Werk & Studie
alle pijlers
Rare stage ervaringen
dinsdag 4 oktober 2022 om 09:37
N.a.v. het topic over de slecht functionerende stagiair, ben ik wel benieuwd of jullie gekke dingen meegemaakt hebben op stage.
Ik begin;
Toen ik 17 was liep ik stage bij een bedrijf in de financiële dienstverlening. Er werkten drie mensen, man (eigenaar) + partner en nog een vriend van de eigenaar. Die vriend nam elke dag zijn hond mee naar kantoor, vind ik vies. Dit kantoor was op een industrieterrein, boven een garage. Vieze en oude bedoeling. Vervolgens moesten wij wel nette laarsjes aan en zeker geen sneakers. Want dat zou raar zijn voor cliënten. Kregen geen stagevergoeding maar konden dus vervolgens wel nette schoenen gaan kopen voor stage. Wij moesten ook met de hand de vaat doen. Op rooster. Echt hilarisch. Werden ook altijd boos als je wat verkeerd deed. Van de spanning ging ik nog meer foutjes maken. Had toen echt beter voor mezelf moeten opkomen.. Rot tijd gehad daar.
Ik begin;
Toen ik 17 was liep ik stage bij een bedrijf in de financiële dienstverlening. Er werkten drie mensen, man (eigenaar) + partner en nog een vriend van de eigenaar. Die vriend nam elke dag zijn hond mee naar kantoor, vind ik vies. Dit kantoor was op een industrieterrein, boven een garage. Vieze en oude bedoeling. Vervolgens moesten wij wel nette laarsjes aan en zeker geen sneakers. Want dat zou raar zijn voor cliënten. Kregen geen stagevergoeding maar konden dus vervolgens wel nette schoenen gaan kopen voor stage. Wij moesten ook met de hand de vaat doen. Op rooster. Echt hilarisch. Werden ook altijd boos als je wat verkeerd deed. Van de spanning ging ik nog meer foutjes maken. Had toen echt beter voor mezelf moeten opkomen.. Rot tijd gehad daar.
woensdag 5 oktober 2022 om 19:49
woensdag 5 oktober 2022 om 20:24
Ik heb wel rare ervaringen op stages. Het begon bij het sollicitatie gesprek. Ik deed de maatschappelijk werk opleiding en ik solliciteerde naar een stage plek bij het consultatiebureau voor Alcohol en Drugs bij een organisatie in de verslavingszorg.
Het gesprek was wel ok. Maar op een gegeven moment vroeg de man. “ je hebt lekkere borsten, wat doe je als een cliënt hier iets van zegt”. Ik was best wel even verbaasd maar kon wel vlot reageren door te zeggen dat ik zou zeggen dat we daar niet zouden zitten om over mijn borsten te praten maar over zijn verslaving en dat ik ook op een sollicitatie gesprek niet over mijn borsten wil praten.
Kloppend hart! Echt bizar.
Sowieso was het een hele vreemde stage. Ik weet nog op dag 3.. kwam ik van de boven verdieping naar de hal waar ook de mensen die bij de methadonpost hun portie kwamen halen langs kwamen. Er was een man zijn methadon ‘kwijtgeraakt”. Hij was heel boos dat hij niets nieuws kreeg. Deze man stond bekend als agressieve psychopaat. Ik kwam van de trap terwijl hij stond te schreeuwen. De trap kwam uit vlak bij hem. Hij heeft mij toen bij mijn arm gegrepen en enorm staan bedreigen ‘ anders pak ik haar, ik weet waar je woon ( wist hij niet), ik grijp je onderweg naar huis’. Al met al bijzonder indrukwekkend.
Uiteindelijk opgelost met politie, hij droop af. Maar niet 1 collega, echt helemaal niemand, heeft bij mij gecheckt hoe het met mij ging. Iedereen geen weer zijn gang en ik stond daar verloren. Moest alleen naar de bus lopen en was toch wel bang dat hij mij stond op te wachten. Paar weken angstig geweest met aankomen een weggaan.
Nu ik al jaren werk snap ik werkelijk niet wat daar gebeurde. Dat niemand even met mij is gaan zitten. Ff checken hoe het met mij ging. Echt zo bizar.
Het gesprek was wel ok. Maar op een gegeven moment vroeg de man. “ je hebt lekkere borsten, wat doe je als een cliënt hier iets van zegt”. Ik was best wel even verbaasd maar kon wel vlot reageren door te zeggen dat ik zou zeggen dat we daar niet zouden zitten om over mijn borsten te praten maar over zijn verslaving en dat ik ook op een sollicitatie gesprek niet over mijn borsten wil praten.
