Studeren of niet?

He hallo :-)



Hmm lastig.. Ik denk dat je voor jezelf na moet gaan, welk werk je wil gaan doen. In het buitenland werken is hartstikke leuk, maar ook voor het lange termijn? Een studie is natuurlijk een investering voor je toekomst.. Als je die met succes afrond, dan weet je (bijna) zeker dat je later een "gewone" baan kan krijgen. Persoonlijk vind ik dat wel belangrijk.

Is het misschien geen oplossing om nu nog een jaar los te gaan in het buitenland? Gewoon lekker werken, in een omgeving die je leuk lijkt. En dan goed na te denken over je toekomst. Misschien bedenk je wel een studie die je wél leuk vind, en mogelijk kan afmaken.

Het is natuurlijk moeilijk om zo'n keus te maken, in een omgeving waarin je gepusht wordt om te gaan studeren (weet er alles van,maar gelukkig heb ik iets gevonden wat ik ontzettend leuk vind). Maar bedenk wel, het is jouw leven

Jij moet er uiteindelijk gelukkig van worden..

Mijn broer hield ook niet van school. Hij heeft twee opleidingen geprobeerd, wat veel geld gekost heeft. Uiteindelijk liep hij bij een psycholoog, alles wilde niet meer, hij zat er totaal doorheen. Die psych zei: mss moet je gewoon niet naar school gaan. Je vind het immers verschrikkelijk! Maar mjin moeder wilde toch heel graag dat 'ie wél zijn diploma zou halen. Hij voelde zich dus wel enigzins gepushed. Tóch is hij uiteindelijk gestopt. Nu is hij superblij met die beslissing. Hij is slim genoeg (VWO) en heeft nu dan ook een supergoede baan. Dingen die hij moet weten leert hij zichzelf, en af en toe volgt hij een cursus.



Natuurlijk: soms is solliciteren met een diploma gewoon gemakkelijker. Dat weet jij ook wel. Maar aan de andere kant moet je ook gelukkig worden in je leven. Als voor jou geldt dat dat zonder diploma kan, dan zou ik daar voor gaan. Leg je ouders uit dat het hier om jouw leven gaat, en dat je die drie jaar niet gaat volmaken. Willen ze daar dan geld insteken? Vraag een jaar om een baan te vinden en daar verder in te komen. Dat is niet veel tijd, maar als jij je volledig inzet kun je aan hen laten zien dat je er echt voor gaat, ook zonder diploma. Reken er overigens op dat het niet gemakkelijk is om direct een baan te vinden die jij graag wilt doen. Je begint wss ergens op MBOniveau, omdat je wel je gym hebt. Niet dromen van een glanzende carriere direct, maar hard ploeteren om hogerop te komen. Zo heeft broerlief het 'em ook geflikt, hij heeft kei- en keihard gewerkt!



Mij lijkt het voor je algehele welbevinden gewoon niet goed om naar school te gaan als je hier stokongelukkig van wordt. Ik hoop dat je je weg vindt, succes!

ps Persoonlijk ben ik dol op studeren...ik begin dit jaar weer met een nieuwe studie, na net een BA afgerond te hebben...:)

Doen wat jou goed lijkt....MAAR bedenk wel dat je er later misschien spijt van krijgt! (GOED nadenken wat je nou echt wilt dus..)



Want waarom wil je niet meer naar school? Als je dat papiertje over 3 jaar hebt kan je altijd nog werken!



Zelf ben ik na mijn HAVO gestopt met school en meteen gaan werken. Nog wel even een opleiding gedaan daarna maar nooit afgemaakt. Daar heb ik best een spijt van gehad. Tegenwoordig ben je zonder een papiertje amper nog wat waard. Als ik kijk naar oude klasgenoten die lekker zijn afgestudeerd en hun eerste baan gingen zoeken en ik daarentegen alweer jaren aan het werk was en het werken zat was....ja dan baalde ik zwaar.



Uiteindelijk toch met mijn HBO begonnen. Baal er persoonlijk wel van dat ik het niet eerder heb gedaan.



Maar goed, dit is voor iedereen anders natuurlijk. JIJ moet doen wat JOU goed lijkt. Trek je van druk van anderen zo min mogelijk aan...Hoe oud ben je eigenlijk?

