldoening uit haal. Ik zie het allemaal wel en heb er ook niet zo'n haast mee. Het even niet hoeven werken voelt nu nog heerlijk!
donderdag 21 augustus 2008 om 11:45
quote:drempel schreef op 21 augustus 2008 @ 09:10:
Maar hoe solliciteer je dan, als je een 40-urige werkweek heb? (zoals ik ...). Ik wil mijn baas niet laten weten dat ik weg wil (voor het geval ik niets vind), maar om nou te liegen over een tandartsafspraak oid als je een gesprek hebt, vind ik ook niet kunnen.
Ik bedoel: als je geen werk hebt, kun je wel makkelijker op gesprek gaan, heb je meer tijd om te zoeken etc. Hoe pak je dit dan aan?Gewoon een half dagje vrij nemen, en als collega's uit intresse vragen wat je gaat doen kan je 'ik moet even iets regelen' ofzo zeggen.
Maar hoe solliciteer je dan, als je een 40-urige werkweek heb? (zoals ik ...). Ik wil mijn baas niet laten weten dat ik weg wil (voor het geval ik niets vind), maar om nou te liegen over een tandartsafspraak oid als je een gesprek hebt, vind ik ook niet kunnen.
Ik bedoel: als je geen werk hebt, kun je wel makkelijker op gesprek gaan, heb je meer tijd om te zoeken etc. Hoe pak je dit dan aan?Gewoon een half dagje vrij nemen, en als collega's uit intresse vragen wat je gaat doen kan je 'ik moet even iets regelen' ofzo zeggen.
donderdag 21 augustus 2008 om 11:52
quote:drempel schreef op 21 augustus 2008 @ 09:10:
Maar hoe solliciteer je dan, als je een 40-urige werkweek heb? (zoals ik ...). Ik wil mijn baas niet laten weten dat ik weg wil (voor het geval ik niets vind), maar om nou te liegen over een tandartsafspraak oid als je een gesprek hebt, vind ik ook niet kunnen.
Ik bedoel: als je geen werk hebt, kun je wel makkelijker op gesprek gaan, heb je meer tijd om te zoeken etc. Hoe pak je dit dan aan?Je kunt proberen het gesprek buiten werktijd te plannen. Ik heb weleens om 7.00 uur 's ochtends en om 18.00 uur 's avonds een sollicitatiegesprek gehad. Het was voor mijn toenmalige werkgevers geen enkel probleem om de gesprekken buiten kantoortijden te plannen.
Maar hoe solliciteer je dan, als je een 40-urige werkweek heb? (zoals ik ...). Ik wil mijn baas niet laten weten dat ik weg wil (voor het geval ik niets vind), maar om nou te liegen over een tandartsafspraak oid als je een gesprek hebt, vind ik ook niet kunnen.
Ik bedoel: als je geen werk hebt, kun je wel makkelijker op gesprek gaan, heb je meer tijd om te zoeken etc. Hoe pak je dit dan aan?Je kunt proberen het gesprek buiten werktijd te plannen. Ik heb weleens om 7.00 uur 's ochtends en om 18.00 uur 's avonds een sollicitatiegesprek gehad. Het was voor mijn toenmalige werkgevers geen enkel probleem om de gesprekken buiten kantoortijden te plannen.
donderdag 21 augustus 2008 om 13:15
Thanks voor de tips! Ik vind het een moeilijke kwestie. Overigens is het niet zo dat ik diepongelukkig word van mijn werk, dus zomaar opzeggen zonder uitzicht op iets anders zou IK nooit doen. Ik kan me wel voorstellen als je je elke ochtend naar je werk moet slepen, je "op hoop van zegen" je baan opzegt, en keihard naar iets anders gaat zoeken. Wellicht eerst via een uitzendbureau gaan werken, want dan kun je die baan per dag opzeggen. Je hebt dus wel inkomen, maar geen opzegtermijn, is dat wat?
donderdag 21 augustus 2008 om 15:02
Hai Esther,
Nou, ik ben zo'n iemand die haar baan heeft opgezegd zonder uitzicht op een andere baan. Bij mij was het echter zo dat mijn werkgever vanwege een reorganisatie ook van mij af wilde, dus we hebben een compromis gesloten. Ik nam ontslag, maar krijg nog wel twee maanden salaris doorbetaald. Ondanks die twee maandsalarissen vond ik het een behoorlijke stap en heb ik enorm getwijfeld of ik dit wel moest doen. Ik hang heel erg aan zekerheden, dus eigenlijk past deze stap helemaal niet bij mij. Maar ik had zoveel stress door mijn werk dat ik echt last van mijn gezondheid kreeg. Ik merkte dat ik overspannen aan het raken was en dat is het me allemaal niet waard. Vorige week heb ik de knoop doorgehakt en nu zit ik dus thuis. Aan de ene kant heeft het me enorm opgelucht. Eindelijk ben ik af van dat kl*tewerk, maar aan de andere kant brengt het ook twijfels met zich mee. Wat als ik over twee maanden niks anders heb gevonden? Dat maakt me best zenuwachtig.