Kloppend hart! Echt bizar.
Sowieso was het een hele vreemde stage. Ik weet nog op dag 3.. kwam ik van de boven verdieping naar de hal waar ook de mensen die bij de methadonpost hun portie kwamen halen langs kwamen. Er was een man zijn methadon ‘kwijtgeraakt”. Hij was heel boos dat hij niets nieuws kreeg. Deze man stond bekend als agressieve psychopaat. Ik kwam van de trap terwijl hij stond te schreeuwen. De trap kwam uit vlak bij hem. Hij heeft mij toen bij mijn arm gegrepen en enorm staan bedreigen ‘ anders pak ik haar, ik weet waar je woon ( wist hij niet), ik grijp je onderweg naar huis’. Al met al bijzonder indrukwekkend.
Uiteindelijk opgelost met politie, hij droop af. Maar niet 1 collega, echt helemaal niemand, heeft bij mij gecheckt hoe het met mij ging. Iedereen geen weer zijn gang en ik stond daar verloren. Moest alleen naar de bus lopen en was toch wel bang dat hij mij stond op te wachten. Paar weken angstig geweest met aankomen een weggaan.
Nu ik al jaren werk snap ik werkelijk niet wat daar gebeurde. Dat niemand even met mij is gaan zitten. Ff checken hoe het met mij ging. Echt zo bizar.
ach.. ik doe ook maar wat..
woensdag 5 oktober 2022 om 20:58
Tijdens mij LIO-stage mailde ik via hotmail mijn stagebegeleider voor een wekelijks stageverslag (op de teamkamer achter een computer). Vanuit school hadden we geen emailaccount in die tijd. Werd me toegesnauwd dat ik net als leerlingen niet op mijn prive-mail mocht.
Ook werd ik als stagiaire met 40 leerlingen in een lokaal gezet (2 klassen) en die moesten dan zelf hun opdracht bedenken en uitvoeren. Dat ging niet zo makkelijk. En als ze dan wat bedachten dan hadden ze materiaal nodig, maar de beheerder vh materialenhok was er niet.
Ik ben snel gestopt en toen naar een school waar ik old school heb leren lesgeven. Paste beter bij mij.
Ook werd ik als stagiaire met 40 leerlingen in een lokaal gezet (2 klassen) en die moesten dan zelf hun opdracht bedenken en uitvoeren. Dat ging niet zo makkelijk. En als ze dan wat bedachten dan hadden ze materiaal nodig, maar de beheerder vh materialenhok was er niet.
Ik ben snel gestopt en toen naar een school waar ik old school heb leren lesgeven. Paste beter bij mij.
woensdag 5 oktober 2022 om 21:53
Tijdens stage bij een gezinsvervangend tehuis was een van de vaste begeleiders vrij bijzonder naar cliënt A toe. Het eindigde altijd in mot of woorden. Ik snapte niet hoe je als begeleiding dat zo ver liet komen.
De rest had geen mot met mevrouw A. Andere begeleiding liet mevr met rust als ze overprikkeld was door haar ziektebeeld, maar deze ging dan juist uitdagen. Dit is een paar keer geëindigd dat ze bij elkaar op de vuist gingen.
Bij diezelfde stage kreeg ik te horen dat ik niet extravert genoeg was, van de zeer extraverte stagebegeleidster. Het klopt, want ik ben een introvert en had een klik met andere cliënten dan zij. Ik vroeg wat haar idee dan was, hoe wil je dat ik mij ga gedragen dan? De conclusie was dat haar gedrag goed was en ik een kopie van haar moest worden.
Bij een andere stage in de zorg werd ik door een begeleider op het matje geroepen met de cliënt erbij.
Er hing direct een hele ongemakkelijke sfeer, want ik had geen idee wat er aan de hand was maar de gene die begeleide was overstuur. De cliënt stotterde, wat ze normaal nooit deed en ik was direct bang dat ze wat ergs had meegemaakt en mij in vertrouwen wou nemen. Begeleider zei toen: "wees niet bang voor haar, ik ben erbij, ze kan je niks doen, zeg maar gewoon."
Ik schrok daarvan en verstijfde uit angst. Het kwam erop neer dat ik niet genoeg complimenten gaf voor haar werk. Ik kon niet om verduidelijking vragen of mijn handelen aan haar uitleggen. Ik mocht alleen van de begeleider sorry zeggen en beterschap beloven.