Het hangt helemaal af van wat je later wilt gaan doen. Er zijn genoeg banen waarvoor je geen diploma's hoeft te hebben, alleen als je aangeeft dat je het gymnasium hebt afgerond dan denk ik niet dat je op zulke banen zit te wachten. Het is nou eenmaal zo dat voor veel functies wel diploma's nodig zijn. Hoeveel functies hebben niet te maken met een register of keurmerk en die krijg je echt alleen door het overhandigen van diploma's!



Een jaartje naar het buitenland om je over te geven aan die kriebels kan een goede oplossing zijn. Je kunt dan ook nadenken over wat je precies wilt en daarvoor een plan maken. Misschien is het wel mogelijk om een baan te combineren met cursussen zodat je ook het gewenste resultaat kunt bereiken.



Maar toch blijft het zo dat je wel achter jouw beslissing moet staan, anders is de kans van slagen niet erg groot...

Laat je hoe dan ook niet onder druk zetten door anderen. Jij zal het tenslotte moeten doen, wat je beslissing ook is. Je ouders hebben absoluut gelijk over hoe belangrijk een studie is, maar dat is iets dat geldt in het algemeen. Of het ook voor jou zo is, is nog maar de vraag, dat weet alleen jij. En ja, een opleiding is belangrijk, maar je geluk ook. Gemiddeld verdienen hoger opgeleiden meer en hebben ze leukere banen, maar er zijn genoeg uitzonderingen naar beide kanten.



Maar als je gymnasium hebt gedaan, waarom ga je dan naar het HBO? Je kan ook naar een universiteit, dan kan je studeren. Colleges zijn niet verplicht, het is veel minder schools en stukken interessanter. Of je combineert het met wat je echt wil en gaat studeren in het buitenland. Als je iets gaat doen dat je leuk vindt, zal het geheid lukken.



Maar bedenk je wel dat alles moeite zal kosten. Studeren is leuk, maar ook daar zijn naast veel vrijheid en interssante colleges echte kutmomenten dat je stof moet stampen en dagenlang opgesloten met je neus in de boeken dingen zit te leren die je niet boeiend vindt. Maar ook werken is geen feest. Daar krijg je naast een heleboel leuke dingen te maken met irrationele bazen en vervelende collega's en ook daar moet je soms gewoon door een berg ellende heen. Het hoort erbij en daar zal je doorheen moeten, voor welke weg je ook kiest, geef dus niet op als het even niet leuk is.

Bekende situatie Ben ook zo iemand met gymnasium-diploma en toch niet geschikt om te studeren. Zonder motivatie worden je kansen om een hbo of wo studie succesvol af te ronden wel heel klein en is het zonde van je tijd en geld.



Het klinkt alsof je nog behoorlijk jong bent, waarom ga je niet eerst ontdekken wie je bent en 'gewoon' werken? (Dan bedoel ik geen horeca / tourisme baantjes in het buitenland.) Je kunt later nog een studie gaan volgen (gemotiveerd), als je erachter bent wat bij jou past. Of niet.

Ik zou gewoon lekker gaan werken. mss nog idd een jaartje in het buitenland, mss hier. Als je niet gemotiverd bent gaat ook deze opleiding jou niet lukken.



je kunt over een paar jaar alsnog aan een studie beginnen, mss weet je dan beter wat je wilt en kom je er achter dat je toch weinig aansluiting vind bij mensen die ongeschoold of laaggeschoold werk doen, zodat je ook echt hogerop wilt.

Of misschien een compromis in de vorm van een deeltijdstudie en werken allebei? Eventueel in het buitenland?



Het ligt er maar gewoon echt aan wat jij wilt. Als je echt helemaal niet wilt studeren en het echt echt echt echt echt niet wilt, dan heeft ook een deeltijdstudie geen zin. Maar je hebt ook deeltijdstudies die je vanuit het buitenland kan volgen, ik weet in ieder geval dat het met de OU kan (daar kun je ook je eigen tempo bepalen, da's wel zo handig als je ook nog wat van het leven wilt genieten). Wellicht ook met ander afstandsonderwijs als de LOI, NTI maar daar heb ik geen ervaring mee. Dan zou je in het buitenland werken kunnen combineren met ook studeren.



