Werk & Studie
alle pijlers
Snel emotioneel
donderdag 29 februari 2024 om 15:44
Ik vind het zelf zo stom en irritant, maargoed: ik word snel emotioneel in gesprekken. Niet wanneer het over mezelf gaat maar over een ander. Kan over verschillende dingen gaan: collega met te hoge werkdruk die breekt, iemand in een team die ik coach en grote stappen heeft gezet, mooi verhaal wat iemand vertelt.
Het is niet dat ik ga huilen maar krijg wel tranen in mijn ogen. Het is denk ik vanuit een bepaalde empathie. Het is ook niet zo dat ik echt word meegezogen in de emotie, vind het op dat moment vooral heel vervelend of mooi voor iemand.
Ik heb wel al langere tijd last van verkoudheidsklachten, daardoor erg wattig en niet fit. Misschien dat ik daardoor meer geraakt ben.
Is dit herkenbaar voor iemand? Vind het zelf irritant en storend in gesprekken. Empathie is niet slecht natuurlijk maar vind dit wel irritant.
Het is niet dat ik ga huilen maar krijg wel tranen in mijn ogen. Het is denk ik vanuit een bepaalde empathie. Het is ook niet zo dat ik echt word meegezogen in de emotie, vind het op dat moment vooral heel vervelend of mooi voor iemand.
Ik heb wel al langere tijd last van verkoudheidsklachten, daardoor erg wattig en niet fit. Misschien dat ik daardoor meer geraakt ben.
Is dit herkenbaar voor iemand? Vind het zelf irritant en storend in gesprekken. Empathie is niet slecht natuurlijk maar vind dit wel irritant.
whadiepooh wijzigde dit bericht op 29-02-2024 15:55
0.06% gewijzigd
donderdag 29 februari 2024 om 16:31
vrijdag 1 maart 2024 om 14:51
Fijn dat het herkenbaar is!
Moet het misschien ook accepteren. Vind als het gaat om goede collega’s die het moeilijk hebben ook niet zo erg maar het lijkt steeds erger te worden.
Van de week vertelde mijn manager een verhaal over succesvol event. Ik mag haar niet eens en kreeg tranen in mijn ogen. Dan snap ik mezelf echt niet.
Moet het misschien ook accepteren. Vind als het gaat om goede collega’s die het moeilijk hebben ook niet zo erg maar het lijkt steeds erger te worden.
Van de week vertelde mijn manager een verhaal over succesvol event. Ik mag haar niet eens en kreeg tranen in mijn ogen. Dan snap ik mezelf echt niet.
vrijdag 1 maart 2024 om 14:53
Dat zijn dus je spiegelneuronen, die maken dat je 'voelt' wat een ander voelt. Die zijn niet bij iedereen even actief of ontwikkeld.Whadiepooh schreef: ↑01-03-2024 14:51Fijn dat het herkenbaar is!
Moet het misschien ook accepteren. Vind als het gaat om goede collega’s die het moeilijk hebben ook niet zo erg maar het lijkt steeds erger te worden.
Van de week vertelde mijn manager een verhaal over succesvol event. Ik mag haar niet eens en kreeg tranen in mijn ogen. Dan snap ik mezelf echt niet.
Waarschijnlijk kun je ook heel moeilijk naar filmscènes kijken waarin iemand pijn lijdt?
vrijdag 1 maart 2024 om 15:02
Haha ja dit is waar! Mijn vriend vindt het altijd verbazend hoe ik betrokken raak bij het kijken van een film.
Ik dacht dat spiegelneuronen ook betrekking hadden op de band die je met iemand hebt maar dat hoeft dus dan niet eens zo te zijn.
vrijdag 1 maart 2024 om 15:11
Dit is wel een goede zin!Lila-Linda schreef: ↑29-02-2024 16:44wat mij helpt, is het juist even benoemen.
"wat een verhaal, straks zitten we hier alle drie te snuffen"
heb je het gedurende je hele cyclus?
