Toch geen promotie

Helaas bevind ik me in een wat vervelende positie op mijn werk. Ik werk nu 4 jaar bij deze organisatie en ik heb in deze afgelopen jaren uitsluitend zeer positieve beoordelingen ontvangen. Vorig jaar is er intern een nieuw functiehuis geïntroduceerd met een senior-variant van de functie waarin ik nu zit.

Mijn leidinggevende had al een aantal maal gehint op de mogelijkheden die dit voor mij bood. In de afgelopen jaren functioneer ik eigenlijk al boven het niveau van de functie (wat ook soms "gedoe" oplevert in samenwerking, wat ik ook snap), maar het afgelopen jaar is echt overduidelijk aantoonbaar dat ik structureel werkzaamheden uitvoer boven mijn functie. Dat is een keuze die ik ook zelf maak uiteraard, waar ik ook ruimte voor krijg en plezier uit haal.

In mijn functioneringsgesprek heb ik het verzoek neergelegd voor een nieuwe waardering en mijn leidinggevende gaf aan dat ze mijn verzoek begreep, terecht vond en dat ze eea zou regelen met de senior functie maar zou terugkomen op per wanneer dit mogelijk zou zijn. Ze heeft me gefeliciteerd met mijn promotie en twee weken later mee uit lunchen genomen om het te vieren waarbij ze een datum aangaf wat zij voor ogen had voor het in laten gaan van deze promotie. In het verslag wat zij heeft gemaakt van het functioneringsgesprek staat opgenomen "je hoort van mij per wanneer je promotie ingaat". Ik heb haar later verzocht het door door haar opgestelde en door mij verder ongewijzigde verslag te ondertekenen, maar ze wilde eea nog eens goed doorlezen en zou er nog op terugkomen. Ik voelde de bui al hangen, ook uit eerdere signalen.

Vorige week vroeg ik haar naar de status van het verslag, waarop ze een overleg heeft ingepland om samen een goede tekst te formuleren. We hebben eea opnieuw doorgelopen, waarbij ze eigenlijk volledig terugkwam op haar schreden. Ze gaat uitzoeken wat mogelijk is. Ze begreep me wel, maar ja, het was natuurlijk niet zo dat iedere medewerker die vroeg om promotie dit ook daadwerkelijk kon krijgen. Het was uiteraard fijn dat ik boven het niveau van de functie functioneerde, maar de vraag is of dit natuurlijk echt nodig was.

Ik heb vanochtend een nieuw verslag ontvangen waarin de eerder opgenomen tekst is verdwenen en eea is opgenomen rondom het zoeken naar mogelijkheden.

Nu vind ik dit een uitermate vervelende situatie. Ik ervaar een vertrouwensbreuk, met een leidinggevende waarmee ik tot op heden een zeer prettige samenwerking ervoer. Ik stoor me vooral aan het feit dat ze gevoelsmatig eea bij mij neerlegt (tsja, jij kan dit wel willen en terecht vinden, maar of wij dat ook vinden is een tweede!), in plaats van dat ze erkent dat ze eigenlijk voor haar beurt heeft gesproken.

Wat moet ik hier nou mee? Ik weiger in een welles-nietes spelletje te belanden over hoe het is gegaan en wat wie nou precies heeft gezegd. Ik heb echt vanuit haar duidelijke communicatie opgemaakt dat eea geregeld zou zijn, zij geeft aan dat dit niet het geval is. Ik heb ook niet zo heel veel zin in om hierover nog verder in gesprek te gaan of met "rechten" te gaan strooien.

Zouden jullie het gesprek nog aan gaan? En met welk doel? Ik heb vooral mijn conclusies getrokken en kijk nu actief naar vacatures, maar eigenlijk vind ik dit toch wel doodzonde dat het zo moet gaan. Ik zou ook wel graag de relatie goed houden, ook met het oog op de toekomst is zij een goed contact voor mij.

Citaat ipv wijzigen..

Ik worstel ook een beetje met het stukje "verslag".

De afspraak vorige week was volgens haar om het verslag van het oorspronkelijke gesprek even goed te formuleren.

Ondertussen hebben we tijdens de afspraak alle "agendapunten" van het functioneringsgesprek doorgenomen waarbij ze ook een aantal zaken benoemde, die niet in het oorspronkelijke gesprek zijn genoemd, maar nu wél opgenomen zijn in het nieuwe concept verslag.

Dus waar is dit nu een verslag van? En was de afspraak dan eigenlijk een soort voortzetting van het oorspronkelijke functioneringsgesprek? En kan dat zonder aankondiging?

Nogmaals, ik wil niet in een welles-nietes verhaal terecht komen, maar hoe kan ik dit nou goed vormgeven? Moet ik die aanvullende punten van de afspraak vorige week wel laten staan denken jullie?

@Doreia

Ik snap je punt wel, maar allereerst is niet zeker dat ik de promotie NIET krijg. En ik denk dat deze houding me niet helpt hierin, ook niet ten aanzien van de werkrelatie. Daarnaast haal ik juist uit deze werkzaamheden ook veel werkplezier.

Overigens, ook al krijg ik de promotie wel heb ik al besloten verder te solliciteren.