Maar nogmaals, als je echt echt echt helemaal niet wilt studeren, ook niet middels deeltijd dan moet je het gewoon nu niet doen. Als je later in je leven beseft dat je toch zou willen studeren dan is het meestal wel wat moeilijker dan wanneer je het nu zou doen, maar dan zijn de mogelijkheden er ook nog volop!



Je moet alleen wel goed overwegen wat je mogelijkheden zijn. Want als je besluit te gaan werken en/of in het buitenland, dan denk ik niet dat je ouders zin hebben om je nog langer financieel te ondersteunen (als ze dat nu al doen althans) en dan zul je toch echt ook in staat moeten zijn om voor je eigen lasten op te draaien. En tegenwoordig is dat ook best wel zwaar en al helemaal als de banen wat minder voor het oprapen liggen omdat je geen hogere diploma's hebt dan middelbare school.

Ik denk dat je een goede beslissing hebt genomen. Ik heb zelf na het gymnasium eerst een jaar een secretaresse-opleiding gedaan en ben daarna toch naar de universiteit gegaan, op mijn 19e, 'omdat dat toch het meest logisch was na gymnasium'. Om een lang verhaal kort te maken: volgende maand studeer ik af, op mijn 38e. Ik was destijds eigenlijk niet gemotiveerd om te gaan studeren en wist ook eigenlijk niet wat ik wilde, ben gaan werken toen mijn stufi op was en dacht na verloop van tijd 'goh, toch wel handig, een afgeronde opleiding', en dat bleef knagen. Maar bottom line is dat als je zelf niet gemotiveerd bent en met tegenzin naar college gaat, je er donder op kunt zeggen dat het niet zal gaan lukken. Doe wat je hart je ingeeft, we hebben in Nederland de gelukkige omstandigheid dat we, in alle redelijkheid, kunnen doen wat we willen. Hier heb je een keuze, dus doe er wat mee. Als je over 5 tot 10 jaar alsnog wilt gaan studeren, dan kan dat. Je bent nooit te oud om te leren. Succes!

Ik denk idd ook dat dit de beste keuze was. Dat je nu nog geen diploma gaat halen wil niet zeggen dat dat nooit meer kan. Het is geen nu of nooit situatie...Als jij er nu niet klaar voor bent aan deze opleiding te beginnen en nog van het leven wil genieten door te reizen en te werken in het buitenland, pak die kans dan nu het nog kan. Als je leven misschien later gestructureerder wordt (ooit samenwonen, kinderen, huis kopen??) dan kunnen dat soort dingen misschien wel niet meer. En het lijkt me duidelijk dat je anders nu aan iets gaat beginnen wat je voor de derde keer niet gaat afmaken. Wie weet dat je na een paar jaartjes alsnog gemotiveerd raakt voor een opleiding! Maar dan eentje waar je ook echt achter staat en vol voor gaat. Jij moet wat maken van je leven, niet je ouders...

Ja je hebt de juiste keuze gemaakt. Je bent jong genoeg om later alsnog een studie op te pakken. Als dit je 3e onafgemaakte studie zou worden staat dat ook niet zo leuk op je CV. Lekker een of twee jaartjes doen wat je wil en er zo vanzelf achterkomen wat bij je past is een beter idee!

Ik heb dat ook. Ook veel in het buitenland gewerkt. Ik combineer nu twee studies maar het is te zwaar, vandaar dat ik eentje ervan laat vallen en via de Open Universiteit probeer af te ronden. Misschien ook iets voor jou? En je kunt toch ook in het buitenland studeren (voor mij betekende het vaak: búitenland, lekker weg!). Ik studeer nu in Belgie maar tegenwoordig kun je in ongeveer alle Europese landen studeren met behoud van studiefinanciering.



En je ouders...kom zeg, je bent volwassen, dus hebben ze in feite niets meer over je te zeggen (zeker niet als je financieel onafhankelijk bent als dat in jouw geval zo is). Ik studeer ook een non-studie (Filosofie) en daarmee ga ik ook geen topbaan krijgen. Soit. Ik vind het leuk. Maar het heeft ook lang geduurd voordat ik kon studeren hoor, een soort van vrijheid ineveren. Ik ben er eerlijkheidshalve nog steeds niet helemaal, maar het gaat beter ;)