Heb niet zo gekeken naar mijn cyclus maar kan ik onderzoeken. Heb vooral het idee dat ik elk jaar zachter/emotioneler word.
vrijdag 1 maart 2024 om 15:26
Zolang je niet ongepast hard staat te grienen is het ook eigenlijk niet erg, toch? Soms maak ik er even een grapje over, herpakken, door.
vrijdag 1 maart 2024 om 15:33
Dit maar doen. Al begrijp ik wel dat het irritant is. In alle eerlijkheid vind ik het soms ook vervelend als mensen erg snel huilen. Ik heb mijn moeder inmiddels al honderden keren zien huilen, en hoe naar ook, wordt toch een beetje vervelend op den duur. Ik heb ooit een collega gehad die erg snel huilde. Bijvoorbeeld in vergaderingen, als ze haar mening moest verkondigen, als ze gefrustreerd raakte, enfin, om de haverklap zat zij op het werk te huilen. Dat wordt echt vervelend, ook al begrijp ik dat ze er niet zo veel aan kon doen. Het trekt namelijk meteen alle focus weg van hetgene waar je het over had, en alle aandacht gaat naar de partij die in tranen is. Dat leidt enorm af en eerlijk gezegd irriteert het ook als dat erg vaak gebeurt.
Maar goed, to, jij hebt het over tranen in de ogen vanuit empathie, dat is net weer even iets anders dan voluit huilen.
vrijdag 1 maart 2024 om 15:33
Nee misschien heb je daar ook gelijk in.
Het is wel de reden waarom ik niet meer naar begrafenissen ga van mensen die eigenlijk net te ver van je af staan maar je toch voor wordt uitgenodigd. Sta anders zo gênant hard te huilen.
vrijdag 1 maart 2024 om 15:51
oh, toch wel hard huilen dus. ja, dat is ook gênant, ik kan me voorstellen dat dat niet is wat je graag zou willen horen.Whadiepooh schreef: ↑01-03-2024 15:33Nee misschien heb je daar ook gelijk in.
Het is wel de reden waarom ik niet meer naar begrafenissen ga van mensen die eigenlijk net te ver van je af staan maar je toch voor wordt uitgenodigd. Sta anders zo gênant hard te huilen.
vrijdag 1 maart 2024 om 15:54
Haha nee ik heb hetzelfde, je kan het niet meer over de inhoud hebben.Jufjoke schreef: ↑01-03-2024 15:33Dit maar doen. Al begrijp ik wel dat het irritant is. In alle eerlijkheid vind ik het soms ook vervelend als mensen erg snel huilen. Ik heb mijn moeder inmiddels al honderden keren zien huilen, en hoe naar ook, wordt toch een beetje vervelend op den duur. Ik heb ooit een collega gehad die erg snel huilde. Bijvoorbeeld in vergaderingen, als ze haar mening moest verkondigen, als ze gefrustreerd raakte, enfin, om de haverklap zat zij op het werk te huilen. Dat wordt echt vervelend, ook al begrijp ik dat ze er niet zo veel aan kon doen. Het trekt namelijk meteen alle focus weg van hetgene waar je het over had, en alle aandacht gaat naar de partij die in tranen is. Dat leidt enorm af en eerlijk gezegd irriteert het ook als dat erg vaak gebeurt.
Maar goed, to, jij hebt het over tranen in de ogen vanuit empathie, dat is net weer even iets anders dan voluit huilen.
Kan zelf thuis zeker wel huilen bij mijn vriend. Maar heb nooit de neiging tot echt huilen gehad op werk (gelukkig). Dat doe ik wel als ik thuiskom en het nog nodig is.
vrijdag 1 maart 2024 om 16:08
vrijdag 1 maart 2024 om 16:11
Oja daar heb ik het ook, als ik iets spannend/belangrijk vind of vind dat ik oneerlijk word behandeld.
Tot dusver lijkt de remedie accepteren als ik het zo lees
vrijdag 1 maart 2024 om 16:20
ik heb dit hormonaal sterk, en zelfs dat er dan wel eens een geluidloze traan druppelt. Nou traan ik ook al als het onder de 15 graden is op de fiets dus het ligt ergens ook aan de traanbuizen die dan in combi met spiegelhormonen die ene week per maand overuren draaien. Meestal overigens alleen natte ogen. Ik werk in de techniek dus heb wel eens een collega enorm laten schrikken omdat hij aan het oreren was -maar inclusief een toon waarin ik hoorde dat hij het moeilijk had- en er ineens een traan over mijn wang gleed. Tsja, niks aan te doen.
vrijdag 1 maart 2024 om 16:28
Dit heb ik ook, echt zo irritant.