Fiorah schreef: ↑

14-04-2025 12:01

Wat een vervelende situatie. Gaat zij het gesprek over de eventuele promotie nu wel of niet nog voeren?

Als het gesprek nog gevoerd gaat worden, intern, dan kan ik me voorstellen dat ik even zou afwachten. Misschien is het niet zo slecht als ze het niet als besluit heeft geformuleerd, als ze het daarna alsnog maar wel bespreekt en ook voor je instaat. Of denk je nu dat het al een weigering is?

Heb jij beide verslagen, gedateerd en wel?

Ja ik denk zeker dat ze zich nog zal inspannen voor die promotie. Maar de zekerheid waarmee ze die aan mij als promotie presenteerde, is nu weg en nu is het dus "onderzoeken van de mogelijkheden". Ik denk dat ze het zelf wel zou willen, maar gebonden wordt aan uitgangspunten van de organisatie hierin. Ik snap haar positie ook echt wel. Alleen had ze dit dan niet aan mij moeten toezeggen, OF in het gesprek moeten zeggen: mea culpa, ik heb voor mijn beurt gesproken, ik heb iets gezegd waarvan ik niet kan beloven dat ik het waar kan maken.

Ik heb beide verslagen, per mail ontvangen van haar, maar niet ondertekend.

Ik voel me een beetje verraden op de één of andere manier. Ik zou ook niet graag het gesprek aangaan omdat ik denk dat ik emotioneel wordt, wat ik echt een zwaktebod vind van mezelf.

We werken zeer intensief samen. Ze heeft een zeer hoge managementfunctie en ik ben echt haar rechterhand.

Horroruitje schreef: ↑

14-04-2025 12:09

Ik lees twee tegenstrijdige dingen:
- je wil geen welles/nietes spelletje
- de situatie zit je dwars en je ervaart een vertrouwensbreuk en je wil daar wat mee doen.

Als je er echt iets mee wil doen zul je toch het gesprek aan moeten gaan en dan is de kans redelijk groot dat het een welles/nietes gesprek wordt.

Hetzelfde geldt voor het verslag dat niet meer gebaseerd is op het functioneringsgesprek. Dat is raar en ongepast. Maar ook daar kun je alleen iets mee als je de confontatie met haar aangast.

Waarom wil/durf je dat niet? Omdat ze een goed contact is? Of zijn er nog andere redenen?

Jouw lg klinkt als zo'n typische manager die zich ergens uit wil draaien zonder verantwoordelijkheid te nemen of open kaart te spelen. In plaats daarvan legt ze het probleem bij haar medewerker neer. Dat zie ik heeeeel vaak gebeuren en is een laffe manier van handelen.

Ik zou al die extra taken en verantwoordelijkheden om te beginnen maar eens op een heel laag pitje zetten.

Je omschrijft precies mijn interne strijd.

Ik denk dat ik de confrontatie niet aan wil omdat het me niet gaat brengen wat ik zoek en mijn vertrouwensbreuk vermoedelijk niet hersteld. Daarnaast dus de angst om emotioneel te worden, wat ik heel onprettig vind. Ik ken haar goed en dit wekt alles behalve empathie op bij haar.

Horroruitje schreef: ↑

14-04-2025 12:26

Maar wat zoek je dan precies? Wat zou voor jou een prima uitkomst zijn van zo'n gesprek?

Ik zou hopen op een stuk erkenning en een stuk herstel van de werkrelatie die ik tot vorige week als fantastisch zou hebben beschreven.

Fiorah schreef: ↑

14-04-2025 12:37

Is dat gebruikelijk bij jullie? Wij leggen verslagen gewoon vast, alleen contracten en facturen worden ondertekend.

Ja dit is gebruikelijk. Ik ken dit ook vanuit andere organisaties waar ik gewerkt heb zo eigenlijk!

Fiorah schreef: ↑

14-04-2025 12:34

Dat weet je niet. Ik denk ook snel zo wanneer iemand me kwetst maar ik weet inmiddels dat mensen je kunnen verrassen op een manier die je echt niet zag aankomen. Dat geldt ook voor jezelf: ook al denk je nu dat je er niets aan hebt en je er niet beter door zult voelen, je hebt best veel kans dat dat alsnog gebeurt. Of dat je er in ieder geval met meer rust en acceptatie naar terugkijkt.

Mogelijk ziet zij het nog als een nog lopend proces en heeft ze daarom tegen jou 'geen schuld bekend'. Het zou krachtig zijn als je met haar in gesprek zou gaan en haar zou verwachten op de vrouw af hoe het er nu volgens haar voor staat. Dan kun je ook eerlijk zeggen dat het voor je gevoel al rond was en dat het je tegenvalt dat het niet zo blijkt te zijn. Dan kunn je haar ook vragen hoe zij dit ziet.

Dat is rete moeilijk en vraagt veel van je. Maar het zou senior gedrag zijn, vind ik. En opkomen voor jezelf en jezelf serieus nemen.

Ja je hebt gelijk. Dit is inderdaad wat ik ga doen. Ik kan het heel duidelijk aanvliegen vanuit de verschillen tussen de twee gesprekken én verslagen.

Dankjewel voor je reactie . Ik was even uit het veld geslagen maar dankzij je bericht weer goed in de wedstrijd!