Achteraf kon ik het ook niet met die andere begeleider erover hebben. Ik vond het zo'n rare manier van handelen. Hij wou ook niet naar mij luisteren of begeleiding geven hoe ik die cliënt dan moest begeleiden.
Voor de beeldvorming: haar taak was tafel dekken en afruimen. Aan de muur hangen plaatjes wat er op tafel hoort te staan. Ze dekte dan de tafel en riep mij om te controleren. Ik zei dan iets in de trant van: "goed gedaan, ik zie x en y staan. Hmmm, denk je dat ze nog wat willen drinken?" (ze was melk en sap vergeten)
Soms zei ik direct dat iets er niet lag, Soms verwees ik naar het blad. Dan deed ze dat en zei ik weer dat ze het goed had gedaan of een gelijkwaardig compliment. "Super!" "Toppertje!" "Jij maakt lunchen een feest!"
De rest had geen mot met mevrouw A. Andere begeleiding liet mevr met rust als ze overprikkeld was door haar ziektebeeld, maar deze ging dan juist uitdagen. Dit is een paar keer geëindigd dat ze bij elkaar op de vuist gingen.
Bij diezelfde stage kreeg ik te horen dat ik niet extravert genoeg was, van de zeer extraverte stagebegeleidster. Het klopt, want ik ben een introvert en had een klik met andere cliënten dan zij. Ik vroeg wat haar idee dan was, hoe wil je dat ik mij ga gedragen dan? De conclusie was dat haar gedrag goed was en ik een kopie van haar moest worden.
Bij een andere stage in de zorg werd ik door een begeleider op het matje geroepen met de cliënt erbij.
Er hing direct een hele ongemakkelijke sfeer, want ik had geen idee wat er aan de hand was maar de gene die begeleide was overstuur. De cliënt stotterde, wat ze normaal nooit deed en ik was direct bang dat ze wat ergs had meegemaakt en mij in vertrouwen wou nemen. Begeleider zei toen: "wees niet bang voor haar, ik ben erbij, ze kan je niks doen, zeg maar gewoon."
Ik schrok daarvan en verstijfde uit angst. Het kwam erop neer dat ik niet genoeg complimenten gaf voor haar werk. Ik kon niet om verduidelijking vragen of mijn handelen aan haar uitleggen. Ik mocht alleen van de begeleider sorry zeggen en beterschap beloven.
Achteraf kon ik het ook niet met die andere begeleider erover hebben. Ik vond het zo'n rare manier van handelen. Hij wou ook niet naar mij luisteren of begeleiding geven hoe ik die cliënt dan moest begeleiden.
Voor de beeldvorming: haar taak was tafel dekken en afruimen. Aan de muur hangen plaatjes wat er op tafel hoort te staan. Ze dekte dan de tafel en riep mij om te controleren. Ik zei dan iets in de trant van: "goed gedaan, ik zie x en y staan. Hmmm, denk je dat ze nog wat willen drinken?" (ze was melk en sap vergeten)
Soms zei ik direct dat iets er niet lag, Soms verwees ik naar het blad. Dan deed ze dat en zei ik weer dat ze het goed had gedaan of een gelijkwaardig compliment. "Super!" "Toppertje!" "Jij maakt lunchen een feest!"
woensdag 5 oktober 2022 om 22:20
Stoutehond, ik vind dat zo'n dooddoener. 'Je moet extraverter zijn'. Ik snap daar niks van. Waarom moet je forceren wat je niet bent? Wat heeft dat voor zin? Het maakt je alleen maar onoprecht en awkward. Daar prikt iedere ziel toch doorheen?
Het is prima dat er verschillende mensen zijn, dat moet je niet gaan willen veranderen. Er zijn ook verschillende cliënten waar een introvert persoon meer mee klikt dan een extravert persoon. En andersom.
Echt, frustrerend om zulke nietszeggende feedback te krijgen
Het is prima dat er verschillende mensen zijn, dat moet je niet gaan willen veranderen. Er zijn ook verschillende cliënten waar een introvert persoon meer mee klikt dan een extravert persoon. En andersom.
Echt, frustrerend om zulke nietszeggende feedback te krijgen
donderdag 6 oktober 2022 om 08:42
palmboom22 schreef: ↑06-10-2022 00:41Geen vervelende ervaring maar wel apart. Mijn stagebegeleidster wilde me op alles de maximale score geven want ik had het prima gedaan en 'wie was zij nu om mij te gaan beoordelen'.
Had ik daar maar een paar van gehad!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