Moest van de week een grens aangeven op mijn werk, doe ik normaal niet snel maar de taken op mijn bord waren gewoon teveel. Dus aangegeven. Had echt een dikke strot, tranen.
vrijdag 1 maart 2024 om 16:31
Hier zitten de tranen ook behoorlijk los. Ik schiet vol bij zielige films, bij heel mooie muziek, prachtige natuur, een lieve opmerking… helemaal prima. Zo ben ik gewoon. In een werksetting vind ik het wel eens lastig, als ik afscheid moet nemen van een cliënt die gaat overlijden (zorg). Ik probeer dan wel professioneel te blijven, ga ook niet hard staan grienen. Maar zo nu en dan pink ik wel eens een traantje weg, ook in het bijzijn van die cliënt en familie. Heb daar nog nooit negatief commentaar op gehad, men vindt het meestal een teken van persoonlijke betrokkenheid. Ik wil dan niet huilen, maar ik ben ook maar een mens…
vrijdag 1 maart 2024 om 17:17
Ik vind tranen uit empathie en compassie net iets anders, maar eerlijk gezegd: ja, ik neem iemand inderdaad minder serieus als die om de haverklap huilt van spanning, frustratie, boosheid of gewoon omdat diegene het spannend vindt om haar (dit zijn zelden mannen) mening te geven. In een professionele setting neem ik je dan inderdaad minder serieus, en in een niet-professionele setting is het vooral irritant als iemand steeds huilt.
Bij de collega die ik net beschreef is het uiteindelijk met het ouder worden vanzelf minder geworden.
vrijdag 1 maart 2024 om 21:17
Mijn ogen leiden een totaal eigen leven, en tranen zich suf bij blijheid, empathie, iets ontroerends. Vooral bij andere mensen overigens, en echt huilen doe ik zelden.
Ik vind het ook ontzettend genant, en maak er een grapje over die de lading erafhaalt en laat merken dat er verder niets aan de hand is.
In gevallen van feedback, voor mezelf opkomen oid benoem ik specifiek dat die tranende ogen net zoiets zijn als kippenvel: ik heb het nou eenmaal, laten we er geen rekening mee houden en doorgaan.
Dat werkt over het algemeen wel.
Maar oh, wat zou het fijn zijn als ik mijn ogen zindelijk kon krijgen zeg.
Ik vind het ook ontzettend genant, en maak er een grapje over die de lading erafhaalt en laat merken dat er verder niets aan de hand is.
In gevallen van feedback, voor mezelf opkomen oid benoem ik specifiek dat die tranende ogen net zoiets zijn als kippenvel: ik heb het nou eenmaal, laten we er geen rekening mee houden en doorgaan.
Dat werkt over het algemeen wel.
Maar oh, wat zou het fijn zijn als ik mijn ogen zindelijk kon krijgen zeg.
vrijdag 1 maart 2024 om 21:18
maandag 11 maart 2024 om 09:19
Ik zie nu dit topic pas maar wat herkenbaar. Vind het in werksituaties en soms ook in sociale situaties echt niet fijn. Idd als ik geraakt word door iemands verhaal, of als ik opeens een diepe connectie voel. Niet alleen bij verdrietige verhalen maar ook als ik dingen juist mooi vind, uit blijdschap, empathie denk ik idd. Maar dat kan in mijn werk echt ongepast zijn.
Ik heb 't ook gauw als ik mezelf moet verdedigen, voor mezelf moet opkomen, boos ben.
Geen tranen met tuiten, wel vochtige ogen en als dat teveel wordt rolt er een traan uit, zwaartekracht enzo. Bij ruzie trouwens wel tranen met tuiten maar das gelukkig altijd in privé situaties.
Ik heb 't ook gauw als ik mezelf moet verdedigen, voor mezelf moet opkomen, boos ben.
Geen tranen met tuiten, wel vochtige ogen en als dat teveel wordt rolt er een traan uit, zwaartekracht enzo. Bij ruzie trouwens wel tranen met tuiten maar das gelukkig altijd in privé situaties.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