Dus als je gezondheid niet op het spel staat, maar je het werk alleen maar saai vindt, dan zou ik zeker niet zomaar ontslag nemen. Als je vindt dat je door je fulltime-baan te weinig tijd hebt om te solliciteren dan kun je eventueel met je werkgever bespreken dat je weg wilt en daarom tijdelijk één dag in de week minder wilt gaan werken.
Verder ben jij de enige die uiteindelijk de beslissing kan nemen. Voelt het echt niet meer goed? Kies dan voor jezelf en stap op. Maar zorg er wel voor dat je eerst hebt uitgezocht hoe je er financieel voor staat en hoelang je het zonder salaris uit kunt zingen. Je moet er bijvoorbeeld rekening mee houden dat als je zelf ontslag neemt je geen recht meer hebt op een WW-uitkering.
Veel suces met je keuze!!
Nou, ik ben zo'n iemand die haar baan heeft opgezegd zonder uitzicht op een andere baan. Bij mij was het echter zo dat mijn werkgever vanwege een reorganisatie ook van mij af wilde, dus we hebben een compromis gesloten. Ik nam ontslag, maar krijg nog wel twee maanden salaris doorbetaald. Ondanks die twee maandsalarissen vond ik het een behoorlijke stap en heb ik enorm getwijfeld of ik dit wel moest doen. Ik hang heel erg aan zekerheden, dus eigenlijk past deze stap helemaal niet bij mij. Maar ik had zoveel stress door mijn werk dat ik echt last van mijn gezondheid kreeg. Ik merkte dat ik overspannen aan het raken was en dat is het me allemaal niet waard. Vorige week heb ik de knoop doorgehakt en nu zit ik dus thuis. Aan de ene kant heeft het me enorm opgelucht. Eindelijk ben ik af van dat kl*tewerk, maar aan de andere kant brengt het ook twijfels met zich mee. Wat als ik over twee maanden niks anders heb gevonden? Dat maakt me best zenuwachtig.
Dus als je gezondheid niet op het spel staat, maar je het werk alleen maar saai vindt, dan zou ik zeker niet zomaar ontslag nemen. Als je vindt dat je door je fulltime-baan te weinig tijd hebt om te solliciteren dan kun je eventueel met je werkgever bespreken dat je weg wilt en daarom tijdelijk één dag in de week minder wilt gaan werken.
Verder ben jij de enige die uiteindelijk de beslissing kan nemen. Voelt het echt niet meer goed? Kies dan voor jezelf en stap op. Maar zorg er wel voor dat je eerst hebt uitgezocht hoe je er financieel voor staat en hoelang je het zonder salaris uit kunt zingen. Je moet er bijvoorbeeld rekening mee houden dat als je zelf ontslag neemt je geen recht meer hebt op een WW-uitkering.
Veel suces met je keuze!!
donderdag 21 augustus 2008 om 19:49
Dank voor alle reacties!
Het is echt niet zo dat ik onbezonnen en in een opwelling mijn contract zou opzeggen. Misschien ben ik ook niet helemaal compleet geweest.
Mijn verhaal is eigenlijk precies dat van Bucksie. Op het moment wegen de leuke dingen (collega's, sfeer, oksalaris, dichtbij etc.) allemaal niet meer op tegen het feit dat het niet mijn ideale baan met uitdaging is. Het is ook (nog) niet zover dat ik er emotioneel door heen zit. Maar dat wil ik dus voorkomen. Het is niet de bedoeling om staks met tegenzin te gaan werken en er volgens zo doorheen te zitten dat ik alsnog ziek thuis kom te zitten.
Ik ben ook wel aan het solliciteren, maar heb gemerkt dat het heel erg lastig is als je 40 uur per week werkt. Inderdaad de smoezen als je op gesprek mag, maar ook het naast je werk elke avond nog het internet afspeuren op zoek naar nieuwe leuke functies.
