Telefoonangst

Wat precies vind je eng dan, waar ben je bang voor?



Dat collega's je kunnen horen, dat je bang bent om verkeerde informatie te geven, dat je mensen die je spreekt niet kan aankijken, dat je niet genoeg weet over het product/dienst wat je moet verkopen ofzo??

weet niet of je dan specifiek telefoonangst hebt, of dat je gewoon bang bent om fouten te maken.

ik heb namelijk een een lichte telefoonangst, maar juist weer niet op mijn werk, maar wel prive. en dat heeft te maken met angst voor afwijzing of bang zijn de verkeerde dingen te zeggen.

maar ik vind het geen enkel probleem als mijn collega´s me horen bellen. ik vind namelijk dat ik best goed telefoongesprekken kan voeren. heb ook jaren in een callcenter gewerkt, dus zakelijke gesprekken voeren zit wel snor.



het klinkt meer als dat je onzeker bent van wat je collega´s van jouw telefoongesprek vinden als ze je horen praten, en dat je bang bent dat ze kritiek hebben op jouw manier van telefoongesprekken voeren...

als dat klopt, werkt het misschien als je juist van te voren aangeeft bij een collega die bij je in de buurt zit, dat je zo een telefoongesprek gaat voeren waar je evt wat tips in zou willen, en dat je graag zou willen dat ze meeluistert zodat ze daarna wat tips heeft.

dan hou je zelf de controle over wat mensen van je vinden en geef je ze toestemming om een mening te geven. met de evt tips kun je wat mee, en als ze het goed vinden gaan, dan weet je dat ook weer...

Vraag of je een paar keer met een collega mee mag luisteren, hoe die het aanpakt?



Daarna: probeer een paar standaardzinnen je eigen te maken en als je iets echt niet weet, dan zeg je dat gewoon. Dan meld je dat je later terugbelt met het juiste antwoord op hun vraag.

Ik herken het wel. Ik had het gevoel dat er steeds op me gelet werd en dat maakte me onzeker. Wat bij mij hielp was m'n hoofd van de collega's afwenden en m'n andere oor dichthouden, dan kreeg ik meer het gevoel alleen te zijn.

Ja, hier nog iemand met dat "probleem"

Ik zit in een ruimte met veel mensen, heb ook het idee dat er op mij gelet wordt. (maakt me onzeker) Daarbij komt dat ik vroeger gestotterd heb en in tijden dat ik me niet zo heel lekker voel, kan ik daar in mindere mate nog last van hebben. Ik blijf dan ook geregeld "hangen"in woorden.

Ik probeer net als Kabouter zegt, mijn hoofd af te wenden en of te bellen als de rest ook vrij druk is, zodat ze mijn gestuntel niet horen. Zodra ik over de eerste zinnen heen ben (bedrijf en naam noemen) gaat het stukken beter trouwens. Er zijn dagen dat ik me er erg over kan opwinden, maar de laatste tijd heb ik er maling aan, hoor mijn collega,s ook wel es stuntelen. Wss heeft onzeker over jezelf zijn er een heleboel mee te maken.

Heb geen tips voor je, maar zoals je kan lezen ben je niet alleen, misschien scheelt dat al een hoop:-)



Mickster

hoi Lievelente,



Zoals eerder gezegd kan het echt veel meer onzekerheid zijn over het feit dat je bang bent dat je collega's vinden dat je je werk niet goed doet.



Ik herken het ook.

Wat mij helpt:

bereid een telefoongesprek voor. Schrijf op een velletje wie je moet bellen, en de punten die je wilt bespreken. Maak ook notities van het gesprek.

Dit helpt doordat je dan voorkomt dat je door de zenuwen dingen vergeet en dan terug moet bellen. Ook geeft het meer structuur aan het gesprek. Dit zal degene die je belt zeker waarderen. Ook zorgt het ervoor dat je de aandacht bij het gesprek hebt, en niet bij je collega's.



En... realiseer je dat het niet erg is om fouten te maken. Je hoeft je niet te schamen, je doet het waarschijnlijk hartstikke goed. En je collega's hebben waarschijnlijk hetzelfde probleem!!

Tja lastig ! Herkenbaar ook wel, ik vind het ook moeilijk om te bellen als er andere mensen in de buurt zijn. Inderdaad belangrijke punten op papier zetten, eventueel het gesprek voor jezelf in je hoofd doornemen. En proberen je op dat moment af te sluiten van je omgeving..