Overigens ook ik ben iemand van de zekerheden. Vandaar dat ik ook benieuwd was naar jullie ervaringen. Heb trouwens geen kinderen en lage maandlasten, dus wat dat betreft kan ik beter nu een risico nemen dan als dat straks veranderd is.
Naja ik ga er nog even over nadenken.....
Het is echt niet zo dat ik onbezonnen en in een opwelling mijn contract zou opzeggen. Misschien ben ik ook niet helemaal compleet geweest.
Mijn verhaal is eigenlijk precies dat van Bucksie. Op het moment wegen de leuke dingen (collega's, sfeer, oksalaris, dichtbij etc.) allemaal niet meer op tegen het feit dat het niet mijn ideale baan met uitdaging is. Het is ook (nog) niet zover dat ik er emotioneel door heen zit. Maar dat wil ik dus voorkomen. Het is niet de bedoeling om staks met tegenzin te gaan werken en er volgens zo doorheen te zitten dat ik alsnog ziek thuis kom te zitten.
Ik ben ook wel aan het solliciteren, maar heb gemerkt dat het heel erg lastig is als je 40 uur per week werkt. Inderdaad de smoezen als je op gesprek mag, maar ook het naast je werk elke avond nog het internet afspeuren op zoek naar nieuwe leuke functies.
Overigens ook ik ben iemand van de zekerheden. Vandaar dat ik ook benieuwd was naar jullie ervaringen. Heb trouwens geen kinderen en lage maandlasten, dus wat dat betreft kan ik beter nu een risico nemen dan als dat straks veranderd is.
Naja ik ga er nog even over nadenken.....
donderdag 21 augustus 2008 om 23:38
quote:rider schreef op 21 augustus 2008 @ 22:53:
Maar heb je een antwoord op de vraag wat je gaat doen als je arbeidsongeschikt wordt?
Toen ik overwoog om mijn baan op te zeggen, heeft deze vraag me 1 seconde bezig gehouden. Als als als als......als je bij het maken van keuzes of beslissingen te veel in risico's of problemen gaat denken dan kom je ook nooit ergens. Althans zo voelt dat voor mij. En als het gebeurt dan zie ik wel weer verder. Waarom zou ik me nu al druk gaan maken om iets wat misschien helemaal niet komen gaat. Zo zijn er nog talloze scenario's te bedenken die allemaal zouden kunnen gebeuren.
Maar mocht het gebeuren dan redden we het ook met 1 salaris, wel zullen we dan ons uitgavepatroon moeten aanpassen.
Zelf heb ik nooit veel waarde aan de zekerheid van een (vaste)
baan gehecht. Ik vind het belangrijker dat ik werk doe dat ik leuk vind dan dat ik een (vaste) baan heb waar ik het niet naar mijn zin heb. Die ervaring heb ik ook en voelde me daar doodongelukkig.
@ Esther, ik heb er ook lang over nagedacht en getwijfeld of ik zou opzeggen of niet. Uiteindelijk wogen alle plusjes niet meer op tegen die ene hele grote min dat er 0 uitdaging meer in mijn baan zat. Door de drukte op het werk en alle bezigheden thuis had ik ook niet de tijd en de rust in mijn hoofd om eens goed na te denken wat ik verder precies wil. Dus uiteindelijk opgezegd zonder nieuwe baan (ik weet ook nog niet precies wat ik wil dus dat maakte het zoeken naar een nieuwe baan ook lastig) en ga nu dus op mijn gemak eens verder kijken.
Maar heb je een antwoord op de vraag wat je gaat doen als je arbeidsongeschikt wordt?
Toen ik overwoog om mijn baan op te zeggen, heeft deze vraag me 1 seconde bezig gehouden. Als als als als......als je bij het maken van keuzes of beslissingen te veel in risico's of problemen gaat denken dan kom je ook nooit ergens. Althans zo voelt dat voor mij. En als het gebeurt dan zie ik wel weer verder. Waarom zou ik me nu al druk gaan maken om iets wat misschien helemaal niet komen gaat. Zo zijn er nog talloze scenario's te bedenken die allemaal zouden kunnen gebeuren.
Maar mocht het gebeuren dan redden we het ook met 1 salaris, wel zullen we dan ons uitgavepatroon moeten aanpassen.
Zelf heb ik nooit veel waarde aan de zekerheid van een (vaste)
baan gehecht. Ik vind het belangrijker dat ik werk doe dat ik leuk vind dan dat ik een (vaste) baan heb waar ik het niet naar mijn zin heb. Die ervaring heb ik ook en voelde me daar doodongelukkig.
@ Esther, ik heb er ook lang over nagedacht en getwijfeld of ik zou opzeggen of niet. Uiteindelijk wogen alle plusjes niet meer op tegen die ene hele grote min dat er 0 uitdaging meer in mijn baan zat. Door de drukte op het werk en alle bezigheden thuis had ik ook niet de tijd en de rust in mijn hoofd om eens goed na te denken wat ik verder precies wil. Dus uiteindelijk opgezegd zonder nieuwe baan (ik weet ook nog niet precies wat ik wil dus dat maakte het zoeken naar een nieuwe baan ook lastig) en ga nu dus op mijn gemak eens verder kijken.
donderdag 21 augustus 2008 om 23:51
Esther, ik zie nu pas dat je al aan solliciteren bent. Jij weet dus al wel wat je wil qua werk. Het scheelt natuurlijk al dat je geen tijd meer kwijt bent met het nadenken daarover. Met een opzegtermijn van 2 maanden heb je in elk geval 2 maanden de tijd om een nieuwe baan te vinden. Dat zou niet helemaal onhaalbaar moeten zijn toch (al weet ik natuurlijk niet in welke richting je zoekt), behalve dat het solliciteren met een fulltime baan lastig kan zijn.
Bij mijn vorige 2 werkgevers heb ik ook opgezegd zonder een nieuwe baan in het vooruitzicht te hebben. Voordat ik toen ontslag nam was ik al druk aan solliciteren, maar bij beide werkgevers had ik 3 maanden opzegtermijn en daar liep het tijdens sollicitatiegesprekken steeds op stuk. Toen dus ook opgezegd zonder nieuwe baan en ineens ging het solliciteren veel makkelijker en had ik zo een nieuwe baan.
Bij mijn vorige 2 werkgevers heb ik ook opgezegd zonder een nieuwe baan in het vooruitzicht te hebben. Voordat ik toen ontslag nam was ik al druk aan solliciteren, maar bij beide werkgevers had ik 3 maanden opzegtermijn en daar liep het tijdens sollicitatiegesprekken steeds op stuk. Toen dus ook opgezegd zonder nieuwe baan en ineens ging het solliciteren veel makkelijker en had ik zo een nieuwe baan.
vrijdag 22 augustus 2008 om 00:30
quote:Bucksie schreef op 21 augustus 2008 @ 23:38:
[...]
Toen ik overwoog om mijn baan op te zeggen, heeft deze vraag me 1 seconde bezig gehouden. Als als als als......als je bij het maken van keuzes of beslissingen te veel in risico's of problemen gaat denken dan kom je ook nooit ergens. Althans zo voelt dat voor mij. En als het gebeurt dan zie ik wel weer verder. Waarom zou ik me nu al druk gaan maken om iets wat misschien helemaal niet komen gaat. Zo zijn er nog talloze scenario's te bedenken die allemaal zouden kunnen gebeuren.
Maar mocht het gebeuren dan redden we het ook met 1 salaris, wel zullen we dan ons uitgavepatroon moeten aanpassen. dat bedoel ik: je hebt dus wel degelijk een vangnet voor je zo'n keuze maakt. Met je ogen dicht zonder gordel om op een ravijn afrijden kan altijd, is vast reuze leuk, en het kan best goed gaan. Maar het is een beetje dom. Zo dom ben jij dus niet, maar misschien is het dan ook niet onverstandig om anderen daar even op te wijzen.
[...]
Toen ik overwoog om mijn baan op te zeggen, heeft deze vraag me 1 seconde bezig gehouden. Als als als als......als je bij het maken van keuzes of beslissingen te veel in risico's of problemen gaat denken dan kom je ook nooit ergens. Althans zo voelt dat voor mij. En als het gebeurt dan zie ik wel weer verder. Waarom zou ik me nu al druk gaan maken om iets wat misschien helemaal niet komen gaat. Zo zijn er nog talloze scenario's te bedenken die allemaal zouden kunnen gebeuren.
Maar mocht het gebeuren dan redden we het ook met 1 salaris, wel zullen we dan ons uitgavepatroon moeten aanpassen. dat bedoel ik: je hebt dus wel degelijk een vangnet voor je zo'n keuze maakt. Met je ogen dicht zonder gordel om op een ravijn afrijden kan altijd, is vast reuze leuk, en het kan best goed gaan. Maar het is een beetje dom. Zo dom ben jij dus niet, maar misschien is het dan ook niet onverstandig om anderen daar even op te wijzen.
vrijdag 22 augustus 2008 om 07:28
